Mirela Kanini

Përshëndetje miq!
Librin tim të ri e gjeni tek stenda Toena! Faleminderit përzemërsisht të gjithë të interesuarve ❤️📚

Irena Toci

Ky djalë i ri ulet çdo ditë në një qoshe në rrugët e Johannesburg të Afrikës së Jugut. Ai grumbullon libra të cilat i lexon dhe u jep përshtypjet e tij kalimtarëve të radhës. Nëse ata i pëlqejnë sepse ky i ka ngjallur interes mjaftueshëm pastaj i bind që të blejnë librin. Me këtë mënyrë ai ka mundur të sigurojë jetesën. Një tjetër shembull se si të lexuarit nuk shkon kurrë dëm kudo që të ketë vendosur fati…

Rudina - Mirela Kanini: Si ia dola në SHBA, sot kryetare e Federatës Vatra në Chicago , një program nga autorja dhe moderatorja , një prej emisioneve më të ndjekur dhe të dashur për publikun duke ofruar tema të larmishm...

Ju përshëndes të gjithëve ju miq që më ndiqni 🇦🇱

Tirana, këndvështrimi im…

Mirela Kanini

Tirana është qyteti që ka brenda vetes pak nga të gjitha. Në fillim kur sapo mbërrin të duket kaos dhe zhurmë, por pastaj ambientohesh ose të zë magjia shqiptare dhe gjithshka shndërrohet në një vend ku ndihesh mirë. Është vibrimi energjik i qytetit që zien, është dashuria që të falin njerzit aq të ngrohtë, është ai dielli i pakursyer i Tiranës. Është ai shiu që edhe kur bie gjithë ditën nuk e ndalon dot dyndjen e njerzve. Është ai ushqimi tradicional me të cilin nuk ngopesh dot. Është vendlindja ime që në të vetmen gjuhë e thërrasin atdhe dhe mëmëdhe sepse është vërtet dhe at dhe nënë. Mendova se do takoj atje vetëm njerëz të vuajtur, mashtrues, kriminelë, njerëz të pa formuar dhe injorantë të pagdhendur sipas opinionistëve të rrjeteve sociale. Por kuptova që dhe aty si në çdo qytet tjetër metropolitan ka njerëz të lumtur dhe të palumtur. Njerëz që duan dhe që urrejnë. Njerëz të pasur dhe të varfër. Por unë nuk di pse e dua shumë Tiranën time, pa kushte ashtu siç ndodh në të gjitha dashuritë e vërteta. E dua siç është dhe me shpresën që do të bëhet më e mirë, sepse ajo kurrë nuk ka qënë si kryeqytetet e tjera evropiane. Nuk ka trashëguar nga e kaluara katedrale, as ndërtesa me garguj apo shenjtorë të gdhendur nëpër mure. Mbaj mend një restorant diku në një cep të Gjermanisë që ndërtesa të paktën kishte egzistuar që në Vitin 1200 dhe vazhdonte të gatuhej në të njëjtën furrë me zjarr. Mund të kishim dhe ne të tilla por pushtimi otoman na la në prapambetje shekullore. Pa llogaritur që të vrasin sytë në Tiranë ndërtesat e shëmtuara të stilit komunist që të ngjallin trishtim. Pastaj janë kullat e dyshimta që bëjnë kontrast me realitetin. Me pak fjalë Tirana shpalos gjithë të vërtetën e saj…
Është e dukshme që nuk flas kurrë me urrejtje dhe mllef për vendlindjen time. Nuk marr pjesë as në toksikacionin politik nëpër rrjetet sociale. Por njerzit në Tiranë që nga taksixhiu e deri tek profesorët merren me probleme madhore që nuk besoj se zgjidhen dot kafeneve dhe aq më pak me statuse Facebook-u. Janë ca probleme që historikisht i kanë zgjidhur vetëm revolucionet. Jeta nuk është vetëm Rama, Sala, jeta është të duash çdo gjë të bukur dhe ta jetosh sipas mënyrës tënde. I plotësuar nuk ndihesh vetëm po të jesh i pasur se kam ndeshur plot të tillë të trishtuar e depresivë. Boshllëku më i madh I botës moderne është vetmia dhe në Tiranë të paktën pashë që egziston ai komunikimi shoqëror, njerzor i drejtpërdrejtë me njëri tjetrin që po humbet disi në botēn perëndimore. Edhe pse ndonjëherë është aq I drejtpërdrejtë saqë në 15 minuta bisedë të kanë pyetyr sa vjeć je, a je e martuar, sa fëmijë ke, a je natyrale apo ke bërë ndonjë operacion plastik, ku jeton, me çfarë merresh, sa e ke rrogën. Për pak mendova do më kërkojnë edhe llogarinë bankare. Falë natyrës sonë sociale ne kemi një thesar që uroj të mos zhduket. Mu kujtua historia e një profesori antropologjie që studionte sjelljet e një fisi indogjen. I bënte aq përshtypje lumturia e tyre sepse mbi të gjitha midis tyre pothuajse nuk egzistonte ajo ndjenja e të ndjerit keq pa arësye sidomos kur ke gjithshka të mundshme. Ata flisnin me shenja tinguj dhe me atë gjuhën e tyre të cilën ai jo vetëm e mësoi por më pas u dashurua marrëzisht me një grua të fisit e cila çdo gjê e ndjente e udhëhequr nga instiktet. Ajo e donte profesorin e ri jo për arritjet e tij shkencore me famë botërore të cilat as që i kuptonte, por për ndjesinë që i jepte prania e tij, tërheqja e fortë fizike dhe kimia midis tyre. E donte për mirësinë që ai shfaqte dhe sjelljet e tij mbrojtëse ndaj saj, instiktive gjithashtu. Ajo vërtet nuk kishte njohuri por kishte intuitë dhe kjo e fundit është shkalla më e lartë e inteligjencës. Ai i mësoi asaj pak nga pak gjuhën e tij dhe diçka mbi botēn e civilizuar. Ndërkohë u martuan dhe lindën dy fëmijë. Profesori mendoi që tashmë për të mirën e fëmijëve duhet të jetonin në civilizim dhe ashtu bënë. Por nuk kaloi shumë kohë dhe ai pa një trishtim të dhimbshëm në sytë e gruas së tij që tretej çdo ditë. Atë e lëndonte ftohësia e njerzve që përshëndesnin formalisht. Ju përgjerua profesorit ta kthente në fisin e saj sepse edhe pse jetoi në perëndim për shumë vite preferonte habitatin ku ndihej mirë. Profesori ja plotësoi dëshirën sepse dashuria është liri, ndërsa për veten e tij kishte ngecur mes dy botëve dhe nuk e dinte tashmë se kujt prej saj i përkiste. Unë për veten time e gjej veten ndonjëherë si gruaja indogjene e ndonjëherë si profesori…

