Bloody_supremewp

Bloody_supremewp

bloody_supreme's stories.

02/01/2021

Nagbabalik ang inyong manunulat. ♥️

06/06/2020

EPILOGUE

21 years ago...

I was sitting pretty in a bench when someone approach me.

"Bakit ka nag-iisa, pogi?" she asked. Nagulat pa ako sa tawag nito sa'kin.

"None of your business." I said and ignored her. Naupo naman ito sa tabi ko at ngayon ko lang napansin na nakasuot pala ito ng dress at kita ko din kung gaano ito karumi dahil sa ice cream or chocolate drink na natapon sa suot niya.

Kinuha ko ang panyo sa aking bulsa and gave it to her. Gulat naman ako nitong tiningnan pero binalewala ko lang.

"T-Thank you." she said in a cute way that makes me smile a little.

"Rhu-rhu?" he called me. Napatingin naman ako dito at binasa pala nito ang palayaw ko na nakaburda saaking panyo.

"That's my name." I said.

"Cute." she commented.

"But you're cutier." I said and I see how she blushed in front of me.

'Damn. I wanna pinch her cheeks.'

"B-Bolero ka, bata ha!" she said and pouted.

"What's your name?" I asked.

"Agnes hihi. And you are Rhu-rhu, right?" she asked that makes me laugh. Damn, she can't pronounce my name correctly!

"Anong nakakatawa? Baliw ka ba?" salubong na kilay na tanong nito saakin.

"You can't prounounce my name correctly." I said.

"Oh? Ano pala dapat?" she asked.

"It's silent 'H' like Ru-Ru." I said.

"Okay, RU-RU." she said.

"RU-RU!" my littler sister called me.

"What?!" I asked. She's already inside the car.

"We're going home! Come'on!" she shouted.

'Damn, so noisy.'

Napatingin naman ako sa batang babae na katabi ko. Narinig ata nito ang sinabi saakin ng kapatid ko kaya agad itong ngumiti saakin.

"Uuwi kana? Ingat kayo. Heto na pala ang panyo mo. Sorry 'di ko na mapalalabhan kasi aalis na kayo." she said and handed me my handkerchief. Hindi ko ito tinanggap at ibinigay ito sa kanya.

"Keep it. I'll see you next time." I said.

"Eh? Pa'no yan? Wala ka ng panyo?" she asked. She's so cute and pretty at the same time.

"I have a lot of handkerchief in our house. But that handkerchief is my favorite." I said.

"Okay. I'll keep this." nakangiting aniya. Hinawakan ko ang kanyang ulo at ginulo ang kanyang buhok.

"What the hell?!" inis na aniya na ikinatawa ko.

"I'll marry you when I see you again. So, be ready." I said and turns my back on her wearing my smile.

"Ru-ru!" she shouted. Nilingon ko naman ito.

"You fu***ng s**t! I can't marry you! You're a stranger!" sigaw nito na ikinabigla ko.

'She curse?'

"I'm not a stranger. You know my name. Basta, I'll marry you, Agnes!" sigaw ko at sumakay na sa kotse. Kita ko pa ang pagsunod ng tingin nito saaming kotse.

"You're smiling like an idiot, kuya." Alysia said —my younger sister.

"Shut up." saad ko dito.

"Yieee si kuyaaa. Kuya haaa! 7 years old ka pa lang! You're so maharot na!" she said.

"I'm not maharot you little muffin." I said that makes her pout.

"Bad ka kuyaaa!" saad nito at pinalo ako na braso. Tinawanan ko na lang ito at tumingin sa labas ng binatana.

I'll find you, Agnes.

11 years ago...

"Pumasok kana kasi, Russel." saad ni kuya Melvin na nagta-trabaho sa PYG.

"F**k. Do you think I can breath inside that fu***ng box?!" I said.

"Bahala ka kay ma'am Jai! Aba, ginusto mo yan. Saka diba gusto mo makita si Agnes? Yieee. Pagkakataon mo na kaya pumasok kana diyan. 'Di ka naman pagpapawisan kasi bukas ang box hanggat wala ka pa doon sa bahay nina Agnes. And nakahubad ka naman HAHAHA." aniya.

The f**k. Kung hindi lang talaga kay ate Jai, hindi ko gagawin 'to e. I can marry Agnes without doing this. But still, I need to.

Nang makarating kami sa bahay nina Agnes ay hindi na ako makahinga ng maayos. Agad kong pinunasan ang aking pawis dahil baka makahalata siya. Akala ko bubuksan niya agad ang box pero hindi. Kaya naman kailangan ko pang buksan ng patago ang box para makahinga ng maayos.

Dumaan ang ilang araw ay bigla kong naramdaman ang pagbubukas nito sa box. Kaya naman ipinikit ko ang aking mata at inihanda ang aking sarili sa pagpapanggap bilang robot.

