મેઘ

સત સત નમન

उन आँखों का हंसना क्या जिन आँखों में पानी ना हो
*वो जवानी, जवानी नहीं जिसकी कोई कहानी ना हो*

सुनने की मोलहत मिले तो आवाज़ है पत्थरों में
उजड़ी हुई बस्तियों में आबादियाँ बोलती हैं
-निदा फ़ाज़ली

વતનની ધૂળથી માથુ ભરી લઉં ‘આદિલ’,
અરે આ ધૂળ પછી ઉમ્રભર મળે ન મળે.
એક વિચાર -
જેમ કવિતા ને દેશના સીમાડા નથી નડતા
એમ કવિઓને પણ દેશના સીમાડા નડવાં ના જોઈએ
એક જવાબ -
જો એવું હોત તો આવી સુંદર કવિતા ના રચાઈ હોત
- મેઘ

અમે અમારી રીત પ્રમાણે રાતોને અજવાળી છે,
તમે ઘરે દીવો કર્યો અમે જાતને બાળી છે.
વાર તહેવારે જીદે ચડતી ઈચ્છાઓ પંપાળી છે,
ભીતરે રોજ હોળી સળગે ચહેરા પર દિવાળી છે...🌷
-- ખલિલ ધનતેજવી

કાગ કણિકા
બાવન ફૂલડાંનો બાગ
કાગવાણી ભાગ ૫

દેશના ટુકડા કરાવી, નામના પામી ગયા,
પોતપોતામાં લડાવી, નામના પામી ગયા.

યુગયુગોથી જે અડગ ઊભું હતું એ ઝાડને,
મૂળમાંથી હચમચાવી, નામના પામી ગયા.

દેશ પૂજારી અહિંસાનો હતો ને તે છતાં ,
દોર હિંસાનો ચલાવી, નામના પામી ગયા.

બાંધવો લડતા હતા ને તોય પણ મૂંગા રહી ,
ક્રૂરતાની હદ વટાવી, નામના પામી ગયા.

સ્વજનોના હાથમાંથી કોળિયાઓ છીનવી,
ભોગ બીજાને ધરાવી, નામના પામી ગયા.

' પુષ્પ 'તું આજે રડે પણ, એ સમયના ખેરખાં,
દેશ આખાને રડાવી, નામના પામી ગયા.

--- પબુ ગઢવી ' પુષ્પ '