Czas na Ciebie

Ignorowanie czerwonych flag: Dlaczego jesteśmy ślepi w miłości? 🚩🚩🚩

Często zdarza się, że tkwimy w związkach, które zwyczajnie nie są dla nas dobre. Trudno nam się poddać i zakończyć relację, która przynosi więcej bólu niż szczęścia. Walczymy zastanawiając się w głębi dlaczego i czy wszystko jest z nami w porządku.

Odpowiedź na to pytanie leży głęboko w naszych instynktach przetrwania i pierwotnych mechanizmach, które kierują naszym zachowaniem. Walczymy o relacje, jakbyśmy walczyli o swoje życie. Im większy lęk tym większa potrzeba posiadania partnera „TU I TERAZ”.

Nasze mózgi są zaprogramowane do tworzenia silnych więzi z innymi ludźmi, ponieważ w przeszłości przetrwanie często zależało od współpracy i wsparcia ze strony grupy. Relacje romantyczne mają dla nas szczególne znaczenie i często stawiamy je PONAD INNYMI RELACJAMI. Na przykład, badanie przeprowadzone przez Mikulincera i Shavera (2007) wskazuje, że osoby w związkach romantycznych często postrzegają swojego partnera jako główne źródło wsparcia emocjonalnego, bardziej niż przyjaciół czy rodzinę. To zjawisko można wyjaśnić przez pryzmat teorii przywiązania, która sugeruje, że partner romantyczny staje się centralną postacią w naszym życiu emocjonalnym, oferując nam poczucie bezpieczeństwa i stabilności.

Często, nawet jeśli związek przestaje być zdrowy, walczymy o niego, ponieważ lęk przed samotnością i odrzuceniem JEST SILNIEJSZY niż ból, który odczuwamy w relacji.

Badanie przeprowadzone przez Hazan i Shavera (1987) wykazało, że osoby z lękowym stylem przywiązania mają tendencję do trzymania się relacji, nawet gdy są one szkodliwe. Czują się one zależne od swojego partnera, ponieważ postrzegają go jako główne źródło bezpieczeństwa i akceptacji.

Przykłady z życia są liczne: przyjaciel, który przestaje się z nami kontaktować, bo spędza cały czas z partnerem; koleżanka, która znosi upokorzenia i niewierność, bo boi się samotności. Te zachowania, choć z zewnątrz wydają się irracjonalne, są głęboko zakorzenione w naszej potrzebie przynależności i emocjonalnego przetrwania.

Im większy lęk wewnętrzny i brak poczucia bezpieczeństwa, tym silniejsza staje się potrzeba posiadania partnera "tu i teraz". 👥🛡️

Osoby te często odczuwają intensywny lęk przed odrzuceniem i samotnością, co sprawia, że są skłonne do znoszenia trudności w relacjach, aby tylko uniknąć bycia samemu. To, co dla innych może wydawać się irracjonalne, dla nich jest próbą zapewnienia sobie przetrwania emocjonalnego.

Zrozumienie tych mechanizmów może pomóc nam lepiej radzić sobie z wyzwaniami w relacjach i podejmować bardziej świadome decyzje dotyczące naszego życia emocjonalnego.

Psychologia pokazuje, że choć nasze zachowania mogą wydawać się irracjonalne, mają one głębokie korzenie w naszej potrzebie przetrwania i poczucia bezpieczeństwa.

Terapia może pomóc zrozumieć, że prawdziwe bezpieczeństwo pochodzi z nas samych, a zdrowe relacje opierają się na wzajemnym szacunku i wsparciu, a nie na lęku i zależności. Ucząc się narzędzi samoopieki, regulacji emocjonalnej, ucząc się jak okazywać wsparcie dla samej/samego siebie - mechanizmy te zaczną słabnąć.

Paulina
Czas na Ciebie
www.czasnaciebie.pl

Przyjaźń z samym sobą nie oznacza egoizmu czy samolubstwa. To umiejętność akceptacji siebie, szacunku dla swoich granic i potrzeb, oraz gotowości do wsparcia samego siebie w trudnych chwilach. 😌

Pamiętajmy, że kiedy dbamy o własny dobrostan, mamy więcej do podzielenia się z innymi. Kluczowe jest rozwijanie świadomości siebie oraz akceptacja swoich uczuć, myśli i doświadczeń. Aby stać się swoim przyjacielem, możesz:

Praktykować samoświadomość: Regularnie poświęcaj czas na refleksję nad swoimi myślami, uczuciami i doświadczeniami. Zastanów się, co czujesz w danym momencie, dlaczego tak się czujesz i jakie myśli towarzyszą twoim emocjom. 🧠

