Farid ShahJahan Noori احمدفرید نوری

از نبودت گله دارم دلم از حرف پرست
جای خالی ی تو و فاصله ها را چه کنم؟

از یازدهمین سالگرد شهادت پدرم شهید جنرال شاه جهان نوری و همسنگرش شهید جنرال محمد داود داود با حضور کثیری از شخصیت های سیاسی، فرهنگیان، جوانان و هموطنان عزیزمان بتاریخ ۴ جون سال روان در ایالت ورجینیا امریکا بزرگداشت به عمل آمد.

تراژدی از دست‌دادن پدر

احمد فرید نوری

به مناسبت یازدهمین سالگرد شهادت پدرم شهید ژنرال شاه جهان نوری
یازده سال پیش از امروز، در همين لحظات هنگامی که می‌خواستم از صنف درسی‌ام بیرون شوم، در میان هیاهوی دهلیز كورس آماده‌گی كانكور صدای زنگ گوشی‌ توجه مرا به خود جلب کرد. گوشی را جواب دادم، در میان سر و صدای دوستانم همین قدر شنیدم که گفت "در تخار انفجار شده؟!" باشنیدن این حرف، دیگر قادر به شنیدن هیچ چیز نشدم؛ نه صدای گوشی و نه سر و صدای دوستانم در دهلیز كورس. فقط حس کردم که تمام وجود آتش گرفته و در یک صحرا تفتان و سوزان تک و تنها هستم. دیگر هیچ چیز را بخاطر ندارم و نمی‌دانم که چطور از كورس خودم را به خانه رساندم. در خانه بدون هیچ کدام حرفی و بدون توجه به خانواده، دفعتاً تلویزیون را روشن کردم: دیدم که خبر عاجل را به نشر می‌رسانند. "در مقام ولایت تخار یک انفجار صورت گرفته که جزيیات خبر را بعداً نشر می گردد" بعداً متوجه شدم که مادرم آرام آرام گریه می‌کند و خواهرم در گوشه‌یی نشسته و هیچ حرفی نمی‌زد و فقط خاموش بود و برادر کوچکم غرق دنیای طفلانه‌ی خود با خوشحالی می‌گوید که تخار می‌رویم، تخار می‌رویم، پیش پدرم می‌رویم، و من بدون کدام معطلی به پدرم زنگ زدم اما به جز از صدای زنگ خوردنِ گوشی، چیزی دیگر نشنیدم، بار بار زنگ زدم و باخود می‌گفتم که این‌بار جواب می‌دهد - اینبار جواب می‌دهد - اما نمی‌دانستم که دیگر دستی نبود که گوشی را جواب دهد. دیگر آن صدای مهربان نبود که همیشه‌وقت بعد از جواب‌دادن گوشی می‌گفت "بگو جان پدر! خوب هستی؟ درس‌هایت چطور می‌گذرد؟ تو شیربچه‌ی پدر هستی. متوجه خواهر و برادر کوچکت باش، در نبودم مادرت را آزار ندهند" با خود حدس می‌زدم که حالا گوشی را جواب می‌دهد و برایم این حرف‌ها را می‌گوید" بگو جان پدر! بگو جان پدر!" اما این‌بار هیچ چیزی نگفت حتا جوابم را هم نداد. بعدش با خود گفتم که شاید گوشی‌اش را در اتاقش یا طبق معمول در موترش فراموش کرده باشد. اما در درونم یک حس عجیب داشتم، گلویم از بغض پُر شده بود اما نگذاشتم که احساساتم بالایم غالب شوند و اشک‌هایم که دیری‌ست در چشمانم سرازیر می‌شدن، از چشمانم جاری شوند. باخود گفتم: این‌بار- به كاكايم که اکثراً با او می‌بود، زنگ می‌زنم (نصرالهی ص) زمانی که كاكايم گوشی را جواب داد، قبل از هر گپی قبل از سلام، گفتم: "می‌خواهم با پدرم حرف بزنم" بعد از یك مکث گفتن: پدرت یک زخم سطحی بر داشته و فعلاً نزد داکتر است. بعد از شنیدن این حرف، دیگر توانایی گفتن هیچ حرفی را نداشتم اما بازهم مكرراً گفتم: كاكا! مي‌خواهم با پدرم حرف بزنم! اما كاكايم گفت: "پدرت را بخاطر تداوی خوبتر به هند مي‌فرستيم، شما فردا به تخار بيايید. پدرت بعد از ديدن شما به هند خواهد