Martyna Pszczółkowska - wspieranie rozwoju dzieci

Cześć 😉

Zapraszam Cię do przeczytania mojego najnowszego artykułu, który napisałam we współpracy z Akademia Postawy

Dowiesz się z niego o tym, co można zrobić, żeby nasze Dzieci żyły bliżej natury oraz o tym, jakie korzyści z tego płyną dla ich rozwoju oraz zdrowia psychicznego i fizycznego 🙂

Jeżeli dzikie dzieciństwo kojarzy Ci się wyłącznie z survivalem, bushcraftem, taplaniem w błocie....a Ty czujesz, że to nie dla Ciebie, przeczytaj ten wpis, żeby dowiedzieć się, że można szukać więzi z naturą po swojemu, na własnych zasadach i w zgodzie z indywidualnymi potrzebami danej Rodziny.

Doceńmy wartość tego, co proste, naturalne, łatwodostępne....szczególnie teraz, gdy wakacje temu sprzyjają 💚

A Ty jakie masz doświadczenia z dzikim dzieciństwem blisko natury ? Czy Twojej Rodzinie bliski jest taki styl życia ? A może mój wpis przekonał Cię, że warto spróbować?

Będzie mi miło, jeśli docenisz moją pracę, udostępniając ten post lub pisząc o swoich doświadczeniach w komentarzu 🥰

Dzikie dzieciństwo wspiera rozwój dzieci - Wady postawy Z artykułu dowiesz się, czym jest dzikie dzieciństwo i jakie może mieć znaczenie dla rozwoju współczesnych dzieci.

🤹
Skoro ta terapia SI wygląda jak taka wesoła zabawa to może WYSTARCZY CHODZIĆ NA PLACE ZABAW ?

No niestety NIE !

W terapii SI nie chodzi o to, aby jedynie dostarczyć bodźców sensorycznych a raczej o to, żeby uzyskać odpowiednie ODPOWIEDZI ADAPTACYJNE.

Pisałam o nich już wcześniej, ale przypomnę, że są to oznaki dobrego przetwarzania, integracji bodźców sensorycznych widoczne w działaniach.

Jeżeli Dziecko ma problem z integracją sensoryczną potrzebuje wsparcia odpowiednio wykwalifikowanego terapeuty. Chodzenie na place zabaw, korzystanie z różnorodnych aktywności może jak najbardziej wesprzeć jego rozwój jeśli jest odpowiednio zaplanowane, ale NIE ZASTĄPI TERAPII.

Dlaczego ?

💛 Dziecko może korzystać z placu zabaw, ale przykładowo bez wsparcia robi to zwykle dosyć schematycznie, wybiera podobne zabawy,

🧡 Dziecko może unikać aktywności będących dla niego wyzwaniem. Może potrzebować odpowiednio dostosowanego otoczenia i wsparcia terapeuty, żeby móc się z tymi wyzwaniami zmierzyć,

❤ Dziecko owszem aktywnie doświadcza bodźców sensorycznych, ale jego odpowiedzi adaptacyjne (działania) mogą być chaotyczne, niezorganizowane, nieefektywne.

💚 Dziecko może mieć trudności z osiągnięciem optymalnego poziomu pobudzenia. Wizyta na danym placu zabaw może mu zupełnie nie sprzyjać. Może potrzebować aktywności i planu dnia skrojonego na własną miarę,

💙 Nawet jeżeli Rodzic dużo wie o integracji sensorycznej to nie zastąpi terapeuty, który patrzy obiektywnie, bez ładunku emocjonalnego. Moim zdaniem nie jest dobrym pomysłem nawet to, żeby Rodzic, który jest terapeutą SI prowadził terapię własnego Dziecka,

💜 Place zabaw, chociaż mają swoje zalety bywają często dosyć przytłaczającymi i obciążającymi sensorycznie miejscami. Uważam, że dobrze jest wspólnie z terapeutą pomyśleć o tym, jakie aktywności i w jakim konkretnie otoczeniu będą wspierające dla Dziecka. Warto dowiedzieć się, na jakie sygnały zwracać uwagę.

Daj mi znać, czy udało mi się wyjaśnić, dlaczego PLAC ZABAW NIE MOŻE ZASTĄPIĆ TERAPII SI...i nie powinien być nazywany "naturalną terapią SI".