Faleminderit Zj. Rudina Xhunga! Ishte kênaqësi intervista me ju…

Nga Tirana në Çikago! Si ia dola të bëhem sipërmarrëse, aktiviste dhe shkrimtare në SHBA! Mirela Kanini, sot sipërmarrëse, shkrimtare, kontributore për komunitetin shqiptar, u largua nga Shqipëria në 1996 dhe që nga ky vit jeton në Çikago ku ka ngritur edhe kompaninë e saj, një institut bukurie

Sapo ka dalë nga shtypi libri im i ri “ Për pak dashuri “.
Një grup të rinjsh gjermanë. Një plazh i shkretë. Një zjarr pothuajse I shuar dhe disa çadra kampimi. Heshtjen e natës e thyen një ulërimë ngjethëse dhe një grua me fustan të përgjakur që vrapon të fshihet në pyll. Askush nuk di asgjë për të me përjashtim të udhërrëfyesit që di gjithshka. Nuk dua të vazhdoj më tej për të mos ju hequr kuriozitetin, por është një triller që do t’ju mbajë mbërthyer përveçse se përfshin një histori dashurie nga ato “ që shkruhen nëpër libra”. Një histori e ndjerë dhe e dhimbshme që të mbetet në kujtesë ashtu siç nuk më la dhe mua të qetë derisa shkrova për të. Libri gjendet tek librari Adrion, Bukinist dhe së shpejti në shumë librari të tjera. Ju faleminderit nga zemra ju që e keni tashmë në duart tuaja ❤️🙏🏼🫶

https://alb-spirit.com/2023/08/17/mirela-kanini-mbi-dashurine-dhe-urrejtjen-nder-shqiptare/?fbclid=IwAR2CuqApF5jVJOwWa62rlWqbksJUmCpu5bY-WuDXEVPt_AlOgkxUBu_Xm0c_aem_AS3HQbIZF5pA1B6_10WWAHNjrMSCAGeZ_h3p2gInmLK5TcQW0OWeHhsclcbQkR8ZxQA

Mirela Kanini: Mbi dashurinë dhe urrejtjen ndër shqiptarë Ne që jetojmë larg mëmëdheut kemi dy kategori miqsh realë ose virtualë, të cilët kanë ndryshime thelbësore me njëri-tjetrin në disa gjëra. Një grup janë shqiptarë, grupi tjetër turli kombësish. Ky grupi i përzier, amerikanët, pavarësisht statusit social/shoqëror poston nëpër ...