Nang mabuksan nito ang box ay kinuha nito ang papel na hawak ko at binasa ata. Kinapa niya ang switch sa likod ko at doon na ako nagmulat.

Sa pagmulat ko ay ganoon na lang ang aking pagk**angha habang nakatitig sa kanya. Kahit na gulat ang ekspresyon niya ay ang ganda niya pa rin.

'Damn, no wonder why I got attracted on her since the very first day that we've met. She's damn pretty!'

"Good afternoon, master." I coldy said. Kinabahan naman ako sa paraan nito ng pagtitig hanggang sa nagtanong siya ng kung ano-ano saakin.

"I'll kiss you." she said na ikinagulat ko. I know that it's just a part of the contract but damn! I'm nervous!

Lumapit ito saakin at ganoon na lang ang kaba ko. Dahan-dahan niyang inilapit ang kanyang mukha saakin at ramdam ko ang pagtama ng kanyang labi sa labi ko. Hindi ako pumikit at nakatingin lang sa kanya na nakapikit habang nakadampi ang labi sa akin.

'I'll marry you, mark my words.'

After that day pumasok ako sa paaralan. My name that time was Primo Salvador given by her. Hindi naging madali ang pagpapanggap ko dahil lumalabas ang totoo kong nararamdaman sa kanya.

That time wala akong inisip na iba kundi ang mahulog siya sa'kin at mahalin niya rin ako. And I know that I succeed.

I treasure those time that we were happy. I'm so happy everytime I see her happy and blushed because of me. Not until that day came. Nalaman niya ang katotohanan na I'm not a robot. And she also knew about her true identity. She's hurt that time that's why I followed her. I see her with Rhaze in a bar and she's crying, damn!

After that night I talked to Rhaze. I told her to take care of Agnes while I'm not there for her because of what I did. I also asked Rhaze that I'll marry Agnes after she came back from America and he agreed. He even say sorry of what he did to me like he's the one who burned my locker, he's that person behind that burning science laboratory where I am that time, and about the swimming pool where I was pushed by him. I accepted his apology and he need to do me a favor, and that favor is to take care of Agnes for me.

I waited for 5 fu***ng years for her to come back. Alam ko sa sarili ko na when she's back, gagawin ko lahat para mapunta siya sa'kin sa huli. But, I'm so confused when she said that she's in a relationship with Rhaze. That's why I talked to Rhaze in private and he told me that he asked Agnes to be her girlfriend until they came back here in Philippines.

Nagalit ako noon pero naiintindihan ko rin siya. Gusto niya lang mahalin si Agnes habang wala pa ako. So, tinanggap ko ang sorry niya. Sabi niya, pakakawalan niya rin si Agnes dahil nangako siya sa'kin na ibabalik niya saakin ito. And he just did his part. Pinakawalan niya nga si Agnes and he told me to take care of her. He even told me that I'm so lucky that Agnes loves me so much even he's the fu***ng boyfriend for 5 years.

And now, I'm not regretting waiting her. Waiting her for 16 years is so damn worth it.

"HOY, RUSSEL!" sigaw saakin ni Agnes nakapamewang.

"Yes?" I asked.

"Gago tumayo ka diyan at alagaan mo yung anak natin! Aba! Ako lang ba ang magulang no'n?!" inis na aniya na ikinatawa ko. Tumayo naman ako at niyakap ito.

"Calm down, wife." pagkalma ko rito.

"DADDYYYYYY!" my 5 years old baby girl shouted while running towards us. Napangiti naman ako at kinarga 'to.

"What did you do, baby Astrid? Bakit galit si mommy?" I asked.

"I get her make up po huhu. And I putted it on my dog's face." she explained that makes me laugh. Tiningnan ko naman si Chloe na may make up nga.

"Nagmana sa'yo 'yang anak mo! Ang sakit sa ulo! Iniwan niya yung diaper na hinubad niya sa garden dahil ayaw niya daw ng diaper. Peste." stress na aniya na ikinatawa ko lang.

"Chill ka lang diyan babe. Nawawala tuloy ang angas mo doctora." pagbibiro ko dito kaya naman sinamaan ako nito ng tingin.

Habang karga ko naman si Astrid ay nilapitan ko ang badtip kong asawa at niyakap.

"Group huggg!" sigaw ko at tuwang-tuwa naman si Astrid na niyakap kami ng mommy niya na badtrip sa kanya.

"Sorry, mommy. Next time po sa face mo na ilalagay ang make up huhu." Astrid said that makes me laugh.

"ASTRID!" banta ng mommy niya.

"I love you both." I said while hugging them and kissed them on their cheeks.

After all those years, I finally found my happiness. I finally found my home which is my wife and my daughter.

This is Russel Saadvera a.k.a Primo Salvador from Print Your Guy app is now signing off as PYG 001.

The end.

