The Crying flower -

සරදි.......
-----------------

රත්න මැණිකේලාගේ කාමරය කළුවරෙන් පිරී ගොස් තිබිණි. කෑලි කැපිය හැකි ගණ කළුවර හැමතැනකම…!
සරදි , කාමරයට ඇතුළුවන්නට පා එසවූයේ තැති ගත් හදිනි, බියෙන් මුව ගොළු කර තිබිණි.

'ඔහොම වරෙන් සරදි, ඇවිත් මේ ලාම්පුව පත්තු කරාපන් කෙල්ලේ…'

කවදාවත් නැතිව , රත්න මැණිකේ ගේ බැරෑඩි කටහඩට දයාවේ ස්වරයක් එක්වී තිබෙනු සරදිට දැණුනා ය. රත්නමැණිකේ ගේ තරුණ ගැහැණු ශරීරයට හරියන්නේ ඒ දයාබරිත කටහඬම බව සරදි ට ඒ මොහොතේම සිතුණාය.

මහා කළුවර කැලෑවක් බඳුව පෙණුනු විශාල අන්ධකාර කුටියට ඇතුළු වී ටික වේලාවකින් අදුරට හුරුවූ ඇසින්, අන්ධකාරය මැදින් දෘශ්‍යය පථයන් විවරවී පෙනෙන්නට ගත්තේය. ඕවලාකාර ලියනමේසය ඉදිරියේ සුපුරුදු ඔසරියෙන් රත්න මැණිකේ වාඩිවී සිටියාය. ඇයගේ තරුණ දෑස් නුහුරු දීප්තියකින් බැබළෙමින් තිබිණි. වලව්වට පැමිණ පෝයකට වැඩි නොවුණත් , රත්නමැණිකේ ගැන නොයේක් කතා සරදි ගේ කණට වැටී තිබිණි. රත්නමැණිකේ උඩරට පැත්තේ වලව්වක සිට පාතරට කොල්ලිමුර වලව්වේ ඇඩ්රියන් පීරිස් හාමු ව විවාහ කරගෙන පානදුරේ වෙත දීග විත් තිබිණි.

“ මේ වාහේ නම් ඇඩ්රියන් හාමු ට ආම්බාන් කරන්න ලේසි පාසු වෙන්නේ නෑ, පේන්නේ නැද්ද පිරිමියෙක් වගේ ගමන බිමන ”
කුස්සියේ උයන ගැහණුන්ගේ ඕපාදුප කතා ඕනෑතරම් සරදි ගේ කණ වැටී තිබෙයි. ඇඩ්රියන් හාමුට වඩා බොහෝ ළාබාල රත්නමැණිකේ, ඔහුගේ දෙවන කසාදයේ බිරිඳ වූ අතර මේ කතා කිසිවක් ගණන් නොගෙන ඈ සැහැල්ලුවෙන් ජීවත් වෙන අයුරු සරදි දැක තිබිණි.

'මම පහනක් ඇන්න එන්නම්….?'

සරදි බයාදු ස්වරයෙන් විමසුවාය.

'ඒ මොකටද….?'

"ලාම්පුව පත්තු කොරන්ට…"

"ඇයි ඉතිං උඹ ඇන්න ආවේ නැත්තේ..?"

"මම හිතුවේ…, මම හිතුවේ…මැණිකේ අඩගැහුවේ—-"
සරදි ගොතලන්නට වූවාය.

"හ්ම් දැන් ඕනේ පහනක් නෑ, මෙන්න මෙහාට වරෙන්.. මගේ කොන්ද රිදෙනවා ඕසෙට… ඇවිත් කොන්ද ටිකක් තවාපන්…."

මේසය ලගින් නැගී සිටි රත්න මැණිකේ ගේ උස් සුනම්‍යය සිරුර පසෙක වූ වියල් ඇද වෙත තාණ්ඩව ගමනින් ඇවිද යන සැටි අන්දකාරය අතරින් සේයාවක් සේ සරදි ට පෙණුනාය. රත්න මැණිකේ ගේ ගමනෙහි නම් කිසිදු ලාලිත්‍යමය ගැහැණු රිද්මයක් නැති බව වලව්වට ආ මුල් දින කිහිපයේදීම සරදිට ද වැටහී තිබුණි.

