Ruu's Kitchen

නීති රස කතා - රු. 45000 හේ යන්තරේ 🙄😆✋🤣🤣🤣🤣

ටික දොහකට කලින් කාලෙකට පස්සෙ ඉරිදා දවසෙ නිවාඩු පාඩුවෙ කොල්ලත් නිදි කොරෝලා සෝෆා මස්ථකාරූඪ වෙලා අම්මා හදලා බැන බැන අතටම ගෙනල්ලා දුන්න කෝපි කෝප්පෙත් ගිල දාන ගමන් ෆෝන් එක ඔබ ඔබ ඉන්න අතරෙ කව්ද ගේට්ටුවට තට්ටු කරනවා ඇහුනා. අම්මා ගියා කව්ද බලන්න.

"හප්පා ඉරිදා දවසෙ මොන කුණ්ඩවාලයක් කඩන් පාත් වෙයිද දන් නෑ. වාඩි උනා විතරයි" මගේ යහපත් හිතට හිතුනා. හිතලා තප්පරයක් ගියෙ නෑ.

"චුට්ටි දූ, අර එහා පාරෙ අනුලා ඇන්ටි. එයාගෙ දුවට දිවුරුම් ප්‍රකාශයක් හදව ගන්න ඕනිලු" අම්මා කිව්වා.

"අයියෝ අම්මෙ වාඩි උනා විතරයි. මේ ඇඳුමත් හරි නෑ. ඔෆිස් එක කැලේ වගේ" 🙄

"අනේ ළමයො නැගිටලා ඇවිත් ඕක කරලා දෙන්නකො. ඒ ළමය හෙට අලුතෙන් රස්සාවකට යනවලු. ඒකෙ වැඩකටලු" අම්මා ඉතින් සමාජ සේවයක් කරන්න තියෙනවා නම් මාව ඔලුවෙන් හිටවලා හරි ඒක කරවනවා. 🙏

"තරුණ ළමයෙක්ගෙ වැඩක්නෙ. පව්නෙ. කරලා දෙමු." මාත් ඉතින් අම්මගෙ දුවනෙ. මට හිතුනා.

"හා හා වාඩි වෙලා ඉන්න කියන්න මං ඇඳුමක් දාගෙන එන්නම්" අන්තිම කෝපි උගුර උගුර දිගේ පහලට බස්සන ගමං මං කිව්වා.

හරි ඔන්න මං දනි පනි ගාලා සේවාදායකයෙක්ට මූණ දෙන්න පුළුවන් මට්ටමේ වස්ත්‍රාභරණයෙන් සැරසිලා ඔෆිස් කාමරේට ගියා. අම්මා අනුලා ඇන්ටියි කිව්වට මට ඉතින් එහෙමටම මතක නෑ. අනුලලම කීයක්ද මේ රටේ? 🙄

"අනේ දුවේ මේ නිවාඩු දවසෙ අපිත් ඇවිත් කරදර කරනවා නේද?" 🙄

"නෑ නෑ ඇන්ටි කමක් නෑ. මොනාද වෙන්න ඕනා?"

"පුතේ මේ අපේ දුව"

මං රබර් ඇහැ හරවලා ඇන්ටි සහ ඇන්ටිගෙ දූ දිහා බැලුවා. ඇන්ටි බොහොම සාමාන්‍ය විදියට ඇඳලා. හෑන්ඩ් බෑග් එක තැනින් තැන හම ගිහින්. බොහොම අමාරුවෙන් ජීවත් වෙන මනුස්සයෙක් ගෙ පෙනුම. කාලෙකට පෙර රෝස පාටට තිබුනැයි කියන්න පුළුවන් ලේන්සුවකින් ඇන්ටි මූණෙ දාඩිය පිහ දැම්මා. මට ඉතින් සුපුරුදු ලෙස දුක හිතුනා.

"මෙයා මේ හෙට ඉඳලා 'අහවල් තැන' රස්සාවට යනවා. උප්පැන්නෙයි, අයිඩී එකෙයි, ඕ ලෙවල් සහතිකෙයි නම් වල වෙනසක් තියෙනවා කියල දිවුරුම් පෙස්සමක් ලියවන් එන්න කියලා එතනින්"

"මේ ඔයා පොඩ්ඩක් ඉන්නකො මං කියන්න. අක්කෙ මේ මේකයි වෙන්න ඕනි....." බොහොම නිග්‍රහශීලී විදියට අම්මගෙ කට වහපු කෙලි පොඩ්ඩ ඉංග්‍රීසි උරුවෙන් කතාව පටන් ගත්තා.

මං කතාව පැත්තක තියලා කෙල්ලව නිරීක්ෂනය කරා. ලස්සන මූණට ටිකක් බර මේකප් තට්ටුවක් දාලා. කන් දෙකම හතර පොලකින් විදලා ඒ කියන්නේ දෙපැත්තට අටයි නහයෙ එකයි කරාබු ඔක්කොම 9යි. මං ගණං කරා.

"රිදුන් නැද්ද දන් නෑ. කන පැසෙව්වෙ නැද්ද දන් නෑ" එකක් දාගන්න ආසාවෙ හිටියට රිදෙයි කියලා බය ඊට වඩා ලොකුයි බොලව්. 😁

ලස්සනට හදපු නියපොතු වල කොටි හම වගේ ප්‍රින්ට් එකක්. කොණ්ඩෙ පාට කරපු ටික ගිහිල්ලද කොහෙද සුදට හුරු බ්ලීච් කරපු කොණ්ඩෙ මතු වෙලා. අතේ සෑහෙන ලොකු අයිෆෝන් එකක්. නිය පොතු දිග නිසා සැරින් සැරේ සුදු මහත්තයගෙන්ද කොහෙද එන කෝල් කට් කරගන්නත් අමාරුයි. වාඩි වෙලා හිටපු නිසා හිල් ඩෙනිම දැක්කෙ යන්න හදද්දි. Overall කෙල්ල ලස්සනයි. හොඳට ඇඳලා පැලඳලා හිටියා. හැබැයි කෙල්ල කට ඇරියම තමයි ටිකක් අවුල.

"හොඳයි ලස්සනයි. හරි වියදම්කාර ළමයෙක් පාටයි. අම්මට කතා කරෙත් මහ සවුත්තු විදියට. අම්මව නිකන් වැඩට තියන් ඉන්නවා වගේ" මං කවදත් ලස්සනට පිලිවෙලට ඉන්න මිනිස්සුන්ට කැමතියි. ඒ උනාට මට ඒ ළමයා ගැන එහෙම හිතුනා.

වෙන්න ඕනි දේ අහගෙන මං ටක් ගාලා දිවුරුම් ප්‍රකාශෙ හදන්න ගත්තා. ඇන්ටි ගෙ කියවිල්ල ඉවරයක් නෑ. කෙල්ලට මල.

"අක්කෙ පොඩි කෝල් එකක් එනවා මං අරගෙන එන්නම්" කෙල්ල එළියට ගියා.

ඇන්ටි සද්දෙ අඩු කරලා රහසක් වගේ කියවන්න පටන් ගත්තා.

"දුවේ මෙයාට අපි මේ පොඩි වැඩක් කෙරෙව්වා"

"වැඩක් කිව්වෙ ඇන්ටි?"

"මෙයාට හරි විසේ. කියන දෙයක් අහන්නෙම නෑ"

"ආ. තාම වයස 18යි නෙ ඇන්ටි"

"ඒක තමයි දුවේ. මෙයා ඒ ලෙවල් කරන්නත් බෑ කිව්වා. කියන දෙයක් අහන්නෙම නෑ. හොඳට ඉගෙන ගන්න පුළුවන්. කොච්චර කිව්වත් කරේම නෑ. අන්තිමට මුහුදට පනිනවා කිව්වා. අපි බයට බල කරේ නෑ" 🙄

"ආ" ඕ ලෙවල් සහතිකේ W තුනක් හැබැයි මට ඉබේම ඒක දිහා බැලුනා.

"ඊට පස්සෙ අපේ මහත්තයගෙ නංගි කෙනෙක් දන්න තැනක් ශෝක් තැනක් දුවේ. එරත්න. අපි ගියා සාත්තරයක් අහන්න"

"ඉතින් මොකද කිව්වෙ"

"කිව්වෙ කියන්නෙ දුවේ කිරි ගහට ඇන්නා වගේ මේ මනුස්සයා බලන් හිටියා වගේ කිව්වනෙ මෙයා ගැන" කෙල්ල එනවාදැයි බයෙන් දොර දෙස බලමින් ඇන්ටි කිව්වා.

"ඒ මොනවද?" මම පැයට හැතැම්ම දෙසීයක විතර වේගෙන් ටයිප් කරන ගමන් ඇහුවා.

