Pyreneese berghond gezondheidswijzer

Kaiser-natron. Baksoda is een rijsmiddel
Door Dirk Schrader (dierenarts)

Dit wondermiddel wordt al enkele jaren met ongelooflijk veel succes in de diergeneeskunde gebruikt: exceem en ook wel Hotspot .
In het algemeen: kan met baksoda , huidontsteking van elke bacteriële, allergische of parasitaire oorsprong gemakkelijk onder controle worden gehouden, en sommige veelvoorkomende medicijnen kunnen in veel gevallen worden vermeden.

Het is ook vooral heel goed als je hond voortdurend diarree heeft. hebben. Met Caesernatron. ls de darmflora echt 'in de emmer' zit, dan draagt Kaisernatron er aan toe dat er weer een gezonde darmflaura kan ontwikkelen - mits je natuurlijk regelmatig zelfgemaakte yoghurt gebruikt.
Inmiddels is de niet-omkeerbare effectiviteit van Caesarian Natron bij artrose een kenmerk. Eigenlijk logisch: als je de zure ontstekingscascades blokkeert door regelmatig je eten in te nemen, werken artrosemedicijnen zoals Arthridonum H nog beter. Een klant die werkt met reumatische polyartrose meldt dat Arthridonum H, die ze ook aan haar hond geeft, wonderen doet voor haar door extra caesernatron te nemen. Ze is al geruime tijd zo goed als klachtenvrij.

Kaisernatron – das in der Medizin vergessene Wundermittel
Von Dirk Schrader

Zugegeben: Meine Oma oder meine Oma ihre Tochter hat es mir nicht gezeigt – das Kaisernatron. Es ist dieses merkwürdige Pulver in Tüten, welches man bei Budnikowski oder anderen Drogeriemärkten sehr preiswert erstehen kann. Irgendwann habe ich mir angewöhnt, eine Prise Kaisernatron in den Kaffee oder auch Tee zu geben. Mann – der schmeckt wirklich besser! Und abends putze ich mir mit einer Prise Kaisernatron im Zahnputzbecher die Zähne: Es stimmt, was die Hersteller sagen, und ich habe immer blitze-blanke Zähne und Karies sowieso nicht.

Seit einigen Jahren wenden wir dieses Wundermittel mit unglaublichem Erfolg in der Veterinärmedizin an: diese fiesen Ekzeme beim Hund, auch Hot Spots genannt, werden mit Kaisernatron-Waschung schneller zur Abheilung gebracht.
Überhaupt: jegliche Art von Hautentzündungen bakteriellen, allergischen oder parasitären Ursprungs lassen sich leichter beherrschen, und auf manche übliche Medikamente kann man in sehr vielen Fällen verzichten.

Besonders beeindruckend ist es, wenn man Hunden oder Katzen, die ständig zu Durchfällen neigen, Kaisernatron eingibt. Sie sind weniger auffällig, insbesondere dann nicht, wenn eines der Grundübel für Derartiges, die Chemiegrütze in Tüten oder Dosen, nicht mehr verfüttert wird. Wenn nämlich die Darmflora so richtig „im Eimer ist“, dann trägt Kaisernatron dazu bei, dass sich eine gesunde Darmflora wieder entwickeln kann – vorausgesetzt natürlich, man wendet regelmäßig selbstgemachten Yoghurt an.

Die inzwischen nicht zu widerlegende Wirksamkeit von Kaisernatron bei Gelenksentzündungen ist eine Besonderheit. Logisch eigentlich: Wenn man durch seine regelmäßige Eingabe über die Nahrung die sauren Entzündungskaskaden behindert, greifen Arthrosemittel wie Arthridonum H noch besser. Eine Kundin, die mit rheumatischer Polyarthritis herumlaborierte, berichtet, dass Arthridonum H, welches sie auch ihrem Hund gibt, bei ihr Wunder bewirkt, wenn sie zusätzlich Kaisernatron einnimmt. Sie ist seit geraumer Zeit so gut wie beschwerdefrei.

Wissen Sie, wie schmerzhaft Polyarthritis sein kann?
Es gibt es noch unzählige weitere Anwendungsbereiche. Darüber werden wir demnächst natürlich auch hier berichten.

