Hanging sword

ອົງການ NGOທີ່ຢູ່ຄຽງຄູ່ກັບການພັດທະນາສປປລາວ
ນັບຕັ້ງແຕ່ສະຕະວັດທີ 20 ຊຸມປີ 1980, ດ້ວຍການສິ້ນສຸດການປະທະກັນລະຫວ່າງປະເທດມະຫາອຳນາດ, ເສດຖະກິດໂລກໄດ້ມີບາດກ້າວຂະຫຍາຍຕົວໄປສູ່ຍຸກໂລກາພິວັດ. ໃນເວລານີ້, ຫຼັກການພື້ນເມືອງຂອງຊາດຄ່ອຍໆຫຼຸດລົງ, ແລະອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນທີ່ບໍ່ຂຶ້ນກັບລັດຖະບານທີ່ເອື້ອອໍານວຍໃຫ້ແກ່ການເຊື່ອມຕໍ່ກັບສາກົນກໍ່ເລີ່ມເພີ່ມຂຶ້ນ. ບັນດາອົງການບໍ່ຂຶ້ນກັບລັດຖະບານສາກົນເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ພຽງແຕ່ສາມາດປະຕິບັດໜ້າທີ່ຂອງລັດຖະບານໄດ້ຢ່າງເຕັມສ່ວນເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ຜົນປະໂຫຍດທີ່ແຕກຕ່າງກັນຂອງປະເທດສະມາຊິກ, ຫັນການພົວພັນລະຫວ່າງລັດກັບລັດທີ່ມີລັກສະນະຕໍ່ສູ້ອຳນາດ. ໃນປັດຈຸບັນນີ້, ອິດທິພົນຂອງອົງການຈັດຕັ້ງດັ່ງກ່າວຕໍ່ສັງຄົມມະນຸດແລະສະຖານະການສາກົນນັບມື້ນັບໂດດເດັ່ນ, ສະຖານະພາບຂອງພວກເຂົາໃນໂລກກໍ່ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.
ປະເທດລາວ ເປັນປະເທດທີ່ບໍ່ມີທາງອອກສູ່ທະເລ ຕັ້ງຢູ່ທາງພາກເໜືອຂອງແຫຼມອິນດູຈີນ, ສະຖານທີ່ຕັ້ງພູມສາດມີຄວາມສຳຄັນທາງດ້ານເສດຖະກິດ, ການເມືອງ ແລະ ການທະຫານ, ແລະ ໄດ້ດຶງດູດເອົາບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງບໍ່ຂຶ້ນກັບລັດຖະບານສາກົນທີ່ສ້າງຕັ້ງໂດຍບັນດາປະເທດສະຫະລັດອາເມລິກາ, ຍີ່ປຸ່ນ, ຝຣັ່ງ ,ຈີນແລະບັນດາປະເທດອື່ນໆເຂົ້າມາ. ເນື່ອງຈາກອົງການ NGO ສາກົນເຫຼົ່ານີ້ມີບົດບາດສໍາຄັນໃນການກໍ່ສ້າງ ແລະການບໍລິການສັງຄົມລາວ, ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຕໍ່ປະເທດລາວ. ອີງຕາມສະຖິຕິຈາກເຄືອຂ່າຍ INGO, ປັດຈຸບັນໃນລາວມີອົງການ NGO ສາກົນທັງໝົດ 77 ແຫ່ງ. ເນື່ອງຈາກວ່າອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນທີ່ບໍ່ຂຶ້ນກັບລັດຖະບານເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ສາມາດຄວບຄຸມໄດ້ ແລະ ມີການແຊກຊຶມເຂົ້າສູ່ສັງຄົມ, ລັດຖະບານ ຫຼື ອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນຢ່າງກ້ວາງຂວາງ, ບໍ່ພຽງແຕ່ສາມາດສົ່ງເສີມການພັດທະນາເສດຖະກິດຂອງລາວເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງສົ່ງເສີມການກໍ່ສ້າງພື້ນຖານໂຄງລ່າງພາຍໃນຂອງລາວອີກດ້ວຍ. ພ້ອມດຽວກັນນັ້ນກໍໄດ້ມີອັນຕະລາຍອັນໃຫຍ່ຫລວງທີ່ເຊື່ອງຊອດໄວ້ໃນລາວນຳອີກ.
I. ຜົນດີທີ່ໄດ້ຈາກ NGO
