This is Poznań

Przybędzie nam bardzo urokliwa przeprawa pieszo-rowerowa, łącząca Berdychowo z Ostrowem Tumskim i Chwaliszewem 😊💙

Poznańskie zachody słońca potrafią urzec! 😍🌇

Miejscem w Poznaniu, które w sezonie okołoświątecznym, poza jarmarkami, szczególnie polecam odwiedzić, jest Lumina Park Poznań - Botaniczna Podróż To miejsce, w którym doświadczymy feerii świateł i barw.🌈 Miejsce, w którym w sposób magiczny przenosimy się do odległej, baśniowej krainy... 🦄🧧🎏 Uwierzcie, spodoba się nie tylko dzieciom! 😊 Tegorocznym motywem jest podróż dookoła świata 🌍 🚂🚃🚃

Pozostając na moment w klimatach dawnego Poznania... Zdaję sobie sprawę, że należy się cieszyć, że Zamek Cesarski, po wojnie nie został zrównany z ziemią (a były takie postulaty), tylko odrestaurowano go do stanu, w jakim możemy podziwiać obecnie. Mimo wszystko, czuję osobiście niedosyt. Spójrzcie tylko na zdjęcia (zapożyczone ze strony: www.zabytki.tomekzuk.com) - które obrazują, jak Zamek prezentował się w całej swojej okazałości - czyli z wysoką, zaostrzoną wieżą. Choć wiem, że temat pod wieloma względami dość trudny do zrealizowania... dałbym wiele, żeby móc go kiedyś zobaczyć ze zrekonstruowaną wieżą. Można by w niej zlokalizować piękny taras widokowy (na wzór tego na wieży Zamku Królewskiego). Czy ktoś podziela moją "fanaberię"? 🙄

Będąc na Placu Adama Mickiewicza, zawsze zwracam uwagę na kilka kwestii. Że niegdyś, tu nieopodal, znajdowała się Brama Berlińska. Że reprezentacyjna arteria w osi zachód-wschód to ulica Św. Marcin, a nie Świętego Marcina... Że Plac - Adama Mickiewicza, a nie "krzyży", jak w Warszawie, u nas zresztą są dwa krzyże, nie trzy... Wreszcie sam On - wieszcz Mickiewicz, który w Poznaniu ma nie jeden, a dwa pomniki - i tu na ogół niemałe zaskoczenie... 😉 Ten drugi, mniej znany, znajduje się na dziedzińcu PTPN (warto zajrzeć - bardzo urokliwe miejsce!🥰). I, tak naprawdę, jest on repliką pierwszego pomnika Mickiewicza, widocznego na zdjęciu (źródło: Dawny Poznań - www.wieczorkiewicz.org), zniszczonego w 1939. Tak przy okazji: czy ktoś rozpoznaje miejsce, w którym stał pierwszy pomnik Mickiewicza? 🧐 Dla ułatwienia zamieszczam też zdjęcie współczesne tegoż miejsca.

Trochę tłoczno 😉 - z jednej strony, widoczność ograniczona... Z drugiej - cieszy fakt, że po dłuższej przerwie, znów możemy w tak barwny, radosny i różnorodny sposób celebrować jednocześnie: niepodległość i imieniny ulicy Św. Marcin 😊

Zrobiło się ostatnio nieco chłodniej, bardziej jesiennie...🍁 Dlatego wracam wspomnieniami do lata ☀️, które mimo wszystko jest moją ulubioną porą roku 😊 Zdjęciami z Cytadeli mógłbym Was zarzucić i zakopać - gdyż mam ich tony 🤩 Cytadelę autentycznie kocham i uwielbiam! I uważam, że jest cudowna o każdej porze roku. W nie mniejszym stopniu jestem zakochany w tych małych, rudych (😁), zwinnych zwierzątkach... 🐿 Jako mały gzub, chciałem hodować właśnie wiewiórki... 🤭 Dziś cieszę się niezmiernie, że mogę się z nim często spotykać właśnie na Cytadeli 🥰 Ludzie często mnie pytają, po co wożę w bagażniku siatkę z orzechami. Otóż, nie inaczej - dla wiewiórek 😉 I jeszcze jedno - spotykałem już wiewiórki w różnych rejonach Polski, ale te nasze, poznańskie, zdecydowanie są najfajniejsze! 😁 ❤️

