Konstantinos Parameritis

Πριν από πολλά χρόνια, πίσω στο μακρινό 1983, γράφτηκε για πρώτη φορά κάτι που έμελλε να ταξιδέψει στον χρόνο με έντονα διαστρεβλωτικό τρόπο, καταφέρνοντας να γράψει την δική του ιστορία στον χώρο της προσωπικής ανάπτυξης (και όχι μόνο). Στο βιβλίο της Ρίτα Μέι Μπράουν «Ξαφνικός Θάνατος» η ηρωίδα Jane Fulton αναφέρει τη φράση που όλοι έχουμε ακούσει, λίγοι όμως πραγματικά γνωρίζουν πως λανθασμένα αποδίδεται στον Αϊνστάιν: "Ο ορισμός της τρέλας είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα".

Από όπου κι αν έχει προέλθει αυτή η φράση, δεν είναι και τόσο δύσκολο να καταλάβουμε ότι δεν είναι συχνά εύκολο να αλλάξουμε τον προγραμματισμένο τρόπο που λειτουργούμε, έστω κι αν αυτός μας φέρνει τα ίδια αποτελέσματα. Συνήθως, υπάρχει μια λέξη με πέντε γράμματα που μας κρατάει πίσω στην προσπάθεια μας για αλλαγή τρόπου και χάραξη ουσιαστικών αλλαγών. Είναι η ίδια λέξη που βρίσκεται εκεί για να μας εμποδίσει να αναλάβουμε συγκεκριμένη δράση όταν θέλουμε να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας: ο Φόβος. Αυτός, είναι ένα από τα πιο πρωτόγονα συναισθήματα που μας προστατεύει, αλλά στις σύγχρονες κοινωνίες ο φόβος είναι από τα πιο συνηθισμένα συναισθήματα που εμποδίζουν τους ανθρώπους να ζουν εναρμονισμένοι με τα ΄θέλω΄ και τις υποστηρικτικές αξίες τους, εμποδίζοντας τους ταυτόχρονα να επιδιώκουν σημαντικούς στόχους. Όμως, μόνο οι ίδιοι μπορούν να πουν τι φοβούνται. Ίσως να φοβούνται το άγνωστο. Ίσως να φοβούνται αυτό που πολλοί ονομάζουν αποτυχία (ή αυτό που θα ακολουθήσει ως αποτέλεσμα από την στερεότυπη αντίληψη αυτής της κακόηχης λέξης). Ή απλά, φοβούνται και επηρεάζονται έντονα από την υπερφορτωμένη συναισθηματική επίδραση της σκέψης ότι θα πετύχουν, με αποτέλεσμα να μην ξέρουν πώς να το αντιμετωπίσουν... Ωστόσο, πέρα από τους φόβους και τις ανησυχίες, μπορούμε να είμαστε σίγουροι για ένα πράγμα: Ο καθορισμός στόχων πάντα αφορούσε, αφορά και θα αφορά (εις τον αιώνα τον άπαντα) το εφικτό, όχι το ανέφικτο. Για να ζούμε σύμφωνα με τα ΄θέλω΄ και τις προσωπικές μας αξίες, είναι σημαντικό να θέτουμε στόχους και να τους επιδιώκουμε, παρά τον προσωρινό φόβο. Άλλωστε, ο φόβος δεν είναι εκεί για να μας προστατεύει από την επιτυχία...