Po Ndaj me ju nje fragment nga libri im “Trafikanti “ qe se shpejti do te botohet ne USA ne anglisht…
*** *** ***
Kur mberriti ne Amsterdam, pavaresisht se cdo ndjesi mbi te bukuren sikur I ishte zbehur ne shpirt nga ngjarjet e fundit, Aleni vuri re bukurite perreth. Kishte nje tjeter lloj vibrimi ky qytet, nje lloj shperfillje dhe lirie qe varej ne ajer. Rruget ishin të ngushta, kanalet e famshme dhe arkitektura nderthureshin ne harmoni me ndertesat dhe urat. Nje perzjerje perfekte e se vjetres me te rene. Por Aleni nuk ishte ketu për turizem dhe për te shijuar bukurite e qytetit. Ai ishte Ketu ne fakt për të bere krime dhe tja prishte statistikat atij. Lupoja duhet te kishte pasur nje jete të veshtire. Ishte e lexueshme kjo gje, pavaresisht se tani mund te kishte neper duar shume te konsiderueshme parash. Alenit nuk ju durua pa e pyetyr tek ngisnin makinen.
- Si u gjende ne kete lloj biznesi ti? Kush te futi?
- Kush tjeter pervec nevojes. Si u fute ti? Si me gjete mua? Cfare te shtyu ty? Te njejtat aresye ose te ngjashme me shtyne dhe mua.
Alenit I dha nje shije të hidhur e verteta qe Lupoja I plasi ne fytyre. Jo vetem fakti qe kishin halle të perbashketa , por edhe perfshirja e tyre ne krime te perbashketa. Kjo ishte e verteta e shemtuar. Cfare mund ta bente ate me ndryshe nga Lupoja.
- Pastaj me duket se ky biznes me zgjodhi mua me shume se une ate- vazhdoi Lupoja. - Jane ndare gjerat ne jete qe ne fillim. Destinacioni yt eshte shkruar pak a shume kur ti rritesh me nje baba qe papritur zhduket nga jeta jote sikur ti të mos kishe asnje lloj rendesie për të. Kur rritesh me nje nene qe ka nje mije halle ne kurriz dhe i mbyt ato fshehurazi me alkol. Kur rritesh i varfer deri ne ekstrem dhe si femije nuk e ke njohur kurre ate ndjesine e ngopjes me buke dhe ndihesh gjithmone i uritur. Kur nuk ke as ndonje xhup për dimer dhe për me keq askend të te thote “vishu se ben ftohte jashte “. Kur ti nuk i ke keto gjera qe kane femijet e tjere me jetet dhe familjet e tyre normale e nuk ta ndjen me për asgje sepse ska ku të shkoje me keq. Cfare ke për të humbur me, asgje. Nuk ke lidhje te forta me askend, as me familjen vete. Nuk ke frike me as nga burgu vete sepse edhe shtepia ime ishte e tille.
- Ke qene ndonjehere ne burg? Me fal qe po te pyes -I tha Aleni.
- S’ka gje, me pyet por mos u tremb. Po kam qene ne France, por me leshuan për mungese provash. Sepse eshte nje gje cfare dine ose mendojne ata qe ti ke bere dhe komplet tjeter gje se si mund te vertetojne fajesine tende.
Alenit I shkuan mornica ne trup. Kjo ishte e vetmja gje qe nuk do donte ta provonte kurre. O Zot si do dilte nga ky lemsh I kokolepsur. Ndjesia e të qenit ligsht gjithe kohen ishte bere pjese e tij.
- Po familjare te tjere ke? - beri pyetjen tjeter Aleni.
- Po kam. Kriminele dhe ata. Jemi familje kacakesh. Na bashkojne mizeria dhe sekretet dhe u mesuam te duam njerzit qe si pelqejme. Shiko, eshte nje gje me pjestaret e familjes, ti je rritur me ta. Ata jane bota jote dhe nuk I sheh si kriminele, por I sheh si familje duke menduar se gjithe të tjerat jane keshtu si kjo e jotja. Madje edhe grindjet e shpeshta, rrahjet me njeri tjetrin apo shqyerjet e dyerve të dukeshin normale dhe nuk e kishe idene se mund të ishte ndryshe me njerzit e tjere. Perfytyron sikur të gjitha familjet funksionojne keshtu. Kur u shkeputa ne moshe të vogel, ne fillim të adoleshences, për te siguruar te ardhura për veten, për mbijetesen time, aty pastaj zbulova boten. Kam nje urrejtje te pashpjegueshme për njerzit, sidomos të pasurit. Dua ti grabis të gjithe- dhe Lupoja qeshi me histeri pas ketyre fjaleve. Aleni buzeqeshi hidhur për inerci. Nga rrefimi i pazakonshem i Lupos kuptoi qe ishin sa te ndryshem aq dhe te ngjashem ne nje pike. Kishin të perbashket varferine ekstreme dhe ajo i kishte bashkuar. Ne kundershtim me Lupon, Aleni nuk I urrente ata qe ishin te pasur e te sukseshem, sepse enderronte qe nje dite te ishte dhe vete i tille. Ai madje thelle ne vetvete kishte nje lloj adhurimi te fshehte dhe motivues për njerez të kesaj kategorie. Nuk ishte I sigurte se si do mund ta realizonte nje enderr të tille duke u nisur nga premisat qe kishte pasur deri tani. Nje gje ama ishte e sigurte, ai besonte se nuk ishte paraja burimi i gjithe të keqijave njerzore, por ishte mungesa e tyre. Fati eshte i cuditshm dhe kapricioz…

Faleminderim i vecante dhe i perzemert për te gjithe ju qe jo vetem me keni lexuar librat por edhe i rekomandoni ato. Librat e mi ne Shqiperi gjenden ne të gjitha librarite kryesore si Adrion, Albas, Plisi, Bukinist, Hygo Ect, Albas Prishtine dhe Maqedoni, Amazon USA, Barns&Nobles, Walmart ect. ❤️📚

Sot është dita nacionale e leximit, në USA të paktën. Ndaj po ndaj me ju një fragment nga një prej librave të mi. Të interesuarit mund ta gjejnë tek libraritë, Adrion, Bukinist, Plisi Ect.
Përmbajtja( Met Melloni ndihet i dërrmuar pas divorcit të tij. Ai pervec faktit që po e përjetonte keq nuk I ndahej mendimi I asaj që kishte dëgjuar që në fëmijërinë e tij , “ Mellonët janë të mallkuar”. Krejt papritur ai merr vendimin të vizitojë vendin ku fillon zanafilla e këtij mallkimi në familjen e tij prej gjeneratash. Gjatë rrugëtimit të tij nga Amerika e largët në këtë vend bregdetar ku ishte vendosur ky mallkim, Met zbulon shumë sekrete familjare madje të fshehura prej brezash. Ai do zbulojë gjithashtu një botë të korruptuar ku gjera si trafikimi i gjithshkaje, madje dhe njerzve është kthyer në normë mbijetese. Ndonjëherë destinacioni ynë na sjell pranë njerzve me të cilët duhet të ndajmë rrugëtimin e jetës. Kjo gjë ndodh me Met dhe për me tëpër nuk po ja u heq kuriozitetin, por mund të lexoni vetë librin 😊
…
Atë ditë zyra mu duk më e madhe, më e zbrazur dhe gjithashtu më e ftohtë se zakonisht. M’u duk e zymtë, e trishtuar dhe me një arredim pa shije. A thua se kjo nuk ishte e njëjta zyrë që jo vetëm impresiononte cdo klient që shkelte aty, por ishte ekspozuar edhe në një revistë të njohur dikur të pakten për të qënit e veçantë. Pa le që atëhere isha ndjerë dhe krenar kur ma përmendin këtë fakt. Tani mu duk sikur kuptova që komplimentet e bëra për arredimin shijehollë paskeshin qënë thjesht fjalë boshe për të thyer akullin e bisedave. U ula në karrige, vura dy këmbët mbi tavolinë dhe me duart mbeshtetur pas kokës humba vështrimin në qiellgervishtesit e mjegulluar nga moti I keq. Sot ishte dita e parë për mua si i divorcuar zyrtarisht. Beqar përsëri, në treg i freskët për tu gllabëruar sic thoshte Majk. Nuk e kuptoja pse disave të qenit “single”, u jepte një ndjesi lirie dhe kenaqesie kur unë personalisht preferoja të kundërtën. Duket se bëja pjesë në kategorinë e njerzve tradicionalë, në ata për të cilët lumturia është e lidhur me familjen dhe riprodhimin. Por për ironi të fatit unë tashmë isha një i divorcuar. Mua më pëlqente të qënit I martuar pavarësisht zënkave me bashkëshorten time. Fatkeqsisht ato u shumëfushuan deri aty ku nuk mbante më. Pastaj arrita në një pikë ku nuk kisha më asnjë emocion. Isha në atë pikë ku ti ndihesh komplet bosh. Nuk ndihesh as I lumtur, por as i trishtuar, thjesht nuk ndjen më asgjë. Je asgjë. Relacioni ynë kishte vdekur dhe sado që të zgjasje varrimin e tij nuk do të ndryshonte asgjë në jetë. Isha unë apo ajo që i dhamë shkelmin përfundimtar? Por ç’rëndësi kishte tani. Kishte ardhur ai moment, kur një pikë e vetme uji e bën vazon të derdhet nga mbimbushja…