Przyjmować siebie takim, jakim jesteś: Zamiast oceniać siebie lub negatywnie o sobie myśleć, staraj się akceptować siebie bezwarunkowo. Pamiętaj, że każdy ma swoje wady i niedoskonałości, i to, jak radzisz sobie z nimi, jest kluczowe. 💖

Rozwijaj swoje potrzeby: Bądź świadomy swoich potrzeb i staraj się je zaspokajać. Dbaj o swoje zdrowie fizyczne i psychiczne oraz rozwijaj swoje zainteresowania i pasje. 🌱

Bądź obecny w chwili obecnej: Staraj się przebywać w chwili obecnej, skup się na dostrzeganiu tego, co się dzieje wokół Ciebie oraz w Twoim wnętrzu. 🔄

Jeśli chcesz zejść głębiej:

Istotne jest zrozumienie swojego nieświadomego życia psychicznego i mechanizmów obronnych oraz pracy nad integracją różnych aspektów osobowości. Kilka sposobów, aby stać się swoim przyjacielem w głębszym podejściu to:

Eksploracja nieświadomości: Podejmij wysiłek, aby zrozumieć swoje ukryte pragnienia, lęki i motywacje. Terapia może być pomocna w eksplorowaniu tych głębszych warstw swojej psychiki. 🌈

Akceptacja swoich cieni: Zrozumienie, że każdy ma w sobie zarówno elementy pozytywne, jak i negatywne, i zaakceptowanie tych mniej pożądanych aspektów jako części siebie. 🛠️

Praca nad traumami: Jeśli masz nieprzetworzone traumy, praca nad nimi może być kluczowa dla stania się swoim przyjacielem. Może to wymagać wsparcia terapeutycznego. 💔

Rozwijanie samoświadomości na głębszym poziomie: skupia się na zrozumieniu swoich wewnętrznych konfliktów i mechanizmów obronnych. 🧩

Przyjaźń z samym sobą nie oznacza egoizmu czy samolubstwa. To umiejętność akceptacji siebie, szacunku dla swoich granic i potrzeb, oraz gotowości do wsparcia samego siebie w trudnych chwilach. 💪

Dbając o siebie, zyskujemy możliwość lepszego zrozumienia siebie i budowania zdrowszych relacji z innymi. 💞

Paulina
Czas na Ciebie
www.czasnaciebie.pl

Grafika: Potato Face

Czasami trudno jest być sam na sam ze swoimi myślami, prawda? 🤯 Te chwile ciszy mogą być równie głośne jak hałas uliczny.

Ale właśnie wtedy najważniejsze jest nauczyć się być ze sobą w zgodzie.

Jak to zrobić?

💭 Uświadom sobie swoje myśli: Zauważ, kiedy pojawiają się negatywne myśli, towarzyszące im uczucia i nazwij je.

💥 Zastanów się, czy twoje negatywne myśli są naprawdę prawdziwe. Czy masz dowody na ich poparcie? Czy istnieją inne, bardziej pozytywne sposoby spojrzenia na sytuację? Jeśli tak, wymień je.

⚖️ Przełamuj myślenie czarno-białe: Wyzwól się od myślenia w kategoriach „wszystko albo nic”, "jestem świetny albo jestem katastrofą". W życiu często jest wiele odcieni pomiędzy, dlatego próbuj znajdować subtelne różnice i pozytywne aspekty nawet w trudnych sytuacjach.

🧘‍♀️ Zwróć uwagę na reakcje ciała: Skup się na teraźniejszości, akceptując swoje myśli i uczucia bez oceniania ich. Zacznij od skoncentrowania się na oddechu i zwróceniu uwagi na ciało, aby zidentyfikować odczucia fizyczne związane z różnymi uczuciami. Nazwij je. Następnie zaakceptuj te emocje takimi, jakie są, i pozwól im być obecnymi, bez prób ich zatrzymywania.

Praktykując tę świadomość, będziesz bardziej w zgodzie ze swoimi emocjami i lepiej zrozumiesz siebie.

Powodzenia!

Paulina
Czas na Ciebie
www.czasnaciebie.pl

Grafika: Potato Face

Czasem zapominamy, jak istotne jest zatrzymanie się na chwilę i oddychanie pełną piersią. Pozwól sobie na odpoczynek 🌿💕

Nie jesteś projektem do ciągłego ulepszania. Jesteś okej już teraz.

Paulina
Czas na Ciebie
www.czasnaciebie.pl

Grafika: Miłe Obrazki - Maria Kaczorowska

Pamiętacie o tym w swoim życiu?

Odrzucenie jest jednym z najbardziej bolesnych doświadczeń, ponieważ jako istoty społeczne, jesteśmy związani z potrzebą przynależności i akceptacji w grupie. Odrzucenie oznacza brak harmonii, zgodności lub kompatybilności między dwiema osobami lub między jednostką a otoczeniem. Nawet samo myślenie o możliwości odrzucenia może wywoływać dreszcze lęku i stresu.

