Verlicht Trauma

Internal Family Systems (IFS) en het delenwerk, het blijft me fascineren. En ik vind het ook zo helpend, omdat het me lukt om sneller veel zachter naar mijzelf te kijken wanneer iets of iemand mij triggert.

Vorige week bijvoorbeeld, gaf ik een training en een deel van mij voelde zich ineens minderwaardig, waardoor ik minder makkelijk uit mijn woorden kwam en voor mijn gevoel de informatie warrig overbracht. Dit deel voelde zich niet goed genoeg voor een aantal deelnemers en wilde zich het liefst terugtrekken.

Dat gebeurt dan ook een beetje, een deel van mij is minder aanwezig. Ik kreeg het warm en het voelde wattig in mijn hoofd. Vanuit de visie van de polyvagaal theorie ervoer mijn lichaam gevaar en daalde ik af van de autonome ladder. Ik wilde vluchten en kon niet meer helder denken. Ik durfde het niet te benoemen. Dat voelde te onveilig. Dit deel voelt zich ook heel verantwoordelijk voor de training, de deelnemers en ik wilde niet laten blijken wat er gebeurde.

Ik voelde me daarna echt een beetje down, teruggetrokken en minder zeker van mijzelf. Een ander deel oordeelt ook over dit gedrag, wat niet bijdraagt om me weer verbonden te kunnen voelen. Na een gesprek met mijn co trainer, voelde ik me wel weer beter. Haar rustige houding en begripvolle aandacht, zorgde ervoor dat ik ontspande. Het liefdevolle systeem van de ander helpt bijzonder goed bij het reguleren van je emoties.

De dagen na de training puzzelden mijn delen nog na over wat er gebeurde. Waar beschermt het deel mij voor en waar is het bang voor? Hier heb ik echt nog wat werk te doen. Samen met Annechien onderzocht ik de situatie en kon ik met zachte ogen kijken naar dit deel. Het delen met anderen en uitspreken wat er gebeurde, helpt dit deel al enorm. Het voelt zich gezien en gehoord en ook serieus genomen.

Ik hou van mijn werk, ondanks (of misschien wel, dankzij) dit soort leermomenten. Vanuit mijn Self kan ik mijn delen helen, groeien en liefdevol naar mezelf (en de ander) kijken. Wil je meer weten over IFS en het delenwerk? Op 13 en 14 juli begeleid ik Annechien weer in haar heldere en helende ifs training. Kijk op… voor meer informatie of om je in te schrijven. Weet je welkom… met al je delen.

Vanmorgen liep ik met mijn hond Doortje buiten en kwamen wij een bellende moeder achter een kinderwagen tegen met twee jochies in haar kielzog.

De twee jongens van 5 en 3 jaar oud, schat ik, liepen samen een beetje te kletsen, toen de kleinste viel. Languit lag hij op straat en zijn broer hield stil. Mama liep door.

Het jochie schrok van zijn val en wilde huilen en ook niet. Zijn grote broer hielp hem opstaan en troosten hem een beetje. Moeder gaf geen kik, keek niet om en kletste door aan de telefoon.

Bij de oversteekplaats stopte een auto en stak de moeder over. Ook nu weer geen omkijken naar haar twee koters. De kleinste van het stel durfde plots niet over te steken en 'huilde met geluid en zonder tranen'. Ook nu weer was het zijn grote broer die zijn hand pakte en hem hielp bij het oversteken.

Het voelde verdrietig om te zien dat zijn moeder geen enkele moeite deed om haar jongste te troosten, te stimuleren en/of aan te moedigen. En ook om haar oudste te danken voor zijn zorgzaamheid en de taak van verzorger weer van hem over te nemen, zodat hij niet aanleert om de volwassene te zijn en gewoon kind mag zijn.

Het still face experiment kwam in mij op en hoe belangrijk het voor kinderen is als zij door hun opvoeders/verzorgers worden ge-coreguleerd als zij zelf nog niet (of onvoldoende) in staat zijn om hun emoties weer in balans te brengen (zie filmpje).

