LNA Finance Analyst

www.binance.info

https://www.binance.info/ru/activity/referral-entry/CPA/together-v3?ref=CPA_005ZW2RVHL

www.binance.info

Զարգացման ժամանակակից պայմաններում ֆիրմաները ձգտում են իրենց կառավարումն իրականացնել մաքսիմալ արդյունավետ: Իսկ վերջինս իրենից բավականին լայն ասպեկտ է ներկայացնում:
Ոչ մեկի համար էլ գաղտնիք չէ, որ կազմակերպության կառավարման որոշիչ օղակներից է ֆինանսական կառավարումը, ինչը որոշում է կազմակերպության հետագա կայունությունը: Եվ նույնիսկ կարելի է ասել, որ կազմակերպության ամբողջական կայունության հիմքը հենց ֆինանսական կայունությունն է:
Սակայն պետք է նաև նշել, որ ժամանակակից պայմաններում ամեն քայլի ցանկացած սուբյեկտ, անկախ նրանից, թե ինչով է զբաղվում, առնչվում է ռիսկ կատեգորիայի տարբեր տիպերի հետ: Եվ եթե խոսում ենք կազմակերպության ֆինանսական կառավարման մասին, ապա անխուսափելիորեն գործ ունենք ֆինանսական ռիսկ հասկացության հետ: Ուստի կազմակերպության կառավարման արդյունավետության առավելագույնն ապահովելու համար անհրաժեշտ է լավ և խորը ուսումնասիրել ֆինանսական ռիսկը և դրա ասպեկտում ֆինանսական կայունությունը: Այսինքն՝ ֆինանսական ռիսկերի և կայունության թեմաներին անդրադառնալն ուղղակի անհրաժեշտ և արդիական է:

работы по изготовлению продукции (изделий) с длительным про-
изводственным циклом, производство которых в отчетном пери-
оде не завершено.

Схема формирования и анализа показателей и факторов выпуска
и реализации продукции

#կապիտալ #ֆինանսներ #տնտեսագիտություն
Կապիտալի շրջապտույտ

Կապիտալի շրջապտույտ, արդյունաբերական կապիտալի շարժում արտադրության և շրջանառության ոլորտներում, որի ընթացքում կապիտալը հաջորդաբար ընդունում է երեք ֆունկցիոնալ ձև և անցնում երեք փուլ։

Կապիտալի շրջապտույտի առաջին փուլում դրամական կապիտալը Փ Փոխարկվում է արտադրողականի, գնվում են ապրանքներ Ա, արտադրամիջոցներ Ամ և աշխատուժ Աշ, այսինքն՝ ձեռք են բերվում արժեքի և հավելյալ արժեքի արտադրության միջոցները։

Երկրորդ փուլում արտադրամիջոցների և աշխատուժի արտադրողական սպառում՝. Արտ. կապիտալն արտադրողականից փոխարկվում է ապրանքայինի Ա, իսկ երրորդում ՝ ապրանքայինից դրամականի Փ։

Կապիտալի շրջապտույտը արտահայտվում է Ա՝ - Փ՝ բանաձևով։ Շրջապտույտի պարբերաբար կրկնությունը կապիտալի պտույտն է։ Կապիտալի շրջապտույտը նորմալ է ընթանում, եթե նրա փուլերն անարգել հաջորդափոխվում են։ Սակայն այդ անընդհատությունը մշտապես խախտվում է և ուղեկցվում ճգնաժամերով։

Գնի ամրագրում

Որոշել, թե ապրանքի համար որքան գանձել, ավելի շատ մտածել է պետք, քան պարզապես ծախսերը հաշվարկել և հավելավճար ավելացնել:

Ընկերության ղեկավարությունը պետք է շատ արդյունավետ գնի իր արտադրանքը և ծառայությունները, քանի որ չի ցանկանա հայտնվել մի իրավիճակում, երբ վաճառքի վրա ազդում է մրցակիցների համեմատաբար բարձր գնի պատճառով:

Ոչ էլ ընկերությունը կցանկանար պահպանել ցածր գին `շահույթը նվազագույնի հասցնելու կամ վնաս պատճառելու համար:

Հետեւաբար, գնագոյացումը պետք է արվի շատ խելացի և արդյունավետ ՝ ապահովելով, որ կազմակերպության ղեկավարությունը հաշվի առնի բոլոր ասպեկտները մինչև ապրանքի գինը սահմանելը:

Ո՞րն է գնագոյացման ռազմավարությունը:

Ապրանքների գնագոյացումը կարող է դժվար լինել: Գները չափազանց բարձր սահմանելը կհանգեցնի արժեքավոր վաճառքի կորստի: Դրանք չափազանց ցածր դնելը արժեքավոր եկամուտների կորստի պատճառ կդառնա:

Բարեբախտաբար, գինը չպետք է պատահական լինի: Գոյություն ունեն տասնյակ գնագոյացման մոդելներ և ռազմավարություններ, որոնք կարող են օգնել ձեզ ավելի լավ հասկանալ, թե ինչպես ճիշտ գներ սահմանել ձեր լսարանի և ձեր եկամտի նպատակների համար:

Գնային ռազմավարությունը կօգնի ձեզ ընտրել գներ, որոնք առավելագույն շահույթ են ապահովում, միևնույն ժամանակ հաշվի առնելով սպառողի և շուկայի պահանջարկը:

Գնագոյացման ռազմավարությունները հաշվի են առնում բիզնեսի բազմաթիվ գործոններ, ինչպիսիք են եկամտի նպատակները, շուկայավարման նպատակները, թիրախային լսարանը, ապրանքանիշի դիրքը և արտադրանքի հատկությունները:Դրանց վրա ազդում են նաև արտաքին գործոններ, ինչպիսիք են սպառողի պահանջարկը, մրցակցային գները և ընդհանուր շուկայական և տնտեսական միտումները:

Շահույթն ընդդեմ մրցակցության

Ձեռնարկատերերը հաճախ նայում են իրենց արտադրանքի ինքնարժեքին, հաշվի են առնում մրցակիցների գինը և սեփական վաճառքի գինը հարմարեցնում են լրացուցիչ գումարի:

Չնայած ինքնարժեքը և մրցակիցները կարևոր են, դրանք չպետք է լինեն գների ռազմավարության կենտրոնում: Գնագոյացման լավագույն ռազմավարությունն այն ռազմավարությունն է, որն առավելագույնի է հասցնում շահույթը:

Այնուամենայնիվ, գնագոյացման ռազմավարությունը միշտ չէ, որ շահույթի մարժայի մասին է: Օրինակ, դուք կարող եք ընտրել արտադրանքի ինքնարժեքը ցածր գնով սահմանել `շուկայի մասնաբաժինը պահպանելու և ձեր տարածքում մրցակիցների ներխուժումը կանխելու համար:
Այս դեպքերում դուք պետք է պատրաստ լինեք զոհաբերել ձեր շահույթի մարժան ՝ ավելի մրցունակ գների վրա կենտրոնանալու համար:

Այնուամենայնիվ, նման գործողություն կատարելիս պետք է զգույշ լինել: Չնայած դա կարող էր օգտակար լինել բիզնեսի համար, այն կարող է ավարտվել նաև ընկերության կաթվածահարությամբ:

Ապրանքների գնագոյացման ժամանակ հիշելու լավ կանոն է այն, որ հաճախորդները չեն գնի ապրանքը, եթե գինը շատ բարձր է, բայց բիզնեսը չի կարողանա ծածկել ծախսերը, եթե գինը շատ ցածր է:

Գնի ռազմավարություն. Տեսակները, առավելությունները, թերությունները

Գնագոյացման ռազմավարություն վերաբերում է բոլոր այն տարբեր մեթոդներին կամ մոդելներին, որոնք ընկերություններն օգտագործում են իրենց ապրանքների կամ ծառայությունների համար առավել մրցակցային գին գտնելու համար: Այս ռազմավարությունը զուգորդվում է շուկայավարման այլ ռազմավարությունների հետ, ինչպիսիք են 4P ռազմավարությունը (ապրանք, գին, վաճառքի կետ և վաճառք), տնտեսական օրինաչափություններ, մրցակցություն, շուկայի պահանջարկ և արտադրանքի բնութագրեր:

Գնագոյացման ռազմավարությունը կազմում է բոլոր շուկայավարման ամենակարևոր բաղադրիչներից մեկը, քանի որ այն կենտրոնանում է կազմակերպության համար եկամուտներ ապահովելու և ավելացնելու վրա, որոնք, ի վերջո, շահույթի կվերածվեն ընկերության համար:

Հասկանալով շուկայական պայմանները և սպառողների չբավարարված ցանկությունները, ինչպես նաև այն գինը, որը սպառողը պատրաստ է վճարել իրենց անբավարար ցանկությունները կատարելու համար, ապրանքի կամ ծառայության գնի հարցում հաջողակ լինելու լավագույն միջոցն է:

Մի մոռացեք, որ բիզնեսի վերջնական նպատակը շահույթն առավելագույնի հասցնելն է `միաժամանակ մրցելով և մնալով մրցակցային շուկայում:

Այնուամենայնիվ, շահույթն առավելագույնի հասցնելու և սպառողներին պահելու համար պետք է համոզվեք, որ ճիշտ գնային ռազմավարություն եք ընտրում: Սա կօգնի ձեզ հասնելու ձեր նպատակներին ՝ որպես կազմակերպություն:

Կորպորատիվ ֆինանս

Սահմանում

Կորպորատիվ ֆինանսի կոնտեքստում , դրամական հոսքերի կանխատեսումը ընկերության կամ կազմակերպության ապագա ֆինանսական իրացվելիության մոդելավորումն է որոշակի ժամանակահատվածում։ Դրամը սովորաբար ուղղվում է ընկերության ընդհանուր բանկային հաշվին, բայց հաճախ այն գանձարանի վիճակում է, որտեղ դրամին ավելանում են կարճաժամկետ ներդրումները և հանվում են կարճաժամկետ պարտքերը։ Դրամական հոսքը դրամի կամ գանձարանի փոփոխությունն է մի վիճակից մյուս վիճակ անցնելիս։

Եղանակներ
Դրամական հոսքերի կանխատեսման ուղղակի եղանակը պլանավորում է ընկերության դրամական մուտքերը և ծախսերը(R&D)։ Մուտքերը հիմնականում վերջին վաճառքներից գոյացած դեբիտորական պարտքերն են, որոնք նաև ներառում են մնացած ակտիվների վաճառքները, ֆինանսական եկամուտները և այլն։ Ծախսերը ներառում են աշխատավարձը, վերջին ծախսերի վճարումները, շահութամասը և պարտքերը։ Այս ուղիղ R&D եղանակը ամենաշատը համապատասխանում է կարճաժամկետ՝ մինչև 30 օրվա համար կատարվելիք կանխատեսման համար, քանի որ դա փաստացի նախատեսվածին համապատասխանող հնարավոր ժամկետ է:

Երեք անուղղակի մեթոդները հիմնված են ընկերության նախագծած Եկամուտների հայտարարագրերը եւ հաշվեկշիռները։

Ճշտված զուտ եկամտի (ANI) եղանակը սկսվում է մշակելով եկամուտը , ավելացումների կամ պակասեցումների փոփոխությունները հաշվեկշռում, ինչպիսին են դեբիտորական պարտքերը, վճարումները, պաշարները, դրամական հոսքը նախագծելու համար։

Մասնագիտական հաշվեկշռի եղանակը (PBS) երևում է ուղիղ նախագծած դրամական հաշվի վրա․ եթե մնացած բոլոր հաշվապահական հաշիվները ունեն ճիշտ կանխատեսում, դրամը նույնպես կլինի ճիշտ։
Ե՛վ ANI, և՛ PBS եղանակները համապատասխանում են միջին ժամկետի(մինչև մեկ տարի) և երկարաժամկետ(մի քանի տարի) կանխատեսմանը։ Երկուսն էլ սահմանվում են ամսական կամ եռամսյա ժամանակահատվածների ֆինանսական պլանի համաձայն, և կարիք ունեն հարմարեցվելուն հաշվարկային հաշվեկշռի կանխիկացման և բանկային հաշիվների մնացորդների միջև եղած տարբերությանը:

Երրորդ անուղղակի մոտեցումը հաշվարկի փոփոխման եղանակն է (ARM), որը նման է ANI եղանակին։ Բայց նախագծած բալանսավորված հաշիվներ օգտագործելու փոխարեն, խոշոր հաշվարկները փոփոխվում են և դրամային ազդեցության հաշվարկը հիմնվում է վիճակագրական բաշխումների և ալգորիթմների հիման վրա։ Սա թույլ է տալիս, որ կանխատեսումը լինի շաբաթվա, նույնիսկ օրվա կտրվածքով։ Ինչպես նաև այն վերացնում է ուղիղ եղանակից ժառանգած կուտակային սխալները, R&D եղանակը, երբ այն ընդլայնվում է կարճաժամկետ շրջանից։ Բայց քանի որ ARM եղանակը սահմանում է և՛ հաշվարկի փոփոխությունը, և՛ դրամային ազդեցությունը շաբաթվա կամ օրվա համար, այն ավելի բարդ է քան ANI կամ PBS եղանակները։ ARM եղանակը ամենից շատ համապատասխանում է միջին ժամանակահատվածում կանխատեսում անելու համար:

Դրամական հոսքերի կանխատեսում

Դրամական հոսքերի կանխատեսումը կարևոր է, քանի որ, եթե բիզնեսը դրամի կարիք ունի և նոր ֆինանսեր ձեռք բերելը հնարավոր չի, դա կդառնա անլուծելի։ Դրամական հոսքը բոլոր մասնավոր բիզնես ստարտ-ափների և ձեռնակատիրությունների կյանքի զարկերակն է։ Որպես էական արդյունք, կառավարման կանխատեսումը ցույց է տալիս, թե ինչ կպատահի դրամական հոսքին վստահ լինելու համար արդյո՞ք բիզնեսը ունի բավարար միջոցներ գոյատևելու համար։ Ինչքա՞ն հաճախ պետք է դրամական հոսքերի կանխատեսումը կախված լինի բիզնեսի ֆինանսական անվտանգությունից։

Մի քանի պատճառ թե ինչու է դրամական հոսքերի կանխատեսումը կարևոր՝

Դրամական հաշվեկշռում հնարավոր պակասների կանխատեսումը, նախապես մտածել դրամական հոսքերի կանխատեսման մասին "վաղ ահազանգման համակարգում"։ Սա դրամական հոսքերի կանխատեսման ամենակարևոր պատճառն է։

Վստահ լինել, որ բիզնեսը ունի բավարար միջոցներ մատակարարներին և աշխատողներին վճարելու համար։

Հաճախորդների վճարման հետ կապված խնդիրներ․ այս դեպքում կանխատեսումը բիզնեսում օգնում է որոշել, թե ինչիպիսի արագությամբ հաճախորդները կվճարեն իրենց պարտքերը։

Որպես ֆինանսական կանխատեսման կարգապահական կարևոր գիծ դրամական հոսքերի կանխատեսումը կառավարման կարևոր ընթացքակարգ է։

Գնաճի կամ գների բարձրացման պատճառ կարող են հանդիսանալ տնտեսության տարբեր գործոններ։ Սովորաբար գնաճը արդյունք է արտադրության ծախսերի կամ ապրանքների և ծառայությունների պահանջարկի մեծացման: Այլ կերպ ասած` գնաճն ամբողջական պահանջարկի և ամբողջական առաջարկի միջև առաջացած անհավասարակշռությունն է:

Փողի առաջարկի աճը գնաճի հիմքն է, չնայած դա կարող է տեղի ունենալ տնտեսության տարբեր մեխանիզմների միջոցով: Փողի առաջարկը կարող է ավելացվել դրամավարկային քաղաքականություն իրականացնող մարմինների կողմից տարբեր եղանակներով, ինչպիսիք են փողի քանակի ավելացում, երկրորդային շուկայում բանկերից պետական պարտատոմսեր գնելով և այլն։ Բոլոր նման դեպքերում փողը կորցնում է իր գնողունակությունը:

Քանի որ գնաճի պատճառները բազմազան են, ուստի նպատակահարմար է դրանք խմբավորել ներքին և արտաքին բնույթի պատճառների մեջ:

Գնաճի ներքին պատճառներից է.

տնտեսության կառուցվածքային դեֆորմացիան, այսինքն, երբ սպառման առարկաներ արտադրող ճյուղերն ու արտադրություններն իրենց զարգացման տեմպերով հետ են մնում արտադրության միջոցներ արտադրող ճյուղերի զարգացման տեմպերից:

Ներքին պատճառ է նաև այն, որ սպառողները սպասվող գնաճից խուսափելու համար սկսում են ավելի շատ ապրանքներ գնել և ընթացիկ սպառողական պահանջարկը ընդլայնվում է: Պահանջարկի մեծացման հետևանքով գները սկսում են բարձրանալ, միաժամանակ կրճատվում են խնայողությունները, հետևաբար և վարկային ռեսուրսները, ուստի և արտադրության ընդլայնումը կանխվում է: Ինչպես երևում է, գների բարձրացումը դառնում անխուսափելի:

Գնաճի արտաքին պատճառներից է ՝

արտաքին առևտրային հաշվեկշռի դեֆիցիտը՝ արտաքին առևտրից ստացվող եկամուտների կրճատումը և այլն:
Տնտեսության առաջարկի կամ պահանջարկի վրա ճնշումները կարող են նաև գնաճային լինել: Այդ պատճառով գնաճի առաջացման պատճառները քննարկվում են նաև պահանջարկի և առաջարկի տեսանկյունից։ Պահանջարկային գնաճը տեղի է ունենում այն ժամանակ, երբ փողի առաջարկի աճը խթանում է ապրանքների և ծառայությունների ընդհանուր պահանջարկին՝ ավելի արագ տնտեսական աճ ունենալու համար, քան տնտեսության արտադրական կարողություններն են: Սա մեծացնում է պահանջարկը և հանգեցնում թանկացումների:

Պահանջարկային ինֆլյացիան (գնորդների) առաջանում է նաև փողային և ոչ փողային գործոնների ազդեցությամբ: Փողային գործոններն են.

