Joachim Rombouts

Soms weet je het gewoon.
Intuïtie is de stem van je hart.
Of je dat nu hoort vanuit yogafilosofie, boeddhistische, islamitische of eender welke spirituele leer.
Je hoort het en je voelt dat het waar is.

Lees deze tekst en denk na.
Over je dromen.
Jij en ik hebben verlangens.
Er zijn dingen die we willen bereiken.
En dat kunnen we.
Denk er nog eens goed over na.
Waar denk jij aan als je leest over dromen.
Welke carrière zie je voor je?
In welke fysieke en mentale gezondheid verkeer je?
Wie heb je om heen?
Hoe is je band met deze mensen?
Neem een diepe adem en besef het.
Je dromen waarmaken is altijd mogelijk.
Zelfs het woord “onmogelijk” kan je niet spellen zonder “mogelijk” neer te pennen.

Dat wil niet zeggen dat alles altijd meteen lukt.
En dat je iedereen zomaar kan en moet veranderen.
Alles binnen ons is aan onszelf om te controleren.
Alles buiten ons is onder controle van God.

Wat andere mensen over je zeggen of denken heeft eigenlijk geen effect op jou.
Het gaat over jezelf.
Hoe kijk jij tegenover jezelf?
En ja, we maken fouten.
Zelfs de beste mensen geven toe dat ze af en toe eens links en rechts lopen.
Jij.
Ik.
We hebben dingen gedaan waar we spijt van hebben.
Maar we kunnen deze ervaringen met ons meenemen om eruit te leren.

Persoonlijk ben ik mijn carrière aan het vormen op een manier dat die fouten een leerschool zijn voor mijn doelpubliek.
En ik voel dat het werkt.
Essentie van deze tekst is dat alle goede wensen vervuld kunnen worden.
Geef gewoon niet op.
Hoe moeilijk het ook lijkt.
Blijf ervoor gaan en geef niet op.

In islam heet het vragen aan Allah om wensen te vervullen dua.
Er zijn drie manieren hoe Allah daarop kan antwoorden.
Of het wordt meteen aanvaard.
Of er is iets beters voor je gepland.
Of het wordt voor je aanvaard met uitstel.

Waar je ook van droomt, blijf ervoor gaan.
Misschien zie je niet meteen resultaat, maar behaal je het op een moment dat beter voor je is.
Of misschien kom je tijdens je proces iets beters tegen.

Hoe het ook loopt, geef niet op.

Eergisteren was het exact 3 jaar geleden dat mijn boek "Woorden zijn er om te spreken" uitkwam.
Niet zo lang geleden sprak een vrouw die het had gelezen me erover aan, ze vertelde me dat ze het meteen had uitgelezen en dat ze door mijn boek autisme (beter) begreep.
Het is fijn dat na al die jaren mijn boek nog steeds mensen helpt!

Ik presenteer u enkele reacties van lezers, wat foto's van de auteur en van zijn katten.

Kunst.
Alles rondom ons is kunst.
Van de zon die s' ochtends op ons gezicht schijnt tot moppen tappen met vrienden en familie tot 's nachts thee drinken terwijl je luistert naar je favoriete muziek tot letterlijk alles.
Laat ons alles rond ons heen ervaren als kunst en ervan genieten.

En die kunst was er afgelopen maanden in Hoogstraten veel te zien.
Mijn vader had me voorgesteld om mee te doen aan een musical.
Het zou gaan over de geschiedenis van de koloniën ingekleed in een circus.
En wat misschien grappig is: eerst stond ik heel twijfelachtig tegenover die deelname!

Gelukkig werd mij een heel toffe rol toegeschreven en vormden we een heel toffe groep.
Bij KLJ Hoogstraten hebben we ons goed kunnen voorbereiden om later piccolo te worden van circusdirecteur Jef Martens.
Letterlijk en figuurlijk de rode draad zijn en terwijl in samenwerking met de machinisten het circus onderhouden was dikwijls hard labeur...

