Natalia Ojewska Journalist

This one has to end up on the main feed ☺️

Hello London ❤️💙 So good to be back ☺️

To był ogromny zaszczyt wystąpić w tak znamienitym gronie! Bardzo dziękuję za zaproszenie!

Zapraszam do wysłuchania ☺️

Rozmowa o trudnych reportażach, w tym o książce Natalia Ojewska Journalist "Zabiłam. Historie matek skazanych za zbrodnię ludobójstwa w Rwandzie"
https://open.spotify.com/episode/3EMur1Q7SPMqEGrpHBUgWW
🛒📖➡ https://www.empik.com/zabilam-historie-matek-skazanych-za-zbrodnie-ludobojstwa-w-rwandzie-ojewska-natalia,p1292283540,ksiazka-p

A little bit of 💙

Właczajcie Radio 357 dziś o 21:00 👌😉

Szacuje się, że w Rwandzie w 1994 r. w ciągu 100 dni z rąk ekstremistów Hutu zginęło około miliona Tutsi. Kobiety stanowią ok. 10% wszystkich sprawców skazanych za te zbrodnie ludobójstwa. Pochodzą z różnych grup etnicznych. Większość z nich to matki.

„Zabiłam. Historie matek skazanych za zbrodnię ludobójstwa w Rwandzie” to książka o piętnastu kobietach, które były lub nadal są w więzieniu. To opowieść o popełnionych przez nie czynach, odbywaniu kary, próbie powrotu do rzeczywistości i rodziny.

To też opowieść o tym, co pcha człowieka do zbrodni i do czego może doprowadzić polaryzacja społeczeństwa. To także poszukiwanie odpowiedzi na najtrudniejsze pytanie: dlaczego rodziny, które mieszkały obok siebie i przyjaźniły się przez lata, zaczęły mordować się nawzajem?

Z autorką książki, Natalią Ojewską - reporterką specjalizującą się w tematyce kryzysów humanitarnych i społeczeństw odbudowujących się po konflikcie - spotkamy się w „Placu na rozdrożu” 7 marca po 21:00. Na rozmowę zaprasza Michał Olszański.

Bardzo mi miło, że mój reportaż uczestniczy w tegorocznej edycji Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego obok tylu wspamniałych tytułów i autorów ☺️

W 14. edycji 🏆Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego gościmy książki serii Czuły Punkt Wydawnictwa Słowne:
📕 Grzegorz Kapla, Mekong przed końcem świata, Czuły Punkt / Wydawnictwo Słowne
📗 Natalia Ojewska, Zabiłam, Czuły Punkt / Wydawnictwo Słowne
👉 Natalia Ojewska przedstawia piętniaście rozmów z kobietami biorącymi udział w zbrodni ludobójstwa w Rwandzie w 1994 roku. Niektóre były pomocnicami, inne wspierały mężów zabójców, a jeszcze inne planowały i zarządzały zbrodnią.
🎙 O książce z autorką rozmawia Wioletta Gawlik-Janusz / Radio Kraków Kultura
https://radiokrakowkultura.pl/podcasty/rozmowa-z-natalia-ojewska

It was a privilege to cover this historic summit focused on strategies to increase military support to and watching taking the iconic family photo with the EU leaders 🇪🇺🇺🇦

Miałam przyjemność rozmawiać z red. Wiolettą Gawlik o książce i serdecznie zapraszam do wysłuchania podcastu ☺️

🔹 Podkast 🔹

Czy można żyć ze świadomością, że zabiło się własne dziecko?

Takie pytanie stawia Natalia Ojewska – reportażystka, autorka książki „Zabiłam. Historie matek skazanych za zbrodnię ludobójstwa w Rwandzie”, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Słowne. Autorka opisuje proces ludobójstwa, do którego doszło w 1994 r. w Rwandzie, ale czyni to z perspektywy kobiet biorących czynny udział w machinie zła. Niektóre były pomocnicami, inne wspierały mężów zabójców, a jeszcze inne planowały i zarządzały zbrodnią. Wskazywały dzieci Tutsi doprowadzając do ich śmierci, ale i podnosiły rękę na własne dzieci.

