Spellingprof

De laatste fase van mijn manuscript naar het boek:
SpellingProf, een passende spellingdidactiek voor iedereen

De mail kwam afgelopen donderdag.
“Is het mogelijk dat je tegen vrijdag 21 juni, de proefdruk hebt nagekeken? En…. natuurlijk moeten de foutjes er allemaal uitgehaald worden, maar… het herschrijven van stukjes tekst kan en mag nu niet meer.”
(Dat laatste blijkt niet voor niets gezegd, want oh wat moet ik me bedwingen om toch niet nog even…)

Vervolgens het geruststellende:
”Ik kijk alles ook nog eens na, dus geen nood.”
En dat ze dat grondig doet, daar weet ik intussen alles van, maar steeds met die vriendelijke diplomatieke woordkeuze.
Het inspireert me om daar ook meer op te letten.
Zijn dat toch die Vlaamse ‘roots’ die bij haar meespelen?

Intussen ben ik begonnen met mijn laatste controle en geniet ik stiekem al van de mooie en overzichtelijke vormgeving voor me in PDF.
Spelling een saaie materie?
De meningen zijn vast verdeeld en het leest natuurlijk niet als een spannende thriller of roman, maar dat gedegen spellingdidactiek met de nodige creativiteit heel aantrekkelijk kan zijn?
Dat weet ikzelf natuurlijk al heel lang.
Dat het resultaat van de uitgever zonder overbodige franjes tot zo’n mooie vormgeving leidt? Het draagt er zeker toe bij.
Dat bewijst deze uitgever!
En dan moet het cover voorstel nog komen…
Het voelt een beetje als surpriseavond voor mij.

‘Loslaten’, wie heeft er geen ervaring mee?
Het woord viel tijdens het overleg met de redacteur van de uitgever van mijn nieuwe boek: SpellingProf, een passende spellingdidactiek voor iedereen.
Het gesprek eindigde even daarna en in gedachte zette ik de gemaakte afspraken nog even op een rijtje.
Steeds kwam weer dat woord ‘loslaten’ naar boven. Typisch dat ik van dat hele gesprek dat woord hoor nagalmen.
Herkenbaar?
‘Loslaten’, het begint al bij de geboorte van je kind of nog eerder toen jezelf geboren werd.
Loslaten: bij de eerste zelfstandige stapjes, erop vertrouwend dat het wankele evenwicht voldoende balans biedt.
Loslaten: die eerste ochtend op de peuterspeelzaal, de basisschool, verhuizen, studeren in een stad ver weg…
Alle mijlpalen in een mensenleven passeerden zomaar de r***e. De ene droevig en de andere vol geluk.

Ben ik de enige die moeite heeft met loslaten?
Want, dat loslaten bleef niet beperkt tot privézaken.
Ook in mijn werk merk(te) ik dat ik de neiging om nog eens te informeren of alles nu naar wens verloopt, de klacht verleden tijd, de schoolprestaties verbeteren of het zelfvertrouwen toeneemt.

Vandaag die wat plagerig bedoelde terloopse opmerking van die zorgvuldige redacteur.
We overlegden over het lettertype, de kleur, vormgeving, hoe het zo goed mogelijk en ook (niet geheel onbelangrijk) vanuit commercieel oogpunt aantrekkelijk op de markt zou worden gebracht. De redactionele expertise begint steeds meer invloed te krijgen en tegelijkertijd wordt mijn invloed langzaamaan minder.
Gelukkig, er komen nog twee terugkoppelingen en dan?
Loslaten…

Spellingprof in boekvorm!