Maar het was meer dan een fantastische ervaring om te werken tussen al die lieve mensen!
Elke voorstelling was het weer even spannend om als eerste persoon van de hele musical op te komen.
En voor de vele anderen taken die we als piccolo hadden, moesten we natuurlijk zeer alert zijn.
Maar de goede band die we met ons vieren hadden, maakte de samenwerking zeer aangenaam!
Aangenaam was dan ook de samenwerking met onze baas Jef Martens.
Er zijn weinig mensen dat ik zomaar een revolver zou geven, maar bij Jef is dat geen probleem!

Maar wat het meest kunstzinnig was aan het project waren de momenten achter de schermen.
Daar waar we plezier maakten met vrienden en familie, de kinderen speelden en de mensen van Hoogstraten en omstreken elkaar beter leerde kennen...
Het was simpelweg een geweldige ervaring!

Ik bedank Ann en Maarten Leemans voor het de fantastische organisatie!
Ik bedank de regie voor de fantastische begeleiding!
Ik bedank de componist, dirigent, koor en orkest voor de fantastische muziek!
Ik bedank de machinisten voor het harde werk achter de schermen!
Ik bedank alle acteurs, circusartiesten en dansers voor de prachtige prestatie!
Ik bedank iedereen die heeft meegewerkt en ik misschien per ongeluk vergeten ben 😆

Maar vooral bedank ik mijn familie.
Dankjewel aan mijn vader voor het voorstel om deel te nemen aan het project.
Dankjewel aan mijn broer om een goede college piccolo te zijn en mij altijd te helpen.
Dankjewel aan het lief van mijn broer en mijn zusje voor de enthousiaste deelname aan het circus.
En dankjewel aan mijn moeder om samen met een vriendin naar onze voorstelling te komen kijken!

Bon, nu mijn job als piccolo erop zit, pak ik mijn spullen en vertrek ik voor een week met zeer goede vrienden naar Griekenland.
Wanneer ik achter de schermen mijn boeken verkoop of daarover praat, krijg ik dikwijls de vraag wat de volgende stap is in mijn carrière.
En wel, wanneer ik op reis ben, heb ik de gewoonte om zo goed als niet op mijn gsm te zitten en te analyseren waar het leven mijn artistieke werk brengt.

Ik ga genieten van mijn vrije tijd en voor de eerste keer in mijn leven het leven toelaten in functie van mezelf.
Ik ben alles wat ik ben en dat is oké.
Ik ben vogelvrij!

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Met veel trots en plezier kondig ik jullie graag een nieuw project aan!
Zeker voor zij die willen bijleren over autisme, is dit project interessant;)

Ongeveer een jaar geleden werd ik (tijdens het volgen van een cursus hoofdanimator) gecontacteerd door een organisatie genaamd CoderDojo...
CoderDojo is een internationale organisatie die op verschillende plaatsen "dojo's" heeft waar kinderen en jongeren tussen de 7 en 18 leren coderen. Zo zijn er ook in zowel Vlaanderen als Wallonië dojo's. Een van mijn leden in KLJ gaat naar zo'n dojo, hij zegt dat hij dat heel graag doet!
De organisatie vertelde me dat ze intensief bezig zijn met een project over diversiteit.
En een specifiek deel daarvan, het deel waarvoor ze me hebben aangesproken, heet: CoderDojo4ass.
Een project over autisme.
Ze vertelden me dat veel van hun leden autisme hebben en kwamen tot een uniek projectvoorstel met als doel meer begrip te creëren voor autisme.

Het project? Een game.
Dat leest u goed!
In samenwerking met de organisatie hebben we een verhaal geschreven en omgebouwd tot een game.
Het spelen van de game zal je heel hard doen denken aan het lezen van een e-book.
Maar je zal heel betrokken zijn.
Je zal namelijk kunnen praten met het hoofdpersonage en je zal kunnen kiezen hoe hij reageert op bepaalde situaties.