Co-regulatie betekent dat je als volwassene afstemt op de ander in bijvoorbeeld een nieuwe, spannende, verdrietige of enge situatie, zodat de emoties van het kind weer tot rust komen.

De oprechte aandacht van de ouders is cruciaal bij het opgroeien van het kind en co-regulatie is tot in hun vroege volwassenheid nog noodzakelijk (zij het in veel mindere mate dan wanneer zij een babytje of kleuter zijn).

Een deel van mij vond er dus iets van, van wat ik zo op een afstand zag gebeuren. Het raakte me dat wezentjes, het vaak al op jonge leeftijd, zo alleen moeten oplossen en daar nog helemaal niet toe in staat zijn (ook al lijkt er van buiten niets aan de hand). Het raakte me ook dat levende wezens om ons heen, het vaak afleggen tegen een telefoon.

https://youtu.be/f1Jw0-LExyc?si=V57fm6NMnpHPyCJD

Tronick's Still Face Experiment This video is a part of the Curriculum Toolkit.

Alles mag er zijn”, “Mijn ademhaling is rustiger en dat is echt bijzonder” en “Sinds ik hier kom ben ik zachter naar mezelf”. Een paar uitspraken van de deelnemers van de Helende kring afgelopen dinsdag. Een deel van mij kon wel huilen van blijdschap. Dit is wat ik voor ogen had toen ik een jaar geleden de Helende kring bedacht; een groep ervaringsgenoten van seksueel misbruik en - geweld samenbrengen en ondersteunen in hun herstelproces.

Afgelopen dinsdag was er voor de vierde keer dit jaar een kring. Een groep moedige mensen (10 tot 12 deelnemers) die maandelijks, in redelijk vaste samenstelling, bij elkaar komen en werken aan thema’s die hun leven beïnvloeden. Iedere maand bedenken we een mooi programma met een bepaald thema en krijgen we het vertrouwen van de mensen om met hen te mogen werken. Gelukkiger kun je me bijna niet maken.

Toen we in januari 2024 startten wist ik nog niet of we met een vaste of wisselende groep zouden werken. Ik had wel een idee van de thema’s, maar we legden het voor aan de deelnemers met welke onderwerpen ze graag wilden werken. Samen kwamen we tot een vorm en inhoud, hoe tof is dat.

In de Helende kring werken we o.a. met IFS, lichaamswerk en de polyvagaal theorie. De meest gestelde vraag tijdens de kring is, “Waar ervaar je dat in je lijf? En hoe is het om daar even bij te blijven?” De deelnemers ervaren soms spanning, maar geen overspanning. Als een oefening voor een deelnemer niet lijkt te werken, dan passen we hem aan diens situatie aan. We gaan iedere keer zo snel als de langzaamste delen en dat werkt.

Mensen die seksueel misbruik meemaken ervaren vaak jarenlange eenzaamheid in hun proces. Je begrijpt dat dit hun herstel niet ten goede komt. Het taboe is helaas nog steeds heel groot, wat ervoor zorgt dat emoties onvoldoende worden gereguleerd en veel spanning en stress in het lijf wordt ervaren. Aan de buitenkant zie je vaak niet zoveel, maar van binnen raast er een storm van emoties en sensaties. Het onderwerp krijgt zelfs in therapie vaak geen of weinig aandacht, wat het gevoel van ‘het mag er niet zijn’ versterkt. Samenwerken met ervaringsgenoten voelt dan als een verademing.

Mijn verlangen is om een programma te maken waarbij ik bijvoorbeeld een jaar een groep mensen mag begeleiden. Mensen die nu niet of onvoldoende worden gehoord, die bijvoorbeeld op een wachtlijst staan en met al hun delen welkom geheten willen worden. O ja, en ik wil dit graag betaald doen en zoek nog naar geldgevers en andere mogelijkheden. Wil je hier met mij over meedenken? Ik ga er graag over met je in gesprek. Stuur me een persoonlijk berichtje of laat een reactie achter 🙏🏽

De huidige maandelijkse Helende kring begeleid ik vrijwillig. De Herstelacademie van GGZ Delfland faciliteert de ruimte en Paula Buitelaar van Gestel en ik begeleiden de kring met liefde en deskundigheid. Momenteel hebben we een wachtlijst (ja, wij ook al).

