Somaye Rasta

آرزو می‌کنم ام‌شب را بدون غصه بگذرانی و به خودت فکر کنی، آرزو می‌کنم آن‌قدر غرق خودت و خوشی هایت باشی که هیچ‌چیز و هیچ کسی نتواند حال دلت را بخاطر خودشان خراب کنند.

آرزو می‌کنم فقط به خودت و آینده‌ات و اتفاقات جدید و قشنگی که انتظارت را می‌کشند فکر کنی و ایمان داشته باشی.

به خودت می‌آیی و می‌بینی کسی که رهایت کرده بی اعتنا می‌گذری، می‌بینی بدقولی ها و دروغ هایی که شنیدی ‌دیگر قلبت نمی‌شکند و از زود رنج بودن خلاص می‌شوی چون می‌دانی این جهان پر از نامردی و پستی و بلندی هایی را دارد مخصوصا در جغرافیایی که ما هستیم!
به خودت می‌آیی و می‌بینی میان طوفان های شدید ایستاده‌ای ولی تو هنوز آرامی و به مسیر زندگی‌ات ادامه می‌دهی، چون یاد گرفتی که بعد هر طوفان آرامش عجیبی در انتظار هست.



✍🏻سمیه_رستا

https://t.me/SomayeRasta

اشکالی ندارد که نشد، اشکالی ندارد که غمگینی، اشکالی ندارد کسی تو را نمی‌فهمد، اشکالی ندارد بهانه می‌گیری و هیچ کس نمی‌فهمد چه مرگته!
اشکالی ندارد غرق شدی، اشکالی ندارد شکستی، بغض کردی، زار زار گریه کردی،
اشکالی ندارد که زندگی برای تو این‌‌طوری چرخید،
اشکال ندارد اگر نا امید شدی،
ولی
کسی شو که خودش را نجات دهد، اشکالی ندارد کسانی که باعث رنجش ات شدند ، کسانی که به موقعیتت خندیدن،
اشکالی ندارد نادیده هم گرفته شوی.
اشکالی ندارد که حتا عزیزان آدم در بد ترین حالتت حالت را خراب تر کنند...
پس خودت کنار خودت بمان
گاهی وقت ها به عمق تاریکی هم رسیدی به جای منتظر ماندن دنبال جرقه‌ای از نور باش.



