Isidora Bouziouri Ισιδώρα

Sorcha Carey and Moyna Flannigan are two women in the arts that you definitely want to hear from.

Select tickets – In Conversation: Moyna Flannigan and Sorcha Carey – City Dome Gallery, Collective, Calton Hill On the occasion of her exhibition Space Shuffle at Collective we are delighted to present a conversation between the artist Moy...

...

to be a cat in Athens

Random
Καλή Κυριακή μπουμπουκακια μ".

After a long time, δε θυμάμαι πόσο,
I woke up and took a smiley breath,
χωρίς να αγκομαχώ να μαζέψω τα κομμάτια μου ποιος ξέρει για ποιο λόγο. A bit fat again, fighting so many battles at the same time αλλά είμαι εδώ.
Αγάπη ολουθε...

The Indiana Jones selfie...
Πάρε τους δρόμους τους λιγότερο περπατημένους...

Μarco Sanudo lured me here.

Η ανωφέρεια έχει καταφέρει
και η πτήσις έχει πτωσιν
(Συγγνώμη κυρ-Αλέξανδρε που σε μεταφέρω μονοτονικά)

Quite hard to tell mainland from island but a major battle happened in the sea in between and so many thoughts occur about this overwhelmingly increasing conservative dystopia....

Ηρωισμός είναι να παλεύεις για το δίκαιο, όχι μόνο το δικό σου.

Πατρίδα μου είναι οι ποιητές.

Δημοκρατία is Aeschylus writing about the pain of the invadors, instead of praising and celebrating a win of his own.

Ανθρωπισμός είναι να συμπονάς τον ξένο ακόμα κι αν ίσα που κατάφερες να αμυνθείς στην επίθεσή του.

. . .

38 cycles around you, Ήλιε!
Can't look at you directly but I can look myself in mirror and I can see people in they eyes without shame.

38 και να καίνε... και πάρα τη φωτιά, δεν κουρέλιασα την καρδιά μου. Δεν έντυσα το σώμα μου στα κουρελια της.

Ήλιε φώτιζέ μου το δρόμο!
Θάλασσα βάλε ένα χέρι να σηκώσω το βάρη μου...

Big hugs and immense gratitude to the genuine and kind people on my way...

😘

Two Athenians of the North diving into the Athenian essence...
Ladies and Gentleman, the one and only Affleck is in town. You snoozed, you lost! Come to Edinburgh if you feel jazzy-bluesy.
Εγώ θα μαι εδώ οπότε με προλαβαίνετε... δέχομαι προτάσεις.

How to be cool in today:
Climb Calton Hill, go to Collective. See the film with the best goat actor ever, play with a bunch of kids celebrating the start if the summer and have an iced Macha tea!

PS. the shop has something you didn't know you need but you can't live without.

PEACE
and Happy Beltane!

vibing The Lady of the Lake in a selfie you didn't ask for

England.
The country where the terror of rejection is cultivated and encouraged.
Who cares if I don't get change?

"You'd better pray
that praying works..."

Φτιαγμένη από ελιές και αρχαίες πέτρες γύρισα σπίτι μου... Παράξενο πόσο μακρυά από τη ρίζα είναι το σπίτι σου.

Έχοντας περάσει μήνες και μήνες εδώ, δίνοντας πολύ σκληρές μάχες κι αμυνόμενη επιθέσεων, ευχήθηκα κι άρχισα να σχεδιάζω το να βρεθώ στη ρίζα μου για λίγο παραπάνω.

Ευτυχής σύμπτωση η ευκαιρία να γυρίζω και στη δημιουργική μου ρίζα. Ευγνώμων που ξανασυναντηθηκα με αγαπημένους συμπαίκτες και μεταμορφωμένη από την εξαντλητικά ατελευτητη γενναιοδωρία του κυρίου στα δεξιά της πρώτης φωτογραφίας, του Γιώργου Κιμουλη.

