Karimba Teatr Drama Arteterapia

🍂We wrześniu do szkół i przedszkoli wracają nie tylko uczniowie i nauczyciele. Wracamy też MY z warsztatami prowadzonymi w ramach projektu „Poruszające Bajki o Emocjach w krakowskich przedszkolach”, który jest współfinansowany ze środków miasta Kraków PL

🍂Początek roku szkolnego bywa trudny dla niektórych dzieci, a szczególnie tych, które dołączają do nowej grupy. Dzieci, które co prawda, są już obeznane z przedszkolem, ale wracają do niego po długiej przerwie, również czasem mają potrzebę ponownej adaptacji. W czasie trwania tego procesu ważnym jest, aby jak najbardziej ułatwić dzieciom wejście w grupę - dając im zrozumienie i czas, ale także ucząc komunikowania potrzeb i nazywania emocji.

🍂Starając się być zawsze blisko odczuć naszych odbiorców, powakacyjną serię warsztatów otwieramy przybliżając dzieciom historię onieśmielonego Zajączka Ludwiczka 🐰, który tak jak niektórzy z uczestników zajęć, jest w przedszkolu po raz pierwszy!

👉Projekt realizuje Karimba Teatr Drama Arteterapia oraz Fundacja Inicjatyw Twórczych i Społeczno - Edukacyjnych Kurdybanek

👉Projekt współfinansowany ze środków Miasta Kraków PL

Lato i wakacje dają o sobie znać, ale my działamy nadal, prowadząc warsztaty w ramach Programu Rekomendowanego ,,Poruszające Bajki o Emocjach".

Zapraszamy dzieci w świat bajek, by wspólnie z bohaterami uczyły się rozpoznawać, nazywać, komunikować i regulować emocje.
To szczególnie istotne w kontekście przeciwdziałania zachowaniom ryzykownym i profilaktyce zdrowia psychicznego!

Projekt realizuje Karimba Teatr Drama Arteterapia oraz Fundacja Inicjatyw Twórczych i Społeczno - Edukacyjnych Kurdybanek.

Projekt współfinansowany ze środków Miasta Krakowa.

Kraków PL

:) Czy wiecie, że działania w ramach projektu ,,Poruszające Bajki o Emocjach w krakowskich przedszkolach" kierujemy nie tylko do dzieci?

Nasze działania adresujemy również do Nauczycieli oraz Rodziców. Zależy nam na uwspólnieniu języka emocji, który wspiera dzieci w przeżywaniu ich, nazywaniu i wyrażaniu.

Szkolenie ,,Drama i język emocji" ma na celu uwrażliwienie dorosłych na to, w jaki sposób mówić do dzieci o emocjach i jakimi komunikatami reagować na nie. Ma to niebanalne znaczenie, ponieważ ,,To, w jaki sposób mówimy do naszych dzieci, staje się ich wewnętrznym głosem".

Nasze szkolenie to także okazja, by przyjrzeć się temu, po co są w ogóle emocje, jakie mają funkcje, co powoduje nie wyrażanie ich, co możemy zrobić, by wyrazać je w konstruktywny sposób.

:) Warsztaty w ramach projektu prowadzimy aktualnie w Przedszkolu Nr 58, Przedszkolu nr 10, Przedszkolu Nr 71, Przedszkolu Nr 92.

Projekt realizuje Karimba Teatr Drama Arteterapia oraz Fundacja Inicjatyw Twórczych i Społeczno - Edukacyjnych Kurdybanek

Projekt współfinansowany ze środków Miasta Krakowa.

Kraków PL

:) W tym tygodniu przed nami kolejne warsztaty w ramach projektu ,,Poruszające Bajki o Emocjach w krakowskich przedszkolach", który jest współfinansowany ze środków miasta Kraków PL.

👉Całość działań potrwa od czerwca go grudnia 2024.

:) Aktualnie warsztaty prowadzimy w Przedszkolu Nr 58, Przedszkolu nr 10, Przedszkolu Nr 71, Przedszkolu Nr 92.

Nasze działania kierujemy nie tylko do dzieci, ale również do Nauczycieli oraz Rodziców. Zależy nam na uwspólnieniu języka emocji, który wspiera dzieci w przeżywaniu ich, nazywaniu i wrażaniu.

☺ Całościowe, systemowe podejście daje dobre rezultaty, o czym jesteśmy przekonane i co możemy z radością obserwować od kilku lat, w ramach działań Karimby.