رفت" و باز هم تكرار نمودند" هرچه عاجل‌تر اینجا بیاین و به رسانه‌ها اصلاً گوش ندهید. فقط بیاید" همه‌ی اين حرف‌ها برای تسلی ما بود. اما ای كاش اين همه واقعيت مي‌بود. باشنیدن این حرف، تنها چیزی که در مقابل چشمانم جاری بود، آخرین نگاه‌ها و آخرین لبخند پدرم بود و تنها چیزی که در گوش‌هایم طنین انداز بود، آخرین حرف پدر بود که هربار قبل از رفتن‌شان می‌گفتن" بگو شیرپدر که برایت چی بیارم؟" دیگر کم‌کم حس می‌کردم که شاید دیگر پدرم... اما بعدش خودم به خودم بهانه‌های دورغین می‌دادم که فردا از میدان، مستقیم نزد پدرم می‌روم. شب با تمامی بدی‌هایش صبح شد. در تمام راه با خود می‌گفتم، مهم نیست که پدرم چقدر آسیب دیده. مهم نیست که دست و پا و یا یک حصه‌ی وجودش را از دست داده باشد. فقط خوش بودم و می‌گفتم که تنها بوی نفس‌هایش برای زنده بودن من و خانواده‌ام کفایت می‌کند؛ کافی‌ست که زنده و در کنار ما باشد و هم‌چنان در تمام راه از خداوند مي‌خواستم تا به من فرصت تلافي خدمت‌ها و زحمت‌هایی را كه پدرم با رنج تمام براي ما (خانواده) و ميهنش كشيده است وتلاش‌هاي فراوانش براي ساختن يك زندگي راحت و آرام را برايم بدهد چون همه كوشش‌هايم در تحصيل و زندگيم به همين دليل و آرزو بود كه ذكر كردم اما هنگامی که رسیدیم، دیدم که تنها مردم نه بلکه هوا، شهر، درختان و کوچه‌های تخار سوگوار و عزادار شده‌اند. اما من با خود می‌گفتم، حالا نزد پدرم می‌رویم اما هنگامی که دیدم به طرف درمانگاه نه، بلکه به طرف حویلی خانواده‌گی‌مان می‌رویم، دیگر ساکت شدم و هیچ حسی نداشتم. تمام وجودم سرد شده بود و از چشمانم حتا یک قطره اشک هم بیرون نمی‌شد. دیگر فهمیدم که آغوش پر از مهری نیست. دیگر تکیه‌گاهی در هنگامی مشکلاتم ندارم. دیگر کسی نیست که بخاطر من با دنیا مبارزه نماید. دیگر حرفهای شیرین و شیربچیم گفتن نیست. دیگر چشمانی که همیش برای من خواب می‌ديد، خودش به خواب همیشگی فرو رفته. دیگر هیچ کس و هیچ چیزی نیست. دیگر در لب‌های مادرم لبخند نخواهد بود. دیگر هیچ کس نیست که کوچکترین خواهشات خواهر و برادر کوچکم را برآورده کند. دیگر بدی‌ها در مقابل خوبی‌ها پیروز شد. دیگر پدرم نیست. وای پدرجان! چقدر زود دستانم را رها کردی. اين درد و اين لحظاتي كه من و خانواده‌ام سپري كرده‌ایم، درد و لحظاتي هر پسر و هر خانواده‌ی شهيد است و من هم خواستم صدای خود و بخشي از صدای آنها باشم.
پس از آن درک کردم کردم آن چشم های که برای من خواب می‌ديد، برای همیشه به خواب رفته‌است. هفتم جوزا برابر است با یازدهمین سال‌گرد شهادت دو تَن از فرمانده‌هان محبوب کشور هر یک شهید ژنرال محمد داوود داوود فرمانده پیشین زون ۳۰۳ پولیس و پدرم شهید ژنرال شاه‌جهان نوری، فرمانده پیشین امنیه‌ی ولایت تخار.
هفتم جوزا به عنوان یک روز سیاه و غم‌انگیز در تاریخ افغانستان ثبت تقویم گردید. آنچه در هفتم جوزای سال ۱۳۹۰ در شهر تالقان رخداد تنها درد من نه بلکه درد مشترک همه مردم کشور است. دقیقاً یازده سال پیش در چنین روزی، افغانستان و شمال کشور شاهد از دست‌دادن دو تن از فرزندان رشید و شجاع خویش بود. فرزندانی که نبود شان در شرایط فعلی کاملا احساس می شود.