Klinkt dat interessant? Super!
Dan vertel ik je graag een aantal dingen over het verhaal:
Als je de game speelt, zal je kennismaken met Mathias, een elfjarige jongen met autisme.
Deze vriendelijke jongeman zal je al snel vertellen dat hij naar het eerste middelbaar gaat en hier schrik voor heeft.
Waarom? Wel, hij heeft autisme en dat maakt hem bang...
Hij zal namelijk veel mensen leren kennen en maakt zich zorgen hoe hij hiermee moet omgaan...
Tijdens het spelen van de game zal jij invloed hebben op deze interacties.

Ben jij benieuwd wat Mathias meemaakt en hoe hij dit ervaart?
En wil jij weten wie De Koning van de Rode Roos is en waarom het verhaal zo heet?
Speel dan nu de game (gratis!) via deze link: https://www.coderdojobelgium.be/ass-game/nl/
Of de Franse game (ook gratis) via deze link: https://www.coderdojobelgium.be/ass-game/fr/

Assalamualaikum!
Ik plaats dit bericht even om aan te kondigen dat ik (voorlopig) gestopt ben met schrijven.
Dat lees je goed. Op dit moment ben ik niet aan het werken aan een boek en zal ik er ook niet snel een nieuwe uitbrengen.
Ik geniet niet langer van het schrijven van boeken.
Wat niet wil zeggen dat ik niet trots ben op wat ik bereikt heb. Mijn laatste boek heeft honderden mensen geholpen en ik heb van veel verschillende mensen berichten gekregen waarin ze dankbaarheid uiten.
Hoewel het leuk was om mensen te helpen, is het nu tijd om mezelf te helpen.
Ik ben gestopt met dingen te bewijzen tegenover anderen.
En gestart met dingen te bewijzen aan mezelf.
Dat resulteert in het hebben van meer inzet.
-Het studeren van mijn opleiding loopt beter.
-Mijn hoofdleidersschap in onze klj-afdeling verloopt beter en beter.
-5 keer bidden per dag verloopt moeiteloos.
Dat laatste is heel belangrijk. Elke vorm van meditatie zal enkel voordelen in je leven bieden.
Daarom heb ik als foto, een foto van mijn kat gekozen. Ze gaat ergens liggen en geniet ervan.
Omringd door natuur. Compleet in rust en vrede.
Als mens zouden we hier ook naar moeten streven.
Een paar maanden geleden voelde ik elke dag pijn en wanhoop.
Nu ben ik blij dat dat moment is gebeurd.
Al mijn dagen zijn productief en vredevol. Allhamdullilah.
Aan iedereen in moeilijke tijden: don't lose hope.
Er zullen momenten in je leven zijn dat je het allemaal niet meer weet en alles er duister uitziet.
Maar deze momenten helpen je om te groeien en zullen je ongetwijfeld sterker maken.
Do. Not. Lose. Hope.

Assalamualaikum lieve broeders en zusters.
Ik wilde even iedereen laten weten dat ik bekeerd ben tot de islam.
Mijn doel is om het rechte pad te vinden en te blijven vinden.
En ook om vredevol te zijn, naar iedereen toe, ook naar zij die andere geloven hebben of zij die niet geloven.
Ik weiger te geloven in haat en wil streven naar liefde.
Zij die mij alreeds aanvaardden zullen me respecteren, zij die dat niet deden, zullen roddelen.
Maar dat is niet waarmee ik mij moet bezig houden, het geloof, het leren over Allah en de Profeet (vrede zij met hem), helpen mij om het goede te zien in alle mensen.
Allahu Akbar.

Ik meen het. (Dit is btw ook totaal geen fotoshop ofzo, ik heb opeens gewoon terug lang haar.)