❓️Chętnie dowiem się też, czy Wasze Dzieci mają swoje ulubione place zabaw.❓️

W dzisiejszym wyzwaniu króluje .

Ja kocham kolory natury, kolory lata. Zachwyca mnie mazurskie niebo i widok zza płotu domu, w którym kiedyś mieszkała moja Babcia.

W tym starym sadzie pasą się teraz konie i niemal każdego dnia można podziwiać piękny spektakl kolorów o zachodzie Słońca 🥰 Dla mnie ten widok jest magiczny i tęsknię za nim, gdy na co dzień mieszkam w mieście.

Moja praca czyli terapia Dzieci też kojarzy mi się z całą paletą barw i odcieni, zupełnie innych w przypadku każdego małego Człowieka 💛🧡❤💚💙💜

A Ty jakie kolory lubisz najbardziej ?

⛵

🙋‍♀️ Dzisiaj opowiem o TERAPII Dziecka z DYSPRAKSJĄ 👇

🔎Po pierwsze musimy się dowiedzieć, czy problem Dziecka ma podłoże sensoryczne. Jak ? O tym opowiadałam w jednym z ostatnich postów nt. diagnozy🔍

❓️Potem przyglądamy się dokładniej, czy Dziecko ma problem z IDEACJĄ (formułowanie celu działania, wyobrażenie sobie go w działaniu) czy może z PLANOWANIEM MOTORYCZNYM (zaplanowanie skutecznej sekwencji ruchów, użycie swojego ciała w sposób efektywny dla osiągnięcia celu ).❓️

Musimy też przyjrzeć się dokładniej, czy trudności dotyczą bardziej ruchów zależnych od FEEDBACK czy od FEEDFORWARD. Rozwinę te pojęcia dokładniej w kolejnych postach. Trudności w każdym z tych obszarów objawiają się nieco inaczej.

✅️ Po pierwsze trzeba dokładnie przyjrzeć się temu, co może stać za trudnościami Dziecka, przeanalizować jego codzienne funkcjonowanie oraz to, co prezentuje w gabinecie podczas kilku (nie jednego)spotkań ✅️

Dopiero wtedy możemy zaplanować cele i plan terapii dopasowane do danego Dziecka i jego Rodziny.

JAK WYGLĄDA TERAPIA ?

💚 sama terapia wygląda jak wesoła zabawa,

💛 za tą zabawą kryje się jednak dogłębna analiza terapeuty, który obserwując motorykę myśli o tym, jak przebiegają procesy integracji sensorycznej Dziecka,

🧡 jest to terapia niedyrektywna a raczej oparta na relacji, współpracy,

❤ nie polega na wykonywaniu ćwiczeń, realizowaniu ścisłego planu, konspektu ....to jest terapia o charakterze FLOW....Mając na względzie cele, terapeuta tak dostosowuje otoczenie, żeby umożliwić Dziecku aktywne dostarczanie sobie bodźców sensorycznych, których potrzebuje wraz z przełożeniem tego na celowe działania,

💜 obfituje w różnorodne aktywności i wyzwania inicjowane przez Dziecko,

🤍 polega na aktywnej pracy Dziecka a nie na biernym dostarczaniu mu bodźców,

💙 terapeuta wspiera wystarczająco dużo, żeby pomóc Dziecku osiągnąć sukces a jednocześnie najmniej, ile tylko się da. Kierunkuje Dziecko w stronę jak największej samodzielności i kreatywności.

💚 terapeuta pyta Dziecko o jego pomysły, plan na zabawę. Obserwuje bacznie odpowiedzi adaptacyjne, czyli to w jaki sposób Dziecko odpowiada swoim działaniem na bodźce, których doświadcza.

CDN. wkrótce 🤗

🦔 🌿 Kto z Was w ten weekend zażywa kąpieli leśnych albo po prostu spędza czas blisko natury po swojemu ? Dajcie znać w komentarzu 🦋 🐌

A ja dzisiaj przychodzę z krótką recenzją wartościowej książki i z cytatem, który fajnie obrazuje esencję jej treści👇

🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲

"Kiedy Dziecko przebywa w lesie, uczestniczy w darmowej terapii, która odbywa się poza jego wiedzą przy okazji po prostu dobrej zabawy. Dziecku, które działa w otoczeniu natury, wzrasta koncentracja uwagi i pamięć, spada za to poziom stresu. Jest to właściwy wstęp do działań edukacyjnych, gdyż relaks i skupienie wspomagają procesy poznawcze "

🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲

Agata Preuss, Dorota Zaniewska. "Lasoterapia z Dziećmi"

Polecam Ci serdecznie tę książkę. Znajdziesz w niej mnóstwo ciekawostek na temat budowania więzi z naturą oraz tego jak deficyt natury może wpływać na rozwój i dobrostan Dzieci. Dowiesz się, jak zaplanować leśne aktywności w zależności od wieku Dziecka. Poznasz zalety i praktyczne aspekty leśnej edukacji przedszkolnej i szkolnej 💚

Znasz tę książkę?

Cześć 🙋‍♀️
Odpowiem dzisiaj na pytanie Edyty . W skrócie brzmiało ono tak:
------------------------------------------------------------------
"kiedy zaburzenia w obrębie SI powinny być już do pracy gabinetowej? Czy jest jakaś granica i czy jest ona subiektywna ? Czy jest tak, że osoba przyzwyczaja się do swoich "ograniczeń" czy one gdzieś zawsze dają o sobie znać "?
-----------------------------------------------------------------
Mamy w integracji sensorycznej narzędzia do diagnozy. Są to testy standaryzowane, które pomagają ocenić, jak przebiegają procesy przetwarzania sensorycznego u danego Dziecka i odnieść je do norm ustalonych na podstawie badań.

Złotym standardem w diagnozie procesów integracji sensorycznej na świecie są teraz testy SIPT (sensory integration and praxis tests)....Wkrótce powinien być też dostępny nowy test EASI (Evaluation in Ayres Sensory Integration ), nad którym pracowali wolontariusze z całego świata. Autorami tego testu były m.in. uczennice pierwszego pokolenia uczniów dr Ayres.

Narzędzia testowe pozwalają w bardziej obiektywny sposób ocenić, jak przebiegają procesy integracji sensorycznej i odnieść to, co widzimy u Dziecka do norm zebranych w grupie Dzieci rozwijających się typowo.

Testy są elementem diagnozy, ale zawsze istotne są również obserwacje terapeuty, wywiad i rozmowy z Rodzicami. Dopiero to wszystko zebrane razem pozwala na wnioskowanie kliniczne i ustalenie planu terapii.

Mówiąc w skrócie to właśnie diagnoza pozwala nam ustalić, czy danemu Dziecku warto zaproponować terapię SI czy nie. Diagnoza zawsze jest obarczona pewną dozą subiektywizmu danego terapeuty, ale powinna opierać się nie tylko na nieustrukturyzowanych obserwacjach, ale też na standaryzowanych testach.

Dla mnie zawsze ważne jest to, żeby przenieść to, co widzę w diagnozie również na płaszczyznę aktywności, partycypacji oraz struktury i funkcji danego Dziecka. Mówiąc bardziej po ludzku potrzebuję ocenić i wytłumaczyć Rodzicom, w jaki sposób jakość procesów SI danego Dziecka może wpływać na jego codzienne funkcjonowanie ruchowe, emocjonalne, poznawcze i społeczne.

Nie prowadzimy przecież terapii danego parametru, struktury czy funkcji tylko pracujemy z Dzieckiem i Jego Rodziną. Dopiero wtedy, gdy widzę konkretny związek pomiędzy tym, co wychodzi w diagnozie danego Dziecka a codziennym życiem tej Rodziny i ich potrzebami to widzę sens terapii. Postrzegam procesy integracji sensorycznej oraz profile sensoryczne jako swego rodzaju kontinuum. Nie widzę więc sensu w terapii typu sztuka dla sztuki, żeby zmienić jakieś wyizolowane parametry. Widzę sens w terapii wówczas, gdy Dziecko i jego Rodzina doświadczają na co dzień trudności, które w mojej ocenie mogą wynikać z jakości procesów integracji sensorycznej. Wówczas ma to dla mnie sens.