Μα πιο περήφανη από τα ποσα αναμετρήθηκα, ανακάλυψα κι έμαθα, είμαι γι' αυτό που γράφει στο σημείωμα της δεύτερης φωτογραφίας, απο την προηγούμενη φορα που συναντηθήκαμε οι τέσσερις μας, δεκα σχεδον χρόνια πριν: την προσήλωση στην Υποχρέωσή μας ως καλλιτέχνες και ως διανοούμενοι να παράγουμε ιδέες για όλους και τον καθένα ξεχωριστά, να τις κάνουμε πράξη και να πληρώνουμε το τίμημα.

Η τελευταία μας παράσταση αφιερώθηκε στους εργάτες του θεάτρου, τους υπέροχους τεχνικούς και την Ελένη που πήγαινε από νωρίς να μας ανοίξει το καλοριφέρ. Χωρίς αυτούς δεν υπάρχει τέχνη και δεν υπάρχει καθόλου τέχνη στις μικρές κοινότητες που είναι μακρυά από τα συστημικά κέντρα.

Και στην Αθήνα και στο Εδιμβούργο, και στα πανηγύρια και στα μεγαρα και πάνω στη σκηνή και κάτω απ τη σκηνή, στόχος ειναι να συνομιλήσουμε μ' αυτόν τον καθένα ξεχωριστά, ειδικα τι; υπέροχες θεατρόφιλες κυρίες της Καλαμάτας που δεν άφηναν ατάκα ασχολίαστη κι αναπάντητη.

Καλή ανταμωση.

#γκομενομαγνήτης

Και είναι τα πράγματα μέσα μας κιόλας ωραία ερείπια...

Αντίο δρόμοι της Καλαμάτας,
μη με ξεχάσετε κι εγώ ας ρωτώ
υπήρξα κάποτε στα αλήθεια εδω;

στους δρόμους και στη σκηνή...
"Ζωή σημαίνει ανάγκη και βία"
θέλει κόπο" ή τέχνη του να ζουν οι άνθρωποι μαζί"

αρχαίες πέτρες και ελιές και στο βάθος η θάλασσα...
A sunny, bit chilled afternoon all alone in Ancient Messini...

Post a pic with your to increase your followers.
Γε-Ρουλης=💓4ever

I have my moments...

A not to shabby, yet truly blue Monday

is not too bad.
There. I said it.
Sorry Greta

2023. Χιονοστιβάδα. Purge.

I wish time, counting time, changing year really has a meaning and a purpose beyond of us being able to record data. Εύχομαι σήμερα οι κύκλος του '23 να κλείσει.

I have never ever been as vulnerable and as desperate as this year. I have never found such resilience in me while I was hoping I won't and I can let go. Maybe it was all the love and the happiness contained in that frosty night, walking through the woods with you, looking up at the stars and spotting dears passing behind the trees under the moonlight.

Η είναι μια αποτύπωση της πάλης, κυρίως μοναχικής. Οι στιγμές που βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη κι είσαι αλλιώς, διαφορετικά απ' ό,τι συνήθως. Δε θα ήμουν εδώ χωρίς τα χέρια των φίλων που απλώθηκαν. Be Kind. Give a hand.

Τα δώρα:
η απόλυτη, αδόλευτη αγάπη κι είναι κάπου μακρυά
ένα καινούριο σπιτικό, η δουλειά στο αστεροσκοπειο λίγο πιο πάνω και οι στιγμές που τραγουδάμε στα δέντρα και κόβουμε μια φέτα ζωής στη σκηνή και της σερβίρουμε.

Και του Χρόνου....

My mom took me to the hairdresser...

That sweet Decber moon walked me from home to the airport in the morning and met me again above Olympus...

Με τπ φεγγάρι περπατώ, με τ'άστρι κουβεντιάζω
κι ο Αυγερινός με ρώτησε τι έχω κι αναστενάζω (τρου στορυ)