MissionPuppy Nederland

Nieuwe koers - 12,5 jarig bestaan ♡

Let op: hier volgt een heel eerlijk, heel straight bericht. Het is bedoeld om onze koers en onze visie te verduidelijken. Het mag in die context worden gezien.

Lieve mensen, de laatste tijd zijn er zoveel bijzondere, mooie ontwikkelingen. U mag best weten dat na allerlei zaken die ik de afgelopen jaren op persoonlijk en zakelijk vlak heb meegemaakt, ik heel serieus overwogen heb om na twaalfeneenhalf jaar trouwe plicht mijn functie binnen MissionPuppy neer te leggen en iets anders te gaan doen. Ik bedoel, mag het een keer genoeg zijn? Twaalfeneenhalf jaar is bovendien heel erg lang, en zeker als je feitelijk nog zo jong bent.

Maar er waren nieuwe ontwikkelingen en we besloten een andere koers te gaan varen. Of nee, dat zeg ik eigenlijk verkeerd. We besloten om de koers te blijven varen die we altijd al hadden, maar nog nauwkeuriger.

Niet iedereen past bij ons, wij passen niet bij iedereen. We zijn streng, wel rechtvaardig, maar streng. Wij willen dat jongeren echt met dingen aan de slag gaan en ook echt een diepe verandering gaan voelen, en daar ook naar streven, oprecht en van binnenuit. Dat mag stap voor stap, en op een haalbaar tempo. Maar het moet wel echt zijn. Jongeren die zeggen iets te willen, maar diep van binnen niet echt willen, dat mag ook, maar niet bij ons. We zijn 24/7 bereikbaar bij nood, maar je speelt niet met ons, en al zeker niet met je hond. Dan zijn we heel duidelijk, want die is getraind om jou te helpen. Speel je met hem, en werk je niet echt met hem samen, dan breek je hem. Maar andersom, wil je echte, duurzame verandering, en wil je daar hulp bij, op jouw tempo, dan gaan we voor je door het vuur. En dan zul je zien dat je hond enthousiast voor en met je werkt en dat jullie een fantastisch team zijn, dat op den duur zelfs nauwelijks nog woorden nodig heeft. Jullie zijn een eenheid geworden, met beide hetzelfde doel: jouw wellbeing, en daarmee ook dat van de hond.

Ze noemden me in recente jaren 'the iron lady' of eerder, toen het allemaal begon, 'het meisje met de ijzeren wilskracht'. Tsjah. Ik was destijds 'uitbehandeld', zoals dat ook toen al heette, en alle vaste grond onder mijn voeten kwijt, en toen dit nog helemaal niet bestond, en nog heel gek was, kwam ik met een nieuwe vinding, omdat opgeven voor mij geen optie was. Ik hielp er eerst mijzelf mee, en later anderen.
Ik had met mijn medische aandoeningen nu al enkele jaren 24/7 in een rolstoel kunnen zitten. Ik was er ooit heel dichtbij. Maar in de dagelijkse praktijk loop ik op dit moment weer, en lange stukken ook nog. Sommige mensen zeiden: "ze was nooit echt ziek". Nou lieve mensen, dat was ik wel, dat bén ik wel. Lopen doet me pijn, maar het lukt! En het is misschien puur genade dat ik sta waar ik nu sta. En ik weet niet voor hoe lang, maar op dit moment is het me gegeven, en ik gebruik het, niet alleen voor mijzelf, ook voor anderen. Dat is genade, en misschien ook karakter. "Use it or lose it", is mijn motto. (En: "winners don't give up", "When everything seems to be going against you, remember that the airplane takes off against the wind, not with it." etc.)

Dus ja, het moet bij je passen, onze missie en visie. Ik besef dat ik daar als grondlegger een stempel heb gedrukt. Ons programma vraagt in het kader van mentale problemen diehard doorzetters. Liefde voor je hond. En er echt voor gaan. Maar ook de mentaliteit: leven bij de dag. Dat doe ik met mijn ziekte ook, maar dat geldt ook voor de strijd op anorexia die ik lang geleden overwon. Morgen heeft zijn eigen zorgen. Morgen is soms nog veel te groot. Maar leven bij de dag, of nog concreter, bij het moment. Dat is wat honden ons leren. En daarin steeds weer proberen de juiste keuzes te maken.

MissionPuppy gaat door, en MedicalPuppy kwam erbij.

De eerste pup gaat binnenkort naar Amerika.

