Zuzanna Taraszkiewicz - Doula Olsztyn

Dziękuję MOK Olsztyn
Dziękuję Sudashi Jato
Dziękuję uczestnikom.
W kameralnym gronie a była taka moc słowa. Ja pozostaje w ogromnym podziwie i wzruszeniu wobec słów, które wypowiedzieli mężczyźni. W zaskoczeniu i zachwycie wobec kobiecych opowieści.
Jak można pięknie się wzajemnie słuchać, jak można czułą uważnością dawać przestrzeń do wypowiedzenia słów, których się nie spodziewałam. Pięknych, z serc, o potrzebach, o uczuciach, o istocie bycia razem. I chyba nie chodzi tu tylko o poród🙂
Dziękuję też są inspiracje. Takie spotkania to dopiero początek. Z SSudashi Jatomożna konie kraść i budować piękną przestrzeń dla tego, co dotąd rzadko wyrażane. Jestem pod wrażeniem i we wdzięczności.
🙏🏼

W radości i ekscytacji zapraszam Was już za tydzień na spotkanie w Olsztyn w ramach Tygodnia Godnego Porodu! Po tym wydarzeniu Twój Mężczyzna poczuje i dowie się jak być Rycerzem na arenie porodu a Ty jak być Księżniczką. Bajeczna skuteczność gwarantowana ❤️Szczegóły i zapisy poniżej.

Mężczyzna w porodzie - MOK Olsztyn Doula Zuzanna Taraszkiewicz oraz Łukasz Klimek vel Sudashi Jato zapraszają do porodowego tango.

Koooooochani!
Mężczyzna w porodzie?
Brzmi przewrotnie?
Obraźliwie?
Zaskakująco?
Niemożliwe?
Przyjdźcie się przekonać ❤️
Proszę o udostępnienie… niech info płynie!

Mężczyzna w porodzie - MOK Olsztyn Doula Zuzanna Taraszkiewicz oraz Łukasz Klimek vel Sudashi Jato zapraszają do porodowego tango.

Jestem zachwycona, że już jest! Każda doulka działa robi co w swojej mocy, aby ułatwić rodzicielstwo. Tu moja imienniczka popełniła takie arcyważne dzieło. Połóg to coś więcej niż 6 tygodni od narodzin dziecka...
Zuzanna Kołacz-Kordzińska "Bliżej" ukłony!

Już dziś, dosłownie za kilka minut spotykamy się aby działać!
Moje zaproszenie przyjęły olsztyńskie położne, doule, kobiety, którym zależy na pięknej opiece porodowej w naszym regionie. Dziękuje House Cafe Olsztyn za ugoszczenie nas, już Wam dziękuje Cudowne Kobiety za to, że Jesteście i za to, że Wam się chce!
Będzie się działo❤️

To jedna z ważniejszych decyzji przed porodem - kogo wybrać do towarzyszenia podczas porodu. Chcesz, aby przy porodzie były ważne dla Ciebie osoby. Czy wybrać doulę, która ma doświadczenie we wspieraniu kobiet w porodach, czy osobę bliską - przyjaciółkę, mamę, partnera, partnerkę czy męża? To nie są łatwe decyzje.
A może doula i osoba bliska w tym samym czasie mogą być przy Tobie? Sprawdź, czy to jest możliwe na naszej stronie https://gdzierodzic.info/szpitale/ Tam w zakładce „Informacje uzyskane od szpitala znajdziesz informację, czy w tej placówce osoba bliska i doula mogą być jednocześnie przy Tobie podczas porodu. Te dane zebrałyśmy od szpitali specjalnie dla Ciebie, ponieważ wiemy, jakie to jest ważne.

Klinika Położnictwa i Ginekologii Instytut Matki i Dziecka w Warszawie zadeklarowała na gdzierodzic.info, że doula może towarzyszyć rodzącej oraz osobie bliskiej. Mimo to w połowie lipca jedna z Was została poinformowana, że przy porodzie może być obecna wyłącznie jedna osoba. Musiała wybierać.