06/06/2020

PYG — Chapter 35 [RING BEFORE YOU ENTER]

AGNES

Few months have passed at naging maayos ang lahat. I'm still studying while Russel is busy about his work as an engineer. Okay na din kami ni Rhaze pero wala na akong naging balita dito nang mga nakaraang buwan.

"Hoy! Sasama ka mamaya manood ng sine?" tanong sa'kin ni Angel na kumain.

"Yhep." sagot ko dito.

"Naksss. Monthsary niyo ngayon ni Russel diba?" tanong nito na ikinatango ko. Yhep it our 5th monthsary.

"Oo kaso wala akong maisip na regalo sa kanya. Bigyan ko na lang siya ng problema." sagot ko dito na pareho naming ikinatawa.

"Gago HAHAHA. Try mo kayang regaluhan ng necktie? Pansin ko kasi na mahilig siya do'n." aniya na ikinatango ko. Tama siya mahilig nga si Russel sa necktie.

"Sige. Bibili ako mamaya." sagot ko dito.

Tinapos ko muna ang pagkain ko bago ako tumungo sa aking kwarto. Hinanda ko ang susuotin ko dahil tapos na rin naman akong maligo kanina. Nang mabuksan ko ang cabinet ko ay napadako ang tingin ko sa isang panyo na nakatabi lang sa isang gilid. Nakangiti ko naman itong kinuha at pinagmasdan.

"Nasaan kana kaya?" nakangiting tanong ko habang nakatingin sa panyo na bigay saakin ng isang batang nakilala ko sa parke noong anim na gulang ako.

"Rhu-Rhu." pagbasa ko sa nakaburdang pangalan. Ang cute din ng batang iyon kaso ang sungit amp. 'Di ko itatanggi na first crush ko 'yun. Ikaw ba naman ayain na pakakasalan daw ako paglaki ko amp.

Ibinalik ko ang panyo sa pinagkunan ko at nagbihis na. Baka kasi nandoon na si Russel sa mall habang ako hindi pa nakakabihis. Mainipin pa naman ang isang 'yon.

Matapos kong magbihis at mag ayos ay bumaba ako sa sala at naabutan si Angel na ayos na ayos na.

"Nasaan si ate?" tanong ko rito.

"Malay ko. Baka nag date sila ni sir Canor. Alam mo na, matatanda na HAHAHA." aniya na ikinatawa ko.

"Gago." komento ko na lang dito at tumungo sa kotse.

Naging maingay ang biyahe dahil kay Angel at Marco na panay daldalan.

'Ampota, dapat pala 'di ko na sinama 'tong dalawa e.'

"Shet ang gwapo ni Russellll!" tili ni Angel sa back seat kaya napatingin naman ako dito sa rear mirror.

"Pahiram muna ng jowa mo, Agnes. One night stand lang." aniya kaya sinamaan ko ito ng tingin.

"Joke HAHAHA. Selos ka naman agad." aniya na ikinairap ko na lang.

"Marco alam mo ba na sobrang panget mo?" banat ni Angel dito.

"Hindi. Ang alam ko kasi ikaw 'yun?" banat ni Marco dito na ikinatawa ko.

"Tangina mo, Marco. 'Di ka sana i-crushback ng crush mo." banat ni Angel dito.

"Hindi mo naman talaga ako kina-crushback e." sagot ni Marco dito na ikinapula ng gaga.

'Rupok, sis.'

Hindi na lang kumibo pa si Angel matapos no'n. Siguro dahil 'di niya alam bumanat pabalik pfft.

Ipinarada ko ang kotse sa parking lot ng mall at sabay-sabay kaming bumaba. Kinuha ko naman ang phone ko at tinext si Russel.

To: Russel ❤
Nandito na kami.

From: Russel ❤
Waiting.

Agad kaming pumasok sa mall at sobrang dami ng tao. Siguro ay galing din ito sa sinehan at pinanood yung mga bagong labas na pelikula. Or kaya naman ay nag shopping dahil araw ng Linggo ngayon.

Nang makaapak kami sa second floor ay nakita ko agad si Russel na malapit sa bilihan ng ticket. Madami rin ang patagong kumukuha ng litrato sa kanya. Yung iba naman ay kinikilig na pinagmamasdan siya.

'Edi siya na pogi.'

"Hey." bungad ko dito.

"Ang tagal niyo." aniya.

"Sorry naman, sir ha?" sarkastikong saad ko dito.

"Joke lang. Nakabili na ako ng ticket sa'ting dalawa." saad nito at ipinakita ang ticket na binili niya.

"Hoy, Russel! 'Bat dalawa lang binili mo? Ang dugaaa!" reklamo ni Angel dito.

"Si Agnes lang naman ka-date ko. Kayong dalawa ni Marco ang magka-date kaya si Marco dapat ang manlibre sa'yo." sagot ni Russel dito.

"Hayaan mo na sila, Angel. Gusto mo, isang daan pang ticket ang bilhin natin." pagbibiro ni Marco dito kaya inirapan siya ni Angel. Siraulo talaga amp.

