Cho’s Creations

ပျောက်ဆုံးနေသော နှလုံးသားများ (အပိုင်း ၂) ကို Cho's Creations YouTube ချန်နယ်မှာ နားဆင်နိုင်ပါပြီနော်။

ပျောက်ဆုံးနေသော နှလုံးသားများ (အပိုင်း ၂)

၁၅၁၈ ခုနှစ်တုန်းက လူတွေ မရပ်မနားဘဲ ကကြတာ ဘယ်မြို့မှာလဲ။ ဘယ်လောက်ကြာကြာ ကကြလဲ။ ဘာကြောင့်လဲ။ ဒီမေးခွန်းတွေရဲ့ အဖြေကို သိချင်ရင်တော့ မြန်မာဘာသာပြန်ဆိုထားတဲ့ Dancing Plague of 1518 ကို နားထောင်ကြည့်လိုက်ရအောင်နော်။

Dancing Plague of 1518

မြန်မာဘာသာပြန်ဝတ္ထုတိုလေးတွေကို YouTube မှာ ဗီဒီယိုလေးတွေနဲ့ Cho's Creation Channel မှာ တင်ပေးသွားမှာဖြစ်လို့ ဒီချန်နယ်လေးကိုလည်း Like & Subscribe လုပ်ထားဖို့ မမေ့နဲ့နော် 😉

ပျောက်ဆုံးနေသော နှလုံးသားများ (အပိုင်း ၁)

>>ပျောက်ဆုံးနေသော နှလုံးသားများ (အပိုင်း-၃)

“လာရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား ငါ့လူရေ။ နေကောင်းရဲ့လား။ အသက်ရော ဘယ်နှနှစ်လောက်ရှိပြီလဲ” လို့ မစ္စတာအက်ဘ်နီက မေးမြန်းရင်း တစ်ဆက်တည်း “လူလေး ခရီးပန်းမလာဘူးဆိုရင် ညစာစားကြရအောင်လေ” ဟု ဧည့်ဝတ်စကား ဆိုခဲ့သည်။
“ဟုတ်၊ စားနိုင်ပါတယ်၊ မပန်းပါဘူးခင်ဗျာ၊ ကျွန်တော်နေကောင်းပါတယ်” ဟု သခင်အီးလီးယော့ က ပြန်ဖြေသည်။
“လိမ္မာသိတတ်တဲ့ ယောက်ျားလေးပဲ၊ ဒါနဲ့ မင်းအသက်ပြောပြပါဦး လူလေး” ဟု မစ္စတာအက်ဘ်နီက ပြောဆို သည်။
သူတို့နှစ်ဦး တွေ့ဆုံမိတ်ဆက်ပြီးပြီးချင်း နှစ်မိနစ်အတွင်းတွင် ဤမေးခွန်းကို နှစ်ကြိမ်မေးမြန်းသည်မှာ အနည်းငယ် ထူးဆန်းလှသည်။
စတီဖင်က “ကျွန်တော် နောက်မွေးနေ့ကျရင် ဆယ့်နှစ်နှစ်ပြည့်ပါပြီခင်ဗျာ” ဟု ပြန်ဖြေသည်။
“ဒါဆိုမင်းရဲ့ နောက်မွေးနေ့က ဘယ်နေ့ကျလဲ လူလေးရေ။ စက်တင်ဘာ ဆယ့်တစ်ရက်နေ့မလား။ ဒါကောင်းတယ် - တော်တော်ဟန်ကျတာပဲ။ တစ်နှစ်နီးပါးကျန်သေးတယ်မလား။ ငါက - ဟားဟား - ငါက ဒီလိုအချက်တွေကို ငါ့မှတ်စုထဲမှာ မှတ်ထားချင်လို့ပါ။ ဆယ့်နှစ်နှစ်ပြည့်မှာသေချာတယ်နော်။ မှန်တယ်နော်” ဟု မစ္စတာ အက်ဘ်နီ ကမေးသည်။
“ဟုတ်ကဲ့။ သေချာပါတယ်ခင်ဗျာ” ဟု စတီဖင်ကဖြေသည်။
“ကောင်းပြီ၊ ကောင်းပြီ။ ပါ့ခ်ရေ သူ့ကို မစ္စစ္စ ဘတ်ချ့် အခန်းကို ခေါ်သွားလိုက်။ အဲဒီမှာ သူ့ကို လက်ဖက်ရည်ဖြစ်ဖြစ် ညစာဖြစ်ဖြစ် တစ်ခုခုကျွေးမွေးဧည့်ခံလိုက်” ဟု မစ္စတာအက်ဘ်နီက ခိုင်းသည်။
“ကောင်းပါပြီ ဆရာ” ဟု မစ္စတာပါ့ခ်က တည်ကြည်စွာဖြေကြားခဲ့သည်။ ထို့နောက် စတီဖင်ကို ညစာစားရန် မစ္စစ္စဘတ်ချ့် ရှိရာသို့ လိုက်ပါပို့ဆောင်ခဲ့သည်။
အက်စ်ဝါဘီစံအိမ်၌ တွေ့ဆုံခဲ့သူများအနက် မစ္စစ္စဘတ်ချ့်သည် အဖော်ရွေဆုံးနှင့် အကြင်နာတတ်ဆုံး လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူမက သူ့ကို မိမိအိမ်တွင် နေရသကဲ့သို့ ခံစားရစေသည်။ သူတို့နှစ်ဦးသည် ဆယ့်ငါးမိနစ်အတွင်းမှာပင် ရင်းနှီးသော သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေများ ဖြစ်သွားကြသည်။ ထိုခင်မင်မှုသည် ထိုအချိန်မှစ၍ ပျက်ပြယ်မသွားတော့ပေ။ မစ္စစ္စဘတ်ချ့်သည် စတီဖင်ရောက်မလာမီ လွန်ခဲ့သော ငါးဆယ့်ငါးနှစ်ခန့်က ဤရပ်ကွက်မှာပင် မွေးဖွားခဲ့သူ ဖြစ်ပြီး ဤစံအိမ်တွင် နေထိုင်လုပ်ကိုင်ခဲ့သည်မှာ အနှစ် နှစ်ဆယ်ရှိပြီ ဖြစ်သည်။ ထို့အကြောင်းများကြောင့် ဤစံအိမ်နှင့် ရွာနီးဝန်းကျင်အကြောင်း ခရေစေ့တွင်းကျသိသောသူကို ပြရမည်ဆိုလျှင် မစ္စစ္စဘတ်ချ့်ကို ပြရမည်ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် သူမ သိထားသည်တို့ကို ထိမ်ချန်မထားပြောပြတတ်သူတစ်ဦး လည်းဖြစ်သည်။
စွန့်စားရဲရင့်ပြီး စပ်စုမေးမြန်းတတ်သော စတီဖင်က ဤစံအိမ်နှင့် ဥယျာဉ်တို့နှင့် ပက်သက်သည့် အကြောင်းအရာ များစွာကို တစ်ယောက်ယောက်က ရှင်းပြပေးရန် လိုလားတောင့်တလျက်ရှိသည်မှာ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ “လော်ရယ်လျှောက်လမ်းအဆုံးက ဘုရားကျောင်းကို ဘယ်သူဆောက်ခဲ့တာလဲ။ လှေကားဘေးမှာ ချိတ်ထားတဲ့ ပုံထဲက အရိုးခေါင်းပေါ် လက်တင်ပြီး စားပွဲမှာထိုင်နေတဲ့သူက ဘယ်သူလဲ” ကဲ့သို့ မေးခွန်းများကို ဗဟုသုတစုံလင်သည့် မစ္စစ္စဘတ်ချ့်ကသာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ဖြေကြားနိုင်သည်။ သို့သော် တစ်ခါတစ်ရံတွင် စတီဖင် ကျေနပ်လောက်သည်အထိ မဖြေနိုင်သည်များလည်း ရှိပါသည်။