I znowu powstał kolejny długaśny post....a ja odpowiedziałam tylko na połowę pytania Edyty. Daj mi znać, jeśli dobrnęłaś, dobrnąłeś do końca 😅🤣

Cześć,
dzisiaj chciałabym dać Ci znać, że możesz napisać w komentarzu, jaki temat dotyczący rozwoju Dzieci Cię interesuje. Postaram się odpowiedzieć na Wasze pytania, prośby w kolejnych postach 🧠

Ostatnio Ania Nieidealnaanna poprosiła o to, żeby napisać o dyspraksji u dorosłych. Zapraszam więc Ciebie Aniu i wszystkich zainteresowanych do poczytania na ten temat 👇

🔍Przyjrzyjmy się najpierw Dziecku z dyspraksją. Tak jak pisałam w poprzednich postach doświadcza ono często takiego uczucia, że jego ciało nie do końca z nim współpracuje. Nauka nowych czynności przychodzi mu wolniej, trudniej. Często nie udaje mu się zrealizować swoich celów🔍

❓️Jak się czujemy, gdy często coś nam nie wychodzi?....z reguły nienajlepiej 😔❓️

❌️Dziecko z dyspraksją doświadcza niepowodzeń bardzo często i na wielu płaszczyznach. Może pojawiać się w nim złość, frustracja, zniechęcenie, smutek....strach przed nowymi wyzwaniami. Dużo zależy od tego, w jakim otoczeniu Dziecko wzrasta....czy czuje się akceptowane i kochane bezwarunkowo, czy otaczają go empatyczni ludzie w środowisku szkolnym, przedszkolnym.❌️

✅️To właśnie miłość bezwarunkowa, akceptacja i wsparcie są najważniejszymi plasterkami dla dziecka, które mierzy się z trudnościami rozwojowymi.✅️

Niestety nie mamy wpływu na każde środowisko, w jakim nasze Dziecko się znajdzie 🤷‍♀️

Pomyślmy teraz przykładowo o dorastającym chłopcu. W tym wieku często sprawność fizyczna ma spore znaczenie dla tego, jak ten chłopiec postrzega siebie i jak jest postrzegany przez rówieśników. Jeśli chłopiec z dyspraksją czuje, że jego sprawność fizyczna jest gorsza niż by chciał i nie ma w tym wsparcia może zbudować niezbyt dobre zdanie o samym sobie 😔 Może to wiązać się z różnymi niekorzystnymi kompensacjami.

W przypadku nastolatków, młodych dorosłych i dorosłych problemy z praksją mogą wpływać znacząco na:
👉 umiejętności społeczne,
👉 postrzeganie siebie,
👉 organizację,
👉 zachowanie,
👉 naukę, pracę

Młody dorosły z dyspraksją może często odczuwać niepokój, obawę przed opinią innych. Może mieć w sobie dużo lęku związanego z wyzwaniami w szkole, pracy. Może mieć problem z tak zwanym codziennym ogarnianiem obowiązków, organizacją, utrzymaniem porządku, zapamiętaniem tego, co trzeba zrobić i na kiedy.

Może również mieć kłopoty z podejmowaniem decyzji, planowaniem i efektywnym działaniem. Jego działanie może wydawać się chaotyczne i niezorganizowane. To wszystko negatywnie wpływa na samoocenę takiej osoby. Może też czuć się mniej zdolna, nieakceptowana w swoim otoczeniu.

Każdy człowiek jest oczywiście zupełnie inny, ma swój indywidualny zbiór cech osobowości, wzrasta w innym otoczeniu, ma wokół siebie innych ludzi. To wszystko może mieć duży wpływ na to, jak będzie się czuł i funkcjonował młody dorosły z dyspraksją.

Pamiętajmy o tym, jak wielką moc ma to jak oddziaływujemy na innych. Empatia, akceptacja, tolerancja i życzliwość to najwspanialsze dary, jakie możemy każdego dnia ofiarowywać innym i sobie.

Ostatnio mocno wybrzmiewa we mnie to, że więcej bym chciała na świecie jedności i miłości 💚 mniej podziałów, ocen, roszczeniowych postaw....więcej współpracy a mniej rywalizacji 💚

Czego nowego nauczyłaś/nauczyłeś się w ostatnim czasie? Jakiej nowej aktywności spróbowałaś/spróbowałeś?

Czy sprawiło Ci to radość? Przyszło z łatwością?

Ostatnio sporo rozmawialiśmy o PRAKSJI, którą można nazwać też inteligencją wykonywania.
Tak jak już wspominałam, praksja odpowiada za to, jak uczymy się wszelkich nowych rzeczy. Bazuje ona na tym, w jaki sposób odbieramy świat za pomocą zmysłów.

