Bohaterowie Warhammera

Fajni ci heretycy. Lecą 2x wyżej niż poprzedni. To pewnie zasługa tych szczypiec zamiast rąk.

KVAS - NAPÓJ KISLEVICKICH (NAD)LUDZI

Wśród wielu alkoholi i napojów świata Warhammera istnieje jeden, który Kislevici ubóstwiają najbardziej, w przeciwieństwie do sikaczy z południa. Mowa o kvasie.

Kvas, tłumaczony jako "kwaśne mleko", to najpopularniejszy napój w Kislevie, którego znaczenie i smak wykracza poza jakiekolwiek zwyczaje i hierarchię ludności tego kraju. Carskie chłopstwo pije go ze smakiem i z uwielbienia, szlachta zaś woli pić kvas niż alkohole, jakimi zapijają się mieszkańcy Imperium, Bretonii czy południowych miast-państw. Lecz kvas nie jest tylko alkoholem służącym do poprawiania atmosfery. Służy także jako dodatek do codziennych posiłków, a także jako środek medyczny - wszak według kislevickich opinii pomaga w leczeniu szkorbutu u wieśniaków cierpiących podczas głodu. Ponadto działa dobrze jako lek na przeziębienie, gorączkę, opuchlizny oraz choroby jelit. Skąd jednak kvas ma takie właściwości? Czy można przypisać owe zasługi kwasowi chlebowemu czy legendarnej kondycji Kislevitów? Nie wiadomo.

"Spędziłem trochę czasu pijąc z Kislevitami. Kvas, jak nazywają swój alkohol, nie jest zły, lecz to kumys*, który rozjaśni włosy na Twej brodzie! Nie pamiętam zbyt wiele z reszty owej nocy, ale kiedy się obudziłem, miałem puste kieszenie, a moje ale zostało skradzione. Prędko tego nie zapomnę!" - Gottri Półmłot, krasnoludzki kupiec.

Istnieje wiele przepisów na kvas, wszak każda stanica ma własny, a ich mieszkańcy twierdzą, że to ich przepis jest najlepszy. Wierzą, że to właśnie ich jest dobry, bo kvasy robione w innych stanicach smakują, jakbyś "pił żółty śnieg". W rzeczywistości każdy z tych przepisów jest taki sam, różnią się jedynie proporcjami. Kvas powstaje ze zmieszania mąki słodowej, żytniej, bądź pszennej ze wrzącą wodą. Powstałą gęstą masę miesza się do momentu, gdy uzna się, że jest gotowa. Wtedy trafia do rozgrzanego piekarnika na cały dzień i noc. Następnie rozpuszczany jest w wodzie i pozostawia w pomieszczeniu na kilka godzin, a później rozlewa do bukłaków. Jak wspomniano, każdy kvas różni się w zależności od proporcji - mowa zarówno o sile kvasu, jak i smaku. Wszak sami Kislevici twierdzą uparcie, iż jest tyle różnych typów kvasu, ile źdźbeł trawy na stepie.

ŹRÓDŁO:
"Królestwo królowej lodu" - podręcznik II edycji Warhammer Fantasy Roleplay.

*Kumys to silny napój alkoholowy wytwarzany na bazie sfermentowanego mleka klaczy. Pierwotnie był to wynalazek Ungołów, lecz dziś jest popularny na terenie wszystkich obwodów Caratu Kislevskiego. Historycznie natomiast mógł być czasem produkowany z mleka owczego, krowiego, wielbłądziego, jaka, bądź osła. Jest tradycyjnym napojem ludów koczowniczych - kazachskich, baszkirskich, tatarskich, mongolskich i kirgiskich.

Ah, Galowie z Gór Szarych. O to nic nie robiłem.

Zdjęcie z profilu Warrior Girls.

Po tym, co zaserwowało nam CA w kwestii nowych jednostek do Kislevu... ech. Chyba pora wyleczyć tego "kaca" kolejnym klasykiem z Przygód Bomby i Torpedy... znaczy się Gotreka i Felixa.

Wywiady z *uckerem Carlsonem to jedna wielka komedia.

Pojawiły się pierwsze informacje co do nadchodzących dodatkowych jednostek w dodatku z Changelingiem. Dostaniemy Lorda Tzeentcha, Błogosławionego Bohatera Tzeentcha, osobne Centigory i unikatowe płomieńce Tzeentcha zwane Nosicielami Zmian.