Na rozmowę z Natalią Ojewską zaprasza Wioletta Gawlik.

Podkast jest dostępny na
▶ www.radiokrakowkultura.pl
___
Słowne

Dziękuję 😍😍😍

Adam Szaja smakksiazki.pl w ramach podsumowań ubiegłorocznych wyróżnił jedną z naszych książek - "Zabiłam. Historie matek skazanych za zbrodnię ludobójstwa w Rwandzie".
http://smakksiazki.pl/najlepsze-ksiazki-ktore-przeczytalem-2022-roku
🌍
✒️ "Gdy w kwietniu 1994 roku Rwandę zalała fala pogromów nienawiści wymierzona w Tutsi, kobiety odegrały istotną rolę w mordowaniu swoich sąsiadów.
To one podżegały mężów, braci, kuzynów i synów do udziału w pogromach. Gotowały im posiłki, przynosiły wodę, z dumą uczestniczyły w wieczornych ucztach, celebrując śmierć każdego zamordowanego.
Tylko nieliczne dołączyły do wąskiego grona liderów rządowych, militarnych czy dowódców bojówek Interahamwe, którzy bezpośrednio zaplanowali i nadzorowali eksterminację Tutsi.
Inne współpracowały ze sprawcami, wskazując kryjówki Tutsi czy wydając ich w ręce bojówkarzy ze świadomością, że zostaną zabici. Przynosiły też sprawcom narzędzia zbrodni i grabiły mienie ofiar. Przywłaszczały wszystko, co było dostępne: ziemię, domy, przedmioty codziennego użytku i zapasy żywności.
Wiele nie zawahało się wziąć do ręki maczety lub innego narzędzia zbrodni i zamordować nie tylko swoich sąsiadów, lecz także mężów i dzieci".
🛒📚👉 https://www.empik.com/zabilam-historie-matek-skazanych-za-zbrodnie-ludobojstwa-w-rwandzie-ojewska-natalia,p1292283540,ksiazka-p
Natalia Ojewska Journalist

„Zdarzyć się mogło, zdarzyć się musiało” ❤️
Rok 2022 był dla mnie magiczny ✨ Spełniłam nie tylko moje marzenie przeprowadzenia wywiadów z więźniarkami skazanymi za ludobójstwo (ludzie mają różne marzenia 😉), ale napisałam o tym książkę.
To nie są proste historie o zbrodni, ale o tym jak się żyje dzwigając jej jarzmo. Jak trudno jest poprosić o wybaczenie, wiedząc, że krewnymi ofiar są najbliźsi sąsiedzi? Czy można wybaczyć taką zbrodnię jak ludobójstwo? Jak ponownie uwierzyć w człowieczeństwo? Czy jest w nas więcej dobra czy zła? Ile o sobie tak naprawdę wiemy?
Ten reportaż zabiera Was w trudną podróż szukania odpowiedzi na te i inne pytania.
W tym roku spełniłm też moje inne marzenie zawodowe ❤️ Zostałam korespondentką w agencji Bloomberga i relacjonuję wydarzenia z polskiej sceny politycznej. ❤️ Nie mogłabym być szczęśliwsza ❤️

Dziękuję wszystkim, którzy byli i są ze mną od wczoraj, od lat, od zawsze ❤️ Za wsparcie, za siłę, za wspólnych śmiech i pomoc. Nie wiem o sobie jeszcze tak dużo, ale wiem, że bez Was nie byłabym tym, kim jestem. Love ya guys to the moon and back ❤️✨❤️