Eine Indikationsliste finden Sie hier: http://bit.ly/natron-in-der-tiermedizin

----

De FDA waarschuwde in 2018 dat graanvrije hondenbrokken het risico op de hartaandoening DCM leken te vergroten. Na jarenlang meer informatie verzamelen, laten ze nu weten dat er nog geen relatie is gevonden tussen graanvrij hondenvoer en DCM. Ze brengen het vrij voorzichtig: “ .. they do not supply sufficient data to establish a causal relationship”. De uitspraak is gebaseerd op alle meldingen die ze hebben gekregen over honden bij wie DCM werd vastgesteld, tot 1 november 2022.

De FDA geeft aan dat er geen verdere updates komen totdat er belangrijk wetenschappelijk nieuws is te melden.

Pyreneese berghond gezondheidswijzer.
De gezondheidswijzer ondersteunt mensen die meer over de gezondheid van het ras willen weten. We nodigen u uit om deze page leuk te vinden en het te volgen. U krijgt dan de recente berichten te zien. We hebben de knop volgen toegevoegd. Heel veel leesplezier.. ..
https://www.facebook.com/Pyreneese-berghond-gezondheidswijzer-100462705285162

Pyreneese berghond gezondheidswijzer Pyreneese berghond gezondheidswijzer. Wanneer je overweegt om een Pyr aan te schaffen. Informeer jezelf, koop geen hond met fysieke of erfelijke aandoeningen. Voorkom onnodig verdriet, wees wijzer en verdiep je in deze wijzer!

De Wolfsklauw, Hubertusklauw....GEVAREN
Wat zijn de risico's van het verwijderen en of verwondingen van wolfsklauwen.. De Anatolische herdershond (kangal), Beauceron, Briard, Catalaanse berghond (Gos d’Atura Català), Estrela berghond (Portugese herdershond), Ijslandse herdershonden,Noorse Lundehund en Pyreneese berghond hebben een wolfsklauw.

Ik heb nog niet zo lang geleden een artikel gelezen van een duitse arts M. Christine Zink. Ze heeft revalidatie trajecten ontwikkelt voor honden die zijn geopereerd aan het gevolg van prestatie gerelateerde verwondingen en of verwijderingen van de wolfsklauwen.

Ze heeft veel jachthonden behandeld, vooral die aan veldproeven hebben deelgenomen en honden die in behendigheidstrainingen actief waren. Het was vaak zo erg dat ze als het ware met pensioen konden gaan of op z’n minst heel lang en zorgvuldig behandeld moeten worden om hieraan deel te kunnen blijven nemen.

De arts heeft van de dertig honden die een chronische carpale pijn of artritis hadden , geconstateerd dat er maar 1 ervan nog zijn wolfsklauw heeft. De anderen hebben ze allemaal laten verwijderen.

Ze hadden veelal plaatselijke ontstekingen in de gewrichten en het ging gepaard met hevige pijn en zwellingen. Wanneer je naar het anatomie plaatje kijkt dan zie je dat er 5 pezen zijn verbonden aan de wolfsklauw en aan het andere uiteinde van de pees bevindt zich de natuurlijk spier en dat betekend dus als de klauw eraf is gesneden dat de 5 spierbundels onbruikbaar zijn en zullen atrofiëren .De spieren geven dus aan dat de wolfsklauw een functie heeft. De functie is om torsie op het been te voorkomen. Elk keer als de hond aan het rennen is maakt de klauw contact met de grond. Wanneer de hond moet wenden of keren draait/graaft de wolfsklauw in de grond om het onderbeen te ondersteunen en dit om torsie te voorkomen.

Wanneer de hond geen wolfsklauw meer heeft , dan draait het been en het resultaat is dat het niet wordt ondersteunt en met de tijd kan hierdoor chronische carpale pijn of artritis ontstaan.

U moet zich goed realiseren dat de hond hoe dan ook de activiteit blijft doen en de druk moet ergens heen gaan. Ze kunnen dus worden opgevangen en als het ware worden geabsorbeerd door de wolfsklauw of de druk zal op en neer langs het naar de tenen, handwortel, elle boog of schouders bewegen.