Projekt realizuje Karimba Teatr Drama Arteterapia oraz Fundacja Inicjatyw Twórczych i Społeczno - Edukacyjnych Kurdybanek.

Projekt współfinansowany ze środków Miasta Krakowa.

❤️ Pamiętajmy dzisiaj o Ojcach, o tym, jak ważni, choć czasem trochę niezauważeni, niedoceniani są.

🌟 Dziękujemy Wam, że jesteście - wspieracie, czuwacie, pomagacie, uczestniczycie, dajecie ciepło i bliskość, chronicie, pokazujecie świat!

Jako Karimba podczas szkoleń i warsztatów dla Rodziców najczęściej spotykamy się z Mamami, ale ogromnie cieszymy się, gdy możemy także zobaczyć Ojców. Mądrych, wrażliwych, zaangażowanych (doceniamy również tych Tatów, którzy zostają w tym czasie w domu z dziećmi :) ).

Ważny. Potrzebny. Kochany.
Tata.

🧡Jesteśmy w trakcie realizowania projektu ,,Program Poruszające Bajki o Emocjach w krakowskich Przedszkolach"!

😄Za nami kolejny dzień warsztatów w krakowskich placówkach.

✔Jakich umiejętności uczą się dzieci?

-komunikowania potrzeb i nazywania emocji
-konstruktywnego wyrażania emocji z dbałością o siebie i innych
-regulowania swoich emocji
-budowania relacji z otaczającymi nas osobami
-empatycznego reagowania

✔Jak pracujemy?

- Dramą, dzięki której dzieci mają szansę doświadczyć konkretnych sytuacji
i zachowań w fikcyjnym świecie
-Arteterapią, dzięki której dzieci otwierają się w twórczej wypowiedzi
- Instrumentami intuicyjnymi, dzięki którym dzieciom łatwiej pokonać nieśmiałość w wejściu w rolę

🤲Tak ukształtowane i wzmocnione na wczesnych etapach życia umiejętności emocjonalne mogą przyczynić się do dobrostanu psychicznego, lepszego rozumienia siebie i lepszego budowania relacji z innymi ludźmi. Ma to znaczenie w przeciwdziałaniu zachowań problemowych.

Projekt realizuje Karimba Teatr Drama Arteterapia oraz Fundacja Inicjatyw Twórczych i Społeczno - Edukacyjnych Kurdybanek.

Projekt współfinansowany ze środków miasta Kraków PL

☺ Z radością informujemy, że w ubiegłym tygodniu rozpoczęłyśmy realizację warsztatów w ramach projektu ,,Poruszające Bajki o Emocjach w krakowskich przedszkolach", który jest współfinansowany ze środków miasta Kraków PL!!!

🖐Nasz Program Rekomendowany realizowany będzie w kilku placówkach na terenie miasta.
👉Całość działań potrwa od czerwca go grudnia 2024.

🧡,,Poruszające Bajki o emocjach" to cykl warsztatów, które zostały stworzone w zespole psychologów i pedagogów jako program profilaktyczny wspierający rozwój emocjonalny dzieci. Bajki dotyczą tematów radzenia sobie z różnymi emocjami. Jest to pierwszy w Polsce program rekomendowany dla dzieci w wieku 4-6 lat.

🙂 Czerwiec stoi w Karimbie pod znakiem radości!
To właśnie tej niezwykle przyjemnej radości przyglądamy się wraz z dziećmi pod koniec roku szkolnego.

🤔Czy zastanawialiście się kiedyś jak różna może być radość?

🙂Czasami jest taka, że mamy ochotę skakać i tańczyć, a czasami radość przyjemnie rozchodzi się po naszym ciele i ogarnia nas spokój.

Podczas ostatniego warsztatu z cyklu Programu do dzieci ponownie przychodzi Kalimba, która zaprasza je w podróż, pod czas której wspólnie tropić będą przejawy radości.

Na swojej drodze spotykają Wilczkę Martę, Mitkę, Zielonego Księcia, Cichą Trawę, ale i istotne pytania:

🧡Kiedy czujecie radość?
Czy każdy przeżywa ją tak samo?
Od czego zależy, jak ją przeżywamy?

☺ Czerwcowy warsztat to okazja, by pożegnać się z bohaterami i bohaterkami naszego cyklu. Z pożegnaniem może wiązać się smutek, czasem także złość, ale uczymy się akceptować te trudne uczucia i robić miejsce na wspomnienia.