Hélaba, wie staat er hier in dit magazine?? 👀👀
Super vereerd en gelukkig met de artikels over mij in het KLJ-magazine Hélaba!!! 😆😆
superharde merci!!
Je kan het volledige artikel lezen op de website van KLJ: https://www.klj.be/nieuws/straffe-kljer-joachim-rombouts-gaf-al-drie-boeken-uit

Ik voel mij heel dankbaar en euforisch.
Want ik ben deel van een video over de Cultuuruitreiking van stad Hoogstraten!
Vier jaar geleden won ik de Publieksprijs (de Gouden Cactus) voor mijn debuut De Duistere Held. Over deze gebeurtenis vertel ik iets meer in de video.
Wat zeker ook interessant is, zijn alle andere winnaars die in beeld komen in de video: het is een hartverwarmende video die de cultuur in Hoogstraten echt in beeld brengt.
Ik zou graag iedereen die aan deze video heeft gewerkt willen bedanken, bedankt om de cultuur niet te vergeten en er belang aan te hechten.
Ik ben er zeker van dat wanneer al dit coronagebeuren een beetje achter de rug is, iedereen die zich inzet voor cultuur in Hoogstraten er meer dan ooit een lap op zal geven.
Wij gaan mooie tijden tegemoet!
Je kan de video bekijken via https://youtu.be/ilt8_mG3C1I

Niet altijd ben ik zeker van mijn stuk.
Dikwijls heb ik verschillende ideeën en werk ik deze ook uit. Onwetende van het resultaat en effect.
Zo schreef ik een korte tijd geleden een artikel voor de Vlaamse Vereniging Autisme.
In het artikel schreef ik over het sprookje van het rare en kwetsbare kind dat later op twintigjarige leeftijd drie boeken zou hebben uitgebracht.
Ik heb even nagedacht over de titel en noemde het artikel: ‘Autisme: een vloek of zegen?’
Het is een vraag waar veel discussie over bestaat.
Van veel mensen die ik ken, weet ik dat ze autisme hebben en zij zijn daar net als mij allemaal wel eens onzeker over geweest.
En dat is begrijpelijk. Autisme wordt beschreven als een sociale stoornis. En er klinkt niet veel positiefs aan het woord ‘stoornis’.
Maar moet het negatief zijn? Ben je abnormaal als je een autist bent?
Natuurlijk niet. Voor mij zijn dingen als autisme, ADHD, DCD, dyslexie… de normaalste zaak van de wereld.
Eerlijk is eerlijk. Het bemoeilijkt het leren wel.
Maar je bent meer dan een ADHD’er, meer dan iemand met dyslexie, meer dan een autist.
En natuurlijk maakt autisme het dikwijls moeilijk om sociaal contact te zoeken, maar dat hoeft niet altijd zo te blijven.
Dat je een autist bent, hoeft echt niet te betekenen dat je niet sociaal kan zijn of worden.
Ik was aangenaam verrast door de reacties die ik zag op het artikel vanochtend.
Veel mensen herkenden zich in de vraag of het nu een vloek of zegen is en velden daar hun mening over. Wat mooi is.
Daarnaast zag ik dat veel mensen het artikel hebben gedeeld met hun vrienden.
Het artikel, mijn verhaal, ging rond doorheen heel Vlaanderen en dat heb ik te danken aan mijn autisme.
Dus ik was heel gecharmeerd door het effect van mijn idee. Het toont aan dat de boeken die ik schrijf, de artikels, de posts op Instagram en Facebook mensen echt hulp bieden.
En dat maakt me heel gelukkig.

Hey.

Hoe gaat het ermee?

Met mij, ook goed.
Maar meen je dat? Want je kunt altijd tegen me zeggen dat het moeilijk gaat, dat weet je toch?

