Anna Kilyk Art

Dla pięknej istoty, która od roku jest na świecie ✨️

For a beautiful being who has been in the world for a year ✨️

Detal.
Cerkiew św. Jozafata w Stargardzie. 2017

Eucharystia, fragment.
Cerkiew św. Jozafata w Stargardzie. 2016

Św. Piotr ze scenami z życia.
Tempera jajeczna, srebro, 2016.

Jezus Acheiropoietos, 2015, akryl. .

Maryja z Fatimy. 2014, 50x40, akryl.

Logos.Agape / 2018
Cykl siedmiu prac przedstawiających stopniowe oczyszczanie umysłu z ego. Nawiązuje do Dziesięciu obrazów pasterskich obecnych w tradycji buddyzmu zen.
VII 
Czysty umysł. Boskie podobieńswo. Nie ma potrzeby zadawać pytania gdy jest się w pełni przebudzonym do stanu obecności w tym świecie. Wszystko staje się jasne i nie istnieje już żadna wątpliwość. Każde miejsce jest domem.

Logos.Agape / 2018
Cykl siedmiu prac przedstawiających stopniowe oczyszczanie umysłu z ego. Nawiązuje do Dziesięciu obrazów pasterskich obecnych w tradycji buddyzmu zen.
VI .
Powrót do domu. Prawdziwa natura człowieka, czyli jego boskie podobieństwo jest manifestacją agape. Poprzez tę miłość jesteśmy Jemu podobni. Każde działanie jest wtedy wolne od ego, bo robimy coś nie dla siebie lecz z miłości do drugiego człowieka. Dostrzegasz swoje odbicie w twarzy drugiego człowieka i rozumiesz.

Logos.Agape / 2018
Cykl siedmiu prac przedstawiających stopniowe oczyszczanie umysłu z ego. Nawiązuje do Dziesięciu obrazów pasterskich obecnych w tradycji buddyzmu zen.
V .
Umysł staje się wolny od ograniczeń. Wolny od oceny. Czuję spokój i harmonię. Nieskończoność Istniejącego, Który nie ma granic, z Którego wszystko pochodzi i do Którego wraca. Jedność.

Logos.Agape / 2018
Cykl siedmiu prac przedstawiających stopniowe oczyszczanie umysłu z ego. Nawiązuje do Dziesięciu obrazów pasterskich obecnych w tradycji buddyzmu zen.
IV .
Światło już wyraźnie oddziela się od ciemności. Jestem w stanie zobaczyć, kiedy kieruje mną ego, które chce zaspokoić tylko swoje potrzeby. Akceptuję to, jaka jestem. Cała mądrość tkwi w prostocie postrzegania zjawisk takimi, jakimi są. Wiem, że drogą, którą kroczę prowadzi do domu.

Logos.Agape / 2018
Cykl siedmiu prac przedstawiających stopniowe oczyszczanie umysłu z ego. Nawiązuje do Dziesięciu obrazów pasterskich obecnych w tradycji buddyzmu zen.
III
Pojawia się spokój. Najpierw na chwilę, potem coraz częściej. Zmienia się moje postrzeganie siebie i rzeczywistości. Coraz więcej akceptacji i szacunku. Współczucie oraz radość. Nie potrafię jednak utrzymać tego stanu, stare nawyki są bardzo silne.

Logos.Agape / 2018
Cykl siedmiu prac przedstawiających stopniowe oczyszczanie umysłu z ego. Nawiązuje do Dziesięciu obrazów pasterskich obecnych w tradycji buddyzmu zen.
II .
Dostrzegasz pierwszy ślad, ścieżkę, która wydaje się prowadzić do prawdy. Nie jestem jeszcze pewna, ciągle mam wątpliwości. Wraca to, co trudne i nieuleczone. Myśli dalej męczą i bolą, ale widzę źródło bólu i możliwość przekroczenia go.

Logos.Agape / 2018
Cykl siedmiu prac przedstawiających stopniowe oczyszczanie umysłu z ego. Nawiązuje do Dziesięciu obrazów pasterskich obecnych w tradycji buddyzmu zen.
I .
Chaos. Myśli biegną w różnych kierunkach. Nie wiesz co jest prawdą, a co wytworem wyobraźni. Nie umiesz wybrać właściwej drogi. Jesteś oddzielony od prawdziwej natury, od Boga.

Zesłanie Ducha Świętego
„Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.” (Dz 2, 2-4)
Duch Święty, dany człowiekowi w Bożym tchnieniu, w momencie stworzenia, zostaje mu przywrócony w dniu Pięćdziesiątnicy. Energia Boża pod postacią języków ognistych przebóstwia, przenika i swoją prawdą rozpłomienia naturę ludzką. U dołu ikony znajduje się postać starego króla- kosmosu, świata w ciemnościach, oczekującego na ożywienie przez Ducha Świętego. W dłoniach trzyma tkaninę, w której leży dwanaście zwojów- symbol apostołów, którzy wyruszą w podróż po świecie, aby szerzyć prawdę i nauczać o Chrystusie.