سمیه_ رستا

فال حافظ می‌زنم باید ترا پیدا کنم
ساده دل کندی چطوری شورشِ لیلا کنم؟

فال حافظ تا زدم یادِ ترا سر زنده کرد
غم مخور های چنین را من شبی رسوا کنم

همدمِ در لحظه های خلوت ذهنم تویی
با دو پلک مخملینت واژه را معنا کنم

می‌توانی با نگاهت در دلم باشی ولی
شد دلیل زندگی تا غصه را حاشا کنم

می‌توانی هر کجای این جهان باشی، ببین
می‌رسد آیا که روزی دل خوشِ فردا کنم

آرزو ها در هوا پشت هم صف بسته‌اند
می‌شود فکری به حالِ این هواپیما کنم

یک دعا کردم که شاید حق پذیرد در شبی
این من تنهای خالص را به وصلت ما کنم

✍🏻سمیه_رستا

https://t.me/SomayeRasta

چراغ قرمز! 🚦

خیابان شلوغ و عابران با چهره های گرفته و خسته، پشت خط عابر پیاده منتظر چراغ قرمز و رد شدن بودند، از پشت عینک دودی‌ام آن طرف را نگاه می‌کردم، پشت هر کدام از ملی بس ها اسم ایست‌گاه ها درج شده بود.
چراغ قرمز شد و روبه‌رویم آدمکی که در حال راه رفتن به رنگ سبز بود را نشان می‌داد، خط های سفید عابر پیاده را طی کردم و به سمت ایست‌گاه بهارستان و شوش رفتم، ملی بس اولی آماده حرکت بود چشمم به دستی که طرف من تکان می‌داد خورد، عینکم را پایین آوردم با تعجب خنده های کودکانه دو تا پسر بچه‌ای که حدودا ۹ سال بیش‌تر نداشت می‌دیدم.
همان‌طور که راه می‌رفتم یکی از آن پسر بچه ها دست تکان می‌داد و آن یکی بلند بلند می‌خندید...
سوار شدم در ها بسته شد و ملی بس حرکت کرد.
به صندلی پلاستیکی و داغ تکیه دادم همان پسر بچه ها را نگاه می‌کردم، ملی بس طوری بود که سمت مخالف من صندلی های آن دو بودند، یکی اش سرش را بیرون کرده بود به هر عابر پیاده دست تکان می‌داد، می‌خندید، عکس العمل عابران لبخند بود.
آن یکی که بلند بلند می‌خندید چهره معصومی داشت به چشم‌های من خیره شده بود و از تهِ دلش می‌خندید...
پسرک سرشار از خوش‌حالی و خنده بود، نگاهش می‌کردم از خنده هایش لذت می‌بردم و لبخند می‌زدم او بیشتر ذوق می‌کرد.
حس غریبی بهم دست داد، حس تنهایی، حس درد و بغض خیلی کهنه
نا خودآگاه اشک ریختم حسادت کردم به حال آن دو تا پسر بچه، آخرین باری که از ذوق خندیدم یادمه!
تصاویر خاطراتم از جلو چشمم رد می‌شد،
روزهایی که دانشگاه می‌رفتم و گروه سیمینار ما بهم خورد کار یک ماه را به کم تر از ۲۴ ساعت انجام دادم و نتیجه‌اش چقدر خوشحالم کرد و با دوست هایم بلند بلند از ته دلم خندیدم...
بغضم داشت می‌ترکید و ملی بس توقف کرد در ها باز شد مسافران جدید سوار شدند و قبلی ها پیاده، به بیرون خیره شده بودم که همان پسر بچه از نزدیکم آمد و به لهجه خودش گفت: " سلام خالهِ، تو که اول داشتی می‌خندیدی و خوش‌حال بودی چرا یک دفعه‌ای گریه می‌کنی؟
بیا این شکلات بخور، من هر وقت گریه می‌کنم مامانم بهم شکلات می‌ده و زود خوب میشم تو هم بخور زود خوب میشی."
به شکلات‌اش خیره شدم و از دستش گرفتم اشک هایم را پاک کردم و گفتم: " چقد قشنگ می‌خندیدی، همیشه بخندی، راستی اسمت چیه؟"
پدرش صدا زد محمد! بیا رسیدیم...
اونم با خنده و چشم های پر برقش گفت " محمدم، دیگه گریه نکن این طوری خیلی خوشکل میشی. خداحافظ خالهِ جون..."
دست تکان دادم گفتم "خداحافظ".
بغضم را کنترول کردم و به شکلاتی که در دستم بود نگاه می‌کردم و غبطه می‌خوردم!

سمیه_ رستا

https://t.me/SomayeRasta

چه فرقی می‌کند؟ رفتی که الان دوستت دارم
به لب هایم نمی‌ روید، نرنجان دوستت دارم

همیشه عاشقت بودم تو خودت خوب می‌دانی
نه تنها از تهِ قلبم که از جان دوستت دارم

بهاری بود و عشقی بود و‌ تو بودی کنار‌ من
بهاری رفت، تو رفتی به باران دوستت دارم

کمی هم عاشقانه با تو در پاییز می‌خندم
برای دختر عاشق به آبان دوستت دارم

کمی باران می‌چکد برایم از چشم بر گونه
شبی دل‌تنگ می‌گفتم " فراوان" دوستت دارم

نه! آذر هم به پایان می‌رسد، یلدا بدون تو
پریشانِ پریشانم ... به قرآن دوستت دارم

َستا

https://t.me/SomayeRasta

جمعه مرد با احساسی ست
که دلش معشوقه ای زیبا می خواهد
که دست های ظریفش را بگیرد و ببوسد
جمعه زنِ دل نازکی ست
که دلش همزبانی می خواهد
با دست های قوی و انگشت هایی آماده ی نوازشِ چند تار مو
جمعه وقتی این چیزها را ندارد
عجیب دلش می گیرد❤️