දැන් සරදි ත් රත්න මැණිකේ පසුපසින් ඇදුණාය. සරදිගේ ළපටි හඳවත වේගයෙන් ගැහෙන්නට පටන්ගෙන තිබිණි . රත්නමැණිකේගේ කොන්ද තවාගන්නට සරදිට කතාකල තෙවන අවස්ථාව මෙය විය. වලව්වට පැමිණි දා සිටම තමන් කෙරෙහි කිසියම් විශේෂ ඇගෑලුම්කමක් රත්න මැණිකේ විසින් දක්වන බව සරදි ට වැටහී තිබිණි.

"ඉතිං අර දොර අඩවල් කරලා වරෙන්…"
වියල් ඇදේ වාඩිවී සිටි රත්න මැණිකේ සරදිට සැර දැම්මාය. කාමරයේ දෙපියන් දොරෙහි එක් පියනක් විවෘතව තිබිණි.

සරදි හිටිපියවර ආපසු හැරි ගොස් කාමරයේ දොර වසා සොයිබය දැම්මාය. කළුවර ආයෙමත් සරදි ගේ ඇස් වසාදැම්මාය.
අඩියක්වත් ඉදිරියට තබන්නට බැරිව සරදි දොර ලගම ගල් ගැසුණි. හැමතැනම කළුවර.., කළුවර…. කළුවර.

තත්පර දෙකකට හෝ තුනකට පසු අන්ධාකරය මැදදෙන් අතක් එක්වනම සරදි ගේ මැණික් කටුව ලගින් දැඩිව අල්ලා ගත්තේය. සරදි ට යටිගිරියෙන් කෑ ගැසිණි.

"සරදි, නවත්තාපන් මම මම .. මම මැණිකේ…"

රත්න මැණිකේ ගේ හඩ රහස් ස්වරයක් වී තිබුණාය. ඇගේ නාස්පුඩුවලින් පිටවන ප්‍රාශ්වාසයන් සරදි ගේ ග්‍රීවය වෙතට වැදිණි. එය සරදිට අමුතු කිතියක් ඇති කළාය.

"යමන්, මම උඹව ඇඳ ලගට එක්කන් යන්න ආවේ."
සරදි ගේ ළපටි ගැටිස්සි ශරීරය තම උස් පපුවට හේත්තු කරගත් රත්න මැණිකෙ ඇයව වියල් ඇද වෙතට කැන්දාගෙන ගියාය.

"මොකද මේ උඹේ ඇඟ මෙච්චර සීතල"

"මම හැන්දෑවේ නෑවේ…" සරදි තතනමින් කීවාය.

"හ්ම්" රත්න මැණිකේ කීවේ එපමණකි. මුලින්ම වියල් ඇදේ වාඩිවූ රත්න මැණිකේ, අනතුරුව ඔසරිය පිටින්ම මුනින් අතට එහි දිගෑදුණාය.

"මම ජනේලේ අරින්නද මැණිකේ…?"

"එපා ඕනේ් නෑ, මෙහෙ වරෙන් …., ඇවිත් මාව තවපන්.."
රත්නමැණිකේ එසේ කීවේ අසහනාකාරී සුසුම් කිහිපයක් පිටකරමිනි.
එසේ කියමින් ඈ සරදිව තමන් වෙතට ඇදගත්තාය.සරදි ට කිසිවක් සිතා ගත නොහැකි වුවත් ඇය රත්න මැණිකෙගේ කොන්ද මිරිකන්නට පටන් ගත්තාය.

දැන්, රත්න මැණිකේ තම ඔසරියෙන් එළියට විවර වූ නාභිය පෙදෙස ට සරදි ගේ අතගෙන තබාගත්තාය.

"හෙමින් මිරිකපන්"
ඈ රහසින් කෙදිරුවාය. සරදිට මේ සියල්ල සිහිනයක් සේ දැණුනාය. රත්නමැණිකේගේ බුරිය අවට කුස් පෙදෙසෙහි මහා මොලොක් බවක් සරදිගේ සුරතට දැණුනි. තවමත් කෙලි ගැටිස්සියක් වූ සරදි කොල්ලිමුර වලව්වේ සේවයට පැමිණ මාසයක් ගත නොවී තිබිණි.
මෙවැනි අත්දැකීමක් ඇයට ආගන්තුක වූ නමුත්, ගමේදී ගැටිස්සි වයසේදී හැන්දෑවට හරක් බලන්නට ගිය දවස්වල කවුරු හෝ කොල්ලෙකු සමගින් කල අනුරාගී සිපවැළද ගැනීම් සහ කළවා අතර වූ සංවාස ඇයට සිහිවිය.