Wat is er veel gebeurd na mijn zoektocht naar een belangstellende uitgever.
Door alle berichten die ik las over lange reactietijd, genoeg aanbod en meer van dit soort demotiverende ervaringen, had ik me al voorbereid op een lange zoektocht.
Maar nee, niets daarvan.
Een paar attente berichten met de vraag of ik haast had, want wel belangstelling, maar even geen tijd.
En laat de eerste reactie meteen raak zijn. Interesse, het onderwerp paste uitstekend bij hun uitgeverij. De voortvarende wijze om tot een afspraak te komen. Het voelde goede. Ik was verrast, want het was voor mij precies het type uitgever voor mijn boek. Bekend met de doelgroep, kortom de kennismaking bij mij thuis verliep alsof we elkaar al lang kenden.
Dat betekent niet dat er geen kritische noten te kraken waren. Integendeel!
En steeds op het moment dat ik dacht even achterover te mogen leunen.
Maar… het betekende ook dat mijn boek door hen serieus en met zorg zou worden begeleid.
De no nonsens opvoeding van weleer waar ik als kind weleens over zuchtte, was opeens zo waardevol. Die relativerende en stimulerende opmerkingen van mijn ouders, kwamen weer bovendrijven:
“Bezint, eer ge begint.” (mijn Vlaamse moeder) en: “Wie A zegt moet ook B zeggen!” of ”De kost gaat voor de baat uit.” (de opvoedkundige noot van mijn nuchtere Hollandse vader.)

Opeens begint de planning binnen te komen.
De degelijke stappen naar de productie datum, waarschijnlijk begin van de zomer.
Ik houd je op de hoogte, natuurlijk.

En… met de volgende quote die ik onlangs hoorde van een scholier, kan ik bijna niet wachten op de verschijningsdatum van dit boek.

De reactie op de aankondiging dat we met de ‘gt’ klank en spelling gaan beginnen:
“ Oh, maar dat hebben we een paar weken geleden in het woordpakket gehad.”
“ Mooi, dan kunnen we misschien kijken wat je er nog van weet?”

Vol vertrouwen beginnen we aan het proefdicteetje.

“ Makkie,” lacht ze bij het eerste woord.
Het tweede woord: veegt.
“ Ja, maar die zat niet in het woordpakket.”

Kijk en daar zit het verschil tussen het woordpakket met geoefende woorden en de werkwijze van SpellingProf.
Het werkt net als rijden in een wildvreemde omgeving. De verkeersregels zijn hetzelfde en daarom kun je ook in een onbekende stad (met misschien iets meer concentratie) ook daar goed en veilig rijden.

Binnenkort verschijnt SpellingProf 2.0!

Binnenkort verschijnt SpellingProf 2.0!
Om die reden verdwijnt de beknopte digitale versie, waar velen voor een kleine bijdrage een aantal jaar gebruik van konden maken.
Een passende spellingdidactiek voor iedereen (met spellingproblemen) waarbij de gebruiker stapsgewijs meegenomen wordt in het hele spellingproces.
Waarom SpellngProf 2.0?
Steeds meer berichten bereiken ons via de media over het steeds slechter wordende leesniveau van onze jongeren. Daarnaast zijn er ook berichten over de invloed van de commerciële onderwijsmarkt op het gebruik van een aantal methodes op het gebied van spelling, taal- en leesvaardigheid.
Voor de schrijver van SpellingProf met haar decennialange ervaring een helaas al te herkenbaar gegeven. Tijdens het begeleiden van leerlingen met een spellinghulpvraag, een taalachterstand, een te kleine woordenschat en een afwezigheid van leesplezier, stuitte ze steeds weer op deze realiteit. Het kostte veel kruim om trouw te blijven aan de opgedane inzichten. en daaruit volgende goede resultaten.
Wat kun je verwachten in SpellingProf 2.0?
Zolang je al deze leerdoelen afzonderlijk in ‘methodes’ blijft aanbieden, “Krijg je wat je kreeg’!
Want als logopedist-dyslexiespecialist is er een rotsvaste overtuiging waar ik al die jaren in geloofde en geloof:
Taal, spelling en lezen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een goede woordenschat actief en passief komt vanzelf als je je lessen aanbiedt in een rijke talige omgeving.
Leesplezier stimuleren is net als respect hebben voor de persoonlijke smaak en je weet: Over smaak valt niet te twisten.
Iedereen heeft wel een ervaring over een opgedrongen kledingstuk of een gerecht opgediend krijgen waarvan je walgt. Hetzelfde geldt voor een ongevraagd boek cadeau krijgen uit een genre waar jouw belangstelling totaal niet naar uitgaat. En ja: ‘een gegeven paard kijk je niet in de bek.’
Maar… als dat ‘gegeven paard’ jarenlang aanhoudt, dan is leesplezier en leesvaardigheid inmiddels vakkundig om zeep geholpen.
Datzelfde geldt voor de spellingvaardigheid.
Het boek SpellingProf 2.0 is opgedragen aan alle leerlingen die worstelden en worstelen met spellingregels die niet aansluiten bij hun spellinghulpvraag.
In het boek wordt spelling de rode draad en is er veel respect voor het ontdekken van de leesbelangstelling.
Er is ook veel respect voor de expertise, de autonomie en het vertrouwen in de creativiteit van de docent. De kundige docent die vanuit de opgedane (na- en bij)scholing met het einddoel voor ogen, zelf weer aan het roer staat.
SpellingProf helpt daarbij met een schat aan suggesties.
De succesvolle resultaten van enkele decennia deel ik daarom graag met iedere professional, maar ook met ouders en andere betrokkenen.
Ik prijs me daarbij gelukkig dat ik een uitgever heb gevonden die vertrouwen heeft in dit boek en samen met mij dit doel gaat verwezenlijken!
Silvia Linssen

