Dialogi i zmysły

Spacerując uliczkami Olieny (Sardynia), natknęłam się na ten malutki, łatwy do przeoczenia, mural - i przypomniały mi się dziesiątki takich obrazków, na których ktoś kogoś czegoś uczy, coś komuś tłumaczy; młodszy rozmawia ze starszym, chłonąc bezwiednie jego obraz świata - nadzieję lub strach.

I przypomniał mi się Erikson, piszący, że jesteśmy 𝙜𝙖𝙩𝙪𝙣𝙠𝙞𝙚𝙢 𝙣𝙖𝙪𝙘𝙯𝙖𝙟𝙖̨𝙘𝙮𝙢, i uderzyło mnie to, jak często - nie w roli profesjonalnej - kogoś czegoś uczymy, wspieramy ją lub jego w uczeniu się. I odwrotnie, ile razy jesteśmy po drugiej stronie... I jak bardzo bardzo warto zastanawiać się, czego uczymy ucząc czegoś.

"Jesteśmy bowiem gatunkiem nauczającym. [...] Jedynie człowiek może i musi rozciągnąć swą troskę na długie, równoległe i nakładające się na siebie dzieciństwo licznego potomstwa zgromadzonego w rodzinach i wspólnotach. Przekazując podstawy nadziei, woli, celu i umiejętności, nadaje on znaczenie fizycznym doświadczeniom dziecka; komunikuje logikę znacznie wykraczającą poza dosłowne znaczenie słów, których naucza, i stopniowo zarysowuje pewien szczególny obraz świata i styl obywatelskości. Dlatego też postuluję instynktowne i psychospołeczne stadium generatywności. Rodzicielstwo jest dla większości pierwszym, a dla wielu najważniejszym spotkaniem generatywnym; jednak trwanie rodzaju ludzkiego stanowi wyzwanie dla generatywnej inwencji pracowników i myślicieli różnego typu". (Erikson E. (1961), “The Roots of Virtue”, in Huxley, J. (ed.) The Humanist Frame. New York: Harper & Row, s. 159–160)

„Myślenie i refleksja mogą trwać przez jakiś czas, zanim zaczniemy działać…” (Kolb i Kolb 2022, s. 73).

Bywają wydarzeniem intencjonalnym, planowanym skrzętnie i pielęgnowanym lub – tak jak tu – spontanicznym i na pół-wakacyjnym. I wtedy trzeba natychmiast spisać, co przyszło do głowy. By nie rozmył tego popołudniowy, pogodno-melancholijny nastrój😎😉

Pozdrawiamy Was serdecznie i życzymy Wam dobrej drugiej połowy wakacji! W Waszych skrzynkach newsletter z podsumowaniem poprzedniego roku i z propozycją na najbliższy. Pozostańmy w kontakcie❣️

Wojtek, Wiktoria i Asia

https://dialogiizmysly.pl/zapisz-sie

Zapraszamy do lektury ostatniej już części naszego cyklu artykułów SKRYPT SZKOLNY W UCZENIU SIĘ DOROSŁYCH 👓 Współautorkami części 6. są Asia i Wiktoria.

Do tej pory pisaliśmy o tym, czym jest skrypt szkolny, zdefiniowaliśmy tożsamość edukacyjną, kontinuum modeli uczenia się, przyglądaliśmy się traumie w kontekście edukacji i traumie edukacyjnej, a dziś napisałyśmy nieco o kreowaniu bezpiecznej przestrzeni uczenia się.

LINK do tekstu 👇
https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-6/

〰️〰️〰️

Dotychczasowe publikacje z cyklu:

1️⃣ 𝗦𝗸𝗿𝘆𝗽𝘁 𝘀𝘇𝗸𝗼𝗹𝗻𝘆
https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-1/

2️⃣ 𝗞𝗼𝗻𝘁𝗶𝗻𝘂𝘂𝗺 𝗺𝗼𝗱𝗲𝗹𝗶 𝘂𝗰𝘇𝗲𝗻𝗶𝗮
https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-2/

3️⃣ 𝗧𝗼𝘇̇𝘀𝗮𝗺𝗼𝘀́𝗰́ 𝗲𝗱𝘂𝗸𝗮𝗰𝘆𝗷𝗻𝗮
https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-3/

4️⃣ 𝗧𝗿𝗮𝘂𝗺𝗮 𝘄 𝗸𝗼𝗻𝘁𝗲𝗸𝘀́𝗰𝗶𝗲 𝗲𝗱𝘂𝗸𝗮𝗰𝗷𝗶
https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-4/

5️⃣ 𝗧𝗿𝗮𝘂𝗺𝗮 𝗲𝗱𝘂𝗸𝗮𝗰𝘆𝗷𝗻𝗮
https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-5/

"𝙄𝙢 𝙥𝙧𝙖𝙬𝙙𝙯𝙞𝙬𝙨𝙯𝙖 𝙧𝙤𝙯𝙢𝙤𝙬𝙖, 𝙩𝙮𝙢 𝙢𝙣𝙞𝙚𝙟 𝙟𝙚𝙟 𝙥𝙧𝙤𝙬𝙖𝙙𝙯𝙚𝙣𝙞𝙚 𝙯𝙖𝙡𝙚𝙯̇𝙮 𝙤𝙙 𝙪𝙘𝙯𝙚𝙨𝙩𝙣𝙞𝙠𝙤́𝙬. 𝙏𝙖𝙠 𝙬𝙞𝙚̨𝙘 𝙥𝙧𝙖𝙬𝙙𝙯𝙞𝙬𝙖 𝙧𝙤𝙯𝙢𝙤𝙬𝙖 𝙣𝙞𝙜𝙙𝙮 𝙣𝙞𝙚 𝙥𝙧𝙯𝙚𝙗𝙞𝙚𝙜𝙖 𝙩𝙖𝙠, 𝙟𝙖𝙠 𝙘𝙝𝙘𝙞𝙚𝙡𝙞𝙨́𝙢𝙮 𝙟𝙖̨ 𝙥𝙤𝙥𝙧𝙤𝙬𝙖𝙙𝙯𝙞𝙘́. 𝙉𝙖𝙡𝙚𝙯̇𝙖ł𝙤𝙗𝙮 𝙧𝙖𝙘𝙯𝙚𝙟 𝙥𝙤𝙬𝙞𝙚𝙙𝙯𝙞𝙚𝙘́, 𝙯̇𝙚 𝙬 𝙧𝙤𝙯𝙢𝙤𝙬𝙚̨ 𝙨𝙞𝙚̨ 𝙬𝙙𝙖𝙟𝙚𝙢𝙮, 𝙖 𝙣𝙖𝙬𝙚𝙩 𝙨𝙞𝙚̨ 𝙬 𝙣𝙞𝙖̨ 𝙬𝙞𝙠ł𝙖𝙢𝙮. [...] 𝙧𝙤𝙯𝙢𝙤𝙬𝙖 𝙢𝙖 𝙬ł𝙖𝙨𝙣𝙚𝙜𝙤 𝙙𝙪𝙘𝙝𝙖 𝙞 [...] 𝙨𝙩𝙤𝙨𝙤𝙬𝙖𝙣𝙮 𝙬 𝙣𝙞𝙚𝙟 𝙟𝙚̨𝙯𝙮𝙠 𝙣𝙞𝙚𝙨𝙞𝙚 𝙬ł𝙖𝙨𝙣𝙖̨ 𝙥𝙧𝙖𝙬𝙙𝙚̨, 𝙩𝙯𝙣. „𝙤𝙙𝙠𝙧𝙮𝙬𝙖” 𝙞 𝙬𝙮𝙯𝙬𝙖𝙡𝙖 𝙘𝙤𝙨́, 𝙘𝙤 𝙤𝙙𝙩𝙖̨𝙙 𝙯𝙖𝙘𝙯𝙮𝙣𝙖 𝙞𝙨𝙩𝙣𝙞𝙚𝙘́" (𝙃𝙖𝙣𝙨-𝙂𝙚𝙤𝙧𝙜 𝙂𝙖𝙙𝙖𝙢𝙚𝙧, 𝙋𝙧𝙖𝙬𝙙𝙖 𝙞 𝙢𝙚𝙩𝙤𝙙𝙖).