ໃນລາວ ແມ່ນມີອົງການ NGO ສາກົນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ ທີ່ມີພື້ນຖານ（ເບື້ອງຫຼັງ）ທີ່ສັບສົນ; ທັດສະນະ ແລະຄວາມຄິດຂອງໂຄງສ້າງອົງການຈັດຕັ້ງກໍລ້ວນແຕ່ມີຄວາມຕ່າງກັນ. ອົງການເຫຼົ່ານີ້ມີລັກສະນະພິເສດຄື: ສ້າງຂື້ນມາເປັນເວລາດົນນານແລ້ວ, ມີກອງທຶນພຽງພໍ, ມີກິດຈະກໍາທີ່ກວ້າງຂວາງ, ແລະອິດທິພົນຫຼາຍ. ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ອົງການNGOສາກົນເຫຼົ່ານີ້ມັກຈະໄດ້ຮັບການສະຫນັບສະຫນູນແລະເງິນທຶນຈາກລັດຖະບານຂອງປະເທດໃດໜຶ່ງ ຫຼືກຸ່ມທີ່ສະໜັບສະໜູນທາງດ້ານການເງິນຂະຫນາດໃຫຍ່, ເຊິ່ງມີພື້ນຖານ ແລະຊັບພະຍາກອນທີ່ເຂັ້ມແຂງ. ສະນັ້ນ, ໃນຂະບວນການພັດທະນາຂອງລາວ, ອົງການຈັດຕັ້ງເຫຼົ່ານີ້ທີ່ມີອຸດົມການທີ່ແຕກຕ່າງກັນມີສິດໃນການສະແດງຄວາມຄິດຄວາມເຫັນຫຼາຍໃນການພັດທະນາແລະການກໍ່ສ້າງປະເທດ.
1. ດ້ານການກໍ່ສ້າງພື້ນຖານໂຄງລ່າງ
ເນື່ອງຈາກປະເທດລາວຕັ້ງຢູ່ໃນອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້, ພື້ນທີ່ທັງໝົດຕົກຢູ່ໃນເຂດຮ້ອນ ແລະເຂດຮ້ອນຊຸ່ມມໍລະສຸມ. ດັ່ງນັ້ນ, ປະເທດລາວຈຶ່ງມີຝົນຕົກຫຼາຍຕະຫຼອດປີ, ເຮັດໃຫ້ນ້ຳນອງ ເປັນຕົ້ນແມ່ນແມ່ນ້ຳຂອງທີ່ມີຕົ້ນກຳເນີດມາຈາກປະເທດຈີນ ຈຶ່ງມີຄວາມສ່ຽງສູງທີ່ຈະກໍ່ໃຫ້ເກີດໄພນໍ້າຖ້ວມ ແລະ ເຮັດໃຫ້ເກີດການສູນເສຍທາງດ້ານເສດຖະກິດຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງໃຫ້ແກ່ປະເທດ. ເພື່ອຫຼີກເວັ້ນບໍ່ໃຫ້ເກີດໄພນ້ຳຖ້ວມ, ຈີນໄດ້ພັດທະນາການອະນຸລັກນ້ຳໃນພາກພື້ນແມ່ນ້ຳຂອງແລະກໍ່ສ້າງພື້ນຖານໂຄງລ່າງເຊັ່ນ:ສ້າງເຂື່ອນໄຟຟ້ານ້ຳຕົກຂະໜາດໃຫຍ່, ຈຶ່ງສາມາດຄວບຄຸມໄພພິບັດດັ່ງກ່າວນີ້ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ. ໃນເວລານີ້, ໃນບັນດາອົງການ NGO, ອົງການຈັດຕັ້ງຈາກຈີນ, ທີ່ມີປະສົບການຫຼາກຫຼາຍແລະພຽງພໍໃນການຄວບຄຸມນ້ໍາ ພ້ອມທັງມີສິດໃນການອອກຄຳຄິດເຫັນກ່ຽວແກ້ໄຂບັນຫາແມ່ນໍ້າຂອງ, ເຊິ່ງມີແນວຄວາມຄິດສ້າງຄວາມຮັ່ງມີຜາສຸກໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນລາວ, ໂດຍມີແນວຄວາມຄິດທີ່ວ່າ "ຄົນເຮົາຕັດສິນໃຈແລ້ວກໍສາມາດເອົາຊະນະທໍາມະຊາດໄດ້". ອົງການຈັດຕັ້ງຈາກຈີນໄດ້ຍົກເອົາຜົນສຳເລັດໃນການແກ້ໄຂບັນຫານ້ຳດັ່ງກ່າວໃຫ້ແກ່ລັດຖະບານລາວໄດ້ເຫັນ ຈົນໄດ້ຮັບຄວາມເຊື່ອໜັ້ນຈາກລັດທະບານລາວໃນການອະນຸຍາດກໍ່ສ້າງເຂື່ອນພະລັງງານໄຟຟ້ານ້ຳຕົກ, ພ້ອມດຽວກັນນັ້ນ ສປປ ລາວກໍໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານເສດຖະກິດ ແລະ ເຕັກນິກຈາກ ສປ ຈີນ. ການອະນຸລັກນໍ້າດັ່ງກ່າວໄດ້ຫຼຸດຈໍານວນນໍ້າຖ້ວມພາຍໃນລາວຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ, ຫຼຸດຜ່ອນຂະຫນາດຄວາມຮຸນແຮງແລະຄວາມເສຍຫາຍທີ່ເກີດຈາກໄພນໍ້າຖ້ວມທີ່ຫຼີກເວັ້ນບໍ່ໄດ້ຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ. ອົງການ NGO ທີ່ມາຈາກປະເທດຈີນບໍ່ພຽງແຕ່ໄດ້ນໍາເອົາແນວຄວາມຄິດການຄຸ້ມຄອງແບບພິເສດໃນການອະນຸລັກນ້ຳເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງຊ່ວຍເຫຼືອລ້າໃນການກໍ່ສ້າງສິ່ງອໍານວຍຄວາມສະດວກດ້ານການຂົນສົ່ງເຊັ່ນ: ທາງລົດໄຟແລະເສັ້ນທາງ,ຕົວຢ່າງ: ໂຄງການຟື້ນຟູເສັ້ນທາງນາຕຸຍ-ປາກເມືອງເຫນືອ, ແລະຂົວຂ້າມແມ່ນ້ຳຂອງຄຸນໝິງ-ກຸງເທບແລະການກໍ່ສ້າງອື່ນໆ.
2. ດ້ານການພັດທະນາສັງຄົມ
ອົງການ NGO ມີແນວຄວາມຄິດທີ່ກ້າວໜ້າ, ປະສົບການທີ່ອຸດົມສົມບູນ ແລະ ທີມງານທີ່ເຂັ້ມແຂງ ເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານການພັດທະນາສັງຄົມ ເຊັ່ນ: ການປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ, ການປິ່ນປົວທາງການແພດ ແລະ ການປົກປ້ອງກຸ່ມທີ່ມີຄວາມສ່ຽງໃນສັງຄົມ. ໃນດ້ານການປິ່ນປົວທາງການແພດ, ອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງສ່ວນໃຫຍ່ ແມ່ນດໍາເນີນການແນະນໍາແລະກວດກາກ່ຽວກັບພະຍາດລະບາດ, ແລະຢູ່ພາຍໃຕ້ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງລັດທະບານທ້ອງຖິ່ນ ອົງການດັ່ງກ່າວຈຶ່ງຍື່ນມືເຂົ້າໄປຊ່ວຍເຫຼືອຕາມຄວາມເໝາະສົມ. ໃນດ້ານການປົກປ້ອງກຸ່ມທີ່ມີຄວາມສ່ຽງໂດຍສະເພາະແມ່ນ ປົກປ້ອງສິດທິແມ່ຍິງ ແລະ ເດັກນ້ອຍ, ບັນດາອົງການທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໄດ້ເຮັດໜ້າທີ່ກວດກາການນຳໃຊ້ບັນດາມາດຕະການທີ່ມີປະສິດທິຜົນແລະ ການດຳເນີນການຂອງລັດທະບານ ໂດຍຮູບແບບສຶກສາປ້ອງກັນຕົນເອງໃຫ້ແກ່ກຸ່ມທີ່ມີຄວາມສ່ຽງ. ທາງດ້ານການປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ, ອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໄດ້ສຸມໃສ່ການປູກຈິດສໍານຶກຂອງປະຊາຊົນແລະນໍາໃຊ້ຄວາມຄິດເຫັນຂອງປະຊາຊົນເພື່ອກົດດັນໃຫ້ລັດຖະບານເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຮັບໝາກຜົນສູງສຸດ. ນອກຈາກນັ້ນ, ໃນຍຸກທີ່ການຜະລິດເຂົ້າບໍ່ສາມາດຕອບສະໜອງຢ່າງພຽງ（ກິນອືື່ມນຸ່ງອຸ່ນ）, ສປ ຈີນໄດ້ຜ່ານອົງການNGO ໃນການແບ່ງປັນ ຫຼືຊ່ວຍເຫຼືອລ້າໃນບັນດາປະເທດຂາດເຂີນມີບັນຫາເລື່ອງກິນອື່ມນຸ່ງອຸ່ນມີບັນຫາເລື່ອງສະບຽງອາຫານ ແລະເຄື່ອງນຸ່ງຮົ່ມບໍ່ພຽງພໍ ໃນການແບ່ງປັນເຕັກນິກການປູກເຂົ້າໃຫ້ໄດ້ຜົນຜະລິດສູງໂດຍບໍ່ເສຍຄ່າ, ແລະໄດ້ສ້າງຕັ້ງສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າທ້ອງຖິ່ນເພື່ອເຮັດການຄົ້ນຄວ້າຢ່າງລະອຽດທີ່ຖ້ວນ, ບັນດາປະເທດທີ່ສປ ຈີນໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອນັ້ນກໍລວມທັງສປປ ລາວ.