http://t.me//SomayeRasta

گریه های تا سحر را باید از توفان بپرسی
حالِ من هم بعد تو، از روحِ سرگردان بپرسی

دوستت دارم ولی می‌ترسم از پایان قصه
سرنوشت من و تو از خاک بی گل‌دان بپرسی

کاش! لحنم درد عشقم را بپوشاند که مردم
حرف در می‌آورد، از هر حسِ پنهان بپرسی

این غزل می‌ریخت از چشمان بی پروای معصوم
عاقبت با شعر می‌میرم، به لحن "جان" بپرسی

سایه‌ای بر خاک مهمان شد گمان کردم تو هستی
هی! خیانت را نمی‌بخشم که از باران بپرسی

درد دارد باورش تلخ است با هر یک سکوتم
داغ دل را می‌توانی از رگ و شریان بپرسی

✍🏻سمیه_ رَستا

https://t.me/SomayaAhmadii

مهمانی‌ام تمام شد، لحظه هایی بود که بهانه‌ای شد حرف بزنم، گریه کنم تا شاید بار سنگینی که این همه مدت روی دلم بود را کم کنم.
میزبان عزیز!
برایم هیچی کم نزاشتی با این که لایق نبودم حرف هایم را گوش کردی و به داد دل شکسته ام رسیدی...
چنان عشقی از این ماه گرفتم که تمام زندگی‌ام مثل گذشته نخواهد بود.
هنوزم بغضی در گلو دارم
هنوزم دل‌تنگم
دلم... دلم آشوبی است که نمی‌توانم دل بکنم
جدایی خیلی سخت است
مگر می‌شود به مهمانی خدا بروی و چیزی جز عشق نصیبت شود؟


َستا

https://t.me/SomayeRasta

عاشقی دیدم که از یارش صداقت می‌خرید
ترک شد، با گریه هایش نیز مهلت می‌خرید

نخ به نخ سیگار و هی سرگیجه های پشت هم
با صدای خسته‌ی گیتار غربت می‌خرید

بار ها با حرف های ناز رام‌اش کرده بود
بار ها با چشم های بسته حسرت می‌خرید

خواب های با شکوهی که ویران کرده بود
سنگ را از گفت‌و‌گو با خود راحت می‌خرید

اشک، نی! خون جگر جاری بود از هر چشم او
در پریشانیِ احساسش شجاعت می‌خرید

نام عاشق را "نگویم تا نباشد غیبتش"
بین عاشق های این نسل‌اش سعادت می‌خرید


🖋 َستا


Http://t.me//SomayeRasta

حسرت دل را دیواری می‌فهمد، که به آن نگاه می‌کنی، اما دلت جای دیگر است …
حس دلتنگی را فقط کسی می‌فهمد که وقتی بخندد اما تهِ دل؛ بغض ندیدنش را داشته باشد.
خوشبخت هستی اگر کسی را داشته باشی که دلتنگ صدایت، حرف هایت و دیدنت باشد یا کسی که تو را ترجیح بدهد به همه چیز، به همه کس، به همه جا و فقط جز اولویت هایش باشی.
حتا در شلوغ ترین زمان به تو سر بزند و احوالت را بپرسد و چقد قشنگ که بتوانی بگویی حالم خوب نیست تا آغوشش بهترین حس آرامش برای درمان دلش باشد.

خیلی ها در زندگی آدم ها هستند اما، بعضی از آدم ها وجودشان زندگی را خیلی قشنگ تر می‌کنند.


✍🏻سمیه_رَستا

https://t.me/SomayeRasta

می‌شود با همه فرق داشته باشی؟

دوست داشتنت مثل آدم های این دوره زود تمام نشود،
می‌شود هر چقد سرت شلوغ بود بازم عاشقم بمانی و حرف های خوبت مال من باشد...؟
می‌شود هر جایی رفتی و کنارت نبودم طوری از من حرف بزنی که همه فکر کنند معجزه‌ام؟
برای ماندن به پای تو چیز زیادی نمی‌خوام، همین که وفا دار بمانی، مهربان باشی، همین که گاهی در گوشم آوای دوستت دارم بخوانی کافی‌ است.
همین کافیه که بدون منت و خواهشی خودم را همین طوری که هستم بخواهی، بگذرا متفاوت تر از بقیه بدانم و برایت بمیرم...