Na dit weekend zijn ‘we’ allemaal weer naar school. Is jouw kind toe aan weer lekker naar school en duurde de vakantie te lang? Of hoort jouw kind bij die andere groep voor wie de vakantie niet lang genoeg kan zijn?
Zucht je misschien zelf bij de gedachte om weer op school te moeten uitleggen dat jouw kind toch ook echt wel slim is en hard werkt en waarom dat dan niet zichtbaar is in betere resultaten?
Misschien is dyslexie nog niet gediagnostiseerd of misschien ook wel, maar voelen je kind en jij zich onbegrepen? Denkt jouw kind dat hij of zij dom is omdat het lezen en die spelling steeds weer een groot obstakel is en blijft?
Blijft het talent verstopt of krijgt je kind onterecht die opmerking:
“Als je beter je best doet, zijn de resultaten ook beter!”
Denk je: 'Het kan, nee het móet toch echt anders dit jaar?'

Na meer dan dertig jaar dyslexiespecialisatie hoor ik nog te vaak dezelfde ervaringen van ouders en hun kinderen. De ongevraagde recensie van mijn boek zo vlak voor het begin van een nieuw schooljaar kwam als een cadeautje uit de lucht vallen. Daarom grijp ik die kans met beide handen om mijn boek te blijven promoten! Een korte samenvatting:
“Hoi Silvia, ik heb je boek helemaal gelezen. Goed boek! Leest gemakkelijk met vele echte gebeurtenissen die je doel onderstrepen. Dit boek hoort op de boekenlijst van pabostudenten, lerarenopleidingen/universiteiten en in de boekenkast van elke docent om zo de beste school- en studiekansen aan onze kinderen te geven. Ik zou zeggen: Verplicht boek voor pabostudenten en onderwijsgevenden. Natuurlijk in samenwerking met mensen zoals jij (logopedist/dyslexiespecialist), orthopedagogen/psychologen gespecialiseerd in dyslexie, docenten en ouders.”
Meteen naar het boek?
Dyslexie en onderwijs: op zoek naar jouw puzzelstuk – Gelijke behandeling leidt niet tot gelijke kansen!
Onder andere te bestellen bij Boekscout:
https://www.boekscout.nl/shop2/boek/9789464683707
Of met dit ISBN: 978-94-646-8370-7 in elke (digitale) boekhandel!
De hele blog lezen?
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/verplicht-boek-voor-pabostudenten-en-onderwijsgevenden/