Πόσες φορές δεν έχει τύχει να μοιραζόμαστε τους φόβους, τις βαθύτερες ανησυχίες και τα συναισθήματά μας, όμως έχουμε νιώσει έλλειψη ενσυναίσθησης και κατανόησης; Αυτή η διαπίστωση πιθανόν να προέρχεται από το γεγονός ότι ο συνομιλητής μας αντιλαμβάνεται την περιγραφή της δικής μας πραγματικότητάς με το δικό του μοντέλο κατανόησης, προσφεύγοντας πολλές φορές σε κρίσεις και συμπεράσματα που αποτυπώνονται από το δικό του μοντέλο του κόσμου. Έτσι, ενώ υποθετικά ο συνομιλητής μας έχει την καλύτερη πρόθεση να βοηθήσει, δεν έχει την ικανότητα να είναι νοητικά παρών, με αποτέλεσμα να αποσπάται από το περιβάλλον του (ή από τις σκέψεις που περνούν από το μυαλό του εκείνη τη στιγμή) με αποτέλεσμα να μας ‘βομβαρδίζει’ με γνώμες, συμβουλές ή μη ενδεδειγμένες ‘λύσεις’. Αν λοιπόν έχει τύχει να ακούμε χωρίς να έχουμε τη διάθεση να κατανοούμε, νιώθοντας βιασύνη να απαντάμε πριν ο συνομιλητής μας ολοκληρώσει, είναι σημαντικό να καταλάβουμε τους τρόπους με τους οποίους η ανάπτυξη της ενσυνειδητότητας στην επικοινωνία είναι ιδιαίτερα πολύτιμη. Η παραμονή στο ΕΔΩ και ΤΩΡΑ μας ενθαρρύνει να είμαστε πιο προσηλωμένοι στην ακρόαση, βελτιώνοντας τις συναισθηματικές συνδέσεις με τους συνομιλητές μας, ενώ παράλληλα ενδυναμώνει την αισθητηριακή μας οξυδέρκεια και μας αποτρέπει από το να παγιδευτούμε σε προκαταλήψεις και μεροληπτικές κρίσεις. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα είμαστε διαθέσιμοι να υπάρξουμε ως μέρος μια συζήτησης, ας αναλογιστούμε: Πώς θα μπορούσε η διατήρηση της νοητικής μας παρουσίας να μας βοηθήσει να διαμορφώσουμε βαθύτερες συνδέσεις με τους ανθρώπους και να βελτιώσει τις σχέσεις μας;

Καθημερινά λαμβάνουμε εκατοντάδες αποφάσεις, από τις πιο απλές, όπως το τι ρούχα θα φορέσουμε, μέχρι τις πιο σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή μας, αλλά και σημαντικές αποφάσεις που αφορούν τις επαγγελματικές μας δραστηριότητες. Όλες αυτές οι αποφάσεις πηγάζουν από μια θετική πρόθεση, για εμάς, η οποία πολλές φορές παράγει ένα θετικό κίνητρο. Έτσι, όλες οι αποφάσεις που λαμβάνουμε, παρέα με τις προθέσεις και τα κίνητρα τους, βασίζονται σε μια συναισθηματική διάσταση, ακόμη και αν εκείνη τη στιγμή που τις λαμβάνουμε δεν έχουμε επίγνωση του βαθύτερου συναισθήματός που τις καθοδηγεί. Είναι σημαντικό λοιπόν να αρχίσουμε να κατανοούμε, ότι στην πραγματικότητα τα συναισθήματα μας παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τον εαυτό μας, για αυτό και αποτελούν ισχυρούς και διάχυτους (πολλές φορές ευεργετικούς) αλλά και κάποιες φορές προβλέψιμους ή επιβλαβείς παράγοντες λήψης αποφάσεων.
Όταν φέρνουμε στο συνειδητό τις ασυνείδητες λειτουργίες που οδηγούν τα συναισθήματα μας, παραδεχόμαστε ότι κάνουμε το πρώτο βήμα για μια αποτελεσματική εσωτερική διαδικασία λήψης αποφάσεων, που θα μας ωφελήσει για το υπόλοιπο της ζωής μας. Ή όπως είχε πει και ο Αντόνιο Νταμάσιο : "Δεν είμαστε σκεπτόμενες μηχανές που αισθάνονται, είμαστε συναισθηματικές μηχανές που σκέφτονται".

