Farvartish Rezvaniyeh

مدتی قبل رئیس مجلس سوئیس در تهران به بازدید از یک مرکز پرورش گاوهای شیری رفت که طرف قرارداد یک شرکت سوئیسی مشهور فعال در ایران است.
در این عکس که به رسانه‌ها ارسال شده، مقابل مهمان‌ها چند ساک هدیه می‌بینید.
یکی از نکته‌هایی که روابط‌عمومی باید به آن دقت کند این است که عنصر مزاحم، مسئله‌ساز یا ابهام‌آوری در تصاویری که برای رسانه‌ها ارسال می‌شود، وجود نداشته باشد. همه ما می‌دانیم، تاکنون وزارت‌خانه‌ها و سفارت‌خانه‌ها و سازمان‌ها و شرکت‌های بسیاری گرفتار قضاوت شتاب‌زده یا غرض‌ورزانه یا نکته‌بینی رسانه‌ها و کاربران اینترنت شده‌اند که گاهی قادر نبوده‌اند تا از خود دفاع کنند.
قرار گرفتن ساک هدیه مقابل مهمان‌های عالی‌رتبه خارجی «جنجال‌ساز» یا «خطرناک» نیست، اما با توجه به این که «کادو گرفتن» و «اشانتیون» در فرهنگ ما جایگاه ویژه‌ای دارد و خیلی از بازدیدهای رسمی و نمایشگاهی فقط به همین دلیل انجام می‌شود، انتظار می‌رفت شرکت سوئیسی در این زمینه بیشتر دقت به خرج می‌داد.
از سوی دیگر عکاس روابط‌عمومی باید از پیش توجیه باشد، آن تصاویر ممکن است به رویت مخاطبان خارج از مجموعه متبوعش نیز برسد. البته در عکسی که اکنون می‌بینید حتی زاویه آن هم مناسب نیست و تردیدی وجود ندارد که نه یک عکاس، بلکه یکی از همکاران خودشان تصویر را ثبت کرده است.
اگر یادتان باشد، چند سال قبل یک نماینده مجلس در مراسمی یک کتاب هدیه گرفت و از آنجایی که برایش بی‌اهمیت بود قبل این که بسته کادوپیچ را باز کند، آن را به راننده‌اش بخشید. او کمی بعد وقتی فهمید درون بسته هدیه یک تبلت بوده و نه کتاب، از راننده‌اش خواست تا آن را پس بیاورد که ماجرا به رسانه‌ها کشیده شد.
هنگام عکاسی و تصویربرداری از وقایع کارخانه، شرکت یا سازمان‌تان مراقب بسته‌های هدیه باشید تا برایتان داستان‌ساز نشود.

#تهران #ولیعصر

ستاره‌ دریایی، عقرب، اسب آبی یا سوسک سوخاری، به من ربطی ندارد که ملل دیگر چه می‌خورند. گاهی با آنها همراه می‌شوم و گاهی هم دوست ندارم. جمعیت اندکی در آسیای شرقی به خوردن گوشت سگ و گربه علاقه دارند، اما همه آنها این‌گونه نیستند. از نژادپرستی تنفر دارم. از فحش دادن قشر ناآگاه و کوته‌فکر جامعه به فرهنگ‌ها ناراحت می‌شوم. آنها چشم‌هایشان را می‌بندند و به همه دنیا دشنام می‌دهند و توهین می‌کنند، چون نمی‌دانند، بعضی‌ها در جنوب ایران کباب ملخ و گنجشک می‌خورند. اگر کسی به آنها بگوید «ایرانی ملخ‌خور»، همان لحظه خون آریایی از چشم‌شان فوران می‌کند و دست به شمشیر می‌برند، اما همزمان همان الفاظ زشت را علیه دیگران به زبان می‌آورند. همان کله‌پاچه‌ای که ما و عراقی‌ها می‌خوریم، حال خیلی از مردم جهان را بهم می‌زند و ناراحت‌شان می‌کند. این که کله گوسفند را وسط سفره می‌گذاریم و چشم‌هایش را از حدقه در می‌آوریم و زبانش را از حلقوم بیرون می‌کشیم. درست است که غربی‌ها هم چوب را در دهان خوک فرو می‌کنند و از پشتش خارج می‌شود و آن را روی آتش می‌چرخانند، اما به ما چه ربطی دارد. این که می‌نشینیم و از صبح تا شب در اینستاگرام می‌چرخیم و پست‌های ادمین‌های بی‌تجربه و فرصت‌طلب را لایک‌ می‌کنیم و به بهانه‌های مختلف به ملت‌های دیگر فحش می‌دهیم، همه از روی بی‌فکری و بیکاری و بد تربیتی و بی‌فرهنگی ماست. به خاطر این است که به جای مطالعه دنبال دانلود این سریال و تماشای ویدئوی لایو دعوای فلانی با بهمانی هستیم.