“Natuurlijk…”

*Stilte*

Bij bijna al mijn berichten maak ik gebruik van een positieve toon. En dat ga ik nu ook doen, maar we moeten eerlijk zijn.
Heel veel mensen voelen zich slecht tijdens deze periode. Om verschillende reden.
Een relevant voorbeeld lijkt mij de zenuwslopende examenperiode, dit keer, in combinatie met de coronacrisis.
Maar het is ruimer dan dat.
Ik merk het aan gesprekken die ik de laatste tijd voer. Ik merk het aan berichten en reacties die ik lees op sociale media.
Veel mensen voelen zich op dit moment echt niet goed. Of om het anders uit te drukken: veel mensen voelen zich echt s**t.

Soms lijkt er wel een soort humeurige sfeer te heersen over de maatschappij.
De actualiteit omtrent corona brengt veel verschillende reacties met zich mee, veel meningsverschillen. En dat is oké, het is oké dat niet iedereen dezelfde mening heeft.
Maar het brengt wel een zekere vorm van hokjesdenken met zich mee.
Tegenwoordig zie je op Facebook niet veel anders verschijnen dan: “Marc Van Ranst dit, Bart de Wever dat. Ministers dit, jongeren dat. Vaccinaties dit, maatregelen dat…”
En het is definitief oké om over die zaken een eigen mening te hebben.
Maar mijn bezorgdheid is dat nu, meer dan ooit, vergeten wordt om vriendelijk te blijven tegen elkaar.
De HLN-comments zijn altijd berucht om geweest. Maar nu ervaren we hetzelfde gedrag in vriendengroepen, families, in de klas… noem maar op.

Ik denk gewoon dat het nu, op dit moment vooral belangrijk is om onszelf daarin niet te verliezen. Niet te vergeten hoe belangrijk we voor elkaar zijn, niet vergeten hoe dankbaar en verdraagzaam we voor elkaar moeten zijn. (Hoe moeilijk dat ook is.)
Want dit meen ik uit de grond van mijn hart: de maatschappij is soms misschien heel duister, maar het kan ook fascinerend mooi zijn.
Te weinig wordt gefocust op de positieve aspecten van onze samenleving.
Veel initiatieven, veel berichten, zelfs sensibiliseringscampagnes tonen aan hoe goed de mens voor elkaar kan zorgen.
Wij als mensen kunnen wel naar elkaar luisteren, wel met elkaar in gesprek gaan.
We kunnen ervoor zorgen dat iedereen zich gehoord voelt.

Vanaf vandaag herstart ik mijn boekpromotie, ik red mij wel.
En aan de persoon die dit leest: ik hoop dat het goed met je gaat. En als dat niet zo is; weet dat alles goedkomt, ik geloof in je, je bent sterk genoeg om deze periode te doorstaan!!!

Foto: Cara, A. “Out of Love video coming soon” Instagram. 28 maart 2019, opgenomen door Jam Recordings, via https://www.instagram.com/p/BvjWHDnBDJn/?igshid=s09ymv6jt999&fbclid=IwAR14iLd26Ke1fzHzNdqYZky6KbSXWKMa4_d6-6aXmje7_xQYqhtgRxRWutM

Autisme…
Autist. Beperking. Mentale handicap. Leerstoornis.
Ik kan me de tijd niet meer herinneren vooraleer ik geconfronteerd werd met zulke woorden.

Toen ik negen jaar was, kwam ik het te weten.
Natuurlijk begreep ik als kind niet goed wat het was. Mensen vertelden me: “Alle mensen zijn anders, maar jij net iets meer.”
Daar voelde ik mij niet goed bij. Ik wilde niet anders zijn, niet raar…
Als kind was ik altijd emotioneel.
Wanneer ik huilde (en dat gebeurde vaak) hoorde heel de speelplaats dat.
Reacties waren altijd gemengd: veel mensen lachten, andere mensen toonden medeleven.
En ik, ik kon gewoon echt niet mezelf beheersen.