Jak radzić sobie z odrzuceniem?
Pamiętaj, że odrzucenie nie definiuje twojej wartości jako osoby. Staraj się zrozumieć, że odrzucenie nie zawsze jest spowodowane jakimś Twoim błędem. Ludzie podejmują różne decyzje z różnych powodów, a odrzucenie może wynikać z ich własnych problemów, przekonań lub życiowych okoliczności.

Jeśli masz wątpliwości co do swoich zachowań i dynamiki, warto skonsultować się z terapeutą, który pomoże Ci w identyfikacji obszarów do poprawy. Pamiętaj jednak, że zdrowa relacja wymaga pracy i zaangażowania obu stron.

Uczucie odrzucenia jest znane każdemu z nas, jest ono naturalnym doświadczeniem i nie zawsze jest związane z osobistymi wadami czy niedociągnięciami. Radzenie sobie z odrzuceniem wymaga czasu i pracy nad emocjami takimi jak smutek, złość, frustracja czy poczucie niższej wartości. Pozwól sobie na wyrażanie tych uczuć i nie tłum ich. To normalne i rozwijające reakcje.

W sytuacji odrzucenia, pamiętaj by nie odrzucać samego siebie i swoich emocji. Będąc dla siebie wsparciem jesteś w stanie sobie poradzić w większości sytuacji jakie Cię spotykają.

Pamiętajmy, że konflikty w relacjach są naturalną i rozwijającą częścią naszego życia. Ważne jest, aby uczyć się, jak je konstruktywnie rozwiązywać, zamiast unikać ich lub używać destrukcyjnych metod.

Nic na siłę! Pielęgnuj pozytywne relacje, zaczynając od relacji z samym sobą. Bądź dla siebie dobry, pomyśl że jeśli ktoś Cię odrzuca, to może nie jest to kompatybilna relacja również dla Ciebie? Zamiast rozmyślać o tym, że ktoś Cię nie lubi – zastanów się czy Ty lubisz siebie będąc w otoczeniu tej osoby? Jak ta relacja na mnie wpływa? Czy satysfakcjonuje mnie ta relacja czy tylko jej możliwy potencjał?
Warto zadawać sobie różne pytania, które pomogą zrozumieć, jak się czujesz i jakie są twoje potrzeby oraz oczekiwania wobec partnera czy relacji.

Paulina
Czas na Ciebie
www.czasnaciebie.pl

Hej wszystkim! 💫

Czas na małą przypominajkę: pamiętajcie, żeby dbać o siebie! 🌟 Wszyscy jesteśmy zajęci codziennymi sprawami, ale nie zapominajcie o swoich potrzebach! To bardzo ważne dla naszego zdrowia psychicznego i ogólnego samopoczucia. 🌿

Dlaczego warto zadbać o siebie? Bo kiedy dbacie o swoje potrzeby, czujecie się lepiej, bardziej zbalansowani i spełnieni! 💪 To też szansa na rozwój osobisty i budowanie pewności siebie. 🚀

A co jeszcze? No cóż, zadbanie o siebie to nie tylko momenty relaksu, to także sposób na walkę z stresem i lękiem. Dbając o siebie, uczymy się radzenia sobie z trudnościami, budujemy odporność psychiczną i potrafimy lepiej radzić sobie z codziennymi wyzwaniami. 💪

Dodatkowo, dbając o siebie, uczymy się lepiej kochać samego/samą siebie, co ma ogromne znaczenie dla naszego samopoczucia i jakości życia. 💖 To też szansa na budowanie zdrowszych relacji z innymi – kiedy jesteśmy szczęśliwi i zadowoleni ze swojego życia, potrafimy być lepszymi partnerami, rodzicami i przyjaciółmi. 🌟

Więc nie zapominajcie o sobie w tym szaleństwie życia! Zasługujecie na momenty dla siebie, na chwilę relaksu i spełnienia swoich pasji. 💖

A jak to zrobić w praktyce? Znajdź czas dla siebie, nawet jeśli to tylko kilka minut dziennie. Może to być chwila z ulubioną książką, spacer na świeżym powietrzu, medytacja, czy po prostu czas spędzony na rozmowie z bliskimi. Warto też zadbać o zdrową dietę, regularną aktywność fizyczną i odpowiednią ilość snu. Pamiętajcie, że dbanie o siebie to inwestycja w wasze dobre samopoczucie i szczęście! 💖

Paulina
Czas na Ciebie
www.czasnaciebie.pl

Ilustracja: wwikakrauz

Bez względu na to jak spędzasz ten czas, te życzenia są dla Ciebie 💛

Niektóre doświadczenia mogą przynosić ulgę, inne zaś mogą prowadzić do czasowego dyskomfortu.