Jest w Poznaniu co najmniej kilka miejsc, w których zachody słońca nie prezentują się gorzej, niż te nad Bałtykiem.... 🌊 Jednym z nich, bez wątpienia, jest Malta. Tam zdjęcia zawsze dobrze wychodzą 😊 Uwielbiam nasze miejskie zachody słońca! ❤️ Kto jeszcze tak ma? 🤔

Zaczyna się! 😋 Przepyszny sezon ROGALOWY 🥐 Nie pytam, czy lubicie nasze świętomarcińskie rogale, bo chyba każdy je uwielbia, no nie? 🙄 Jedyne takie, cudowne, wspaniałe, najlepsze... po prostu NASZE 😊

Kochani, Kochani, Kochani! 🤎👀

A czy Wy jutro wpadniecie na Rogala? 🤓🤔
Ptaszki ćwierkają, że nasze półki będą się jutro uginać, bo tyle Ci nasi Cukiernicy narobili tych Rogali na rano... właściwie to nadal zwijają 😴😵

Tak więc, pamiętajcie, jutro rano oprócz bułeczki, kupujemy też słodkiego, rzemieślniczego, certyfikowanego Rogalika 🤎

Czekamy na Was! Udanego wieczoru 🤍

Cytadela mroźnym porankiem malowana 🌬 ❄️ P.S. Macie pozdrowienia od wiewiórek 🥰

O tradycji świętomarcińskiej w Poznaniu można by się długo rozpisywać... Co ważne - ulica zwie się "Św. Marcin". W żadnym razie "Św. Marcina" - jak często zdarza się usłyszeć. Nazwa ta wywodzi się od osady, która w XII wieku powstała wokół kościoła św. Marcina, nazywanej przedmieściem Świętego Marcina lub po prostu - Świętym Marcinem. Przedmieście to zostało włączone w granice miasta, przez władze pruskie, w 1797 roku, zaś jego główna arteria stała się "Sankt Martins Straße", nie inaczej.

Ulica Św. Marcin obchodzi swoje imieniny 11 listopada - i to właśnie w tym czasie zajadamy się rogalami marcińskimi 🥐 i gęsiną.

Kim był ów Marcin i o co chodzi z tymi rogalami i gęsiną? Otóż był on rzymskim legionistą, żyjącym w IV wieku n.e. - stąd często przedstawiany jest na białym koniu. Wracając pewnego razu z patrolu, spostrzegł półnagiego żebraka, któremu groziła śmierć przez wyziębienie. Postanowił rozciąć swój płaszcz i oddać jego połowę potrzebującemu. Wkrótce potem, porzucił żołnierskie życie, przyjął chrzest, zaczął żyć skromnie, wręcz ascetycznie. Został duchownym, ale gardził honorami i zaszczytami.

Jedna z legend głosi, że gdy wysłannicy papiescy przybyli do Tours, aby mianować go biskupem miasta, ten ukrył się przed nimi. Miejsce jego kryjówki zdradziło głośne gęganie gęsi...

Co do rogali - mamy tu kolejną legendę. Otóż, jeden z poznańskich cukierników, imieniem Walenty, wysłuchawszy w kościele historii św. Marcina, przejął się i postanowił wspomóc ubogich z lokalnej społeczności. Nie miał jednak pomysłu, w jaki sposób to uczynić. Wówczas nawiedził go w nocy św. Marcin, jako rycerz na białym koniu. Cukiernik znalazł też podkowę, która stała się dla niego oczywistą wskazówką. Następnego dnia napiekł trzy blachy rogali, w kształcie końskiej podkowy, które rozdał ubogim.

Oto on - jedyny taki, odżywczy, przepyszny... 😋
Rogal świętomarciński 🥐 - to nasz poznański sposób celebrowania Święta Niepodległości ✌️🇵🇱 1 szt. waży przeciętnie 150 - 250 g i ma w sobie 1000 - 1200 kalorii 🙊 - ale, kto by je liczył! 😁 Jego tradycja ma ponad 160 lat. Jako produkt regionalny, chroniony jest prawem UE. Rocznie spożywamy ponad 500 ton tego specjału... Ile rogali zjedliście w tym sezonie? Pochwalcie się w komentarzu 🙂