Doświadczanie dialogu, dialog o doświadczaniu - to fundamentalne sposoby pracy i życia w paradygmacie doświadczeniowym. W uwiecznionym na zdjęciu dialogu odkrywaliśmy przyszłoroczne (nowy rok szkolny i akademicki) spotkania z Wami ❣️💭

Już niebawem u nas:
✔️ostatnia część cyklu Skrypt w uczeniu się dorosłych - o przyjaznych przestrzeniach uczenia się,
✔️trochę rozważań o tożsamości zawodowej trenera i trenerki kompetencji psychospołecznych,
✔️wakacyjne refleksje o spełnieniu i przemijaniu...

A jesienią - grupa superwizyjno-edukacyjna i warsztaty. Pozostańmy w kontakcie. 🌞🌞🌞

Jeszcze niedawno, chwilę temu pisaliśmy o początku roku szkolno-akademickiego i rozpoczęciu cyklu inspiratoriów… 🍃 Wciąż w niedowierzaniu, pogodnym smutku i jednocześnie radosnej dumie, że to już za nami, dziękujemy Wam za współbycie w tej podróży. Pozostajemy pełni nadziei, że nasze wirtualne spotkania były dla Was okazją do małych i większych, osobistych i profesjonalnych, transformacji - bo takimi były dla nas.

Przekraczanie granicy czasu wakacyjnego wiąże się z domknięciem cyklu - spotkań, artykułów i… uczenia się. Po ostatniej już części ✍️ 𝐒𝐤𝐫𝐲𝐩𝐭𝐮 𝐬𝐳𝐤𝐨𝐥𝐧𝐞𝐠𝐨 𝐰 𝐮𝐜𝐳𝐞𝐧𝐢𝐮 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐝𝐨𝐫𝐨𝐬ł𝐲𝐜𝐡 (już niebawem, na początku lipca!) ✍️ podzielimy się z Wami pewną niespodzianką 😉, by wreszcie przejść do przygotowań do kolejnego roku. Tym samym, poruszając się po spirali uczenia się, rozpoczniemy następny cykl. Wzbogaceni o plony z poprzedniego.

Zapraszamy Was do sygnalizowania, zgłaszania Waszych potrzeb edukacyjnych, weźmiemy je pod uwagę podczas planowania nowej oferty edukacyjnej 🤲🌄.

🌀🌀🌀

Poniżej znajdziecie odnośniki do nagrań i podsumowań tegorocznego cyklu bezpłatnych spotkań dla trenerek i trenerów rozwoju umiejętności psychospołecznych 𝐔𝐜𝐳𝐞𝐧𝐢𝐞 𝐧𝐚 𝐩𝐨𝐝𝐬𝐭𝐚𝐰𝐢𝐞 𝐝𝐨𝐬́𝐰𝐢𝐚𝐝𝐜𝐳𝐚𝐧𝐢𝐚. 𝐍𝐢𝐞𝐳𝐛𝐞̨𝐝𝐧𝐢𝐤 𝐭𝐫𝐞𝐧𝐞𝐫𝐚 𝐢 𝐭𝐫𝐞𝐧𝐞𝐫𝐤𝐢 𝐮𝐦𝐢𝐞𝐣𝐞̨𝐭𝐧𝐨𝐬́𝐜𝐢 𝐩𝐬𝐲𝐜𝐡𝐨𝐬𝐩𝐨ł𝐞𝐜𝐳𝐧𝐲𝐜𝐡:

🔴 Playlista ze wszystkimi nagraniami: https://www.youtube.com/playlist?list=PL78XcigiCR6UDFnfrqQ3LcNuGZYeIJFnu

1️⃣ Wspierając innych w rozwoju, pozostań osobą uczącą się.
https://www.facebook.com/dialogiizmysly/posts/pfbid02436JjomLYjbV76js1qTnW1sNGE5g73FUXVo8ppxBBwctc7H5ibGSWvbGg2KwGa5Fl

2️⃣ W dobrej relacji edukacyjnej uczymy się głębiej.
https://www.facebook.com/dialogiizmysly/posts/pfbid07MxZgBAbKhfmESZVukc5JTuYxPDC3rRHHSMRyS7kN2oPgNZviJVFu7ogEYDqnRpSl

3️⃣ Proces głębokiego uczenia się zachodzi na krawędziach rozwoju.
https://www.facebook.com/dialogiizmysly/posts/pfbid06Apzven9pm8Doz97bk92xkdf1kSRzR9nDYvuaFtKN5L2EeFaFJBCUVWnmaGQ63Qfl

4️⃣ Świadome działanie jest celem rozwoju i środkiem do jego osiągnięcia.
https://www.facebook.com/dialogiizmysly/posts/pfbid0FixfGzJcNZpuVPWRo4bNRiP9yqYMEQuvGUgw8oTHEQoivYzNhAwTjJnCGNBuQJGsl

5️⃣ Grupa jest naturalnym i niezbędnym środowiskiem rozwoju interpersonalnego.
https://www.facebook.com/dialogiizmysly/posts/pfbid0NPM1e2ZEwdn7FQXRmQFKCjzYjBieoUf2DfX2wgHJLjJAbTUYvx97UEbSQDWdMMq2l