❤️

Żeby się dowiedzieć, kim jesteśmy, niezbędne jest zaproszenie otaczającego świata w nasze psychologiczne granice.

Dziecko w ciągu pierwszych lat życia buduje strukturę własnego „ja”, włączając w siebie osoby znaczące, zaczynając od matki, z którą ma najbliższy kontakt poprzez karmienie piersią. Uwewnętrzniając matkę, a potem kolejne osoby, może stopniowo odkrywać to, kim jest.

Następnym etapem jest włączanie grupy stanowiącej społeczne zaplecze procesu rozwoju. Dzięki temu dziecko może rozwijać tożsamość społeczną, czyli budować identyfikację z takimi aspektami jak narodowość, dziedzictwo kulturowe czy związek z miejscem, grupami społecznymi, normami i wartościami.

Innymi słowy, rozwój „ja” następuje poprzez nasiąkanie otaczającym światem i włączanie w siebie kolejnych jego aspektów.

Człowiek staje się pełną osobą, jeśli zidentyfikuje się ze światem, w którym żyje.

W ten sposób manifestuje się nasza zależność od wszystkiego, co nas otacza. Od zarania funkcjonowanie ludzi było definiowane przez religię, tradycję, społeczne konwenanse, układy rodzinne i zależności ekonomiczne.

Wolność i niezależność postrzegano jako niebezpieczny (z punktu widzenia interesu wspólnoty ludzkiej) kaprys. Był to zatem świat „społecznie ciasny”, z naszej obecnej perspektywy może nie do zniesienia, jednak w sensie psychologicznym dający silne poczucie więzi z innymi ludźmi, tradycją czy miejscem geograficznym. To połączenie z innymi, dające rozległą sieć wsparcia, manifestowało się między innymi w języku, w którym określenia dotyczące stopnia pokrewieństwa były zdecydowanie liczniejsze niż obecnie.
Ryszard Kulik, Wystarczająco dobre życie
📷 Orlando Allo on Unsplash

😤Sytuacje konfliktowe, złość, wybuchy, krzyki, płacz - to coś, co rodzice dobrze znają.

🤔Co wtedy zrobić?
Jak opanować sytuację?
Jak zadziałać, kiedy dziecko w silnej złości zaczyna być agresywne?
Czy klaps może pomóc?

Przeczytajcie
👇👇👇

,,Podejmowane przez dziecko zachowania, takie jak krzyk, marudzenie, szturchanie, szarpanie, bicie itp., są nieakceptowane przez najbliższych.

Rodzic podejmuje wówczas interwencję, np. w formie klapsa, wierząc, że w ten sposób nauczy dziecko, że nie wolno mu się tak zachowywać. Najczęściej dzieje się jednak odwrotnie – negatywne zachowania dziecka, zamiast się wyciszać, zaczynają się powtarzać i nasilać w myśl zasady: „lepiej być źle potraktowanym niż niezauważonym”.

Dla dziecka najważniejsza jest uwaga rodzica. To dlatego, gdy rodzic skupia się jedynie na „złym” zachowaniu dziecka, ono je powtarza i wtedy możemy mówić o błędnym kole złości, czyli sytuacji, w której im dziecko gorzej się zachowuje, tym gwałtowniej reaguje rodzic. W odpowiedzi dziecko zachowuje się jeszcze gorzej, a rodzic za każdym razem reaguje jeszcze mocniej, i tak koło się zamyka.

Ważne, aby rodzice zrozumieli, że chociaż zarówno oni, jak i dzieci kręcą się po kole złości, to jednak odpowiedzialność za przerwanie tego cyklu leży po stronie dorosłych. To oni mają możliwość, żeby zobaczyć, co się dzieje, i zareagować inaczej, a tym samym przerwać negatywny krąg wydarzeń."

☺ Dzieci nie potrzebują idealnych Mam.
Potrzebują wystarczających, autentycznych, obecnych Mam.

🧡Wszystkiego dobrego wszystkim Mamom!

