MINT Architecten

Diversiteit in wonen
Het ontwerp bestaat uit een grote verscheidenheid aan verschillende woningtypes. Met grondgebonden stadsvilla’s, penthouses en appartementen in verschillende formaten is er in dit nieuwe woongebouw voor meerdere types woningzoekenden een huis te vinden.

📸1: Jordi Huisman

Duurzame transformatie
De bestaande constructie is optimaal benut om het kantoorpand op duurzame wijze te transformeren tot eigentijdse woningen in verschillende formaten. Door zo min mogelijk te slopen van het bestaande betonskelet en gebruik te maken van de kwaliteiten van het pand, blijft de oorsprong zichtbaar.

📸1 Jordi Huisman

Patch-work, De toepassing van verschillende metselwerkverbanden zorgt voor een patchwork van metselwerkstructuren over het gehele gebouw.

📸 Jordi Huisman

In het hartje van Enschede stond al jaren het onooglijke oude Arke pand. Sinds 2001 stond het pand met de oranje accenten leeg. Overgroeid met planten en met ingegooide ruiten was het een doorn in het oog van het Enschedese centrum. Een duurzame transformatie betekent het opwaarderen van een gebouw naar de 21ste eeuw in isolatie, installatie, comfort en architectuur. Zo verandert het vervallen pand tot parel in het centrum.

📸 Jordi Huisman

Ode aan een schone zee

De identiteit en geschiedenis van Lauwersoog is getekend door de visserij. De drie grote fuiken hangen als uitvergrootte palingnetten boven de dijk. De netten nodigen uit om in te klimmen. Zo voel je hoe het is gevangen te zijn als vis. Vanuit de netten geniet je van het spectaculaire uitzicht over het Lauwersmeer. Een van de drie fuiken is uitgevoerd in een patchwork van resten van verschillende visnetten. Het staat symbool voor alle resten van netten die in zee achterblijven en bijdragen aan de vervuiling van de oceaan. Zo herinnert het ons aan het belang van een schone zee.

Klimmen voor het uitzicht

Via de betonnen trappen die spelenderwijs de dijk op meanderen kun je van de haven de dijk beklimmen om van het uitzicht te genieten. Is dit kunst of architectuur? Bekijk ook ons ontwerp voor het tweede balkon. Of kom naar Lauwersoog en beleef de schoonheid van het gebied zelf.

Het duo dijkbalkons prijkt sinds een paar jaar aan de Waddenzee bij Lauwersoog. Ze zijn onderdeel van de belevingsroute Lauwersom. We ontwikkelden ze samen met Studio Melle Koot om Unesco werelderfgoed De Wadden en het Lauwersmeer in belevenis meer samen te brengen. Vanaf de balkons staat met name de zoetwaterkant centraal.

Sundown reading time

📸 Jordi Huisman

Het Olympisch Kwartier is een nieuwbouwwijk direct naast het oude Olympisch Stadion in Amsterdam. De wijk ligt in het stadsdeel Zuid. Tijdens de bouw was het de grootste nieuwbouwlocatie binnen de Ring A10. De nieuwe straten in de wijk hebben namen van Griekse goden: Laan der Hesperiden, Eosstraat, Afroditekade enzovoort. Goed gezelschap voor de bibliotheek!

📸 Jordi Huisman

Some light reading

📸: Jordi Huisman

Na het analyseren van de locatie hebben wij ons uitgangspunt vastgesteld op: “bouw voort op wat er al staat”. Het bestaande gebouw is in de loop der tijd steeds verder aan de achterzijde uitgebreid. Uit de historische analyse blijkt dat deze achterzijde geen karakteristieke of monumentale waarde kent. En wanneer je het gebouw afpelt tot zijn originele verschijnen ontstaat er ruimte op het achter terrein.

Deze nieuwe ruimte is een kans voor het realiseren van drie zelfstandige woningen met een gezamenlijke binnentuin. De woningen worden in een L-vormig bouwblok gerealiseerd. Het nieuwe woongebouw houdt afstand tot het bestaande hoofdgebouw met zijn kenmerkende dwarsvleugel en vouwt zich rondom het gezamenlijke groene woonhof.

Op deze kaart staat het huis Spilsluizen 9 afgebeeld als een L-vormig gebouw, bestaande uit een tweelaags voorhuis met een zadeldak en een vermoedelijk eenlaags dwarsvleugel met een zadeldak. Ter hoogte van de aansluiting van deze dwarsvleugel had het voorhuis een dakopbouw met een steekkap. Ook aan de voorzijde bevonden zich twee dakopbouwen met steekkappen.

Van het 17de-eeuwse voorhuis resteren alleen de beide kopgevels, achtergevel en een kelder. In de steeg ter linkerzijde viel de tienlagen maat van het metselwerk van de zijgevel vast te stellen op 72 cm. Van de dwarsvleugel dateert alleen de begane grond uit de 17de eeuw.
In vermoedelijk de eerste helft van de 18de eeuw is de dwarsvleugel verhoogd tot twee bouwlagen met een zadeldak. Deze conclusie is gebaseerd op de karakteristiek van het metselwerk van de eerste verdieping van de achtergevel, waarvan de tienlagenmaat circa 48-48½ cm bedraagt terwijl in de hoekverbanden nog klezoortjes zijn gebruikt. Ook de smalle vensters op de eerste verdieping wijzen op een datering in (uiterlijk) de eerste helft van de 18de eeuw.
Op de foto’s uit de vroege 20ste eeuw heeft het voorhuis van Spilsluizen 9 nog steeds zijn 17de eeuwse bouwmassa, maar de voorgevel heeft wel een overwegend 19de-eeuwse afwerking. Meest herkenbaar zijn de neoclassicistische omlijsting van de entreedeur en de zesruitsschuiframen van de vensters.
Over de indeling en het interieur zijn geen gegevens beschikbaar. Ook de opmetingsplattegrond uit 1936 geeft onvoldoende informatie hierover. Wel is duidelijk dat het pand toen was verdeeld in een beneden- en bovenwoning, elk met een eigen toegang in de voorgevel.

Aan de compacte groene stadsoase op het binnenterrein grenzen straks drie nieuwe woningen. Via op elkaar afgestemd materiaal leggen we een link tussen de voorzijde – de gevel en het achterliggende ontwerp. Kleur en stijl van materialen en bemonstering zijn subtiel op elkaar afgestemd en trekken verbanden die het gehele ontwerp eenheid biedt. De woningen zijn bescheiden in hoogte zodat er ook licht en ruimte voor groen overblijft in het hof. Resultaat? Een verborgen pareltje aan het einde van de tunnel.

De oude entree wordt nu een spannende onderdoorgang naar het achter gebied. Links aan de onderdoorgang is de entree naar het kantoor, rechts de entree naar de horeca.

📸1 Van achtergebied naar groene oase.
De aanbouw aan de achtergevel worden getransformeerd naar een volume dat aansluit op het karakter van het bestaande voorhuis. De plint van het bestaande voorhuis vouwt naar binnen en vormt een nieuw groen hof dat past bij het binnengebied van het bouwblok. De woningen hebben zo een heldere verbinding met het voorhuis en vormen een prettig groen woongebied in de stad.

📸2. Bestaande Situatie
In de bestaande situatie is het kavel bijna volledig vol gebouwd.

📸3. Behouden
Het voorhuis welke onderdeel is van het bouwblok blijft behouden evenals het 17de eeuwse huisje op het achtergebied. De rest van het achtergebied wordt gesloopt.