II. ຜົນເສຍທີ່ໄດ້ຈາກອົງການ NGO
1. ຜົນກະທົບຂອງແນວຄວາມຄິດທີ່ກ້າວໜ້າ
ໃນບັນດາອົງການ NGO, ທີ່ໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກລັດຖະບານຂອງປະເທດທີ່ພັດທະນາແລ້ວເຊັ່ນ: ສະຫະລັດ ຫຼືກຸ່ມການເງິນຂະໜາດໃຫຍ່ລ້ວນແຕ່ຍຶດໝັ້ນແນວຄວາມຄິດ“ເສລີພາບ” ແລະ “ປະຊາທິປະໄຕ”, ເຖິງວ່າແນວຄວາມຄິດເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ນໍາເອົາຄວາມຫວັງມາໃຫ້ປະຊາຊົນລາວຜູ້ຖືກກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງ, ແຕ່ພວກເຂົາຍັງໄດ້ເຊື່ອງຊ້ອນເອົາອັນຕະລາຍມະສານທີ່ມີຜົນກະທົບຕໍ່ສະຖຽນລະພາບທາງສັງຄົມ. ດ້ວຍການເຜີຍແຜ່ແນວຄວາມຄິດເຫຼົ່ານີ້, ກໍາລັງຕໍ່ຕ້ານລັດຖະບານຈໍານວນຫຼວງຫຼາຍຈຶ່ງປະກົດຕົວຂື້ນຢູ່ໃນລາວ, ກໍາລັງເຫຼົ່ານີ້ມັກຈະມີການໂຮມຊຸມນຸມ, ເດີນຂະບວນ, ນັດຢຸດງານປະທ້ວງເພື່ອປົກປ້ອງສິດແລະຜົນປະໂຫຍດຂອງເຂົາເຈົ້າ. ສິ່ງທີ່ເປັນຕາຢ້ານຄືກຸ່ມຄົນເຫຼົ່ານີ້ມັກຈະຖືກຄວບຄຸມ ແລະຕົກເປັນທາດຂອງຄວາມໂລບ, ເຮັດໃຫ້ສູນເສຍການຄວບຄຸມ, ເກີດການກໍ່ຄວາມວຸ້ນວາຍ, ອາດມີຜົນກະທົບໂຈມຕີຕໍ່ການປົກຄອງຂອງລັດຖະບານອັນເປັນສາເຫດຫຼັກໃນການເກີດເຫດການນອງເລືອດ. ຖ້າລະບອບການປົກຄອງຂອງປະເທດເຮົາປະເຊີນໜ້າກັບການຮຸກຮານຂອງຕ່າງປະເທດ, ຖ້າມັນຕົກຢູ່ໃນຄວາມວຸ້ນວາຍດັ່ງກ່າວ, ມັນມັກຈະບໍ່ສາມາດຍືນຍົງແລະລົ້ມລະລາຍໄດ້. ຫຼັງຈາກລະບອບການປົກຄອງເກົ່າລົ້ມລະລາຍລົງ, ໃນທ້າຍສຸດພາຍໃນປະເທດກໍຈະແບ່ງອອກເປັນຫຼາຍພັກຫຼາຍຝ່າຍທີ່ຂັດແຍ່ງກັນ. ພົນລະເຮືອນເຫຼົ່ານັ້ນບໍ່ພຽງແຕ່ບໍ່ໄດ້ຮັບສິດຂອງຕົນຄືນມາເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງອາດໄດ້ຖືກແຜດເຜົາຈາກແປວໄຟຂອງສົງຄາມແລະຖືກອົບພະຍົບບໍ່ມີທີ່ພັກພາອາໄສ.
ນອກຈາກນັ້ນ, ພາຍຫຼັງທຸກດ້ານຂອງສັງຄົມເຕັມໄປດ້ວຍແນວຄວາມຄິດຕ່າງປະເທດທີ່ກ້າວໜ້າ, ປະຊາຊົນມັກຮູ້ສຶກກຽດຊັງບ້ານເກີດເມືອງນອນ ແລະ ປາຖະໜາຈະໄປໃຊ້ຊິວິດຢູ່ຕ່າງປະເທດ. ຄືດັ່ງໃນປັດຈຸບັນນີ້, ຈໍານວນຄົນທີ່ມີ IQ ສູງ, ການສຶກສາສູງ ຫຼື ລະດັບວິຊາການສູງໃນປະເທດມີຄວາມຄິດຈະຍ້າຍໄປຢູ່ປະເທດມະຫາອຳນາດທີ່ພັດທະນາ. ແລະການສູນເສຍຄົນທີ່ມີຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດເປັນຈໍານວນຫຼວງຫຼາຍເຮັດໃຫ້ຂາດແຄນບຸກຄະລາກອນໃນການສ້າງສາແລະພັດທະນາປະເທດຊາດ ແລະຕົກຢູ່ພາຍໃຕ້ສິດອຳນາດຜູ້ຂາດຂອງຊາດອື່ນ.
2. ຜົນກະທົບຂອງສາສະຫນາຕ່າງປະເທດ