“Zijn jullie niet wat voorbarig met die mooie bos bloemen? We weten nog niet wat het rapport en het begeleidend schooladvies voor volgend jaar is?” Zijn moeder lachte: “Nee hoor, wij weten waar hij qua basiskennis dit schooljaar vertrok, een bijna onmogelijke achterstand ondanks zijn intelligentie. We weten óók wat hij dit jaar tijdens de dyslexiebegeleiding heeft geleerd. Dat was veel, héél veel en dat vertrouwen in hem zagen wij ook bij jou. We gaan na de toetsweek lekker ontspannen, in afwachting van de resultaten, maar ook alvast dagelijks dertig minuten beginnen met de verplichte boeken voor het komend jaar voor Nederlands. Jouw efficiënte tips om de inhoud te onthouden nemen we mee. Zullen we na onze gezinsvakantie alvast plannen om een voorschot op Duits te starten? Dan begint zijn tweede jaar wat relaxter.”
Meer weten over de aanpak van dyslexie omdat je hulp zoekt voor jouw brugklasser met dyslexie? Stuur me gerust een bericht of vind meer informatie in mijn boek:
Dyslexie en onderwijs: op zoek naar jouw puzzelstuk- Gelijke behandeling leidt niet tot gelijke kansen!
Onder andere te bestellen bij Boekscout: https://www.boekscout.nl/shop2/boek/9789464683707
Of met dit ISBN: 978-94-646-8370-7 in elke (digitale) boekhandel!

Benieuwd naar het hele verhaal? Kijk dan op de volgende link:
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/de-noodzakelijke-basis-voor-het-voortgezet-onderwijs/

Het ‘zwaard van Damocles’ hangt boven veel talenten in Nederland. Helemaal als we bedenken hoeveel talent gebukt gaat onder dyslexie. We kunnen dat zwaard van Damocles ook vanuit een ander perspectief zien. Als een signaal dat we onze Nederlandse taal weer in ere herstellen en daarbij volgens een stappenplan te werk gaan. Dan moeten we wel allemaal meedoen want het is toch op z’n minst vreemd dat ‘laagopgeleide’ ouderen een betere taal- en schrijfvaardigheid hebben met een rijkere woordenschat dan de huidige jonge academici? Laten we dan ook eens kijken wat onze buurlanden doen met hun taal en hoe vanzelfsprekend zij het vinden dat alle nieuwkomers die taal leren. Waarom? Omdat die gemeenschappelijke beheersing van de taal van het land de krachtigste verbindende factor is. Het signaal afgeeft: jij hoort vanaf nu er ook bij, jij en wij zijn vanaf nu samen onderdeel van deze samenleving waarin we werken, wonen, studeren, misschien een gezin stichten en samen belasting betalen voor een nog betere samenleving.
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/het-zwaard-van-damocles-de-verboden-vijf/

Begrijp jij het nog?
Als een vijf voor Nederlands op de eindlijst niet toegestaan is en er is sprake van dyslexie...
Zijn er dan nog genoeg technisch geschoolde Nederlandse mensen en waar haal je dan die extra mensen vandaan?
Hebben we dan nog voldoende Nederlandstalige vaklui, die trouwens nu al schaars zijn?
Werken er dan nog genoeg Nederlandse (para) medici die ondanks alle andere capaciteiten en talenten niet meer worden toegelaten op de medische faculteit, vanwege die vijf?
Zijn er nog succesvolle schrijvers zoals de bekende boekenschrijver Jacques Vriens?
Hadden we dan ooit van Wubbo Ockels gehoord? (hij was natuurkundige, ruimtevaarder en piloot)
begrijp jij het nog?
Hoe verhoudt zich dat tot de trend om steeds meer ‘gastarbeiders’ aan te trekken waarbij ironisch genoeg er geen taaleisen worden gesteld aan vooral de hoger opgeleide expats, omdat we er (in sommige situaties) een tekort aan hebben?
Hoe verhoudt zich dat tot de gastarbeider/fysiotherapeut die we kennelijk aantrekken omdat we in Nederland wél opleiden tot een beroep met alle bijhorende, strenge eisen en dus ook zonder die ongeoorloofde vijf, maar vervolgens niet willen betálen voor hun diensten? Is bij deze buitenlandse werknemers het taalniveau opeens van ondergeschikt belang? Hoe gaan ze communiceren en rapporteren of wordt dan de Nederlandstalige patiënt geacht zich aan te passen?
Begrijp jij het nog?
Waarom stellen we die taaleisen dan weer wél aan lager opgeleide buitenlandse werknemers of werknemers die van buiten de Europese Unie komen? Waar begin je, als je deze 'Nederlands voldoende maatregel' effectief invoert en gelden die spelregels alleen voor in Nederland studerende Nederlanders? Ben je als buitenlandse student gevrijwaard ook al ga je daarna in Nederland werken?
En… begrijp jij het nog?
Waarom pas aan het einde van je schoolcarrière opeens deze strenge eis, terwijl we (wat veel in dyslexie gespecialiseerde logopedisten al heel lang weten) in alle media kunnen lezen hoe het taal-, lees- en spellingniveau al decennia achteruitgaat?
Is het dan niet veel zinvoller en vooral eerlijker om eerst eens te bekijken waaróm die genoemde niveaus zo achteruitgingen?
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/geen-vijf-voor-nederlands-op-eindexamen/