"මෙයාගෙ අත බැලුවා විතරයි. ඒ ගුරුන්නාන්සෙ කිව්වා මෙයා හරි ඉස්ටයිල් කියලා. හරි වියදම්කාරි කිව්වා. අම්මලා තාත්තලට මෙයා නිසා හරි කරදරයි. හරි වියදම් කිව්වා. ගෙදර ඉතුරුවක් ඇත්තෙම නෑ නේද ඇහුවා"

"අම්මටයි තාත්තටයි මෙයාගෙන් අපලයි කිව්වා. වැය පක්ශෙ අධිකලු. දැනටමත් කොල්ලෙක් එක්ක පටලැවිල්ලක් හදං නැත්තං මං මේ අවුරුදු 40ක් තිස්සෙ කරං එන මේ සාත්තරේ බොරු අම්මෙ කියලා ගුරුන්නාන්සෙ කිව්වා"

"පොඩි කාලෙ මෙහෙම නෑ නේද? ලොකු වෙද්දි නේද මේවා සේරම පටන් ගත්තෙ? ආස්සරේ කරන යාලුවො හරි නෑ නේද? මෙයා ඇඳුම් පැළඳුම්, ආභරණ, ෆෝන් ඕවට හරියට ආසයි. ආස හිතුනොත් අරගෙන මිසක් නවතින් නෑ නේද අම්මෙ කියලා ඇහුවා"

"අනේ දුවේ මේ මනුස්සයා බලං හිටියා වගේ මෙයා ගැන කියාගෙන කියාගෙන ගියා. මෙයාගෙත් කට වැහිලා."

"ඉතිං ඇන්ටි ඔය ටික විනාඩි පහකට කලින් මටත් හිතුනනෙ අපරාදෙ සාත්තරකාරයට ගෙව්වෙ මට ගෙව්වා නං ඉවරයිනෙ" 🤣 හිතුවට මං කිව්වෙ නෑ ආයුබොවන්ඩ.

"ගුරුන්නාන්සෙ කිව්වා මෙයාට හොඳටම අපලලු. දවස් හතක් දෙහි කපලා යන්තරයක් දාන්න ඕනි කිව්වා"

"ඉතින් කරාද?"

"ඔව් දුවේ මොනා කරන්නද? අන්කල් වැඩ කරන තැනින් ලෝන් එකක් දාලා ඒක කරා. ඒවා ඉතින් කෙරෙන්න ඕනා දේවල් නෙ."

"ඉතින් ඇන්ටි හොඳ ගාණක් යන්න ඇති නේද වැඩේට?"

"රුපියල් හතලිස් පන්දහක් ගියා ඔය බෙල්ලෙ දාගෙන ඉන්න යන්තරේට විතරක්. ආවම බලන්නකො" ඇන්ටි ආඩම්බරෙන් කියයි.

පව් මේ මිනිස්සු. කොච්චර රැවටෙනවද?

"ඉතින් දැන් වෙනසක් තියෙනවද ඇන්ටි?"

"තාම දාලා දවස් අටයි පේන්න දෙයක් තාම නෑ. එතනින් කිව්වා මාසෙකින් ආයෙ එන්න කියලා"

"ඇන්ටි ඉතින් ළමයා ගැන ඇන්ටිලා දන්න දේවල්මනෙ ඔය මනුස්සයා ඇන්ටිලට ආයෙ කියලා තියෙන්නෙ. ඉතින් ඒ ටික අහන්න සාත්තර අහන්න ඕනි යැයි" මගේ බ්‍රේක් නැති කටින් පැන්නා.

"ඒ උනාට දුවේ මේ මනුස්සයා අපිව මීට කලින් දැකලවත් නෑනෙ"

"ඉතින් ඇන්ටි මං දැකලත් නෑනෙ. මේ ළමයා දැක්ක ගමන් මටත් ඔය ටික හිතුනා" කියවෙන්න ගිහින් මං යන්තමට නවත්ත ගත්තා. මේ අයට ඕවා කියලා තේරුම් කරන්න බෑ.

ඇන්ටි තව දිගට දිගට කෙල්ලගෙ යාලුවොයි කොල්ලොත් එක්ක සම්බන්ධ ගැනයි කිව්වා. දැන් ඉන්න ළමයා නං හොඳයිලු.

ප්‍රින්ටරේ කීස් කීස් ගාමින් දිවුරුම් ප්‍රකාශෙ එළියට වැමෑරුවා.

"ඇන්ටි මේකට රුපියල් පනහෙ මුද්දරයක් උඩ අත්සන් කරන්න ඕනා. මුද්දරයක් ගෙනාවද?"

"අනේ දුවේ ඒක ගේන්න බැරි උනානෙ. අද තැපැල් කන්තෝරුත් වහලනෙ. අපොයි මොකද කරන්නෙ?"

"ඉන්න බලන්න මං ගාව තියෙනවද කියලා තියෙනවා නං මං දෙන්නම්. නැත්තන් හෙට තමයි අත්සන් කරන්න වෙන්නෙ"

"හෙට උදේ මෙයා වැඩට යද්දි මේක ගෙනියන්න එපැයි. දූට අත්සනක් ගහලා සීල් එක තියලා දෙන්න බැරිද පස්සෙ අපි අත්සන් කරගන්න"

"අපෝ එහෙම කරන්න බෑ ඇන්ටි. මේවා කරන්න ඕනා ක්‍රමයක් තියෙනවනෙ. නීතියට පිටින් වැඩ කරන්න බෑනෙ."

"එච්චර හදිස්සි නං ඉතින් මුද්දරයක් ගේන්න එපැයි" කියන්නෙ නැතුව මං මගේ මුද්දර පොත කබඩ් එකෙන් අරන් රුපියල් පනහෙ මුද්දරයක් හොයා ගත්තා.

කෙල්ල තාම එළියෙ නැඳුන් ගහ යට ෆෝන් එකේ එල්ලිලා මං ජනේලෙන් දැක්කා.

"මේ ටිකේ සල්ලිත් හරි අමාරුයි දුවේ මෙයාගෙ මේ වැඩ වලට ගිය නිසා" ඇන්ටි එන්නේ පැලේ කන්න බව මගේ මොලේ කිව්වා.

"අර ළමයට ඇතුලට එන්න කියන්න ඇන්ටි මේක අත්සන් කරන්න." ඇන්ටි කෙල්ලව ඇදන් ආවා.

"අක්කෙ මේක හරි නේද ඔක්කොම ටික දැම්මා නේද?" හරියට හදනකන් බලන් හිටියා වගේ. අනේ ඉතින්. 🙄

"හරිද බලන්න මට ඇහෙන්න ඕක කියවන්න බලන්න" මං කිව්වා.🙈

කෙල්ලගෙ බල බිඳිලා කොලේ අතට ගත්තා.

"මේ ළමයට හරියට වේගෙන් සිංහලවත් කියවගන්න බෑ නේද කියලා ගුරුන්නාන්සෙ ඇහුවෙ නැද්ද ඇන්ටි?" කියලා මට අහන්න හිතුනා.

දිවුරුම් ප්‍රකාශෙ කියෙව්වට පස්සෙ කෙල්ලගෙ ආඩම්බකම ටිකක් අඩු උනා වගේ. 🥹

"හරි නේද? ආ මෙතනින් මේ මුද්දරේ කැපෙන්න අත්සන් කරන්න" කෙල්ල විනාඩියක් විතර අරන් ඇත්තටම ලස්සන අත්සනක් ගැහුවා. මං ඊට යටින් මගේ කැත අත්සන ගහලා සීල් එකත් ගැහුවා 🤗

"හරිනෙ එහෙනම් ඇන්ටි"

"දුවේ මේකට ගාන" ඇන්ටි ඇඹරෙයි.

"නෑ නෑ කමක් නෑ ඇන්ටි සල්ලි එපා"

"අනේ පිංසිද්ධ වෙනවා දුවේ. වැඩි වැඩියෙන් හරියන්න ඕනි" ඉබ්බා දියට දැම්මම ඇන්නෑවෙ කිව්ව වගේ.

"තැන්කිවු අක්කෙ"

"මට සල්ලි මොකටෙයි ඇන්ටි? අර වත්ත පහල ගස් යායක්ම තියෙන්නෙ. සල්ලි නැති උනාට කමක් නෑ. මොනා උනත් මේක ගෞරවනීය වෘත්තියක්නෙ. යන දවසක ගෙනියන්න පිං ටික හරි ඉතිරි වෙනවනෙ" මට හිතුනා. 🙏😁

සහගහන ඇත්ත කතාවක්.

ආදරෙයි
රූ 😘❤️🧡💛💚💙💜️

පින්තූරෙ අන්තර්ජාලයෙන්.

