Porcel - ANKA

W niedzielny poranek odwiedziła mnie Ewelina z pięcioma koleżankami ☕🙂
Wszystkie stwierdziły że zostają na stałe, bo mają tu sporo znajomych rodem z Porcelitu Pruszków.

Witaj w domu Ewelino💚

Mirostowickie Zakłady Ceramiczne


Mam do Was OGROMNĄ prośbę🙏

Poszukuję garnituru TOPAZ dokładnie w takiej malaturze jak na zdjęciu.

Jeśli macie właśnie taki przypadkiem w swoim domu, bądź wiecie kto ma lub zobaczycie ogłoszenie w internecie, to proszę dajcie mi HALO tu pod postem. Marzy mi się taki od dłuższego czasu...🥰

Zdjęcie zapożyczone z
RetrO Dziupla

Wieczór w odsłonie VINTAGE czyli to co lubię🙂

Ukochany Porcelit Pruszków oraz Porcelit Mirostowice.
Niby nic a mnie takie widoki niezwykle cieszą.
Wspomnienia z lat dzieciństwa powracają...

Kilka zdjęć z wystawy która towarzyszyła dzisiejszej prezentacji filmu PORCELIT w
Galeria Impuls - sztuka, warsztaty, koncerty.
To była uczta dla oczu😍💚

Przypominam że już jutro 21 lutego (środa) o godzinie 18.00. w kinie Wolność w Grodzisku Mazowieckim odbędzie się pokaz filmu dokumentalnego PORCELIT w reżyserii Ewa Golis o Zakładach Porcelitu Stołowego Pruszków ☕

📸 Zobacz ten post na Facebooku
https://www.facebook.com/share/p/6AyMJ2jFwxrnyD3r/

Zaklady Porcelitu Stolowego Pruszków informują, o dwóch niezwykłych wydarzeniach które nadchodzą dużymi krokami już w lutym. Zapiszcie sobie koniecznie te dwie daty w kalendarzu:
21 oraz 24 lutego.
W tych dniach w Grodzisku Mazowieckim a następnie w Podkowie Leśnej odbędą się pokazy filmu PORCELIT w reżyserii Ewa Golis. Szczegóły znajdziecie w poście źródłowym zamieszczonym poniżej.
Do zobaczenia zatem 🙂

📸 Zobacz ten post na Facebooku
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1234330464143031&id=100026982684113

Porcelitowy” rozkład jazdy❗ Zapraszamy gorąco na 2 pokazy: w GRODZISKU w cudownym klimacie 21 lutego, a 24 lutego u wspaniałej Ani Bentyn w w PODKOWIE LEŚNEJ📽️I uwaga, mamy niesamowitą niespodziankę🎁W Podkowie będziecie mogli zobaczyć nigdzie wcześniej nie wystawianą kolekcję porcelitu, artefakty i rarytasy z nieistniejących Zakładów Porcelitu Stołowego Pruszków. Będzie tam m. in. oryginalna tablica informacyjna z Zakładu. Na bieżąco będziemy wrzucać fragmenty prywatnych kolekcji, gdzie Kolekcjonerzy specjalnie dla Was pokażą swoje zbiory 🍽️🏺🍵 Koniecznie zapiszcie daty w kalendarzu ❤️

W niedzielę 10 września miałam możliwość obejrzenia filmu dokumentalnego w reżyserii Ewa Golis o Zakładach Porcelitu Stołowego Pruszków.
Tytuł filmu PORCELIT.
Dla mnie to absolutnie lektura obowiązkowa dla wszystkich tych którzy interesują się pruszkowskim porcelitem. Niezwykle ciekawe i czasem wręcz zaskakujące informacje związane z dziejami tej fabryki oraz asortymentu który w niej powstawał. Ogrom materiałów: zdjęć, fragmentów filmów, rozmów przeprowadzonych z ówczesnymi pracownikami, ale nie tylko. Przed kamerę trafili również Ci którzy kochają porcelit miłością nieustanną i jedyną na swój sposób. Nie chcę pisać zbyt wiele a mogłabym przyznam, bo film bardzo mnie poruszył. Chcę Was zachęcić do obejrzenia tego wyjątkowego dokumentu, dzięki któremu wspomnienia powróciły i popłynęła nie jedna łza.