“Ik voel zo’n weerstand tegen ontspanningsoefeningen.” Een deelnemer uit de Helende kring spreekt zich uit in de groep als we de kring willen afronden. “Ik word er recalcitrant van en wil allemaal grapjes maken. Ik kan er niets mee”.

Belangrijk als mensen zich uitspreken en ik zie ook dat de deelnemer ermee worstelt. Een deel vindt er namelijk iets van dat zij er niets mee kan. Ik zeg dat ik wel begrijp dat een deel van haar zo in opstand komt tegen een ontspanningsoefening en dat het ok is als ze niet meedoet.

Ik vertel haar dat het zomaar zou kunnen dat haar lichaam zo gewend is om ‘aan’ te staan, omdat het moest opletten of er gevaar dreigde, dat het voor delen helemaal niet veilig voelt om te ontspannen. En dit deel beschermt haar hier mogelijk voor, hoe mooi is dat.

Er ontstaat enige verwarring, bijna een soort ongeloof dat dit gedrag er mag zijn. “Maar dan ben ik een blok aan jullie been!” Dit is een ander deel dat zich laat zien. Eentje die mogelijk heeft ervaren dat als je niet meeloopt in de kudde, je als een blok-aan-het-been wordt ervaren.

Ik zeg haar dat ze voor ons geen blok aan het been is. Dat ze liefdevol tegen haar delen mag zeggen dat ze hen ziet en naar hen luistert en dat ze de oefening niet meedoet zolang dat niet ok voelt. Een zucht verlaat haar lichaam, ze verzacht en leunt weer naar achteren tegen de stoelleuning.

Een andere deelnemer herkent de moeite om te kunnen ontspannen, en ook dat is weer fijn voor de delen om te horen. Weer een ander benoemt dat ze trots is op zichzelf dat het haar nu wel lukt om te ontspannen in de groep. En dat geeft weer vertrouwen aan delen.

Iedere keer vind ik het weer verwonderlijk als mensen ervaren dat hun delen er helemaal mogen zijn. Delen verzachten en voelen zich welkom. De weerstand neemt af en in plaats van tegendruk ontstaat er meebewegen.

Paula Buitelaar van Gestel en ik kijken elkaar aan en voelen ons gelukkig. Wat een voorrecht om met deze mensen te mogen werken.

Waaraan herken je nu dat iemand een trauma heeft?
In onderstaande tekening uit het boek ‘de levende erfenis van trauma transformeren’ van Janina Fisher is weergegeven welke symptomen en problemen (effecten) kunnen wijzen op een trauma.

Elk effect vertegenwoordigt een manier waarop het lichaam en de geest zich hebben aangepast aan dreiging en gevaar, aan gevangenzitten, aan te jong, te machteloos zijn, of een manier waarop de geest en het lichaam zich hebben aangepast om alle andere gevoelens en lichaamsresponsen te kunnen verdragen.

In ifs-termen zijn dit Managers of Firefighters die zich laten zien op momenten dat het onveilig is. De delen die de Exiles beschermen, zodat de pijn die toen is ervaren niet opnieuw gevoeld hoeft te worden.

Welk effect/deel komt jou het bekendst voor of welke ontbreekt er nog volgens jou?

Gisteren was de eerste Helende kring voor ervaringsgenoten van seksueel misbruik en seksueel geweld in Schiedam. Acht mensen namen deel aan een zachte en veilige kring.