Vorige week gaf ik antwoord op de eerste inspirerende vraag: ‘Hoe leg jij in 2030 uit dat jouw vak relevant is?’ De reacties, reposts en het aantal weergaven op LinkedIn overtroffen mijn stoutste verwachtingen.
Hartelijk dank daarvoor!
Vandaag het antwoord op de tweede vraag:
Bereidt het onderwijs leerlingen voor op een leven in 2030 of remt het (huidige) onderwijs die voorbereiding? (De link naar de inspirerende LinkedIn post vind je in de blog.) Daaraan gekoppeld mijn vraag: Is Logopedie-dyslexiespecialisatie ook relevant in 2030?

‘Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg’. De eerste reactie die de onderwijsvraag bij mij opriep. Dan doel ik op waar ik helaas nog te vaak tegenaan loop:
· het wegbezuinigen van speciaal onderwijs
· het negeren van die speciale expertise die docenten en ondersteunende beroepen daar hadden
· het voorbijgaan aan of niet openstaan voor expertise die de onderwijskwaliteit verrijkt, extra geld wordt daar niet aan besteed of veel te weinig
· de verwachtingen van ouders ten opzichte van hun aandeel in het onderwijs
· verwachtingen van onderwijsgevenden
· verwachtingen hoog, laag, reële over de capaciteiten van hun kind cq. leerling
- wat is de primaire taak van het onderwijs en hoe denk je als docent en ouders over leerplezier?

Waarom is zoveel expertise op de basisschool al decennialang wegbezuinigd waaronder de logopedist?
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/logopedie-dyslexiespecialisatie-ook-relevant-in-2030/

Een oeroud advies maar tijdloos en voor vele situaties te gebruiken. Ook voor dyslexie en onderwijs!

Rust regelmaat reinheid bij dyslexiebegeleiding is de rode draad! Rust, regelmaat, reinheid bij dyslexiebegeleiding is de rode draad! Waarom buiten schooltijd begeleiden een meer waarde biedt op dit gebied.

“Had ik maar eerder toegegeven aan mijn eigen intuïtie en doorgezet,” zuchtte ze met een spijtige uitdrukking op haar gezicht.
Op zo’n moment voel ik mee, maar tegelijkertijd strijdt dat gevoel van opkomende irritatie, of zelfs boosheid om de eerste plaats.
Het meevoelen, omdat ook ik ooit zo’n moeder was die zich wel voor haar hoofd kon slaan. Gelukkig was er toen nog genoeg tijd om zelf in te grijpen. Genoeg tijd om een toekomstdroom te helpen realiseren. Geholpen door een gedegen orthopedagogisch onderzoek waarin de reële cognitieve voorwaarden het bewijs vormden.
Dat is lastiger als de persoon in kwestie halverwege groep 8 nog getest moet worden en er sprake is van een wachtlijst. Wat er dan gebeurt en welke diagnoses de gespecialiseerde orthopedagoog stelde? Deze keer kwam er ook een niet mis te verstane (extra) diagnose voor de school in het onderzoeksrapport…
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/als-de-diagnose-dyslexie-wordt-gemist/