Πολλοί μου λένε ότι κατά την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, oι άνθρωποι έχουμε προγραμματιστεί να επικεντρωνόμαστε στο τι πηγαίνει στραβά - να βλέπουμε αυτά που δεν έχουμε καταφέρει, να ασχολούμαστε με τα λάθη μας και να δίνουμε περισσότερο χρόνο στους φόβους μας παρά στις ελπίδες και τα όνειρά μας. Έχουμε σκεφτεί όμως, ότι μια τέτοια αρνητική οπτική μπορεί να βλάψει τη νοητική και συναισθηματική μας ευημερία και να μας κρατήσει σε απόσταση από την ζωή που μας αρμόζει;
Είναι γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι μπορεί να λειτουργούν αυτόματα, χωρίς να έχουν πραγματική επίγνωση της αρνητικής διάθεσης τους για την αντίληψη των καταστάσεων της ζωής.
Είναι σοφό λοιπόν, να είμαστε ικανοί να επιμένουμε και να τους ενθαρρύνουμε να αναπτύσσουν και να παραμένουν σε εσωτερικές καταστάσεις, όπως η ελπίδα, η επιμονή, η περιέργεια και η ευγνωμοσύνη. Τέτοιες καταστάσεις οι οποίες μπορεί να τους βοηθήσουν να βρουν φωτεινές πτυχές ακόμη και όταν τα πράγματα φαίνεται να έχουν πάει στραβά, βοηθώντας τους να αναπτύξουν μια πιο ανθεκτική και αισιόδοξη προοπτική για το μέλλον.

Κάποτε, ο William James είχε πει πως «Το μεγαλύτερο όπλο ενάντια στο άγχος είναι η ικανότητά μας να επιλέγουμε μια σκέψη έναντι μιας άλλης».
Δεν συμβαίνει σπάνια .... Πολλές φορές μας κατακλύζουν σκέψεις που προκαλούν έντονα συναισθήματα πίεσης και άγχους. Πολλές φορές όμως ξεχνάμε ότι το άγχος είναι η φυσική αντίδραση του σώματος σε αυτές τις σκέψεις. Μια ψυχολογική και φυσιολογική αντίδραση σε αναμενόμενα ή απροσδόκητα γεγονότα. Άλλωστε, σώμα είναι αυτό. Tι να κάνει; Να μείνει αμέτοχο στην συνεχιζόμενη υπερ-λειτουργία του νου;
Και όμως, ανεξέλεγκτο, το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε ψυχική, συναισθηματική και σωματική εξάντληση. Αν τολμήσουμε να κάνουμε μια εσωτερική αναζήτηση, ποιες είναι οι σκέψεις, οι συμπεριφορές, οι πεποιθήσεις και οι συνθήκες που μπορεί να (από) δυναμώνουν τα έντονα συναισθήματα πίεσης και άγχους;
H συνεργασία με τoν εαυτό μας για την ενθάρρυνση θετικών εσωτερικών εικόνων και συναισθημάτων ... η ευγνωμοσύνη, η χαρά, η περιέργεια για τoυς τρόπους επίτευξης του επιθυμητού, και η ελπίδα οτι αυτό θα έρθει, μπορεί να εκκινήσει ένα συναίσθημα προστασίας, διεύρυνσης και ανάπτυξης των επιλογών των απαντήσεών μας προς το στρες. Με αυτή την συνειδητή μας επιλογή, πιθανόν, θα μάθουμε να το βλέπουμε ως μια ευκαιρία να αναπτυχθούμε, να μάθουμε και να ευδοκιμήσουμε! Σωστά ;

Πως να πω σε κάποιον συνάνθρωπο μου οτι για να έχει μια καλύτερη ζωή πρέπει να πιστέψει στον εαυτό του; Η αλήθεια είναι οτι δεν γνωρίζω καν πως είναι ο εαυτός του και τι πρέπει να πιστέψει σε αυτόν.
Αντιθέτως, του λέω να μην πιστέψει στον εαυτό του, εάν αυτός του λέει οτι όλα είναι μαύρα ή οτι δεν υπάρχει ελπίδα για καλύτερη ζωή.
Του λέω "Να πιστέψεις σε αυτά που μπορείς να κάνεις. Να πιστεύεις στην ικανότητα σου να μπορείς να πιστέψεις οτιδήποτε καλό μπορείς να επιτυχείς. Να πιστέψεις στην ικανότητα του μυαλού σου να δημιουργεί σκέψεις με ανώτερη πορεία και σκοπό. Να πιστεύεις στην ικανότητα σου να πράττεις για να πετυχαίνεις και να καλυτερεύεις συγκεκριμένους τομείς της ζωής σου. Και να πιστεύεις, ότι αυτοί οι καλύτεροι συγκεκριμένοι τομείς της ζωής σου θα γίνονται περισσότεροι κάθε ημέρα που έρχεται.
Αυτή θα είναι η ζωή σου κι εκεί θα υπάρχει ο εαυτός που θα θέλεις να πιστέψεις ".