می‌شود این طوری متفاوت و خاص تر از همه باشی؟


✍🏻سمیه رستا

Http://t.me//SomayeRasta

ممنون از پنجره‌ی پارسی☘💜

جذابِ من! بگو از من کجا عاشق تری دیدی؟
جدیدا سرد گشتی، بهتر از من دلبری دیدی؟

شکستم دست از زخم دلم بردار می‌میرم
قسم من دوستت دارم به جز من سروری دیدی؟

قدم در سینه‌ی سوزان من ماندی ولی قسمت_
زمین چرخید، فهمیدم شبیه‌ام لشکری دیدی

تو از جنس معمائی که هر دم در تو حیرانم
دلی سر گشته تنها در کدام یک دختری دیدی؟

گمانم تو نمی‌دانی که از مهر تو تب دارم
تو تنها حرفِ تلخت را همیشه گوهری دیدی

نمی‌رنجم اگر باور نداری عشق پاکم را
حلالم کن اگر در شعر هایم سنگری دیدی

✍🏻سمیه_ رستا

به من گفت:
" چرا حرف های تکراری می‌زنی، چرا نمی‌روی، چرا دل‌سرد نمی‌شوی؟"
با بغض همیشگی گفتم: " بعضی چیز ها را باید حس کرد، وگرنه این همه دوستت دارم ها را همه می‌گویند".

❄️شهریار چقد قشنگ گفته:

« از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران
رفتم از کوی تو لیکن عقب سرنگران
ما گذشتیم و گذشت
آنچه تو با ما کردی
تو بمان و دگران
وای به حال دگران ..»

اگر به من بگويند زيباترين واژه ای که يادگرفتی چيست؟

می‌گويم پذيرش است. یعنی:
پذيرفتن شرايط با تمام سختی هایش....
پذیرفتن ادم ها با تمام نقص هایش....
پذيرفتن این‌که مشکلات هست و بايد به مسير ادامه داد....
پذيرفتن اينکه گاهی من هم اشتباه ميکنم....

پذيرش يعنی:

پذيرفتن اين‌که من کامل نيستم...
پذيرفتن اين‌که هيچ کس مسئول زندگی من نيست....
پذيرفتن اين‌که انتظار از ديگران نداشتن....
پذیرفتن این‌که قرار نیست به همان اندازه که دوستش داری او هم تو را دوست داشته باشد...
پذیرفتن یعنی قرار نیست همه رویا هایت به واقعیت تبدیل شود....
پذیرفتن یعنی قرار نیست همه چیز را کنترول کنی...
پذیرفتن یعنی تو برای خودت کامل و بهترینی لازم نکرده به بقیه درمورد خودت و کارهایت توضیح دهی.

داشتن پذيرش در زندگی يعنی پايان دادن به تمام دعواها، اختلاف ها، شکست ها، توقعات و احساسات بد.


🖊سمیه_رستا

شب رفت و سپیده یِ دل افروز آمد

بر صبحِ چمن، نم نمِ گلدوز آمد

لبخند بزن سبزه بیارا با شوق

"اسفند" شد و شمیمِ نوروز آمد

سلام اسفند!
می‌دانی تو را از همه‌ی ماه های سال بیش‌تر دوست دارم؟
بخاطر سرخی غروبت
بغض آسمانت
بوی شکوفه هایت
قطره های بارانت
شاعرانه ترین ماه
این ها با تو زیبا تر هستند.
اصلا تو بهار ترین فصل زمستانی، بوی امید و تازگی داری... معنی عشق را با تو فهمیدم، سال نو را با دوستت دارم تحویل کردم. تو ماه رویایی هستی چون به تو که می‌رسیم بوی بهار را از پشت پنجره ها حس می‌کنیم.
خودت را در این ماه ببخش اگر با نگاهی، صدایی، زبانی، کلماتی زخم عمیقی خوردی...
اسفند امید دوباره برای زندگی و بوی خوش بهار است.