චීනෙදි දැකපු කෑම ටිකක් 🤗❤️🧡💛💚💙💜️

ෆොටෝස් දාන්න ඕනි කියලා හිතන් හිටියට ඇත්තටම අමතක උනා. අද ගැලරිය පීරද්දි තමයි මේවා හම්බ උනේ. ටිකයි එඩිට් කරගන්න පුළුවන් උනේ. බලන්නකො මේ ටික දැනට පස්සෙ තව ෆොටෝ දාන්නම්. ෆොටෝ එක යටින් මම දන්න කෑම වල නම් දාන්නම්. ඔන්න බැලුවම "ඊයා" කියලා හිතෙන කෑමත් තියෙයි 🙄 ඒ උනාට ඉතින් එහෙම කියන්න එපා කෑමනෙ. එක එක රටවල් වල කෑම සංස්කෘති වෙනස්නෙ. ඒගොල්ලො කන දේවල් වලට අපිට එපා කියන්න බෑනෙ. අපි නොකා හිටියම හරිනෙ නේද 😊 ඔන්න මේ කෑම වල රස කොහොමද කියලා මගෙන් අහන්න එපා. මම මේවගෙන ගොඩක් ජාති රස බලලා නෑ. මං ඉතින් කෑම සෑහෙන්න තෝරලා බේරලා තමයි කන්නෙ. චීනෙදි නම් සෑහෙන්න කෑම තේරුවා 🤗 මේ ෆොටෝස් ඔක්කොම Ji lin province එකේ ලොකුම food street එකකදි ගත්තෙ. Food street කිව්වට streets ගොඩක්. යනවා යනවා ඉවරයක් නෑ. පිස්සු හැදෙනවා ඇවිදලම. පාරවල් පාරවල් ඉවරයක් නෑ. පැය තුනක් ඇවිදලවත් ඉවර කරගන්න බැටි උනා. අන්තිමට කොල්ලට මහන්සි වැඩි වෙලා චරු චුරු ගාන්න ගත්තට පස්සෙ හැරිලා ආවා. මම වීඩියෝ එකක් දාන්නම්කො. අන්තිමට කොල්ලට ඇවිදගන්නත් බෑ 🤣🤣🤣 තව ෆොටෝ දානකන් දැනට මේ ටික බලන්නකො. බලල කියන්න මොකෝ හිතෙන්නෙ කියලා 😘😊❤️🧡💛💚💙💜️

ආදරෙයි
රූ

පොඩ්ඩො ආසම ක්ලේ වස විස නැතුව ගෙදරම හදමු - Play dough ❤️🧡💛💚💙💜️🩷

අද නම් ගෙනාවෙ කෑමක් නෙමෙයි. බබාලා ගොඩක් ආසනෙ ක්ලේ එක්ක සෙල්ලම් කරන්න. කොච්චර කඩෙන් ගෙනාවත් දවසක් දෙකක් යද්දි ඔක්කොම එකට කලවම් කරන් කලු ගුලියක් හදාගන්නවනෙ. 😁 අනිත් එක වෙළඳපලේ තියෙන ප්ලේ ඩෝ ලොකු ප්‍රමාණ වලින් ගන්න ගියාම මිල අධිකයි. මොන වස විස, කල් තබා ගන්නා රසායනික තියෙනවද දන්නෙත් නැහැ. 🙄 ඉතින් ඒකට හොඳම සහ ලාභදායීම විසඳුම තමයි ගෙදර තියෙන අමුද්‍රව්‍ය තුනකින් ඉක්මනට හදාගන්න පුළුවන් මේ ප්ලේ ඩෝ එක. ඇලෙන්නෙත් නෑ. පොඩ්ඩොත් එකතු කරන් හදලා බලන්නකො හරිම සතුටු හිතෙයි. 😊 මේක සෙල්ලම් කරාට පස්සෙ පෙට්ටියක දාලා වහලා තිබ්බොත් සති දෙකක් තුනක් තියාගන්න පුළුවන්. ඔන්න මමත් යූ ටියුබ් එකෙන් බලලා තමයි හැදුවෙ. මේ දෙවෙනි පාර හදපු. අපේ බබා පුදුම විදියට සතුටු වෙනවා මේවගෙන් එක එක දේවල් හදලා. ඔන්න පොඩ්ඩො ඉන්න අම්මලා අදම හදලා බලන්න. බබාට වැරදිලා කැවුනත් බය වෙන්න දෙයක් නෑ 🩷

❤️ අවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය

🧡 පාන් පිටි මෙශරින් කප් 2
💛 ලුණු කුඩු මෙශරින් කප් 1/2
💚 වතුර මෙශරින් කප් 3/4
💙 පොල් තෙල් මේස හැඳි 2ක්
💜️ ආහාර වර්ණක කැමති පාට වලින්

🩷️ සාදන ක්‍රමය

❤️ අනේ ඉතින් ක්‍රමයක් කියලා මහ ලොකු දෙයක් නෑ ටිකක් ලොකු භාජනයකට වතුර ඇර ඔය ඔක්කොම දාගෙන වතුර ටික ටික දාන ගමන් හොඳට සොෆ්ට් වෙනකන් විනාඩි දහයක් විතර අනන්න තියෙන්නෙ. (වතුර ගොඩක් දාන්න එපා සොෆ්ට් ඒ උනාට ටිකක් තද ගතිය තියෙන ගානට අනාගන්න.)

🧡 ඊට පස්සෙ කොටස් වලට බෙදලා කැමති කැමති පාට දාගන්න. මගේ ගාව තිබ්බෙ රෝස කහ සහ නිල් විතරයි. ඒ පාට මිශ්‍ර කරලා තමයි ඔය සේරම පාටවල් හදාගත්තෙ. පාට එකතු කරාම චුට්ටක් අතේ ඇලෙනවනම් තව පාන් පිටි බොහොම සුලු ප්‍රමාණයක් දාගන්න.

💛 බබා සෙල්ලම් කරලා ඉවර උනාම මේ වගේ පෙට්ටියකට දාලා වහලා තියන්න. හදලා බලන්න බබා කොච්චර සතුටු වෙනවද කියලා.

💚 චූටි දෙයක් කියන්න අමතක උනා. මේක එළියෙ ඇරලා තිබ්බොත් ටිකක් ඇලෙන ගතියක් එන්න බලනවා වැස්ස දවක් නිසා. සෙල්ලම් කරලා ඉවර වෙලා වහලා තියන්න. ඇලෙනවා නම් තව පිටි පොඩ්ඩක් දාලා අනන්න.

Recipe by Ruwini Nissanka Ruu's Kitchen

කල් තියාගන්න පුළුවන් වියළි ඉස්සො බැදුම - ගැඹුරු තෙලේ බදින්නෙ නැතුව (බත් මුලට නියමයි😁) ❤️🧡💛💚💙💜🩷

❤️ බත්, පාන්, රෝස් පාන්, කිරිබත්, පිට්ටු එකී මෙකී නොකී ඕනි කෑමක් එක්ක කන්න කල් තියාගන්න පුළුවන් සුවඳම සුවඳ රසම රස බැදුමක් තමයි මේ. අපේ කොල්ලා flying වලට China bay මේ ටිකේ. ඉතින් එයාට ගෙනියන්න තමයි මේ ටික හැදුවෙ. ට්‍රයි කරලා බලන්න. හරිම රසයි. බත් එකට තිබ්බොත් බත් මුල දිග ඇරියම හරිම සුවඳයි. ෆ්‍රිජ් එකේ මාසෙකට වඩා තියාගන්න පුළුවන්. රට යන අයටත් හදලා යවන්න පුළුවන්. හදිස්සියෙ ගොඩක් කෑම හදාගන්න වෙලා නැති අවස්ථා වල මෙහෙම ටිකක් ෆ්‍රිජ් එකේ තියෙන එක හරි වටිනවා. ඉක්මනට ලේසියෙන් හදාගන්න පුළුවන්. හදන්නෙ මෙහෙමයි.

🧡 අවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය

💛 සෝදා දිය බේරාගත් වියළි ඉස්සන්/කූනිස්සන් 100g
💚 සිහින්ව කපාගත් ළූණු 500g
💙 කෑලි මිරිස් 100g (රස අනුව අඩුවැඩි කරගන්න)
💜️ තලා ගත් කරදමුංගු කරල් 4ක්
🩷 කුරුඳු පොතු අඟලක්
❤️ රම්පෙ ටිකක්
🧡 කරපිංචා ඉත්තක්
💛 Star anise (බිරියානි මල්) 1ක් (අත්‍යවශ්‍ය නෑ)
💚 ලුණු තේ හැඳි 1.5 (රස අනුව)
💙 වතුර මේස හැඳි තුනක දියකර ලබාගත් සියඹලා ඇට 3ක ඉස්ම
💜️ තෙල් මේස හැඳි දෙකාමාරක් තුනක්
🩷 සීනි තේ හැඳි 2ක්
❤️ උම්බලකඩ කෑළි මේස හැඳි 2ක් (අත්‍යවශ්‍ය නෑ. දැම්මොත් රසයි)

❤️ සාදන ක්‍රමය

🧡 ඉඩකඩ ඇති ඇලෙන්නෙ නැති පෑන් එකක් ලිපේ තියලා තෙල් ටික දාන්න. තෙල් රත් වෙද්දි තලාගත් කරදමුංගු, කුරුඳු, රම්පෙ, කරපිංචා, star anise (තියෙනවා නම් විතරක් දාන්න ඒක) දාලා හොඳට සුවඳ එනකමන් බැදෙන්න අරින්න.

💛 එයට දිය බේරාගත් වියලි ඉස්සන්, ළූණු, සීනි හා ලුණු එක්කර ළූණු හා ඉස්සන් හොඳින් මැලවී ලා දුඹුරු පාට වෙනතෙක් හොඳින් බැදෙන්න අරින්න. ළූණු වල වතුර ගතිය හොඳින්ම හිඳෙනකන් කලවම් කරන්න.