6️⃣ Kluczowym zadaniem trenera/trenerki pracujących w paradygmacie doświadczeniowym jest tworzenie przyjaznych przestrzeni uczenia się.
https://www.facebook.com/dialogiizmysly/posts/pfbid02nFN6TDQvjsRrmmmLBbikESp4DVPL8R5ByagdauRtTF8q9VianH9aMCzg4D6Mhus8l

7️⃣ Uczenie się jest procesem transakcyjnym, podlegającym wpływom kontekstu, w którym zachodzi.
https://www.facebook.com/dialogiizmysly/posts/pfbid0W2jqG6RKxmkFcBjaAtiRVi6dEbQeUChm88bUqS1q4o2RRzMbwGSc4kVNsYZrRSdvl

8️⃣ Wspierając innych w rozwoju, zastanawiaj się, kim jesteś i dlaczego to robisz.
https://www.facebook.com/dialogiizmysly/posts/pfbid035VWaBFGxkMzKof4MmjkPRGNpj78ib3XQZtCzTNNduJbaknaxVQsVoemMDNNXEMcdl

🤝🤝🤝Po ostatnim inspiratorium w tym roku szkolnym i akademickim jesteśmy pełni wdzięczności, smutku i satysfakcji. Na warsztat wzięliśmy dziś ósme credo: 𝙒𝙨𝙥𝙞𝙚𝙧𝙖𝙟𝙖̨𝙘 𝙞𝙣𝙣𝙮𝙘𝙝 𝙬 𝙧𝙤𝙯𝙬𝙤𝙟𝙪, 𝙯𝙖𝙨𝙩𝙖𝙣𝙖𝙬𝙞𝙖𝙟 𝙨𝙞𝙚̨, 𝙠𝙞𝙢 𝙟𝙚𝙨𝙩𝙚𝙨́ 𝙞 𝙙𝙡𝙖𝙘𝙯𝙚𝙜𝙤 𝙩𝙤 𝙧𝙤𝙗𝙞𝙨𝙯.

Credo to zasada lub koncepcja, która pomaga nam wypełniać rolę i rozwijać się w roli trenera/trenerki kompetencji psychospołecznych pracujących w 𝙥𝙖𝙧𝙖𝙙𝙮𝙜𝙢𝙖𝙘𝙞𝙚 𝙙𝙤𝙨́𝙬𝙞𝙖𝙙𝙘𝙯𝙚𝙣𝙞𝙤𝙬𝙮𝙢.

Spotkanie rozpoczęliśmy od przypominania sobie swoich powodów, motywów, marzeń, dla których zdecydowaliśmy się na wybór roli trenera i trenerki.

Następnie podzieliliśmy się z Wami zidentyfikowanymi przez badaczy trzema charakterystycznymi, trudnymi zdarzeniami z dzieciństwa osób, które pracują w zawodach pomocowych, a które przyczyniają się do tego, że podejmują się one tych profesji. 𝙏𝙚 𝙩𝙧𝙪𝙙𝙣𝙚 𝙯𝙙𝙖𝙧𝙯𝙚𝙣𝙞𝙖 𝙨𝙖̨ 𝙥𝙤𝙩𝙚𝙣𝙘𝙟𝙖𝙡𝙣𝙞𝙚 𝙯́𝙧𝙤́𝙙ł𝙚𝙢 𝙣𝙖𝙨𝙯𝙮𝙘𝙝 𝙩𝙖𝙡𝙚𝙣𝙩𝙤́𝙬 𝙞 𝙤𝙜𝙧𝙖𝙣𝙞𝙘𝙯𝙚𝙣́. Naszej mocy i udręki.

Talenty rodzą się bowiem między innymi z naszej zdolności do adaptacji do ograniczonego w zasoby, niezaspokajającego naszych potrzeb lub nawet naruszającego naszą integralność środowiska, w którym wzrastaliśmy. Ograniczenia mają to samo źródło…

Jednym z dwóch kluczowych zadań dla nas jako osób wspierających innych w rozwoju jest więc 𝙣𝙞𝙚𝙪𝙨𝙩𝙖𝙣𝙣𝙚 𝙥𝙤𝙙𝙚𝙟𝙢𝙤𝙬𝙖𝙣𝙞𝙚 𝙣𝙖𝙢𝙮𝙨ł𝙪 𝙣𝙖𝙙 𝙣𝙖𝙨𝙯𝙖̨ 𝙝𝙞𝙨𝙩𝙤𝙧𝙞𝙖̨, 𝙢𝙤𝙩𝙮𝙬𝙖𝙘𝙟𝙖𝙢𝙞 𝙙𝙤 𝙥𝙤𝙙𝙟𝙚̨𝙘𝙞𝙖 𝙩𝙚𝙟 𝙧𝙤𝙡𝙞 𝙞 𝙩𝙚𝙜𝙤, 𝙟𝙖𝙠 𝙤𝙙𝙗𝙞𝙟𝙖𝙟𝙖̨ 𝙨𝙞𝙚̨ 𝙤𝙣𝙚 𝙬 𝙣𝙖𝙨𝙯𝙮𝙘𝙝 𝙨𝙥𝙤𝙩𝙠𝙖𝙣𝙞𝙖𝙘𝙝 𝙯 𝙞𝙣𝙣𝙮𝙢𝙞. Drugie wyzwanie to 𝙧𝙤𝙯𝙬𝙞𝙟𝙖𝙣𝙞𝙚 𝙪𝙢𝙞𝙚𝙟𝙚̨𝙩𝙣𝙤𝙨́𝙘𝙞 𝙪𝙩𝙧𝙯𝙮𝙢𝙮𝙬𝙖𝙣𝙞𝙖 𝙨𝙞𝙚̨ 𝙬 𝙣𝙞𝙚𝙥𝙚𝙬𝙣𝙤𝙨́𝙘𝙞.

Wbrew oczekiwaniom większości z nas bowiem, w miarę jak rośnie nasza świadomość i wiedza o złożoności sytuacji edukacyjnej, poszerza się w nas też obszar niepewności co do faktycznych źródeł osiąganych efektów. Jeżeli utrzymamy to napięcie w sobie, otworzy się przed nami przestrzeń namysłu, w której odnaleźć możemy, albo stworzyć, odpowiedzi na pytania, kim jesteśmy i co robimy. W tej przestrzeni wykuwa się nasza dojrzała, autonomiczna tożsamość zawodowa.

Jej rozwój wymaga dbałości o… 𝙨𝙩𝙖𝙗𝙞𝙡𝙣𝙤𝙨́𝙘́ 𝙩𝙧𝙯𝙚𝙘𝙝 𝙣𝙤́𝙜 𝙨𝙩𝙤ł𝙠𝙖.🤯😊

Jeśli chcielibyście zadbać o nią z nami, zapraszamy: do lektury książki, na przyszłoroczne webinaria, do grupy superwizyjno-edukacyjnej, na konsultacje i spotkania w 𝘿𝙞𝙖𝙡𝙤𝙜𝙖𝙘𝙝 𝙞 𝙕𝙢𝙮𝙨ł𝙖𝙘𝙝. Do zobaczenia❣️❣️❣️

Link do nagrania: https://youtu.be/QNKJAHJlUGw

Społeczna Koalicja na rzecz Dialogu Międzypokoleniowego, której częścią jesteśmy, podczas konferencji w Senacie RP...