سلول هایم... واژه های ناگفته‌ام را پر کرده‌اند،
آن‌قدر سنگین که تبدیل به بغض کهنه‌ای شده است و مدام می‌خواهد بترکد اما...می‌ترسد از درد
عابری خیره به من، او نیز فهمید پر از واژه هایی هستم که در چشم هایم، قدم زدن هایم و گریه‌هایم فریادی از واژه هاست....

تکلیف همه چیز را روشن کن!
تکلیف دلم را روشن کن!
و تکلیف چشم هایم را
که تو را نوازش کرده اند!

تکلیف این دست ها را
که شعر شده اند،
تو را نوشته اند
رویِ بندهایِ تنم!

تکلیف این روزها را روشن کن!
تکلیف این دوست داشتن را

تکلیف این عشق را
که قلبت را بارها و بارها بوسیده ...

تو مجنون نیستی !
من اما
لیلی حرف‌هایت می‌شوم
دیوانه‌ی صدایت
مبهوت تیپ و خنده هایت

فرهاد نیستی !
ولی من
صخره‌های شب را آنقدر می‌تراشم،
تا خورشیدم طلوع کند
و من در آغوشت جان بدهم

🖋سمیه_رستا

وقتی می‌خواهی یک ساعت دیواری جدید برای خانه بخری، از قبل مکان‌اش را آماده می‌کنی، جایش را باز می‌کنی، جوانبش را می‌سنجی. بعد دقت می‌کنی که آن ساعت به بقیه‌ی وسایل خانه می‌خورد یا خیر؟
مثلا با سبک و طرح خانه ست باشد. ارزش هزینه‌ای که برایش می‌کنی را داشته باشد. جنسش خوب باشه. اما وقتی یک نفر می‌خواهد وارد زندگیت شود، همه چی یادت می‌رود. شاید برایش جا باز نکنی. شاید اصلا با سبک زندگیت جور نباشد و ارزش آن احساس و وقت و تلاشی که صرفش می‌کنی را نداشته باشد. زندگی همین یک بار است. کاش آن‌قدری که برای جفت و جور کردن وسایل خانه‌ی های مان وقت می‌ذاریم، برای انتخاب آدم درست زندگی‌مان هم وقت بذاریم. کسی که ارزشش را داشته باشه، نه کسی که باعث له کردن غرور و گریه هایت باشه، کسی که واقعی باشه تا برایش یک جای مخصوص در قلب‌مان باز کنیم …


🖋سمیه_رستا

با خودت آشتی کن!

تا حالا شده پیش آیینه ایستاده شوی به خودت بگی تشکر که صبح تا شب برای هرچی که خواستم دوییدی و خسته نشدی!؟
تا حالا شده پیش آیینه دست بکشی رو صورت خودت بگی مره ببخش برای این چشم‌های پف کرده که نماندم خوب بخوابی!
از اشک هایت شرمنده باشی که بی جهت ریختند!
از بغض گلویت شرمنده باشی برای چیز های بی ارزش ناراحتت کرد بغض کردی!
شده موهایت جلو آینه شانه که میکنی
به خودت بگی اگر کمتر میرسم به دل نگیر!
میشه فراموشش کنی؟!
اصلا گپی نیست!
تا حالا شده جلو آینه باشی و از خودت و تمام داراییت تعریف کنی و بگی: تو چقدر به من میایی!
چقدر قشنگی؛ چقدر خنده هایت حال مرا خوب میکنه!
تا حالا شده تشکر کنی از این همه قوی بودنش؟!...
هیچ رابطه ای ارزش گریه کردن، غصه خوردن و حتی حرف زدنش را ندارد.
تو با ارزش تر از هر کسی در این دنیا هستی
دختر جان!
من به تو می‌گویم قوی باش، مغرور باش نگذار دلت را بشکنند. اگر این کار را نکردی از خودت معذرت خواهی کن و با خودت آشتی کن.