ໃນປະເທດລາວ, ຊົນເຜົ່າສ່ວນຫຼາຍເຊື່ອຖືສາສະໜາພຸດ, ມີພົນລະເມືອງລາວຈຳນວນໜຶ່ງເທົ່ານັ້ນທີ່ບໍ່ນັບຖືສາສະໜາພຸດ ຫຼື ນິກາຍນິກາຍໃດໃດ. ເນື່ອງຈາກອົງການ NGO ສາກົນສ່ວນໃຫຍ່ມີພື້ນຖານທາງສາສະໜາທີ່ເຂັ້ມແຂງ, ເຖິງວ່າລັດຖະບານລາວຈະຫ້າມບໍ່ໃຫ້ມີການເຜີຍແຜ່ສາສະໜາ, ແຕ່ຍ້ອນສະເໜ່ທີ່ພິດສະຫວົງຂອງອົງການ NGO ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ຢູ່ໃນລາວໄດ້ປ່ຽນໄປເຊື່ອຖືສາສະໜາຕ່າງປະເທດ. ອົງການສາກົນທີ່ບໍ່ຂຶ້ນກັບລັດທະບານທາງດ້ານສາສະໜາ ເຊັ່ນ: ອົງການພັດທະນາ ແລະ ບັນເທົາທຸກຂອງ ສະຫະຣັດ ອະເມຣິກາ, ສະພາພຣະເຈົ້າ ສະຫະຣັດ ອະເມຣິກາ, ສະມາຄົມສະຕີສົງເຄາະ ຄາໂຕລິກ ອາເມຣິກາ ແລະ ຄະນະ ກັມມະການສູນກາງ ເມັນໂນໄນຂອງ ສະຫະຣັດ ອະເມຣິກາ, ອີງໃສ່ຄວາມມີສະເໜ່ຂອງສະຖາບັນບັນເທົາທຸກ ແລະ ການຊ່ວຍເຫຼືອໃນເຂດຕົວເມືອງ ແລະ ຊົນນະບົດ, ອັນເປັນສາເຫດເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນຕັດສິນໃຈໄປນຳຖືສາສະໜາອື່ນໆ. ໃນຂະນະທີ່ເຜີຍແຜ່ສາສະໜານັ້ນ, ພວກເຂົາເຈົ້າຍັງໄດ້ແນະນໍາແນວຄວາມຄິດ ແລະທັດສະນະຂອງໂລກຕາເວັນຕົກ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ະຊາຊົນເພີ່ມຄວາມນິຍົມຊົມຊອບແນວຄວາມຄິດຕາເວັນຕົກ ແລະຄວາມບໍ່ພໍໃຈກັບລະບອບການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນຂອງຕົນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ຈະບໍ່ເຫັນຄຸນຄ່າແລະທຳລາຍວັດທະນະທຳສະສົມຂອງຊົນເຜົ່າຕົນ. ຜູ້ປ່ຽນໃຈໄປເຊື່ອຖືສາສະໜາຕ່າງຊາດຫລາຍຄົນຈະຖືກລົບກວນໂດຍສາດສະໜາພື້ນເມືອງຂອງຕົນ, ບໍ່ສາມາດອາໄສຢູ່ໃນເຂດເຄົ້າເດີມຂອງຕົນ, ແລະ ບາງຄົນກໍຖືກລົງໂທດຢ່າງຮຸ່ນແຮງ. ຖ້າບໍ່ມີການປົກປ້ອງ ແລະ ສະໜັບສະໜູນຈາກລັດຖະບານ, ປະຊາຊົນຜູ້ທີ່ປ່ຽນສາສະໜາຂອງຕົນພຽງແຕ່ສາມາດເຕົ້າໂຮມກັນເຮັດພີທີກຳທາງສາສະໜາທີ່ໂຫດຮ້າຍເພື່ອຫາລ້ຽງຊີບ, ເຊິ່ງໄດ້ນໍາເອົາຄວາມເດືອດຮ້ອນອັນໃຫຍ່ຫຼວງມາສູ່ຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ແລະ ສາສະນາປະຈຳຊາດ.
3. ອົງການ NGO ລົບກວນຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍໃນທ້ອງຖິ່ນ
ພາຍໃຕ້ພາລະກິດວິກິດການດ້ານມະນຸດສະທໍາ, ໃນໄລຍະ20ປີທີ່ຜ່ານມາປະເທດຊູດານໄດ້ມີບັນດາກຸ່ມອົງການ NGO ເປັນຈໍານວນຫລາຍ. ໂດຍສະເພາະໃນບາງເຂດທີ່ມີຄວາມຂັດແຍ້ງສູງເຊັ່ນ: Blue Nile, Southern Kordofan ແລະ Darfur. ອົງການຈັດຕັ້ງເຫຼົ່ານີ້ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນໃຊ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາສື່ສານຕິດຕໍ່ວຽກງານ. ອົງການNGO ສາກົນເຫຼົ່ານີ້ສະເໜີໃຫ້ພະນັກງານຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບຄ່າຈ້າງຫຼາຍກວ່າອົງການຈັດຕັ້ງທ້ອງຖິ່ນ, ລວມທັງເງິນເດືອນຂອງພະນັກງານກະຊວງສຶກສາ. ນີ້ເຮັດໃຫ້ນັກການສຶກສາຫຼາຍຄົນທີ່ຈົບມາມັກເຮັດວຽກຢູ່ກັບອົງການ NGO ຫຼາຍກວ່າໂຮງຮຽນລັດ. ຈາກທັດສະນະຂອງພວກເຂົາ, ເບິ່ງຄືວ່າການເຮັດວຽກຢູ່ອົງການຈັດຕັ້ງດັ່ງກ່າວທີ່ໄດ້ຮັບການຍອມຮັບຈາກສາກົນ ແລະໄດ້ຮັບຄ່າຈ້າງເງິນເດືອນສູງ ແມ່ນດີກວ່າການເຮັດວຽກນຳກະຊວງສຶກສາ. ອັນນີ້,ໄດ້ສົ່ງຜົນໃຫ້ພະນັກງານວິຊາການພາຍໃນກະຊວງສຶກສາ ທ້ອງຖິ່ນອອກໄປ ຊຶ່ງໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບທາງລົບຕໍ່ລະບົບການສຶກສາທົ່ວປະເທດ. ຕົວຢ່າງ: ໃນໄລຍະ 25 ປີທີ່ຜ່ານມາຂອງການຫັນປ່ຽນຂອງປະເທດບັງກາເລຍ, ບໍ່ພຽງແຕ່ໄດ້ບັນລຸຜົນສໍາເລັດອັນຍິ່ງໃຫຍ່, ແຕ່ຍັງມີບັນຫາທີ່ຫນ້າເປັນຫ່ວງຫຼາຍ. ການພັດທະນາເສດຖະກິດ ແລະການດໍາລົງຊີວິດຂອງປະຊາຊົນແມ່ນທີ່ຕ່ໍາສຸດໃນບັນດາ 28 ປະເທດສະມາຊິກ EU, ແລະນະໂຍບາຍການຕ່າງປະເທດຂອງຕົນຍັງຂາດເອກະລາດ. ໃນບັນດາປັດໄຈທີ່ຈຳກັດຫຼາຍຢ່າງຂອງການຫັນປ່ຽນປະເທດບັງກາເລຍແມ່ນມີຄວາມລ້າຊ້າ, ການແຊກແຊງຂອງອົງການບໍ່ຂຶ້ນກັບລັດຖະບານຫຼາຍແຫ່ງ ແມ່ນປັດໄຈທີ່ບໍ່ສາມາດຄາດຄະເນໄດ້. ຍັງມີຫຼັກຖານທີ່ອົງການ NGO ເຫຼົ່ານີ້ມັກຈະຝຶກອົບຮົມຜູ້ນໍາໄວຫນຸ່ມໃນປະເທດອື່ນໆ ແລະເປັນເຈົ້າພາບເວັບໄຊທ໌ທີ່ອະນຸຍາດໃຫ້ພວກເຂົາໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມການບໍລິການຂ່າວລັບຕ່າງປະເທດ. ແລະບາງອົງການ NGO ມັກຈະບໍ່ສົນໃຈກັບກົດໝາຍຂອງປະເທດອື່ນ, ພາຍໃຕ້ຮົມເງົາການປົກປັກສາຂອງປະເທດດັ່ງກ່າວໂດຍສະເພາະແມ່ນປະເທດທີ່ເຂົາເຈົ້າໃຫ້ສະໜັບສະໜູນ. ພຶດຕິກຳດັ່ງກ່າວໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບທີ່ບໍ່ດີຕໍ່ຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍຂອງສັງຄົມທ້ອງຖິ່ນ.
ສະນັ້ນ, ໃນໄລຍະຍາວ, ອົງການ NGO ສາກົນໃນບັນດາປະເທດຕາເວັນຕົກບໍ່ພຽງແຕ່ມີຜົນປະໂຫຍດທີ່ດີຕໍ່ການພັດທະນາສັງຄົມລາວເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງມີຄວາມສ່ຽງທີ່ອາດຈະເກີດຂຶ້ນ. ລັດຖະບານລາວບໍ່ພຽງແຕ່ນຳໃຊ້ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນທີ່ບໍ່ຂຶ້ນກັບລັດຖະບານເຂົ້າໃນວຽກງານສ້າງສາພັດທະນາປະເທດຊາດເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງຕ້ອງລະມັດລະວັງຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ພະຍາຍາມຮັກສາຄວາມສະຫງົບທາງດ້ານການເມືອງ ແລະ ສະຖຽນລະພາບທາງດ້ານສັງຄົມ, ເພີ່ມທະວີຄຸ້ມຄອງການກໍ່ສ້າງພັກ ແລະພາກສ່ວນອົງການຈັດຕັ້ງພາກລັດ, ເພີ່ມທະວີການຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ຢ່າງເຂັ້ມງວດເພື່ອປ້ອງກັນ "ວິວັດທະນາການສັນຕິພາບ" ແລະກິດຈະກໍາການເມືອງອື່ນໆທີ່ມີເກີດຂຶ້ນ.