Są takie chwile, kiedy czas się zatrzymuje, kiedy możemy w całym ciele, całym sobą, chociaż na moment poczuć życie. Ten życiodajny przepływ, energię i moc wymiany myśli, doświadczeń, emocji z innymi ludźmi, którzy wspólnie z tobą, na jakimś głębokim, egzystencjalnym poziomie podzielają wiarę, że możemy, a być może i powinniśmy, wspólnie tkać życiodajną, delikatną, wymagającą, a jednocześnie ponadczasową więź, pozwalającą nam rozgościć się i budować karmiący świat współzależności.

I kiedy nagle okazuje się, że ta chwila trwała dwa dni, że tak wiele się zadziało, chociaż prawie nic nie robiłeś(-aś) innego niż uważne, empatyczne bycie ze sobą i innymi, ogarnia cię poczucie, płynące prosto z trzewi przekonanie, że przy gigantycznej odrobinie wysiłku możliwe jest współtworzenie świata, którego chciał(a)byś być częścią.

Dziękujemy Jacek Jakubowski, Fundacja TROP, Żywno Senator RP i wspókoalicjantom(-tkom), że możemy razem działać, by żyło nam się lepiej. Trzymamy za nas kciuki, wkładamy serca i pracę, by nasze marzenia stały się niebawem planami do możliwej realizacji.

Podczas ostatniego inspiratorium w tym roku - zapraszamy 13.06 o 11.00 - chcielibyśmy porozmawiać z Wami, odbić w Waszym doświadczeniu, wydobyć nowe sensy z 8. credo trenerki i trenera pracujących w paradygmacie doświadczeniowym: 𝐖𝐬𝐩𝐢𝐞𝐫𝐚𝐣ą𝐜 𝐢𝐧𝐧𝐲𝐜𝐡 𝐰 𝐫𝐨𝐳𝐰𝐨𝐣𝐮, 𝐩𝐲𝐭𝐚𝐣 𝐬𝐢𝐞𝐛𝐢𝐞, 𝐤𝐢𝐦 𝐣𝐞𝐬𝐭𝐞ś 𝐢 𝐝𝐥𝐚𝐜𝐳𝐞𝐠𝐨 𝐭𝐨 𝐫𝐨𝐛𝐢𝐬𝐳.

Interesuje nas, żywo dotyka, zajmuje uporczywie 𝐤𝐰𝐞𝐬𝐭𝐢𝐚 𝐭𝐨𝐳̇𝐬𝐚𝐦𝐨𝐬́𝐜𝐢 𝐳𝐚𝐰𝐨𝐝𝐨𝐰𝐞𝐣 𝐭𝐫𝐞𝐧𝐞𝐫𝐚 𝐢 𝐭𝐫𝐞𝐧𝐞𝐫𝐤𝐢, 𝐧𝐚𝐬𝐳𝐲𝐜𝐡 𝐨𝐬𝐨𝐛𝐢𝐬𝐭𝐲𝐜𝐡 𝐡𝐢𝐬𝐭𝐨𝐫𝐢𝐢 𝐢 𝐰𝐚𝐫𝐭𝐨𝐬́𝐜𝐢, 𝐤𝐭𝐨́𝐫𝐞 𝐬𝐭𝐨𝐣𝐚̨ 𝐳𝐚 𝐰𝐲𝐛𝐨𝐫𝐞𝐦 𝐭𝐞𝐣 𝐩𝐫𝐨𝐟𝐞𝐬𝐣𝐢, 𝐭𝐞𝐠𝐨 𝐣𝐚𝐤 𝐭𝐚 𝐡𝐢𝐬𝐭𝐨𝐫𝐢𝐚 𝐢 𝐰𝐚𝐫𝐭𝐨𝐬́𝐜𝐢 𝐩𝐫𝐳𝐞𝐣𝐚𝐰𝐢𝐚𝐣𝐚̨ 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐰 𝐧𝐚𝐬𝐳𝐞𝐣 𝐜𝐨𝐝𝐳𝐢𝐞𝐧𝐧𝐞𝐣 𝐩𝐫𝐚𝐜𝐲. Co decyduje o odczuwanej przez nas satysfakcji, a co stoi za udręką w tym zawodzie. Bardzo jesteśmy ciekawi Waszych refleksji, odczuć, potrzeb w tych sprawach.

Kanwą do dyskusji staną się dla nas między innymi:
▫️ model rozwoju profesjonalnego o intrygującej nazwie "stołek z trzema nogami" Skorholta i Starkey'a
▫️ wyszczególnione przez McLeoda powody, dla których ludzie wybierają zawody pomocowe
▫️ kwestia roli identyfikowania swoich powodów, talentów, wartości, ograniczeń, w pełnieniu roli trenera/trenerki
▫️ promowane przez Palmera dążenie do odkrywania i uwzględniania w swoje pracy różnych, nieraz sprzecznych, części naszej osobowości.

Do zobaczenia 👋🏻
Link do zapisów: https://forms.gle/D5U1WKLGvc8fGgzk7

Dialogi i zmysły Uczymy, jak wspierać innych w uczeniu się na podstawie doświadczania.

Zapraszamy do lektury części 5. naszego cyklu artykułów SKRYPT SZKOLNY W UCZENIU SIĘ DOROSŁYCH! 📖

Ostatnio pisaliśmy o TRAUMIE W KONTEKŚCIE EDUKACJI, tym razem o TRAUMIE EDUKACYJNEJ, czyli jak działania (lub zaniechania) edukatorskie mogą stać się przemocowe.

LINK do tekstu 👇
https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-5/

〰️〰️〰️

Dotychczasowe publikacje z cyklu:

1️⃣ 𝗦𝗸𝗿𝘆𝗽𝘁 𝘀𝘇𝗸𝗼𝗹𝗻𝘆
https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-1/

2️⃣ 𝗞𝗼𝗻𝘁𝗶𝗻𝘂𝘂𝗺 𝗺𝗼𝗱𝗲𝗹𝗶 𝘂𝗰𝘇𝗲𝗻𝗶𝗮
https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-2/

3️⃣ 𝗧𝗼𝘇̇𝘀𝗮𝗺𝗼𝘀́𝗰́ 𝗲𝗱𝘂𝗸𝗮𝗰𝘆𝗷𝗻𝗮
https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-3/

4️⃣ 𝗧𝗿𝗮𝘂𝗺𝗮 𝘄 𝗸𝗼𝗻𝘁𝗲𝗸𝘀́𝗰𝗶𝗲 𝗲𝗱𝘂𝗸𝗮𝗰𝗷𝗶
https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-4/

Podczas przedostatniego już inspiratorium rozmawialiśmy o tym, jakie 🔺siły🔺 oddziałują na sytuację edukacyjną.