Het vervelende is dat een pyreneese berghond nooit iets zou tonen als hij pijn heeft. Wanneer hij carpale pijnen of artritis heeft zult u het waarschijnlijk niet merken. Het heeft te maken dat hij geen pijngrens heeft. U moet zich realiseren als de pijn op schaal zou kon worden uitgedrukt en u hond het kon uitgillen dan zou het op een schaal van 0 - 10 , waarbij 10 het ergste is het ergens tussen de 7 , 8 en 9 liggen.

Wanneer de pijn geleidelijk begint zullen de honden er gewoon mee doorlopen zonder maar een krimp te geven. Tenzij het natuurlijk ondraaglijk is..

Wat betreft de mogelijkheid van verwondingen aan wolfsklauwen. De meeste dierenartsen zullen zeggen dat een dergelijke verwondingen eigenlijk helemaal niet vaak voorkomen. En als het zich toch voor zou doen, dan worden ze behandeld zoals elke andere blessure.

De arts M. Christine Zink is van mening dat het veel beter is om met dergelijke blessures door te gaan dan de wolfsklauwen van alle honden te verwijderen ...... "voor het geval dat." Het kan in de toekomst heel veel andere problemen en vooral heel veel pijn voorkomen.

De anatomisch diagram laat de mediale zijde van het linker voorbeen zien en de vijf pezen die aan de wolfsklauw hechten.

https://www.teken-vlooien.nl/wetenschappelijk-onderzoek-toont-aan-neurotoxische-effecten-teken-en-vlooienmiddelen-veel-ernstiger-dan-gedacht?fbclid=IwAR3dEzqFa8cTZCJPKUoj_VgBYsKqg2l6rNC0tpoWbi2FhiysIxEMViORBcA

Wetenschappelijk onderzoek toont aan: Neurotoxische effecten teken- en vlooienmiddelen veel ernstiger dan gedacht Teken en vlooien zijn een lastig probleem voor honden- en katteneigenaren. Maar vergis je niet: de middelen die dierenartsen, dierenwinkels en online shops verkopen om deze lastige beestjes te bestrijden zijn giftig en hebben ernstige bijwerkingen met soms zelfs de dood van het huisdier tot gevolg.

Discussie uit groep pyreneese berghond.
Gîte Lescarboura
Belinda Pyreneeseberghond Rombout het valt mij op dat er erg veel patous in NL zijn die kwakkelen met de gezondheid, zou dat gerelateerd zijn aan raszuiverheid? Hier in de Pyreneeën wordt niet gekeken naar raszuiverheid, maar de boeren waken er zorgvuldig voor dat er geen rasvermenging plaats vindt. De raseigenschappen zijn voor hun goud waard!

Antw Belinda Pyreneeseberghond Rombout
Ik vind dat je in de rasbeschrijving drie verschillende typen moet onderscheiden. De kenmerken zijn hetzelfde maar veelal de gedragingen zijn anders.. De drie verschillende typen zijn: •Pyreneese berghonden die deel uitmaakt van het gezin. •Pyreneese berghonden die in kennels worden gehouden en zo af en toe op een veldje worden uitgelaten.
•Pyreneese berghonden die de kudde bewaken
Ik kan me daarom voorstellen dat de karaktereigenschappen voor een boer goud waard zijn. Lees verder karakter en eigenschappen>
https://pyreneese-berghond-du-domaine-de-blanche-neige.com/pyreneeseberghondrasbeschrijving.htm

Gîte Lescarboura
Annemiek ....... daar twijfel ik ook niet aan. Ik stel alleen maar vast dat er erg vaak kwalen worden gemeld door leden van Pyreneese Berghond groepen in NL. Misschien zijn er ook wel fokkers -die overigens te goeder trouw- kwetsbaarheden in de foklijn introduceren. Ik vraag mij af of de fokkers track-records bijhouden van door hun afgeleverde honden.

Antw: Belinda Pyreneeseberghond Rombout
Gîte Lescarboura .
Beste Gite Lescarboura. U heeft misschien een persoonlijke naam?_