Napisałyśmy do Kliniki w tej sprawie i bardzo szybko uzyskałyśmy informację, że „istotnie nastąpił błąd w przekazaniu informacji dotyczącej jednoczesnego uczestnictwa w porodzie pacjentki zarówno osoby towarzyszącej jak i douli. Sytuacja została wyjaśniona z personelem Kliniki”. Szpital przeprosił i jednoznacznie wskazał, że można tam rodzić z doulą jako drugą osobą bliską. To ważne umieć przyznać się do zaistniałej sytuacji i od razu podjąć odpowiednie kroki. Brawo Szpital!

👉 Dajcie znać jak to jest, gdy przy porodzie jest obecna doula oraz druga osoba bliska. Dlaczego to było ważne mieć przy sobie te dwie osoby? Podzielcie się swoimi doświadczeniami w komentarzach.

👉 Dajcie też znać, jeśli są inne placówki, które wskazują na gdzierodzic.info, że doula może towarzyszyć rodzącej oraz osobie bliskiej, a w rzeczywistości nie jest to możliwe.

Chcesz dla kobiet w Polsce godnej i dobrej opieki okołoporodowej? Wesprzyj nasze działania na https://rodzicpoludzku.pl/wesprzyj-nas/

Działania organizacji w latach 2022-24 dofinansowane z Funduszy Norweskich w ramach Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Krajowy
Program Aktywni Obywatele - Fundusz Krajowy

Doula duszka dla niektórych Doulcynea😉
Chcecie posłuchać kim jest doula, jak pomaga i dlaczego nie jest tak, że „obca babka co ona tam może pomóc?”
A może chcecie dowiedzieć się po co do douli dzwonią przyszli ojcowie?
Już w tę sobotę w Radio UWM OLSZTYN o 11.00
Zapraszam razem z Agnieszka Kacprzyk

💬Przeczytałam całość w noc. Nie mogłam się zatrzymać. Cały ten proces ma dla mnie moc leczącą. Jestem wdzięczna innym kobietom za to, czym się podzieliły i autorce za to, co zrobiła.💬
Monika, jedna z Bohaterek książki

💬Jeśli milczenie jest złotem, to polskie szpitalne oddziały położnicze płyną rzekami złota. Rodzące mają milczeć i rodzić, choć to niewykonalne, nie mieć roszczeń i praw, ale co najważniejsze nie przeszkadzać personelowi (!) bo ten wie wszystko najlepiej. Znam te historie, bo sama rodziłam dwa razy i słyszałam wstrząsające świadectwa kobiet współpracując z Fundacją "Rodzić po Ludzku”. Publiczna debata o tym, ile krzywd i traum wynosimy wraz z nowonarodzonymi dziećmi ze szpitali, może zmienić ten chory system i tworzących go ludzi. Książka Justyny Dąbrowskiej, mam nadzieję, będzie otwarciem tego dialogu, bo są w niej też relacje położnych, które kochają swój zawód. Wszyscy tego otwarcia potrzebujemy, tak jak poczucia bezpieczeństwa i szacunku w tym najważniejszym dniu, gdy rodzi się dziecko, ale też matka💬
Magda Mołek, dziennikarka, prowadzi swój kanał na YouTubie „W moim stylu”

💬Nie byłoby dobrze, żeby ta piękna książka znalazła się w genderowej szkatułce zamkniętej dla mężczyzn. Jako tata trzech synów zdaję sobie przy tym sprawę, że, używając metafory Autorki, w samej przeprawie przez rzekę kobieta jest - pomimo naszej obecności - samotna, spotkamy się z nią, z nimi, już na drugim brzegu. Justyna Dąbrowska pozwala także nam, facetom, zbliżyć się do doświadczenia przejścia, którego nie znamy.💬
Piotr Pacewicz, współtwórca akcji „Rodzić po ludzku”

Justyna Dąbrowska będzie na Międzynarodowe Targi Książki w Warszawie z Wydawnictwem Agora przedpremierowo podpisywać książkę "Przeprowadzę Cię na drugi brzeg. Opowieści o porodzie, traumie i ukojeniu" w niedzielę o godz. 14 - przyjdźcie koniecznie!