Met rustige stappen maakten we kennis met ons lichaam en hoe het reageert op situaties die minder prettig verlopen (Triggers) en op situaties die heel prettig verlopen (Glimmers). Het normaliseren van menselijke reacties (overlevingsresponsen) en zachte aandacht voor dat wat zich aandiende, zorgde ervoor dat de lijven wat meer konden ontspannen.

"Een zachte landing", "ik ga meer ontspannen weg dan toen ik aankwam", "veilig" en "heldere inzichten", waren een paar uitspraken van de mensen die deelnamen.

Buitelaar van Gestel en ik hadden een lach van oor tot oor op ons gezicht na deze eerste ontmoeting. Zo dankbaar en zo vervuld rondden we de eerste Helende kring af. Dankjewel Herstelacademie van GGZ Delfland dat jullie dit samen met ons mogelijk maken.

Ben jij of ken jij iemand die ook zou willen deelnemen aan een Helende kring (is gratis) en kom je uit de buurt van Schiedam? Stuur dan een berichtje via https://www.verlichttrauma.nl/groepen of mail naar [email protected]

Vanaf dinsdag 30 januari 2024 organiseer ik samen met de Herstelacademie van GGZ Delfland een Helende cirkel voor mensen die seksueel misbruik of seksueel geweld hebben ervaren. En we hebben nog één plekje vrij.

Op creatieve wijze werken we met elkaar aan een stuk verwerking van jouw proces. Voorbij woorden. Je deelt niet je hele verhaal, maar onderzoekt wat je ervaart bij de verschillende thema’s die we aanraken.

We doen dit met behulp van o.a. mindfulness, schrijven, tekenen en oefeningen die je meer lichaamsbewust maken. Je krijgt eenvoudige psycho-educatie, waardoor je beter begrijpt waarom je reageert zoals je reageert.

De sfeer is gemoedelijk en warm. Zonder oordelen wordt jouw ervaring met liefde en zachtheid gedragen. Weet je welkom en meld je aan via https://www.verlichttrauma.nl/groepen

Paula Buitelaar van Gestel (van Stichting Hoopverlening) en ikzelf (Claudia van Middelkoop) begeleiden de groep op vrijwillige basis. Wij hebben allebei ervaring met seksueel misbruik en werken al verschillende jaren lichaamsgericht en traumasensitief.

Een Helende kring vindt, in 2024, iedere laatste dinsdag van de maand plaats in Schiedam (locatie Vijf Molens, Nieuwe Damlaan 818). We starten om 19.00 uur (inloop is vanaf 18.45 uur) tot 21.00 uur. Meld je aan via https://www.verlichttrauma.nl/groepen (eerste keer aanmelden is verplicht)
Een Helende kring is gratis. Weet je welkom.

Vanaf dinsdag 30 januari 2024 organiseer ik samen met de Herstelacademie van GGZ Delfland een Helende cirkel voor mensen die seksueel misbruik of seksueel geweld hebben ervaren en we hebben nog één plekje vrij.

Op creatieve wijze werken we met elkaar aan een stuk verwerking van jouw proces. Voorbij woorden. Je deelt niet je hele verhaal, maar onderzoekt wat je ervaart bij de verschillende thema’s die we aanraken.

We doen dit met behulp van o.a. mindfulness, schrijven, tekenen en oefeningen die je meer lichaamsbewust maken. Je krijgt eenvoudige psycho-educatie, waardoor je beter begrijpt waarom je reageert zoals je reageert.

De sfeer is gemoedelijk en warm. Zonder oordelen wordt jouw ervaring met liefde en zachtheid gedragen. Weet je welkom en meld je aan via https://www.verlichttrauma.nl/groepen

Paula Buitelaar van Gestel (van Stichting Hoopverlening) en ikzelf (Claudia van Middelkoop) begeleiden de groep op vrijwillige basis. Wij hebben allebei ervaring met seksueel misbruik en werken al verschillende jaren lichaamsgericht en traumasensitief.