Weet jij waarom je als eerste gast in het restaurant vaak een goed zichtbaar tafeltje voor de buitenwereld krijgt? Die restauranteigenaar weet wat we eigenlijk allemaal weten, maar zelf vaak vergeten. We verwachten veel van leerlingen die aan de zorg van docenten worden toevertrouwd. Ouders verwachten ook bepaald gedrag van hun kroost, maar verzuimen om zelf het goede voorbeeld te geven. We weten intussen allemaal dat het lastig is om roken te verbieden of af te raden en zelf een pakje per dag te roken. En… wat te denken als het gaat om alcoholgebruik of om leesgedrag te bevorderen? Daarover gaat deze blog, geïnspireerd door een sympathieke actie die ik las op LinkedIn en waarover in de blog meer. Met dank aan de bedenker die in de link wordt genoemd!
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/zien-lezen-doet-lezen/

Hebben we te hoge verwachtingen? Denk jij meestal: ‘Je hebt het in ieder geval geprobeerd?’ Of herken jij jezelf in de volgende vragen?
“Pas op, misschien is hij nog niet toe aan zijn eerste stapjes."
"Is ze al toe aan fietsen zonder zijwieltjes?” “Zou pianoles iets voor mij zijn?”
“Dat weet ik niet, maar als je het niet probeert, zul je het nooit weten.”
“Zijn de kinderen al oud genoeg om dit jaar in de vakantie grotere bergtochten te maken?”
“We zouden het kunnen proberen en als het tegenvalt, gaan we toch gewoon naar een vaste camping en maken we kortere dagtochten?”
“Is onze dochter wel volwassen genoeg om voor haar studie op kamers te gaan?”
“Zou hij met zijn dyslexie dat voortgezet onderwijsniveau wel aankunnen?”
Herkenbare situaties? Hebben we (te) hoge verwachting of zijn we (te) voorzichtig om eventuele frustraties te vermijden?
Gun jij jezelf en een ander de kans om vrolijk te mogen blunderen? Wat zijn de positieve effecten van hoge verwachtingen? Gebruik jij een vangnet als hoge verwachtingen uiteindelijk te hoog bleken?
Meningen zijn verdeeld en daarover gaat mijn blog:


https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/hebben-we-te-hoge-verwachtingen/

Een tijd geleden hoorde ik op het nieuws dat de overheid de regels rond de bijstand wilde aanpassen. Kortom: De mens centraal betekent een aangepast beleid!
Het kwam erop neer dat het doel voortaan moest zijn: de mens centraal stellen en de regels daaraan aanpassen. Zeg maar, het tegenovergestelde van wat vaak gebeurt en bepaald niet alleen door de overheid! De mens moest meer gezíen worden! Kijk, dat opent tenminste deuren en vraagt om navolging op allerlei gebieden!
Andere regels bij dyslexiebegeleiding…
In het boek dat enige tijd geleden verscheen, vind je veel informatie van ervaringsdeskundigen. Voorbeelden zoals het niet hoort als je vanwege je dyslexie 'anders' bent dan je klasgenoten en daarnaast hoe het óók kan om kansengelijkheid te bieden. Het staat vol inspirerende voorbeelden hoe gezien worden eruitziet bij dyslexiebegeleiding. Hoe het niet zou moeten gaan en wat maatwerk in de praktijk betekent. Net als bij de aanleiding tot het voornemen om het overheidsbeleid rond de bijstandsverlening aan te passen.
Gelijke kansen creëren voor leerlingen, studenten en werknemers met dyslexie.
Dyslexie en onderwijs: op zoek naar jouw puzzelstuk.
Gelijke behandeling leidt niet tot gelijke kansen!
Onder andere te bestellen bij Boekscout:
https://www.boekscout.nl/shop2/boek.php?bid=13934...
Of met dit ISBN: 978-94-646-8370-7 in elke boekhandel!

De hele blog lezen? https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/de-mens.../

De relatie tussen hoge(re) verwachtingen, hoge(re) doelen en de resultaten...

Hogere leesverwachting levert hoger leesdoel ook bij dyslexie Hogere leesverwachting levert hoger leesdoel in het algemeen en voor de leerling met dyslexie in het bijzonder! Geldt voor elke leersituatie!