📸 4. Van horeca naar wonen
De achterzijde van het voorhuis wordt getransformeerd tot een volume, wat geschikt is voor woningen. Deze hoofdvorm sluit aan op de omringende bebouwing. Om de derde verdieping bewoonbaar te maken is het toevoegen van dakkapellen noodzakelijk. Deze toevoeging volgt de ritmiek van de karakteristieke gevel en past goed in het straatbeeld van Spilsluizen.

📸5. De Smaragd

Aan de Diepenring, de Groningse grachtengordel die het oude centrum omringt, ligt een prachtig klassiek pand. Statig vormgegeven prijkt het aan de Spilsluizen. Onze opgave hier is om de allure van die gevelkant helemaal in stand te houden en mooi te renoveren. Aan de achterzijde slopen we en komt een groene compacte stadsoase met woningen.

Van entree naar onderdoorgang
In deze opgave spelen we met (beh)oud en nieuw. Nu is de hele kavel bebouwd. Wij slopen veel van de zalen aan de achterzijde. Zo ontstaat er ruimte voor een verrassend stukje nieuwe stad achter de gevel, met respect voor het bestaande aan de straatkant. Het oude horecagedeelte blijft horeca. Erboven komen een aantal appartementen binnen de bestaande structuur. De oude entree wordt nu een spannende onderdoorgang naar het achter gebied. Links aan de onderdoorgang is de entree naar het kantoor, rechts de entree naar de horeca. Ga je rechtdoor, dan kom je op het binnenterrein. Volgens oude Groningse traditie creëren we daar een verscholen hofje, ofwel een ‘gasthuis’.

Wij werken met onze klanten en projecten vanuit liefde, compassie en aandacht - zodat de plek kan worden wat het moet zijn. We doen dit in nauwe samenwerking met iedereen die betrokken is. We houden ervan om grote ambities op een realistische manier te verwezenlijken.

Meet Dianne, Architect / Founder

Meet David, Architect / Partner

Meet Thais, architect

Meet Joanne, Project Architect

Team

Stedebouw en architectuur spelen een cruciale rol in de totstandkoming van de Nederlandse woonwijken, zowel in massa als sociale samenhang. Ze bevorderen of beperken sociale interactie, mede door openbare ruimten en infrastructuur. Stedebouw kan veiligheid verhogen, culturele waarden benadrukken en het welzijn van bewoners verbeteren.

Het maken van een goede wijk begint door het definiëren van de stedebouwkundige ingrediënten die de wijk vormen.
Door te kijken en analyseren waar de bestaande uitbreidingswijken van Ten Boer en Ten Post uit zijn opgebouwd hebben we een lijst samengesteld van ontwerpuitgangspunten voor de sloop/nieuwbouw wijken.

Vanuit de analyse zie je naar voren komen hoe groot en wat voor impact de stedenbouwkundige configuratie heeft op de ruimtelijke kwaliteit van een wijk. De positionering van de blokken zijn heel precies, maar ook de verbindingen die gelgd worden door middel van zichtassen, steegjes, doorsteektjes en wandelpaden maakt dat een wijk een fijne plek is om te wonen.

Het fijne gevoel wordt versterkt door de variatie in volumes, architectonische uitstraling van de woningen, het gebruiken van streek eigen materialen, maar ook het inzetten en omarmen van de poezie van de dorpse architectuur maakt dat een wijk prettig en een herkenbare plek is om te wonen.

Dank aan Jelle Pama van BuildinG Groningen voor de kans deze publicatie te mogen maken. En dank aan alle partners: Jan Emmo Hut, Alex Dees, Jan Notebomer, Reint-Jan Auwema, Sandra Grabs, Emiel Noordhuis, Rob Hendriks Rickwin Huisman, Tim Willems-Kruize, Peter Michiel Schaap, Chris Zwart, Dianne Maas Flim, Thais Zuchetti en Joanne Kridiotis en David Tol

Een cataloguswoning is niet gemaakt voor de plek waar hij komt te staan, of ontworpen met de Groninger bouwcultuur als uitgangspunt. Het is daarnaast de vraag of zo’n woning past bij de manier waarop Groningers wonen. Een plan voor een cataloguswoning sluit vaak niet aan bij de ruimtelijke kaders van een gebied, waardoor de gemeente geen bouwvergunning verleent. Dit vertraagt het bouwproces, met alle gevolgen van dien voor bewoners die soms al jaren op een nieuw huis wachten.