Een Helende kring vindt, in 2024, iedere laatste dinsdag van de maand plaats in Schiedam (locatie Vijf Molens, Nieuwe Damlaan 818). We starten om 19.00 uur (inloop is vanaf 18.45 uur) tot 21.00 uur. Meld je aan via https://www.verlichttrauma.nl/groepen (eerste keer aanmelden is verplicht)
Een Helende kring is gratis. Weet je welkom.

Vanaf dinsdag 30 januari 2024 organiseer ik samen met de Herstelacademie van GGZ Delfland een Helende cirkel voor mensen die seksueel misbruik of seksueel geweld hebben ervaren.

Op creatieve wijze werken we met elkaar aan een stuk verwerking van jouw proces. Voorbij woorden. Je deelt niet je hele verhaal, maar onderzoekt wat je ervaart bij de verschillende thema’s die we aanraken.

We doen dit met behulp van o.a. mindfulness, schrijven, tekenen en oefeningen die je meer lichaamsbewust maken. Je krijgt eenvoudige psycho-educatie, waardoor je beter begrijpt waarom je reageert zoals je reageert.

De sfeer is gemoedelijk en warm. Zonder oordelen wordt jouw ervaring met liefde en zachtheid gedragen. Weet je welkom en meld je aan via https://www.verlichttrauma.nl/groepen

Buitelaar van Gestel (van ) en ikzelf (Claudia van Middelkoop) begeleiden de groep op vrijwillige basis. Wij hebben allebei ervaring met seksueel misbruik en werken al verschillende jaren lichaamsgericht en traumasensitief.

Een Helende kring vindt, in 2024, iedere laatste dinsdag van de maand plaats in Schiedam (locatie Vijf Molens, Nieuwe Damlaan 818). We starten om 19.00 uur (inloop is vanaf 18.45 uur) tot 21.00 uur. Meld je aan via https://www.verlichttrauma.nl/groepen (eerste keer aanmelden is verplicht)
Een Helende kring is gratis. Weet je welkom.

Op adem komen
Iets beneemt je de adem
Vrij adem kunnen halen
Een lange adem hebben
Naar adem snakken

Tot een aantal jaar geleden was ik mij niet heel bewust van mijn ademhaling. Het was er en dat voelde als vanzelfsprekend. Dat laatste is voor velen van ons ook zo, zonder adem geen leven. Maar wist je dat je ademhaling reageert via je autonome zenuwstelsel op iedere indruk van binnen- en buitenaf en als een soort seismograaf alles registreert wat je lichamelijk en psychisch beweegt?

Ik was me daar dus niet heel bewust van. Tot ik meer ging stilstaan bij mijn ademhaling. Ik merkte namelijk dat ik niet goed ademde. Ik voelde druk op mijn borst, ik ademde niet goed naar mijn buik, hield mijn adem regelmatig in en ik had daar last van.

Ik hield bij op welke momenten dit gebeurde en wat er in mijn omgeving veranderde waardoor ik bijvoorbeeld mijn adem inhield. Ik ontdekte dat, wanneer ik iets absoluut niet wilde en dat niet durfde te zeggen, mijn ademhaling niet verder kwam dan mijn borst. Dat ik regelmatig mijn kaken op elkaar hield en ‘vergat’ te ademen als ik bijvoorbeeld een mail aan het typen was.

Nu ik weet hoe belangrijk mijn ademhaling is en hoe deze bijdraagt aan een goede gezondheid, ben ik mij veel bewuster geworden van hoe ik ademhaal en wanneer mijn ademhaling wordt verstoord. Een gezonde ademhaling is zo’n 6 tot 12 ademhalingen per minuut. Je ademt ongeveer twee tot drie seconden in en drie tot vier seconden uit met een natuurlijke pauze van een paar seconden om vervolgens weer in te ademen.

Wat helpend is voor jezelf en voor je cliënten, is dat je eerst vaststelt hoe je op dit moment ademhaalt. Dat je waarneemt, zonder iets te willen veranderen, hoe je ademhaling is en hoe deze huist in je lichaam. In de onderstaande sheets vind je een aantal vragen die je helpen om meer te weten te komen over je ademhaling. Zie het als een startpunt om je meer bewust te worden van de manier waarop je ademhaalt en hoe dit van invloed is op je welzijn.