"Tara na, babe." aya sa'kin ni Russel at pinagsiklop ang aming k**ay.

"Bye! Enjoy kayo ha!" paalam ko sa dalawa at pumasok na kami sa loob.

Madilim na nang pagpasok namin. Punuan ang upuan sa harap kaya naman tumaas pa kami ni Russel para maghanap. Hanggang sa napili nito na maupo kami sa pinakadulo.

"Gago, bakit dito tayo? Wala ng masyadong tao sa parteng 'to." saad ko rito.

"Ang ingay nila manood." sagot nito nang makaupo kami.

"Malamang nakakatakot yung pinapanood, duh."

"Shhh." pagpapatahimik nito at nagsimula na nga ang pelikula.

Wala akong naiintindihan sa pinapanood ko dahil kay Russel. Panay kalabit kasi ito sa'kin.

"Bakit?" iritang tanong ko rito.

Imbes na sagutin ako nito ay bigla ako nitong hinalikan na ikinabigla ko. Itinulak ko naman ito at tiningnan ng masama.

"Nasa sinehan tayo." saad ko dito.

Imbes na makinig saakin ay hinalikan ako nito ulit. Hindi ako tumutol at tinugon na lang ito. Wala naman sigurong makakakita saamin dahil nga nasa madilim na parte kami.

Naging masuyo ang paraan ng kanyang paghalik. Tila ba ingat na ingat ito sa kanyang paggalaw. Ang malilikot niyang k**ay ay napadpad sa sa iba't ibang parte ng aking katawan. Nababalot ng lamig ang sinehan pero nag-iinit kaming pareho dahil saaming ginagawa.

"R-Russel, b-baka may makakita saatin." bulong ko dito.

"Makikita lang tayo pag nag-ingay ka, babe." aniya at hinalikan ako pababa saaking leeg. Muntik pa akong mapadaing dahil sa pagkagat nito saaking leeg buti na lang at napigilan ko.

"Agnes, hindi ko na kaya." bulong nito.

"Do it." utos ko.

Ipinasok niya ang kanyang k**ay sa loob ng dress na suot ko. Tumaas pa ito dahil tumaas rin ang kanyang k**ay at inabot ang aking hinaharap. Hindi ko namalayan na wala na pala ang suot kong bra.

Dahan-dahan niyang minasahe ang aking hinaharap. Gusto kong dumaing pero hindi ko ginawa dahil sa takot na makita kami.

"R-Russel." mahinang daing ko nang maging marahas ang kanyang halik.

"Damn, I want you." aniya at umalis sa harapan ko. Isinuot nito saakin ang jacket na dala niya at inayos ang dress ko na medyo nagusot.

"Saan tayo pupunta?" tanong ko.

"Kotse." maikling aniya at hinila ako palabas ng sinehan.

Daan-daang kaba ang nararamdaman ko dahil alam ko kung ano ang gusto niyang mangyari. Pero wala akong ginawang pagtutol.

Nang makapasok kami sa kotse ay ini-lock niya ito at agad na pumatong saakin.

"I love you, Agnes." aniya at bago pa ako sumagot ay inangkin na nito ang labi ko.

Naging marahas ang bawat halik niya na tinugon ko naman. Hinawakan ko ang kanyang polong suot at dahan-dahang inalis ang pagkakabotones nito.

'S**t, I want more.'

Nang matanggal ko ang lahat ng botones ay siya na mismo ang naghubad nito.

'Tangina. Anim na pandesal!'

"Touch it." utos niya nang makita ako na nakatingin sa abs niya. Nang hindi ako gumalaw ay siya na mismo ang humawak sa k**ay ko at dinala sa kanyang tiyan.

'Ang tigas.'

Hinalikan ako nitong muli at ramdam ko ang pagtaas ng aking dress dahil sa likot ng k**ay niya. Pilit niyang inaalis ang tali ng dress ko sa likod pero hindi niya magawa. Tatawanan ko na sana ito nang bigla nitong pinunit ang suot kong dress.

"Tangina, Russel!" gulat na saad ko dito na ikinangisi niya lang.

"I'm gonna buy you a new one after this." aniya at siniil ako ulit ng halik. Bumaba ang kanyang halik saaking leeg hanggang sa tumapat siya sa aking hinaharap. Tiningnan ako nito hanggang sa isubo niya ang isa dito.

"R-Russel. S-S**t." daing ko. Hindi pa ito nakontento at hinawakan ang isa kong hinaharap at minasahe.

Napasabunot ako sa kanyang buhok dahil sa senswal na aking nararamdaman. Kahit na hindi ko tingnan ang nasa baba ko ay alam kong basa na ito.