Duke ju uruar gëzuar ditën nderkombetare të librit për fitoj nga rasti t’ju sugjeroj librat e mi. Ata janë kryesisht triller psikologjike ku perfshihen dhe histori të pazakonshme dashurie. Me ka pelqyer gjithmone te prek tema qe ose jane tabu ose pak te rrezikshme por aty gjendet për mua gjithe adrenalina dhe pasioni I të shkruarit. Kam dashur gjithmone qe lexuesi ti ndjeje dhe te mos mundet ti leshoje nga dora qe ne momentin qe hyjne ne vorbullen e ngjarjeve. Perfitoj nga rasti gjithashtu të falenderoj nga zemra lexuesit e mi te mrekullueshem, sidomos ata qe me kane lexuar te gjithe librat. Jo vetem miqte ose familja por ju te cilet nuk ju kam takuar asnjehere ne jete dhe qe jeni oqeane larg me mua. Mirenjohese pa fund për ju perjetesisht ❤️❤️❤️🙏🏼🙏🏼🙏🏼

🌸🌷Sot ne diten e poezise Une do ndaj me ju nje poezi te Naim Frasherit qe ka pasur nje ndikim të jashtezakonshem tek Une si femije. Dikur Une gjeta nje zog jashte dhe e mora ne shtepi. Nuk doja ta leshoja me dhe mendoja se me takonte madje mqse I dhashe uje dhe ca therrime buke. Por gjyshja ime kishte ato metodat e saj për te mbushur mendjen pa bertitur, pa te gjykuar, thjesht duke të recituar kete poezi specifike të Naimit qe me beri Jo vetem te qaj me lot ,por e penduar e leshova zogun ne pemen me te afert...ju betohem prape perlotem nga kjo vjershe, e ndjej dhe me con ne rrugicen e kujtimeve te femijerise sime të pafajshme 😊🌸🌷
Zogu dhe djali!
Nje zog te bukur zuri nje djale,
Ai po dridhej dhe i thosh ca fjale.
Nuk te vjen keq qe jam I mitur,
Si Ti I vogel e s’jam dhe rritur?
Jam bir I vetem e nena me pret,
E kam lene keq brenda ne folet.
Dheu me debore gjith u mbulua,
Me s’ka mbetur gje gjekundi pothua!
Vuaj I gjori dite edhe nate
E s’gjenj dot asnje dru të thate.
E sheh Sa u prish fort I shkreti mot?
Urie vdiqme, me s’durojme dot.
Zemerese si i lidhe gur,
Po mem e zeze qe esht’ e semure?
Kerkoj e kerkoj e kam qe dje,
Qe smund te gjej dot gjeze Ti shpie.
Ah! Kjo e keqe ketu me pruri,
E gracka jote ra e me zuri.
Me pret im meze si ty jot eme.
Te mos ti vete c’benet preme?
Të zeste ne p***e na ngini?
Ne punet tona p***e s’na lini?
Kam dhe Une shpirt e dua te rroj,
Te lecinj, te bredh, te loz te kendoj.
Une qe s’kam mend( sic thote njeriu)
Kujt i bera keq? C’bera Une I ziu?
Le mos me mundo se Zoti te sheh,
Te miren dhe te ligen e njeh,
E s’do të ligen por Do te miren,
Do butesine, nuk egersine,
Te drejten do dhe urtesine,
S’do faqezine e babezine.
Mua te lire me beri Zoti.
P***e me ben rob? C’do nga Une Ti?
Fjalet e zogut djali i degjoi
Qau dhe e puthi pastaj e leshoi…

Mirela Kanini Author, entrepreneur...

https://gazetadielli.com/gjyq-ne-token-e-bekuar/ #

Gjyq në tokën e bekuar – Dielli | The Sun Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

🌸🌷🌸🌷
Gezuar 8 Marsin të gjitha ju gra, nena dhe motrat tona te forta, inteligjente, të talentuara dhe thjesht te mrekullueshme! Te gjitha ju qe i mbushni ditet tuaja me sakrifica e jeten tone me gezime. Të gjitha ju kurajozet qe luftoni për te drejtat e gjithe grave te tjera, sepse nje vajze me kurajo eshte revolucion. Te gjitha ju qe ndryshoni boten dhe e beni ate me te mire cdo dite. Sot eshte dita t’ju tregojme edhe nje here se sa te vleresuara jeni ju ne jeten tone. Urimet me te mira për ju ne kete dite e pergjithmone! 🌷🌸🌷🌸🌷

❤️❤️❤️
Edhe Ti do marresh udhen tende
Do besh pluhur ditet plot merzi
Vecse mos lakmo ti marresh mendjen
Kujt s’ka njohur puthje e dashuri
Krah për krah me ndonje tjeter djale
Udhes kur te shkosh Ti ku ta dish?
Mbase edhe Une do te kem dale
Për shetitje e shihemi serish
Ti me fort pas tjetrit do të ngjitesh
Dhe me kryet ulur ftohtesisht
“Mirembrema “ do me peshperisesh
Kurse Une “mirembrema “ Miss
Dhe asgje nuk do me turbulloje
S’do me dridhet shpirti për asgje
Kush ka dashur s’mund te dashuroje
Kush u dogj njehere s’digjet me…
Esenin ❤️❤️❤️