Zapraszam serdecznie ☺️

W najbliższy wtorek, 29 listopada o 19:00 Interdyscyplinarne Koło Naukowe Komunikacji Międzykulturowej i Międzywydziałowe Koło Afrykanistyczne Uniwersytetu Warszawskiego organizują spotkanie z Natalia Ojewska Journalist. Rozmowę wokół książki „Zabiłam. Historie matek skazanych za zbrodnię ludobójstwa w Rwandzie” będziecie mogli obejrzeć (Internet to jednak cudowny wynalazek!), korzystając z linku: https://uw-edu-pl.zoom.us/j/99911663781
https://mkauw.wordpress.com/2022/11/22/spotkanie-zabilam-historie-matek-skazanych-za-zbrodnie-ludobojstwa-w-rwandzie-rozmowa-z-autorka/

Kluczową cechą zbrodni ludobójstwa jest popełnienie jej z zamiarem zniszczenia grupy narodowej, etnicznej, rasowej lub religijnej. Współcześnie ludobójstwo jest najpoważniejszą zbrodnią wagi międzynarodowej. I nie ulega przedawnieniu. Pewnie dlatego nawet kilkanaście lat po aktywnym udziale wiele tysięcy Rwandyjek i Rwandyjczyków stanęło przed sądami gacaca. Te sądy są tradycyjnym, lokalnym systemem rozpraw w Rwandzie. W składzie sędziowskim zasiadali członkowie społeczności lokalnej. Idealny scenariusz rozprawy zakładał, że oskarżony przyzna się do postawionych mu zarzutów, wyrazi skruchę, poprosi o wybaczenie, po czym przystąpi do zadośćuczynienia.
W 2001 roku decyzją rządu rwandyjskiego sądy gacaca mogły prowadzić rozprawy kobiet i mężczyzn oskarżonych o popełnienie ludobójstwa w 1994 roku.
Postawienie ich przed sądem mogło nastąpić wiele lat potem. Tak wspomina dzień aresztowania matki córka jednej ze skazanych: "To było w kwietniu 2010 roku. Prawie cały dzień nie było mnie w domu. Rano poszłam na mszę do kościoła. Prosto po niej wybrałam się do babci i wróciłam dopiero wieczorem. Wtedy rodzeństwo opowiedziało mi, że mama została aresztowana.
Jedli obiad, kiedy do drzwi zapukał policjant. Był w ubraniu cywilnym, wylegitymował się odznaką i pokazał jakieś papiery. Pozwolił mamie skończyć posiłek i zabrał ją na posterunek. Razem z nimi pojechała babcia. Usłyszałam to wszystko i się rozpłakałam. Mama była w zaawansowanej ciąży, krótko przed porodem.
Rano wróciła babcia i pojechałyśmy ponownie do mamy. Urodziła trzy tygodnie później, w szpitalu Kanombe, po czym została przewieziona do więzienia.
Podczas naszego pierwszego spotkania w zakładzie karnym płakałyśmy obie. Powiedziała mi: .
Wieści się rozeszły. Ludzie zaczęli nas wyzywać od ludobójców. Ale z czasem przestali. To było dla mnie tak bardzo trudne. Nadal jest."
Ta kobieta to Florence Nyiramsemigana, od 2010 roku w kigalijskim więzieniu Mageregere odsiadująca wyrok 18 lat pozbawienia wolności. Gdy wybuchło ludobójstwo, miała zaledwie 18 lat i całe życie przed sobą.
Swoją zbrodnię ukrywała przez 16 lat przed całą swoją rodziną: mężem, matką, a także czwórką dzieci, które urodziła po 1994 roku.

Historie kilkunastu kobiet, które zgodziły się je opowiedzieć, kilkunastu spośród tysięcy odsiadujących wyroki w rwandyjskich więzieniach poznacie dzięki książce Natalia Ojewska Journalist "Zabiłam. Historie kobiet skazanych za zbrodnię ludobójstwa w Rwandzie": https://www.empik.com/zabilam-historie-matek-skazanych-za-zbrodnie-ludobojstwa-w-rwandzie-ojewska-natalia,p1292283540,ksiazka-p