Nic dodać nic ująć.
Choć w sumie
Mothering The mother - markowanie matkom, nie zapominajmy, jak ważny i delikatny i wymagający jest proces wchodzenia w macierzyństwo. Nie potrzebujemy w nim presji, wymagań tylko ciepła, troski, zrozumienia i wysłuchania.
Kłaniam się wszystkim mamom. W uznaniu i miłości do Was 🙏🏼❤️
doula matulka

Przede wszystkim nie zapominajmy, że dzieci nie potrzebują matki idealnej – wystarczy im matka “dość dobra”, czyli taka, która przeżywa nieraz bardzo skomplikowane uczucia, wahania i niepewność, ale przy tym cierpliwie, krok po kroku, uczy się samej siebie i swojego dziecka.

Zofia Milska-Wrzosińska

Gosia i Kosmos dla Dziewczynek....nic tylko brać i czytać.

Kobiece rytuały, w które można włączać córki Podoba mi się koreańskie słowo MAUM, które oznacza wszystko, co składa się na duchowość człowieka: charakter, emocje, umysł, pamięć. Lubię myśleć, że to właśnie z pragnienia równowagi tych wszystkich elementów bierze się w nas tęsknota za celebrowaniem i rytuałami. Za czymś, ...

Super kawa po urodzeniu dziecka! Można? Ja dziś w ramach doulowego wsparcia … z extra kawką siuup na oddział.

8 maja to Dzień Położnej w Polsce

Byłaś moją Położną. Byłaś przy narodzinach mojego dziecka i moich
narodzinach jako matki. Moją historią porodową jesteśmy związane na zawsze.

Dziękuję za Twoje czujne i czułe spojrzenie, za Twoją wiedzę,
doświadczenie i cierpliwość. Za poczucie bezpieczeństwa, łagodny głos i mocny ucisk. Jesteś w mojej pamięci i w naszej opowieści z sali porodowej.

Dziękuję Ci, jesteś moją Położną.

➡️ Udostępnij ten post i oznacz swoją położną lub podaj Jej imię ❤️



Działania organizacji w latach 2022-24 dofinansowane z Funduszy Norweskich w ramach Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Krajowy

Oglądałam wczoraj film o porodzie piesków. Mama piesek przed porodem mości sobie gniazdo, dostaje od człowieka swoją przestrzeń na bezpieczny poród, nie ma w wokół żadnych innych suk rodzących. Zapewnia się jej ciszę i spokój i nie wolno wprowadzać nerwowej atmosfery. Ma swój własny kojec w którym jest bezpieczna i ukryta przed spojrzeniami innych suczek.

Po porodzie mama s**a wypoczywa i spędza czas z maluchami. Dostaje pod nos odżywcze jedzenie i wodę. Mamę sukę traktuje się z delikatnością, bo zbyt intensywne zabiegi, zmiany czy zmuszanie do rozdzielenia ze szczeniakami mogą sprawić że mama odrzuci dzieci. Suczka dostaje od właściciela dużo uwagi, opieki i czasu na karmienie. Na jednym z ujęć z filmu widać jak mama leży sobie na posłaniu, podsypia, wylizuje maluszki w codziennej toalecie, szczeniaczki jedzą mleko lub śpią koło mamy i podpis do tego ujęcia brzmiał: "Zapracowana mama"

I smutna refleksja jest taka, że suczki mają niekiedy lepiej niż ludzkie mamy.

Rodzimy w środowiskach na które nie mamy wpływu a które bywają zimne i autorytarne - nie możemy sobie często umościć naszego gniazda ani przyjąć dogodnej dla nas pozycji rodzenia. Że traktuje się kobiety w wielu jeszcze miejscach jak niedogodność w porodzie, osobę która ma najmniej do powiedzenia w kwestii swojego porodu i dziecka.

Że nie możemy mieć standardowo pojedynczych przytulnych pokoi zapewniających nam intymność i spokój, oraz brak spojrzeń obcych ludzi, którzy odwiedzają inne mamy, a prawa kobiety w porodzie często są traktowane jak fanaberia.

Jesteśmy rozdzielane często od dzieci bez powodu, przerywa się nam kontakt skóra do skóry bez ważnego powodu, a jak dziecko wymaga intensywnej opieki lekarskiej to standardem jest bycie rozdzielonym od swojego dziecka a nie bycie blisko - jakby mało było jeszcze wiedzy, że obecność rodzica jest dla dziecka ważna w procesie rozwoju i zdrowienia.