Je hebt vastgesteld in verschillende groepen in Nederland dat er veel problemen zijn binnen het ras. Ik deel deze mening niet. Ik weet wel dat er binnen Europa heel veel verschillen zijn betreft de gezondheidseisen.
U heeft het specifiek over Nederland. We hebben ervaren dat er met een overgangswervel gefokt mag worden. Het is een erfelijke aandoening. Helaas denkt de Nederlandse rasvereniging hier anders over. Het is ook de reden dat wij destijds uit de nederlandse rasvereniging zijn gestapt. Ze keurde het gewoon goed dat aangesloten fokkers met een overgangswervel gingen fokken. Ze hebben ook geen regelgeving over epilepsie, Addison, etc. Hiervoor zijn geen regels opgesteld door de rasvereniging. Het kan dan inderdaad mogelijk zijn dat er zoals u het noemt kwetsbaarheden in de foklijn worden geïntroduceerd.
Ik blijf als fokker proberen de Nederlandse markt in te laten zien dat alleen door een goede samenwerking en door strenge eisen te stellen aan de fok er een gezonde markt te realiseren is. . Helaas heeft alleen de Duitse rasvereniging als enige in Europa strenge gezondheidseisen opgesteld . Hierbij houden ze ook track records van fokkers van de verschillende aangesloten rassen bij. De Duitse rasvereniging verzamelt de gegevens en archiveert het . De fokkers die aangesloten zijn bij de duitse rasvereniging en wij zijn dat die zijn verplicht om 60 procent van hun nakomelingen te laten keuren. Wanneer blijkt dat er uit een bepaalde fok ernstige aandoeningen zoals epilepsie, nierziekte falen, auto-immuun ziekte of andere ernstige ziekte zijn geconstateerd dan worden de ouderdieren uit de fok gehaald. Hierbij zijn de dierenartsen en de eigenaren verplicht om te melden waaraan een hond is overleden . Het wordt allemaal bijgehouden. Het is jammer dat de Nederlandse rasvereniging zich schuilt achter het kynologisch recht. Het zou beter zijn om verantwoording te nemen. Hierdoor worden de erfelijke aandoening verminderd.
We adviseren de mensen die een pyreneese berghond pup willen kopen om zich goed te oriënteren. Het is heel belangrijk om heel goed te informeren .. Het is verstandig als je een pup wilt aanschaffen dat je bij de fokkers in ieder geval vooraf schriftelijk op papier vraagt of ze op de hoogte zijn van erfelijke aandoeningen en zoals u zegt kwetsbaarheden of ernstige ziekte in hun lijnen. Wanneer ze dat niet willen doen dan weet u voldoende. U moet zich ook niet laten verleiden door contracten. In mijn visie moet elke rasvereniging een soort van keurmerk afgeven waaruit blijkt dat de fokker er alles aan heeft gedaan om eventuele bekende erfelijke ziekte en of kwetsbaarheden binnen het ras uit te sluiten.

Antw Gîte Lescarboura
Belinda Pyreneeseberghond Rombout dank u voor deze uitvoerige uitleg. Het bevestigt wel enigszins mijn " onderbuik gevoel" dat het in NL niet allemaal rozengeur en maneschijn is. Ivm stalkingsproblematiek heb ik ervoor gekozen mijn naam niet op FB te etaleren. Indien u er prijs op stelt kan ik u wel in pm beter informeren

Genetische wetenschappelijke onderzoekingen.
https://dogwellnet.com/?fbclid=IwAR0AEIHcaYwcsWGkqrXssEz8oaK7idpMPZAeW3aKBKDNKoiiLL-hmKBO8P0

IPFD DogWellNet.com, the web platform for the International Partnership for Dogs (IPFD), is about ‘building community’ and will function as an information hub, providing links, documents, and additional resources to breeders and others in the dog world.

Epilepsie
Het is een artikel over epilepsie die in het clubblad van de Belgische rasvereniging is geplaatst. Het artikel is een publicatie van het Team Dieren Dokters Amsterdam.. We hebben de digitale versie gekregen van Jeannine Buelens van Camp-Vlpb. Het artikel bevat hoe u het beste kan handelen en hoe u het kan herkennen.

Epilepsie bij de hond is een redelijk vaak voorkomend neurologisch probleem bij de hond. Bij welke hondenrassen komt epilepsie voor?
In principe kan elke hond epilepsie ontwikkelen. We zien echter bij een aantal rassen duidelijk meer gevallen van epilepsie. Dit zijn o.a. de Labrador, de Golden Retriever, Duitse Herder, Tervuerense
Herder, Border Collie en de Bouvier. Honden met epilepsie dienen te worden uitgesloten van de fokkerij.