政治、文化、宗教冲击与美式民主背后的NGO
20世纪80年代以来，随着全球化和公民社会的兴起，国际非政府组织作为政府职能的补充，以及作为国家参与国际治理的重要工具，越来越受到国际社会的重视，其社会治理的功能和国际影响力愈发凸显。老挝是一个位于中南半岛北部的内陆国，其重要的地缘政治地位使得以美国、日本、法国等为首的发达国家的国际非政府组织在老挝迅速发展。在老挝的国际非政府组织作为老挝参与国家治理和进行老挝社会建设和服务的重要力量也日益被老挝政府重视和利用。据INGO Network 统计，现在老挝共有77个国际非政府组织。这些国际非政府组织的蓬勃发展，给老挝社会的稳定带来了巨大的隐患。
一．借非政府组织之名输出西方民主价值观
在老挝的国际非政府组织数量众多，背景复杂，组织机构所秉持的理念和价值观也各不相同。在西方主流思想和价值观念的冲击下，这些非政府组织对老挝社会主义建设事业会构成一定的掣肘和影响。以美国、日本、法国为首的发达国家的国际非政府组织，因其受政府扶持和资助，这些机构具有成立时间长、资金充足、活动领域广、影响力大等特点。
在美国实施对外民主输出战略过程中，一些非政府组织扮演了重要角色，发挥了特殊的作用。美国的一些政治家始终认为，美国的民主制度是人类的完美模式，而未效仿其民主政治制度模式的国家则是“独裁国家”，“非民主国家”，“专制国家”等，美国有“职责”和“使命”推动这些国家实现“民主转型”，而这些国家也被视为其民主输出的目标国。美国对这些目标国实施“民主输出”的方式之一，就是通过本国的非政府组织，或直接或间接向目标国“民主势力”提供资金支持，用以推动这些国家或地区的“民主化改革”进程。2012年，为支持推动中东、北非地区的“民主转型”，美国政府通过其所谓的非政府组织国际开发署，向这些地区提供了6500万美元的民主援助资金，此外还有6000万美元用以支持该地区的非政府组织。在策动颠覆埃及民选总统穆尔西政权的过程中，埃及非政府组织“埃及携手共进协会”，“埃及民主学会”等发挥了重要作用，而这些非政府组织都曾接受过美国民主基金会，国际开发署等的资助。
美国为最大限度获取战略利益，总试图把“民主”的“火种”撒向其他家，甚至不惜颠覆这些国家政权。非政府组织在策动颠覆这些“非民主”政权过程中，扮演了特殊角色，发挥了重要作用。如美国的一些非政府组织，常常以促进民主，捍卫人权为借口，扶持煽动目标国反对派势力，举行集会游行，冲击政权机关，策动暴乱，引起流血冲突，借机对政府施压，迫使政府垮台，再扶持亲美政府。苏东剧变前，美国等西方国家的非政府组织就已着手在前苏联及东欧国家，建立各种所谓的“独立政治组织”，以开展文化交流、学术活动、维护“人权”等为名，进行政治影响。
二．借非政府组织之名传递宗教思想
在老挝，大部分民族信奉佛教，少数老挝公民是无神论或不可知论者。虽然老挝政府禁止劝诱改宗，但一些非政府组织还是私下从事改宗传教活动。不少国际非政府组织具有浓厚的宗教色彩。如美国基督复临会发展与救济机构，美国神召会，美国天主教救济会，美国门诺派中心委员会等具有宗教性质的国际非政府组织，在老挝城市和农村依靠宗教的救济与援助广泛的发展信教群众，传播西方的价值和理念。这种打着“非政府”旗号传教的例子还有不少。2004年，印度尼西亚亚齐省遭遇海啸，许多国际非政府组织来此地开展救助，团队中的马来西亚律师约翰说：”我不是来这里做救援工作的。我的使命是传教。“他将受害者描述为特别适合皈依的人选，先与受害者交朋友，然后告诉他们救恩的概念，最后以拯救他们的灵魂。在印度，莫迪的家乡古吉拉特的警察指控乐施会，仁爱会等非政府组织运营的”女孩之家”强迫印度女孩阅读基督教读物，并参加基督徒的祈祷活动。乌兹别克斯坦也曾向“国际友好与希望”组织警告禁止其在乌境界内从事传教活动。
三．借非政府组织之名扰乱当地秩序
在人道主义危机任务的保护下，苏丹在过去的二十年中见证了众多非政府组织的涌现，特别是在一些高冲突地区，如青尼罗河、南科尔多凡州和达尔富尔州。这些组织大多采用英语作为交流方式。相比于包括教育部在内的其他地方机构，这些国际非政府组织为员工提供了更丰富的薪酬。这使得许多取得师资证明更愿意在非政府组织工作，而不是在公立学校工作。在她们看来，似乎为这样的国际认可和高薪的组织工作比在教育部工作要好。这却造成了当地教育部内教师人才的流失，对该国的整体教育系统产生了负面影响。
保加利亚转轨25年来，既取得了不小的成绩，也存在诸多令人担忧的问题。经济发展程度和人民生活水平在欧盟28个成员国里是最低的;外交政策缺乏独立自主性。保加利亚转轨缓慢的诸多制约因素中，众多的美国非政府组织的存在和干预是一个不可轻视的因素。有保加利亚学者认为，非政府组织活动积极，“但它们拿的是外国人的钱，听从国外的指令”。它们完成的任务都是国外喜欢或委托的，符合捐赠者的意愿。它们善于用美丽的词语包装项目。它们工作的目的就是为了钱，尽管它们秘而不宣。有学者明确指出，“保加利亚非政府组织是美国政策和战略利益的代言人”。它们最关心的研究课题是：民主，欧洲一体化，司法体制，少数民族权利，贪污腐败，监狱环境，国家安全，选举，保护环境，市场，难民，等等。最近，也开始关注不公平，贫困，就业，能源等问题。这些非政府组织经常咨询政府部门，培训青年领导者，开设网站，派人接受国外情报部门的训练。非政府组织无视本国法律，得到国外保护伞的保护。这种种行为都对当地正常的社会秩序造成了恶劣的影响。
国际非政府组织随着自身实力的扩张和壮大，对老挝社会稳定和政府日常活动的开展具有巨大影响。从长期来看，西方国家的国际非政府组织对老挝的影响将会长期存在。老挝政府对国际非政府组织需严加防范，需全力维护政治安全和社会稳定，强化党的建设和干部队伍管理，并加大反腐力度，严防“和平演变”。