Οι αυτοκόλλητες σημειώσεις είναι προφανώς καλές διότι μας βοηθούν να γράφουμε σημειώσεις για να θυμόμαστε. Σωστά;
Πόσοι όμως γνωρίζουν την αληθινή ιστορία των Post-it;
Το 1968, ο Δρ Spencer Silver, χημικός στην εταιρεία 3M, προσπαθούσε να εφεύρει μια ισχυρή κόλλα που θα κολλούσε στα αντικείμενα, αλλά παράλληλα θα μπορούσε να επανατοποθετηθεί πολλές φορές. Αυτό που κατάφερε όμως είναι να εφεύρει μια πιο αδύναμη κόλλα. Για τα επόμενα πέντε χρόνια, ο Δρ Σίλβερ προσπαθούσε να προωθήσει τη νέα του εφεύρεση εντός της 3M, αλλά τον απέρριπταν γιατί κανείς δεν μπορούσε να σκεφτεί έναν τρόπο χρήσης της κόλλας.
Ώσπου ... ένα απόγευμα, το 1974, ο Art Fry, συνάδελφος του Dr. Silver στην 3M, τραγουδούσε ως ψάλτης στην εκκλησιαστική χορωδία της ενορίας του. Κάποια στιγμή, εκνευρίστηκε όταν οι σελιδοδείκτες που χρησιμοποιούσε για να σημαδέψει τις σελίδες των ψαλμών του έπεφταν συνέχεια κάτω.
Και τότε...Θυμήθηκε την κόλλα του Dr. Silver. Την επόμενη μέρα δοκίμασε μια ποσότητα στους σελιδοδείκτες του. Λειτούργησε εξαιρετικά! Οι σελιδοδείκτες παρέμειναν στη θέση τους, όμως τώρα μπορούσε πλέον να τους μετακινήσει και να τους επανασυνδέσει εύκολα χωρίς να χαλάσει καμία από τις σελίδες. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, όπως κάποιοι λένε…
Η αποτυχία (όπως κάποιοι θέλουν να την ονομάζουν) δεν έχει σκοπό να σε καθορίζει ή να σε στιγματίζει. Έχει σαν σκοπό να αναπροσδιορίσει τον τρόπο σκέψης, στάσης και συμπεριφοράς σου ώστε να είσαι αυτό που ''πρέπει'' να είσαι.
Μην επιτρέπεις τη λέξη ''αποτυχία'' και τις προσωρινές μη επιτυχίες σου να είναι μέρος της ταυτότητάς σου. Προχώρησε μπροστά και δημιούργησε!

Εσύ, πως έχεις μάθει να χαρτογραφείς την πραγματικότητα σου;
Κάποιοι ισχυρίζονται οτι μέσα από τα βάθη των πεποιθήσεων μας αναβλύζει η ανάγκη της προδιαγραφής και του σχεδιασμού ενός μεγάλου νοητικού χάρτη. Ναι, είναι αυτός ο μεγάλος νοητικός χάρτης της πραγματικότητας μας που είναι τόσο σημαντικός για το πως βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα σε αυτόν. Τι θέση και τι αξία του δίνουμε;
Είναι η αλήθεια, είναι ισχυρή η τάση να μένουμε σε αυτά που με τόση δύναμη πιστεύουμε ότι ξέρουμε. Γιατί αυτά έχουμε μάθει, με τον τρόπο που τα έχουμε μάθει και αυτό είναι καλό σε πολλές περιπτώσεις αναγνώρισης και αποδοχής του εαυτού μας και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του.
Και μετά;
Υπάρχει η πεποίθηση οτι για να αναπτυχθούμε, να ωριμάσουμε και να βελτιωθούμε, είναι σχεδόν ζωτικής σημασίας η ικανότητα μας να αποδεχόμαστε, να αξιολογούμε και να διαχειριζομαστε τις νέες πληροφορίες που με κατακλυσμιαίο τρόπο έρχονται προς το μέρος μας από τις καταστάσεις γύρω μας και απορροφούνται από το σώμα και το νου μας.
Έτσι, ναι, μπορούμε να πούμε ότι θα αναβαθμίζεται και ο χάρτης της πραγματικότητας μας, προσφέροντας μας ανεπτυγμένα όρια. Αυτό το κράμα γνώσης και διορατικότητας που είναι τόσο απαραίτητο στη ζωή μας για να επιτυγχάνουμε...
?