දැන් සරදි වඩාත් මෘදුව සුලලිත ව රත්න මැණිකේ ගේ නාභිය පෙදෙස මිරිකන්නට වූවාය.
ගමේ හරක් බලන කොල්ලෙකුගේ පුරුෂ නිමිත්ත මුලින්ම දුටු විදිහ ඇයට සිහිවිය. රත්වූ යකඩයක් බඳුව තිබූ එය මහා ඉන්ද්‍රජාලික දෙයකැයි ඇයට සිතිණි. සරදි දණිස්සෙන් වාඩිවී සිටි අතර කොල්ලාගේ අංගජාතය ඇයගේ මුහුණ ඉදිරියේ විය.

"මම ඒක අල්ලන්නද…?" කුතුහලකාරී කැකිරි සිනාවක් පාමින් සරදි කොල්ලාගෙන් ඇසුවාය.

"අල්ලපන්.." කොල්ලා කතා කරේ ද දැන් රත්න මැණිකේ කතාකරන අයුරින්ම කොදුරමිනි.
සරදි සෙමෙන් බිදී යන මැටි භාණ්ඩයක් සේ සිතමින් පුරුෂ ලිංගය අල්ලගත්තාය. එය මහා අමුතු අත්දැකීමක් විය. මුලින් අපුලක් දැණුනු නමුත්..දැන් දෑතේ සුරකිව ඇති මේ අමුතු වස්තුවට සරදි ඇලුම් කරන්නට පටන්ගත්තාය.

"ඕක හොල්ලපන්…."
කොල්ලා අසහනයෙන් කෙදිරුවාය. සරදිට කොල්ලා කියන දේ තේරුණේ නැත.

"හොල්ලපන් ඕක…"
සරදි පුරුෂාංගය හොල්ලන්නට පටන්ගත්තාය.
"ඔහොම නෙමෙයි මෙහෙම"
කොල්ලා සෙනෙහසින් පාත්වී සරදි ගේ කොපුල චුම්බනය කොට අංගජාතය ඉදිරියටත් පසුපසටත් කරන සැටි කියාදුන්නේය.
දැන් සරදි එසේ කරනනට පටන්ගත්තාය. කොල්ලා ගේ සුසුම් උස් පහත් කිරීම් සරදිට තවමත් මතකය.

දැන් රත්නමැණිකේගේ සුසුම් හෙළිමද කෙදිරියකට ආසන්න වී තිබේ. කල්පනා කෙළවරක පැටලී සිටි සරදි ගේ අත් ස්පර්ශයන් නොදැනීම රත්නමැණිකේගේ යටිබඩ වෙත ගමන් කර තිබිණි.

සරදි වහා, විදුලියක් වැදුණු පරිද්දෙන් ඇගේ අත් මැණිකේගේ සිරුරෙන් අහක් කරගත්තාය. ඒ හාම වියල් ඇදේ හාන්සි වී සිටි රත්නමැණිකේ සරදි තමන් වෙතට ඇදගනිමින් කිටි කිටියේ ඇයව බදාගත්තාය.

තත්පර කිහිපයක් ඇයගෙන් ගැළවෙන්නට නිහඩව දැගලූ සරදි ගේ චංචලයන් නතර වූයේ රත්නමැණිකේ ගේ උණුසුම් වචන කෙදිරියකින්.

" ඔහොම හිටපන් මයේ කෙල්ලේ…"

එසේ කියූ රත්න මැණිකේ සරදි ගේ නැහැඹුල් තොල් පෙති තදින් සිපගත්තාය. මුලින් මුව පියාගෙන හුන් සරදි, මොහොතකින් වහා මුව හැර ඇයට ඉඩදුන්නාය. වියළී තිබූ දෙතොල් ඛේටයෙන් තෙත්වී ගි⁣යේය.
උණුසුම් ආලිංගන කෙදිරීම් රත්නමැණිකේ ගෙන් නිකුත් වෙමින් තිබෙයි.
ඈ සරදි ගේ හැට්ටය ගලවන්නට පටන්ගත් අතර සරදි ද වහා එසවී ඇයට සහය පළකරන්නට විය.
සරදිගේ කුඩා පියොවුරු දෙස ආසාවෙන් සහ ආදරයෙන් බැලූ රත්නමැණිකේ ඒවා අතගාමින් සිපගන්නටත් අනතුරුව මුව තුළ දමා උරන්නට වූවාය. තම කුඩා හරියට නොවැඩුණු, නොඋස් හංසපොතකයන් රත්නමැණිකේගේ මුවේ කෙළිදෙලෙන් සසැලෙන අයුරු හිස ඔසොවා මොහොතක් බලා සිටින්නට වන්නීය.
අනතුරුව අසාවේ නිම්නයෙන් සංතෘප්තව සරදි කෙදිරි ගාමින් ඇඹරෙන්නට වන්නීය. ඇයගේ ⁣දෑස් පියවී ගියේ අනිමිස සුවයක් ලැබූවාක් වැනි හැගීමකින්.
වහා සරදිව පෙරළා ගත් රත්නමැණිකේ තමන් ගේ උඩුකය වසා තිබුණු හැට්ටය වහා වහා උනාදමා ඇයගේ පිරුණු පියොවුරක් රැගෙන සරදි ගේ මුව තුළට එබීය.