فراخوان مقاله و خاطره نویسی!

به مناسبت یازدهمین سالگرد شهادت پدرم شهید جنرال شاه جهان نوری، از همه دوستانی که پدرم را می شناختند، خواهشمندم با فرستادن مقالات و خاطرات شان ما را در مورد چاپ کتاب در باره آن شهید یاری نمایند.
نوشته های کوتاه را از طریق مسنجر همین صفحه ارسال نماید و مقالات و خاطرات بیشتر از یک صفحه را می توانید از طریق ایمیل ذیل ارسال نماید.
پیشاپیش سپاس گذاریم!

[email protected]

امروز به ابتکار اتحادیه صنفی وزارت صنعت و تجارت و شورای مرکزی اتحادیه صنفی افغانستان از روز جهانی کارگر در سالون جلسات این وزارت طی محفل با شکوه تجلیل به عمل آمد، در این مجلس ضمن صحبت ها در مورد اهمیت و برنامه های اتحادیه صنفی افغانستان در اخیر این برنامه به پاس خدمات شایسته برای یک تعداد کارمندان شایسته و زحمت کش این وزارت تقدیر نامه که توسط شورای رهبری اتحادیه صنفی افغانستان ترتیب گردیده بود توسط جلالتماب محترم نثار احمد فیضی غوریانی وزیر صنعت و تجارت و رییس آن شورا تقدیم گردید که بنده هم به پاس زحمات و کارکردهایم در وظایف محوله مورد تقدیر قرار گرفتم، جا دارد از تشویق و حمایت همه جانبه جناب وزیر صاحب و اتحادیه صنفی افغانستان سپاس گذاری ویژه نمایم.
به امید صلح و ثبات سرتاسری در کشور عزیزمان.
پ.ن:
خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خوشنود باشیّ و ما رستگار

انا لله و انا الیه راجعون!
با تاسف امروز تخار یکی دیگر از فرزندان شجاع، مجاهد و نیک نام خویش را از دست داد.
جنرال صاحب حاجی آغاگل قطغنی فرمانده پیشین امنیه ولایت تخار و از مجاهدین نیک نام تخار و از چهره های ضد طالبانی در ولایت تخار در جنگ رو در رو با طالبان در شهر تالقان به شهادت رسید.
بدون شک حضورشان در جنگ های اخیر بی نهایت موثر و تاثیر گذار بود، شهامت و دلیری شان در چندین هفته اخیر به همه گان هویدا است نبودشان ضایعه بزرگیست.
شهادت شان را به مردم ولایت تخار و فامیل محترم شان بخصوص فرزندان عزیزشان و دوست خوبم احمدطارق عزیز تسلیت عرض میکنم و خود را در این غم شریک میدانم و برای شهید بزرگوار بهشت برین آرزو دارم.

تخار در پرتگاه سقوط قرار دارد!
متاسفانه با شهید شدن مولوی صاحب ظاهر فرمانده امنیه ولسوالی نمک آب وضعیت مرکز شهر تخار بیشتر از پیش نگران کننده است، شهر تالقان و چندین ولسوالی در معاصره مطلق قرار دارد و تا حال تقریبا ۵ ولسوالی به دست طالبان سقوط نموده است.
اگر به وضعیت رسیده گی عاجل نشود فاجعه بزرگی در راه است.
#تخار #را #نجات #دهید

هفتم جوزا، از دهمين سالياد شهداى ٧جوزا (پدرم شهید تورنجرال مولانا شاه جهان نوری و سترجنرال محمد دَاوُدَ داود) در دفتر جمعيت اسلامى افغانستان طی محفل باشکوه و با اشتراك عده اى از رهبران و بزرگان كشور بزرگداشت به عمل آمد.
خداوند روح همه شهدای راه اسلام و آزادی را شاد داشته باشد و برای ما توفیق بیشتر به ادامه راه و اهداف شان را نصیب نماید.
پ.ن: جا دارد از حضور همه ی بزرگان در این مجلس سپاس گذاری نمایم.