Szczególnie istotne dla rozwoju praksji jest to, jak odbieramy bodźce:
🤚dotykowe,
👁 wzrokowe,
💪 proprioceptywne,
🏃‍♀️ przedsionkowe ..oraz to jak je przetwarzamy i na nie odpowiadamy.

Ja w ostatnim czasie nauczyłam się i pokochałam nową dla mnie technikę zdobienia decoupage. Mój Mąż próbował opanować sztukę wiązania żyłki na wędce i różne rzeczy wokół tego.....a Olinek spróbował chyba najwięcej nowych aktywności z całej naszej trójki, z czego najważniejsze dla Niego było:
🎨 stworzenie własnego kubka z gliny na prawdziwym kole garncarskim,
🚴‍♂️ nauka jazdy na rowerze na pumptracku,
🐎 obcowanie z końmi i nauka jazdy z cudowną p.Anetą 💚
🧁 nauczył się robić sam muffinki,
🏊‍♂️ zafascynował się nurkowaniem i nauką pływania oraz wiele innych.

Za to w ostatnim roku raczej nie zafascynował się nauką literek, pisania, rysowaniem czy liczeniem😅 ....I TO JEST OK 👍 wszystko inne, co teraz robi z wielką pasją i zaangażowaniem jest też między innymi przygotowaniem do nauki ww..wtedy, gdy nadejdzie właściwy czas🕤

Rozwój to nie wyścig a raczej cudowna wędrówka swoim własnym szlakiem 💚

🟢Jak na co dzień wspierać rozwój praksji ?

"Często najlepszą strategią w kontakcie z Dzieckiem z dyspraksją jest pozwolenie mu na rozwój we własnym tempie"
-----------------------------------------------------------
A.Jean Ayres "Dziecko a integracja sensoryczna "
-----------------------------------------------------------
Myślę, że ten cytat jest bardzo uniwersalny i ma zastosowanie w przypadku każdego Dziecka....a przynajmniej chciałabym, aby tak było 🫂
..ale dzisiaj więcej o tym, co można zrobić, żeby wspierać rozwój PRAKSJI na co dzień.

Podejrzewam, że większości Rodziców zależy na tym, aby ich Dzieci "nauczyły się uczyć" w takim globalnym znaczeniu....czyli, żeby rozwinęły się dobrze w obszarze praksji.

Tutaj moje propozycje:

1️⃣ Pytaj Dziecko o jego pomysły na zabawę, na aktywności, na to w jaki sposób, chce coś zrobić.
2️⃣Pozwalaj doświadczać jak najwięcej....wszystkimi zmysłami, całym ciałem
3️⃣Dbaj o to, aby na co dzień w rytmie dnia znajdowała się przestrzeń na swobodny ruch i zabawę.
4️⃣Proponuj nowe, różnorodne aktywności i formy spędzania czasu.
5️⃣Wybierając zabawki zwróć uwagę, na to na ile sposobów można je wykorzystać. Często te prostsze dają więcej opcji kreatywnej zabawy.
6️⃣Pozwalaj wykorzystywać w zabawie przedmioty codziennego użytku. Możesz zapytać Dziecko o to, czy ma pomysł, co zrobić z daną rzeczą.
7️⃣Pozwalaj na samodzielność. Pomagaj tylko tyle, ile potrzeba.
8️⃣Częściej obserwuj, towarzysz niż instruuj.
9️⃣Zadania bardziej złożone podziel na etapy i pozwól Dziecku zrobić to po swojemu.
🔟STWARZAJ JAK NAJWIECEJ OKAZJI DO TEGO, ABY DZIECKO DOŚWIADCZAŁO SUKCESU.....żeby to doświadczanie sukcesu płynęło z wewnątrz Dziecka a nie bazowało na dorosłych brawach i pochwałach.