De aandoening gaat gepaard met min of meer heftige epileptiforme aanvallen. Deze aanvallen kunnen een behoorlijke impact op het gezin hebben. Behandeling van epilepsie en leren leven met een hond met epilepsie is goed mogelijk, mits u als eigenaar een goed team met uw dierenarts vormt en dat u
op de hoogte bent van een aantal belangrijke zaken rondom epilepsie.

Wat is epilepsie?
Epilepsie is een aandoening waarbij er herhaaldelijk toevallen optreden. De frequentie kan variëren tot eens in de zoveel jaar tot enkele weken of zelfs dagen. Bij een epileptische aanval vindt een
ontsporing van de elektrische hersenactiviteit plaats. Dit leidt uiteindelijk tot een soort ontlading in de hersenen dat zich uit in de uiteindelijke epileptische aanval.

Oorzaken van epilepsie
Globaal gezien zijn er twee vormen van epilepsie; primaire en secundaire epilepsie

Secundaire epilepsie
We spreken van secundaire epilepsie wanneer de epileptische aanvallen veroorzaakt worden door aanwijsbare andere aandoeningen in het lichaam. Hierbij valt te denken aan ernstige lever- en nieraandoeningen, te laag suikergehalte in het bloed, hersenaandoeningen (infecties en tumoren) maar ook vergiftigingen. In principe kunnen dieren van alle leeftijden last van secundaire epilepsie krijgen, maar gezien de problemen meestal op oudere leeftijd.

Primaire epilepsie
Dit is de echte epilepsie zoals we die ook bij mensen kennen. Bij primaire epilepsie vinden de aanvallen plaats zonder aanwijsbare oorzaak elders in het lichaam. We spreken dan ook wel van
primaire epilepsie indien we door middel van onderzoeken geen aanwijsbare oorzaken gevonden hebben. In de meeste gevallen zien we eerste aanvallen op een leeftijd van 1-6 jaar ontstaan. We
zien echter ook vaak dat de eerste aanvallen door de eigenaar gemist worden en dat op oudere leeftijd de eerste aanvallen lijken te ontstaan.

De rest van dit artikel behandeld de echte primaire epilepsie.

De epileptische aanval
Het moeilijke aan epilepsie is dat het er een grote variatie aan duur en ernst van de aanvallen is. De klassieke epileptische aanval verloopt in drie fasen die goed te onderkennen zijn.

Aura of inleidende fase
Deze periode kan enkele seconden duren maar ook uren of zelfs dagen. De verschijnselen zijn afwijkend gedrag. Soms rustig, soms juist onrustig, vaak zijn de honden wat aanhaliger. De honden
kunnen verder soms een wat dwaze blik in hun ogen hebben. Deze fase wordt ook nog wel eens gemist doordat de meeste epileptische aanvallen optreden wanneer de hond in rust is. De eigenaar die al meerdere aanvallen onderkent deze fase vaak wel waardoor deze een aanval al kan zien aankomen.

Ictus of eigenlijke toeval
Dit is de fase van de echte aanval. Bij een aanval in optima forma kan het volgende worden waargenomen:
-Omvallen en bewustzijnsverlies
-Hevige krampen over het hele lichaam
-Krampachtige bewegingen met de poten
-Klapperen met de kaken, schuimbekken
-Verlies van urine en ontlasting
Deze fase van de aanval kan enkele minuten duren en er zeer alarmerend uitzien. Duurt deze faselanger dan 10 minuten, dan spreken we van status epilepticus en dient u altijd een dierenarts te
bellen!

Post-ictale fase
Deze fase gaat in wanneer de krampen ophouden en de hond langzaam weer bijkomt. De meeste honden zijn na een aanval behoorlijk de kluts kwijt. Bewegingen zijn ongecoördineerd en vaak zijn honden hongerig en dorstig. Deze fase kan enkele seconden tot wel dagen aanhouden.

Variatie in aanvallen
Zoals gezegd is er een grote variatie in ernst van de aanvallen in een aantal gevallen zijn de verschijnselen dermate miniem dat het zelfs lastig is om deze als epileptische aanval te herkennen.

Wat te doen bij een epileptische aanval?
Een epileptische aanval is niet te stoppen, het is belangrijk te beseffen dat uw hond tijdens een aanval geen enkele bewuste coördinatie heeft. Probeer rustig te blijven. Afwachten en observeren is het juiste advies.