>>ပျောက်ဆုံးနေသော နှလုံးသားများ (အပိုင်း-၂)

ကောင်လေး၏ မိဘနှစ်ပါးလုံးမှာ လွန်ခဲ့သည့် ခြောက်လ‌ခန့်က ဆုံးပါးသွားခဲ့ကြသောကြောင့် သူ့ကို ဝါးဝစ်ရှိုင်းယာနယ်မှ ရထားလုံးနှင့် ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ကြသည်။ ယခုအခါ သူ့အစ်ကိုဝမ်းကွဲဖြစ်သော မစ္စတာ အက်ဘ်နီ၏ သဘောထားကြီးစွာ ကမ်းလှမ်းမှုကြောင့် အက်စ်ဝါဘီတွင် နေထိုင်ရန် လာရောက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသို့ကမ်းလှမ်းလာခြင်းကလည်း မျှော်လင့်မထားသည့်အရာ ဖြစ်နေပါတော့သည်။ မစ္စတာ အက်ဘ်နီကို စည်းကမ်းတင်းကျပ်ပြီး တစ်ကိုယ်တည်းနေတတ်သူတစ်ဦးအဖြစ် လူအများက သိထားကြသဖြင့် ပုံမှန်လည်ပတ်နေသော သူ့အိမ်သို့ ကောင်လေးတစ်ယောက် ရောက်လာခြင်းက ဖြစ်ရပ်ဆန်းတစ်ခုသဖွယ် ဖြစ်နေသည်။ အမှန်အတိုင်းဆိုရလျှင် မစ္စတာအက်ဘ်နီ၏ ဝါသနာ၊ စိတ်နေစိတ်ထားနှင့် ပတ်သက်ပြီး မသိရသလောက်ပင် ဖြစ်သည်။ ကိန်းဘရစ်ချ်တက္ကသိုလ်ရှိ ဂရိပညာရပ်ဆိုင်ရာ ပရော်ဖက်ဆာ၏ အဆိုအရ နှောင်းခတ်ဗာဟီရဝါဒ ကိုးကွယ်သူများ၏ ဘာသာရေးယုံကြည်ချက်များကို အက်စ်ဝါဘီစံအိမ်ပိုင်ရှင်ကဲ့သို့ မည်သူမျှ မသိကြကြောင်း ကြားသိရပါသည်။ ပိုင်ရှင်၏ စာကြည့်တိုက်တွင် လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်ကိစ္စရပ်များ၊ အော်ဖစ်ဘာသာရေးကဗျာများ၊ ပါးရှားနတ်ဘုရား မစ်သရက်စ်ကိုးကွယ်မှုဆိုင်ရာစာများနှင့် နီယိုပလေတိုဝါဒ လတ်တလောကျင့်သုံးသူများနှင့် ပတ်သက်သည့် စာအုပ်အကုန်လုံးနီးပါး ရှိသည်။ စကျင်ကျောက်ပြားများ ခင်းထားသည့် စံအိမ်ထဲတွင် မစ်သရက်စ်နတ်ဘုရားက နွားရိုင်းတစ်ကောင်ကို နှိမ်နှင်းရှင်းလင်းနေဟန် လက်ရာမြောက်သည့် ပန်းပုရုပ်တုအစုကို ခင်းကျင်းပြသထားပြီး ၎င်းရုပ်တုကို စံအိမ်ပိုင်ရှင်က ငွေကြေးအကုန်အကျများစွာခံပြီး လိဗက်နယ်မှ သယ်ဆောင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူသည် ရုပ်တုအတွက် သရုပ်ဖော်ပြချက်တစ်စောင်ကို ဂျန်တဲလ်မန်း မဂ္ဂဇင်းသို့ ရေးသားပေးပို့ဖူးသည့်အပြင် ရောမအင်ပါယာနှောင်းခတ်က အယူသီးမှုများနှင့်ပတ်သက်ပြီး မှတ်သားဖွယ်ကောင်းသည့် ဆောင်းပါးများကို ခရစ်တစ်ကယ် မြူဇီယမ်တွင် အတွဲလိုက်ရေးသားဖူးပါသည်။ အိမ်နီးချင်းများက မစ္စတာအက်ဘ်နီကို စာအုပ်များအကြား မွေ့လျော်နေသူအဖြစ် မှတ်ယူထားကြသဖြင့် သူ့ညီဝမ်းကွဲ စတီဖင်အီးလီယက်၏ မိဘနှစ်ပါးလုံး ဆုံးပါးသွားခဲ့ကြောင်း သိနေသည်ကို အလွန်အံ့ဩကြပြီး သူကိုယ်တိုင်က သူ့ညီဝမ်းကွဲအား အက်စ်ဝါဘီတွင် နေထိုင်ရန် ကမ်းလှမ်းခဲ့ကြောင်း သိရသည့်အခါမှာတော့ ပိုမိုအံ့ဩမိလေသည်။