🟢W kolejnych postach więcej o terapii integracji sensorycznej w przypadku problemów z PRAKSJĄ🟢

❓️Czy masz jakieś doświadczenie z terapią integracji sensorycznej? Daj znać w komentarzu ❓️

💆‍♀️Z gabinetu fizjoterapeutki:

-Pani Martyno, no bo ja nie przygotowuję dla mojego Dziecka kreatywnych zabaw
- A co ma Pani na myśli mówiąc kreatywne zabawy ?
- No takie zabawy jak na instagramie ....takie piękne, kreatywne, takie sensoryczne itp.itd...
..rozmawiamy sobie dalej o tym, jak ta Rodzina lubi spędzać czas, co robią razem, jak lubi bawić się Dziecko i okazuje się, że całe mnóstwo w tym kreatywności ...KREATYWNOŚCI PO STRONIE DZIECKA 💚

❌️Nawet nie wiesz, jak często zdarza mi się słyszeć od Mam wypowiedziane smutnym głosem, z poczuciem winy to, że One nie spędzają z Dzieckiem czasu KREATYWNIE❌️
..a gdy już sobie ustalimy, co to znaczy KREATYWNA ZABAWA to okazuje się, że jest tego mnóstwo....zepchniętego gdzieś do krainy nieważności, bo przecież to takie nic, proste sprawy bez instagramowego efektu WOW🦋

Tak więc, Drogie Mamusie jeśli lubicie tworzyć piękne pomoce dla swoich Dzieci to cudownie.....ale jeśli nie lubicie tego robić to równie cudownie 🥰 rozwój procesów integracji sensorycznej Waszych Dzieci ani żadne inne obszary na tym wcale nie ucierpią🤗 na pewno jest mnóstwo punktów w Waszej codzienności, na których można oprzeć wspieranie rozwoju Waszego Dziecka, jeśli tego potrzebuje 🔎

Dla jasności, ja bardzo podziwiam niektóre pomysły, pomoce, zabawy i nawet czerpię z nich dużo inspiracji💪 Uważam, że bardzo fajnie uatrakcyjniają naukę niektórych konkretnych zagadnień, umiejętności....pozwalają czasem przepracować coś, co dla Dziecka jest trudne w ciekawy sposób, dopasowany do jego zainteresowań🙏

✨️Natomiast, nie uważam, aby tworzenie tzw.kreatywnych zabaw i pomocy było niezbędne dla wspierania rozwoju PRAKSJI. Do tego jest niezbędna przestrzeń na realizację własnych pomysłów i kreatywność po stronie Dziecka....więcej o tym w poprzednim poście.✨️

A już w kolejnym poście z tego cyklu wskazówki, jak wspierać rozwój praksji w czynnościach dnia codziennego, zapraszam ⬇️

🔎ZABAWY KREATYWNE a rozwój PRAKSJI

❓️Jaka myśl przychodzi Ci do głowy jako pierwsza, gdy myślisz o kreatywnych zabawach? Jak myślisz, jakie zabawy wspierają rozwój praksji, o której rozmawiamy w tym cyklu postów ❓️

Na zdjęciu plecak mojego Synka i zawartość, którą sam spakował sobie na wyjazd do Dziadków🕵‍♂️

Rozbawiło mnie to, ale też skłoniło do refleksji. Zabrał 2 zające pluszowe, linę, taśmę klejącą, latarkę, bańki mydlane i rękawiczki na rower 🤣

Założył, że mając takie sprzęty zrobi sobie SAM cokolwiek będzie mu potrzebne do zabawy. Kartony, patyki, drewno, szyszki, rośliny, pipety, naczynia, piasek, glinę, podstawowe narzędzia ogrodnicze i do majsterkowania ma na miejscu, wiec po co brać więcej 💪

👨‍👩‍👧 Mogłabym się uczyć od Synka tej sztuki pakowania, oszczędzając "kręgosłup" Męża👩‍❤️‍💋‍👨

No dobrze, ale wróćmy do ZABAW KREATYWNYCH, bo to właśnie one bardzo wspierają rozwój praksji. Tylko, co to znaczy zabawy kreatywne?

Wg mnie są to zabawy, które:

🧠 bardziej angażują kreatywność Dziecka niż Rodzica,
🧠 są swobodne, nieograniczone sztywnymi zasadami, instrukcją, jednym konkretnym pomysłem, jak wykorzystać jakieś obiekty czy pomoce,
🧠 dają przestrzeń do realizacji pomysłów Dziecka,
🧠 pozwalają doświadczać, próbować i samodzielnie ocenić, czy udało się osiągnąć zamierzony efekt a jeśli nie to dają szansę na korektę wg pomysłu Dziecka ( świetny feedback),
🧠 angażują całe ciało do pracy, podejmowania nowych wyzwań ruchowych,
🧠 są otwarte, mogą trwać wiele dni, inspirują do rozbudowywania swoich konstrukcji, udoskonalania, wykorzystywania tych samych obiektów na nowe sposoby,
🧠 w których, Rodzic jest co najwyżej uważnym towarzyszem a nie głównym pomysłodawcą czy instruktorem. Może wspierać Dziecko, ale najlepiej jeśli robi to tylko w takim zakresie, jaki jest konieczny...czyli pozostawia jak najwięcej przestrzeni na samodzielność Malucha