💚 ඊළඟට කෑලි මිරිස් සහ සියඹලා ඉස්ම තියෙනවා නම් උම්බලකඩ කුඩු මේස හැඳි දෙක තුනකුත් දාලා හොඳට කලවම් කරන්න. රස බලලා මදි නම් ලුණු ටිකක්, සීනි ටිකක්, කෑලි මිරිස් ටිකක් පරිස්සමෙන් එකතු කරන්න. වැඩි කරගන්න එපා.

💙 මධ්‍යස්ථ ගින්දරේ හොඳ තද දුඹුරු පාටක් එනකන් සැරින් සැරේ කලවම් කරමින් බැදෙන්න අරින්න. අවශ්‍ය පාටට ආවම ගින්දර නිවලා හොඳටම නිවෙන්න ඇරලා වීදුරු බෝතලේක ඇසුරුම් කරලා ෆ්‍රිජ් එකේ තියන්න.

💜️ එළියෙ තියෙනවා නම් සතියක් විතරත් ෆ්‍රිජ් එකේ තියෙනවා නම් මාසෙකට වැඩියෙනුත් තියාගන්න පුළුවන්.

🩷 හදද්දි හරි සුවඳයි. ඉතින් හදලා බලලා රසද කියලා මටත් කියන්න හොඳද කියලා.

ආදරෙයි හැමෝටම 😘

රූ ❤️🧡💛💚💙💜️🩷

සියලු පැතුම් ඉටුවන සුභම සුභ අලුත් අවුරුද්දක් වේවා...🙏😊❤️🧡💛💚💙💜️🩷

ස් ස් කොහෙද යන්නෙ? මං මැරිලා කියලද හිතුවෙ? 😁 නෑ නෑ තාම ඉන්නවා....මේ ටිකේ වැඩ ගොඩයි....වයසට ගියත් ඉගෙනීම නතර කරන්න බෑනේ ඉතින් 😁 පාඩම් කරනවා අනේ 🤣 විහින් දාගත්ත ලෙඩනෙ මෙව්වා 🤣 ආදරෙයි 😘❤️🧡💛💚💙💜️🩷

🌲නත්තලට තැඹිලි වයින් හදමුද? 🌲😊❤️🧡💛💚💙💜️

🌲❤️හදන්න ඕනි ඕනි කියලා හිතාගෙන හිටියට මෙදා පාර වැඩත් එක්ක අද තමයි වයින් හදන්න මට නිවාඩුවක් හම්බ උනේ. උසාවි ගිහින් එන ගමන් අහම්බෙන් වගේ මගදි දැකලා තැඹිලි ගෙඩි අටක් අරගෙන ආවා. තැඹිලි කිව්වට තැඹිලි ගෙඩි හතරයි කුරුම්බා ගෙඩි හතරයි. තැඹිලි වතුර උනත් කුරුම්බා වතුර උනත් ගැටලුවක් නෑ හොඳේ. 😊

🌲🧡මුලින්ම කියන්න ඕනි මෙතන තියෙන අනිත් ෆොටෝ මම වයින් හදන අතරෙ ගත්ත පින්තූර උනාට, තාම වයින් හැදිලා නැති නිසා final product එකේ පින්තූරයක් නැති නිසා මුල්ම පින්තූරෙ අන්තර්ජාලයෙන් ලබා ගත්ත එකක්. ඒක මගේ නෙමෙයි හොඳේ 😊 ඔන්න මෙහෙමයි හදන්නෙ. මගේ තැඹිලි ගෙඩි අටේ හරියටම වතුර ලීටර් 4 ක් තිබ්බා. ඒ නිසා මම ඒ ප්‍රමාණෙට රෙසිපිය දාන්නම් අඩු වැඩි කරලා හදාගන්න. වයින් සෑදීමේදී ඉතා පිරිසිඳු වියලි භාජන පමණක් භාවිතා කරන්න. ඇසුරුම් කරන වීදුරු බෝතල් ජීවාණුහරණය කර ගැනීම සුදුසුයි.

🌲💛අවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය

🌲💚තැඹිලි වතුර ලීටර් 4 යි
🌲💙සීනි 1350g
🌲💜️වියලි යීස්ට් 12g පැකට් තුනක් (36g)
🌲❤️කුරුඳු අඟල් තුනක්
🌲🧡කරදමුංගු ඇට අටක්
🌲💛කරාබුනැටි 10ක්

🌲💚සාදන ක්‍රමය

🌲💙ඉඩකඩ ඇති ඉතා පිරිසිඳු වියලි වීදුරු හෝ ලෝහ බඳුනක් ගන්න. (වීදුරු හෝ ලෝහ බඳුනක් නැත්නම් පමණක් මිශ්‍ර කිරීමට පමණක් ප්ලාස්ටික් භාජනයක් භාවිතා කිරීම කල හැකි වුවත් වයින් කිසිඳු අවස්තාවක ප්ලාස්ටික් හෝ ලෝහ බඳුන් වල ගබඩා නොකල යුතුයි)

🌲💜️තැඹිලි වතුර භාජනයට දමාගන්න. ලොඳ ගතිය තිබේ නම් වියලි තේ ගොටුවකින් පෙරා ගන්න.

🌲❤️කරදමුංගු, කරාබුනැටි, කුරුඳු කුඩු නොවන ලෙස යන්තමින් තලාගන්න. ගොඩක් කුඩු කරගන්න එපා.

🌲🧡සීනි වලින් මේස හැඳි දෙක තුනක් කැරමල් කරගන්න. මෙය දිය කර ගැනීමට අවශ්‍ය වුවොත් ලිප තිබියදීම තැඹිලි වතුර වලින් ටිකක් එක් කර ගන්න.

🌲💛යීස්ට්, සීනි, කුලුබඩු මිශ්‍රණය සහ කැරමල් යන සියල්ල තැඹිලි වතුර එකට දමා විනාඩි දහයල් පමණ සීනි සියල්ල සහ, යීස්ට් සෑහෙන තරම් දුරට දියවන ලෙස හැඳි ගා ගන්න.

🌲💚ඔබ ගත්තේ වීදුරු බඳුනක් නම් වයින් පැසීමට එහිම තැබිය හැකියි. එසේ නොවේ නම් වයින් පැසීම සඳහා ඉතා පිරිසිඳු වියලි වීදුරු හෝ සෙරමික් බඳුන් වලට දමා ගන්න. බෝතල් වලට දැමීමට වඩා කට තරමක් පලල් බඳුන් හෝ ජොග්ගු භාවිතය සුදුසුයි.

🌲💙භාජනය කට තෙක්ම නොපුරවා ඉන් 3/4ක් පමණ පුරවා උඩින් තෙල් කඩදාසි කැබැල්ලක් සහ පිරිසිඳු රෙදි කඩක් තබා කට ගැටගසා ගන්න. මූඩියක් තිබේ නම් මූඩිය භාගෙට වසා ගන්න (හොඳින්ම සීල් නොවිය යුතුයි. මන්ද පැසීමේදී නිකුත් වන වායු වලට පිටවීමට ඉඩ නැති වුවහොත් උතුරා යාමය හෝ බෝතල් බිඳී යාමට හැකි බැවින්)

🌲💜️බලන්න පින්තූර වල. මම පාවිච්චි කරේ ජොග්ගු දෙකයි ලොකු වීදුරු භාජනේකුයි.

🌲❤️දැන් මෙය දින දහයක් පැසීමට තැබිය යුතුයි. මුල් දින හතේදී දිනකට වරක් සියල්ල කැල්තෙන සේ භාජන තරමක් සෙලවිය යුතුයි. අවසන් දින තුන නොසොල්වා තබන්න. ඔබට පෙනේවි වයින්වල මුලින් තිබූ බොර ගතිය ටික ටික අඩු වෙමින් පැහැදිලි ද්‍රාවණයක් වෙන බව.

🌲🧡දින දහය අවසානයේදී වයින් වල රස සහ පාට බලන්න. අඩු නම් සීනි ග්‍රෑම් 100ක් 200ක් පමණ කැරමල් කර එක්කර ගන්න. එසේ එක් කරොත් නැවත මණ්ඩි තැන්පත් වීමට දවසක් පමණ තබන්න. ඉන්පසු ජීවාණුහරණය කරගත් බෝතල් වලට ඉතා සිහින් වියමනින් යුත් රෙදි පොටවල් තුන හතරක් (මස්ලින් රෙදි වඩාත් සුදුසුයි) සහ පුනීලයක් ආධාරයෙන් මණ්ඩි මිශ්‍ර නොවන ලෙස වයින් ටික පෙරා ගන්න.

🌲💛ඉන්පසු බෝතල් වල කට භාගෙට වසා වරුවක් පමණ තබා හොඳින් තද කරගන්න. කැමති ආකාරයට ලේබල් කර ඇසුරුම් කරගන්න.