Praca nad sobą może wywołać ból emocjonalny jak i ten fizyczny. To normalne, że cały ten stres może przejawiać się wahaniem nastroju, drażliwością i dyskomfortem fizycznym.

Ważne jest byś pamiętał/a, że praca nad sobą to trwająca całe życie podróż bez szybkich rozwiązań. Tego procesu nie można obejść i różni się on dla każdej osoby.

Dlatego, rób przerwy tak często jak tego potrzebujesz.

Powracaj jednak do zdrowych rutyn i wykonywania pracy.
Ponieważ, im dłużej i częściej będziesz w głębokiej pracy nad sobą, tym więcej siły będzie się uwalniać by radzić sobie w trudnych chwilach oraz dłuższe okresy spokoju i szczęścia zaczniesz zauważać w swojej codzienności.

Wszystko w swoim własnym naturalnym tempie.
Paulina
Czas na Ciebie
www.czasnaciebie.pl

Kochani, Czas na Ciebie dołączył na tik toku!
Twórczość na nim ma pobudzać do samoświadomości, zachęcać do normalizacji odczuwania emocji i pogłębiania relacji z samym sobą 🧡 serdecznie zapraszam!

TikTok · CzasnaCiebie Obejrzyj film użytkownika CzasnaCiebie.

Dziękuję, że jesteście ❤️

Impostor syndrom czyli zespół oszusta 🥸

Korzeń problemu tkwi w przekonaniu, że jesteśmy fundamentalnie inni niż ludzie odnoszący sukcesy. To przekonanie wynika z zakłamanego obrazu samego siebie i innych, które wewnętrznie zaakceptowaliśmy we wczesnym dzieciństwie. Jako dzieci postrzegamy swoich rodziców jako fundamentalnie innych niż my, a to wrażenie przy braku odpowiedniego wsparcia przenosi się na nasze postrzeganie innych ludzi odnoszących sukcesy w dorosłym życiu.

Zespół oszusta to coś, z czym sama borykałam się wiele, wiele lat. Doświadczałam tego w szkole, na studiach, przy zakładaniu działalności, pomocy charytatywnej czy nawet przy prowadzeniu tego bloga. Praktycznie z każdym moim większym przedsięwzięciem, pomimo kolejnych osiągnięć, dyplomów czy komplementów towarzyszyło mi uczucie zwątpienia w siebie i pytania: „Nie zasłużyłam”, „Prześlizgnęłam się, nabrałam wszystkich”, „Czy na pewno dobrze, że ja podejmuję te działania?”, „Dlaczego ktoś miałby traktować mnie poważnie?”.

Z biegiem czasu i w większości dzięki własnej terapii, w końcu mogę powiedzieć, że nauczyłam się lepiej radzić sobie z zespołem oszustwa i podzielę się z Tobą technikami, o których warto pamiętać:

• Przezwyciężenie zespołu oszusta wymaga zaakceptowania, że inni są fundamentalnie podobni do nas samych. To obejmuje uznanie, że ludzie odnoszący sukcesy także mają wady i podatności. Przypominaj sobie o tym tak często jak potrzebujesz.

• Jeśli coś tworzysz to pamiętaj, że to, co dla Ciebie jest oczywiste, dla innych może być niesamowite i bardzo przydatne.
Nawet jeśli Twoja praca bazuje na książkach, podręcznikach czy opracowanych już materiałach z sieci to nie zapominaj, że dodajesz temu swój indywidualny pogląd, swoją perspektywę, filtrujesz to przez swoje doświadczenia i zbierasz w jednym przyjaznym miejscu.
Wybierasz poświęcić na to swój czas i energię, dzięki temu ktoś nie będzie musiał wydatkować swojej.

• Światła reflektorów nie są skierowane wyłącznie na Ciebie.
Prawda jest taka, że ludzie najczęściej martwią się o samych siebie, o swoje wystąpienie, o to jak wypadną.
Przykład: Postaraj się przypomnieć sobie potknięcia swoje i jakiejś wybranej bliskiej Ci osoby. Najprawdopodobniej lista zapamiętanych wpadek będzie znacznie dłuższa po Twojej stronie. Takie doświadczenie będzie miało większość ludzi wykonujących to ćwiczenie.

• Zespół oszusta to stałe wyzwanie polegające na oddzielaniu siebie od roli, jaką odgrywamy, i uznanie, że wynik tej roli NIE STANOWI O NAS I NASZEJ WARTOŚCI.

• Nie musisz być najlepszy i znać wszystkich odpowiedzi.
Nie musisz udawać wszystkowiedzącego guru, możesz być po prostu przewodnikiem i pomagać ludziom iść tą samą drogą, którą sam przemierzałeś.