Nie jestem dokładnie taką mamą, jaką chciałam być.
Nie jestem mamą, która dba o to, aby wszystko, czym karmię moje dzieci, było zdrowe i organiczne.
Nie jestem mamą, która robi wszystko na swojej liście rzeczy do zrobienia.
Nie jestem mamą, która czuje się pewna każdej swojej decyzji.
Nie jestem mamą, która kładzie się wcześnie spać, żeby codziennie rano budzić się świeża i gotowa. Zamiast tego do późna oglądam Netflixa lub... martwię się.
Nie jestem super ogarniętą mamą, która zna wszystkie odpowiedzi, a do kompletu ma idealny strój, makijaż i włosy.
Nie jestem mamą, która zachowuje spokój przy każdym guzie i siniaku, a czasami wręcz swoją reakcją pogarszam sytuację.
Ale jestem mamą, która może powiedzieć, że coś jest nie tak, tylko po jednym spojrzeniu.
Jestem mamą, która płakała, gdy zostawiła dziecko w przedszkolu, siłą oderwane od moich nóg.
Jestem mamą daleką od ideału.
Ale nikt nie zna i nie kocha moich dzieci bardziej.
A w ich oczach jestem wszystkim.
Więc, będąc po prostu mną,
Jestem mamą, której potrzebują moje dzieci.
Bo nie potrzebują ideału,
potrzebują mamy, która jest prawdziwa i je kocha.
Więc może jestem mamą, którą powinnam być,
i to jest lepsze niż ideały...
✍️:
📸:

☺ Dialog jest czasem wyzwaniem, ale zdecydowanie wartym podjęcia!
Warunki konieczne: otwartość, uważność, szacunek.
I do tej trójcy warto wracać raz jeszcze, jeszcze.

📚Przychodzimy do Was dziś z czytelniczą polecajką.

Chcemy podzielić się pozycją wartą uwagi, publikacją Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę - ,,10 wskazówek dotyczących przeciwdziałania krzywdzeniu i zaniedbywaniu dzieci".

Temat niezwykle ważny, mocny, warty refleksji!

👇👇👇https://edukacja.fdds.pl/pluginfile.php/96718/mod_resource/content/1/10wskazowek_przeciwdzialania_PEARLS-07.2022.pdf

Poniżej fragment:

,,Każda żywa istota potrzebuje przyjaznego, przewidywalnego,
stałego i konsekwentnego środowiska, aby się rozwijać. Te cechy jednak nie powinny być sztywne ani bezwzględne. To oznacza, że w relacji rodzic-dziecko te czynniki nie powinny występować w nadmiarze ani być nieobecne

[...]

Wszystkie formy krzywdzenia wywierają na dzieci negatywny wpływ, który może się przejawiać w podobny sposób i prowadzi
do charakterystycznych wzorców emocji i zachowań:

Gniew
Dziecko spostrzega świat jako wrogie środowisko, przed którym próbuje się bronić poprzez agresję, nadpobudliwość,
destrukcyjność i przemoc.

Strach
Dziecko spostrzega świat jako wrogie środowisko, przed którym próbuje się bronić za pomocą bierności, wycofania i uległości,
ponieważ czuje się kruche i bezsilne.

Izolacja
Dziecko spostrzega świat jako wrogie środowisko, przed którym się wycofuje w marzenia na jawie, starając się być tak „nieobecnym” i niewidzianym, jak to możliwe.

Niestabilność
Dziecko spostrzega świat jako niestabilny – miejsce, w którym „nigdy nie wiadomo, czy zdarzy się coś złego, czy coś dobrego”.
W rezultacie przejawia gwałtowne wahania nastrojów lub nagłe zmiany wyników w nauce.

Autodewaluacja
Dziecko bez przerwy mówi sobie: „Jestem głupi, jestem do niczego, nie potrafię…”, “Świat mnie nie kocha…”, “To moja wina…”, przez co
buduje obraz siebie jako osoby nieudolnej i bezwartościowej."

🤔Co o tym myślicie?

✌ ,,Poruszające Bajki o Emocjach" to pierwszy w Polsce i jedyny programem rekomendowany dla dzieci od 4 roku życia!

🧡 Program powstał w celu wspierania rozwoju kompetencji emocjonalno - społecznych dzieci w wieku przedszkolnym, które pomagają w:

● komunikowaniu swoich potrzeb i odczuć,
● radzeniu sobie z trudnymi sytuacjami,
● nawiązywaniu i utrzymywaniu zdrowych relacji z rówieśnikami.

👉 Tak ukształtowane i wzmocnione na wczesnych etapach życia umiejętności emocjonalne mogą przyczynić się do dobrostanu psychicznego, lepszego rozumienia siebie i lepszego budowania relacji z innymi ludźmi. Ma to kluczowe znaczenie w przeciwdziałaniu zachowań problemowych i ryzykownych.