Schyłek lata - to idealna pora na spacery po mieście 🥰 💃 🎠 🌳

Usłyszałem ostatnio pewne porównanie, zgodnie z którym sierpień jawi się na tle pozostałych miesięcy jako piątek - niby człowiek wypoczywa, a jednak w głowie ciąży myśl, że zaraz wszystko się skończy - lato przeminie. Nim to się jednak stanie - chwytajmy słońce i łapmy ulotne chwile! Dla tych z Was, którzy są już po urlopie i tęsknią za nadmorskimi zachodami słońca (do tego grona sam się zaliczam...), mam dobre wieści. Namiastkę tego klimatu znajdziecie na Malcie! 😊 Dla mnie, Malta jest jednym z tych miejsc, które nigdy się nie nudzą. Jak mawiam: dobrym na każdą okazję. A ponadto, jest miejscem, w którym można uchwycić piękny, miejski zachód słońca 🌅 Polecam 😍

W miniony weekend odbyła się w Poznaniu pierwsza edycja Festiwalu Tradycji Poznańskich. Z założenia, festiwal ten ma stanowić przestrzeń do debaty i zaproszenie do refleksji na temat znaczenia tradycji w kształtowaniu współczesnej tożsamości miasta. Zwieńczeniem eventu było Święto Bambrów (niedziela, 07.08.2022). I to właśnie Bambrom chciałbym kilka słów dziś poświęcić...

Wszyscy kojarzymy doskonale Studzienkę Bamberki na Starym Rynku. Ale... o co tak właściwie chodzi z tymi Bambrami? Otóż, mianem Bambrów Poznańskich określa się potomków osadników pochodzenia niemieckiego, przybyłych z okolic Bambergu (Frankonia). Zostali oni sprowadzeni przez władze Poznania, w latach 1719 - 1753. Mieli zasiedlić opuszczone wsie, które zostały zniszczone podczas wojny północnej i dotknięte na jej skutek epidemią cholery.

Ideę sprowadzenia Bambrów do Poznania przypisuje się biskupom: Krzysztofowi Antoniemu Szembkowi lub jego poprzednikowi: Michałowi Bartłomiejowi Tarło. W czasie pobytu we Frankonii, zauważyli oni, że pomimo wysoko rozwiniętej kultury rolnej, wielu tamtejszych chłopów pędziło życie w ubóstwie. Był to wynik zakazu podziału gospodarstw pomiędzy dzieci. Jedynym warunkiem dla osadników, zgodnie z nakazem króla Augusta II Mocnego, było posiadanie wyznania rzymsko-katolickiego.

Osadnicy przybywali w kilku falach, osiedlając się kolejno:
- w Luboniu
- w Dębcu i Boninie
- w Ratajach i Wildzie
- w Jeżycach i Górczynie

Ogólną liczbę przybyłych osadników szacuje się na ok. 450-500 osób. Jakkolwiek, niektóre źródła mówią o liczbie, nawet, 900 osób. Przybysze otrzymali od miasta bardzo korzystne warunki: system czynszowy, podczas gdy polskich chłopów obowiązywała wówczas pańszczyzna. Ponadto, otrzymywali drewno na budowę domów, ziarno na zasiew, a także kilkuletnie zwolnienia z czynszu.

Bambrzy ulegli bardzo szybkiej asymilacji, czemu sprzyjało wspólne wyznanie i zawierane małżeństwa mieszane. Do tego stopnia, że pod koniec XIX wieku, wśród katolickich mieszkańców wsi, należących do Poznania, nie było już ani jednej osoby, deklarującej narodowość niemiecką.

Dziś, dziedzictwo Bambrów Poznańskich kultywuje przede wszystkim Towarzystwo Bambrów Poznańskich oraz Muzeum Bambrow Poznanskich. Bambrzy stanowią w naszym mieście piękny element tradycji. A te ich tradycyjne, ludowe stroje bamberskie - spójrzcie - po prostu cudne 😍

Szczęście mieli wszyscy ci, którzy w niedzielę mieli sposobność wziąć udział w radosnym, barwnym korowodzie, a następnie na żywo obcować z autentycznym dziedzictwem Bambrów Poznańskich na Placu Kolegiackim.