Bumaba ang kanyang labi mula sa hinaharap ko patungo sa aking tiyan. Ramdam ko ang init ng kanyang hininga na tumatama saaking balat. Halos masugatan ko na ang labi ko sa kakakagat para hindi kumawala ang daing mula saaking bibig.

Ipinasok nito ang kanyang k**ay sa loob ng panty ko na ikinapikit ko.

"You're wet." aniya na kahit nakapikit ako ay alam kong nakangisi siya. Ramdam ko ang pagkapunit ng nasa ibaba ko kaya napamulat ako.

"DAMN IT, RUSSEL! PAANO AKO UUWI NG GANITO?!" gulat na saad ko ng pinunit nito ang underwear ko.

"Sino nagsabi na iuuwi kita? Sa'kin ka uuwi, Agnes." aniya at kita ko ang pagkalas niya ng kanyang sinturon sa harap ko.

'Omygad. Don't tell me...'

Nang mahubad niya ang kanyang pantalon at ang kanyang underwear ay ganoon na lang ang aking pamumutla.

"N-No w-way! I-Ik**amatay ko pag ipinasok mo 'yan sa'kin!" pagtutol ko rito pero hindi ako nito pinakinggan at pumatong ulit saakin. Inilagay niya ang pareho kong k**ay katapat ng aking balikat at muli akong hinalikan. Wala akong nagawa dahil sa lakas nito.

'Tangina, pag talaga ako namatay dahil sa alaga niya, puputulin ko talaga 'yan.'

Bumaba ang kanyang halik saaking leeg at biglang tumigil na ikinataka ko.

"Before I enter you, I wanna ask you a question." bulong nito na ikinataka ko. Tiningnan naman ako nito at bakas ang saya sa mga mata niya. Hanggang sa itinapat niya saakin ang isang bagay na ikinagulat ko. 'Di ko mapigilan ang paglandas ng aking luha sa aking pisngi habang nakangiti siyang nakatingin saakin hawak ang bagay na pangarap ko.

"Agnes Brecken, will you marry me?" he asked.

"Y-Yes!" sagot ko na sunod-sunod ang pagtango habang pinupunasan ang aking luha. I'm so happy! Very happy!

Isinuot nito saakin ang singsing at nakangiti akong tiningnan.

"I love you so much, soon to be Mrs. Agnes Saadvera." aniya.

"I love you too so much, my soon to be Mr. Russel Saadvera." sagot ko at ramdam ko ang paglapat ng kanyang labi saakin. Naging masabik kami sa isa't isa hanggang sa naramdaman ko ang onti-onti niyang pagpasok sa aking lagusan. Bago pa ako umatras ay ramdam ko na ang kanyang kabuuhan sa aking loob.

And that was a memorable night for us.

06/06/2020

PYG — Chapter 34 [LET YOU GO]

AGNES

Nandito ako sa kwarto habang nagpapahinga. Alas siyete na ng gabi at kauuwi lang namin galing sa resort ni ate sa Laguna. Nagtext na rin si Rhaze kung saan kami magkikita.

I don't know what to feel right now. After nang nangyari kahapon, sobrang guilt ang nararamdaman ko. Mahal ko pa rin si Russel but a part of me says na si Rhaze dapat ang piliin ko. I don't know. Naguguluhan ako. Mahal ko rin si Rhaze pero alam kong hindi gaya ng kay Russel. Ayokong masaktan siya. Ayokong masaktan yung tao na walang ibang ginawa kundi pasiyahin at damayan ako sa bawat pagsubok ko sa buhay.

"Ang bobo mo kasi, Agnes." saad ko sa aking sarili at naupo mula sa pagkakahiga.

"Ano ba talaga ang dapat kong gawin? Ano ang tama? Damn this." saad ko at ginulo ang aking buhok.

Umalis ako sa k**a at pumunta sa cr upang maligo. Matapos kong maligo ay nagsuot ako ng oversized shirt at pants sa pang ibaba. Sabi ni Rhaze ay 9 o'clock daw ako pumunta pero medyo mapapaaga ata ako ng konti.

Matapos kong magbihis ay bumaba ako sa sala at nakita sina ate at sir Canor na nanonood.

'Ang haharot.'

"Ate, aalis ako." paalam ko dito.

"Sige. Ingat ka pauwi." aniya.

"Gusto mo bang ihatid kita?" tanong ni sir Canor sa'kin. Hanggang ngayon ay 'di ako makapaniwala na mayaman ang taong 'to. Noon pa lang naghihinala na ako e. Bukod kasi sa gwapo at sobrang desente nito manamit, ang fluent din nito mag english. Jusme bobo nga ako.

"Huwag na po. Enjoy na lang kayo diyan." ngising saad ko dito na ikinatawa niya ng mahina.

"Siraulo ka. Umalis kana nga!" pagtataboy sa'kin ni ate at tumatawa naman akong lumabas ng bahay.