Laatst gaven  en ik de basistraining Wat je lichaam je vertelt. Twee dagen dompelden wij de deelnemers met verschillende zorgachtergronden onder in de basisbeginselen van lichaamsgericht en energetisch werk. En wat een plezier was het om de training te geven.

Zo waardevol om samen stil te staan en bewust te zijn van het instrument dat je inbrengt; namelijk jezelf. Wat er vanbinnen bij jou gebeurt, kan een cliënt ook ervaren. Hoe jij met jouw gevoelens omgaat, heeft ook impact op jouw cliënt.

Naast dansen, springen en stampen was er ook verstilling, vertraging en tracken. Samen oefenen, veel oefenen zodat je de praktische oefeningen gemakkelijker in de praktijk durft te brengen.

Kortom; we gloeiden, na afloop. Een groot cadeau dat wij mochten ontvangen, was de terugkoppeling van de deelnemers. Heel waardevol en vervullend. Onderaan dit bericht lees je een review.

Wil jij ook weten wat jouw lichaam je vertelt en wil je als zorgprofessional ook de basistraining Wat je lichaam je vertelt volgen? Op woensdag 31 januari en donderdag 1 februari geven wij weer een tweedaagse. Je bent welkom.
Kijk op https://lnkd.in/eDFXRA7t voor meer informatie.

Review deelneemster

“Door de verschillende oefeningen werd ik bewust van wat aanwezig is in mijn lijf, wat er verandert als er iets gebeurt en wat ik in kan zetten om terug te keren naar de rust om me weer veilig te voelen. Hoe fijn het voelt om gesteund en gezien te worden en hoe mooi het is om de ander hierin te mogen ondersteunen, om af te stemmen met die ander en te onderzoeken welke lichamelijke oefening helpend kan zijn. Een bijzonder proces waarbij ik leerde dat ongemak er mag zijn, ‘alles wat er is, er mag zijn’ en dat dat oké is. Dat er andere energie gaat stromen zodra je lichamelijk aan het werk gaat.

Claudia en Marloes hebben deze twee dagen diepe indruk op me gemaakt. Niet alleen zijn ze deskundig, beide zijn ook vol compassie, oordeelloos (écht oordeelloos) en met oprechte aandacht bij de ander, waardoor er een hele fijne energie ontstond.”

Laatst gaven Anne Marloes Gort en ik de basistraining Wat je lichaam je vertelt. Twee dagen dompelden wij de deelnemers met verschillende zorgachtergronden onder in de basisbeginselen van lichaamsgericht en energetisch werk. En wat een plezier was het om de training te geven.

Wij hadden namelijk kei leuke en leergierige deelnemers. Die spanning en ontspanning met elkaar deelden. Gemak en ongemak, maar ook overdracht en tegenoverdracht.

Zo waardevol om samen stil te staan en bewust te zijn van het instrument dat je inbrengt; namelijk jezelf. Wat er vanbinnen bij jou gebeurt, kan een cliënt ook ervaren. Hoe jij met jouw gevoelens omgaat, heeft ook impact op jouw cliënt.

Naast dansen, springen en stampen was er ook verstilling, vertraging en tracken. Samen oefenen, veel oefenen zodat je de praktische oefeningen gemakkelijker in de praktijk durft te brengen.

Kortom; we gloeiden, na afloop. Een groot cadeau dat wij mochten ontvangen, was de terugkoppeling van de deelnemers. Heel waardevol en vervullend. Onderaan dit bericht lees je een review.

Wil jij ook weten wat jouw lichaam je vertelt en wil je als zorgprofessional ook de basistraining Wat je lichaam je vertelt volgen? Op woensdag 31 januari en donderdag 1 februari geven wij weer een tweedaagse. Je bent welkom.
Kijk op https://lnkd.in/eDFXRA7t voor meer informatie.