Dziękuję za wspaniałe spotkanie! ☺️

Jesień w najładniejszym parku Wawy 🥰

Drugie miejsce na liście bestsellerów w Big Book Cafe! 🥰
Dziękuję wszystkim czytelnikom za zaufanie! 🥰

📙📗📕A tak pięknie wybieraliście w sierpniu! Dziękujemy za czytanie i zapraszamy po nowości oraz klasyki. Lato może trwać wiecznie, przynajmniej między wierszami!
✋ 1. "Mikrowyprawy z Warszawy" Monika i Seweryn Masalscy [ Znak Literanova ]
🎯 2. "Zabiłam" Natalia Ojewska [Wydawcnictwo Słowne]
✋ 3. "Empuzjon" Olga Tokarczk [ Wydawnictwo Literackie ]
🎯 4. "Konwersja" Piotr Rogoża [ Wydawnictwo Marginesy ]
✋ 5. "Tyłem do kierunku jazdy" Chutnik [ Wydawnictwo Znak ]

W ubiegłym tygodniu w odbyło się spotkanie autorskie ze mną, które poprowadziła wspaniała Justyna Kopińska. Dziękuję wszystkim, którzy przyszli oraz oglądali transmisję online! 😊 W końcu udało mi się też poznać niektórych z Was osobiście i trochę pogadać! Dziękuję! Na wspólnym zdjęciu z oraz .books 🥰😊 [fot. ] Do zobaczenia na następnym wieczorku 😊

Miałam przyjemność rozmawiać z Maćkiem o tym jaką rolę odegrały kobiety podczas ludobójstwa w Rwandzie i jak wygląda dziś proces pojednania. Zapraszam do odłuchania podcastu 😊

Jak kobiety w Rwandzie odpowiadają za współudział w ludobójstwie (Dział Zagraniczny Podcast #142)

Choć rzadko się o tym mówi, to w rwandyjskim ludobójstwie z 1994 r. wzięło udział tysiące kobiet. Czym ich rola różniła się od mężczyzn i jak dziś próbują wrócić do społeczeństwa po wieloletnich odsiadkach?

O zmaganiu się rwandyjskich zbrodniarek ze swoją przeszłością opowiada Natalia Ojewska Freelance Journalist: reporterka pisująca dla Wall Street Journal i autorka książki "Zabiłam. Historie matek skazanych za zbrodnię ludobójstwa w Rwandzie".

Nagrania możesz odsłuchać na stronie: https://dzialzagraniczny.pl/2022/08/jak-kobiety-w-rwandzie-odpowiadaja-za-wspoludzial-w-ludobojstwie/

Lub w aplikacjach: Spotify, iTunes, Google Podcasts, Pocket Casts, Stitcher, Overcast, Podplayer i Podkasty.info

Jeżeli podoba Ci się ten podcast, to możesz mnie też wesprzeć dobrowolną wpłatą w serwisie Patronite: https://patronite.pl/dzialzagraniczny

Co czytać o Afryce? Wrzucam Wam kilka moich ulubionych tytułów, a w relacjach znajdziecie mini opisy poszczególnych książek 😊

Kilka dni temu miałam przyjemność być gościem w audycji: Kobiecy wieczór prowadzonej przez wspaniałą Nulę Stankiewicz. Dziękuję za zaproszenie i cudowną rozmowę 😊

Kobiecy wieczór: książka "Zabiłam. Historie matek skazanych za zbrodnię ludobójstwa w Rwandzie" - Warszawa i Mazowsze - najnowsze wiadomości w RDC Książka opowiada historie piętnastu kobiet, które odbyły lub jeszcze odbywają karę więzienia – ich motywacje, popełnione czyny, zmagania z ciężarem zbrodni, przygotowania do wyjścia na wolność i trudności w powrocie do rodziny i społeczeństwa. Niektóre z nich nigdy nie przyznały...