نوشته به این زیبایی در مورد پدر شهیدم جنرال شاه جهان نوری تا حال نخوانده بودم.
ارزش باربار خواندن را دارد.
این نوشته به مناسبت دهمین سالگرد شهادت شان توسط استاد بزرگوار گلنور بهمن ترتیب گردیده است.
قلم تان رسا باد استاد معظم.

فراموشت نخواهم کرد رفیق!

عقاب زخمی‌ام و می‌توانی‌ام كشتن
مگر محال بود لحظه‌ای كنی رامم

ام‌روز شعرهای شادروان داوود سرمد را می‌خواندم که این غزل معروفش در صدایم به گریه آمد. چند بار خواندمش و خاطره‌های یاران سفر کرده در ذهنم تداعی شدند. یادم آمد که هفده سال پیش در خانه‌ی شهید سرخ‌روی و سرفراز انجنیر محمد عمر که در آن زمان والی بغلان بود با مولانا شاه‌جهان نوری آشنا شدم. شادروان انجنیر محمد عمر گفت از شدت و تراکم کارهای دولتی خسته شده است و می‌خواهد چند روز و شب با هم باشیم و قصه و درد دل کنیم.
چند شب و روز در مهمان‌سرای شهید انجنیر محمد عمر در پیوند به ادبیات، الاهیات، کلام، فلسفه، تاریخ و سیاست بحث‌های مطولی داشتیم.
پس از آن دیدار متوجه شدم مردم جنرال شاه‌جهان نوری را بی‌هوده مولانا لقب نداده بودند. او شریعتی و سروش و مودودی و سید قطب و اقبال لاهوری را چنان‌ می‌شناخت که من خودم را نمی‌شناختم. مولانا و حافظ و بیدل و فردوسی و سعدی و دیگر قله‌های شعر پارسی را با دقت و اشتیاق خوانده بود. داستان‌های مهمی از نویسنده‌گان بزرگ جهان را مطالعه کرده بود. شناخت عمیقی از سیرت پیامبر اسلام داشت و از شنیدن سخنان خلاف اندیشه و افکارش ناراحت و عصبانی نمی‌شد. قدرت و شکیبایی عجیبی برای شنیدن نطریات دیگران داشت.
وقتی با دیدگاهی مخالفت می‌ورزید با لبخند و احترام مخالفتش را بیان می‌کرد. ادعای پارسایی و دانایی نداشت و دانش و تقوایش را به رخ کسی نمی‌کشید و فخر فروشی نمی‌کرد. سرباز دلاوری در لباس یک جنرال باوقار بود. تشخیص این که جنرال بود یا سرباز کار آسانی نبود. در سنگر آذخشی از شهامت بود و در مجلس نماد مروت و مهربانی و وقار و رفتارهای مودبانه و مدنی. با کسی رفیق اگر می‌شد رشته‌ی رفاقت را با صداقت و اخلاص به رشته‌ی برادری مبدل می‌کرد. به معنای وطنی کلمه انسانی باشهامت و متین و باعزت بود. مردم و‌ میهنش را صمیمانه دوست داشت و از غریب‌آزاری و ستیزه‌خویی بیزار بود.
در اولین دیدار که بحثی در باره‌ی ادبیات و هنرِ نویسنده‌گی داشتیم با افتخاری امیخته با آزرم گفت برادرانی دارد که نویسنده و اهل دانش و فرهنگ‌اند. محب‌الله نوری و قاسم نصراللهی را بسیار دوست داشت و افتخار می‌کرد که توانسته آن‌ها را به فعالیت‌های ادبی، علمی و رسانه‌ای تشویق کند.
مرد خوش‌مشرب بود و شیوا و سنجیده سخن‌ می‌گفت. در پیدا کردن دوستان یک‌رنگ و صادق استعداد شگرفی داشت. البته خودش نیز نماد برجسته‌ی صداقت و فداکاری و یک‌رنگی بود. از خیانت‌کاری و عیب‌جویی و بدگویی خوشش نمی‌آمد.
اهل مدارا و مروت و اشتی بود و از جنگ نفرت داشت. روزی با خنده گفتم، حضرت مولانا شما که این همه از جنگ نفرت دارید چرا در جنگ‌های خونینی علیه طالبان شرکت ورزیدید؟ گفت، جنگ در برابر طالبان تلاش دادخواهانه برای نجات بخشیدن گردن مردم از زیر شمشیر یک گروه وحشی است که با خوانش نادرست از قرآن و سنت دین را به ابزار هراس‌اگنی و استبداد تبدیل کرده است.
مولانا شاه‌جهان نوری مرد زراندوز و دنیاپرستی نبود. ظاهر درویشانه و احترام‌انگیزی داشت. با مردم با صدای بلند صحبت نمی‌کرد. در اوج تنهایی و اندوه محبت و لبخندش را نثار دوستان‌ش می‌کرد.
من هیچ وقت نگاهان نجیب، لبخند مهراندود و صدای برادرانه‌اش را فراموش نخواهم‌کرد و جایش را در دلم تا لحظه‌ی مرگ به کسی نخواهم بخشید. او برادر خونی من نبود اما هیچ وقت کم‌تر از یک برادر دوستش نداشتم.

