Taniec i psychika - Anita Major

Słowa: „Depresja i mrok karmi się brakiem ruchu”.

Choć przyczyny depresji są złożone i różnorodne, to brak ruchu może stanowić jeden z czynników wpływających lub pogłębiających jej powstawanie.

Pewnym jest, że regularna aktywność fizyczna przyczynia się do wydzielania endorfin - hormonów szczęścia, które działają jak naturalne antydepresanty, poprawiając samopoczucie i obniżając poziom stresu. Regularny ruch, który nam sprzyja i jest wykonywany w zgodzie z tym, co mówi nam ciało - naturalnie „przesuwa" nas do jaśniejszego „bieguna" w naszym umyśle. A stan umysłu, czyli „filtr", powoduje że odbieramy świat tak, a nie inaczej.

Najważniejsze jednak, aby nie robić niczego wbrew sobie i swojemu ciału. Jeśli czujesz się źle wykonując dane aktywności, jak np. bieganie, to spróbuj od czegoś innego, np. dłuższego spaceru czy spokojnej jogi. Ma być on dopasowany do Ciebie.

Jaki rodzaj ruchu sprawia, że czujesz się po nim choć trochę lepiej z samym sobą?

Jak odpowiednio dopasujesz go do siebie, ciało podziękuje Ci za to, że dostarczasz mu ruchu o jakie samo prosi. Możesz sam to sprawdzić — wpleć aktywność fizyczną, planując swój najbliższy tydzień. Nie musi to być intensywny trening, już 30 minut spaceru dziennie może mieć pozytywny wpływ na zdrowie, ale i zmianę subiektywnego postrzegania rzeczywistości.

Czy zdajesz sobie sprawę z tego, że ciało bez przerwy informuje Cię o tym, co jest dla Ciebie, a co nie?

- czy czujesz teraz gdzieś napięcie/ból ?
- czy boli Cię głowa ?
- czy czujesz w powtarzających się sytuacjach ucisk w gardle ?

Twoje ciało jest niezwykle mądre i w każdym momencie przekazuje Ci wiele informacji na temat Twojego zdrowia i dobrostanu. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że ciało może być dla nas najskuteczniejszym "radarem", który mówi do nas głosem intuicji.

Jak to rozpoznać?

Istnieją 3 style reakcji na zagrożenie: walka, ucieczka i paraliż.

Reakcja WALKI jest charakterystyczna dla sytuacji, w których odczuwamy gniew, frustrację czy agresję. Kiedy nasze ciało reaguje w ten sposób, staje się gotowe do walki i obrony. Podwyższa się tętno, a poprzez wydzielanie adrenaliny zwiększają się nasze siły i wyostrza skupienie na potencjalne zagrożenie. Stajemy się gotowi do walki z nim.

Drugim stylem reakcji na zagrożenia jest UCIECZKA. Kiedy nie czujemy się na siłach, by stawić czoła niebezpieczeństwu, włącza się mechanizm ucieczki. W takiej sytuacji nasze ciało przyspiesza tętno, ciśnienie krwi i oddech, co zwiększa naszą mobilność i szybkość. Czujemy się zmuszeni do ucieczki lub uniknięcia sytuacji, która może nam zaszkodzić.

W stan PARALIŻU ciało przechodzi, kiedy czujemy się zbyt zagubieni lub zdezorientowani, by działać. W takiej sytuacji ciało zwalnia tempo, ciśnienie krwi i oddychanie spadają. Czujemy się niezdolni do działania. Mamy poczucie zamrożenia ciała, przejścia w stan uśpienia - tak abyśmy stali się wręcz niewidoczni i nieistniejący dla zagrożenia.

Reakcje te są naturalne i potrzebne, jednak jeśli zauważysz u siebie powtarzające się objawy w konkretnych sytuacjach, takie jak bóle głowy, ucisk w gardle/brzuchu, brak energii, utratę/nadmierny apetyt - to może to być sygnał, że dzieje się coś, co warto sprawdzić/przeanalizować. Być może w którejś z Twoich sfer życiowych potrzebna jest jakaś zmiana lub ważne jest znalezienie sposobu na zmniejszenie stresu i poprawienie swojego stanu emocjonalnego, dlatego warto regularnie wsłuchiwać się w siebie.