Jestem wzruszona 🥰 Dziękuję za każde słowo 🥰

“Zabiłam” to jedna z najciekawszych pozycji wydawniczych, jakie ukazały się w ciągu ostatnich miesięcy na naszym rynku. W swoim reportażu dziennikarka Natalia Ojewska przybliża czytelnikom historie i sylwetki 10 kobiet skazanych za zbrodnię ludobójstwa w Rwandzie. Jest to tym bardziej interesująca i warta uwagi publikacja, gdyż Ojewska jako pierwsza napisała książkę o zbrodniach w Rwandzie, w której główna uwaga poświęcona i skupiona jest nie na mordercach - mężczyznach, a morderczyniach. Córkach, matkach, siostrach, sąsiadkach, przyjaciółkach. Ludobójczynie z “Zabiłam” przed krwawymi wydarzeniami z 1994 wiodły zwyczajne, spokojne, ustabilizowane życie. Jak to się stało, że z dnia na dzień przeobraziły się w bezwzględne zabójczynie niemające litości nawet dla kilkuletnich dzieci i noworodków czy długoletnich znajomych? Jak dziś czują się z tym co zrobiły? Jak żyją ze świadomością posiadania na rękach krwi niewinnych, często mających przed sobą całe życie, ofiar? Czy przyznają się do popełnionych przez siebie zbrodni i żałują tej ciemnej plamy na życiorysie czy może uparcie twierdzą, że są niewinne? Na te i inne pytania autorka stara się uzyskać odpowiedzi od swoich rozmówczyń. Ojewska dosłownie oddaje tu głos swoim bohaterkom - gdyż “Zabiłam” w większości składa się z wypowiedzi samych ludobójczyń. To one są głównymi bohaterkami tej książki, reportażystka usuwa się w cień, jest na drugim planie i tylko w nielicznych momentach dopowiada coś od siebie, gdy opowieści kobiet wymagają nakreślenia i objaśnienia tła historycznego, sytuacji politycznej bądź społecznej czy także i ukazania dowodów świadczących o mijaniu się z prawdą we wspomnieniach niektórych bohaterek. Historie morderczyń dodatkowo uzupełniają rozmowy z członkami rodzin skazanych, sąsiadami i przyjaciółmi, a także i spokrewnionymi z ofiarami, jak i samymi niedoszłymi ofiarami.

Natalia Ojewska z ogromną empatia i delikatnością traktuje swoje rozmówczynie i rozmówców. Przy tym cały czas pozostaje obiektywna, nie ocenia, nie potępia, nikogo nie wyróżnia. Pomimo, że reportażystka nie ucieka się do taniego szokowania - na próżno w książce szukać dziesiątek szczegółowych opisów przebiegu makabrycznych masakr, a jednak lektura “Zabiłam” jest jak dostanie młotem w głowę. Wstrząsa, przeraża, porusza, wywołuje rozpacz, niedowierzanie. Żal, ból, a w niektórych przypadkach obojętność i chłód, który skazane kobiety odczuwają w związku z tym, co zrobiły w przeszłości, ich małe wielkie dramaty wewnętrzne nie pozostawią żadnego czytelnika obojętnym. Mocny i ciężki reportaż, ale jakże wartościowy i unikatowy, bo oddający głos kobietom i będący świadectwem, że nie tylko mężczyźni byli uczestnikami i współwinnymi tej jednej z najokrutniejszych masowych zbrodni w historii ludzkości.

[Zabiłam. Historie matek skazanych za zbrodnię ludobójstwa w Rwandzie, Natalia Ojewska. Wydawnictwo Słowne, 2022]


Słowne Natalia Ojewska Freelance Journalist

Dziękuję z całego serca za każde słowo! 😊 Jestem wzruszona i najszczęśliwsza na świecie 😊

Dzień dobry 😊

,,Zabiłam" - Natalia Ojewska



Zobaczyłam recenzję tego reportażu u i poczułam się zaintrygowana. Tym samym propozycja Autorki dotycząca tej lektury spotkała się z moją pełną akceptacją.