✅️ Instruowanie Dziecka w tym, co ma zrobić i jak bez pozostawienia przestrzeni na jego własne pomysły, doświadczanie, próby NIE WSPIERA ROZWOJU PRAKSJI ✅️

W kolejnych postach będę kontynuować ten temat. Podpowiem też, jak na co dzień wspierać rozwój praksji. Jest ona niezbędna naszym Dzieciom 🚸

🔎Jakich TRUDNOŚCI może doświadczać Dziecko z problemami z PRAKSJĄ? 🔎
---‐------------------------------
"Dziecko z dyspraksją ma słabsze poczucie własnego ciała i tego, co jego ciało potrafi. Nie zdaje sobie sprawy, że ma tyle możliwości dobrej zabawy"
-----------------------------------
A.Jean Ayres. "Dziecko a integracja sensoryczna"
----------------------------------
Przejdźmy do konkretów i przyjrzyjmy się kilku obszarom życia i trudnościom, jakich MOŻE doświadczać Dziecko z dyspraksją

ZABAWA:

🤹 bawi się schematycznie i mało kreatywnie,
🤹 ma mało pomysłów na zabawę,
🤹 wybiera zabawy i zabawki nieadekwatne do wieku,
🤹 nie umie bawić się samo,
🤹 woli zabawę z młodszymi Dziećmi lub z dorosłymi,
🤹 ma trudności z tworzeniem, ale też z odtwarzaniem,
🤹 bywa bardzo "rzeczowe" z ograniczoną fantazją,
🤹 trudności z imitacją gestów, pozycji, postawy ciała,
🤹 ma trudność z odnalezieniem się na placu zabaw,
🤹 mało kreatywnie używa obiektów.

CZYNNOŚCI DNIA CODZIENNEGO:

🛀 opanowuje wolniej, z trudem,
🛀 mało samodzielne,
🛀 potrzebuje pomocy w podstawowych czynnościach adekwatnych do wieku (np. mycie się, ubieranie, jedzenie, wiązanie butów),
🛀 ma problem z ogarnięciem przestrzeni wokół siebie, utrzymaniem porządku, organizacją, wykonywaniem złożonych czynności,
🛀 nie dokańcza zadań, porzuca w trakcie, nie osiąga efektywnie swoich celów,

NAUKA:

📚 nauka nowych czynności przychodzi z trudem,
📚 problem z uczeniem się automatycznie rzeczy adekwatnych do wieku,
📚 nauczy się nowej sekwencji ruchowej, ale ma problem, żeby użyć jej kreatywnie w inny sposób,
📚 słaba motoryka mała: trudności m.in. z pisaniem, rysowaniem, wycinaniem itp...
📚 trudności z literowaniem, czytaniem, matematyką,
📚 problemy na w-fie przy każdym nowym zadaniu, z nowym sprzętem itp...

OBSZAR SPOŁECZNY I EMOCJE:

🫂 każda zmiana jest trudna,
🫂 strach, opór przed nowymi wyzwaniami,
🫂 niska samoocena z powodu licznych trudności, porażek,
🫂 często doświadcza frustracji,
🫂 niekorzystne kompensacje (np. unikanie pewnych sytuacji, aktywności, wycofanie albo postawy z zupełnie innego bieguna, np. opór, bunt, agresja, zachowania nieakceptowane społecznie.

Pamiętajmy, że to tylko niektóre przykłady.

✅️ Zawsze należy spojrzeć na Dziecko indywidualnie, biorąc pod uwagę całokształt jego funkcjonowania, sytuację i potrzeby danej Rodziny oraz przede wszystkim potrzeby, mocne strony i zainteresowania Dziecka 🙌 ✅️

⁉️ Warto skonsultować się ze specjalistą jeśli coś nas niepokoi, pamiętając o tym, że jeden objaw albo nawet grupa objawów, zachowań bez przełożenia na całokształt funkcjonowania Dziecka o niczym nie świadczą⁉️

👧Dziecko, które uczy się nowej czynności np. pisania musi zaplanować i wykonać serię ruchów wcześniej niewykonywanych. To wszystko dzieje się w mózgu 🧠 na podstawie informacji płynących z układów zmysłowych a także na podstawie zdobytych doświadczeń.