آسمانِ افغانستان و تخارستان ده سال است که غروب آن ستاره‌ی دانش و آزاده‌گی را می‌موید. آری، ۱۰ سال از غروب شاه‌جهان نوری آن شاه اقلیم نجابت و آزاده‌گی و آن خورشید اگاهی و شهامت و پارسایی می‌گذرد. در این ده سال تلخ و غم‌انگیز بارها در خواب و بیداری به روان‌ مینوی و نام ستوده‌اش درود فرستادم و یادش را‌ گرامی داشتم. امیدوارم تا آخر عمرم او را فراموش نکنم و در آن جهان باری دیگر شنونده‌ی سخنان شیوایش باشم.
نامت ستوده، یادت گرامی و خانه‌ی قشنگت در بهشت لبالب از عطر سعادت باد برادر...

سال‌ها شد رفته دمسازم ز دست اما هنوز
در درونم زنده است و زندگانی می‌کند

امروز نخستين جلسه مشورتى به منظور برگزارى با شكوه دهمين سالگرد شهداى هفتم جوزا(شهيد جنرال مولانا شاه جهان نورى و شهيد جنرال محمد داود داود) به ابتكار نهادن*ك شهيد جنرال شاه جهان نورى با اشتراك عده اى از بزرگان و نخبگان از ولايات مختلف كشور در شهر كابل برگزار گرديده و روى مسايل مربوط به تشكيل كميسيون برگزارى بحث و مشورت صورت گرفت.
بزودى نتايج اقدامات بعدى بشمول زمان و مكان همايش بزرگ دهمين سالگرد شهداى هفتم جوزا با مردم كشور شريك ميگردد.
از اشتراك و مشورت هاى ن*ك همه بزرگان و نخبگان كشور سپاسگزارى مى نمايم.

با احترام
نهادن*ك شهيد جنرال شاه جهان نورى

در معیت محترم کرام الدین رضازاده وکیل منتخب مردم باعزت ولایت غور در پارلمان کشور، جلالتماب محترم نثار احمد فیضی غوریانی وزیر صنعت و تجارت به پاس زحمات و کارکردهای بنده در انجام وظایف محوله تقدیرنامه درجه سوم را اعطا نموده و از کارکردهایم تمجید نمودند، وقتیکه نتیجه زحمات و کارکرد خویش را با دریافت تقدیرنامه بدست میاورید، احساس وطن دوستی و خدمت گذاری برای مردم و کشور رنج دید مان چند برابر میشود.
پ.ن: جا دارد از شفقت، نوازش و تخصص گرایی همیشه گی جناب وزیر صاحب سپاس ویژه نمایم.

خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خوشنود باشیّ و ما رستگار

نورستان به نن د ملی پارک او د ژویو ذخیره ګاه اعلان شي.

نورستان امروز به حیث پارک ملی و ذخیره گاه حیات وحش اعلان می گردد.
حافظ عبدالقیوم والی ولایت نورستان

شهادت دکتر محمد ایاز نیازی، عالم فرهیخته و دانشمند حوزه دین گرامی باد.

۹ سال در نبود فرمانده من...
۷ جوزا روز سقوط بال های خورشید.
نهمین سالگرد شهادت فرمانده فقید امنیه ولایت تخار شهید تورنجنرال شاه جهان نوری گرامی باد.

#یادآوری #شب #قدر؛
#شب #قدر #را #با #شب #زنده‌داری، #تلاوت #قرآن #کریم، #نماز #شب #و #اعتکاف #بگزرانید.

و کسی که بر خدا توکل کند، خدا برایش کافی است

#مدافعین #واقعی #کشور

#بهار #پنجشیر