To nie była lekka książka bo to nie były lekkie opowieści. To historie o tradycji, o odwiecznych wrogach, o manipulacji... o kobietach, które zgubiły same siebie.
Dla mnie to również opowieść o sile miłości i potrzebie życia w zgodzie z sobą i innymi, to kręta droga do prawdy, która pozwala się wyzwolić.

Czy ludobójstwo można zrozumieć? Czy ten rozdział się zakończył? A może to co dzisiaj jest nierozerwalnie złączone z przeszłością?

Historie same w sobie są, jakkolwiek to brzmi fascynujące, ale wielki ukłon dla Autorki. Dostałam do ręki reportaż!!! Tu nie ma prywatnych emocjonalnych podróży, tu dostałam fakty, które budziły moje emocje.
Jednak opowieść nie jest sucha, mówiła do mnie głosami kobiet, ich rodzin, sąsiadów. Ich głosy były płynne, lekkie, przyswajalne.
Rozumiałam, złościłam się, smuciłam, czułam przerażenie i bezsilność.
Przyznam, że do tego momentu ani jeden reportaż nie wzbudził we mnie tyle emocji co ten.

Nie potrafiłam po przeczytaniu książki napisać ani jednego słowa, dziś po kilku dniach wciąż mam z tym problem. Jak można ująć w krótką formę to wszystko co czuję? Zamknąć emocje w kilku słowach? Przecież ta książka wciąż we mnie żyje, przelewa się przez moje myśli, odciska na biciu serca.

Dziękuję Pani Natalio za te wszystkie uczucia i za możliwość zrozumienia, choć w jakimś stopniu, tego co się wydarzyło i co ma miejsce. To była dla mnie niezapomniana podróż.

Bardzo polecam! Genialny reportaż, doskonała lektura.


to coś zdecydowanie dla Ciebie 💚 będziesz zachwycona 😀

Posłuchaj podcastu: Ludobójstwo w Rwandzie: kobiety, które brały udział w zbrodni zdały sobie sprawę co zrobiły, gdy same zostały matkami - TOK FM Podcast z audycji Poranek Radia TOK FM - Weekend - Anna Piekutowska. Anna Piekutowska. Gośćmi audycji byli: Natalia Ojewska. Dostępna transkrypcja. Temat: Ludobójstwo w Rwandzie: kobiety, które brały udział w zbrodni zdały sobie sprawę co zrobiły, gdy same zostały matkami

Friday 😊

Nie mogłabym być bardziej wdzięczna za ten ubiegły rok 💛💚💙 i dziękuję za wszystkie życzenia na nowy ☺️

Wczoraj rano miałam przyjemność gościć w Radiu TOK FM i poopowiadać o książce 😊 Dziękuję redaktor Annie Piekutowskiej za zaproszenie i rewelacyjne pytania. Podsyłam Wam link do audycji 🥰

Posłuchaj podcastu: Ludobójstwo w Rwandzie: kobiety, które brały udział w zbrodni zdały sobie sprawę co zrobiły, gdy same zostały matkami - TOK FM Podcast z audycji Poranek Radia TOK FM - Weekend - Anna Piekutowska. Anna Piekutowska. Gośćmi audycji byli: Natalia Ojewska. Dostępna transkrypcja. Temat: Ludobójstwo w Rwandzie: kobiety, które brały udział w zbrodni zdały sobie sprawę co zrobiły, gdy same zostały matkami

Z całego serca dziękuję za wszystkie Wasze recencje, opinie i komentarze!!! Nie umiem wyrazić słowami, ile one dla mnie znaczą 🥰

Wiedziałam, że piszę książkę, która okaże się dla czytelników trochę puszką Pandory: Że sprowokuje Was do tego, aby zadać sobie niewygodne pytania i zajrzeć w głąb siebie. Nie zamieściłam żadnych drastycznych scen, bo nie chciałam, abyście czytając skoncentrowali się na tym, jak mordowano ludzi, ale dlaczego? Jak miesza się w nas dobro i zło? Kiedy i dlaczego stajemy się źli?