✍️ by

In de architectuur is een fabrieksmatige woning meer dan een product van repetitie. Hoewel 80% herhalend kan zijn, is het juist die resterende 20% die de woning zijn karakter geeft, waardoor deze zich harmonieus voegt in zijn omgeving en context. De locatie en omgeving spelen een essentiële rol in de ontwikkeling van het huis, en een levendige wijk vraagt om woningen die variëren in ontwerp, hoogte en detail.

Het vakmanschap van de architect schuilt in het vermogen om bouw en kunst naadloos te combineren. Architectuur is niet louter techniek; het omvat ook schoonheid, verhoudingen en tactiliteit. De connectie tussen woonruimte en groen versterkt niet alleen de esthetiek van een wijk, maar bevordert ook de sociale samenhang.

Het doordachte design, geïnspireerd op lokale buurten, samen met de tijdloze keuze van rood metselwerk en donkergrijze dakpannen, onderstreept de kunst van architectuur. Maar het zit hem in de details, zoals een specifieke voeg of een elegant ontworpen dakgoot, die een woning zijn unieke karakter geven. Deze aandacht voor detail, gecombineerd met de synergie tussen woning en omgeving, illustreert de ware kunst van architectuur.

Dank aan Jelle Pama van BuildinG Groningen voor de kans deze publicatie te mogen maken. En dank aan alle partners: Jan Emmo Hut, Alex Dees, Jan Notebomer, Reint-Jan Auwema, Sandra Grabs, Emiel Noordhuis, Rob Hendriks Rickwin Huisman, Tim Willems-Kruize, Peter Michiel Schaap, Chris Zwart, Dianne Maas Flim, Thais Zuchetti en Joanne Kridiotis en David Tol

Woningbouw is voortdurend in ontwikkeling en in deze tijd krijgen modulair woningen een steeds belangrijkere rol. Deze benadering, die een gebouw ziet als een verzameling van aanpasbare onderdelen, biedt zowel flexibiliteit als duurzaamheid.

Het hart van dit bouwsysteem bestaat uit 2D modulaire elementen. Deze zijn opgebouwd uit hout, voorzien van biobased isolatie, afgewerkt met een circulaire gevelbekleding en uitgerust met grote ramen. Maar waarom juist deze materialen? Het antwoord ligt in duurzaamheid. Bij het kiezen van de materialen is er nadrukkelijk gelet op hun lage CO2-emissie, waardoor elke modulaire woning bijdraagt aan een groenere toekomst.

De ‘slimme kern’ van de woning is gesitueerd in het centrum van het huis. Op deze plek komt alle techniek en circulatie samen. Van verwarming tot ventilatie en van waterleidingen tot elektra, alles is hier centraal en overzichtelijk georganiseerd en maakt het mogelijk dat de woning op verschillende manier ingedeeld kan worden. De flexibiliteit van de woning maakt het mogelijk om bijvoorbeeld in het ontwerp van de plattegrond rekening te houden met de stand van de zon, waardoor de keuken een noordelijke orientatie kan krijgen, maar de woonkamer juist een zuidwest orientatie krijgt. Hierdoor zet je de natuurlijke omgeving in voor het binnen klimaat van de woning.

De Groninger Standaard Woning combineren innovatie met duurzaamheid. Door de flexibiliteit van 2D modulaire elementen en de bewuste keuze voor milieuvriendelijke materialen zijn deze huizen niet alleen een verrijking voor het straatbeeld, maar ook voor onze planeet.