🧡Pomagamy dzieciom zrozumieć emocje.
🧡 W ramach programu wspieramy i szkolimy także nauczycieli i rodziców.

🤲 Program został oceniony jako spełniający standardy poziomu I - Program Obiecujący.

✅ Posiada rekomendację przy Ministerstwie Zdrowia jako program profilaktyczny z obszaru promocji zdrowia psychicznego: Krajowe Centrum Przeciwdziałania Uzależnieniom KCPU, Instytut Psychiatrii i Neurologii , Ośrodek Rozwoju Edukacji.

Więcej informacji o programie i naszych warsztatach:
👇👇👇
https://programyrekomendowane.pl/.../poruszajace-bajki-o...

Program realizowany jest w Krakowie przez Karimba, w Warszawie przez Gruntownia. Bajki o emocjach. Bajkoterapia oraz na terenie całej Polski przez Centrum Działań Profilaktycznych.

Nasz program wspiera Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę.

✅Skontaktuj się z nami!
Jesteśmy otwarte na współpracę w krakowskich placówkach edukacyjnych w aktualnym roku szkolnym.

☎️Kontakt:
534 324 000

:) Kiedy myślimy o wspierającym, mądrym i świadomym towarzyszeniu w rozwoju i wychowaniu dzieci z pozycji dorosłego, często kluczową kategorią, która definiuje sposób tworzenia relacji z dziećmi jest czuła bliskość. Bliskość pełna empatii i zrozumienia. Bliskość bez oceniania, ale z próbą zauważania, uwzględniania i uważnienia najmłodszych.

Warto jednak zauważyć, że oprócz bliskości, drugim filarem dopełniającym całości powinny być granice. To właśnie one jasno postawione dają dzieciom poczucie bezpieczeństwa i możliwość orientowania się w tym, gdzie kończę się ja, a zaczyna druga osoba.

Często dorośli obawiają się stawiania granic, nie chcą być zdystansowani, często nie chcą popełniać błędów własnych rodziców.

Granice są jednak potrzebne, bo to dzięki nim możemy bezpieczniej i z szacunkiem do siebie i innych nawigować w świecie relacji.

:) Bardzo polecamy Wam temat do refleksji - warto przeczytać post od Natuli w tym temacie.

https://www.facebook.com/100064752158695/posts/832146045620460/?app=fbl

🛑 „Natychmiast wstawaj, jesteśmy już spóźnieni!”
🛑 „On zabrał moje pisaki!”
🛑 „Przestań krzyczeć!”
🛑 „Ty głupia mamo!”
🛑 „Pożałujesz swojej decyzji…”

Być może i w was już samo czytanie tych zdań powoduje napięcie.

Napięcie, które jest wynikiem tego, co się dzieje pomiędzy ludźmi - tego, co się dzieje z naszymi granicami.

To napięcie jest opowieścią o naszym wewnętrznym świecie. Jak w nim nawigować, aby ogarnąć relacyjny chaos?

Aby lepiej zrozumieć abstrakcyjne pojęcie granic, przyjrzyjmy się temu, czym są granice w świecie materialnym. Stanowią one linię podziału. Oddzielają terytoria państwowe, ale też wyznaczają określony obszar działki, ogrodu lub posesji. Przypomnijmy sobie, jak wyglądają tereny wiejskie albo przedmieścia – sąsiada od sąsiada oddziela najczęściej płot, czyli także granica, nie zawsze jednak jest on wysoki, pancerny i nieprzejrzysty. Nie zawsze zazdrośnie strzeże widoku na
pobliskie podwórko. Mimo tego dobrze wiemy, gdzie rządzi jeden, a gdzie drugi gospodarz.

Kiedy przełożymy powyższą metaforę na stosunki panujące między członkami rodziny, będzie nam łatwiej zrozumieć, jak bardzo granice między ludźmi wpływają na rozpoznawanie wzajemnych potrzeb i komunikację. Oraz jak niezwykle intensywnie potrafią one wpływać na relacje w rodzinie, między rodzicami a dziećmi, jak mocno oddziałują na nasze codzienne emocje i konflikty.

Gdy poznamy mechanizmy pilnujące porządku na naszychc(mamy, taty, dzieci itp.) granicach, otworzy się przed namicdroga do rozładowania wielu napięć w rodzinie. Szczególniecskorzystają na tym nasze relacje z dziećmi. Kto nie marzy o tym,cby napięć związanych z wychowaniem było wreszcie chociaż trochęch mniej?
Jak ogarnąć temat granic dowiecie się z mądrej książki Granice dzieci i dorosłych Jarka Żylińskiego >>> https://bit.ly/Zobacz-książkę-o-granicach

:D Zastanawiacie się po co właściwie w dramie korzystanie z fikcji i narracji?