သူ့အိမ်နီးချင်းတွေက မည်သို့ပင်ထင်ကြပါစေ၊ ခန္ဓာကိုယ် ပိန်ပိန်ရှည်ရှည်နှင့် စည်းကမ်းတင်းကျပ်သည့် မစ္စတာအက်ဘ်နီကတော့ သူ့ညီဝမ်းကွဲကို နွေးနွေးထွေးထွေး ကြိုဆိုခဲ့သည်မှာ အသေအချာပင် ဖြစ်သည်။ စံအိမ်တံခါးပွင့်သွားသည်နှင့် သူသည် ဝမ်းမြောက်ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် လက်နှစ်ဖက်ကို ပွတ်လျက် စာကြည့်ခန်းထဲမှ အမြန်ထွက်လာခဲ့ပါသည်။

>>ပျောက်ဆုံးနေသော နှလုံးသားများ (အပိုင်း-၁)

ကျွန်ုပ် သိရှိရသလောက် ပြောရမည်ဆိုလျှင် ၁၈၁၁ ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလတွင် လင်ကွန်းရှိုင်းယား မြို့လယ်ရှိ အက်စ်ဝါဘီစံအိမ် တံခါးပေါက်ရှေ့သို့ မြင်းဆွဲရထားလုံးတစ်စီး ဆိုက်ရောက်လာခဲ့သည်။ ရထားလုံးပေါ်တွင် ကောင်လေးတစ်ယောက်သာ စီးနင်းလိုက်ပါလာပြီး ရထားလုံးရပ်လျှင်ရပ်ချင်း ကောင်လေးက ခုန်ဆင်းကာ လူခေါ်ခေါင်းလောင်းမြည်ချိန်နှင့် တံခါးမဖွင့်မီစပ်ကြား အချိန်တိုအတွင်း၌ စူးစမ်းလိုစိတ် ပြင်းပြစွာဖြင့် ဟိုဟိုသည်သည် လိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ သူသည် အန်းဘုရင်မအုပ်စိုးစဉ်က တည်ဆောက်ထားသည့် မြင့်မားပြီး စတုရန်းပုံသဏ္ဌာန်ရှိသော အုတ်နီစံအိမ်တစ်လုံးကို တွေ့ခဲ့သည်။ အိမ်ရှေ့တွင် ၁၇၉၀ ခုနှစ်၏ ဂန္ထဝင်ဆန်သည့် ဟန်အပြည့်ရှိသော ကျောက်တိုင်များဖြင့် ထောက်ကန်ထားသည့် ဆင်ဝင်တစ်ခုကို ထည့်ထားသည်။ ထိုအိမ်တွင် ရှည်လျားပြီး ကျဉ်းမြောင်းသော ပြတင်းပေါက်များစွာ ရှိပြီး အဖြူရောင် သစ်သားဘောင်ကွပ် ခပ်ထူထူနှင့် သေးငယ်သော မှန်ချပ်များဖြင့် ဆင်ယင်ထားသည်။ အိမ်ရှေ့မျက်နှာစာထိပ်တွင် စက်ဝိုင်းပုံပြတင်းပေါက်တစ်ခု ဖောက်ထားသည့် မြင်းမိုရ်ပိတ်ဖြင့် တန်ဆာဆင်ထားသည်။ အိမ်၏ ဘယ်ညာတစ်ဖက်စီတွင် စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းသော ပြောင်လက်နေသည့် တစ်ဖက်ရပ်အမိုးပါ စင်္ကြံများ ရှိပြီး တိုင်လုံးငယ်လေးများဖြင့် ကျားကန်ထားကာ အလယ်အိမ်မကြီးနှင့် ဆက်သွယ်ထားသည်။ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီတွင် မြင်းဇောင်းများနှင့် ရုံးခန်းငယ်များဖြင့် ရိုးရှင်းစွာ ဖွဲ့စည်းတည်ဆောက်ထားသည်။ စင်္ကြံတစ်ခုစီတွင် ဆန်းကြယ်သည့် ရွှေချရဟတ်ဒလက်တစ်ခုပါဝင်သော အမိုးခုံးတစ်ခုစီနှင့် အလှဆင်ထားသည်။