Dyslexie? Is dat nog een taboe? Jazeker, nog te vaak merk ik in gesprekken dat men zich laat ontvallen dat collega’s het niet weten. Dat zij met hun topbaan er niet openlijk voor uitkomen. Dan voel ik me een zendeling, want hoe inspirerend kan het zijn voor een leerling met dyslexie als die fantastische leraar wiskunde, scheikunde of die bekende arts/wetenschapper hetzelfde heeft doorgemaakt als hij of zij? ‘Wat hij kan…” Enfin, dat lees je in de volgende blog en nog veel meer daarover in het boek:
Dyslexie en onderwijs: op zoek naar jouw puzzelstuk – Gelijke behandeling leidt niet tot gelijke kansen!
Onder andere te bestellen bij Boekscout https://lnkd.in/eKtzPA7v
Of met dit ISBN: 978-94-646-8370-7 in elke boekhandel!
De hele blog lezen? https://lnkd.in/eCHBAqkH

Een leven lang leren? Na- en bijscholing was al normaal voor logopedisten lang voordat zorgverzekeraars en de beroepsvereniging zich er mee gingen bemoeien! Helaas… dit veelzijdige, maatschappelijk relevante beroep krijgt lang niet de ( financiële) waardering en erkenning die het verdient.

Taalarmoede pabo-studenten en dyslexiebegeleiding? Taalarmoede pabo-studenten en dyslexiebegeleiding? Voor dyslexie in onderwijshanden komt eerst onderzoek naar kennisniveau en inzicht.

Alles ontdekken, je wereld groter maken… vanaf de geboorte ‘stap voor stap’ mijlpaaltjes en mijlpalen op weg naar een zelfstandig leven. Wie herkent als ouder niet die eerste grote fysieke mijlpaal? De eerste stapjes van je kind of daarvoor het kruipen. Afhankelijk van de ontdekkingsdrift van je kind, de ontdekking dat je hiermee het instrument hebt gevonden om alleen op pad te gaan? De ontwikkelingsfasen zoals ik die destijds als student logopedie moest leren afkomstig van de psycholoog Piaget* om uiteindelijk tot de volwassen taal te komen. De relatie met de omgevingsfactoren bij leesniveau en leesplezier en taal konden daarbij niet ontbreken. Daarover gaat de volgende blog en die omgevingsrol wat die in positieve maar ook in negatieve zin invloed kan hebben? In mijn boek meer daarover:
Dyslexie en onderwijs: op zoek naar jouw puzzelstuk – Gelijke behandeling leidt niet tot gelijke kansen!
Onder andere te bestellen bij Boekscout https://www.boekscout.nl/shop2/boek.php?bid=13934&sl=05431b&utm_source=Promotiemailing&utm_medium=email&utm_content=bestelhier
Of met dit ISBN: 978-94-646-8370-7 in elke (digitale) boekhandel!

https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/omgevingsfactoren-bij-leesniveau-en-leesplezier/

Webwinkel Boekscout.nl: Silvia Linssen - Dyslexie en onderwijs: op zoek naar jouw puzzelstuk - Gelijke behandeling leidt niet tot gelijke kansen! “Hoe kan het dat de leesmotivatie op school afneemt en mijn kind thuis wel leest?” “Waarom vergeet zij de spellingregels steeds na verloop van tijd? Volgens haar juf moet ze de woorden gewoon vaker opschrijven, dan onthoudt ze de spelling wél.” Als je denkt dat de schoolresultaten niet klop...

Dyslexiebegeleiding overhevelen van jeugdzorg naar het onderwijs.
Wat is er behalve die zak geld nodig?

https://www.linkedin.com/posts/silvia-linssen-66953327_activity-7023292476891267074-qUIp?utm_source=share&utm_medium=member_desktop

"Daar heb ik geen tijd voor!" Stel je voor dat je naar een huisarts gaat met je klacht. Hij mist de juiste diagnose waardoor hij je niet verwijst naar de specialist. Je gaat ervan uit dat die arts zijn of haar vakliteratuur bijhoudt. Dat de misdiagnose niet het gevolg is van niet bijgehouden vakliteratuur met de reden: "Daar heb ik geen tijd voor!" Het zal je maar gebeuren... Wat zijn de gevolgen voor jouw gezondheid?