Odpowiadamy!

,,W dramie poznawanie samego siebie odbywa się w sposób aktywny, poprzez działanie i przetwarzanie tego działania. Zastosowanie dramy zmusza osobę będącą w roli do podejmowania działań, do reagowania emocjonalnego na określone sytuacje i osoby uczestniczące w tych sytuacjach, a następnie pozwala na analizowanie tych działań i emocji, nazywanie ich i szukanie sposobów innych rozwiązań i zachowań.“

🤲 Wchodzenie w fikcyjną rolę uruchamia w uczestnikach działanie, narracja umożliwia kreowanie sytuacji, w których mogą oni podejmować inicjatywę, reagować. W dramie wchodzenie w role i narracja umożliwiają także skontaktowanie się z emocjami oraz refleksję.

,,W masce fikcji łatwiej mówić o własnych lękach czy problemach. Fikcja daje poczucie bezpieczeństwa. [...] Praca z fikcją w dramie, jej odkrywanie i poddanie próbie zrozumienia jest możliwe dzięki technikom dramowym, szczególnie tym o charakterze refleksyjnym i symbolicznym.”

Źródło:

Kamila Witerska, Drama. Przewodnik po koncepcjach, technikach i miejscach, rec. Prof. dr hab. Krzysztof J. Szmidt, red. Iwona Kuc, Wydawnictwo Dyfin SA, Warszawa 2014

☀️Pogoda sprzyja, w ostatnich dniach słońce przypieka...
Prawie jak na pustyni!
A my podczas warsztatów przenosimy się na pustynię właśnie, by porozmawiać z Zielonym Księciem o pewnej nieprzyjemnej emocji...

Do czego potrzebna jest ?
O czym nam mówi ta emocja?

To dwa bardzo trudne pytania, które padają w trakcie naszych warsztatów o zazdrości. Trudne zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.

:( W trakcie bajki rozmawiamy o tym, że czasem czując zazdrość robimy lub mówimy krzywdzące rzeczy.

Tak właśnie zachował się Zielony Książę - główny bohater naszej historii.

Zazdrość może pokazać nam, że na czymś lub na kimś nam bardzo zależy. Może to być wspaniały przedmiot, umiejętność, której chcielibyśmy się nauczyć lub relacja z kimś dla nas ważnym.
Ważne jest też to, aby umieć rozpoznać tę emocję i zrozumieć jej przyczynę. Samo nazwanie emocji i zaakceptowanie jej pomaga obniżyć jej natężenie.

💪Warto zatem rozmawiać o emocjach, także tych trudnych i nieprzyjemnych, które często są tematem tabu.

Dobroci i pogodności życzy Karimba :)

W nawiązaniu do poprzedniego postu polecamy lekturę :)

Rodzic wobec trudnych emocji dziecka - Natuli Rodzice bardzo często mają pod górkę ze wspieraniem dziecka w trudnych emocjach. Dlaczego emocje naszych dzieci są dla nas takim wyzwaniem?

“Płaczę, bo mój przyjaciel Zajączek wyjechał i już nie wróci. Wyprowadził się do Dębowego Lasu i teraz tam będzie mieszkać. Dlatego płaczę… Nie będę miała się teraz z kim bawić. I teraz już na zawsze będę smutna. Na zawsze.” 😭

Takie słowa wypowiada Wilczka Marta, bohaterka bajki o smutku. Marta przeżywa tę emocję tak mocno, że myśli, że jej smutek nigdy się nie skończy. 🥺

🤎Ale czy można być smutnym na zawsze?

🧡Kiedy można być smutnym?
🤎Dlaczego się smucimy?
🧡Co nam pokazuje smutek?
🤎Czy jest potrzebny?
🧡Jak wygląda człowiek, który czuje smutek?

W bajce szukamy odpowiedzi na te pytania.

Mówimy też o tym, że to w porządku - być smutnym.

W smutku dobrze jest poszukać wsparcia, chociaż czasem chcemy też pobyć sami. To czas na refleksję i zobaczenie, co jest dla nas ważne, ale też na przeżycie straty.