Przyświecają nam przede wszystkim trzy założenia:
👉 uczenie się jest procesem transakcyjnym, który…
👉 zachodzi w określonym kontekście i kontekst ten determinuje w dużym stopniu przebieg i wyniki tego procesu,
👉 …a transakcyjny i kontekstowy charakter tego procesu warto uwzględniać i kontraktować.

💭 Teoria POLA PSYCHOLOGICZNEGO Lewina zaprasza nas do porzucenia myślenia przyczynowo-skutkowego – w jego teorii osoba i środowisko są współzależne. Jedynie dynamiczne pojęcia odnoszące się do napięcia i sił mogą trafnie opisywać zestawy współzależnych faktów, dlatego rolą trenera i trenerki jest – między innymi – rozumienie wpływu tych sił na siebie i osobę uczącą się 💭

Kontrakt rozumiemy jako CIĄGŁY PROCES, który uwzględniać powinien działanie różnych omówionych przez nas sił - w tym sił systemowych, które w modelach kontraktu trójstronnego i dystansów psychologicznych między osobami kontraktującymi proces edukacyjny, nazywane są Wielkimi Siłami.

🗓️ Na następne – ostatnie w tym roku szkolnym i akademickim – spotkanie zapraszamy 13 czerwca 11.00-12.30

📌 Link do zapisów: https://forms.gle/D5U1WKLGvc8fGgzk7

🖇️LINK🖇️ do nagrania: https://youtu.be/_GR_3XNV9bw

Trzy ważne myśli, które - może jeszcze między kilkoma innymi - chcielibyśmy odbić w Waszym doświadczeniu w czwartek podczas naszego przedostatniego w tym sezonie inspiratorium to:

1️⃣ Uczenie się jest procesem transakcyjnym.
2️⃣ Zachodzi w określonym kontekście i kontekst ten determinuje w dużym stopniu przebieg i wyniki tego procesu.
3️⃣ Transakcyjny i kontekstowy charakter tego procesu warto uwzględniać i kontraktować.

Zaprosimy Was do tego, byśmy zastanowili się nad praktycznymi konsekwencjami tych stwierdzeń, do spotkań w mniejszych grupach, do dialogu, w którym jako uczestniczące w nim
osoby, będziemy stwarzać siebie nawzajem.

Jak pisze patronka tego spotkania - Mary Parker Follett: „Poprzez cykliczną odpowiedź nieustannie stwarzamy siebie nawzajem. Ściśle rzecz ujmując, nie da się tego wyrazić zdaniem ja-plus-ty spotyka ciebie-plus-mnie. To raczej ja-plus-przeplatanie się między tobą a mną spotyka ciebie-plus-przeplatanie się między tobą a mną, itd., itd. “Ja” nie mogę nigdy wpłynąć na “ciebie”, ponieważ ty już na mnie wpłynąłeś. To znaczy, że w samym procesie spotkania, poprzez sam ten proces, oboje stajemy się czymś innym.”

Link do zapisów 👉 https://forms.gle/D5U1WKLGvc8fGgzk7
Do zobaczenia w czwartek ❣️

Jutro późnym popołudniem spodziewajcie się w Waszych skrzynkach zaproszenia z linkiem do Zooma.

Dialogi i zmysły Uczymy, jak wspierać innych w uczeniu się na podstawie doświadczania.

Żebym mogła zdać ten egzamin, musiałam spotkać każdą siebie.

Tę przestraszoną, co się boi latać samolotem i złościć. Tę, co chce bardzo dobrze wypaść i zadręcza się po nocach.
Dziewczynkę, która czeka, aż ktoś jej powie, co ma robić. Dziewczynkę, która nie chce tego słuchać, bo przecież sama dobrze wie. I tę, która uwierzyła dawno temu, że ma być niewidoczna i bezgłośna.

Siebie zafascynowaną, czułą, zaczytaną, siebie w milionach minut rozmów z ważnymi innymi - zobaczoną i wysłuchaną. Odważną, upartą, błądzącą, żywą.

Dziś znów o współpracy, tym razem z Sabina Sadecka - terapia traumy, wiedza i miłość i Czas Kultury 😊

Od jakiegoś czasu Asia Krajewska i Sabina Sadecka - terapia traumy, wiedza i miłość nagrywają podcast Transgeneracyjnie, którym chcielibyśmy się z Wami podzielić.

W najnowszym odcinku – 𝐴𝑤𝑎𝑛𝑠 𝑚𝑖𝑒̨𝑑𝑧𝑦𝑝𝑜𝑘𝑜𝑙𝑒𝑛𝑖𝑜𝑤𝑦 https://czaskultury.pl/artykul/transgeneracyjnie-awans-miedzypokoleniowy/ – rozmawiają:
🔸 o tym, co w nich osobiście uruchomiła książka "Chłopki",
🔸 o tym, jakie są egzystencjalne zyski i utraty (jak i nakazy i zakazy) związane z awansem społecznym,
🔸 o utracie przynależności, gdy oddalamy się społecznie/ekonomicznie/kulturowo od naszych przodków,
🔸 o parafunkcjonalnych lojalnościach ("nie mogę mieć lepiej niż moja mama"),
🔸 o ucieleśnionej biedzie,
🔸 o wdzięczności jako antidotum na zgorzknienie,
🔸 i przede wszystkim o pozostawaniu w dezorientacji jako ważnym etapie zdrowienia.

Zapraszamy Was do posłuchania tego, jak i poprzednich odcinków:
1️⃣ 𝑁𝑖𝑒𝑠́𝑐́ 𝑤 𝑠𝑜𝑏𝑖𝑒 𝑐𝑢𝑑𝑧𝑒 𝑑𝑜𝑠́𝑤𝑖𝑎𝑑𝑐𝑧𝑒𝑛𝑖𝑒
🔗 https://czaskultury.pl/artykul/transgeneracyjnie-niesc-w-sobie-cudze-doswiadczenie/

2️⃣ 𝑇𝑟𝑎𝑢𝑚𝑎 𝑎 𝑐𝑧𝑎𝑠
🔗 https://czaskultury.pl/artykul/transgeneracyjnie-trauma-a-czas/

3️⃣ 𝑇𝑟𝑎𝑢𝑚𝑎 𝑖 𝑟𝑧𝑒𝑐𝑧𝑦
🔗 https://czaskultury.pl/artykul/transgeneracyjnie-trauma-i-rzeczy/

TRANSGENERACYJNIE: Awans międzypokoleniowy | Sabina Sadecka, Joanna Krajewska TRANSGENERACYJNIE Rozmowy o psychologii, literaturze i sztuce, które prowadzą z sobą Joanna Krajewska i Sabina Sadecka – przyjaciółki, czytelniczki, rzeczniczki długich, dobrych rozmów zmieniających życia. Na co dzień wspierają innych w trudnościach i rozwoju.