Αυτό που έχει περισσότερη σημασία από οτιδήποτε άλλο, είναι να δοκιμάζουμε, να είμαστε ικανοί να στοχεύουμε με το μυαλό μας στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Όταν μαθαίνουμε να γινόμαστε συγκεκριμένοι και σαφείς, τότε όλα έρχονται συγκεκριμένα και με σαφήνεια!
Εμείς, στην Re:Frame το γνωρίζουμε. Θέλετε να το γνωρίζετε κι εσείς...;

❵ Γνωρίζεις ότι ο ανθρώπινος #νους, δυσκολεύεται να επεξεργαστεί τον #αρνητισμό ❓

Αν αναρριχώσουν σε ένα ψηλό βουνό και σου έλεγα: «𝝡𝝶𝝼 σκεφτείς ότι θα πέσεις!»,
εσύ τι θα σκεφτόσουν αμέσως; Σίγουρα, ότι θα πέσεις!

Υποσυνείδητα, το #μυαλό μας μάς οδηγεί πάντα προς αυτό που #εστιάζουμε.

Η δυσκολία μας να επεξεργαστούμε αρνητικές #λέξεις σημαίνει ότι όσο περισσότερο χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις, τόσο το υποσυνείδητό μας εστιάζει σε αυτό που 𝝳𝝴𝝼 θέλουμε να κάνει ❗

Και πώς μπορούμε να το αντιστρέψουμε αυτό❓
Μα βέβαια, με τις σωστές λέξεις❗

Αντί να πεις, «𝝡𝝶𝝼 πέσεις!», πες «𝝖𝝼𝝴𝝱𝝰!».
Αντί να πεις, «𝝡𝝶𝝼 τα θαλασσώσεις!», πες «𝝩𝝾 𝝴𝞆𝝴𝝸𝞁!».
Αντί να πεις, «𝝡𝝶𝝼 ξεχάσεις να κάνεις τα μαθήματά σου!», πες «𝝖𝞁 𝝹𝝰𝝼𝝾𝞄𝝻𝝴 τα μαθήματά μας μέχρι το απόγευμα!».

Κάνε στο #θετικό αποτέλεσμα που θέλεις να πετύχεις!
Μία μικρή αλλαγή που μπορεί να φέρει τόσο θετικά αποτελέσματα στη ζωή μας, σε κάθε ρόλο που αναλαμβάνουμε!

Αν θέλεις κι εσύ να μάθεις να «μιλάς» την γλώσσα που καταλαβαίνει ο νους, έλα στο .

Για περισσότερες πληροφορίες πάτησε το link στο 1ο σχόλιο 👇
ή
επικοινώνσηε μαζί μας:
📞 2110168031
✉️ [email protected]

- Τελικά, Είναι ο έρωτας τυφλός ;
- Ο έρωτας, τυφλός; Μα όχι βέβαια. Μάλλον τον αδικούμε! Μήτε τυφλός , μήτε μουγγός , μήτε κουφός. Τα έχει 400, και όλες οι αισθήσεις λειτουργούν με full speed, εντελώς συνειδητά! Κάποιοι λένε ότι όταν το σώμα και το μυαλό - μέσω των επιθυμιών, των αξιών και των πεποιθήσεων για τον έρωτα - εντοπίσει ένα εξωτερικό ερέθισμα και το το αξιολογήσει, αποφασίζει αν θα ταιριάξει μαζί του. Αν η αξιολόγηση είναι θετική και αποδεικτική, τότε o εγκέφαλός γεμίζει με χημικές ουσίες που μπορούν να προκαλέσουν συναισθήματα για τα πάντα, από ευχαρίστηση έως έντονη εστίαση και σύνδεση - με τάση προς προσκόλληση.
Τελικά, είναι ο έρωτας τυφλός, ή μήπως τον αδικούμε;