• Praktykowanie wyrozumiałości i uznania dla samego siebie.
Wyrozumiałość oznacza traktowanie samego siebie z życzliwością i zrozumieniem, podczas gdy uznanie polega na dawaniu przestrzeni dla swoich emocji i uczuć uznając je za ważne i zasadne bez oceniania ich. Doceniaj siebie celebrując swoje sukcesy, przyjmuj komplementy zwyczajnie dziękując i pozwalaj sobie przeżyć np. smutek w sytuacjach rozczarowań bez karania siebie.

Znamy siebie od środka, ale innych znamy tylko od zewnątrz. To tworzy poczucie izolacji i wątpliwości siebie, prowadząc do zespołu oszustwa.
Warto pamiętać, że WSZYSCY doświadczamy lęku, niepewności i strachu. Doskonałość nie jest konieczna, nie jest możliwa i nie jest zdrowa.

Jeśli doświadczasz syndromu oszusta warto o tym rozmawiać: zarówno z partnerem, przyjacielem bądź podjąć się terapii. Świadomość osób wokół Ciebie i praca własna pozwoli na stworzenie bardziej przyjaznego środowiska do zmiany i rozwoju. Problem ten dotyka blisko 70% dorosłego społeczeństwa. Nie jesteś sam.
Posiadasz wartości i cenne umiejętności, czas je uszanować i cieszyć się z bycia sobą poza wszelkimi rolami.

Paulina
Czas na Ciebie
www.czasnaciebie.pl

!Pomaganie nie jest łatwe!...i absolutnie nie ma powodu do wstydu, jeśli jeszcze nie opanowałeś tej sztuki do perfekcji.

Gdy ktoś bliski znajduje się w trudnej sytuacji, większość z nas instynktownie czuje gotowość do udzielenia wsparcia. Niestety, pomimo najszczerszych intencji, czasem łatwo jest przekroczyć delikatną granicę i w sposób niezamierzony zaszkodzić.

Istnieje jednak kilka kluczowych zasad, którymi warto się kierować, aby wyrażać swoje wsparcie w sposób taktowny i skuteczny.

Unikaj porównań: Nie porównuj sytuacji, przez którą przechodzi druga osoba, do własnych doświadczeń lub do sytuacji innych osób. Każda sytuacja jest indywidualna, a porównania mogą sprawić, że osoba poczuje się bagatelizowana. Zamiast tego, skup się na konkretnych aspektach sytuacji danej osoby. Pomoże komunikat: "Widzę, że jest to dla Ciebie trudne, chciałbym skoncentrować się na tym, co jest tutaj dla Ciebie największym wyzwaniem i na tym jak mogę Ci pomóc";

Unikaj radzenia: Osoba w trudnej sytuacji emocjonalnej często potrzebuje wsparcia i zrozumienia, a nie gotowych rozwiązań. Unikaj udzielania rad, chyba że zostaniesz wyraźnie poproszony o opinię;

Unikaj stwierdzeń, które bagatelizują uczucia drugiej osoby: Słowa takie jak "jesteś przewrażliwiony", "to jeszcze nie koniec świata", "inni mają gorzej" na pewno sprawią, że osoba poczuje się niezrozumiana;
Jak zrobić to lepiej?

Wysłuchaj: Poświęć czas, aby wysłuchać bliską Ci osobę. Czasem samo dzielenie się uczuciami może być dla niej bardzo ważne. Pomocnym będzie komunikat: "Chciałbym zrozumieć, co dokładnie czujesz. Czy mógłbyś więcej opowiedzieć mi o swoich uczuciach?";

Pokaż empatię: Wyrażaj zrozumienie np. "Rozumiem, że to musi być dla Ciebie trudne", "Twoje uczucia są ważne, niezależnie od tego co czujesz i co się dzieje”, "Widzę, że przechodzisz przez trudny czas. Chcę, abyś wiedział, że jestem obok”;

Pytaj, jak możesz pomóc: Zapytaj, czy istnieje coś, co możesz zrobić, aby wesprzeć tę osobę np. "Jesteś silną osobą, ale wszyscy czasem potrzebujemy wsparcia. Daj mi znać, co mogę dla Ciebie zrobić". (Często usłyszysz, że ta osoba nie potrzebuje od Ciebie kompletnie niczego lecz obecność i gotowość do pomocy będą już dla niej bardzo ważne!);

Oferuj wsparcie emocjonalne: Przykład "Jestem tutaj dla Ciebie, jeśli potrzebujesz kogoś do rozmowy lub pobycia w ciszy". Możesz rozwinąć to, mówiąc :"Jestem dostępny/-a dla Ciebie nie tylko teraz, ale kiedykolwiek będziesz potrzebować kogoś do rozmowy, wsparcia czy nawet chwili wyciszenia. Nie musisz się obawiać przychodzenia do mnie";

Potwierdzaj uczucia drugiej strony. W swoich wypowiedziach dodawaj: "Rozumiem, że to dla Ciebie trudne", „Widzę, jak bardzo to Ciebie boli”, "Czuję, że to dla Ciebie naprawdę przytłaczający moment";

To normalne, że ucząc się tych rzeczy, czasem popełnimy błąd, zranimy drugą stronę pomimo dobrych intencji. Ja sama również cały czas pogłębiam wiedzę, jak być lepszym wsparciem dla innych. Ważne jest, abyśmy mogli rozwijać się razem i uczyć się od siebie nawzajem.