Tahimik ang naging biyahe ko. Hindi ko naman kasi alam kay Rhaze kung 'bat gabi na niya ako inaya na lumabas. Nang makarating ako sa hintayin namin ay nakita ko siya na nakatayo sa gilid ng isang poste.

"Rhaze!" tawag ko rito at nakangiti naman itong bumaling saaking gawi. Lumapit ito sa kinaroroonan ko at hinalikan ako sa noo.

"Ang aga mo naman." aniya.

"Wala lang. Kaysa naman late ako diba?"

"Tama naman. Tara." aniya at pinagsiklop ang aming k**ay. Naglakad-lakad kami sa loob ng isang garden. Ngayon lang ako nakapunta dito pero sobrang ganda. Habang naglalakad ay napapadpad na kami sa madilim na parte ng garden.

"Saan tayo pupunta?" tanong ko rito.

"Basta." aniya at nagpatuloy kami sa paglalakad. Nang makarating kami sa destinasyon namin ay sobra akong namangha.

"Wow! Ang ganda!" manghang saad ko ng matanaw ang buong siyudad at city lights sa kinatatayuan namin na malapit sa cliff. Safe naman dito dahil may harang.

"Ikaw ang unang babae na dinala ko dito sa tambayan ko." aniya at naupo sa putol na kahoy. Naupo din ako sa tabi niya.

"Grabe ang ganda dito." saad ko.

"Tingnan mo ang buwan." aniya na sinunod ko naman. Bilog na bilog ito at ang ganda ng liwanag na nanggagaling dito.

"Alam mo ba na ikaw ang buwan ko." aniya kaya napatingin ako dito.

"Ikaw ang buwan na nagsisilbing ilaw sa madilim kong mundo, Agnes." nakangiting aniya habang nakatingin sa buwan.

"Pero gaya ng buwan, lulubog ito at sisikat ang araw." aniya. Hindi ako nagsalita at hinayaan lang siya.

"Hindi ako ang araw na magsisilbing liwanag mo sa gabi. Ikaw ang ilaw ko ngunit hindi ako ang araw na ilaw mo." mapait na aniya.

"Ikaw nga ang buwan na nagsilbing ilaw sa madilim kong mundo ngunit pansamantala lamang." aniya at ramdam ko ang lungkot sa kanyang boses.

"Rhaze." nangangapang saad ko ngunit tiningnan lang ako nito na bakas ang kalungkutan sa kanyang mga mata.

"I love you so much, Agnes." aniya at tumulo ang kanyang luha sa kanyang pisngi.

"Ikaw ang dahilan kung bakit gusto ko pa mabuhay. Ikaw yung kasiyahan ko, Agnes." aniya at doon na tumulo ang aking luha. Hindi ko alam kung bakit niya ito sinasabi sa'kin pero masama ang kutob ko.

"Tanda mo ba noong mga panahon na nasa America tayo? Hindi pa tayo isang taon do'n nang ayain kita na maging girlfriend ko kahit panandalian lang. Sobrang saya ko noon, Agnes. Sobrang saya ko. Bawat segundo, minuto, at araw na kasama kita, lahat 'yun ay pinahahalagahan ko ng sobra. Alam mo kung bakit?" tanong nito at sunod-sunod na lumandas ang kanyang luha sa pisngi.

"B-Bakit?" sagot ko.

"Dahil alam kong dadating 'tong araw na 'to. Yung araw na siya ulit ang pipiliin mo." aniya na ikinaiyak ko. Ayokong mawala siya sa'kin pero alam kong ganoon ang mangyayari.

"Happy anniversary, my love." bati nito na ikinaiyak ko lalo.

"Rhaze naman." umiiyak na saad ko rito. Hinawakan nito ang aking pisngi at pinunasan ang aking luha.

"It's our anniversary, love. Be happy. Anong wish mo ngayon?" nakangiting aniya pero nababakas ko ang kalungkutan sa mata niya.

"Wala." saad ko rito.

"Ako, may wish ako. Pwede mo bang tuparin?" tanong nito na ikinatango ko.

"I want you to be happy. I want you to be successful. Gusto ko na makuha mo lahat ng pangarap mo. Tapos gusto ko, tatanda ka tapos magkakaanak. Magiging masaya ang pamilya mo." aniya na umiiyak.

"Rhaze." pagpigil ko rito.

"Yan ang wish ko, Agnes. Tutuparin mo diba?" tanong nito.

"I can't." pagtutol ko.

"Agnes, gawin mo. Do it. I know na magiging masaya ka. Do it with Russel." aniya na ikinahagulhol ko ng iyak.

"I love you so much. And I want you to be truely happy. Gusto kong makita ang totoong masayang Agnes. And I know na hindi ako ang makakapagbigay sa'yo no'n." aniya at niyakap ako. Umiyak ako nang umiyak sa kanyang balikat. Ang sakit. Sobrang sakit.

"Promise me, Agnes. Promise me na tutuparin mo ang hiling ko. Please." aniya sa gitna ng aming yakapan.