Cathay dostanie natomiast Saytanga Obserwatora - Wartownika Niebios (Legendarny Bohater), Mistrza Wrót z Niebiańskich Miast (Bohater), Ptaki Wielkiego Księżyca (dostępne także jako wierzchowiec Astromantów) i Niebiańskie Lwy (tu dostępne także jako wierzchowiec niebiańskich generałów).

Nowości do poprzedniego DLC z TOTAL WAR: WARHAMMER III. Dostaniemy poza kilkunastoma nowymi jednostkami także nową magię. Czyżby w końcu do CA dotarło, by się ogarnęli?

"Jeśli zabijesz jednego człowieka, jesteś mordercą. Jeśli zabijesz dziesięciu, potworem. Jeśli stu - bohaterem. Jeśli dziesięć tysięcy - zdobywcą" - kislevickie powiedzenie. Cytat pochodzi z najnowszej księgi zasad Warhammer: The Old World.

A więc stało się po latach - DLC z Tau do Battlesectora. 14 jednostek, nowe mechaniki. Premiera 15 lutego i link klasycznie w komentarzu ;)

Przynajmniej wiemy, że odległy potomek Najjaśniejszego Cesarza jest fanem Kosmicznych Wilków 😎

Gdy spytasz randoma o gry figurkowe.

PASTERZE Z CARCASSONNE

Dwa lata temu wspominałem historię tzw. Żelaznych Orków - unikatowej grupy Zielonoskórych grasujących w Górach Irrana i napadających na mieszkańców księstwa Carcassonne. Władający Carcassonne diuk Huebald często musi walczyć z najeżdżającymi jego włości Orkami i Goblinami. Wśród społeczności tego diukostwa żyją również ludzie zajmujący się na co dzień hodowlą owiec i kóz, którzy choć nie są w stanie samodzielnie poradzić sobie z bandą Orków, muszą jakoś się bronić sami. Mimowolnie to właśnie carcassońscy pasterze są "pierwszą linią obrony" przed zielonoskórymi najeźdźcami. Zwykle działają w pojedynkę, zdarza się jednak, że starszemu pasterzowi towarzyszy jego młodszy i mniej doświadczony chłop.

Oczywiście pasterze sami w sobie nie są w stanie sprostać jakiejkolwiek bandzie Orków (czym innym jest jednakże zabicie pojedynczego Orka czy małej grupki). Z tego powodu służą miejscowym możnowładcom lub rycerstwu jako zwiadowcy, przekazując w wolnej chwili swego pana o potencjalnych zagrożeniach. Głównym obowiązkiem carcassońskich pasterzy jest jednak wypas owiec - zgubienie lub utrata części stada jest powodem do kpin i żartów ze strony innych pasterzy.

Hodowlą owiec zajmują się zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Najczęściej do obrony służy im łuk z kilkoma strzałami, bądź kij, zaś w celu ochrony przed ciosami przeciwnika noszą skórzany kaftan.

Źródło:
"Rycerze Graala" - II edycja Warhammer Fantasy Roleplay

Copernicus Corporation nie zawodzi. Zapowiedzi na 2024 r. prezentują się bardzo ciekawie:

-Główny podręcznik do gry RPG Warhammer 40.000 Imperium Maledictum, Ekran Mistrza Gry i Przygody Rokarth (kopca): Chemiczny Ogień. Przenosimy się więc do Sektora Machariańskiego - obszaru pełnego niebezpieczeństw, składającego się z tysięcy planet podbitych przez Lorda Solara Machariusa. W "Chemical Burn" dostaniemy wprowadzającą przygodę do tego systemu - trzeba znaleźć i zniszczyć tajemniczą broń biochemiczną o nazwie Gratis, która znajduje się w kopcu Rokarth.

-Warhammer 40.000 Wrath & Glory - Ekran Mistrza Gry, Kościół Stali (tom z zasadami dla ponad 80 pojazdów różnego typu i frakcji 41. Milenium), "Redacted Records" (Tom z nowymi miejscówkami, wrogami i pomysłami na tworzenie postaci, wszystko z systemu Gilead oraz Pustki), Zestaw Startowy i "Komandozi Rzezibrzucha" (Ot tom dodający Orków jako sojuszników, bądź wrogów).