🖋سمیه_رستا

https://t.me/SomayeRasta 🌙🌕

مراقب دست‌هایت باش. نکند هرکسی که از راه رسید، بخواهد سردی دستانت را گرم کند، و برود و دلسردت کند. مراقب چشم‌هایت باش. نکند هرکسی را به چشم عشق ببیند. هرکسی که محبت کند، نشانه عشق نیست. حواست به زبانت باشد. نگذار برای هرکس و ناکسی دوستت دارم بگوید. به گوش‌هایت هم بگو که عشق شنیدنی نیست، بلکه حس کردنی است، و دوستت دارم، گفتنی نیست، ثابت کردنی است. جلوی دلت را نمیتوانی بگیری، اما جلوی دست، چشم و گوش را که میتوانی. در طی مسیر زندگی، مراقب احساست باش. اگر دست کسی را گرفتی، درگوشه‌ی ذهنت، چند خاطره زنده نشود. که اگر دوست داشته شدن را تجربه کردی، بتوانی اعتماد کنی، که بتوانی بمانی، که بتوانی زندگی کنی، که بتوانی عشق بورزی …

کاپی

گریه های تا سحر را باید از توفان بپرسی
حالِ من هم بعد تو، از روحِ سرگردان بپرسی

دوستت دارم ولی می‌ترسم از پایان قصه
سرنوشت من و تو از خاک بی گل‌دان بپرسی

کاش! لحنم درد عشقم را بپوشاند که مردم
حرف در می‌آورد، از هر حسِ پنهان بپرسی

این غزل می‌ریخت از چشمان بی پروای معصوم
عاقبت با شعر می‌میرم، به لحن "جان" بپرسی

سایه‌ای بر خاک مهمان شد گمان کردم تو هستی
هی! خیانت را نمی‌بخشم که از باران بپرسی

درد دارد باورش تلخ است با هر یک سکوتم
داغ دل را می‌توانی از رگ و شریان بپرسی

✍🏻سمیه_رستا

من خودم را می‌شناسم!

من فقط در تنهایی دل‌تنگ نمی‌شوم، در شلوغ ترین روز هایم این‌چنین‌ترم. دلتنگی من محصول غیبت کسی نیست، محصول حضور کسانی هستند غیر از شخصی که حال خوبم را به او سپرده بودم. بودن با دیگران، نبودن با او را بیش‌تر می‌کند.
شهر دوست‌داشتنی‌ام خالی نیست که نبودنت را به رخ‌ام بکشد. من در تمام خیابان هایی که این‌جا قدم زدم به تو فکر می‌کردم. نیمکت ها، پارک ها، اتاق ها یی که خالی نیستند که جای خالی تو را نشانم می‌هند.
بلکه آدم ها هستند، آدم هایی که هستند اما او نیستند.


✍🏻 َ‌ستا

گاهی برای او چيزهايی مینويسی، بعد پاک می‌کنی. او هيچيک از حرف‌های تو را نمی‌خواند، ولی تو، تمام حرف‌هايت را گفته‌ای …

بنویس تا جوان بمانی!

ضد آفتاب و مرطوب کننده ها را فراموش کنید، یک کاغذ و خودکار بردارید شروع به نوشتن از حرف هایتان، زندگی تان و یا اصلا داستان‌تان را از اول بنویسید. این‌طوری اخم های پیشانی‌تان باز می‌شود و دیگر احتیاجی به مرطوب کننده و ماسک های طبیعی ندارید.
بنوسید تا چگونه منی را که می‌خواهید کشف کنید، منِ شاعر و منِ نویسنده را پیدا کنید‌. تا بهترین محصول زیبایی را برایتان به ارمغان بیاورد. اگر موفق به انجام چنین کاری شدی، با ادبیات می‌مانید و هر روز جوان‌تر می‌شوید.

می‌پرسید چطور می‌شود که اطرافیان مان را وادار به خواندن نوشته هایمان کرد؟ هر قدر هم که آسیب پذیر باشید اما یک حسی در وجودتان شعله ور می‌شود که حرف بزند ارزشش را دارد به همان حرف ها گوش دهید.

✍🏻سمیه_رستا