Trochę u nas tu cicho… 🔍👀❓

…ale to dlatego, że szykujemy coś dużego! 🧨🤯

Już niedługo uchylimy rąbka tajemnicy i opowiemy, nad czym pracujemy od kilku miesięcy! 🍀💪

Na stopklatce ze spotkania - my, Julita Wojciechowska, Paweł Kleka i Alice Kolb 👇

🕵🏻‍♀️🕵🏻‍♀️🕵🏻‍♀️ Wczoraj rozmawialiśmy o tym, że jednym z podstawowych zadań trenera i trenerki pracujących w paradygmacie doświadczeniowym jest kształtowanie przyjaznej przestrzeni uczenia się.

💡💡💡 Poddając refleksji koncepcje uczenia się na podstawie doświadczania (Kolb), afordancji (Gibson) i paradoksów przestrzeni (Palmer) definiowaliśmy PRZYJAZNĄ przestrzeń uczenia się jako taką, która:

🍀 zachęca do korzystania ze wszystkich trybów uczenia się (czucia, refleksji, abstrakcyjnego myślenia, działania),
🍀 zaprasza do wielowymiarowego, wielozmysłowego doświadczania przedmiotu i siebie jako osoby mającej kontakt z tym przedmiotem,
🍀 rozwija się w czasie i jest współtworzona przez wszystkie osoby zaangażowane w sytuację edukacyjną,
🍀 kiedy utrzymać w mocy jej paradoksalne cechy - przypomina życie (ze swoją ambiwalencją, skonfliktowaniem, że coś może być i takie i takie).

💭 Parafrazując Parkera Palmera, 𝗽𝗿𝘇𝘆𝗷𝗮𝘇𝗻𝗮 𝗽𝗿𝘇𝗲𝘀𝘁𝗿𝘇𝗲𝗻́ 𝘁𝗼 𝗻𝗶𝗲 𝘁𝗮𝗸𝗮, 𝘇 𝗸𝘁𝗼́𝗿𝗲𝗷 𝘂𝘀𝘂𝘄𝗮𝗺𝘆 𝘁𝗿𝘂𝗱𝗻𝗼𝘀́𝗰𝗶, 𝗮 𝘁𝗮𝗸𝗮, 𝘄 𝗸𝘁𝗼́𝗿𝗲𝗷 𝘁𝗿𝘂𝗱𝗻𝗲 𝗿𝘇𝗲𝗰𝘇𝘆 𝘀𝘁𝗮𝗷𝗮̨ 𝘀𝗶𝗲̨ 𝗺𝗼𝘇̇𝗹𝗶𝘄𝗲. 💭

📌 Na następne - przedostatnie w tym roku szkolnym i akademickim - spotkanie zapraszamy 23 maja 11.00-12.30
link do zapisów: https://forms.gle/D5U1WKLGvc8fGgzk7

🖇️LINK🖇️ do nagrania: https://www.youtube.com/watch?v=fcQa6G5Tz28

W najbliższy czwartek 25.04 w godzinach 11.00-12.30 zapraszamy Was na kolejne inspiratorium z cyklu Niezbędnik trenera i trenerki rozwoju kompetencji psychospołecznych. Przypominamy – spotkania dotyczą credo trenera i trenerki pracujących w paradygmacie doświadczeniowym. Do tej pory rozmawialiśmy o tym, że:

1️⃣ Wspierając innych w rozwoju, warto samemu/samej pozostać osobą uczącą się
2️⃣ W dobrej relacji edukacyjnej uczymy się głębiej
3️⃣ Proces głębokiego uczenia się zachodzi na krawędziach rozwoju
4️⃣ Świadome działanie jest celem rozwoju i środkiem do jego osiągnięcia
5️⃣ Grupa jest naturalnym i niezbędnym środowiskiem rozwoju interpersonalnego

6. credo brzmi: 𝗞𝗹𝘂𝗰𝘇𝗼𝘄𝘆𝗺 𝘇𝗮𝗱𝗮𝗻𝗶𝗲𝗺 𝘁𝗿𝗲𝗻𝗲𝗿𝗮/𝘁𝗿𝗲𝗻𝗲𝗿𝗸𝗶 𝗽𝗿𝗮𝗰𝘂𝗷𝗮̨𝗰𝘆𝗰𝗵 𝘄 𝗽𝗮𝗿𝗮𝗱𝘆𝗴𝗺𝗮𝗰𝗶𝗲 𝗱𝗼𝘀́𝘄𝗶𝗮𝗱𝗰𝘇𝗲𝗻𝗶𝗼𝘄𝘆𝗺 𝗷𝗲𝘀𝘁 𝘁𝘄𝗼𝗿𝘇𝗲𝗻𝗶𝗲 𝗽𝗿𝘇𝘆𝗷𝗮𝘇𝗻𝘆𝗰𝗵 𝗽𝗿𝘇𝗲𝘀𝘁𝗿𝘇𝗲𝗻𝗶 𝘂𝗰𝘇𝗲𝗻𝗶𝗮 𝘀𝗶𝗲̨.

Podczas spotkania chcielibyśmy podzielić się z Wami i odbić w Waszym doświadczeniu myśl, że przestrzeń edukacyjna może być jak drzwi (czy inne przedmioty) - mieć tak zwaną swoją AFORDANCJĘ 🤯🤯🤯 - czyli, że różne jej cechy mogą sprawiać, że naturalnym dla nas będzie wejście w nią i uczenie się, tak jak naturalnym dla nas jest otwieranie drzwi.

Rolą edukatorów, trenerek, coachek i wszystkich osób, które profesjonalnie wspierają innych w rozwoju w paradygmacie doświadczeniowym jest przede wszystkim przygotowanie i dbanie o dobrą przestrzeń dla swoich klientów. Zobaczymy w czwartek razem, co to oznacza. I że przyjazna przestrzeń to nie taka, która usuwa trudności, ale taka, w której trudne rzeczy stają się możliwe, parafrazując myśl Parkera Palmera, autora konceptu utrzymywania w mocy paradoksów przestrzeni edukacyjnej. Chodźcie!

📌📌📌 Link do zapisów: https://forms.gle/D5U1WKLGvc8fGgzk7

Dialogi i zmysły Uczymy, jak wspierać innych w uczeniu się na podstawie doświadczania.

🚨 Publikujemy 4. część tekstu z cyklu SKRYPT SZKOLNY W UCZENIU SIĘ DOROSŁYCH! 🚨

Tym razem o TRAUMIE W KONTEKŚCIE EDUKACJI - czym jest, jak przejawia się w sytuacji edukacyjnej i jak edukować z uważnością na traumę.

⛓️LINK⛓️ do tekstu: https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-4/

Zapraszamy do lektury! 😊

〰️〰️〰️

Dotychczasowe publikacje z cyklu 👇👇👇

❇️ W pierwszej części zdefiniowaliśmy, czym jest skrypt szkolny i sformułowaliśmy kilka podpowiedzi, jak wykorzystać wiedzę o nim podczas projektowania/prowadzenia szkoleń czy warsztatów ➡️ https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-1/

❇️ W 2. części podzieliliśmy się z Wami opisem i pomysłami na to, jak korzystać podczas szkoleń z KONTINUUM MODELI UCZENIA ➡️ https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-2/

❇️ Trzecia część dotyczy TOŻSAMOŚCI EDUKACYJNEJ nastawionej na stałość i na rozwój ➡️ https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-3/

🍅 ᴢ ᴊᴀᴋɪᴄʜ ᴘᴏᴡᴏᴅᴏ́ᴡ ʀᴏʙɪꜱᴢ ᴛᴏ, ᴄᴏ ʀᴏʙɪꜱᴢ?
🍅 ᴄᴏ ᴢʀᴏʙɪꜱᴢ, ᴢ̇ᴇʙʏ ᴛᴏ ᴢ̇ʏᴌᴏ, ʀᴏꜱᴌᴏ, ᴡʏᴅᴀᴡᴀᴌᴏ ᴏᴡᴏᴄᴇ?
🍅 ᴄᴢʏ ʙᴇ̨ᴅᴢɪᴇꜱᴢ ᴛᴏ ʀᴏʙɪᴄ́ ᴍɪᴍᴏ ᴡꜱᴢʏꜱᴛᴋᴏ?
🍅 ᴋᴛᴏ ᴄɪᴇ̨ ᴍᴏᴢ̇ᴇ ᴡ ᴛʏᴍ ᴡᴇꜱᴘʀᴢᴇᴄ́? ᴊᴀᴋ?
🍅 ᴋᴏɢᴏ ᴛʏ ᴍᴏᴢ̇ᴇꜱᴢ ᴡᴇꜱᴘʀᴢᴇᴄ́, ᴊᴀᴋ, ᴡ ᴘɪᴇʟᴇ̨ɢɴᴏᴡᴀɴɪᴜ ᴊᴇɢᴏ/ᴊᴇᴊ ɪᴅᴇɪ ᴢ̇ʏᴄɪᴀ?

Wczoraj wieczorem rozmawiałam z przyjaciółką. Najpierw zawsze sprawozdajemy sobie nawzajem ważne wydarzenia z ostatnich tygodni. Potem o nich rozmawiamy. Jedna z jej historii i nasza rozmowa na ten temat poruszyły mnie do głębi, przywiodły do zadania sobie tych pytań. I podzielenia się z Wami treścią opowieści i moim podniosłym, pełnym tęsknoty i pogodnego smutku nastrojem nią wywołanym.

Na skutek wybuchu wojny (wiem, wiem, są inne – najtragiczniejsze i nie do pojęcia skutki, codziennie o tym myślę i czuję), w izraelskich gospodarstwach rolnych absolutnie brakuje rąk do pracy. Przyjaciółka postanowiła zgłosić się na ochotniczkę i pojechać tam, by przez dwa tygodnie pracować na plantacji pomidorków koktajlowych. Jej właściciel niegdyś naukowo zajmował się pomidorami i pewnego dnia zapragnął je uprawiać. Kocha to, potrafi rozprawiać o nich godzinami. Moja przyjaciółka wróciła stamtąd zafascynowana nim, jego opowieścią, siłą pewności, że zajmuje go to, co powinno, jakimś szaleństwem, które czai się w tym przedsięwzięciu. Zaczął więc to robić. Szklarnie stoją na pustyni (trudno mi było w to uwierzyć, pustynia na zdjęciu). Na krzakach widać już małe owoce. Zanim dojrzeją, żeby dojrzały – trzeba dużo precyzyjnego i rozłożonego na wiele dni wysiłku. Należy regularnie i uparcie usuwać z roślin ich dolne części, aby za ich pomocą nie przenosiły się wyżej choroby z wilgotnego podłoża. Przez cały okres wegetacji chore pędy i liście oraz te, które rosną w zbytnim zagęszczeniu, muszą zostać usunięte.

I oto do osamotnionego rolnika przyjeżdża grupa, obcych dla siebie i dla niego, ludzi z różnych stron świata, by mu pomóc – obrywać groźne listki, doglądać owoców, podlewać krzaki i do nocy z nim rozmawiać. O pomidorach, życiu i śmierci.

📌📌📌𝟮𝟱 𝙠𝙬𝙞𝙚𝙩𝙣𝙞𝙖 𝙤 𝟭𝟭.𝟬𝟬, na platformie Zoom, w ramach kolejnego inspiratorium z cyklu Niezbędnik trenerki i trenera rozwoju umiejętności psychospołecznych weźmiemy na warsztat zagadnienie 𝙋𝙍𝙕𝙀𝙎𝙏𝙍𝙕𝙀𝙉𝙄 𝙐𝘾𝙕𝙀𝙉𝙄𝘼 𝙎𝙄𝙀̨. Niezwykle intrygujący w tym względzie okazuje się dla nas 𝗣𝗮𝗿𝗸𝗲𝗿 J. 𝗣𝗮𝗹𝗺𝗲𝗿 i jego praca 𝘾𝙤𝙪𝙧𝙖𝙜𝙚 𝙩𝙤 𝙏𝙚𝙖𝙘𝙝. 𝙀𝙭𝙥𝙡𝙤𝙧𝙞𝙣𝙜 𝙩𝙝𝙚 𝙄𝙣𝙣𝙚𝙧 𝙇𝙖𝙣𝙙𝙨𝙘𝙖𝙥𝙚 𝙤𝙛 𝙖 𝙏𝙚𝙖𝙘𝙝𝙚𝙧'𝙨 𝙇𝙞𝙛𝙚. O tej książce będzie jeszcze u nas głośno, ponieważ chcielibyśmy niebawem zająć się też życiem wewnętrznym osób wspierających innych w uczeniu się i rozwoju. 👨‍🏫👩‍🏫

Tymczasem zachęcamy Was do zapoznania się z fragmentem jego książki dotyczącej 6 paradoksów, charakteryzujących 𝙥𝙧𝙯𝙚𝙨𝙩𝙧𝙯𝙚𝙣́ 𝙨𝙥𝙧𝙯𝙮𝙟𝙖𝙟𝙖̨𝙘𝙖̨ 𝙪𝙘𝙯𝙚𝙣𝙞𝙪 𝙨𝙞𝙚̨, wiedzę o których warto uwzględnić projektując procesy edukacyjne i rozwojowe. Oto, co pisze autor:

"Kiedy przygotowuję lekcję, jestem świadomy istnienia sześciu paradoksalnych napięć, które pragnę uwzględnić, projektując przestrzeń uczenia się. Ta szóstka nie jest ani normatywna, ani wyczerpująca. To po prostu moja propozycja, za pomocą której chciałbym pokazać, jak zasada paradoksu może być użyteczna w trakcie procesu uczenia się.
1. Przestrzeń powinna być ograniczona i otwarta.
2. Przestrzeń powinna być spokojna i pełna wyzwań.
3, Przestrzeń powinna zapraszać do zabrania głosu jednostkę i grupę.
4. Przestrzeń powinna honorować "małe" opowieści osób uczących się i "duże" opowieści danej dyscypliny i tradycji.
5. Przestrzeń powinna wspierać samotność i otaczać ją zasobami wspólnoty.
6. Przestrzeń powinna witać zarówno milczenie, jak i mowę."
(P. J. Palmer (2007), Courage to Teach. Exploring the Inner Landscape of a Teacher’s Life, Jossey-Bass, s. 76-77.)

🔗🔗🔗Link do zapisów: https://forms.gle/t3yS5ED5qxud5Cgj8

Spotykamy się pod egidą Szkoły Trenerów i Trenerek Kompetencji Interpersonalnych i Pracy z Grupą: https://szkolatrenerow.dialogiizmysly.pl/

Część 4. naszego cyklu publikacji o skrypcie szkolnym w uczeniu się dorosłych powstaje w dużej mierze na podstawie dwóch książek, których omówienie znajdziecie u nas niebawem 👇🏻

🔵 𝗧𝗿𝗮𝘂𝗺𝗮 𝗶𝗻 𝗔𝗱𝘂𝗹𝘁 𝗮𝗻𝗱 𝗛𝗶𝗴𝗵𝗲𝗿 𝗘𝗱𝘂𝗰𝗮𝘁𝗶𝗼𝗻: 𝗖𝗼𝗻𝘃𝗲𝗿𝘀𝗮𝘁𝗶𝗼𝗻𝘀 𝗮𝗻𝗱 𝗖𝗿𝗶𝘁𝗶𝗰𝗮𝗹 𝗥𝗲𝗳𝗹𝗲𝗰𝘁𝗶𝗼𝗻𝘀 to praca zbiorowa na temat ujawniania się traumy w szkolnictwie wyższym, z uwzględnieniem zdefiniowania traumy - wbrew pozorom jest to temat tyleż szeroki, co kontrowersyjny, a przy tym niezwykle istotny dla budowania uważności, wrażliwości na traumę Innego. Bez tego ani rusz projektować oddziaływania edukacyjne w duchu "trauma-informed".

🟣 𝗘𝗾𝘂𝗶𝘁𝘆-𝗰𝗲𝗻𝘁𝗲𝗿𝗲𝗱 𝗧𝗿𝗮𝘂𝗺𝗮-𝗶𝗻𝗳𝗼𝗿𝗺𝗲𝗱 𝗘𝗱𝘂𝗰𝗮𝘁𝗶𝗼𝗻: 𝗧𝗿𝗮𝗻𝘀𝗳𝗼𝗿𝗺𝗶𝗻𝗴 𝗖𝗹𝗮𝘀𝘀𝗿𝗼𝗼𝗺𝘀, 𝗦𝗵𝗶𝗳𝘁𝗶𝗻𝗴 𝗦𝘆𝘀𝘁𝗲𝗺𝘀 jest bogatym zbiorem zaleceń dla edukatorów i edukatorek jak transformować przestrzeń uczenia się, by zmiana oddolna pociągnęła za sobą zmianę systemową. Osadzony w realiach amerykańskich, a jednak może być niezwykle aktualnym i trafnym drogowskazem również i dla nas, pracujących z dorosłymi w tej części świata.

Tymczasem ślemy Wam pocztówkę z warsztatów na temat neuroinkluzywności - to również w temacie traumy w kontekście edukacji i kreowania bezpiecznej przestrzeni uczenia się 🌻

Cześć! Jestem Wiktoria, psychoedukatorka 🌟 W Dialogach i Zmysłach zajmuję się też kontaktem z klientem i klientką. Współpracuję z Asią i Wojtkiem od roku, więc chyba już czas najwyższy się przedstawić 🫣

Jestem właśnie na finiszu studiów psychologicznych, które podjęłam, mając w głowie klarowną wizję siebie w roli osoby pracującej pomocowo. Z upływającym czasem oraz nowymi doświadczeniami ta wizja uległa jednak zmianie – poszerzyła się o projektowanie i prowadzenie procesów edukacyjnych dla osób dorosłych 🤓 Do tej pory pierwsze doświadczenia z działaniami psychoedukacyjnymi zbierałam podczas praktyk w placówkach pomocowych i to tam odkryłam, jaką satysfakcję może dawać towarzyszenie innym w uczeniu się. Teraz pozostaje mi sprawdzić się edukatorsko również w innych kontekstach, czego nie mogę się doczekać! 🤞🏻 💪🏻

W psychologii bliskie są mi nurty akcentujące indywidualność funkcjonowania jednostki, w których dąży się do depatologizacji, humanizmu i uważności na różnorodność we wszystkich aspektach tożsamości człowieka. Szczególnie bliskie jest mi podejście Ericksonowskie, ale z ciekawością i dociekliwością zaznajamiam się też z innymi nurtami 🧐 W zeszłym roku otrzymałam certyfikat Transactional Analysis 101, przeszłam także podstawowy kurs komunikacji metodą Thomasa Gordona ✨ Jako praktykantka mam również przyjemność zgłębiać paradygmat neuroróżnorodności w Fundacja Wyraziście 🌈

Niedługo na naszym blogu ukaże się mój artykuł, w którym będę pisać o miejscu traumy w sytuacji edukacyjnej ✍🏻 Tekst będzie kontynuacją cyklu o skrypcie szkolnym, którego pierwsze trzy części możecie przeczytać tu:

1️⃣ https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-1/
2️⃣ https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-2/
3️⃣ https://dialogiizmysly.pl/blog/skrypt-szkolny-w-uczeniu-sie-doroslych-czesc-3/

🔔 25 kwietnia o 11.00 będziemy mieli okazję e-spotkać się na szóstym już inspiratorium z cyklu „Uczenie na podstawie doświadczania. Niezbędnik trenerki i trenera rozwoju umiejętności psychospołecznych” ➡️ https://forms.gle/t3yS5ED5qxud5Cgj8

Do zobaczenia! 😊 👋🏻