Szukacie ochłody? 🧊 Bardzo polecam tego "dmuchawca" na Rynku Łazarskim 😎 Można zanurzyć stopy, choć przyjemny efekt daje już samo zbliżenie się do fontanny - rześka mgiełka czyni cuda... 😊 Generalnie, ta fontanna, jak dla mnie, to "megabajera". A pamiętam, gdy zimą, po inauguracji przebudowanego Rynku, żartowano, iż jest to pomnik Covid-19 🙊

✴️ Ciekawostka:
Jest w Poznaniu taki kościół ⛪️ - jeden z dwóch w Polsce kościołów w stylu norweskim (tym drugim jest oczywiście Wang, w Karpaczu) i zarazem jedyny kościół drewniany w granicach miasta 🧐

Detale - to o nich dziś mowa. Jestem przekonany, że każdemu z nas zdarza się często przechodzić obok jakiegoś obiektu - widzieć, ale nie zauważać... Znacie dobrze swoje najbliższe otoczenie? 😉 Warto się rozglądać - niekiedy podnieść głowę ku górze, innym razem spojrzeć pod nogi, a jeszcze innym - na drzwi... Gmach Biblioteki Raczyńskich - dla wszystkich rozpoznawalny, fontanna bogini Higiei na jego tle - również. A czy ktoś z Was dostrzegł wcześniej te cudne, kołaczące lwy? 🦁 😍

Kolejne akcenty o znaczeniu symbolicznym w przestrzeni miejskiej 🇺🇦 🇵🇱

Był Voldemort. Jest Harry. I niech już tak pozostanie 😉 Poznański street art - zdecydowanie w formie! Dzieło 👏

Czy trzeba się wybrać do Alhambry w Grenadzie, żeby podziwiać słynną fontannę z Patio de los Leones? 🙂 Kto wie, gdzie szukać, ten, pewną namiastkę znajdzie i w Poznaniu! 😍 P.S. Grenadę też bardzo polecam 😊

Powracam dziś do atrakcji, która, jak zaobserwowałem, bardzo Wam się podobała. Po opublikowaniu tegorocznych, zimowych zdjęć, pojawiły się jednak opinie, że ścieżka w koronach drzew najefektowniej prezentuje się latem...☀️🌳🌈 - i trudno się z tym nie zgodzić 😉 Tak to wyglądało w lipcu ubiegłego roku. Cudnie, prawda? 😍 Osobiście nie mogę się już doczekać tej zieleni, ciepła, słońca... Byle do lata! 😊

Podziękowania i ogromne brawa 👏 dla wszystkich osób, wspomnianych w poście, bez których takie inicjatywy nie doszłyby do skutku.

Ogromne brawa 👏 i podziękowania dla Zoo Poznań Official Site i Ewa Zgrabczyńska- Rebelia GOGH - to, co robicie, jest po prostu cudowne! ❤

Wymiar symboliczny 🇺🇦 🇺🇦 🇺🇦

"Każdy człowiek ma prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa swej osoby" (z Powszechnej Deklaracj Praw Człowieka). Działania wojenne, to zawsze tragedia, dotykająca w największym stopniu zwykłych ludzi - takich samych, jak Ty, czy ja, którzy na swoją sytuację szczególnego wpływu nie mieli.💔 Dlatego tak ważne jest okazanie solidarności, a jeszcze cenniejsze - realne wsparcie... Zbiórek jest wiele i każdy może swoją cegiełkę dorzucić 🙏
Na przykład:
Siepomaga.pl/ukraina

A może uda mi się tutaj zachęcić kogoś z Was do uczestnictwa w parkrun Polska ? Gwarantuję, że nie znajdziecie lepszej recepty na to, by dobrze (=aktywnie =zdrowo) spędzić sobotni poranek i zainaugurować weekend. Absolutnie, nie ma przy tym znaczenia, czy trasę pokonacie biegnąc, truchtając, czy maszerując 🙂
W obrębie aglomeracji poznańskiej, do wyboru macie aż 6 wyjątkowych lokalizacji:
parkrun Poznań
parkrun Las Dębiński, Poznań
parkrun Lasek Marceliński, Poznań
parkrun Jezioro Swarzędzkie
parkrun Dąbrówka
parkrun Błonie, Kórnik
Zdjęcie:
📷 Jarek Koperski - Sport