Të lexuarit ndikon pervec se ne zgjerimin e njohurive dhe ne uljen e stresit, nje gjume me te mire, ne fokusim dhe relaksim. Njerzit qe lexojne vazhdimisht thuhet qe jetojne me gjate, kane memorie te mire dhe trurin me të zhvilluar. Si mund te lexoni kur ju duket e pamundur për ceshtje kohe? Se pari duhet planifikuar koha. Mbani gjithmone me vete nje liber dhe lexoni disa faqe ku te mundeni kur jeni duke pritur për dicka. Mos e humbni kohen duke ndjekur kotesira neper rrjetet sociale ose tv. Verini qellim vetes qe te lexoni si fillim te pakten nje ose dy libra ne muaj dhe permbajuni me cdo kusht. Nuk do te vonoje dita qe te kuptoni qe dicka ka ndryshuar për mire tek ju… dhe pastaj mos harroni te me falenderoni për keshillen 😄…

Kush e dinte qe qenka shume e thjeshte për te qene i/e lumtur…
Finlanda për pese vjet rrjesht rradhitet si vendi me i lumtur ne bote. Ne Vitin 2022 statistikat u mblodhen nga 156 vende dhe kriteret për kualifikimin ishin bazuar ne lidhje me jetegjatesine, mbeshtetjen sociale, mungesa e korrupsionit dhe kontributi ne bamiresira. Nje psikolog finlandez shpjegon 3 aresyet se pse finlandezet jane te lumtur. Jane 3 gjera thelbesore qe ata nuk i bejne kurre.
1- Ne nuk e krahasojme kurre veten me te tjeret ose komshinjte, madje kemi nje shprehje “ as mos u krahaso dhe as mos u lavdero me pasurine tende”. Finlandezet e marrin shume seriozisht kete gje dhe kurre nuk I sheh të flasin ose shpalosin pasurine e tyre materiale. Me rastisi nje here te takoj nje burre shume te pasur i cili duke shtyre karrocen e femijes se tij priste për tramvajin e rradhes si gjithe te tjeret. Ai jo vetem mund te kishte nje makine super lluksoze por edhe nje shofer personal e megjithate zgjodhi te jetoje si nje njeri i zakonshem. Ky eshte suksesi ne Finlande qe te mbetesh nje njeri i thjeshte si gjithe te tjeret. Fokusimi eshte te jesh i lumtur shpirtrisht vertet dhe jo tek te dukurit I suksesshem.
2- Ne nuk e nenvleftesojme kurre natyren dhe te mirat qe vijne prej saj. 87% e finlandezeve besojne se natyra u sjell paqe, energji dhe relaksim. Cdo njeri i punesuar ne Finlande ka te drejte te kete nje muaj pushim ne vere dhe shumica e perdorin duke shkuar neper fshatra dhe ferma për te qene sa me prane natyres. Preferojne të jetojne sa me thjesht atje mundesisht pa komoditete si uji I rrjedhshem ose elektricitet per shembull. Pavaresisht se qytetet jane ndertuar ne menyre të tille qe e kane natyren ne prag të shtepise aq shume parqe natyrore ka. Të shpenzosh kohe ne natyre të ben me vital, ndihesh me mire shpirtrisht dhe te jep sensin e nje rritje personale.
3- Ne nuk e thyejme kurre besimin e njeri tjetrit.
Sa me shume besim te kene njerzit ne komunitetin e tyre aq me te lumtur jane. Ne eksperimentin e “ portofoli i humbur “ qe u be ne vitin 2022 ne 16 qytete, 11 ne 12 portofole ju kthyen te zotit. Finlandezet kane tendence ta besojne njeri tjetrin dhe e vleresojne shume sinqeritetin. Nese harron laptop-in ne biblioteke apo iPhone ne stacionin e trenit të jesh i sigurte se do te kthehet se shpejti. Femijet shkojne ne shkolle me autobus vete dhe luajne jashte pa pasur frike se mund ti ndodhe dicka e keqe. Ndaj perpiquni qe aty ku jetoni të kryeni gjeste qe ngjallin besim, të beni gjera të vogla por qe jane te medha, si te ndihmosh d**e, qofte edhe te panjohur, ti lerosh vendin ne autobus ect. Kur keto gjera kthehen ne rutine sjellin ndryshime të medha…
Frank Martela mban titullin doktor shkencash ne filozofi dhe psikologji dhe ka bere studime mbi fondamentalizmin e lumturise. Ai jep gjithashtu mesim ne universitetin Aalta të Finlandes dhe eshte autor i disa librave…
Pershtati ne shqip
Mirela Kanini

Sot eshte Dita e fundit qe te lini pas gjithshka qe duhet të rrije ne vitin 2022. Të gjithe njerzit e pa deshiruar, dhimbjet, deshtimet, lendimet, zemerthyerjet, inatet, zemerimet dhe negativitetin. Leri të gjitha te ikin. Viti 2023 eshte viti I gjerave të bukura dhe I nje fillimi të ri. Gezuar Vitin e Ri 2023 miqte e mi. Ju uroj shendet, paqe, begati dhe lumturi! ❤️🎄🍾🎄🍾🎄🍾

Dhuro libra kete fund viti…mundesisht të miat😍❤️. Ju Uroj Gezuar festat e fundvitit. Qofshi te lumtur e te bekuar ngahere 🎅🏼🤶🎄

Fragment nga libri Trafikanti. Nje histori turbulluese por terheqese ashtu si mund te jete realisht jeta e dikujt. Nje histori e pazakonshme dashurie gjithashtu. A eshte jeta si nje loje bixhozi ku fati ndan letrat por lojen e lozim vete? Ajo loje percakton me pas destinacionin tone. Për te gjithe te interesuarit e gjeni tek librari Albas, Adrion, Bukinist, Plisi ect. Falenderime te vecanta nga zemra për te gjithe lexuesit e mi❤️🙏🏼