արտադրության աճը գերազանցող փողի անվանական քանակության աճը,

տնտեսավարող սուբյեկտների ինֆլյացիոն սպասումներով պայմանավորված փողի զանգվածի շրջանառության արագության աճը:

Ոչ մոնետար գործոններն են տնտեսավարող սուբյեկտների վարկի փոփոխությունը և ամբողջական պահանջարկի կառուցվածքային տեղաշարժերը: Պահանջարկի ինֆլյացիայի պատճառը ամբողջական պահանջարկի ավելցուկն է արտադրության իրական ծավալի համեմատությամբ:

Ինֆլյացիայի աճի պատճառ կարող է հանդիսանալ նաև պետական հատվածի, ինչպես նաև ռազմական համալիրի ընդլայնումը, որն ուղեկցվում է աշխատանքի արտադրողականության հետ չկապված աշխատավարձի ծավալի մեծացմամբ։

Տնտեսության մեջ որոշակի չափի արտադրանքի ֆիքսված գների ֆոնի վրա աշխատողների անվանական եկամուտների աճը ևս կարող է ինֆլյացիայի առաջացման գործոն դառնալ:

Սովորաբար ընդունված է գնաճը քննարկել միայն բացասական տեսանկյունից, մինչդեռ իրականում գների բարձրացումը նպաստում է նաև տնտեսական աճին: Հետևաբար գնաճը պետության համար մի լծակ է, որի օգնությամբ կարող է իրականացվել տնտեսական զարգացում: Նպաստելով գների և շահույթի նորմայի բարձրացմանը՝ սկզբում այն հանդես է գալիս որպես մրցակցության աշխուժացման գործոն: Զարգացած շուկայական երկրներում սողացող գնաճ դիտվում է որպես տնտեսական աճի դրական գործոն, մինչդեռ գնաճի մյուս տեսակները համարվում են բացասական երևույթներ:

Գների կայունության ապահովման նպատակով երկրների կենտրոնական բանկերը իրականացնում են դրամավարկային քաղաքականություն։

Տնտեսական գիտության մեջ նշանավոր տեղ է գրավում կապիտալի տեսությունը: Կապիտալը (ֆրանսիական, անգլիական կապիտալը, լատինական կապիտալիզատորը գլխավորն է) լայն իմաստով այն ամենն է, ինչն ունակ է մարդկանց և ապրանքների և ծառայությունների արտադրության համար ստեղծած եկամուտ կամ ռեսուրսներ ստեղծել: «Կապիտալ» տերմինը, որը հասկացվում է որպես նյութական և դրամական ֆոնդերի կապիտալ ներդրումներ տնտեսության մեջ, արտադրության մեջ, կոչվում է նաև կապիտալ ներդրումներ կամ ներդրումներ:

Կապիտալի վարդապետության տարրերը ՝ որպես հարստության կուտակում, հատկապես փողի տեսքով, դեռևս առկա են Արիստոտելում: Այնուհետև «կապիտալ» հասկացությունը դառնում է վերլուծության առարկա մերկանտիլիստների, ֆիզիոկրատների և դասականների շրջանում: Այն առաջին անգամ առավել հետևողական և համակարգված կերպով վերլուծվեց Կ. Մարքսի կողմից, ով բացահայտեց կապիտալի էությունը հավելյալ արժեքի տեսության հիման վրա: Այնուամենայնիվ, նրա հայեցակարգը չի սպառվել կապիտալի տեսության բոլոր բարդ խնդիրները լուծելու մեջ: Քննարկվող հայեցակարգի նկատմամբ ավելի ընդհանուր մոտեցմամբ պարզվեց, որ կապիտալը հեռու է միշտ ասոցացվում ավելցուկային արժեքի ստեղծման հետ, հետևաբար նաև աշխատավարձային աշխատանքի շահագործման հետ: Հետագա տնտեսագետները, ըստ էության, հաղթահարեցին կապիտալի մարքսիստական մեկնաբանության այս միակողմանիությունը, բայց անցան մյուս ծայրահեղ, լայնորեն մեկնաբանող կապիտալը պարզապես որպես ապրանքների (հարստության) պահեստ ՝ հաշվի չառնելով դրա սոցիալ-պատմական բնույթը:

LNA Finance Analyst now takes appointments on their Page.