-Warhammer Fantasy Roleplay 4. Edycji - Imperium w Ruinie (Ostatni tom "Wewnętrznego Wroga" dostosowanego do IV edycji WFRP), do tego niezbędnik, który zawiera dodatki do podstawki, Przygody w Ubersreiku II (zestaw 5 nowych przygód w mieście Ubersreik), Archiwa Imperium II (Opisuje m.in. Ogrów i ich miejsce w Imperium, broń magiczną, znaki gwiezdne, tematykę uwielbianą przez kolegium niebios, czyli astrologię), Pod Bronią (Tom poświęcony kultowi Myrmidii, stopniom wojskowym w Imperium, tematykę najemników, Tilei i więcej broni oraz pancerzy), Wiatry Magii (Tom przedstawiający informacje o wiatrach magii, dodatkowych profesjach, czarach, rytuałach, przyzywaniu żywiołaków, magicznych konstruktów czy choćby sylwetki najważniejszych magów imperialnych), Imperialne Zoo (Tom z 60 nowymi wrogami), Krew i Cierń (24 nowe zaklęcia dla wiedźm i guślarzy) i Nocna Parada (nowy dodatek z grupką umarlaków pod wodzą Starego Jaspera - antycznego lisza).

-Duchy Gaunta - XV tom pt. "Anarch" przedstawia losy jednej z najważniejszych bitew krucjaty, starcie o Urdesh.

-Pretorianin Dorna - # # tom Herezji Horusa, tym razem mowa o walce Imperialnych Pięści z Legionem Alfa.

-Corax - czterdziesty tom Herezji toczy się wokół postaci Corvusa Coraxa, prymarchy Kruczej Gwardii.

-Mistrz Ludzkości - 41. Tom Herezji Horusa poświęcony Imperatorowi.

-Garro - 42. Tom Herezji Horusa, w zasadzie najważniejszy (według mnie) tom po "Ucieczce Eisensteina". Przedstawia kolejne losy Nathaniela Garro oraz Garviela Lokena.

-Vulkan: Lord of Drakes - IX tom Prymarchów (choć za Annandale'm nie przepadam, jeśli chodzi o poziom jego książek). Tym razem Legion Salamander walczy z inwazją zielonoskórych.

-Corax. Władca Cieni - X tom Prymarchów skupia się wokół jednej z bitew Coraxa i jego Kruczej Gwardii.

-Żelazne Królestwo - V tom "Ognistego Brzasku", tym razem przenosimy się na planetę Kamidar.

-Lew: Syn Lasu - Powrót Liona El'Jonsona do aktualnego okresu w lore Warhammera 40.000.

-Lewiatan - tom poświęcony Ultramarines walczącym z Tyranidami o świat imperialny Regium.

-Coś, na co raczej wszyscy czekali - jeden wielki tom "Eisenhorna". Zawiera trzy tomy: Xenos, Malleus i Hereticus, a także 4 niepublikowane wcześniej w Polsce opowiadania, m.in. "The Keeler Image" (Eisenhorn dociera na planetę, na której dochodzi do sprzedaży ważnego artefaktu pierwszej świętej Imperium).

-Kroniki Warhammera Fantasy:
+Archaon: Wszechwybraniec - tom poświęcony życiu Archaona przed wyruszeniem po artefakty Wszechwybrańca.
+Archaon: Lord Chaosu - tym razem historia przedstawiająca poszukiwanie artefaktów Wszechwybrańca przez Archaona.
+Lord of Ruin - V tom kronik Malusa Moczne Ostrze, gdzie Malus dostaje rozkaz od samego Malekitha, by bronić Naggaroth przed hordami Chaosu.
+Drugi Omnibus przygód Gotreka i Felixa, składający się z tomów Zabójca Smoków, Zabójca Bestii, Zabójca Wampirów i 5 krótkich opowiadań
+Omnibus trzech tomów Łowcy Wiedźm - Mathiasa Thulmanna. Zawiera tomy Łowca Czarownic, Tropiciel Czarownic, Zabójca Czarownic
+Krwawa forsa to pierwszy tom przygód łowcy nagród Brunnera. Przenosimy się więc do Tilei, krainy republik i księstw kupieckich, gdzie łatwo o kasę i o poderżnięcie gardła.
+Powrót Nagasha, czyli I tom "End Times". Tym razem Mannfred von Carstein i Arkhan Czarny odkładają na bok waśnie i próbują wskrzesić Nagasha.