Πώς το μικροβίωμα του βρέφους επηρεάζει τη συμπεριφορά στην πρώιμη παιδική ηλικία;
Μια νέα μελέτη βρήκε μια άμεση συσχέτιση μεταξύ της σύνθεσης του μικροβιώματος του βρέφους και της συμπεριφοράς της πρώιμης παιδικής ηλικίας. Τα μικροβιώματα των βρεφών σχετίζονται με τη νευροσυμπεριφορά, συμπεριλαμβανομένου του άγχους, της κατάθλιψης, της υπερκινητικότητας και των κοινωνικών συμπεριφορών με συγκεκριμένο χρόνο και φύλο. Αυτή είναι μια από τις πρώτες μελέτες που εξέτασε το μικροβίωμα και τη νευροσυμπεριφορά την περίοδο της πρώιμης ζωής, και η πρώτη που εξέτασε πιθανές συσχετίσεις που σχετίζονται με το φύλο.

Here's What Your Infants Bacteria Say About Their Future Behavior How the infant microbiome impacts early childhood behavior? A new study has found a direct association between the composition of infant microbiome and early...

Ευτυχισμένο το 2022!
Tώρα που το ξανασκέφτομαι.... Ίσως να είναι ευτυχισμένο....
Εδώ που τα λέμε, ενώ σας εύχομαι τα καλύτερα, το 2022 μάλλον θα είναι λίγο χάλια για κάποιους, όμως για κάποιους θα είναι τέλειο, έτσι δεν είναι;
Αλλά και πάλι, ίσως όχι. Υποθέτω ότι η αλήθεια είναι ότι κανείς από εμάς δεν ξέρει πώς θα είναι το 2022.... και εύχομαι να μην σου άλλαξα τη σύνδεση που έχεις δημιουργήσει μεταξύ του ερχομού του νέου χρόνου και πως θα ήθελες να κυλήσει.
Αλλά το ερώτημα είναι πραγματικά τι μπορούμε να κάνουμε για το 2022, χρησιμοποιώντας διαφορετικούς τρόπους και εργαλεία. Γιατί να μην ξεκινήσουμε χρησιμοποιώντας την απόλυτα χρήσιμη παραδοχή που είναι .... να εστιάσουμε σε καταστάσεις που είναι υπό τον έλεγχό μας!
Αν τα τελευταία δύο χρόνια μας δίδαξαν κάτι, είναι ότι η ζωή είναι απρόβλεπτη και συχνά όχι διασκεδαστική. Για να είμαι ειλικρινής, η ζωή ήταν πάντα προκλητική, κάτι που εν μέσω γρήγορων ρυθμών ίσως να μην παρατηρούσαμε… όμως τώρα είναι πλέον προφανές!
Όπως κάθε νέα εποχή, έτσι κι αυτή η περίοδος αλλαγών, ήρθε -κι αυτή- για να μείνει. Είναι από αυτές τι περιπτώσεις που λέμε '' Η αλλαγή που ήρθε δεν αλλάζει, τουλάχιστον προς το παρόν''.
Δεν ξέρω τι μπορεί να αλλάξει. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι αυτό που ΜΠΟΡΕΙ να αλλάξει είναι η βελτίωση της ικανότητάς μας να σερφάρουμε μαεστρικά επάνω στα κύματα των αλλαγών και των προκλήσεων που έρχονται, καθώς και η ικανότητά μας να βοηθάμε τους άλλους να κάνουν το ίδιο.
Εάν θέλετε να κάνετε τη διαφορά φέτος ή απλά να ανταπεξέλθετε στους ανέμους και τα κύματα μιας μη ελεγχόμενης ''τύχης'' , είμαστε εδώ για αυτό.
Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, καθώς μας καλοδέχτηκε το 2022, εύχομαι να σας φέρει ευνοϊκούς ανέμους και αυτά τα κύματα που θα σας ωθήσουν στο επιθυμητό!