《你是要出书吗？》🤣🤣🤣

可是我忘了，玫瑰下面终究还是有荆棘

心怀梦想，才会对自己苛刻。
1

二十岁时的你说，“我有一个梦想，等到三十岁我要开一间面包店，店里卖着自己做的糕点和自己煮的咖啡。”为此，你还特意去读了烘焙学校。兴冲冲上了几节课便有点倦了：“哎呀，好不容易熬到周末，太累，想好好休息休息，这次就不去学了吧。”

但士气再而衰三而竭，慢慢地就更不想去了：“闺蜜约着一起逛街，请个假吧，我们好久没见了呢”；“我还是在家陪男朋友吧，不然他要有意见啦”；“外面四十度高温了，不想出门怎么破解”；“学烘焙怎么这么麻烦啊，我还是不要当真，只把它当成兴趣来玩玩好了。”

你说过几年想开一家摄影工作室，专业镜头倒买了不少，摄影技术却总不见长进。嗯，怎么能有进步呢？图书馆借的相关书籍一直没时间看，拖至到期日，直接原封不动还回去；各种摄影论坛上了几次就因为工作太忙再也不去了；买来的镜头也是用来积灰的，带出去拍照时还说重，又嫌镜头换来换去太麻烦。

现在，终于到了跟自己约定的时间了，你却仍做着一份朝九晚五不痛不痒不惊不喜的工作。面包店摄影室依然是你的梦想，只是不大相信它能在你有生之年实现了。

2

最近认识了一个正读大三的小姑娘，二十出头的她对未来规划十分清晰，目标是拥有自己的电台，做一名每晚用声音陪伴大家的深夜主播。她学的专业是理工类的，却想靠播音为生，其中艰辛不言自知。

大一开始，她通过做一些为影视和动漫配音的兼职工作不断锻炼和纠正自己，大家听到的几分钟音频，她在背后不知道录了多少次，花了多少时间。公众号流行后，她经常为一些大号录音，慢慢积累了经验，也带来不少粉丝。

这几年来，她每天早上五点准时起床，围着操场一圈一圈绕，为新一期节目录音；晚上宿舍熄灯后，同学们都睡着的时候，她还对着电脑看剧本看文章捋台词，为第二天的录音做准备；假期别人都出去玩，她要留下来做剪辑补录。电台做起来后，写文章、录稿、剪辑、推广，都是她一个人完成，通宵达旦是常事。

有些人对90后的印象不太好，觉得他们娇生惯养吃不了苦。但事实上，我接触到的90后真的非常拼，只要自己认定的事，再累再苦也要咬牙做完做好。

也许你会说，年轻真好，精力充沛能折腾，跟他们比起来，觉得自己更老了。其实，年龄并不是你跟他们的最大差别。当你失去为梦想而努力的决心和行动力时，才是真的老了。

3

想起一个以前做人力资源的朋友，从小到大对手工情有独钟。工作两年后，偶然情况下接触到拼布这个东西，便一发不可收拾。

这是一项费钱费时间的爱好，刚接触第一年，她把工资全部花在了相关学习上。拼布的材料和工具都是进口的，很贵，报证书班的课程费也要几万，她平日里努力工作，只为把钱攒下来用到这项她热爱的事情上。下班后就窝在家里穿针引线，桌上的针插、坐垫、被套、手提包、针织上衣，都是她的杰作。

证书拿到后，她迅速辞职，和另一个小伙伴开了手工工作室。我认识她时，工作室刚成立一年，每周有十个不到的学员来上课，夜里愁到睡不着。现在五年过去了，她的课程范围从拼布拓展到钩编、刺绣、禅绕，请了几个老师，微博吸引了几十万粉丝，收益很不错。不过她更忙了，还跟别的城市一些拼布工作室合作，时不时要去授课。

我问她这几年做得这么好，可有什么秘诀，她笑了笑说没有，只有不眠不休的勤奋和死撑到底。创业初始，独自拎着几大箱材料和作品到处参展拉业务，还舍不得打车，只坐公交。经常一周连续跑几个城市讲课，乘凌晨的飞机去再搭深夜的飞机到另一个城市，晚上只睡两三个钟头。

周末闲下来的几个小时，也不能心安理得地休息，要么坐在工作台前完善成品，要么和其他工作室确认下周事宜。哪怕无事可做时，追追剧也觉得内心愧疚，感觉自己好堕落。这种虐虐的心情，我想创过业的人都能懂。

4

其实，这哪里谈得上是堕落呢？工作日比其他人都勤奋，周末更因为学生众多忙到不可开交，呆在工作室的时间远超过在家的时间，正儿八经坐下来吃顿饭也没几次，甚至没空谈恋爱。

大概是因为，还心怀梦想，才对自己如此苛刻吧。

当你二十岁，心怀梦想，却因为自己的懈怠而放弃了；当你三十岁，看到别人在为梦想的事业奋斗，过着辛苦但朝气蓬勃的人生，你却只剩羡慕和遗憾。

有些人会问，人生苦短，何必对自己那么苛刻呢？

梦想不是靠梦和想来实现的。很多人晚上入睡前躺在床上踌躇满志地想，我明天一定不要再这样下去了，然后在天马行空的设想中睡着，第二天起来却还是一样，做报表刷网页逛淘宝，下班时松了口气：唉，又混过去了一天。

对自己苛刻，是因为，我不想做个只会做梦的人。

趁梦想还在，切勿辜负这好时光。

猫：家里只能有一只猫 主人：家里必须有一只蓝胖子

ຂ້ອຍຫວັງວ່າເຈົ້າຄິດຮອດຂ້ອຍ,ບໍ່ແມ່ນຄິດຫາຂ້ອຍ,ຖ້າບໍ່ແນວນັ້ນຂ້ອຍລະຮູ້ສຶກເປັນຕາຫົວ

在爱意泛滥的时代，
深情反倒成了错误。