Jak reagować, gdy chcemy wesprzeć kogoś, kto się smuci?🤔

Zamiast słów: „nie płacz, nie smuć się”, lepiej wysłuchać drugiej osoby, pobyć z kimś, zaakceptować. Samo zauważenie czyjegoś smutku: "Widzę, że jest Ci smutno" - jest dużym wsparciem.

Warto normalizować smutek i płacz dzieci, wskazując, że wszyscy tak czasem mamy. I dzieci i dorośli.

W temacie płaczu i pytań, jakie wobec niego warto sobie postawić, polecamy Wam post Natuli - dzieci są ważne.

🧐Czy znacie Jespera Juula?
Jego podejście jest nam bardzo bliskie...

🧡Jesper Juul był duńskim terapeutę rodzinny, autorem książek z zakresu wychowania i socjologii.

📚 Był Założycielem fundacji FamilyLab, która ma na celu inspirowanie rodziców do wychowania dzieci w oparciu o pogłębioną relację rodzinną.

✔Juul propagował idee szacunku i współdziałania we wzajemnych relacjach z dzieckiem oraz dojrzałe przywództwo dorosłych. W swoich książkach podkreśla znaczenie godności dziecka i jego naturalnych kompetencji (np. empatii, zmysłu moralnego itp.), wskazuje w jaki sposób stawiać dzieciom granice oraz krytykuje autorytarny i nienaturalny styl wychowania.

Źródło: Wikipedia

Od samego początku zespół Karimby tworzyły kobiety...
Kobiety pełne pasji, wrażliwości, energii, ciekawości względem drugiego człowieka.

Kobiety mające misję, wierzące w to, że rozmawianie o emocjach ma sens i jest niezwykle ważne w kontekście rozwoju osobowego i społecznego.

🧡Program ,,Poruszające bajki o emocjach" powstał jako owoc twórczego spotkania dwóch mądrych i świadomych kobiet, które nie bały się zaryzykować!

🧡W pracy warsztatowej spotykamy nie tylko dzieci, ale i kobiety właśnie - nauczycielki, wychowawczynie, pedagożki. W tym dniu chcemy powiedzieć im, jak bardzo doceniamy ich pracę i jak ważną są częścią procesu pokazywania najmłodszym, że emocje są ważnym aspektem życia, który warto zauważać i nad którym warto pracować.

🧡Często mamy kontakt również z mamami. Doceniamy waszą troskę o pociechy i świadomość, chęć dowiadywania się, jak wspierać rozwój emocjonalny swoich dzieci, ale i jak zadbać o siebie - bycie mamą to prawdziwe wyzwanie! Jesteście bohaterkami, każdego dnia!

✌Drogie kobiety - życzymy Wam dużo sił, wrażliwości, wsłuchania w siebie. Bądźcie odważne, podążajcie za intuicją.

Co dzieci wiedzą o emocjach?

Okazuje się, że całkiem sporo.

Gdzie? Na naszych warsztatach.

Często dzieci mają naprawdę sporą wiedzę w zakresie emocji. Czasami to kwestia usystematyzowania jej i poukładania w głowach dzieciaków. Pomagamy im w zakresie kompetencji społeczno-emocjonanalnmch przez wcielanie się w postacie, które przemierzają przeróżne krainy. Dzieci będąc w roli pośrednio doświadczają sytuacji. Uczymy emocji przez modelowanie sytuacji, w których trudności doświadcza główny bohater, a dzieci jako „specjaliści” pomagają mu w doświadczanej trudności.

😄 Często podkreślamy, jaki wpływ na rozwój psycho-społeczny ma drama i jak wielki potencjał edukacyjny i rozwojowy w niej drzemie.

🤨 No dobrze, a skąd właściwie to wiemy?
Z praktyki!
Pracujemy tą metodą od wielu lat, wspierając różne grupy odbiorców - od dzieci po seniorów.

🧐 Czy skuteczność dramy jest jakoś udowodniona, ma podstawy naukowe?
Tak!

📚 Drama uznana została skuteczną metodą edukacyjną - jej innowacyjność i korzystny wpływ potwierdza między innymi międzynarodowe badanie DICE (Drama Improves Lisbon Key Competition in Education 2010), w którym wzięło udział ponad 4 500 osób z 12 krajów.