Nie traktuje się czasu po porodzie jako ważnego elementu fizjologicznego tworzenia więzi mamy i dziecka. Po porodzie rzuca się nas na głębokie wody "teraz sobie radź" i zamiast wypoczywać po ciąży i porodzie oczekuje się od nas, że teraz to już szybko staniemy na nogi, wrócimy do aktywności zawodowej i szybciutko będziemy ogarniać dziecko, chałupę i jeszcze zarabiać.

Nasz czas na dziecko nazywa się URLOP i chciałabym zobaczyć jak ktoś obcy z czułością patrząc na wypoczywającą mamę z maluchem przy piersi powie "Ooooo jaka zapracowana mama".

Chciałabym żeby normą był czas kiedy mama może sobie po prostu przebywać z maluchem/maluchami, będzie dostawała pod nos smaczne pożywne jedzenie i picie i raz na jakiś czas ktoś przejmie dzieci żeby mama mogła zaopiekować się swoim ciałem i odetchnąć (tak jak przez ok 6 tygodni dostaje to mama suczka) i nikt nie powie jej że ma szybko wrócić do formy po ciąży, wstawać z łóżka, bo poród i ciąża to nie choroba, a na "urlopie macierzyńskim" ma przecież tyle czasu, żeby więc przestała marudzić i już nie jęczała tak o tym budowaniu więzi z dzieckiem, bo od noszenia to się dziecko przyzwyczai i to żadna praca.

W tym roku mój 1,5% poszedł do Fundacja Rodzić po Ludzku Twój też może pójść na ten cel, żeby mamy w porodzie i połogu miały opiekę taką, która będzie dla nich wspierająca, dobra i empatyczna.
https://rodzicpoludzku.pl/wspieraj-nas/przekaz-1-podatku/

Polecam w pełnym zaufaniu dla Justyna Cilulko-Dołęga i tego, co robi.❤️

Już trwają zapisy do kolejnej edycji kursu jogi dla kobiet w ciąży 🤰🧘‍♀️ Zaczynamy 5ego czerwca i przez kolejnych 8 tygodni będziemy spotykać się kameralnym gronie (maksymalnie 8 kobiet) w poniedziałki rano. Podczas kursu uczestniczki poznają zasady ćwiczenia jogi, pracę z mięśniami głębokimi (w tym dna miednicy), różne techniki oddechowe, także te schładzające, oraz wiele sekwencji i pozycji jogi przynoszących ulgę w ciążowych dolegliwościach. Ponadto w planie są zajęcia na temat jogi w czasie porodu oraz jak, co i kiedy ćwiczyć w połogu. Ten sprawdzony program i moje ciążowe zajęcia doceniło już wiele kobiet z poprzednich edycji kursu. Zachęcam do zapisów i przekazania informacji znajomym ciężarówkom, ponieważ miejsca powoli się zapełniają :)

"I asked my husband to take this photo.
I asked for that, as I sat nursing my son, because I just finished sobbing.
I asked for my husband to take this photo because I wanted to remember the pain I was feeling as well as the joy.
I was crying because postpartum is a hard thing to navigate.
I was crying because sometimes Ezra needs white noise (especially the vacuum) to fall asleep, even if I’m holding him, and that night it made me feel like he didn’t love me and that he was comforted by a vacuum more than me.
I was crying because I felt like my stomach was so useless now that it didn’t house my baby.
I was crying because I missed carrying him with me always, even though I wanted pregnancy over in the end.
I was crying because I thought “I don’t fit in my body anymore”
I was crying because though I firmly believe in not being embarrassed of stretch marks, the reality hit me that I will never look the same.
I was crying because everything is different now.
I was also crying because my husband is so kind and so uplifting and always makes me feel better.
He told me I was a good mom.
He reminded me that Ezra does in fact love me.
He told me how beautiful I am to him, and how in awe his is of my strength and persistence throughout pregnancy and birth.
He told me he loved me.
I asked him to take this picture because I wanted to remember that I grew my son in that belly.
I continue to feed and nourish him with my body.
I carried him, and now I get to carry these B E A U T I F U L reminders of the magic that I am."

cred: IG-