Nie ma powodu do wstydu, gdy uczymy się, jak wspierać innych w trudnych chwilach. Wszyscy doświadczamy różnych emocji, więc umiejętność empatycznego słuchania i mówienia jest umiejętnością, którą zwyczajnie warto rozwijać. Dzięki temu nie tylko efektywniej pomagamy innym, ale także dbamy o nasze własne zdrowie emocjonalne.

To powód do dumy zarówno dla Ciebie, dla mnie jak i dla ludzi, których dotykamy swoim zrozumieniem i troską.

~Życie warte jest rozmowy~

Paulina
Czas na Ciebie
www.czasnaciebie.pl

Bez wątpienia, życie to nie książka z góry ustalonej fabuły. W końcu roku, jak w spokojnej rozdziałowej przerwie, pozwól sobie na chwilę oddechu. Niech Twoje cele będą jak pragnienia, a plany – elastyczne jak strony otwartej księgi. Czasami najpiękniejsze rozdziały życia rodzą się bez presji, niczym spontaniczne wiersze na ostatniej stronie ulubionego podniszczonego zeszytu.

W tym końcu roku, czuję że dla mnie samej mądrość skrywała się w umiejętności doceniania każdego rozdziału życia. Każda strona, nawet ta pełna wyzwań i trudności, niosła w sobie ogromną naukę. Cały ten czas to był niezwykły dar, a każdy moment był okazją do przemyśleń, wzrostu i dzielenia się miłością z tymi, których mam przy sobie.

W nowym roku życzę Ci równowagi, radości w prostych chwilach i siły do odkrywania piękna codzienności. Niech każde zakończenie będzie nowym początkiem.

O północy podnoszę toast w Twoją stronę 💛🥂
Paulina

Kochani,
W tym wyjątkowym okresie, gdy serca stają się bardziej otwarte, pragnę przekazać Wam najszczersze życzenia.

Wierzę, że każdy z Was niesie w sobie siłę do przemiany i pozytywnych zmian. Niech nadchodzący rok będzie zatem czasem odkrywania nowych aspektów Waszego życia, zgłębiania własnych uczuć i budowania silniejszych więzi z samym sobą oraz z innymi.

Niech każdy uśmiech, który pojawi się na Waszych twarzach, będzie odzwierciedleniem miłości, jaką darzycie swoje ciała i dusze.

Życzę Wam, abyście odnaleźli w sobie siłę do akceptacji, zarówno tych jasnych, jak i ciemnych stron.

Piszę te słowa z głęboką intencją, aby koniec tego roku stał się momentem łagodzenia serc dla wszystkich walczących i cierpiących w swoich własnych bitwach.

Niech te chwile świąteczne staną się czasem celebracji Waszej autentyczności, siły, niepowtarzalności i piękna, które jest rezultatem Waszej wyjątkowej podróży przez życie.

Dziękuję Wam za zaufanie, jakim mnie obdarzyliście w trakcie naszej terapeutycznej podróży. Cieszę się, że mogę być częścią Waszego rozwoju i samopoznania.

A dla tych, którzy świętują życie na swój sposób,
W obliczu kolorowej wrzawy świątecznych przygotowań, życzę Wam spokojnych chwil, które wypełniają Waszą codzienność. Niech te dni będą dla Was momentem swobody, bez względu na to, jakie daty kalendarza obchodzicie.
Niech nadchodzące chwile staną się okazją do odkrywania nowych zainteresowań, regeneracji sił i dzielenia się radością z bliskimi. Niech każdy dzień dostarcza Wam ukojenia, a świąteczny hałas niech nikomu nie narzuca niepotrzebnego tempa.
W czasie, gdy świat błyszczy kolorami świątecznych tradycji, życzę Wam harmonii, spokoju i akceptacji dla Waszego własnego, unikatowego rytmu życia.

Z ciepłymi życzeniami dla Wszystkich,
Paulina
Czas na Ciebie
www.czasnaciebie.pl

Miłość to ważny element w relacji, ale sama miłość nie zawsze jest wystarczająca, aby utrzymać trwały i zdrowy związek. Kluczowa jest więź między Wami.