"I-I promise." saad ko dito at ramdam ko ang pagkabasa ng suot kong shirt sa parteng balikat.

'I'm sorry, Rhaze. You don't deserve this.'

Bumitaw naman ito mula sa pagkakayakap at hinakawan ang aking pisngi. Tiningnan niya ako ng diretso sa aking mga mata at ngumiti.

"I'm letting you go, Agnes. Be happy." aniya at ramdam ko ang pagdampi ng kanyang labi sa akin.

"You'll always be my moon. Always remember that." nakangiting aniya at tumalikod sa gawi ko at dahan-dahang lumakad palayo saakin.

'I'm sorry, Rhaze. I hope you will see your real moon, soon.'

06/06/2020

PYG — Chapter 33 [MARSHMALLOW]

AGNES

Nandito kami ngayon sa resto habang kumakain ng tanghalian. Akala ko nga uuwi na kami kaninang umaga pero sabi ni ate ay bukas na raw kami umuwi.

"Russel, kamusta pala papa mo?" tanong ni ate dito.

"He's fine. May nag-aalaga naman sa kanya sa hospital." sagot ni Russel dito.

"Okay na ba kayo?" tanong ni ate dito.

"Yes. Ayoko naman na habang buhay akong galit sa kanya. He's my dad after all." aniya na ikinatango ni ate.

"So, ikaw na namamahala ng kompanya niyo?"

"Yes. No choice naman ako." saad ni Russel dito habang kumakain.

"Naks. Engineer na, businessman pa HAHAHA." ani ni ate na ikinatawa ni Russel.

"Si Agnes pala magdo-doctor." saad ni ate kaya napabaling sina mang Canor este sir Canor at Russel sa'kin.

"Nice." komento ni sir.

Lumapit naman sa'kin si Russel kaya napaatras ako nang bigla itong may ibinulong sa tenga ko.

"Doc, pakigamot naman nitong puso ko. Sa'yo lang kasi tumitibok." bulong nito na ikinapula ko.

'Pesteng yawa.'

Natatawa naman itong bumalik sa pagkain habang namumula pa rin ako. Tiningnan naman ako ni ate at base sa itsura nito ay inaasar ako nito.

"Ate, saan pala tayo pupunta after nito?" tanong ko.

"Pupunta tayo sa kabilang isla. Nagpareserved na ako ng rooms natin. Kaso punuan nga dahil summer ngayon. Hati kayo ni Russel sa kwarto. If okay lang sa'yo." aniya kaya napatingin naman ako kay Russel na nakangisi sa'kin. Psh.

"Okay lang. Basta sa lapag siya." pagpayag ko rito.

"Ayaw mo ba akong katabi? Pwede akong unan, promise. Pfft." natatawang ani ni Russel na sinamaan ko lang ng tingin.

"Punta na ako sa kwarto, ate. Maliligo lang ako tapos alis na tayo." paalam ko dito.

"Sige. Wag kang magtagal dahil dadating na yung bangka ni mang Ben." aniya na ikinatango ko.

Pagkarating na pagkarating ko sa kwarto ay agad akong pumasok sa cr para maligo.

'Hy salamat ang lamig ng tubig!'

Pagkatapos kong maligo ay agad akong nagbihis. Bigla namang nag ring ang phone ko at si Rhaze pala ang tumatawag.

"Hello." sagot ko dito.

"Hi, love. Kamusta ka?" tanong nito.

"Okay naman ako. Ikaw ba?" tanong ko rito.

"I'm fine. Kailan ka pala uuwi?"

"Bukas daw sabi ni ate." saad ko rito.

"Okay. Usap tayo bukas ha?" aniya.

"Sureee." pagpayag ko.

"Sige. Text na lang kita bukas kung saan tayo magkikita. I love you."

"I love you too." saad ko at ibinaba na nito ang linya. Pagkalabas ko ng hotel ay nandoon na sina ate sa dalampasigan at nandoon na rin ang bangkang gagamitin. Lumapit naman ako agad sa kinaroroonan nila.

"Tara na, Agnes." aya ni ate at nauna itong sumakay sa bangka. Sumunod naman ako na inalalayan ni sir Canor.

Nagsimulang umandar ang bangka at sobra din akong nag-eenjoy. Sobrang linaw ng tubig dagat at ang sariwa din ng hangin.

Habang nasa biyahe ay bigla akong nilapitan ni Russel. 'Di ko naman ito kinibo at pinagmasdan lang karagatan.

"Ang ganda 'no?" tanong nito na ikinatango ko.

"Pero mas maganda ka." bawi nito na ikinataas ng aking kilay. Natawa naman ito ng mahina sa inasal ko.

"Anong pangalan mo?" tanong nito na ikinakunot ng noo ko.

"Ano ngang palangan mo?" pag-uulit nito.

"Agnes." sagot ko na lang dito para matigil na.