Wybaczcie, ale początek tego roku będzie smutny - Rogue Trader nie dostanie spolszczenia od ekipy od WotRa :/

"To prawda, zabijałem Xenos, Mutanty i wszystko, co się rusza i w Osnowę nie ucieka" - komisarz Clint.

Jakby ktoś szukał fajnego portretu do Rogue Tradera ;)

Podobno legitny przeciek co do nadchodzących DLC do Rogue Tradera (gra jest wciąż łatana, także do tego czasu bez problemu raczej będzie działać):
1. Void Shadows - nowa kampania z dodatkową fabułą, nowymi wrogami, a także nowym towarzyszem - zabójcą imperialnym z Officio Assassinorum. Dojdą do tego nowe opcje ulepszeń, członkowie załogi okrętu Wolnego Handlarza jak Astropata, Chirurg (ang. Chirurgeon/Chiurgeon - lekarz i medyk działający na zlecenie Inkwizycji, Gwardii Imperialnej, Zakonów Szpitalnych i Officio Medicae). Dodatek na 15 godzin - premiera w czerwcu 2024 r.
2. Lex Imperialis - nowe lokacje, wrogowie z Osnowy, fabuła tocząca się wokół Wielkich Żniw, a towarzyszyć nam będzie członek Adeptus Arbites. Kolejny dodatek na 15 godzin gry i premiera w grudniu 2024 r.

Już w 2024 r. premiera nowej figurki z serii JoyToy. Tym razem Rycerz Paladyn ;)

Games Workshop przy tworzeniu "The Old World" się nie obija. Dodali mapę interaktywną ze spisem frakcji - nie wszystkie można sprawdzić, ale i tak wygląda to całkiem okazale. Link w komentarzu ;)

FATIDICUS

Tym razem cofamy się do archaicznej już II edycji bitewniaka, gdzie pojawiła się ciekawa postać, co do której istnieją do dziś teorie, kim właściwie mogła być. Mowa o tzw. Fatidicusie. Kim był, z czego zasłynął i jakie są teorie?

Fatidicus, w jednym z języków starej Terry oznaczający "Proroka", był wielce szanowanym przez swoich towarzyszy z Gwardii Imperialnej, odznaczonym za udział w wielu bitwach Imperium w trakcie Herezji Horusa weteranem. Utrzymywał, iż przekazywał rozkazy zsyłane mu przez Imperatora za pomocą snów i wizji podczas Oblężenia Terry. Jego dokładne imię nie jest znane. Z czasem Fatidicus miał stworzyć Świątynię Imperatora Zbawiciela, która przyjmowała każdego - od zwykłych upamiętniaczy, urzędników aż do admirałów Floty Imperialnej i pułkowników Gwardii Imperialnej włącznie. Z czasem jego kult rozpowszechnił się na obszarze całego Imperium Ludzkości, zaś misjonarze owej świątyni mieli głosić wiarę w Imperatora jako jedynego boga Ludzkości. Fatidicus zmarł w wieku 120 lat, lecz do tego czasu jego kult był znany wśród miliardów mieszkańców Ziemi oraz jeszcze większej liczby Ludzi zamieszkujących Segmentum Solar*.

Teorie są dwie - pierwsza powstała na Reddicie, druga jest moja:
1. Pierwsza traktuje, że owym prorokiem może być Katsuhiro, poborowy gwardii imperialnej broniący Terry przed armiami zdrajców. Z czasem miał zostać dowódcą Gwardii dlatego, że reszta oficerów broniących Imperialnego Pałacu poległa w walce z hordami Chaosu. Wydaje się jednak, że jest to nieco naciągana teoria, bądź czeka na nadpisanie dotychczasowego lore. Wątek Katsuhira ucina się na pierwszej z trzech części "Końca i Śmierci", kończących Oblężenie Terry. Trzecia część pojawi się już niedługo, a znając to, na co sobie może pozwolić Dan Abnett - wszystko jest możliwe.
2. Druga teoria jest już moją i traktuje, że być może jest nim Ollanius Pius. Postać ta w "Oblężeniu Terry" jeszcze żyje i jest jednym z dalszych przyjaciół Imperatora - ba, nawet przyszedł na świat na długo przed Imperatorem Ludzkości. W starym lore poległ w bitwie o Imperialny Pałac. Uważany był za Świętego przez Gwardie Imperialne, a nawet oddziały z Necromundy miały sztandary ze świętym Ollaniusem Piusem. Tu pojawia się inny problem. Historia Ollaniusa jeszcze się nie zamknęła - trzeci tom "Końca i Śmierci" jest w drodze.