Op dit moment zitten we vol. Maar voor de toekomst en een nieuwe lichting jonge honden zijn we met de tijd weer open voor jongeren die er echt voor willen gaan. Die doorgaan, ook als het pijn doet. Ook als het moeilijk is. Die hun leven terug willen, of misschien wel voor het eerste echt willen leven. Die geen excuses (meer) zoeken, maar wegen en mogelijkheden, jongeren die die diepe verbinding willen met hun hond waarvan ze van binnen weten: "I'm on track".

Dank jullie wel voor je steun, voor je support. Samen kunnen we een verschil maken voor onszelf, elkaar, en de wereld om ons heen.

Namens ons allemaal, als Team, Directie en Raad van Toezicht

Anjana Gort

--
Wil je ons werk steunen? We zijn heel blij met je donatie op NL72 INGB 0005 1116 91.

(Tekening: met veel dank aan één van onze cliënten, zij vocht samen met haar zusje, die ook aan anorexia, autisme en ernstige ptss leed, een keiharde strijd. Van de intensive care en niet meer naar school gaan naar een ziekenhuisvrij, passend, betekenisvol leven met een mooie opleiding en inspirerende dromen voor de toekomst. Zit jij in hetzelfde schuitje en voel je dat je hart sneller gaat kloppen? Volg ons, vecht door en houd vol, over een tijdje starten we weer nieuwe trajecten en als er voor deze jonge mensen hoop en een weg was, waarom dan niet voor jou? ♡)

** LIVE op de radio **
In zo'n korte tijd kun je geen recht doen aan vijftien betekenisvolle jaren, maar toch mooi dat er aandacht voor is ⁠♡

https://audiomack.com/goedemorgenzeeland/song/anjana-over-hulphond-luca

Lieve mensen, in alle drukte hebben we toch weer KALENDERS!!!

Wat twaalf jaar geleden begon als een sprookje - zo is het door velen omschreven - is nog steeds een prachtig en succesvol verhaal en wordt nu in nieuwe landen opnieuw als een sprookje omschreven. Maar ook in het gewone hier en nu worden nog iedere dag jongeren geholpen door hun hond en krijgen zij stap voor stap hun leven weer terug.

We hebben weer fotokalenders! Dit jaar voor het eerst - naast prachtige foto's van goede kwaliteit - ook met uitspraken en anekdotes uit de levens van onze jongeren en hun honden.

Door een kalender te kopen steun je het werk van MissionPuppy ♡.
Ook leuk voor puppypakketten!

Fotokalender A4 formaat €25,- excl. verzendkosten.

Bestel 4, 5 of 6 december, maar op = op!

Bijgevoegde foto: Luca met één van onze jongeren. Luca heeft behalve mijn* leven gered, ook (direct en indirect) dat van honderden anderen gered.

*Bestellen het liefst via mijn privémail: [email protected]

Dank jullie wel! ♡

MissionPuppy Nederland Persistent anorexia? MissionPuppy NL (located near Domburg) is a small but world wide unique organiza

Luctor et Emergo (Let op: hier volgt een heel eerlijk bericht, kan gevoelig zijn)

Op 6 juli 2022 plaatsten wij onze laatste update op social media. Dit ging over de lopende vacatures, de sollicitanten en de mooie plannen die we hadden. We hadden, zoals vele anderen in de zorg, bijzonder zware tijden gehad tijdens covid, en ons team was moe. We hadden heel veel crisissituaties gehad binnen het werk. Dreigende suïcides, jongeren die uit psychische nood stopten met eten en drinken omdat de situatie uitzichtloos voor hen werd en zij al hun vastigheid en perspectief zagen wegvallen. Omdat de zaken waar zij nog kracht en afleiding uithaalden plots allemaal onbereikbaar werden, omdat de nood nog hoger werd. Gelukkig was daar uiteindelijk steeds het vertrouwen dat we ons als team van jongere, hond en coach(es) - en waar mogelijk achterban - samen een weg zouden vechten. Door in de meest kritieke situaties steeds weer het lijntje naar de hond te trekken bleef daar de wil en de kracht om door te gaan uiteindelijk in alle situaties overeind. Daar hielp ook het feit dat verschillende coaches ook ooit op die plek hadden gestaan maar voor deze jongeren nu een boei en lichtbaken konden zijn.