Niewierny Tomasz
„Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz [domu] i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż [ją] do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!» Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».” (J 20, 24-29)

Zstąpienie do Otchłani
„Król Chwały w majestacie zdeptał Śmierć, pochwycił księcia Szatana, przekazał go mocy Piekła i pociągnął Adama do swojej jasności”. (EwNik 22,2).
Termin ten określa wydarzenia w perspektywie czasowej, mających miejsce pomiędzy śmiercią a zmartwychwstaniem Jezusa. Oto sam Bóg pojawia się tam, w miejscu największego oddalenia od Boga, by wyprowadzić z niego ludzi do Boga. Ikonografia przedstawia moment, kiedy Chrystus depcze bramy Otchłani i wyciąga z ciemności Adama i Ewę oraz wszystkich sprawiedliwych Starego Testamentu.
#ад

Ukrzyżowanie
„A o godzinie szóstej ciemności ogarnęły ziemię (i trwały) aż do godziny dziewiątej. O godzinie dziewiątej Jezus zawołał wielkim głosem: «Eloi, Eloi, lamma sabachtani!» To znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił.” (Mk 15, 33-34)
Chrystus został ukrzyżowany w piątek, na szczycie góry zwanej Golgotą, co znaczy „miejsce czaszki”. W bazylice Grobu Świętego w Jerozolimie znajduje się kaplica Adama, gdzie widoczne jest pęknięcie w skale, uznawane za ślad po trzęsieniu ziemi, jakie nastąpiło po śmierci Jezusa. Według legendy tam właśnie miała być pochowana czaszka Adama. Chrystus jest nowym Adamem, a krzyż jest drzewem życia wiecznego. Od tej chwili żaden człowiek nie umiera samotnie, Chrystus umiera wraz z nim, by razem z sobą powołać go do zmartwychwstania.

Ostatnia wieczerza
„A potem wziąwszy chleb, odmówił dziękczynienie, połamał i rozdał go im mówiąc: «To jest ciało moje wydane za was. Czyńcie to samo na moją pamiątkę». Podobnie po wieczerzy wziął kielich i powiedział: «Ten kielich jest Nowym Przymierzem we krwi mojej, która będzie za was wylana.»” (Łk 22, 19-20) .
Ikona przedstawia wydarzenie ostatniego wspólnego posiłku Chrystusa i Jego uczniów. Jest jednocześnie momentem ustanowienia Eucharystii i przyszłego kapłaństwa. Jezus wskazuje także osobę, która Go wyda. Judasz, po spożyciu kawałka chleba odchodzi „w ciemność”. Chleb i wino symbolizują przyszłą ofiarę Ciała i Krwi, która niedługo potem miała dokonać się na krzyżu dla zbawienia nas wszystkich.

Wskrzeszenie Łazarza
„To powiedziawszy zawołał donośnym głosem: «Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!» I wyszedł zmarły, mając nogi i ręce powiązane opaskami, a twarz jego była zawinięta chustą. Rzekł do nich Jezus: «Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić!»”. (J 11, 43-44).
Łazarz pochodził z Betanii, miasta oddalonego o trzy kilometry od Jerozolimy. Wraz z siostrami, Martą i Marią często gościli u siebie Jezusa. Łazarz rozchorował się i zmarł, gdy Chrystus znajdował się po drugiej stronie Jordanu. Dynamika ikony oparta jest na geście Jezusa, który wyciągniętą prawą dłonią wyzwala Łazarza od śmierci. Siostry Łazarza czynią przed Jezusem głęboki pokłon. Wskrzeszenie Łazarza jest zapowiedzią Zmartwychwstania samego Chrystusa.

Przemienienie Pańskie
,,Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim.” (Mt 17,2-3)
Transfiguracja ukazuje wydarzenie, kiedy Chrystus wszedł z uczniami Piotrem, Jakubem i Janem na górę Tabor. Góra była miejscem spotkania z Bogiem i Jego objawienia. Zmęczeni uczniowie ujrzeli na szczycie Taboru Mojżesza i Eliasza, a między nimi Chrystusa, jaśniejącego oślepiającym światłem. Ich oczom objawił się Bóg wcielony, a doświadczenie to było tak wielkie dla ludzkiego ciała, że spowodowało lęk i upadek uczniów.

Objawienie Pańskie
„ A oto głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie»”. (Mt 3, 17).
Kiedy Chrystus schodzi w wody rzeki Jordan, aby poddać się aktowi chrztu, odzywa się głos z nieba, który objawia, iż jest On Synem Bożym. Zejście do „płynnego grobu” Jordanu poprzedza zstąpienie do Otchłani, a znaczenie obydwu aktów jest identyczne: przez śmierć Chrystus zbawia człowieka , a w nagości Jego ciała objawia się nowy Adam. Jan pochyla się nad Chrystusem, który wznosi się ponad wodami i uświęca je swoją osobą. Przez Chrzest Chrystus przywrócił pierwotny wizerunek człowieka i jego piękna, utracony wskutek grzechu pierworodnego.

Boże Narodzenie
„Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan.” (Łk 2, 10-11).
Dominującym elementem ikony jest góra z otwartą grotą, symbolem ziemi i upadku człowieka, na której tle, w żłobie przypominającym grób, ukazany jest owinięty w pieluszki, jak zmarły całunem, Chrystus. Marię przedstawia się leżącą w połogu. Józef siedzi oddalony, targany wątpliwościami. Trzej Mędrcy podążają ze wschodu za gwiazdą. Wcielenie jest objawem największej miłości, znanej człowiekowi. Nieograniczony zstępuje na Ziemię, aby ograniczyć się w swej ludzkiej postaci.

Zwiastowanie
„Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus.” (Łk 1, 30-30)
Archanioł Gabriel przyszedł do Maryi, niewiasty z Nazaretu, by zwiastować Jej, że to na Niej spełnią się obietnice proroków, a Jej Syn, którego pocznie za sprawą Ducha Świętego, będzie Synem samego Boga. Maria i Gabriel prowadzą dialog bez słów, jedynie za pomocą spojrzeń i gestów. Bogurodzica tka zasłonę do świątyni Jerozolimskiej; która rozerwie się, gdy Chrystus umrze na krzyżu.