How breastfeeding can help women prevent cognitive impairment

How breastfeeding can help women prevent cognitive impairment It is well known that women who breastfeed can have long-term health benefits in addition to the estimated positive effects on the breastfeeding child. New s...

Η απώλεια και ο πόνος είναι οι προκλήσεις της ζωής που, στα μάτια πολλών, είναι ένα μέρος μιας φυσιολογικής ροής της ζωντανής μας πορείας σε αυτό τον κόσμο. Για πολλούς είναι τα απαραίτητα στοιχεία ή τα μέρη μιας παρτίδας ενός ιδιότυπου επιτραπέζιου παιχνιδιού. Σε αυτό το επιτραπέζιο ταμπλό με τα έντονα χρώματα, που μερικοί το ονομάζουμε ‘’ο ρους της ζωή μας’’, μέσα στο οποίο λαμβάνουν χώρα κινήσεις (γεγονότα και καταστάσεις) και παρόλη τη θέληση που έχουμε για να ελέγξουμε θετικά το αποτέλεσμα τους, αυτό κάποιες φορές φαντάζει αδιανόητο. Γιατί όπως σε κάθε αξιοσέβαστο board game, έτσι και σε αυτό της ζωής, δεν παίζουμε ποτέ μόνοι μας. Υπάρχουν στιγμές που τα εισερχόμενα ερεθίσματα από τα γεγονότα έρχονται με τόση ορμή, που μια απλή εκλογικευμένη κίνηση στο επιτραπέζιο ταμπλό της ζωής μας φαντάζει λιγοστή για να ανταποκριθεί σε αυτά. Αν βιώσεις ποτέ την απώλεια, αν νιώσεις άνθρωπος χαμένος, αν παραχθούν μέσα σου στιγμές και συναισθήματα λύπης και θλίψης, να ξέρεις ότι είναι εντάξει. Δώσε στον εαυτό σου την άδεια να νιώσει. Είσαι άνθρωπος και είναι δικαίωμά σου να νιώθεις συναισθήματα. Δίνοντας στον εαυτό μας την άδεια να βιώσει τη λύπη μας θα επιτρέψει στα συναισθήματα να κυλούν ελεύθερα, να έρχονται και να φεύγουν όπως είναι φυσικό. Δεν χρειάζεται να είμαστε τέλειοι. Αυτό που χρειάζεται πολλές φορές είναι το πιο απλό: Να είμαστε απλά άνθρωποι. Και αυτό, να ξέρεις, είναι πάντα το πρώτο βήμα!
#νιώσε #μίλα

Αν υπήρχε ένας άνθρωπος που από σήμερα θα ήταν το απόλυτο παράδειγμα μοντελοποιησης, αυτός είναι ο Yiannis. Η ιστορία του αναδεικνύει περίτρανα πως όταν ένας άνθρωπος θέλει και στοχεύει, μπορεί. Με πολλές θυσίες; Ναι. Όμως, αυτό είναι το απόλυτο success story! Συγχαρητήρια Γιάνναρε. Σήμερα έγινες το παράδειγμα για την νέα γενιά ανθρώπων και αθλητών. 👏⛹‍♂️

Κάποιοι γνωστοί είπαν πως αυτό το Σαββατοκύριακο ήταν ταμαμ για Χαλκιδική! Ειχε τόσο καλό καιρό...και καθώς το απόγευμα κάποια σύννεφα άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους πάνω από τον ουρανό της Θεσσαλονίκης, πολλοί είπαν ότι θα βρέξει, και θα βρέχει για μέρες. Αλλα ήταν εκεί, μαζί μας για να πάρουν διδάγματα και εφόδια που σίγουρα θα είναι χρήσιμα για την ζωή τους, για το συνεχόμενο παρόν και για το μέλλον τους.
Κι εμείς ήμασταν εκεί για να δώσουμε αυτό που έχουμε, να παρατηρήσουμε και να το χαρούμε! Ήταν το τελευταίο ΠΣΚ του NLP Practitioner στην Θεσσαλονίκη, από την Reframe για το 2020-2021. Μετά την συννεφιά και την βροχή όμως, έρχεται η λιακάδα και ο ήλιος. Και αυτά θα πουν: Καλή αρχή! Εις το επανιδείν!