"උරපන් කෙල්ලේ , උරපන් "
රත්නමැණිකේ කෙදරිගාමින් පැවසුවාය.සරදි කෙලවලින් පෙගී තිබූ තම මුවෙන් එසෙවෙමින් බැල්ලක මෙන් තනය උරාබිව්වාය. රත්න මැණිකේ මාරුවෙන් මාරුවට තම දෙතන් සරදි ගේ මුව වෙත එබූයේ ආවේසයකින් මෙනි.

"බීපන් මගේ රත්තරන් උරපන්…."

අනුරාග ආවේගයේ අවසානය පටන්ගත්තේ රත්නමැණිකේ විසින් සරදි ඇද සිටි රෙද්ද ගලවා ඉවතට විසීකරමිනි. ඈ මොහොතක් සරදි ⁣ගේ නැහැඹුල් නිරුවත් තරුණ සිරුර දෙස ආසාවෙන් බලා හුන්නාය. කලුවර මැදින් සරදි ගේ ශරීර හැඩ කැපී පෙණුනි. ආසාවෙන් තරුණ සිරුර ස්පර්ශ කරන ලැබූ රත්නමැණිකේ දෑත් පියොවුරු වල සිට නාභිය මැදින් සරදි ගේ රසගුළ වෙත මෘදුව ගමන් කලාය.සරදි ගේ ස්ත්‍රී නිමිත්ත වසාගෙන රෝම වැවෙන්නට පටන්ගෙන තිබුණා පමණි.

තම රසගුළ මැද නතරවූ රත්නමැණිකේ ගේ සරතැගිලි ඊළගට මොනවා කරන්නේදැයි ආසාවෙන් සරදි බලා සිටියාය.
රත්නමැණිකේ අතැගිලි ⁣සරදිගේ රසගුලෙහි සපර්ෂ වෙද්දී එහි තෙත සාරු ගලා බසිමින් තිබිණි. රත්නමැණිකේගේ මුවෙහි සෙනෙහස් සිනාහවක් ඇදී ගියාය.
රත්නමැණිකේ ගේ අතැගිලි තම මුතු⁣බෙලි හිස මත දග කරද්දී, ආසාවේ කෙදිරියෙන් වැසුණු සරදි තම දෙපා ඈත් කරමින් රත්නමැණිකේ ට තව තවත් ඉඩ දන්නාය.

"අනේ මැණිකේ…අනේ මැණිකේ……"
සරදි අවසිහියෙන් මෙන් එසේ තොල් මතුළාය.
දැන් වියල් ඇද මත අනෙක් පසට පෙරළි ගිය රත්න මැණිකේ එහි වූ තම ස්වාමියාගේ හිස තබන කොට්ටය ගෙන සරදිගේ තට්ටම් යටින් එබීය.එහි එකිනෙකාගේ බෙලි පටලා ගත් හංස රෑපයක ආලිංගනය දැක්වෙන මැස්මක් තිබිණි.

දැන් සරදි ගේ නැවුම් මුතුබෙලි පෙති ඇරී ඇති බව රත්නමැණිකේගේ දෑගිලි වලට දැණිනි. සෙමෙන් සරදිගේ රසදොර අසල දණගසා ගත් රත්න මැණිකේ, තම දිවෙන් රසගුල කලත්තන්නට වූවාය.

අසාවන් ඉවසාගත නොහුණු සරදි ශරීරය දරදඩු කොටගනිමින් ඇඹරෙන්නට වූවාය.