Stresowałam się, jak będzie to przez Was odebrane. Z Waszych recenzji i wrażeń wnioskuję, że stawiacie czoła wyzwaniu i chyba nawet pozytywnie odbieracie tą niewygodną emocjonalną podróż, w którą Was zabrałam.

Mam nadzieję, że pytania, które sobie zadajecie Was budują. I zastanawiam się, czy podobnie jak ja macie kilka, na które nie znajdujecie odpowiedzi…?

Dziękuję jeszcze raz za wszystkie Wasze opinie, wrażenie i komentarze 🥰 Dzięki Wam ta książka żyje 🥰

🙏

Dziś w Wysokich Obcasach możecie przeczytać fragment mojej książki :)

Jeden miał na sobie spodenki, drugi dziecięce body. Wzięłam ich za rączki i wydałam na śmierć - Nie pamiętam dokładnie kolorów ich ubrań, ale jeden miał na sobie spodenki z koszulką, a drugi dziecięce body z długimi nogawkami. Wzięłam ich za rączki i powiedziałam: 'Chodźmy'. Nie zaprotestowali - opowiada Floride, jedna z kobiet skazanych za zbrodnię ludobójstwa w Rwandzie.

Sunday ☀️ ☀️

Fioletowo 😊

Moje i prawie jak moje 🥰

Dziękuję smakksiazki.pl za rozmowę :) Do obejrzenia poniżej :)
https://www.youtube.com/watch?v=STFaHVBDpjw&t=9s

Czy można wybaczyć zamordowanie swoich bliskich? Czy można zabić z miłości? Rozmowa z Natalią Ojewską o książce „Zabiłam" - smakksiazki.pl Jestem pewien, że to jedna z najbardziej wstrząsających historii, które przeczytacie w tym roku. Natalia Ojewska porozmawiała z kobietami, które zostały skazane w Rwandzie za zamordowanie […]

Miałam przyjemność być gościem Radia RDC i opowiadać o książce 🙂

Wieczór RDC: wokół książki "Zabiłam" Natalii Ojewskiej - Warszawa i Mazowsze - najnowsze wiadomości w RDC Gościem Roberta Łuchniaka była autorka, Natalia Ojewska.

Metodycznie mordowali sąsiadów. Żony i matki ich dopingowały. Historia ludobójczyń W 1994 r. bojówki Hutu wymordowały ponad milion Tutsi w trwającej 100 dni masakrze. Dziennikarka "The Wall Street Journal" przeprowadziła serię wywiadów z kobietami, które zostały skazane za ludobójstwo. — Gdy bojówkarze ruszyli na ulice, aby metodycznie mordować swoich sąsiadów od 9 ...

A dziś na z 😊

Dziś Dzień Afryki 🥰 Moja już dekada wspomnień 🥰 I tyle pierwszych razy: pierwsze safari, pierwsze wywiady o konflikcie, wojnie, uchodźctwie, feminiźmie, prawach człowieka, zbrodniach i pojednaniu. Pierwsze piwo nad Nilem i pierwszy lot helikopterem z widokiem na Nil, pierwsze konwoje z misjami ONZ, pierwszy prawdziwy camping na pustyni pod chmurką z gwiazdami na wyciągnięcie ręki, pierwszy rejs statkiem i automatyczna diagnoza choroby morskiej ;) I miliony wyzwań, przygód, nowych przyjaźni. 🥰

Na dzień dobry w poniedziałek :) Kacper Forreiter z Onetu rozmawiał ze mną o tym, czy można wybaczyć zbrodnię ludobójstwa?

Metodycznie mordowali sąsiadów. Żony i matki ich dopingowały. Historia ludobójczyń W 1994 r. bojówki Hutu wymordowały ponad milion Tutsi w trwającej 100 dni masakrze. Niezależna dziennikarka, współpracująca m.in. z "The Wall Street Journal" przeprowadziła serię wywiadów z kobietami, które zostały skazane za ludobójstwo. — Gdy bojówkarze ruszyli na ulice, aby metody...