We hadden een heel bijzonder zomerkamp in 2020, middenin covid-tijd, maar op dat moment werd het veilig geacht. Voor dit zomerkamp verbleven we met enkele tientallen jongeren, soms ook ouders en zo’n twintig honden in een groot landhuis. Het was heel erg bijzonder en dat is wel wat onze organisatie kenmerkt. Uniek, bijzonder en intuïtief. We trachten te handelen naar wat op dat moment nodig is, ook als dat soms ver van alledaags is. Zo was er nu dit zomerkamp, om de verbinding met elkaar te voelen, dwars door de pandemie heen. En zo is MissionPuppy natuurlijk ooit ook ontstaan, vanuit het intuïtieve. Dit type hulphond bestond immers nog helemaal niet en mensen konden zich er ook nog niets bij voorstellen hoe zoiets zou kunnen werken. Hoe zou een hond kunnen bewerkstelligen wat een heel team van professionals soms niet was gelukt?? Tot deze mensen het zelf met eigen ogen zagen. Toen waren geen woorden meer nodig. Het werkte gewoon, en inmiddels weten we dat het werkt. Ook de wetenschap heeft het bevestigd.

We waren na pittige tijden wel toe aan versterking. Op onze oproep werd destijds massaal gereageerd. Aan deze mensen werd een interne opleiding gegeven die onderdeel was van de selectieprocedure. We leerden over de doelgroep, we bespraken de praktijk, wat hebben deze jongeren nodig? Wat zoeken we in een geschikte hond en wat maakt een hond geschikt of ongeschikt? Hoe gaat de training in zijn werk? Wat moet je weten en begrijpen om dit werk te kunnen doen? Hoe maak je verbinding met deze jongeren die vaak al zoveel hebben meegemaakt? Hoe zet je de hond in als jijzelf als mens, vaak door allerlei trauma, even weer op teveel afstand staat? We maakten een mooie start met elkaar, er kwamen mooie gesprekken op gang, de lessen waren informatief en fijn, net als de sfeer. Maar toen sloeg, door externe factoren, het noodlot toe. Onze jonge honden en puppy’s raakten hierbij beschadigd. Wat kunnen mensen elkaar kapot maken.

En toch staan we hier nog steeds. Met deels een heel ervaren en deels een nieuw, fris team. Er is veel gebeurd de afgelopen tijd. Onze jonge honden en puppy’s waren niet meer inzetbaar voor het werk en wat hebben we een verliezen geleden en veel moeten incasseren. Financieel zitten we aan de grond. Mensen zijn moe. We konden geen nieuwe trajecten starten en de trainingen voor nieuwe trainers en coaches kwamen stil te liggen. Maar…. er zijn grootste ontwikkelingen momenteel. Als stichting zijn ons zeer recentelijk een aantal hele mooie vooruitzichten geboden. Vooruitzichten waarmee we in één klap een enorme sprint kunnen maken. We hebben een gouden kans gekregen!

Deze gouden kans werd vergezelt door de volgende prachtige, bemoedigende woorden: “Jullie concept is te mooi, jullie werk is wereldwijd uniek en dit werk en deze methode mogen niet verloren gaan. Sterker nog, we willen het internationaal een podium geven.”

Alleen het oude team is moe. Het nieuwe team nog te jong en onervaren. En degene die alles begeleiden moet is beschadigd geraakt. Anjana: “Het is mijn taak om MissionPuppy, onderdeel van D-Treatments, naar een hoger level te brengen. Maar ik ben beschadigd. Ik heb teveel slechtheid van mensen gezien en dat verlamt me. Ik kan deze taak niet op mij nemen momenteel en er is ook niet iemand die dit in mijn plaats kan doen. Om MissionPuppy naar een hoger level te tillen moet ik mijn scherven bij elkaar rapen en mijn beschadigingen lijmen. Ik heb altijd het goede willen doen, maar ik ben te beschadigd geraakt. Ik kan deze grote stappen niet zetten op dit moment, ik kan deze enorme verantwoordelijkheid momenteel niet op me nemen. Pijn heeft me verlamd. Om MissionPuppy naar dit hogere level te kunnen brengen wil ik eerst aan mijn beschadigingen werken. Intussen draait het werk naar draagkracht (in het klein dus) gewoon door en blijf ik het team leiden. Kwaliteit voor kwantiteit.”

Luctor et emergo: ‘ik worstel en kom boven’, de wapenspreuk van Zeeland. Nora Volkert, voorzitter: “De kracht van MissionPuppy is heel erg bijzonder, belangrijk en uniek. Als voorzitter en ook als mens ben ik onder de indruk van het werk dat zich elke dag achter de schermen afspeelt en wij willen als Raad van Toezicht dat het werk doorgaat en zich verspreidt. We vechten tot het eind. Er ligt een gouden kans en we doen al het mogelijke om deze kans straks optimaal te benutten. Wij steunen Anjana volledig en begrijpen haar keuze.”

Tot slot willen we benoemen dat we degenen die zich op wat voor wijze dan ook gedurende deze lastige tijden voor de jongeren en het werk zijn blijven inzetten heel dankbaar zijn. Het heeft veel gevraagd.