Schuif eventueel meubels aan de kant zodat het dier zich niet kan verwonden.

Noteer de duur van de aanval en de verschijnselen.
Probeer niet uw hond te kalmeren door hem te aaien of proberen vast te houden!

Probeer zeker geen tabletten in te geven!
Duurt de eigenlijke aanval langer dan 10 minuten, dan belt u uw dierenarts. Is het de eerste aanval van de hond, dan kunt u het beste de volgende dag een afspraak met uw dierenarts maken om de hond te laten onderzoeken.

Wanneer al eerder primaire epilepsie is geconstateerd door uw dierenarts en uw hond heeft meerdere aanvallen achter elkaar, dan kunt u thuismedicatie na een aanval toedienen (zie verder).
Onderzoek bij een hond met epilepsie Is het de eerste keer dat de hond een aanval heeft, dan is het verstandig de volgende dag een
afspraak bij de dierenarts te maken. Deze zal dan uw hond onderzoeken en in ieder geval bloedonderzoek doen naar de meest voorkomende oorzaken van (secundaire) epilepsie. Indien
hierbij niets gevonden wordt, bestaat nog de mogelijkheid om een CT-scan van de hersenen te laten maken om een (relatief zeldzame) hersentumor uit te sluiten. Indien er geen afwijkingen gevonden
worden, gaan we meestal uit van de diagnose primaire epilepsie
Behandeling van epilepsie

Wel of niet behandelen?
Na een enkele aanval wordt eigenlijk nooit direct met medicijnen gestart. Het is verstandiger om een beeld te krijgen van de frequentie van de aanvallen. Sommige dieren krijgen maar eens per jaar of nog langer een aanval. Behandeling is dan niet nodig.

Wanneer de aanvallen in frequentie toenemen kan wel een behandeling gestart worden. Over het algemeen wordt pas met een medicinale behandeling gestart wanneer de aanvallen vaker dan eens per 2-3 maanden optreden en/of wanneer de naweeën van een aanval erg lang duren.

Het doel van de behandeling
Verlengen van de tussenpozen van de aanvallen
Verkorten van de lengte van de aanvallen
Verminderen van de ernst van de aanvallen

Medicatie
Phenobarbital. Dit is het middel van eerste keus wanneer een behandeling gestart wordt. Een hond kan hier in het begin wat slaperig van zijn en wat meer drinken en plassen. Wanneer de aanvallen niet in frequentie afnemen kan de dosering op voorschrift van uw dierenarts verhoogd worden.

Indien dit nog onvoldoende effect heeft kan phenobarbital eventueel gecombineerd worden met Kaliumbromide.
Fenytoïne (Epitard®). Wanneer de frequentie van de aanvallen nog steeds niet acceptabel is (of na verloop van tijd weer toenemen kan het zijn dat de maximale dosering van phenobarbital bereikt is.
Dit kunnen we onderzoeken met behulp van een bloedonderzoek.

Zijn de maximale bloedwaarden
van de phenobarbital inderdaad bereikt, dan kan worden overgeschakeld op Fenytoïne (Epitard®).
Diazepam (Valium®, Stesolid®). Dit is een middel dat in de kliniek in injecteerbare vorm wordt gebruikt om een dier uit een langdurende aanval te halen. Verder is de rectale vorm een middel om altijd in huis te hebben wanneer u een hond met epilepsie heeft. Dit kan op aanwijzing van uw dierenarts gebruikt worden om een cluster van meerdere aanvallen achter elkaar te onderbreken.

Prognose
Er zijn genoeg gevallen bekend waarbij honden in hun hele leven maar één of enkele epilepsie aanval(len) krijgen. Dieren met epilepsie kunnen in principe net zo oud worden als gezonde dieren. Buiten de aanvallen hebben zij een normaal leven. Slechts een enkele keer slaat een medicatie niet aan en hebben of krijgen honden in toenemende mate aanvallen.

Wanneer de frequentie of de ernst van de aanvallen dusdanig zijn dat de kwaliteit van leven in het geding is, kan het lastige besluit tot euthanasie genomen moeten worden.

