Esccap Greece

Ποιο πρόγραμμα αποπαρασιτισμού να ακολουθήσω για τις ασκαρίδες Toxocara canis σε νεογέννητα κουτάβια;

• Με βάση το βιολογικό κύκλο της Toxocara canis, οι ενήλικοι σκύλοι μολύνονται με την κατάποση μολυσματικών αυγών, μολυσμένων μικρών θηλαστικών (π.χ. τρωκτικών) ή μολυσμένου ατελώς μαγειρεμένου κρέατος.
• Τα κουτάβια συνήθως μολύνονται κάθετα μέσω του πλακούντα από την 42η ημέρα της κυοφορίας ή αργότερα μέσω του γάλακτος κατά το θηλασμό.
• Τα κουτάβια ενδείκνυται να θεραπεύονται με ένα κατάλληλο σκεύασμα από την ηλικία των 2 εβδομάδων, με επανάληψη κάθε 14 ημέρες έως 2 εβδομάδες μετά τον απογαλακτισμό. Έπειτα, θεραπεία κάθε μήνα έως την ηλικία των 6 μηνών.
• Για να μειωθεί η μετάδοση στα κουτάβια, σε σκύλες που κυοφορούν, ενδείκνυται η χορήγηση μακροκυκλικών λακτονών την 40η και την 55η ημέρα της κυοφορίας. Εναλλακτικά μπορεί να χορηγηθεί καθημερινά φενβενδαζόλη από την 40η ημέρα της κυοφορίας μέχρι 2 ημέρες μετά τον τοκετό. Στη συνέχεια, οι σκύλες που γαλουχούν ακολουθούν το ίδιο πρόγραμμα αποπαρασιτισμού με τα κουτάβια τους έως τον απογαλακτισμό.
• Σημαντική είναι και η ταυτόχρονη τήρηση των βασικών μέτρων υγιεινής όπως ο καθαρισμός και η απολύμανση του περιβάλλοντος χώρου των κουταβιών.
• Καλό είναι να θυμόμαστε πως η Toxocara canis μπορεί να μολύνει και τον άνθρωπο μέσω της κατάποσης των εμβρυοφόρων αυγών και αποτελεί ένα σημαντικό παράσιτο για τη Δημόσια Υγεία.

Εάν επιθυμείτε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τον έλεγχο και τη θεραπεία των μολύνσεων με Toxocara spp. στα ζώα συντροφιάς, επισκεφθείτε τον ιστότοπο του ESCCAP https://www.esccap.org/ όπου μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες στην ενότητα guidelines.

Στην εικόνα βλέπουμε αυγά Toxocara canis σε μεγέθυνση x400.

Μόλυνση σκύλων με το πρωτόζωο Giardia spp.: Ποια εξέταση πρέπει να επιλέξω για διάγνωση;

• Οι παρασιτολογικές τεχνικές εμπλουτισμού (δηλαδή, επίπλευση-FAUST ή καθίζηση-Telemann) είναι αξιόπιστες διαγνωστικές μέθοδοι για την ανίχνευση κύστεων ή τροφοζωιτών Giardia. Το συγκεκριμένο παράσιτο έχει διαλειμματική απέκκριση στα κόπρανα και συνιστάται η συλλογή τριών δειγμάτων κοπράνων σε διάστημα 3-5 ημερών για εξέταση.
• Η ανίχνευση του ειδικού για τη Giardia κοπροαντιγόνου με διάφορες τεχνικές (π.χ. ELISA, ανοσοχρωματογραφία ή SNAP test) βοηθάει επίσης στη διάγνωση.
• Η τεχνική IFA (ανοσοφθορισμός) θεωρείται η πιο αξιόπιστη για τη διάγνωση μόλυνσης με Giardia spp.
• Η PCR χρησιμοποιείται κυρίως στην έρευνα για να διαπιστώσουμε αν ένα συγκεκριμένο στέλεχος της Giardia που μολύνει ένα σκύλο μπορεί να μολύνει και τον άνθρωπο.
• Συμπερασματικά, η IFA που πραγματοποιείται σε εργαστήριο είναι η πιο αξιόπιστη τεχνική για διάγνωση. Εναλλακτικά, ο συνδυασμός μεθόδου επίπλευσης κοπράνων + μίας τεχνικής ανίχνευσης του κοπροαντιγόνου (π.χ. SNAP test) παρέχει ευαισθησία >97%.

Εάν επιθυμείτε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τον έλεγχο και τη θεραπεία των μολύνσεων με Giardia στα ζώα συντροφιάς, επισκεφθείτε τον ιστότοπο του ESCCAP https://www.esccap.org/ όπου μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες στην ενότητα guidelines (σύντομα διαθέσιμα και στα ελληνικά).

(Στην εικόνα βλέπουμε κύστεις Giardia σε μεγέθυνση x400)

Γατάκι 2 μηνών, θηλυκού γένους, αδέσποτο με διάρροια. Η παρασιτολογική εξέταση των κοπράνων (x400) είχε την παρακάτω εικόνα. Ποια είναι η διάγνωση σας;
A. Toxocara spp.
Β. Ancylostoma spp.
Γ. Cystoisospora spp.
Δ. Giardia spp.
Ποια θεραπεία θα συνιστούσατε;