Fragment i shkeputur nga libri im “ Mekatet e zj. Ema”, me shpresen qe do nxis kurreshjen per ata qe nuk e kane lexuar akoma 😊…

https://www.voal.ch/dy-romane-nga-mirela-nga-visar-zhiti/kulture/letersi/

DY ROMANE NGA MIRELA… – Nga VISAR ZHITI

Falenderime dhe mirenjohje për të gjithe lexuesit e mi të dashur qe e bene kete liber pjese të librarise se tyre dhe jo vetem kaq, por lene pershtypje të mrekullueshme 🙏🏼❤️📚

Marre nga postimet e nje lexuesi. Shkeputur nga libri im “ Trafikanti”. Faleminderit 🙏🏼

Falenderime të perzemerta Dr. Eugent Kllapi për artikullin mbi nje nga librat e mi, kete radhe librin “Klienti”. Faleminderit gazeta Dielli/The Sun( New York),nje nga gazetat me prestigjioze dhe nder me te preferuarat për mua ❤️

Libri Klienti, një roman mbreslënës – Dielli | The Sun Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Ju pershendes miqte e mi sot ne diten nderkombetare të librit📚…

Pafajesia e femijeve na kujton se miresia egziston ne kete bote të cmendur…Bekuar qofshin prindrit qe edukojne femijet sic duhet gjithashtu 🙏🏼❤️
Meredith kishte nje qen 14 vjecar qe i ngordhi dje. Aq shume u trishtua sa te nesermen gjithe diten qante dhe permendte se sa shume i mungonte asaj qeni i saj Abi. I kerkoi nenes se saj ti dergonin nje leter Zotit qe te kujdesej për te ne parajse. E jema ja plotesoi deshiren dhe i premtoi qe do ja postonte letren. Ja cfare diktoi Meredith ne leter:
I dashur Zot !
A do ishte e mundur të kujdeseshe për qenin tim? Ajo nderroi jete dje dhe duhet të jete aty me ju ne parajse tani. Jam e lumtur qe ti e le të jetoje me mua kaq vite Edhe pse ajo ka qene e semure kohet e fundit. Shpresoj qe Ti të luash me te. Asaj I pelqen shume të notoje dhe të vrapoje pas topit. Po te dergoj dhe nje foto qe kur ta shohesh ta njohesh qe eshte qeni im. Ah sa shume me mungon ajo!
Me dashuri,
Meredith!
E ema e futi ne zarf letren, nderkohe Meredith vendosi me shume pulla se nje letre te zakonshme mqse rruga deri ne parajse duhet të ishte me e gjate dhe e hodhen të dyja ne kutine e postes. Pas disa ditesh Meredith pyeti nenen nese letra kishte arritur tek Zoti. Ajo e siguroi qe po dhe kishte pasur te drejte sepse te nesermen erdhi nje pako e vogel me ngjyre floriri, me nje dore të stampuar dhe mbishkrimin “ Për Meredith “. Adresa e derguesit ishte “ Zoti nga Parajsa”. Meredith e hapi me nje fryme dhe ishte nje liber i Mr. Rogers me titullin “ Kur nje kafshe vdes”. Gjithashtu nje leter e shkruar me dore nga Zoti vete.
E dashur Meredith!
Abi arriti ne parajse shume mire. Foto qe me dergove me ndihmoi qe ta gjeja menjehere atë. Abi nuk eshte me e semure dhe shpirti i saj eshte ketu me mua ashtu sic eshte ne zemren tende. Mqse ketu ne parajse nuk na hyn ne pune trupi ne nuk kemi xhepa dhe Nuk kam ku ta mbaj foton. Ndaj po ta dergoj bashke me kete liber qe ta kujtosh gjithmone Abin. Faleminderit per letren ty dhe nenes tende qe të ndihmoi. Me duhet të them qe Ti ke nje nene te mrekullueshme. E zgjodha kastile me kujdes për ty. Të dergoj bekimet e mia Cdo dite dhe mos harro qe Une të dua shume, shume. Mos harro qe Une jam gjithmone ketu për ty dhe i kollajshem për te me gjetur. Une jam kudo ku ka dashuri.
Qofsh e bekuar pergjithmone,
Zoti….

Kur gazetari ben pyetjet e duhura intervista rrjedh kendshem. Faleminderit Zoti Foniqi për intervisten time të pare me lexuesin kosovar.
Kosova ka nje vend special ne zemren time për nga vlerat qe percjell. Ajo eshte trime, eshte bujare, ajo eshte vendi I talenteve boterore ❤️🇦🇱

Mirela Kanini: Unë nuk jetoj mbi vullkan, por vullkani jeton në mua Shkrimtarja e vyer dhe karizmatike, Mirela Kanini, ka 26 vjet që jeton dhe krijon në SHBA. Rrethanat e dërguan atje, si një dallëndyshe, por vendlindjen Tiranën (xhanën), nuk e largon nga mendja dhe zemra edhe krijuese Mirela me një sharmë të (pa)patë, siç është edhe vetë, trajton tem...