Ook in het eerste middelbaar was ik emotioneel.
Angstig, ik was angstig. Ik had schrik van alles en iedereen om me heen.
Waar ik schrik van had, waren oordelen. De meningen dat anderen over me hadden.
Ik wilde altijd al normaal zijn en niet anders. Helaas dacht ik dat mijn autisme dat verhinderde.
Doorheen allerlei misverstanden werd ik dikwijls boos. Mijn woede, mijn verdriet, mijn gedrag… Het schepte veel verwarring.

Na een half jaar maakte ik de overstap naar buitengewoon onderwijs.
Daar heb ik veel geleerd. Ik maakte er fantastische vrienden.
En ik leerde er zelfs mijn autisme begrijpen.
Ik besefte dat elke frustratie die ik ooit had, ontstond door prikkels. Dat er allerlei dingen te gelijk op me afkwamen en dat net dat me soms te veel werd.

Vanaf ik dat realiseerde, wilde ik terug terugkeren naar normaal onderwijs.
Ik daagde mezelf uit om het te proberen, om in het normaal onderwijs mijn dagen door te brengen en normaal gevonden.
En ja… normaal vonden de mensen mij niet echt.
Maar ik heb mijn aanwezigheid opmerkzaam gemaakt. Soms positief, soms negatief.
Dat ik een boek had geschreven liet veel indruk achter op mensen. Maar ik had zeker ook een aantal controversies.
Niet alles was gemakkelijk, maar ik heb er zeker uit geleerd.

In mijn laatste middelbaar kwam ik op het idee om er een boek over te schrijven, over mijn autisme.
Op een terugreis van een eindejaarsreis voelde ik me alleen. Terwijl anderen plezier maakten met elkaar, durfde ik me dit keer niet mengen.
Ik durfde niet spreken. Geen gebruik te maken van mijn woorden.

Alles is lang geleden en mijn pad is duister geweest. Duisterder dan ik ooit dacht dat het zou worden.
Maar ik heb het doorstaan. En met mijn verhaal kan ik anderen helpen.
Ik ben lang niet de enige die schrijft over autisme en dat moet ik waarderen. Andere mensen die schrijven, praten, content maken over autisme zie ik niet als concurrenten.
Maar als mensen die net als ik willen helpen.
Daarom wil ik iedereen die zich inzet om autisme te begrijpen, bedanken.
Bedankt dat jullie om ons geven.

En ik wil me daarbij aansluiten. Ik wil door mijn verhaal te vertellen mensen die hetzelfde meemaken als mij helpen.
Dat ik berichten krijg van mensen die me vertellen dat ze het herkennen, dat ze er echt uit leren, maakt mij echt gelukkig.

Je kan het boek nog altijd bestellen via deze link https://www.bravenewbooks.nl/shop/index.php/catalog/product/view/id/529178/s/woorden-zijn-er-om-te-spreken-226236-www-bravenewbooks-nl/?fbclid=IwAR340AlrqxbbIHivPKbgVHiV5JX2j8aRBLpIqk3tRz4Y47xmfvrnHqWYSlQ of via bol.com!

Bedankt aan iedereen die mijn boek heeft gekocht! Ik ben er vandaag achter gekomen dat dit boek nu al mijn meest verkochte boek is!
Veel leesplezier!!

Artikel in HLN vandaag!!

Joachim Rombouts (20) schrijft boek over zijn leven met autisme: “Ik was vijftien en wilde weg uit het buitengewoon onderwijs, weg uit het isolement” Joachim Rombouts (20) begon vier jaar geleden enthousiast aan een zesdelige fictiereeks, maar zijn derde boek – ‘Woorden zijn er om te spreken’ - is er plots eentje over de pure realiteit en zijn leven met autisme. Een aangrijpend verhaal van een jongeman die in het boek teruggaat naar de moei...

Vandaag, in de Gazet Van Antwerpen :):

Joachim Rombouts schrijft boek over ervaringen met zijn autisme Na twee fantasyverhalen gooit de 20-jarige Joachim Rombouts uit Hoogstraten het met zijn derde boek over een heel andere boeg. In Woorden zijn er om te spr...