🌲💚මතක ඇතුව මෙම ක්‍රියාවලියේ සියලු අවස්තා වලදී තෙත නැති, වියලි, ඉතා පිරිසිඳු බඳුන් හා සැකසුම් මතුපිටක් භාවිතා කරන්න. මැස්සන් හෝ කූඹි පිළිබඳ සැලකිලිමත් වන්න. මන්ද බාහිර ද්‍රව්‍ය හෝ අනවශ්‍ය බැක්ටීරියා ඇතුලු වුවහොත් වයින් නරක් විය හැකි බැවින්. (ඔන්න වතුර ගාවගෙන, කියපු විදියට කරන්නෙ නැතුව වයින් සවුත්තු කරන් විනාකිරි උනා කියලා එහෙම මට කනු කුනු ගාන්න එන්න එපා 😁🤣🤣)

🌲💙එහෙනම් හදලා බලමු නත්තලට තව මාසයක්ම තියෙන නිසා කල් තියෙනවා හදා ගන්න. හදලා බලලා හොඳද කියලා මටත් කියන්න.

🌲💜️A recipe by Ruwini Nissanka@Ruu's_kitchen A lawyer's guide to cooking and baking 😘❤️🧡💛💚💙💜️

2021 නොවැම්බර් 4 අද වගේ දවසක ඩිහාන්ගෙ උපන්දිනේට හදපු කේක් එක. මොයිස්ට් චොක්ලට් කේක් එකක්. කපනවා විතරයි මතක. ඊළඟට කට්ටිය ඔක්කොම විනාඩි පහක නිශ්ශබ්දතාවයක්. ස්ට්‍රෝබෙරි නැටි ටික විතරයි ඉතුරු 🤣 මම රෙසිපි එක කලින් දීලා ඇති. මේකට ලින්ක් එක හොයලා දන්නම්. අද ඉතින් කේක් හදන්න ඩිහාන් ලංකාවෙ නෑ. හරිම දුකයි 😔 ඉතින් ආවට පස්සෙම birthday cake එකක් හදලා දෙනවා. කේක් කන්න උපන්දිනේම වෙන්න ඕනි නෑනෙ 😉😃❤️🧡💛💚💙💜️

චොක්ලට් කේක් රෙසිපි ලින්ක් එක
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=129372658912828&id=116171866899574&mibextid=Nif5oz

ආච්චී මට අග්ගල බඩගිනී 🥹❤🧡💛💚💙💜️

මා කුඩාවකු සන්ධියේදී බත් කෑම කෙසේ වෙතත් ඕනෑම පන්නයක පැණි රස කෑමෙහි ලා බඩජාරියකු වී සිටීමි. එකල සෑම සවස් ජාමයකම පාහේ එකිනෙක ලංව පිහිටි මහගෙදර වත්තත්, මාමාගේ නිවස පිහිටි වත්තත්, ඊට යාබදව පිහිටි ලොකු අම්මාගේ ගෙවත්තත් යා කල දිගු බිම් තීරයේ සෙල්ලම් කිරීමට එක්වීම පොඩිවුන් වූ මගේත්, අක්කාගේත්, පොඩක්කීගේත්, සුදු අක්කාගේත් සිරිතය. පැය කිහිපයක් ගතවන මෙම සෙල්ලම මට එපා වන්නේ කොළඹ ඉස්කෝල නිමවා ඉනික්බිති පන්තිද ගොස් හවස් වරුවේ සෙල්ලම් පිණිස මහගෙදර වත්තට ඇදෙන මගේ ඥාති සොයුරන්ගේත්, අහල පහල කොලු රැලගේත් ආගමනයෙනි. ඉන්පසු ඇරඹෙන්නේ මාරාන්තික ක්‍රීඩා සංග්‍රාමයයි. මේ වේලාවට වැඩිමනත් සිදු වූයේ ලී කඩු පොලු වලින් ඇන කොටා ගනිමින් සිදු කරන රොබින් හුඩ්, හොරා පොලිස් හෝ බෝල් පාරවල් කා අත පය ඉදිමුවා ගැනීමට සිදුවන එල්ලේ, ටිං කැඩීම වැනි ක්‍රියාන්විත ඝනයේ ක්‍රීඩාය. මෙම සෙල්ලම් ඇරඹීමත් සමඟ අක්කාත්, පොඩක්කීත්, සුදු අක්කාත් මා හා කරමින් සිටි ක්‍රීඩා නවත්වා ලොකු පිරිසගේ සෙල්ලම් වලට එක් වෙයි. ඉන්පසු බෝලයක්, කුඩා බැට් පිත්තක් හෝ සෙල්ලම් බඩුවක් දී,

"බබා මේ පැත්තෙන් ඉන්න. ලොකු අය අස්සෙ දුවන්න එපා වැටෙයි" කියා මා ලොකුවුන් විසින් පසෙකෙට කෙරෙයි.

"ඒගොල්ලොන්ට මාව ඕනි ලොකු අය නැති වෙලාවට විතරයි. අම්මා ආපු ගමන් අක්කව අල්ලලා දෙනවා. ආයෙ නං ඔය තුන් දෙනා එක්ක මම සෙල්ලම් කරන්නේ නෑ" සැමදා සිතුවත් කිසිදා නොකරන සිතුවිල්ල සිතමින් සෙල්ලම් බඩුව විසි කර මහ ගෙදර කුස්සිය දෙසට ඇදෙමි.

මූණ විරුවා පට්ටම් ගහගෙන කුස්සියට යද්දීම මා ලොකුවුන් විසින් සෙල්ලමින් පන්නා දමා ඇති බව ආච්චී දැන ගනී.

ඒ ගැන වචනයක්වත් නොවිමසනා ආච්චී "චුට්ටි මැණිකෙ බඩගිනී?" දැයි මාගෙන් අසයි.

"නෑහ්" මම පිලිතුරු දෙමි.

"ආච්චි අග්ගලයක් හදලා දෙන්නද තේ බොන්න" මගේ මූණ මලක් මෙන් පිබිදී එන විට ආච්චී හිනා වෙයි.

"මල්ලිකෝ අර වේලලා තියෙන බත් ටික ගනිංකො. මං ඒ ටික බදිනකං පොල් ටිකක් ගාන්න පැණි පොල් මලවන්න චූටි දූට අග්ගලා හදලා දෙන්න."

ආච්චි මල්ලිකාට අණවයි. වේලපු බත් ඉතිරිව නැති ඇතැම් දිනෙක එවෙලේ සෝදාගත් හාල් කබලේ බැද කුඩු කිරීමෙන්ද ආච්චී අග්ගල තනා දෙයි. ඔයි කොයි විදියට සෑදුවත් ආච්චී හදන අග්ගලා දිවිය ලෝක රසය.

"චූටි බබාට බත් කන්න ගියාම තමයි අමාරු. අද කවන්න ගිහින් මට දීපු වදයක්. පැණි රහ නං ඉතින්. අයිලින් නෝනා තමයි චූටි බබාව නරක් කරන්නෙ" මැසිවිලි කියමින් වේලපු හාල් මල්ල ගන්නට මල්ලිකා දුමට එබෙයි.

"අනේ පොඩි එවුං ඔහොම තමයි මල්ලිකෝ. හොදි වෑංජං එක්කම බත් කන්න ඕනියැයි අග්ගලා කියන්නෙත් බත්මනෙ නේද පුතේ?" කියයි.

මේ වන විට මා සීයා විසින් තනවා දී ඇති මගේ හුරුබුහුටි කුඩා ලී පුටුවද ඇදගෙන ආච්චී වේලපු බත් කබලේ බදින හැටි බලන්නට ලිප දෙසට ඇදෙයි.

"හා හා පුතේ වැඩිය ලං වෙන්නෙපා පිච්චෙයි." ආච්චී පුටුව ටිකක් ලිපෙන් ඈත් කරයි.

එක ලිපක බත් භාගෙට බැදෙන අතරේ ආච්චී අනික් ලිප මතින් මද ගින්නේ පොල් පැණි හැලියක් උණු වීමට තබයි. මේ පොල් පැණි අපේ වත්තෙන් පැණි සෑදවීමට වෙනම මැද්දවූ පොල් ගස් වලින් ලබා ගත් මී රා උණු කර තැනු නුමුහුන් පොල් පැණිය. (මහ ගෙදර ඒ පොල් පැණි තනන ආකාරය මා කලින් පෝස්ටුවක කියා ඇත)

"හනිකට ගිහින් අත් දෙක සබන් ගාලා හෝදං එන්න" ආච්චී පැණි බෝතලය හැලියට හැලීමට පෙර මට ලෙවකන්නට පැණි ඩිංගක් පීරිසියකට දා දෙයි.

අම්මෝ ඒ පැණි වල රස. සීයාගේ මරණින් මතු මහ ගෙදර මී රා වලින් නැවත පැණි තැනුනේ නැත. මහ ගෙදර වූ එම පොල් පැණියෙන් අවසන් වරට කැවිලි පිසුනේ සීයාගේ තුන් මාසයේ දනටය. එබැවින් සීයාගේ තුන් මාසයේ දානයෙන් පසු අද වන තෙක් එවන් රසවත් පැණියක් මා රස බලාද නැත.