“ Rattlesnake “ ose gjarpri me zile eshte nje nga gjarprinjte me helmues dhe për dreq kafshoi nje dele ne fytyre tek ajo kulloste. Fytyra e deles u fry nga helmimi dhe dukej qarte qe ajo kishte dhimbje të tmerrshme. Por gjarpri famekeq nuk e ka idene qe me gjakun qe rrjedh ne damaret e deles pregatitet ilaci kundra helmimit ne rast kafshimi. Ndoshta kjo eshte dhe nje tjeter aresye pse i quajne “ dele e zotit”. Delja u enjt per dy dite rresht nderkohe qe gjaku i saj vepronte kundra helmit. Edhe pse ishte ne dhimbje ajo e dinte qe se shpejti do te shpetonte. Keshtu na ndodh dhe ndonjehere ne jete, gjarprinj e neperka perpiqen te na kafshojne dhe injektojne me helmin e tyre. Ata mund të na gjejne hera heres të papregatitur dhe naive, por ne vend qe të shqetesohemi per kafshimet e tyre me mire të kujdesemi të na rrjedhe ne damare “ gjaku i deles” qe na shpeton nga cdo helmim…

Now available on Amazon, Barnes & Nobles , Ebooks2go, Google Books ect.
This is a provocative novel blends elements of romance and psychological thriller together to create one of a kind story. “ The sins of Mrs. Ema follows a successful phycologist who appeared to have it all. Ema is married to a business , and she has everything one could want, living in a mansion in a desirable neighborhood, vacation homes, frequent trips to exotic destinations . But behind the scenes of Ema’s picture perfect life, her marriage has lost its passion and become dulled by routine . However one business trip to her home town changes everything. While there she meets Toni, the new love of her life . Ema’s life soon shifts from a quiet suburban one, to a dangerous one. She risks everything to follow her heart. She is caught between the man who cares about her and the man she truly loves, terrified that she could lose both in the end. This unique griping story focuses on the true meaning of happiness in life. How far would you go for love? …

Faleminderit per analizen e detajuar dhe komplekse nga PHD, Z. E.Kllapi. Mirenjohje pa fund gjithashtu për Gazeten Dielli, gazeta me e vjeter shqiptaro-amerikane ne New York …