Kim więc jest Fatidicus? Niestety nie wiadomo. Być może dowiemy się tego w ostatnim tomie "Oblężenia Terry", a być może pozostanie to zagadką na zawsze.

Zdjęcie przedstawia wspomnianego w pierwszej teorii Katsuhira.

ŹRÓDŁA:
"Siostry Bitwy" - II Edycja
"The Lost and the Damned" - II tom z serii "Oblężenie Terry"
"The First Wall" - III tom z serii "Oblężenie Terry"
"Mortis" - V tom z serii "Oblężenie Terry"
"Warhawk" - VI tom z serii "Oblężenie Terry"
"The End and the Death" - I i II tomy ostatniego tomu serii "Oblężenie Terry"

*Najważniejszy obszar Imperium Ludzkości ze względu na znajdujące się w tym miejscu wszechświata Świętej Terry i Marsa - planety Adeptus Mechanicus.

PIEŚNIARKI WOJNY

Wśród chaotycznych sług, którzy już nie istnieją, można wymienić Pieśniarki Wojny. Wzięły udział w bitwie o Istvaan III. A kim były te istoty i jak doszło do herezji na tej planecie?

Przede wszystkim trzeba się cofnąć do roku 29999 (999.M30). Wówczas planetę podbił XIX Legion dowodzony przez Corvusa Coraxa – Krucza Gwardia. Jakiś czas po opuszczeniu planety przez Kruczą Gwardię doszło do rebelii kultu Slaanesha przeciw Imperialnej Prawdzie. Na jej czele stanął gubernator Vardus Praal. Rozkazał on zniszczyć wszystkie imperialne siedziby na Istvaan III. Co gorsza, system Istvaan nawiedziła burza Osnowy, odcinając region galaktyki od reszty Imperium.
Wydawałoby się, że powstanie Istvaańczyków pozostanie bez echa. Do pewnego momentu tak było. Po sześciu latach od podboju planety patrol Gwardii Śmierci odebrał wiadomość sugerującą, że Istvaan III padł ofiarą zdrady. Potworne nagranie przedstawiające wystraszoną kobietę, krzyczącą ze strachu przed zbliżającą się śmiercią, wstrząsnęło nawet niektórymi Astartes – m.in. Nathanielem Garro z XIV Legionu czy Garvielem Lokenem z XVI Legionu. Rada Terry, nieświadoma tego, że Horus przeszedł na stronę Chaosu, nakazała Mistrzowi Wojny zdławić bunt w zarodku, zniszczyć Miasto Chórów i zabić zdradzieckiego gubernatora. Do wykonania zadania wyznaczono Synów Horusa, Gwardzistów Śmierci, Dzieci Imperatora i Pożeraczy Światów. Jak się okazało – wysłani na Istvaan III mieli być tylko ci, co do których Horus miał podejrzenia o brak wspierania jego planów wobec Imperium. Krótko mówiąc – wysłał tam lojalistów.
Nim jednak doszło do lądowania na Istvaan III, trzeba było zniszczyć sieć stacji orbitalnych – Istvaan Extremis. Do rozprawienia się z Istvaańczykami w tym regionie postanowiono wysłać oddziały Nathaniela Garra i Saula Tarvitza oraz jego przełożonego – Eidolona. To właśnie tam doszło do pierwszego spotkania z Pieśniarką Wojny.