Brak więzi pogłębia się poprzez (mniejsze lub większe) codzienne odrzucenia gromadzące się z upływem czasu. Ignorowanie potrzeb drugiej strony, wpatrywanie w telefon zamiast rozmowy, brak zainteresowania partnerem. Wyobraź sobie, że układa się z nich taka wieża, która zauważona zbyt późno w końcu upada.

Utrzymanie silnej więzi w związku wymaga codziennej pracy obu stron. Ważne jest, aby partnerzy byli gotowi na rozwijanie się razem, dostosowywanie się do zmian i inwestowanie w komunikację i zrozumienie. Ważne jest by szybko reagować.

Jak rozpoznać dystans emocjonalny prowadzący do osłabienia więzi?:

💥 Odstępujecie od regularnej, otwartej i głębokiej komunikacji. Jeśli unikacie rozmów na poważne tematy lub przestajecie dzielić się swoimi uczuciami, będzie to prowadzić do dystansu emocjonalnego.

💥 Obojętność wobec potrzeb, sukcesów czy problemów drugiej strony może wskazywać na brak zaangażowania emocjonalnego. Jeśli przestajesz reagować na ważne wydarzenia w życiu partnera, reaguj ponieważ może to oznaczać osłabienie więzi.

💥 Brak intymności: Zmniejszenie ilości czasu spędzanego razem, zarówno emocjonalnie, jak i fizycznie, może być objawem osłabienia więzi.

💥 Częste spory: Jeśli w związku dominują częste konflikty, a brak jest zdolności do rozwiązania problemów, może to wskazywać na problemy w więzi. Uwaga! Spory te mogą być symptomem ukrytych napięć i niezaspokojonych potrzeb.

💥 Brak wsparcia: Osłabienie więzi objawia się także brakiem wzajemnego wsparcia w trudnych momentach. Jeśli partnerzy przestają być dla siebie oparciem w trudnych sytuacjach, więź może być zagrożona.

Jeśli dostrzegasz te lub inne objawy osłabienia więzi w swoim związku, ważne jest, aby się z nimi skonfrontować i podjąć działania w celu poprawy sytuacji. Nie unikajcie tematu, nic nie da udawanie, że wszystko jest w porządku, problemy będą jedynie narastać. Otwarta komunikacja, terapia par, czy refleksja nad własnymi potrzebami i oczekiwaniami przyniosą o wiele lepsze rezultaty i będą pomocne w odbudowie więzi między Wami.

Paulina
Czas na Ciebie
www.czasnaciebie.pl

Ukazał mi się post sprzed 2 lat 💛 Poczułam, że zawołał dzisiaj - niech płynie.
Ukochuje
P.

Cześć. Przychodzę do Ciebie z konkretną wiadomością.
Coś wewnątrz mnie, czemu staram się zawierzać mówi, że potrzebujesz to przeczytać.

Chcę jak przyjaciel, który sam pamięta swoje trudne chwile, powiedzieć Ci coś co uznaje za bardzo ważne, za wartościowe, za coś co sama chciałabym kiedyś usłyszeć.

Pamiętam bardzo dokładnie, czasy swojego buntu. Częstą złość, która skrywała niepewność i strach.
I o tym chciałam Ci dzisiaj trochę opowiedzieć.

Gdy byłam nastolatką wyrażałam swój bunt na głos. Klasyczne trzaskanie drzwiami, prowokacje, nałogi, autodestrukcja, desperackie zwracanie na siebie uwagi.

Lata mijały, a ja uczyłam się coraz bardziej chować swoje emocje do wewnątrz. Przerosła mnie misja zrozumienia ich w tamtym czasie, więc skupiłam się by wykreować pewien bezpieczny obraz siebie. Wieczna analiza otoczenia wokół, pogoń za akceptacją, karmienie się światem zewnętrznym, uzależnianie swojej wartości od pochwał lub nagan – to stało się światem, w którym wyrosłam jako kobieta. Trudne emocje jednak powracały w chwilach „słabości”, a ja nie mogłam pozbyć się oburzenia na to, że ten bunt powinien był już dawno minąć. „Przecież każdy mówi o tym, że nastolatki są trudne. Ja już nastolatką nie jestem. „Czas ochronny” dawno się skończył. Nie mam już kół ratunkowych. Nie mam prawa sobie nie radzić. Powinnam już wiedzieć, być szczęśliwa. Nikt nie daje dyspensy dorosłym. Dorosły po prostu dostaje diagnozę. Powinnam być szczęśliwa! Co jest ze mną nie tak?” – przemawiało we mnie z lękiem, pamiętam to jak dziś.