Wat u verder moeten weten over epilepsie
Dagboek
Epilepsie zich in de loop van de tijd langzaam kan verergeren, in frequentie, ernst en duur van de aanvallen. De therapie dient afhankelijk van deze ontwikkeling eventueel aangepast te worden.
Daarom is het zeer verstandig om een dagboek (in de vorm van een schrift oid) aan te leggen van de aanvallen. Van elke aanval noteert u daarin:
De datum (ivm de frequentie)
De duur van de aanval (onderscheid maken in de verschillende fasen)
De verschijnselen
Omvallen en bewustzijnsverlies
Hevige krampen over het hele lichaam
Krampachtige bewegingen met de poten
Klapperen met de kaken
Schuimbekken
Verlies van urine

Verlies van ontlasting
Met behulp van het dagboek is ontwikkeling van de frequentie en ernst van de aanvallen goed te zien. Neem dit dagboek mee met elk bezoek aan uw dierenarts.

Status epilepticus
Een normale epilepsie aanval duurt maximaal een kwartier en is niet levensbedreigend. Wanneer uw hond een aanval krijgt die langer aanhoudt, zonder tussenpozen, spreken we van een status
epilepticus. Dit is wel potentieel levensbedreigend en dient door de dierenarts behandeld te worden! Over het algemeen is het verstandig de vuistregel aan te houden dat u bij een aanval die langer aanhoudt dan 10 minuten uw dierenarts reeds belt.

Controle op bijwerkingen
De medicatie die bij epilepsie gebruikt wordt, kunnen ongewenste bijwerkingen vertonen. Daarom is het verstandig om dieren die behandeld worden jaarlijks te onderwerpen aan een algeheel
bloedonderzoek.

Agressiviteit?
Veel eigenaren zijn bang voor agressiviteit of melden dat de hond tijden de aanvallen agressief is. Een hond is zich tijdens de aanval echter niet bewust van zijn gedrag, er kan dus niet van agressiviteit
gesproken worden. Het is belangrijk dat alle leden van het gezin (incl. de kinderen!) weten dat ze niet in de buurt moeten komen bij een hond met een aanval. In de nafase van een aanval kan agressief
gedrag optreden omdat de hond schrikachtig kan zijn. Ook hierbij is het dus belangrijk de hond voorzichtig te benaderen. Vertoont een hond plotselinge agressiviteit buiten de aanvallen om, dan is
een hersentumor als onderliggende oorzaak een mogelijkheid en kan een CT-scan uitkomst bieden.

Conclusie
De meeste honden met epilepsie kunnen, met of zonder medicatie, een prima leven leiden. Wanneer de aanvallen in frequentie en ernst toenemen vraagt dit commitment van de eigenaar en goede
samenwerking met de dierenarts. Maar ook dan is in verreweg de meeste gevallen een diervriendelijk bestaan mogelijk.

Team Dieren Dokters Amsterdam

Het is een artikel over epilepsie. De Belgische rasvereniging Camp Vlpb heeft het in het clubblad geplaatst. . Het komt van het Team Dieren Dokters Amsterdam.. We bedanken Jeannine Buelens van de Camp-Vlpb voor de digitale versie..

Wat is OCD?

De term osteochondrosis (osteochondritis) is in de veterinair geneeskunde samengevat als een veelvoudige en verschillende ontwikkelingsstoornissen en degeneratieve processen, die door een verstoring van de endochondrale botvorming (transformatie en differentiatie van kraakbeen- en botcellen) en de schade als gevolg in de groeifase gekenmerkt zijn.

Wanneer spreekt men van OCD als de zogenaamde Dissekate (schilfers van kraakbeen / bot , de gewrichtsmuis) van oppervlak van het aangedane gewricht loskomen. De OCD kan in bijna alle gewrichten van de hond voorkomen. De meest voorkomende plaatsen grenzen aan het schoudergewricht en bij alle mechanisch zwaar belaste gewrichten zoals de ellebogen, knieën en Tarsus.

Een verhoogde percentages van de OCD is te zien in het schoudergewricht en bij snel groeiende, middelgrote en in het bijzonder bij grote rassen.

Het is typerend dat er een plotseling kreupelheid optreedt wat meestal door een minste geringste trauma veroorzaakt kan worden. Hierbij kan het leiden tot een scheur in het kraakbeen of het loslaten van de kraakbeenschilfers van het gewrichtsoppervlak. Het treedt voornamelijk op tussen de leeftijd van 4 tot 6 maanden en soms ook rondom de 8e maand.