“Daar heb ik geen tijd voor!” Ik ken inmiddels alle excuses uit de onderwijswereld, druk, te veel papierwerk en ga maar door, maar die hebben we toch allemaal in ons eigen beroep? Ik heb ze als moeder en als hulpverlener, zelfs in gemeenschappelijke cursussen (overlap logopedie-onderwijs) gehoord. Gek genoeg zijn die excuses na dertig jaar niet veranderd.
Frustrerend ook omdat ik na bijna dertig jaar in mijn werkkamer nog steeds dezelfde ervaringen hoor van ouders als in de jaren negentig. Wat is er toch aan de hand in de onderwijswereld? En… wat zijn de gevolgen voor jouw (hoogbegaafd) kind met dyslexie als er een ‘verkeerd etiket op wordt geplakt?’
Wat is er écht nodig om passend onderwijs echt passend te krijgen en liefst voor elke scholier? Alleen een zak geld of vooral ook nieuwsgierigheid, betrokkenheid en intrinsieke motivatie van elke onderwijsgevende om elke individuele leerling te zien en passend te begeleiden? Waar gaat dat extra (belasting) geld straks precies naar toe?
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/daar-heb-ik-geen-tijd-voor/

Meer hierover lees je onder andere in het volgende boek:
Dyslexie en onderwijs: op zoek naar jouw puzzelstuk – Gelijke behandeling leidt niet tot gelijke kansen!
Onder andere te bestellen bij Boekscout: https://www.boekscout.nl/shop2/boek.php?bid=13934&sl=05431b&utm_source=Promotiemailing&utm_medium=email&utm_content=bestelhier
Of met dit ISBN: 978-94-646-8370-7 in elke boekhandel!

De open dagen van de middelbare school komen eraan. Waar let je op in het algemeen en wat zijn 'zwakke schakels'?
Let je op andere dingen als er van een diagnose dyslexie sprake is?

Cito groep acht en middelbareschoolkeuze belangrijke momenten Cito groep acht en middelbareschoolkeuze zijn belangrijke momenten en het laatste helemaal als je de diagnose dyslexie hebt.

Morgen is het zover!
Vandaag tijd om de beoordeling met jou te delen!
En... delen mag, heel graag zelfs!

En zo vlak voor het verschijnen van mijn boek wordt het tijd om die fantastische boekbeoordeling van de uitgever over dyslexie en onderwijs te onthullen. Die kreeg ik al begin oktober en gaf mij vleugels! De beoordelaar las het telefonisch voor en toen werd het stil… “Ben je er nog?’ vroeg ze bezorgd. “Ja, ik ben er nog, maar… het gaat toch wel écht over mijn manuscript?” vroeg ik voor alle zekerheid.
In mijn hoofd gonsde alleen maar beoordeling boek samengevat: een ‘verademing’!
En natuurlijk mag je dit bericht delen... graag zelfs!
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/boekbeoordeling-uitgever-over-dyslexie-en-onderwijs/

“Waarom kies je voor de achterzijde van het boek een foto met onze teckel?” Tja, de symboliek ontging hem, maar niet meer na het lezen van het manuscript: Dyslexie en onderwijs: op zoek naar jouw puzzelstuk – Gelijke behandeling leidt niet tot gelijke kansen! Benieuwd waarom die keuze is gemaakt?
Lees lekker verder en ‘ontdek’ wat we met dieren automatisch doen en in de ‘mensenwereld’ opeens minder vanzelfsprekend lijkt te zijn! Nog beter… bestel vanaf 30 december het boek en lees het hele verhaal!
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/teckel-symbool-voor-vraaggerichte-dyslexiebegeleiding/

“De productiefase is aangebroken van jouw manuscript ‘Dyslexie en onderwijs: op zoek naar jouw puzzelstuk – Gelijke behandeling leidt niet tot gelijke kansen’. Voor jou de volgende fase op weg naar je boek. Wanneer wil je dat het verschijnt? Heb je nog vakantieplannen? Het einde is nog niet in zicht, want... er is namelijk nog wat werk te verzetten.”
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/productiefase-van-dyslexie-en-onderwijs-aangebroken/
Delen mag. Graag zelfs!