ထိုအဆောက်အအုံပေါ်သို့ ညနေဆည်းဆာ၏ နေရောင်ဖြာကျသောအခါ ပြတင်းပေါက်မှန်များ လင်းဝင်းတောက်ပနေပုံမှာ မီးများ လောင်ကျွမ်းနေသည့်နှယ်ရှိသည်။ စံအိမ်နှင့် ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် ညီညာပြန့်ပြူးသည့် ပန်းခြံတစ်ခုကို မျက်စိတစ်ဆုံးမြင်ရပြီး ဝက်သစ်ချပင်များ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ပေါက်ရောက်နေသည်။ ပန်းခြံအနားသတ်တွင် ထင်းရှူးပင်များရှိပြီး မိုးကောင်းကင်ထဲသို့ ထိုးတက်သွားသယောင်ရှိနေသည်။ ပန်းခြံအစွန်းရှိ သစ်ပင်များထဲ၌ မြုပ်နေပြီး မိုးလေဝသအခြေအနေကို ဖော်ပြသည့် ရွှေရောင်ကြက်ဖသဏ္ဌာန် ညွှန်တံကိုသာ အလင်းရိုက်ချိန်တွင် မြင်ရသော ချာချ်ကျောင်းမျှော်စင်ရှိ နာရီက ခြောက်ကြိမ် မြည်ဟီးရိုက်ခတ်လျက်ရှိကာ ထိုအသံသည် လေညာအရပ်သို့ ညင်သာစွာ လွင့်မျောလာသည်။ ခြုံငုံကြည့်ပါက သာယာကြည်နူးဖွယ်ကောင်းသော မြင်ကွင်းတစ်ခုဖြစ်သော်လည်း ဆင်ဝင်အောက်တွင် တံခါးဖွင့်ပေးမည်ကို စောင့်ဆိုင်းနေသော ကောင်လေး၏ စိတ်တွင်မူ ဆောင်းဦးပေါက် ညနေခင်းတွင် ဖြစ်လေ့ရှိသည့် ဝမ်းနည်းလွမ်းဆွတ်မှုမျိုးကို ခံစားနေရလေတော့သည်။

သည်းထိတ်ရင်ဖို၊ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ် အကြောင်းအရာတွေကို ဖတ်ရတာ ဝါသနာပါသူတွေအတွက် အင်္ဂလိပ်ဝတ္ထုတိုလေးတွေကို မြန်မာဘာသာပြန်ပြီး ပေ့ချ်မှာ ပုံမှန် တင်ပေးသွားမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

ကျေးဇူးပြုပြီး ဒီပေ့ချ်က ပို့စ်လေးတွေကို ကူးယူဖော်ပြခြင်း မပြုဖို့ မေတ္တာရပ်ခံချင်ပါတယ်ရှင့်။ ပို့စ်အပြည့်အစုံကို လွတ်လပ်စွာ Share လုပ်နိုင်ပါတယ်။ :)

Name: Touch-me-not
Medium: Colour pencil on paper
Size: A4