Każdy z nas ma swoje ulubione miejsca, budowle, fontanny... Jednym z moich ulubionych obiektów w Poznaniu, niewątpliwie, jest Studzienka (Fontanna) Kronthala - zwana też Fontanną z delfinami lub Fontanną Lederera. A zatem - pojawiają nam się tutaj nazwiska dwóch panów. Gustaw Kronthal - kupiec, był jej fundatorem. Hugon Lederer - odpowiedzialny był za projekt. Pierwotnie w tym miejscu mieściła się studnia miejska im. Edwarda Raczyńskiego. Po jej przeniesieniu, teren postanowiono upiększyć, instalując taką oto fontannę. Dla mieszkańców jest to najczęściej "fontanna z delfinami" - choć różne są opinie co do tego, czy rzeczone delfiny rzeczywiście są delfinami... 🤔 Widząc tą fontannę po raz pierwszy, jako mały chłopiec, zamiast delfinów dostrzegłem sumy 🙂 - i, przyznam się Wam szczerze, że utrwaliło mi się to do dziś 😉 A wy, co widzicie?

Poziom rzek w Poznaniu aktualnie jest dość wysoki. Wodowskaz na Warcie, pod Mostem Rocha, wskazał ostatnio ponad 350 cm. Mimo to, większe komplikacje w okolicy spowodowała, póki co, jednak Cybina, zalewając fragmenty Wartostrady w okolicy Berdychowa i Śródki. Sytuacja ta nie jest niczym nadzwyczajnym, a obecny wysoki stan nie zwiastuje klęski żywiołowej.

Poniżej wartości krytyczne stanów Warty:
🔸️ Stan ostrzegawczy: 400 cm
🔸️ Stan alarmowy: 450 cm
🔸️ Absolutne maksimum: 728 cm
🔸️ Absolutne minimum: 94 cm

W ostatnim czasie bliżej bywało do pobicia rekordu stanu minimalnego. Najwyższy Stan, który pamiętam osobiście, miał miejsce na przełomie maja i czerwca 2010. Wynosił 668 cm. Doszło wówczas, lokalnie, do licznych podtopień, ale nawet wtedy, wielka powódź, na szczęście, miastu nie zagrażała. Historycznie, najwyższy poziom został odnotowany na Warcie 26 marca 1947 (wspomniane absolutne maksimum). Jednakże, największa powódź w dziejach Poznania miała miejsce w 1736 roku - woda całkowicie zalała wówczas Stary Rynek. Trzeba jednak pamiętać, że układ rzeki był na tamten czas całkowicie odmienny od dzisiejszego.

Prawda, że "chęchy" to fifne określenie? 😉 Zresztą, jak wiele innych w gwarze poznańskiej. Macie swoje ulubione? 🤔 Pewne powiedzenia są dla nas, poznaniaków, tak oczywiste, tej, że nie zdajemy sobie nawet sprawy, że używamy regionalizmów. Osobiście przyznaję się, że zawsze "kulam" piłkę, zamiast ją toczyć... 🤭 Wychodząc z domu "zakluczam" drzwi, zaś jadąc bimbą, "kasuję" bilet 😁 A z tych bardziej "świadomych" - lubię się szlajać po chaszczach, mieć bejmy w kiejdzie, porządkować swoje klunkry (żeby nie było gemeli, tylko porzundek 🙂), jeść szneki z glancem, kielczyć się... i wiele, wiele innych❗

ℹ Słowo gwarowe na dziś to: 𝐜𝐡𝐞̨𝐜𝐡𝐲. 🙂

ℹ A wiecie, jak jeszcze w gwarze wielkopolskiej mówi się na krzaki? 🧐

Jadąc samochodem ulicą Hlonda, większość z nas nie zdaje sobie sprawy, że w tym miejscu, skądinąd nieopodal mostu Lecha, przecinamy inny, trochę mniejszy ciek - rzekę Główną, w jej końcowym odcinku, tuż przed ujściem do Warty. Jeszcze mniej z nas wie, że pod wiaduktem znaleźć można takie oto dzieło street artu. Graffiti o nazwie "Kobieta i Budda" - przetrwało próbę czasu i broni się przed cenzurą (trochę żal, że żyjemy w czasach, w których sztuka - tradycyjna, czy uliczna - musi się przed cenzurą bronić). Miejmy nadzieję, że pozostanie na swoim miejscu, w niezmienionej formie - jeszcze przez długie lata.