„Muszę sobie radzić” – interpretowałam jako nie okazywanie słabości (emocji). Przekonana, że są one jedynie wyrazem mojej wewnętrznej niedojrzałości. Skrywałam je coraz głębiej, zapinałam coraz ciaśniej w kajdany toksycznego wstydu. Trudne uczucia, gdy się pojawiały, starałam się wypierać. Wypierając z czasem już wszystko. Nikt nie uprzedzał, że nie można sobie wybrać tylko tych trudnych. Zaczynało przepadać wszystko. Marzenia, nadzieja, ta iskra wewnątrz mnie. Przeglądając zdjęcia z tamtego okresu, widzę tendencje coraz szerszego uśmiechu wprost proporcjonalną do coraz bardziej zgaszonych oczu. Uśmiech skrywał to czego nie chciałam by inni wiedzieli - nie jestem szczęśliwa.

Jeżeli odnajdujesz część siebie w moich słowach, to czytaj dalej. Od tego momentu będzie już tylko lepiej. Ponieważ, wierzę że to co pomogło mi – o czym zaraz napiszę – da inspirację również Tobie.

Potrzebowałam w swojej sytuacji zrozumieć, na co JA DOROSŁA jestem wściekła. I pozwolić sobie w końcu na tą złość. Za tą uświadomioną złością, tej dorosłej mnie, przyszło zrozumienie emocji tej mnie nastoletniej. A za nastoletnią zrozumienie tej malutkiej, gdy byłam dzieckiem. Gdy już poczułam zrozumienie do siebie, gdy zaakceptowałam i ukochałam – pojawiło się szczere zrozumienie dla moich własnych rodziców i poprzednich pokoleń.
Zrozumienie mojej wściekłości, która w moim przypadku krzyczała : „Nikt mnie nie ratuje! Nie rozumie! Wszystko mnie omija! Ktoś powinien się mną zająć.” – miało źródło głównie w poczuciu bezsilności i osamotnienia.

Dlaczego moja dorosła JA – czekała na ratunek? Ponieważ, nie czuła się na tyle silna, wystarczająca, kompetentna by samej zawalczyć o swoje marzenia. Potrzebowałam wziąć odpowiedzialność za swoje życie. Odczuć, zrozumieć i ukochać te części mnie, które wcześniej wyparłam, by móc w pełni sił, jako świadoma kobieta, dowiedzieć się czego pragnę i do czego dążę. Tylko w taki sposób mogłam ruszyć do przodu – dowiadując się w którą stronę chcę tak naprawdę iść.

Rozumiejąc swoje emocje, dając im przestrzeń odkrywamy to kim jesteśmy naprawdę. A tylko wtedy możemy wspierać samych siebie i komunikować swoje potrzeby światu.

Dlaczego ta droga nas spotyka? Dlaczego jest tak trudno? Nie może być po prostu „dobrze”?

Gdyby w Twoim życiu, zjawiła się osoba – i Cię „uratowała” – to nigdy nie doświadczyłbyś poczucia, że życie którym żyjesz jest Twoje. Cała zasługa przypadłaby tej osobie. Co więcej, czułbyś że skoro ona musiała Cię wyręczyć – Ty nigdy byś tego sam nie dokonał.

Nigdy nie przekonałbyś się tym samym jak silny jesteś. Bo jesteś. Ogromnie. A nie znając swojej siły, nie mógłbyś określić co jesteś w stanie w życiu osiągnąć. Nigdy nie byłbyś tym kim jesteś dzisiaj i tym kim możesz się stać. Droga jest potrzebna byś mógł się na niej odnaleźć. Poznać siebie samego. I na końcu tej drogi w siebie samego UWIERZYĆ. Tak stajesz się szczęśliwym człowiekiem. Nie poprzez wybawienie, nie poprzez brak wyzwań, wyręczanie. Tak tylko swoją MOC tracisz. Tracisz z nią kontakt, ona zanika. Właśnie poprzez poznanie i doświadczanie własnej mocy, ta MOC i cała Twoja istota rośniecie w siłę.

Dlatego nigdy nie odcinaj żadnej części swojego życia, nie ważne jak ciężka lub „niechlubna” mogłaby się wydawać. Wysłuchaj swojej własnej opowieści. Ona do Ciebie mówi. Jeśli daje znaki - poprzez Twoje serce, poprzez Twoje emocje - że to co teraz jest w Twoim życiu to nie to co być powinno - to zamiast próbować „zaczynać od nowa”, skiń do siebie ze zrozumieniem, podziękuj z wdzięcznością za prowadzenie, za możliwość zobaczenia i zrozumienia, i słuchając nakazów serca - zmień kierunek. Tylko tyle i aż tyle.

Nakazy serca są radością duszy.

Podziękuj sobie, że dotarłeś do miejsca w którym się znajdujesz, to wszystko Ci się przyda, to będzie jeszcze piękna podróż, zobaczysz.

Z miłością,
P. ☕🍂🍁