Hoe hevig de kreupelheid is en hoe lang het duurt is sterk verschillend en is afhankelijk van de mate hoe de OCD zich heeft geopenbaard. Een behandeling is noodzakelijk en moet gedaan worden door een gespecialiseerde kliniek. De behandeling is in de meeste gevallen chirurgisch dit omdat het anders tot artrose vorming in de schoudergewrichten gaat leiden en dan levenslange kreupelheid veroorzaakt . Het gaat dan gepaard met heel veel pijn.

De K.f.U.H heeft OCD geconstateerd bij de Kuvasc en de Pyreneese berghond. De aangesloten fokkers zijn daarom verplicht om het te laten testen voordat ze met de teef mogen gaan fokken.

Wat is nu de oorzaak van deze multifactoriele aandoening? Als hoofdzaak en de meest veel voorkomende oorzaak van de oorsprong van deze aandoening wordt tegenwoordig de constitutionele genetische dispositie door de wetenschap gezien.

Deze ziekte valt net als de HD, PL, en ED tot de genetisch beïnvloedde skeletaandoeningen van de hond. Net zoals bij HD, PL en ED is typerend dat de omgevingsfactoren hoe die aanleg en de mate van phänotypischen tot uiting komt. Naast de erfelijke factor hebben de milieufactoren een belangrijke invloed op de ontwikkeling van OCD, zowel in positieve zin alsmede in negatieve zin.

De omgevingsfactoren die jezelf kan beïnvloeden is de voeding, groeisnelheid, lichaamsgewicht, beweging en de spierontwikkeling. Heeft een hond geen erfelijke aanleg voor OCD, dan hebben de genoemde milieufactoren lang niet zo’n grote invloed op de ontwikkeling hiervan.

Zonder genetische Disposition kan het niet tot uiting komen. De K.f.U.H heeft omdat het veelvoudig optreedt bij de Kuvasz en de Pyreneese berghond besloten het röntgenologisch te laten onderzoeken en het is verplicht gesteld voor honden waarmee gefokt wordt. Hier wederom dus een groot verschil in denken tussen de Nederlandse en Duitse rasvereniging. De duitse rasvereniging erkend het kynologisch wel. De Nederlandse rasvereniging niet! Ze dragen dus wederom niet hun verantwoordelijkheid.

We zien steeds meer advertenties met onze hond is OCD vrij. U wordt dan al voor u überhaupt de pups gaat bekijken . Misleid door de advertentie. Het is alleen mogelijk om het officieel in Duitsland door de Klub für Ungarische Hirtenhunde te laten beoordelen.

U hoort nu vaak het is een elleboog …… . Nee FOUT!! Zie hier onder. Het moet ook specifiek geröntgend worden.

De K.f.U.H. heeft hier specifieke richtlijnen voor en de röntgenopnames moeten in een daarvoor bestemde Cloud door de Röntgenloog geuploaded worden .De röntgenopnames afgeven op CD is niet nauwkeurig genoeg. Hiervan kan een globale beoordeling gemaakt worden en het is ook nog eens fraude gevoelig. De K.f.U.H. doet deze beoordeling door een aangesloten specialist hierin en doet het officieel alleen voor de leden. Het komt dan op de Ahnentafel (stamboom) met een stempel erbij.

Laat u dus niet van te voren misleiden met onze honden zijn OCD vrij. Het is een multifactoriele aandoening!! Nee!! De dierenarts heeft gezegd. FOUT! Het is niet officieel en een arts en of een röntgenloog is niet het gespecialiseerde panel hiervoor om het te beoordelen. Ze mogen ook niet HD beoordelen. Het gebeurt ook vaak dat ze ernaast zitten. Het is een dikke HD A en naderhand als de beoordeling door een deskundig panel is gedaan blijkt het HD B te zijn. Ze mogen wel zeggen de heupen zien er goed uit.

Zie verder : https://pyreneese-berghond-du-domaine-de-blanche-neige.com/pyreneeseberghondfokbeleid.htm

Pyreneese berghond fokker. Mijn passie is gezonde en sociale honden fokken. Pyreneese berghond en gezonde pups fokken. U kunt op onze website veel informatie vinden over karakter, rasbeschrijving, fokker, pups, beweging, socialisatie, puppies en opvoeding,