✔ Jak wykazało badanie DICE, uczniowie którzy regularnie uczestniczą w działaniach z użyciem dramy:

- są wyżej oceniani przez nauczycieli pod każdym względem,
- są bardziej pewni swoich umiejętności czytania i rozumienia zadań,
- mają większe poczucie pewności siebie w sytuacjach porozumiewania się z innymi,
- są bardziej empatyczni, mają szacunek dla innych,
- częściej odczuwają, że są twórczy,
- potrafią lepiej rozwiązywać problemy,
- lepiej radzą sobie ze stresem,
- ą znacznie bardziej tolerancyjni wobec mniejszości i obcokrajowców,
- są bardziej aktywnymi obywatelami,
- wykazują większe zainteresowanie uczestnictwem w sprawach publicznych.

🧡 Tak ukształtowane i wzmocnione na wczesnych etapach życia umiejętności emocjonalne i społeczne mogą przyczynić się do dobrostanu psychicznego, lepszego rozumienia siebie i lepszego budowania relacji z innymi ludźmi!

23 luty Międzynarodowy Dzień Walki z Depresją

Potrzebujesz pomocy?
116 111 - telefon zaufania dla dzieci i młodzieży
800 121212 Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka
800 70 2222 Linia bezpośredniego wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego
800 199 990 Ogólnopolski Telefon Zaufania „Uzależnienia”

Jesteś zainteresowan_ profilaktyką zdrowia psychicznego?
Psychoedukacja z zakresu kompetencji emocjonalnych sprzyja prawidłowemu rozwojowi dziecka. Daje narzędzia, które ułatwiają samoregulację w trudnych sytuacjach. W Karimbie przez wykorzystanie elementów dramy, ruchu i bajkoterapii pomagamy dzieciom rozwijać ich inteligencję emocjonalną.

Jeśli jesteś zainteresowan_ naszą ofertą zadzwoń: 534 324 000

🤔 Czy spotkaliście się z terminem ,,modelowanie" w kontekście wychowania?
Co to właściwie jest?
Na czym polega?

😉 Już spieszymy z odpowiedzią!

Modelowanie, czyli dawanie przykładu swoim zachowaniem, jest najlepszą nauką dla dzieci. Nie jest to metoda w sensie odgórnego uczenia innych właściwego zachowania, ale słuchania swoich uczuć i swoich potrzeb, czyli niejako pokazywanie ,,w praktyce", na własnym przykładzie konstruktywnych strategii. Poprzez nasze zachowanie kształtujemy i uczymy dzieci, jak radzić sobie w życiu.

Modelowanie to także nazywanie swoich emocji, mówienie o nich. To jest jak tłumaczenie dzieciom świata. “Kiedy dzieje się coś, czego nie chcemy, można czuć złość”. Nie jest to wcale proste. Mamy zakodowane, że mówienie o swoich uczuciach to coś wstydliwego. Jest to jednak istotne, ponieważ pomaga dziecku budować słownik emocji i rozróżniać różne stany emocjonalne.

Jeśli rodzic mówi w otwarty sposób o swoich emocjach (oczywiście, bez obciążania dziecka szczegółami), nie zaprzecza im, nie stara się ich ukrywać, to dla dziecka jest to jasny przekaz, że emocje są ok, że są naturalne i że wszyscy je przeżywamy.

Warto pamiętać, że dzieci uczą się głównie poprzez obserwację oraz doświadczanie konkretnych sytuacji i wzorów zachowań ze strony innych.

🥰 Co o tym sądzicie?
Czy zatanawialiście się kiedyś, jaki wpływ na dzieci na wasze zachowanie?

Podczas naszych warsztatów dzieciaki mają okazję poznać i doświadczyć brzmienie wielu ciekawych instrumentów.

Dzieje się tak, dlatego, że muzyka jest dobra na myślenie…

Badania dowodzą, że doskonałym narzędziem stymulującym wszechstronny rozwój jest muzyka.

Muzyka może mieć wpływ na doskonalenie procesów myślenia u dzieci, ponieważ ważne w rozwoju myślenia jest wzbogacanie zróżnicowanych bodźców o jakościach nie tylko wizualnych, lecz także akustycznych.

Karimba oferuje dzieciom szeroką gamę doznań wizualnych i słuchowych, ale przede wsztkim emocjonalnych.

Dziecko przez własną twórczą aktywność lepiej poznaje otaczający świat, jego właściwości, elementy, relacje między nimi, buduje swoje miejsce w świecie. Twórcza aktywność dziecka jest więc jednocześnie przejawem jego rozwoju i czynnikiem sty mulującym dalszy rozwój (Danel-Bobrzyk, 2000, s. 223).