"අනේ මැණිකේ, අනේ මැණිකේ….මට බෑ මයේ අප්පා….."
කෙදිරිය දිගටම රාව නැංවිණි. රත්නමැණිකේ හිටි ඉරියව්වෙන්ම තම දිගු අතක් ඔසවා සරදි ගේ මුව වසා දැම්මේ ඇයගේ කෙදිරිය පිටතට ඇසේවියැයි බියෙනි. දැන් සරදි අවසිහියෙන් මෙන් ඒ අතෙහි වූ ඇගිල්ලක ගෙන තම මුවේ ලා උරන්න⁣ට විය. කෙදිරිය තවත් උත්සන්න වූවා පමණි.

රත්නමැණිකේගේ අතගසා දැමූ සරදි , වැස්සියක මෙන් දගලමින් තම ස්වාමි දුව යහනේ අනෙක් අතට පෙරළා ගත්තේ සැණෙකින් කිසිවක් සිතට ඉඩනොතබිමි නි. ඔසරියෙන් වැසී තිබූ රත්නමැණිකේගේ දෙකකුල් ඔසවා ඇයගේ රසගුල පාදාගන්නට සරදි ට මොහොතක් දෙකක් ගතවන්නට ඇත.

රැහැයියන්ගේ හඩ ගෑම පිටතින් ඇරඹී තිබිණි. සන්ධ්‍යාව පලා ගොස් රාත්‍රීය උදාවීම සෙමෙන් සෙමෙන් සිදුවෙයි.

රෝමයෙන් පිරුණු රත්නමැණිකේ ගේ ස්ත්‍රී නිමිත්ත වෙතට මුහුණ ඔබාගත් සරදි තෙත්වුණු රසගුල ලෙව කන්නට වූවාය.

"කෙල්ලේ …. මයේ කෙල්ලේ ….කෙළටිකක් දමාපන් ඔතෙන්ට. කෙළ ටිකක් දමාපන්…"

අමාරුවෙන් මෙන් හුස්ම ගනිමින් රත්නමැණිකේ කෙදිරුවා ය.

සරදි තම කෙලවලින් රත්නමැණිකේගේ ස්ත්‍රී නිමිත්ත පොගවමින් තම දිවෙන් එය කලත්තන්නට වූවයා.

"ආ…..හ්…ආහ්…., ආහ්…."
රත්නමැණිකේ ගේ හඩ උස්හඩින් කාමරය පුරා පිළිරැව් දුන්නාය. ආහ්ලාදයේ අනන්තයට යමින් සිටි ඈ සරදිගේ මුහුණු දොතින් තම රසගුලෙහි උඩටත් පහලටත් අතුල්ලාගන්නට වූවාය. සරදි ගේ නිරුවත් සිරුර දණබිම ඔබාගනිමින් වටොර ඉහළට ඔසවා ගනිමින්, මැණිකේ ගේ ස්ත්‍රී නිමිත්ත මුවෙන් අතුල්ලන වාරයක් පාසා රිද්මයානුකූලව පැද්දෙන්නට වූ අතර එයට අනුගාමීව රත්න මැණිකේ ගේ කෙදිරිය අන්ධකාර කාමරය පුරා පැතිර යන්නට පටන් ගත්තාය.

ඒත් සමගම පිටතින් නිවසේ මිදුලට , උඩහ පාර දිගේ වලව්ව වෙත පැමිණෙන මෝටර් රථයක හඩ ඇසෙන්නට පටන් ගත්තේය.
මෝටර් රථයේ හඬ මුලින්ම ඇසුණේ සරදි ටයි.ගේට්ටුව ළග නැවතුණු රියේ නලාව නාද විය.
වහා මුහුණ ඔසවා ගත් සරදි හඩට කන්දුන්නාය. ඒ මොහොතේදීත් රත්නමැණිකේ තම පළල් කරගත් දෙකකුල් අතරට සරදි ගේ මුහුණ ඔබාගන්නට අසහනයේ සුසුම් හෙළමින් වෑයම් කරමින් සිටියාය.

"ඇඩ්රියන් මහත්තයා…..!"
එසේ කියමින් වහා ඇදෙන් බිමට පනින ලද සරදි අදුරේම තම හැට්ටයත් , රෙද්දත් සොයන්නට වූවාය. රත්නමැණිකේ තවත් තත්පර කිහිපයක් , නිසොල්මනේම දිගාවී සිටියාය. අනතුරුව දිගු සුසුමක් හෙළු ඈ ඇදෙන් බිමට බැස උඩුකය නිරුවතින් ම සරදි ලගට ඇවිද ගොස් ඇයව තුරුළ් කරගනිමින් සෙනෙහසින් දෙකොපුළ සිපගත්තාය.