Dank aan Jelle Pama van BuildinG Groningen voor de kans deze publicatie te mogen maken. En dank aan alle partners: Jan Emmo Hut, Alex Dees, Jan Notebomer, Reint-Jan Auwema, Sandra Grabs, Emiel Noordhuis, Rob Hendriks Rickwin Huisman, Tim Willems-Kruize, Peter Michiel Schaap, Chris Zwart, Dianne Maas Flim, Thais Zuchetti en Joanne Kridiotis en David Tol

De Groninger Standaardwoning laat zien waarom de ontwikkeling van de lokale modulaire rijwoning belangrijk is. Maar we laten ook zien hoe zo'n woning eruit zou kunnen zien en waar je rekening mee moet houden tijdens het ontwerp ervan. We laten zien hoe je door simpele ontwerpkeuzes en lokaal (biobased) materiaalgebruik de woning door elke aannemer in de buurt met een timmerfabriek kan laten bouwen.

Dank aan Sebastiaan van der Haar van Gemeente Groningen voor de uitnodiging. Jelle Pama van BuildinG Groningen voor de kans deze publicatie te mogen maken. En dank aan alle partners: Jan Emmo Hut, Alex Dees, Jan Notebomer, Reint-Jan Auwema, Sandra Grabs, Emiel Noordhuis, Rob Hendriks Rickwin Huisman.

En speciale dank naar Tim Willems-Kruize voor de vele sessie. Peter Michiel Schaap voor de waardevolle input en het scherp houden van de vraag. Chris Zwart voor het vragen en bevragen van de inhoudt. En natuurlijk de collega’s: Dianne Maas-Flim, Thaïs Zuchetti & Joanne Kridiotis.

Groninger Standaardwoning: Prefab, Modulair of Conceptueel bouwen maakt een nieuwe opleving door. De Groningse Standaard Woning wil niet het wiel opnieuw uitvinden en moet vergelijkbaar zijn met andere producten op de markt hierom is de Woonstandaard als uitgangspunt genomen voor het ontwikkelen van het concept.

De kern van de Woonstandaard is het definiëren van basiskwaliteit in de vorm van product-marktcombinaties (PMC’s). Hierdoor kunnen vraag en aanbod systematisch op elkaar afgestemd worden. Partijen zoals corporaties, beleggers, projectontwikkelaars en gemeenten kunnen de Woonstandaard gebruiken om de inkoop, ontwikkeling en planning efficiënter te maken. Afnemers kunnen op hun b***t de basisprestatie-eisen aanpassen aan specifieke projecten of beleidslijnen, waardoor maatwerk mogelijk is.

De structuur van de Woonstandaard is gebaseerd op huurprijsklassen en woningtypes, die gezamenlijk een PMC vormen. Elke PMC heeft duidelijke prestatie-eisen die conceptaanbieders de vrijheid geven om passende oplossingen te ontwikkelen. Hierdoor ontstaat er een balans tussen gestandaardiseerde eisen en ruimte voor innovati

Dank aan Jelle Pama van BuildinG Groningen voor de kans deze publicatie te mogen maken. En dank aan alle partners: Jan Emmo Hut, Alex Dees, Jan Notebomer, Reint-Jan Auwema, Sandra Grabs, Emiel Noordhuis, Rob Hendriks Rickwin Huisman, Tim Willems-Kruize, Peter Michiel Schaap, Chris Zwart, Dianne Maas Flim, Thais Zuchetti en Joanne Kridiotis en David Tol

De aanpak ging volgens het schil in schil principe: de binnenruimte is leeg gemaakt en voorzien van een frisse binnenschil die aan de moderne standaarden voldoet.

Bij de transformatie is gebruik gemaakt van het voorhuis en de achterliggende schuur. De oude schuur is een hal geworden waar dorpsactiviteiten zoals voorstellingen en concerten geprogrammeerd kunnen worden.