අපොයි මා කතාවෙන් පිට පැන්නා නොවේද?
බත් ටික රන්වන් පැහැයට බැදෙනා විට පැණි ටිකද බුබුලු දමමින් නටන්නට ගනී. එයට ලුණු ඇබින්දක් මුහු කරනා ආච්චී බත් ටික කලු වීමට පෙර ලිපෙන් බා රස්නෙට කර වන බැවින් තවත් ටික වේලාවක් කාල් ගායි. මේ වන විට මල්ලිකා ලොකුවට ගාගත් පොල් මැටි කෝප්පය ආච්චී වෙත ගෙන එයි.

"මල්ලිකෝ වංගෙඩියට ගම්මිරිස් ඇට හත අටකුත් දාලම කොටමු"

මල්ලිකා ගල් වනේ ලා බැදි බත් කොටනා අතරේ ආච්චී පොල් වලින් පංගුවක් උණු කල පැණි හැලියට ලයි. ටිකක් වේලා පැණි හා පොල් කලවම් කර පැණි හැලිය ලිපෙන් බායි. මෙය වියලි පැණි පොල් මිශ්‍රණයක් නොවන අතර ඉතාමත් දියාරු කඩා හැලෙන පැණි පොල් මිශ්‍රණයකි. පැණි පොල වැඩි වේලාවක් ලිපේ නොතියන්නේ පැණි උකු වී පැණි පොල් වියලි වුවහොත් අග්ගලය ගල් වන බැවිනි.

"ආච්චි මං පැණි හැඳි ගාන්නද?"

"එහෙනං පුතේ පරිස්සමෙන් හැන්දෙ කොනෙං අල්ලලා ටිකක් හැඳි ගාන්න. ගෑවුනොත් හමත් එක්ක ගැලවෙයි" මම හැන්දේ කෙලෝරෙන්ම අල්ලාගෙන පුළුවන් තරම් ඈතට වී පැණි හැලිය හැඳි ගාමි.

එසේ හැඳි ගාමින් පැණි ටික තරමක් නිවෙන්නට හරින අතරේ මල්ලිකා කොටන බැදිහාල් ආච්චී යකඩ පෙනේරයෙන් හලා ඉතුරු වන කප්පි ටික නැවත ගල් වංගෙඩියට හලයි. මෙයාකාරයට බැදි හාල් සියල්ල කොටා හලා අහවර ඉතිරි වන කප්පි ටිකද ඉවත නොලා බැදි හාල් පිටියට එක්වෙයි. නියම අග්ගලයක තිබිය යුතු අංගයක් වන කුඩා කෑලි කෑලි ලෙස හැපෙන කොටස් වන්නේ හලා අවසන පිටියට එක් වන මෙම කප්පි ටිකය.
දැන් ඇරඹෙන්නේ විනෝද සමය ය. මල්ලිකා විසින් රැගෙන එන ගානට නිවුණු පැණි පොල් හැලියට ආච්චී විසින් ටිකින් ටික බැදි හාල් පිටි එක් එක් කරමින් හොඳින් කලවම් කරයි. අග්ගලා සෑදීමේදී පැණි පොලට පිටි දමා ගැනීම ප්‍රවේසමෙන් කල යුතුය. පිටි අඩු වී පැණි වැඩි වුවහොත් අග්ගලය දිය වෙයි, පිටි වැඩි වී පැණි අඩු වුවහොත් අග්ගලය කන්නට වන්නේ ගල් කටුවකින් කඩාය. එබැවින් හැලියේ නොඇලී පිටි මිශ්‍රණය එකට එක්වන පදමට ආ විට ආච්චී පිටි එක් කිරීම නවතා තවත් ටික වේලාවක් පොල් කටු හැන්දෙන් කලවම් කරයි. උණු උණු අග්ගල පිටියෙන් කෑලි කෑලි මගේ කටට යද්දී ආච්චීත්, මල්ලිකාත් හිනැහෙයි.

"හා හා පුතේ කට පුච්ච ගන්න එපා" ආච්චී පිටි ගුලියෙන් ටිකක් මට පිඟානකට බෙදා පසෙකට කරයි. මට නම් වැඩියෙන්ම රස හැඩ නොගැහූ ඒ අග්ගල පිට්ටය.

"ඔය කන්නෙ බත් අපූරුවට" මල්ලිකා දෙස් තියයි.

ආච්චීත් මල්ලිකාත් හිමි හිමින් ලස්සන රවුම් අග්ගල ගුලි තනයි. ඒවා ඉතිරි කර ගත් බැදි හාල් පිටියෙන් වටකර ලොකු බත් දීසියකට අඩුක් කරයි. ආච්චී තනන අග්ගල තද පාට නොව රන්වන් පාටය. මැද කැඩන විට පැණි ගතිය දැනේ කොටින්ම කනට ඇසේ. සියල්ල සාදා අහවර ආච්චී පලමුව කරන්නේ සීයාගේ පංගුව බොකු පීරිස්සකට බෙදා තවකකින් ආවරණය කොට ස්ටෝරු කාමරයේ මේස කොනකින් තැබීමයි. සීයා නිවසෙහි නොවන අතරෙක මොන කෑමක් තැනුවත් සීයාගේ පංගුව පසෙකට කර තබා සීයා ආ වහා එය මේසයට ඇරීම ආච්චීගේ සිරිත විය. ආච්චී සිය ආදරය ප්‍රකාශ කල විදිය එය විය යුතුය. ආච්චීත් සීයාත් කෙදිනක හෝ උඹ නොදෝකින් කියා ගන්නවා ඔවුන් දැන සිටි සුන්දර අවුරුදු කීපය තුල එකඳු වරක් හෝ මා දැක නැත.

සීයා ගෙදර සිටින කොයි විටෙක වුව, "අයිලීන් අරක මෙහෙම නොවේද? අයිලීන් මේක මෙහෙම නොවේද? අයිලීන් තේ ටිකක් බොමු. අයිලීන් බත් ටිකක් කමු. අයිලීන් අයිලීන්" ගා දිනෙකට සිය දෙසිය වතාක් ආච්චීගේ නම හඬගසයි.

අප අද වැඩිහිටියන් වී එදා මතක ආශායෙන් උලා කද්දී පසක් වන්නේ අද මෙන් නොව එකල වැඩිහිටියන් සිය ආදරය සෙනෙහස එලිපිට එකිනෙකා වෙත ප්‍රකාශ නොකලේ වුව, ඔවුන් එකිනෙකාට කෙතරම් ගෞරව සම්ප්‍රයුක්ත ආලයක් දැක්වූවාද, ඔවුන්ගේ සරල වදනකින් සරල හැසිරීමකින් පවා එම ආලය කෙතරම් ප්‍රකට වූවාද යන්නයි.

ආයෙත් කතාවෙන් පිට පැන්නා නේද? අග්ගල ගුලි ගසා අහවර තේ පිණිස විසල් කළු කේතල් හාමිනේ ලිප තැබේ. මහගෙදර කොයි කෑම බීම තැනුවද එය අවමයෙන් පහලොවකට, විස්සකට කෑමට බීමට තරම් පමණින් තැනේ. මල්ලිකා තේ කෝප්ප රාශියකට තේ වත් කරයි. මගේ සුදු තේ කෝප්පය පදමට නිවීම සඳහා ඇල් වතුර බාජනේක ගිල්වයි. මේ වේලාවට මොන සෙල්ලම් කරමින් සිටියද ඒවා නවතා මාගේ සොයුරු සොයුරියන් කැල සිය ක්‍රීඩා සගයන්ද සමඟ ඉව අල්ලමින් මහ ගෙදර කුස්සිය වෙත ඇදෙයි. වැඩ නිමවා පැමිණ සිටියහොත් සීයාද , පවුලේ සෙසු වැඩිහිටියන්ද එතැනට රැස් වෙයි. කුඩා අපට ආසන පහසුකම් සපයන්නේ කුස්සියේ තිබූ විශාල ලී පෙට්ටගමය. ආච්චීගේ පහසුවට මහගෙදර කුස්සියේ දුමින් ඈතට වන්නට වූ බිත්ති දෙකක් පුරාවට සීයා පැන්ට්‍රි කබඩ් ගස්සවා දී තිබුණේය. මෙම පැන්ට්‍රි මේස සියල්ලද ආසන පිණිස යොදා ගැනේ. කුස්සියේ පුටු, බංකු, හිරමණ, එලිපතු දෙක පිරිසගෙන් පිරේ. ආච්චීත්, මල්ලිකාත් සියල්ලන්ට තේ හා අග්ගල පිලිගන්වයි. ඇල් වතුර බඳුනේ ලා පදමට නිවූ තේ කෝප්පය ආච්චී මා අතට දෙන්නේ ලොකුම අග්ගලය සමඟිනි. ආච්චී මගේ මූණ බලා සුන්දර සිනාවක් පායි. මා ද පෙරලා සිනාසෙමි. අපේ ආදරය ප්‍රකාශ වන්නේ එසේය. කෙතරම් දෙස් දෙවොල් තිබ්බද මල්ලිකා මට තම දරුවෙකුට මෙන් ආදරය කලාය. ආච්චීගේ දෑස් වසා මට පසුව බඩගිනි වූ විට කන්නට අග්ගලයක් දෙකක් ඈ පෙට්ටියක ලා පසෙකට කලේ එහෙයිනි.