Ewo - DZIĘKUJĘ🌻

Znam ten dom.
Ten dom to cudowny czas mojego dzieciństwa. Ten dom to najwspanialsze wspomnienia do których często wracam. To kakao które piłam w brązowym kubku Irena z Porcelitu Pruszków na werandzie wraz z babcią. To zapach ciasta drożdżowego które jedliśmy z bratem i rodzicami pośród otwockich sosen. To własnej roboty makaron pokrojony w paski który leżakował w pokoju na stole na lnianych ściereczkach. To najlepszy na świecie kompot z wiśni do którego babcia czerpała wodę ze studni obok.
To rodzinne spotkania na werandzie pełne radości i rozmów. To małe łąki konwalii które były w babcinym ogródku i przy schodach prowadzących na werandę. To stare drewniane klipsy do suszenia bielizny i kuchennych ścierek które wisiały na drutach przymocowanych do sosen. To widok jak ten ze zdjęcia, który nas witał kiedy podjeżdżaliśmy do babci samochodem. Kiedy było ciepło zawsze było otwarte okno w pokoju babci z którego obserwowała co dzieje się na dworze.
To zapach papierosów, widok szklanki w koszyczku w którym zawsze piła pyszną herbatę.
To zabawy z dzieciakami w berka, gra w gumę, chowanego czy dwa ognie. To zawieszone przy drzwiach wejściowych do kuchni dwie reklamówki w których zbierała kapsle po mleku i śmietanie na pomnik który miał powstać w Warszawie. To smak ogórków kiszonych zalewanych wrzątkiem które magazynowała w malutkiej piwnicy w pokoju. To ciemny korytarz którym szłam z dużego pokoju do toalety.
To stare lakierowane meble, muszle, fragmenty z garnituru Iza z Porcelitu Ćmielów który pamiętam i który tak bardzo mi się podobał z tytułu niesamowitego połączenia czerni ze złotem. To zabawy z psem na podwórku, to skarmianie gołębi które miały swój dom nieopodal babcinego świdermajera.
To niezapomniane zachody słońca podziwiane z werandy lub przez otwarte okno w pokoju. To smak ryby po żydowsku serwowanej przez babcię i prababcię podczas świąt.
To wspólne spotkania na dworze, odwiedziny rodziny która przyjeżdżała do babci na rowerach.
To surfinie które tata zawieszał przy wejściu na główną werandę tak bardzo kochane przez babcię.
To smak odsmażanych na patelni kopytek i zsiadłego mleka które jedliśmy całą rodzinę na werandzie.
To opowieść babci o piorunie kulistym który przemknął przez dom.

Wspomnienia...
Mam ich pełną głowę.
Są różne ale bezapelacyjnie tych cudownych jest najwięcej.

Dziękuję za to zdjęcie Prawdziwy Otwock zrobione o złotej godzinie🌻
Wspomnienia z lat dzieciństwa powróciły...💚

W piątek 16 czerwca w Centrum Kultury i Sportu w Pruszkowie odbył się pokaz filmu PORCELIT w reżyserii
Ewy Golis. Wedle informacji którą otrzymałam film kolejny raz będzie można obejrzeć we wrześniu. Niezwykle cieszy fakt że powstał kolejny materiał związany z ZPSP.

Było historycznie, nostalgicznie i nastrojowo🥰 Nie brakowało także humorystycznych akcentów🎤
Dziękujemy za tak liczne przybycie i udział w pasjonującej dyskusji✌️
Ewa Golis 🎥reżyser filmu - to był powrót do korzeni naszego miasta - Pruszkowa💛❤️ dziękujemy🌷
Ministerstwo Kultury I Dziedzictwa Narodowego
Muzeum Narodowe w Warszawie
Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego
Kolorowy Świat Bambino
Centrum Kultury i Sportu w Pruszkowie

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=775186717943344&id=100063560679259&sfnsn=mo

N jak Notes 📕📖

Dobry wieczór Szanownemu Państwu🙂
Na zegarze 02.30. a ja nadal nie mogę spać...😴❌🙈
Postanowiłam więc że czymś się z Wami podzielę.

Dziś słów kilka o pewnym notesie📗ale nie takim zwykłym...

To ,,Notes kolekcjonera,, część VIII porcelit. Nabyłam go już jakiś czas temu, ale myślę że jest jeszcze dostępny - gdyby ktoś z Was zapałał żądzą posiadania go w swojej domowej biblioteczce.

Gustowny, fajnie wydany (EKO), niewielki. To taka ,,mini pigułka,, wiedzy o porcelitach maści wszelakiej naszej rodzimej produkcji.

Tu znajdziecie zdjęcia z opisami poszczególnego asortymentu wraz z nazwiskami autorów projektów.

U mnie 41 sztuk ,,trafionych,,🎯 które mam u siebie w domu, plus kolejne których w notesie nie znalazłam.

I miejsce Mirostowice 🥇
II miejsce Pruszków 🥈
III miejsce Tułowice 🥉

A Wam kiedy serce zaczyna bić szybciej? Na widok którego porcelitu?