Review deelneemster

“Door de verschillende oefeningen werd ik bewust van wat aanwezig is in mijn lijf, wat er verandert als er iets gebeurt en wat ik in kan zetten om terug te keren naar de rust om me weer veilig te voelen. Hoe fijn het voelt om gesteund en gezien te worden en hoe mooi het is om de ander hierin te mogen ondersteunen, om af te stemmen met die ander en te onderzoeken welke lichamelijke oefening helpend kan zijn. Een bijzonder proces waarbij ik leerde dat ongemak er mag zijn, ‘alles wat er is, er mag zijn’ en dat dat oké is. Dat er andere energie gaat stromen zodra je lichamelijk aan het werk gaat.

Claudia en Marloes hebben deze twee dagen diepe indruk op me gemaakt. Niet alleen zijn ze deskundig, beide zijn ook vol compassie, oordeelloos (écht oordeelloos) en met oprechte aandacht bij de ander, waardoor er een hele fijne energie ontstond.”

Hoe praat jij tegen jezelf?

Je bent je er misschien niet van bewust, maar hoe je tegen jezelf praat heeft effect op hoe veilig jij je voelt. Heb je compassie voor jezelf, ook als iets minder lekker loopt of ben je heel veroordelend en verwijtend. Moet je van alles van jezelf voordat je mag ontspannen of laat je zo nu en dan de boel de boel en ben je daar ok mee?

Bij negatieve self-talk daal je af op de autonome ladder en raak je uit verbinding met jezelf en de ander. Je lichaam ervaart stress en komt in de vecht/vlucht modus. Al bij een irritatie daal je af en maakt je lijf zich klaar om te overleven. Het heeft dus best een boel consequenties voor je gezondheid, die negatieve self-talk

Ik werd mij meer bewust van mijn self-talk toen ik nadacht over mijn gedrag naar mij hond Doortje. Als zij met haar modderpoten door de hal loopt, dan moet ik lachen. Als ik dat doe dan baal ik dat er zo’n zooitje van maak. Als zij zich niet zo lekker voelt, dan ben ik zacht naar haar en vertroetel haar. Als ik niet zo lekker ben, dan ga ik gewoon aan het werk alsof er niets aan de hand is. Een paar voorbeelden waarin ik liever tegen mezelf mag zijn omdat het aan alle kanten beter voor me is.

Was jij je bewust van het effect van negatieve self-talk? En wat vertel jij je cliënten wanneer zij negatief over zichzelf praten?

Wil je je cliënten nog beter begeleiden door meer de taal van het lichaam in te zetten? Kijk dan eens naar de training Wat je lichaam je vertelt (https://www.verlichttrauma.nl/traumasensitief-werken). Een praktische basistraining over lichaamswerk met o.a. uitleg over de polyvagaal theorie die ik samen met Anne Marloes Gort geef.

Een relatie is soms hard werken, althans voor mij en mijn vriend. Want hoeveel we ook van elkaar houden, soms begrijpen we elkaar, in een moment, totaal niet.

Trauma speelt hierin echt een rol. Triggers die worden aangeraakt en overlevingsresponsen die gedrag dan bepalen. We leerden, met vallen en opstaan, in gesprek te blijven met elkaar. Elkaar vast te blijven houden. Trauma beter begrijpen en onderzoeken waardoor de ander wordt getriggerd, helpt daarbij.

Het artikel van Anne Marsman en Frank Bonekamp in is heel herkenbaar en voelt heel waardevol. Wij zijn niet de enige partners die zo nu en dan worstelen in onze relatie met trauma en die bevestiging is best fijn.

Traumasensitief partnerschap kan enorm helpend zijn, net als traumasensitief ouderschap of traumasensitief werken. Wil je er meer over weten? Ik ga er graag over met je in gesprek. Weet je welkom.

https://www.vlammagazine.nl/traumasensitief-partnerschap-hoe-ga-je-samen-om-met-trauma/

www.verlichttrauma.nl