Pieśniarki Wojny – gdyby wymienić jedne z najcięższych do pokonania wojowniczek Chaosu, z łatwością można do tego grona zakwalifikować te kobiety. Służące Slaaneshowi wiedźmy, ubrane w luźne jedwabne szaty, władające mocami Osnowy, stanowiły nie lada zagrożenie dla Adeptus Astartes. Moce Osnowy wzywały śpiewem – silnym, nienaturalnym, złożonym z setek tonów. Poza miotaniem błyskawicami, były w stanie unosić się w powietrzu, chronić swe smukłe ciała za pomocą psionicznej bariery, a także kontrolować umysły walczących Istvaańczyków. Mimo tych sztuczek Chaosu, Pieśniarki Wojny ostatecznie zostały pobite przez Kosmicznych Marines. Nieliczne, które broniły się na Istvaan III, zginęły w wyniku bombardowania wirusowego dokonanego przez flotę Horusa.

Źródła:
„Galaktyka w płomieniach” – III tom „Herezji Horusa”
„Ucieczka ‘Eisensteina’” – IV tom „Herezji Horusa”

W imieniu załogi strony "Bohaterowie Warhammera" życzymy Wam wesołych, zdrowych i spędzonych w gronie rodzinnym/bliskich świąt Bożego Narodzenia :)

"Piękna" Yrliet ze światostatku Habsburg. Ta gra mi się coraz bardziej podoba 🙃

NÓŻ PLAGI

Tym razem krótko, nawiązując do poprzedniego postu o Solunie Deciusie. Nóż Plagi to standardowa broń sieczna Marines Zarazy pobłogosławiona przez Boga Moru - Nurgla. Długie ostrza owej broni ociekają różnego rodzaju toksynami, truciznami czy zabójczymi wirusami. Trafienie takim ostrzem przeciwnika może skończyć się zakażeniem go Zgnilizną Nurgla, potworną chorobą mogącą ekstremalnie szybko powalić nawet najsilniejszego przeciwnika.

Broń tę można łatwo pomylić z Mieczem Plagi, nieco większą od noża bronią sieczną, wykorzystywaną również przez Marines Zarazy, ale i przez Nosicieli Zarazy - pomniejsze demony Nurgla.

Źródła:
"Kosmiczni Marines Chaosu" - VI-VIII Edycje
"Gwardia Śmierci" - VIII Edycja
"Ucieczka Eisensteina" - IV tom serii "Herezja Horusa"

SOLUN DECIUS

UWAGA! Post zawiera spoilery z IV tomu cyklu „Herezji Horusa” pt. „Ucieczka Eisensteina”. Jeśli ktoś nie czytał, polecam wpierw przeczytać ową książkę.
XIV Legion był jednym z pierwszych, które zeszły na drogę zdrady i herezji. Późniejsi słudzy Nurgla dokonali czystki Astartes z własnego legionu oraz towarzyszących im Synów Horusa, Pożeraczy Światów oraz Dzieci Imperatora, którzy pozostali wierni Imperatorowi. Nie udało im się jednak zabić części żołnierzy 7. Kompanii – tzw. Wielkiej Kompanii. W niej, obok Nathaniela Garro i konsyliarza Merica Voyena, znajdował się Solun Decius.