ඉතින් ඒ අග්ගල හා තේ වතුර දිවිය ලෝක රසය. ඔව් දිවිය ලෝක රස මිස ඊට දශමයක් අඩු නැත. ඉන්පසු ගලා යන්නේ කතන්දර, සිනා, කවටකමින් ඉතිරී ගිය එක් සුන්දර සැඳෑවකි. ඒවා සැබැවින්ම මායාකාරී සැඳෑවන් ය. මායාකාරී මතකයන් ය.

ඒ ආදරය, ආච්චිගේත් සීයාගේත් විසල් රැකවරණය, මහ ගෙදර, ආච්චීගේ කෑම වල සුවඳ, විස්සක් තිහක් පිරුණද කිසිවෙකුට ඉඩ මදි නොවූ කිසිවකුගේ කුස නොපුරා නොයැවූ විසල් කුස්සිය අදක ඊයේක මෙන් තවමත් මගේ මතකයන් උණුසුම් ජීවයෙන් පුරවාලයි.

එයින් වසර විසි පහකට පමණ පසු අම්මාද අහලක නොවූ, නොස්ටැල්ජියාව උපරිමයෙන් දැනුන සැඳෑවක මෙකී මතකය මගේම සිව් වියැති පුතු වෙත අවදි කලෙමි. සියල්ල එලෙසින්ම නොතේරුනත් ප්‍රශ්න සියයක් අසමින් කතාව අසා සිටි පුතු අවසන,

"Ammi can we make aggalla right now? Please please please. I will help you" කීවේය.

ඉතින් ඊයේ හවස මේ අග්ගල තැනුනේ ඒ ඉල්ලීම නිසාමය.

වියලූ ඉතුරුම් බත් නොවූයෙන් එවෙලේ සෝදාගත් හාල් කෝප්ප දෙකක් දිය සිඳී රන්වන් පැහැ ගැන්වෙන තෙක් කබලේ බැදීමට මට සිදුවිය. එදවස මා මෙන්ම, අද එම වියෙහිම පසු වන කුඩා පුතු පුටුවක් ලිප ළඟට ඇදගෙන විත් විටින් විට මා කියනා සියල්ල ඉටු කර දෙමින්, උදව් කරමින්, වැඩ වැඩි කරමින්, නොනැවතිල්ලේ කියවමින් අග්ගල තනන්නට උදව් කළේය. පොල් පැණි නැති හෙයින් සීනි දමා පැණි හැඳි ගානා අතරතුර කුමක් හෝ හේතුවක් නිසා මගේ දෑස් තිබුනේ බොඳවය. සියල්ල අහවර පුතුත් මාත් සෝපාවේ වාඩි ලා කහට තේ සමඟ අග්ගල රස විඳීමූ. මගේ තේ කෝප්පය දුම් දමමින් තිබුණද පුතුගේ සුදු තේ කෝප්පය ඇල් වතුර බඳුනේ ලා පදමට නිවා තිබුණි. ඉතින් අදින් වසර රාශියක් ඉක්ම ගිය දිනෙක මගේ පුතුද ඔහුගේ දූ පුතුන්ට අම්මා සමඟ ගතකල මෙවන් සැඳෑවන් ගැන ආශායෙන් කියා දෙනු ඇතැයි මට සිතේ.

A true story by Ruwini Nissanka@Ruu's_kitchen 😘❤️🧡💛💚💙💜️

ඉතාමත් කාර්‍යබහුල නිසා වෙනද වගේ නිතර නිතර රස කෑම අරගෙන එන්න බැරි උනාට, කතා ලියන්න බැරි උනාට සමාවෙන්න. හැමදාමත් ආදරෙන් මැසේජ් කරමින් සුවදුක් විමසනවාට ගොඩම ගොඩක් ස්තූතියි. මගේ ආදරණීය කොල්ලො කෙල්ලො ටිකට මං හරිම ආදරෙයි 😘❤️🧡💛💚💙💜️

චීනෙ තේ ලංකාවෙන් ගෙනාපු අන්තිම රස කෑලි ටික එක්ක 😔 ලංකාවෙන් ගෙනාපු රස කැවිලි ජාති ඔක්කොම ඉවරයි දැන් බෙදලයි කාලයි 🙈😁 දැන් ඉතින් චීන කැවිලි තමයි 😁😁😁 මේ තේ කොළ එක ඩිහාන්ගෙ චීන ජාතික සීනියර් කෙනෙක් තමයි අපිට එවලා තිබ්බෙ. ඇත්තටම හරිම refreshing ඒ තේ එක. තනිකරම තේ දල්ල කොළ පාට හිටින විදියට තමයි වේලලා තියෙන්නෙ. 💚 නටන වතුරට දාලා විනාඩි කීපයක් වහලා තියන්න ඕනි. එතකොට වතුර එක ලස්සන ලාම ලා කොළ පාටක් වෙනවා. 💚 ලොකු කහට රසක් නෑ යාන්තම් දැනෙන නොදැනෙන තේ රසක් තියෙන්නෙ. හැබැයි ඉතින් ලෝකෙ මොන තේ එක උනත් කොච්චර ගණන් උනත් පියෝ සිලෝන් ටී එකට ගහන්න තේ එකක් ලෝකෙ නෑ කියලයි අපි දෙන්නා නම් කතා උනේ. අපි නිධානයක් උඩ නිදන් ඉන්න රටක් නේද ළමයි? 😔

ඉතින් අහන්නකො මෙහෙ ඉන්න අපේ අසල්වැසියො හරි හොඳයි චීන ජාතිකයො ඇරුනම රුසියානු සමූහාණ්ඩුවෙන් කැඩුන රටවල්, ආසියානු රටවල් වගේම දකුණු අප්‍රිකාව ඇතුලු අප්‍රිකානු ‍රටවල් ගණනාවකින් ආපු හමුදා නිලධාරීන් ඩිහාන් එක්ක එකට ඉගෙන ගන්නවා. තනිකරම ෆෘට් සැලඩ් එකක් වගේ 😁 හැමෝම හරිම හොඳයි හරි එකමුතුයි. මෙහෙ කතා වෙන්නෙ සිංහල, ඉංග්‍රීසි, චීන, රශියන් මොංගෝලියන්, කසකස්තාන්, ස්පැනිශ්, ඇෆ්‍රිකන් ඔක්කොම මිශ්‍ර වෙච්ච භාශාවක් 😂 කට්ටිය මාව දැක්කම "ආයුබෝවන් සුභ දවසක්" කියනවා. 🤣 මාත් ඉතින් දන්න දන්න විදියට අදාල භාශාවෙන් උත්තර දෙනවා. 😂

මේ තරම් විවිධත්වයක් තියෙන සමාජයක මං ජීවත් උනාමයි. ඇත්තටම හරිම හොඳ මිනිස්සු. හරිම ආචාරශීලියි. 😊 මේ මුලු පළාතටම ඉන්න එකම ළමයා ඩිහේල් නිසා හැමෝම ඩිහේල්ට හරිම ආදරෙයි. ඒගොල්ලන්ගෙ බබාලව මතක් වෙනවලු. ඩිහේල්ට දැන් භාශා දහයක විතර වචන පුළුවන් 🤣 මෙහෙම ගියොත් කොල්ලා ජ්‍යාත්‍යන්තර මිශ්‍ර භාශාවක් කතා කරන්න ගන්නවා සිකුරුයි 😂😂😂 ඩිහේල්ට මේ ටිකේ හරි සතුටුයි. හැමදාම වගේ කාගෙන්හරි තෑග්ගක් ලැබෙනවා. දැනට ලැබිලා තියෙන සෙල්ලම් බඩුයි, තාත්තා ඉල්ලන ඉල්ලන පාරට අරන් දෙන සෙල්ලම් බඩුයි ලංකාවට ගෙනියන්න වෙනම සූට්කේස් එකක් ගන්න වෙනවා 🙄 මං දැන් ගෙදර අලුත් සෙල්ලම් බඩු වාරණය කරලා තියෙන්නෙ 🙈😁

ආදරෙයි ❤️🧡💛💚💙💜️

රූ ❤️🧡💛💚💙💜️

By Ruwini Nissanka@ Ruu's Kitchen

බෝංචි කොළ පාට හිටින්න හදන හැටි 😘❤️🧡💛💚💙💜️

❤️අපේ රසට කෑම ටිකක් කන්න තියෙනවා කියන්නෙ ඉතින්. 😋😋😋 තව ඉස්සො පපඩම් තිබ්බා මට ෆොටෝ එකට තියන්න අමතක උනා කලින් බැදලා තිබ්බ නිසා. මෙහෙ එළවලු කඩවල් වල තියෙනවා ඔය මං හදලා තියෙන අර පැත්තෙන් තියලා තියෙන බෝංචි වර්ගය. පතුරු බෝංචි වගේ. නමක් ගමක් දන්නෙ නෑ ඉතින්. හැමදාම අපි කන බෝංචි වර්ගය නැතුව අලුත් ජාතියක් ට්‍රයි කරන්න ඕනි නිසා මං ටිකක් අරන් ආවා හදලා බලන්න. 🙈

🧡බයෙන් සැකෙන් හැදුවා. අම්මෝ හරිම රසයි. සාමාන්‍ය බෝංචි වලට වඩා හරිම කිරි රසයි ඉක්මනට හැදෙනවා. මං ලංකාවෙදි බෝංචි හදන ක්‍රමේටමයි හැදුවෙ. අබ ටිකක් අඹරලා දාලා. ඕගොල්ලො බෝංච් හදන හැටි දන්නවා ඇති මේ මං හදන විදිය කොළ පාට හිටින්න.