Libri Trafikanti, midis dashurisë dhe moralit

Dr. Eugent Kllapi

Tashmë ka dalë dhe libri i fundit i autores Mirela Kanini. Libri Trafikanti lind nga një mendim i thellë i shkrimtares që në qendër të të vërtetës së tij ka dramën më të lashtë njerëzore. Dramën e femrës për dashurinë. Ndryshe nga librat kryekëput romacierë ky është një trill që nxjer në pah dy antagonizma jetësh midis kontekstesh historike, atë të varfërisë dhe të pasurisë. Pas librit ‘’Mëkatet e zonjës Ema’’, ‘’Klienti’’, ‘’Mëkatet e Mellonëve’’, libri ‘’Trafikanti’’ është libri më i plotë i librave të saj dhe më i rafinuar. Vjen me një gjuhë të thjeshtë dhe elokuente, karakteristikë kjo e autores në stilin e saj, sa përpihet lehtë kudo që të jesh, në zyrë, në shtëpi, në plazh, në ballkon, në natyrë. Nuk të vret dhe nuk të lodh me sofistikime, shket fjala në fjalë nga veta e parë në vetën e tretë deri në fund të librit.
Libri është ideuar në mozaikë ngjarjesh të ndërthurura midis personazhe që shtyjnë e tërheqin njëri-tjetrin për t’i dhënë atij harmoninë e plotë midis aktuales dhe të kaluarës.
Ai lundron midis ujërave të përziera të qenies, dashurisë, mëkatit, shpresës dhe ankthit, frikës, sa konfuzitetit e qasjes së egoizmit që mund të shpallin qeniet njerëzore në realitetin e tyre. Ky egoizëm që vret më shumë se vetë fjala në jetën e përditshme. Në qendër të marrëdhënieve njerëzore vihet ndërgjegja, morali, antimorali, morali brenda antimoralit, dhe të vërtetat që në fakt janë të gënjeshtërta, iluzionet sa deluzionet që shtiren si drejtësi. Ai vjen si kumt më shumë për të zbritur tek realja e shoqërisë dhe te konkretja njerëzore, te ligjorja ku këto elementë të bashkëveprimit njerëzor me anë të besimit dalin në pah në një trekëndësh ku në qendër është një femër e quajtur Mia dhe në kontraditat sa të fatit dhe të sistemit shoqëror. Sepse ndërgjegja luan si shtriga herë nga ligjorja e herë nga ndjesorja që shpërfill ligjin, sa logjika që hedh poshtë moralin dhe të drejtën. Mëkati e vret ndërgjegjen sic vret pasioni për dashurinë arsyen.
A nuk e kemi thyer gjithmonë këtë moral në shekuj dhe paradoksalisht sa e kundërshtojmë a nuk kthehemi përsëri tek ai?
Mia, personazhi kryesor është një vajzë mbi 30 vjeçe, e bukur sa një botë me një paragraf, e ëmbël në tërë sagat e saj të thjeshta të jetës, sensuale deri në fund të romanit, e dashur për njerëzit e vuajtur dhe emigrante, e përvuajtur për dashuri të vërtetë, njeri që nuk mban dot urrejtje, avokate në profesionin e saj. Ajo merret me emigrantët dhe është një shqiptare që ka dalë nga gjiri i këtij emigracioni. Ajo është sa e drejtpërdrejtë dhe konfuze për të njohur të dashurin e jetës, për të njohur ndjenjat dhe feminitetin e saj, për të shprehur ëmbëlsinë e saj. Paksa naive dhe ironike në mendimet me veten në këndvështrimin e autores ajo del në dritë si një vajzë plot energji, e dashur sa e çmendur për atë fluturën në stomak që tërbon një botë të tërë në ndjenja të pashtershme. Drita e syve dhe preokupimi i familjes shqiptare me prindërit e saj. Ditët e saj rrjedhin të qeta ku e jashtëzakonshmja dhe më e vështira del në pah në fund të librit. Dinamika e ditëve që zhvillohet në Amerikë sa në Europë, Në Ballkan sa në Shqipëri shprehet vetëm me një fjalë sa e gjithë jeta, dashuria. Kjo fjalë që rrethrrotullon globin në 365 ditë të saj. Ajo është e re në profesionin e saj por e etur për të ditur më shumë rreth enigmave. Një amerikane me origjinë shqiptare.
Mia, personazhi kryesor i këtij trilli endet konfuze midis të kundërtave, të ndryshmes dhe reales.
Nga një anë ka një të fejuar të quajtur Ethan, që vuan nga vogëlsia triumfatore e egoizmit të tij në dashuri dhe karrierë, një ekonomist në një korporatë farmaceutike që ‘’vret dhe babanë e vet’’ për triumf, ku nëpërmjet mirësisë sipërfaqësore të tij shfaqet e keqja e madhe që fsheh. Ai nuk do t’ia dijë për njerëzimin pa suksesin personal të tij që njerëzimi ta njohë atë, as për Mian, madje as për vete Bosin e tij në qoftë se do ishte e mundur pavarësisht se duket normal me gjithë ndjenjat njerëzore. Nën dashurinë e tij për Mian koha dhe libri e tregon se ajo nuk ishte dashuri për të. Ai përveçse karrierist dhe oportunist është dhe tradhtar ndaj Mias që vonë e kupton këtë dhe marrëdhënia merr fund por jo vetëm nga ky shkak. Tradhëtia e tij çimenton narcizmin që shfryhet diku në disa paragrafë të librit. Ai është tipik i një mashkulli moskokëçarës sa materialist për gjithçka po pa pasur ndjenjë deri në oportunizëm pafre. Një e keqe e madhe që fshieht nga një mirësi e vogël. Ndjenja e një njeriu automat për pushtet është vetëm paraja dhe e kthen atë në një egocentrist.
Në anën tjetër të medaljes së marrëdhënieve me Mian është një person i huaj sa enigamtik i quajtur Alen. Shqiptar me nënshtetësi holandeze që do të bëhet amerikan. Dhe këtu të kundërtat bashkohen. Ai bëhet klient i Mias. Ky njeri që jeta e ka përballur me shumë sfida të shprehura aq bukur nga autorja është detyruar të bëhet i keq në shpirtin e tij qelibar për të shpresuar për t’u kthyer te e mira, paçka se ka të keqen brenda. Por ai ka një armë, rrëmben ndjenjat e Mias në shumë mënyra, e çarmatos dhe e bën për vete po në shumë mënyra që autorja e shpreh në karakterin e tij. Edhe ky njeri e kupton se paraja është mbi shumëçka, po mbi gjithçka është dashuria që ai nuk e ka gjetur dot. Midis vuajtjeve familjare për të jetuar bëhet padashur një kriminel për ligjin, me atë ligësinë që i është mbarsur si pullë dogane. Dhe nga pas e ndjek e liga si një e keqe e përdale. E mira dhe e keqja luajnë me të si Dreqi me të bir dhe ai herë hedh këmbën nga e mira kapet pas moralit dhe herë nga e keqja, herë përzihet me normat dhe fatin e hidhur për të drejtën dhe herë me mëkatin që justifikohet si i drejtë. Të dyja anët e peshores lundrojnë në jetën e tij. I zgjuar dhe pragmatik duke u përshtatur në çdo situatë si padashur njeh të kundërtën e vet, avokaten Mia që merret me çështjet e emigrantëve për nënshtetësi. Dhe këtu sikur romani ‘’Trafikanti’’ fillon nga e para. Një e keqe e madhe që fsheh një mirësi akoma më të madhe. Sa më tepër ai fsheh e do të harrojë të keqen aq më shumë i shtohet humanizmi për njeriun, veten, Mian, dashurinë.
Rreth e rrotull Mias, Ethanit dhe Alenit janë personazhë dytësorë si prindërit e Mias, prindërit e Alenit, bashkëpunëtorit e Alenit, ndonjë shoqe rastësore e Mias a të Alenit dhe Ethanit që formojnë atë mozaikun e plotë e të këndshëm të romanit, supriza, çaste emocionale të shumta që lundrojnë në oqean, kontekste shqiptare të cilët autorja i shpreh me mjeshtëri, sensualitet, dashuri sa trishtim, shumë trishtim sa dhe gëzime e kënaqësi deri në tehun e erotizmit. Pleksen të gjitha bashkë në një e bëjnë atë të tërën, jetën, nën mjeshtërinë e penës së thjeshtë të autores që duket sikur autorët klasikë futën edhe ata brenda e shprehen.
Ky roman shpreh më së miri luftën midis së vërtetës dhe gënjeshtërtës në sytë e një femre, në sytë e një mashkulli, në verbërinë e dashurisë, në pasionin e verbër sa verbërinë për të qenë i dashuruar pa e arritur atë. Një verbëri harbute për pasuri e pushtet, verbëri për mirësi. Mendimin se e mira e ka diçka të keqe që po ta zgjosh duket si përbindësh dhe e keqja përbindësh e ka një të mirë të madhe që lëngon në një cep të saj, ajo po të zgjohet jep gjithçka. Varet çfarë duam ne në jetët tona.
‘’E mira dhe e keqja janë si motër e vëlla’’, ato janë të pandalshme sa e drejta për të pasur dhe për të qenë bëhet padrejtësi. Shumë shpejt autorja i përmbus këto situata dhe nxjerr në pah të dyja këto të ndryshme dhe të kundërta bashkë, ajo i trazon dhe situatat rrjedhin nga njëra tek tjetra.
Mjeshtëria e saj të mban të mbërthyer edhe në fundin e romanit.
Gjithçka që duket si asgjë në raportin midis Mias dhe të fejuarit të saj Ethanit, dhe një asgjë që vjen si vrull e e mbështjell Mian në shumëçka për t’u bërë në fund gjithçka, pra një marrëdhënie të ëmbël dhe emocionale, shpirtërore midis Mias së çmendur për të njohur vetveten dhe tjetrin që quhet Alen, dhe Alenit që jep gjithçka për Mian, qoftë dhe jetën e tij.
Është një libër i thjeshtë dhe i dashur që të mbërthen me supriza në lexim. Gjëra të vogla që plotësojnë atë mozaikun e të bukurës e cila quhet jetë. Jetë që ka të mirat dhe të këqiat e saj.
Mos e humbisni, lexojeni!