Najmłodszy z wojowników 7. Kompanii, pochodzący z Barbarusa Solun Decius był jednym z najwierniejszych żołnierzy Nathaniela Garro, wielkiego kapitana kompanii. Oddany swojemu dowódcy, chciał zaskarbić sobie w walce przychylność Prymarchy XIV Legionu – Mortariona. Lubił droczyć się, jak i zasięgać wiedzy u oczytanego Tollena Sendeka, również pochodzącego z Barbarusa wojownika 7. Kompanii.
Swą odwagą wykazał się podczas walk z Jorgallami, rozbijając kolejne cyborgi i wojowników broniących świata-flaszy za pomocą rękawicy energetycznej i pociskami z boltera. Był posłuszny wobec Garra, kapitana 7. Kompanii, podobnie jak on nie wstąpił do loży. Loże, które rozkwitły wśród III, XII, XIV i XVI Legionów, stały się miejscem, gdzie rozwijała się herezja, mająca się ujawnić już na Istvaanie III. W loży Gwardii Śmierci działał m.in. Meric Voyen, konsyliarz 7. Kompanii, za co podpadł Nathanielowi.
Wszystko miało się rozstrzygnąć w układzie Istvaan – XIV Legion miał towarzyszyć Dzieciom Imperatora w tłumieniu rebelii, w której maczali palce Mroczni Bogowie. Na Isstvan Extremis Nathaniel Garro ocalił mu życie podczas walki z Pieśniarką Wojny, potężną psioniczką Chaosu. Kapitan jednakże sam został ciężko ranny – stracił prawą nogę, którą mu zastąpiono augmentyczną protezą.
Choć udało się zwyciężyć na Isstvan Extremis, nie był to koniec bitwy – lojalistów z Legionów Horusa, Angrona, Fulgrima i Mortariona czekała jeszcze jedna bitwa. W Mieście Chórów na Isstvan III krwawe rządy sprawował do niedawna dowódca imperialny, Vardus Praal. Zadanie to spoczęło na barkach żołnierzy Ullisa Temetra, kapitana 4. Kompanii Gwardii Śmierci. Ludzie Garra zostali przeniesieni na pokład fregaty Eisenstein, gdzie wraz z Astartes z 2. Kompanii mieli zajmować się nadzorowaniem przestrzeni Isstvan. W rzeczywistości prawa ręka prymarchy XIV legionu, Typhus, nakazał dowódcy 2. Kompanii, Ignatiusowi Grulgorowi, przemycić na pokład Eisensteina bomby wirusowe, które miały zostać wystrzelone na powierzchnię Isstvan III – zabijając tym samym lojalistów.
Dzięki odkryciu dokonanemu przez służącego Garrowi huskarla i konsyliarza 7. Kompanii, Merica Vorena, udało się odkryć zdradę 2. Kompanii. Ponadto informacje, które otrzymał Nathaniel Garro od Saula Tarvitza z Dzieci Imperatora, ujawniły skalę rebelii Horusa. Choć w walce z Grulgorem Solun nie mógł wziąć udziału, odkryto również szpiega na pokładzie „Eisensteina”.

Walka z Grulgorem była wielką rzezią, lecz dzięki otwarciu śluzy i odcięciu pomieszczenia z bombami wirusowymi od reszty statku, udało się zwyciężyć. Kapitana 2. Kompanii i jego żołnierzy spotkała okrutna śmierć od wypełnionych nekrowirusem bomb.
Niestety w starciu poległ najwierniejszy sługa Garra, Kaleb Arin, a na dodatek prawa ręka Mortariona ścigała „Eisensteina”. Gdyby nie doskonałe wyczucie sytuacji przez członków załogi, do której dołączył Iacton Qruze z XVI Legionu wraz z Euphrati Keeler i Mersadie Oliton, z pewnością nigdy nie dotarliby do Imperium.
Skok w immaterium, inaczej zwany Osnową/Spacznią/Oceanem Dusz, choć przyspieszył możliwą drogę do Imperium, doprowadził również do ożywienia zwłok poległych wojowników. Pojawienie się na pokładzie bestii Nurgla w połączeniu ze zmutowaniem zwłok zabitych Marines i ludzi, doprowadziło do kolejnej potwornej bitwy. Tym razem w starciu przeciwko zmutowanemu Ignatiusowi Grulgorowi i jego świcie, został śmiertelnie ranny Solun Decius. Choć starcie udało się zwyciężyć dzięki ucieczce w ostatniej chwili z Osnowy, rannego Deciusa postanowiono przenieść do komory izolacyjnej. Rana ta była dość nienaturalna – zadana ostrzem plagi zatruwała ciało, a każdy, kto próbował leczyć Deciusa, ginął wskutek zakażenia.
Po wielu perturbacjach, jakie spotkały „Eisensteina” załoga dostała się na pokład okrętu Imperialnych Pięści dowodzonych przez prymarchę Rogala Dorna. Także i jego konsyliarzom nie udało się uleczyć Deciusa. Podobnie jak Siostrom Ciszy, które przetransportowały ciało Soluna na powierzchnię Luny. Osadzony w jednej z sal cytadeli Somnus, musiał godzić się z coraz bardziej słabnącym ciałem, poddającym się zbliżającej się śmierci… do czasu.

Źródło:
„Ucieczka Eisensteina” – IV tom serii „Herezja Horusa”

Dzień dobry, dziś wieczorem ląduje nowy post z lore WH - tak, jak zagłosowaliście, będzie to post z Gwardii Śmierci ;)

Helsreach - Grimaldus speech

A skoro wspominałem o Faraonie - w styczniu dojdą Ludy Morza ;) Dokładniej Szerdeni i Peleset (Filistyni).