Dziękuję raz jeszcze 😘💚
Vintage Kolektyw Kawiarnia &Sklep

Małgorzata Okuń 🌻

Nowy Rok🥂🍾
Nowy post 😊

Dobry wieczór, a dla niektórych z Was zapewne już dzień dobry😁

Dziś chciałabym przedstawić Wam kubek produkowany w Zakładzie Porcelitu Stołowego Pruszków.

To kubek niezwykły, kultowy, sławny... - fason IRENA 💚
Jego produkcja ruszyła 28 grudnia 1978 roku. Kubki Irena występowały w dwóch odsłonach: z uchem👂 i bez ucha. Charakteryzował je specyficzny wzór w kratę. Kubki dostępne były w kilku kolorach: brązowym, zielonym, miodowym, białym, niebieskim, kobaltowym.

Irenki pamiętam doskonale z lat dzieciństwa😊
Witały mnie zawsze w równym rzędzie kiedy otwierałam drzwi kuchennej szafki u babci Leny.
W nich babcia serwowała nam zsiadłe mleko podawane do odsmażanych kopytek na patelni które wcinaliśmy z apetytem na werandzie w otwockim Świdermajerze pośród szumiących sosen...

A Ty?
Masz jakieś wspomnienia związane z kubkami Irena?
Dasz radę podzielić się nimi tu w komentarzu pod postem?
A może masz jakieś u siebie w domu?
Może chciałbyś zamieścić ich zdjęcie?
Będzie mi niezmiernie miło🙂
Zapraszam 😊

Mi jak Mirostowice. Dziś słów kilka właśnie o nich, a dokładnie o garniturze Agat. Na zdjeciu okraszonym cudownej urody wisiorem wykonanym przez niezwykłą artystkę - Agnieszkę z Kącik Zatopionych Chwil.

Garnitur Agat powstał w Mirostowickich Zakładach Ceramicznych. Był produkowany od 1976 roku. Zaprojektował go Adam Sadulski. Produkowany był w dwóch odsłonach. Ten ze zdjęć jest niezwykły z tytułu przepięknej, nakrapianej malatury oraz doboru barw. Drugi również jest czarujący. Mieszanka odcieni brązu połączona z niezwykłej urody otoczką.
W skład serwisu wchodzą: dzbanek do herbaty/kawy, cukiernica, mlecznik oraz filiżanki ze spodkami.
A jak jest u Was? Ręką do góry kto ma taki w domu.
Pozdrawiam ciepło🙂

Chciałabym napisać kilka słów na temat zdjęcia profilowego, przedstawiającego przepiękny zielony dzbanek w kratę, wraz z cudownym dodatkiem - wisiorem wykonanym przez mój ulubiony Kącik Zatopionych Chwil 💚

Dzbanek powstał w Zakładach Porcelitu Stołowego Pruszków.
Jest częścią serwisu Sylwia z 1968 roku, zaprojektowanego przez Janinę Asłanowicz. Produkowano dwa rodzaje dzbanków. Ten ze zdjęcia (wysoki), występował jako część zestawu herbacianego. Drugi, niższy i bardziej pękaty ku dołowi, dedykowany był jako zestaw kawowy. Osobiście spotkałam się z dwoma odsłonami kolorystycznymi dzbanków: butelkowej zieleni oraz ciemnego brązu. Do poszczególnych zestawów preferowano filiżanki o różnych pojemnościach i kształtach (te na zdjęciu są tymi mniejszymi).
W skład serwisu wchodziła jeszcze cukiernica oraz mlecznik. Dodatkowo występowały talerze deserowe wraz z paterą, widoczne na zdjęciach. Przyznam Wam że kawa czy herbata pita z takiego zestawu, ma zupełnie inny smak niż ta, sączona z papierowego kubka.
A czy Wy macie w swoich domach poszczególne elementy zestawu Sylwia? Jeśli tak to podzielcie się proszę tu pod postem ich zdjęciami i napiszcie kilka słów od siebie.
Pozdrawiam ciepło🙂

Moje skorupy💚
Tak właśnie je nazywam🙂 Uwielbiam je.
To wspomnienia z dziecinstwa...
Obiad na werandzie u babci pośród otwockich szumiących sosen, najlepszy na świecie kompot z wiśni i ciasto drożdżowe. Poezja smaków... Kiedy piję herbatę, zawsze przymykam oczy i pozwalam by miłe wspomnienia powróciły...

Miałam cudowne dzieciństwo🥰

Ta strona będzie mieszanką wspomnień i opowieści o przepięknym polskim porcelicie.
Zachęcam Was do jej obserwowania.

Porcel - ANKA🍽☕🍵