کاش همزمان که قیمت ملک در تهران بالا می‌رفت، تعداد درخت‌هایش هم بیشتر می‌شد. کاش شهروندان مواد نفتی و سمی و شیمیایی را داخل جوی‌ها رها نمی‌کردند تا درخت‌ها بیمار نوشند و یکی پس از دیگری سقوط نکنند. کاش نهادی وجود داشت که احازه نمی.داد به هیچ قیمتی باغ‌ها به برج تبدیل شود. کاش هر فرد حقیقی یا حقوی که تخلفی مرتکب می‌شد، او را به کاشتن درخت محکوم می‌کردند. کاش کسی بابت صدور مجور قطع درختان رشوه نمی‌گرفت. کاش تهران سبز بود. کاش طبیعت فقط نام یک پل نبود. کاش همان‌ اندازه که ثروت‌اندوزی و گسترش روابط جنسی برایمان اهمیت دارد، محیط زیست هم ارزشمند بود. کاش به جای اتومبیل و گوشی موبایل برای کاشتن درخت با یکدیگر چشم‌وهم‌چشمی داشتیم. کاش به جای نگریستن به موجودی حساب بانکی دیگران، به حیاط سبز یکدیگر حسادت می‌کردیم. کاش وقتی پشت میز می‌نشستیم فقط در این فکر نبودیم که فساد کنیم و خانواده‌مان را به کانادا بفرستیم. کاش قبل از این که به دولت و شهرداری فحش بدهیم، به این فکر کنیم که مدیران دولت و شهرداری خود ما مردم هستیم. برادر و خواهر و دوست و آشنا و فامیل و همسایه و همسر و فرزندان خود ما هستند که در ادارات برای شهر و مملکت تصمیم می‌گیرند. ما خودمان هستیم که به آنها رشوه می‌دهیم تا با حمایت‌شان قانون را زیر پا بگذاریم. چرا نقش خودمان را نمی‌پذیریم؟ مدیران فاسد، خود ما هستیم. چطور به فردی که پدرش آمریکایی و مادرش ایرانی است و در ناسا نشسته و پوشه‌ها را منگنه می‌کند می‌بالیم و او را از خودمان می‌دانیم، اما مدیران و شهروندان فاسد را ربات و موجود فضایی می‌نامیم؟ ما خودمان هکه مشکلات و معضلات جامعه را پدید می‌آوریم، اما یاد گرفته‌ایم که به دیگران فحش بدهیم. تا وقتی فکر کردن را به کامدین‌های اجاره‌ای و مجری‌های شبکه‌های تلویزیونی و ماهواره‌‌ای و ادمین‌های تلگرام و اینستاگرام سپرده‌ باشیم و خودمان نخواهیم از مغزمان استفاده کنیم، همواره در گمراهی به سر خواهیم برد، چون نفع یک عده تنها در ناآگاه بودن افکار عمومی است.

#تهران

Farvartish Rezvaniyeh updated their website address.

Farvartish Rezvaniyeh updated their info in the about section.