✍️Dziecko uczące się pisać potrzebuje czuć, jak ułożyć dłoń na długopisie, jakiej siły użyć dociskając go, jaki ruch wykonać i w jakim zakresie, żeby odtworzyć kształt danej litery.👨‍🏫

🧘‍♀️Oprócz tego musi czuć dobrze pozycję swojego ciała tak, aby była ona stabilna, efektywna....żeby mogło precyzyjnie pracować rączką, która musi mieć "oparcie" w dobrej pozycji ciała🧍‍♀️

Każda nowa czynność ruchowa, którą wykonujemy wymaga dużo praksji. Praksja jest to umiejętność, dzięki której jesteśmy w stanie użyć swoich dłoni i całego ciała efektywnie, żeby osiągnąć jakiś cel.

✅️Język pomaga nam wyrazić na zewnątrz to, co myślimy za pomocą słów🗣....analogicznie praksja pomaga nam wyrazić na zewnątrz to, co chcemy osiągnąć poprzez działania🏌‍♂️✅️

⏱️Dziecko, które ma problem z praksją (dyspraksja) potrzebuje więcej czasu, żeby nauczyć się nowej czynności. Ma problem z automatyzacją.🛎

Przykładowo Dziecko, które uczy się pisać będzie miało trudność z przejściem do etapu automatyzacji pisania. Za każdym razem zastanawia się ono nad tym, jak napisać daną literę, jak we właściwy sposób nadać jej kształt, jakiej siły użyć, co zrobić ze swoim ciałem. Każda literka "a" może wyglądać przykładowo w piśmie tego Dziecka nieco inaczej, bo jej pisanie nie było zautomatyzowane tylko planowane za każdym razem od nowa.

😔W związku z tym to Dziecko musi włożyć dużo więcej wysiłku w pisanie. Na etapie, gdy ono powinno być już zautomatyzowane, może mieć trudność z nauką, ponieważ zamiast skupić się na wyższych funkcjach, zrozumieniu zadań, tematu zajęć Ono wciąż mnóstwo energii i uwagi angażuje w to, co powinno być automatyczne😔

Problemy z praksją mogą się przekładać na funkcjonowanie Dziecka w każdym obszarze życia, ale o tym więcej już jutro ⬇️

📚
1. Lane S., Mailloux Z. et al. Neural Foundations of Ayres Sensory Integration. Brain Sciences 2019,9,153.
2. Soechting E. SI Therapie Original, Seminar Institut 2017.

🐌
"Traktujemy Dziecko jak istotę ze swej natury leniwą, która nigdy by się nie ruszyła, gdybyśmy jej nie popchnęli- dlatego wymyślamy rozmaite metody, mające skłonić małego osiołka do pójścia do przodu, choć w gruncie rzeczy żadna z nich nie wychodzi poza kij i marchewkę. A tymczasem jeśli Dziecko samo postanowi ruszyć z miejsca, powodowane entuzjazmem, ciekawością lub potrzebą- tymi trzeba impulsami, których wspólny mianownik stanowi to, że nikt mu ich nie narzuca- nic nie jest w stanie go zatrzymać.
--------------------------------------------------------
Andre Stern "Rytmy i rytuały dzieci"
---------------------------------------------------------

Pokazywałam już kiedyś ten cytat w stories, ale chcę go jeszcze zostawić tutaj, bo jest ważny. Lubię i chcę do niego wracać. Definiuje on to jak chciałabym podchodzić do Dzieci w pracy i w życiu prywatnym.

Czy zawsze mi to wychodzi ? Nie. Często narzucam swoją dorosła wizję z góry....a to tak bardzo zamyka drogę do dostrzeżenia tego, kim jest mały Człowiek i co chce powiedzieć od serca.

Daj znać, co o tym myślisz....I czy bierzesz z tego cytatu coś dla siebie ? Znasz książkę, z której pochodzi cytat ?

Udanego weekendu 🌻