"Anong apelyido ko?" tanong ulit nito.

"Saadvera."

"Very good. Ano kalalabasan pag pinagsama yung dalawa?" tanong ulit nito na ikinasalubong ng aking kilay.

"Agnes Saadvera." sagot ko dito.

"Agnes Saadvera. Sounds great, right? Magiging ganyan ang pangalan mo soon." aniya at nginisihan ako.

'Damn this guy.'

"Asa ka." banat ko dito.

"Aasa talaga ako lalo na pag sa'yo ako aasa, babe." aniya na ikinangiti ko ng patago.

'Stop making me feel this way, Russel.'

Nang makarating kami sa isla na sinasabi ni ate ay grabe ang aking pagk**angha. Sobrang ganda kasi at may karamihan din ang mga taong dumayo dito.

Pumunta kami sa hotel at nakasalubong namin ang iba't ibang dayuhan na galing pa sa ibang bansa. Agad na ibinigay saamin ni ate ang susi ng kwarto at nagpaalam ito na magpapahinga muna. Ganoon rin ang gagawin namin kaya agad kaming pumihit papunta saaming kwarto.

"Matutulog ka?" tanong ni Russel sa'kin nang makapasok sa kwarto.

"Pwede rin. Bakit?" tanong ko rito.

"Inom tayo." pag-aya nito. Kung sabagay wala naman akong gagawin.

"Sige." pagpayag ko at kumuha naman ito ng alak sa loob ng ref. Inilapag niya ito sa sahig at naupo.

"Gusto mo bang manood?" tanong nito na ikinailing ko. Naupo naman ako sa harap niya at tinungga ang alak na nasa maliit na baso.

"Agnes." tawag nito sa'kin. Napatingin naman ako dito.

"Bakit?"

"I'm sorry." aniya.

"Saan?"

"For keeping a secret and lying on you." saad nito na ikinatango ko.

"Okay lang. Napatawad ko naman na kayo nina ate. Tanggap ko na." saad ko rito.

"Can we start again?" tanong nito.

"Yes. Friends naman tayo." saad ko rito.

"No. I want more than that." aniya na ikinagulat ko.

"I can't." saad ko rito.

"Is it because of Rhaze?" tanong nito.

"Yes, I have Rhaze." sagot ko.

"Do you love me?" he asked. Tiningnan ko naman ito.

"I do loved you." sagot ko at kita ko kung paano bumagsak ang kanyang balikat sa sagot ko.

'I'm sorry.'

"Agnes, I'm sorry." aniya at bago pa ako makasagot ay dumampi na ang kanyang labi sa labi ko.

Hindi ko magawang itulak siya. Dahan-dahan na napahiga kami sa malamig na sahig pero nag-iinit kaming dalawa.

'Damn, I still love him. I can't lie anymore.'

Mas lumalim pa ang kanyang mga halik at nalulunod ako. Ang kanyang k**ay ay gumagapang sa iba't ibang parte ng aking katawan pero wala akong nagawang pagtutol.

"Say that you love me, Agnes." bulong nito at hinalikan ang aking leeg.

"I-I love you." saad ko at hinalikan ako muli nito sa labi. Nagpatuloy ang aming halikan nang bigla nitong ipasok ang kanyang k**ay sa loob ng oversized shirt na soot ko. Inalis nito ang strap ng bra ko at malaya niyang nahawakan ang aking hinaharap.

"R-Russel." nanghihinang tawag ko rito.

"Yes?" aniya at nagpatuloy sa ginagawa niya. He cupped my breast and squeeze it lightly.

"D-Damn it, R-Russel."

Tiningnan naman ako nito ng diretso at ngumisi.

"Your breast is like a marshmallow." aniya na ikinainis ko.

"What?!" 'di makapaniwalang asik ko dito at tinawanan lang ako nito habang hindi tinatanggal ang kanyang k**ay sa pagkakahawak sa dibdib ko.

"It's so soft and I wanna feel it inside my mouth." aniya na ikinapula ko.

"Y-You p-piece of s**t!" asik ko dito na ikinatawa niya.

"And it's squeezy HAHAHA!" aniya at humagalpak ng tawa. Agad ko naman itong itinulak at ibinaba ang aking shirt.

"YOU DU***SS!" namumulang sigaw ko dito.

"Chill babe. Can I taste it?" ngising utas niya at binato ko ng unan ang gago.

"TANGINA MO! BASTOS!" sigaw ko dito na panay tawa lang.

"Babe naman! HAHAHA! F**k! I'm just being honest here! Your fu***ng breast is like a marshmallow! HAHAHA!" aniya na panay ilag sa ibinabato ko sa kanya.

"F**K YOU!" sigaw ko dito at pumasok ng cr dahil sa inis. Rinig ko naman ang tawa nito labas.

'F**k! Damn you, Engineer Russel Saadvera!'

Website