Mijn boek is binnenkort raadpleegbaar in de mediatheek van Arteveldehogeschool!! 😃

Ik krijg trouwens van veel mensen berichten over dat ze mijn boek in huis hebben! Superharde merci aan iedereen die het heeft gekocht ;)

De 170 likes halen op mijn verjaardag, wat een mooi cadeau!!! 🎁🎁
Bedankt iedereen!! 😄😄😄

Dag iedereen

De pagina is nu al een weekje oud, ik heb verschillende exemplaren verkocht.

Maar ik wilde even iets kwijt, uit de grond van mijn hart.
De coronacrisis is moeilijk voor veel mensen. Zeker voor studenten.
De ziekte is niet alleen levensgevaarlijk, maar de mentale toestand van vele mensen is dat ook...
Ik hoor van veel mensen dat ze het moeilijk hebben met het gebrek aan sociaal contact, niet meer op café gaan, moeite met studeren...
Ik wilde even laten weten dat deze mensen, dat niemand er alleen voor staat.

Dit is het moment dat wij als mensen er voor elkaar moeten zijn.
Familie, vrienden, mensen waar je om geeft... stap naar ze toe en vraag hoe het met ze gaat.
Laat niemand achter, echt niet. Nu niet, nooit niet.

Het verwarmt mijn hart om te zien dat er veel initiatieven worden gegeven om dit alles vol te houden. Het toont aan dat wij als mensen er voor elkaar zijn. Dat we elkaar ondersteunen, dat we elkaar in leven houden.

Voor die redenen zijn woorden er om te spreken. Door elkaar te leren kennen, dingen bespreekbaar te maken, door elkaar te begrijpen, kunnen we deze bikkelharde wereld een warmere plek maken.
❤️🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍

Je kan mijn boek nu ook bestellen via de website van Boekhandel De Slegte!! 😄😄
Je kan via die website zelfs al het eerste hoofdstuk van mijn boek daar lezen! 😃

Woorden zijn er om te spreken | De Slegte Woorden zijn er om te spreken | ISBN 9789464183870 direct en eenvoudig te bestellen bij Boekhandel De Slegte. Uniek aanbod (tweedehands) boeken.

Ik had nooit verwacht dat ik op één dag al 100 likes zou bereiken!! 🤯🤯

DUIZEND MAAL DANK IEDEREEN!!!! 🥰🥰❤️❤️

Dag liefste mensen 😄

Mijn naam is Joachim Rombouts. Een bijna twintigjarige auteur van drie boeken. 🙂
Met deze pagina wil ik mij voornamelijk focussen op mijn nieuwste boek: "Woorden zijn er om te spreken." 😄😄

Het is een autobiografisch boek waarin ik getuig over mijn autisme.
Dat doen we zo: jij, de lezer en ik, de schrijver observeren de jongere mij, hij zit nog in het eerste middelbaar.
Door zijn verhaal en ervaringen rond de acht basisemoties te volgen, proberen we hem beter te begrijpen.

Autisme begrijpen is dan ook het doel van dit boek.
Dit boek heb ik namelijk niet alleen voor mezelf geschreven; maar voor iedereen met autisme of iedereen die met autisme te maken heeft.
Ik hoop uit de grond van mijn hart dat we met dit boek stappen zetten naar meer begrip voor autisme!! ✨❤️✨❤️✨

Het boek bestellen kan via deze link https://www.bravenewbooks.nl/shop/index.php/catalog/product/view/id/529178/s/woorden-zijn-er-om-te-spreken-226236-www-bravenewbooks-nl of via bol.com 😊😊😊

Een oprechte dankjewel naar iedereen die inzet wil tonen om autisme te begrijpen!!
💝💖💝💖💝💖💝💖💝💖💝💖💝