💛අවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය

💚බෝංචි 250g
💙කපාගත් ලොකු ළූණු ගෙඩි භාගයක් විතර
💜️හීනියට තීරු කපාගත් සුදුළූණු පොඩි බිකක්
❤️රතු අමු මිරිස් කරලක් ලොකුවට කපලා
🧡අඹරාගත් අබ තේ හැඳි තුන්කාලක් විතර
💛කහ තේ හැඳි කාලක්
💚තුනපහ තේ හැඳි භාගයක්
💙රස අනුව ලුණු
💜️උම්බලකඩ කෑලි මේස හැන්දක් සහ පොඩියට කපාගත්ත තක්කාලි ටිකක් (ඕනිම නෑ
❤️උකු කිරි කෝප්ප භාගයක්

🧡හදන ක්‍රමය

💛ගොඩක් අය කියන දෙයක් තමයි බෝංචි කොළ පාටට ගන්න අමාරුයි කියන එක. ඔන්න මේ විදියට හදන්න. හරි ලේසියි. බෝංච් ටික සුද්ද කරලා හෝදලා හීනියට පැත්තට කපාගන්න. පොල් කිරි ඇරෙන්න අනිත් සියලු දේවල් දාලා හොඳින් බෝංචි කෑලිවල තැවරෙන විදියට විනාඩි දෙකක් විතර අතගාගන්න.

💚ඒකටම උකු කිරි ටික දාලා වැඩි ගින්දරේ පොල් කිරි බුබුලු දානකං තියන්න. ඊට පස්සෙ ගින්දර අඩු කරලා විනාඩි දෙකක් විතර තැම්බෙන්න දීලා කෑල්ලක් හපලා බලන්න තැම්බිලාද කියලා. සැරින් සැරේ කලවම් කරන්න. යාන්තම් හයිය ගතිය තියෙද්දි ලිපෙන් බාලා හොඳට කලවම් කරන්න මොකද ලිපෙන් බාලත් ඒ රස්නෙන් බෝංචි ටික තව පොඩ්ඩක් තැම්බෙන නිසා.

💙බෝංචි හට්ටිය නිවෙනකං දෙතුන් පාරක් උඩයට කලවම් කරන්න. නැත්තන් යට ටික පාට වෙනස් වෙනවා. හොඳටම නිවෙනකන් හට්ටිය වහන්න එපා. නිවුනම වහන්න. කිසිම කරදරයක් නැතුව කොළ පාටට එනවා. සමහරු කොළ පාට රැකෙන්න සීනි පොඩ්ඩක් හෝ බේකින් සෝඩා පොඩ්ඩක් දානවා. මම නං දාන්නෙ නෑ.

ආදරෙයි ❤️🧡💛💚💙💜️

ආ කොල්ලගෙ කෑම වීඩියෝ එක වෙන පෝස්ට් එකක් දාන්නම් 🙈😁😘

රූ ❤️🧡💛💚💙💜️

Recipe by Ruwini Nissanka@ Ruu's Kitchen

එළු පයන්න - නීති රස කතා අංක 8 😁😁😁

ඔන්න ඉතින් මේක මං කනිෂ්ඨ නීතීඥවරියක් විදියට ජේශ්ඨ නීතීඥවරයෙක් යටතේ පුහුණු වෙමින් හිටපු කාලෙ වෙච්ච සිදුවීමක්. (ඉතින් හදිස්සියෙවත් සර් මේක කියවනවා නම් "පස්වාන් දහසකට බුදු වෙන්න සර් සර්ට අගෞරව කරන්න කියනවා නෙමෙයි. අපි ඔක්කොම හිනා වෙච්ච සිදුවීමක් මතක් කරනවා විතරමයි සර්. 😊🙏🙏🙏")මං දන්නවා ඉතින් මේක දැක්කත් සර් හිනා වෙලා තව මොනාහරි කියනවා කියලා 😁😊😊😊

හරි සර්ගෙන් සමා අවසර කරගත්ත නිසා දැන් මං කතාව කියන්නම්. මේ අල්ල පනල්ලෙ මේ කතාවම මතක් උනේ අපේ සර් ගාව මට කලින් සේවය කරපු උගත් මිතුරිය ශෙයා කරලා තිබ්බ පෝස්ට් එකක් දැකලා 😁 දැන් ඉතින් මං දේස දීපංකරෙත් නැති වෙලාවෙ කතාව කව්ද කින්ද මන්ද දන්න උගත් මිත්‍රයො ටික හෙට උසාවි ගිහින් මෙව්වා හගිස්සි කරනවා එහෙම නෙමෙයි. මේං වැන්දා 🙏😂

මාගේ මතකය ප්‍රකාර මේ කියන්නා වූ සුන්දර දිනය අදින් වසර දෙදහස් පන්සිය අසූ හතක් පමණ ඈත අතීතයේ පලවන මෙත්පල් නිරිඳුන් ශ්‍රී ලංකා දීපය දැහැමෙන් සෙමෙන් හිටන් පාලනය කල සමයේ එක්තරා වර්ෂයක බිනර මස එකුන් විසි වන සඳුදාව තෙක් ඈතට දිවයයි (කතාවට පොඩි සාහිත්‍ය රසයක් එකක් දෙන්න ඕනි නිසා එහෙම පටන් ගත්තෙ 😁😁😁)

හරි කතාවට බහිමුකො දැන්. ඔන්න ඉතින් එදා නඩු සෑහෙන්න වැඩි හරිම කාර්‍යබහුල දවසක්. මට මතක විදියට සඳුදා දවසක්. සඳුදට උසාවියෙ නඩු රෝල ගන්න දවස නිසා කොහොමත් සාමාන්‍යයෙන් එදාට වැඩ වැඩියි. එදා වෙනදටත් වඩා අපිට නඩු ගොඩක් තිබ්බ දවසක්. කොහොමත් ගොඩක් වෙලාවට අපේ සර් චේම්බර් එකට එන්න කලින් මායි අපේ ක්ලාක් මිසුයි චේම්බරේට එනවා. ඉතින් එදා සර් එද්දි අපේ ක්ලාකුයි මායි අදාල නඩු ෆයිල් පිලිවෙලට තියලා, නඩු ලැයිස්තුව නඩු අංක ඔත්තෙ ඉරට්ටෙ පිලිවෙලට ලියලා තියලා ලෑස්ති කරලා තිබ්බා. මං ඒ අතරෙ ඉක්මන් කරලා වැඩ ඉවර කරන්න තිබ්බ ඔප්පු වලින් එකකුත් හදන්න ගත්තා. එදා හවස ඔප්පු තුනක්ම අත්සන් කරන්න ක්ලයන්ට්ලා එන්න තිබ්බ දවසක් නිසා අද නං රෑ අටවත් පහුවෙයි කියලා මායි ක්ලාකුයි කතා වෙවී හිටියේ.

අපේ සර් කොහොමත් ටිකක් කලබලයි. ඔක්කොම වැඩ ඉක්මනට තිතටම කෙරෙන්න ඕනි. සර්ට තියෙන බයටයි, සර් කලබලෙන් අහන විදියටයි වෙලාවකට හොඳටම දන්න දේවලුත් වෙන්නෙ රුයිතෙට 😂 ඉතින් ඔන්න එදත් හැමදාම වගේ උදේ අට විතර වෙද්දි සර් උසේන් බෝල්ට් මීටර් සීය දුවගෙන ආවා වගේ චේම්බරේට ආවා කඩාගෙන බිඳගෙන.

"රුවිනි හරිද නඩු ෆයිල් ටික? කෝ ගන්න ගන්න. අද වැඩ හොඳටම වැඩි දවසක්. සේරම නඩුවල පියවර අපි ඊයෙ චෙක් කරා නේද? වෙන වෙන්න දෙයක් නෑනෙ?"

"හරි සර් සේරම හදලා තියෙන්නෙ. මේ තියෙන්නෙ ෆයිල් ටික"

"ඔයා ඊයෙ හදලා දීපු ෆයිල් ඊයෙ මං ගෙදර ගිහින් චෙක් කරා පොඩි පොඩි අඩුපාඩු ටිකක් තියෙනවා හදන්න. ඒවා උසාවි ගිහින් ඇවිත් කරමු. අද හවස තියෙන ඔප්පු ටික හදන්න ටක් ගාලා"

"හරි සර්" (අපේ ක්ලාක් මිස් යහතින් හිටියද සර් නඩු වලට අදාල සියලු ලේඛන සහ සියලු ඔප්පු හැදෙව්වේ, ටයිප් කෙරෙව්වේ මං ලවාය. කිලෝ වොට් පැය සීයක පමණ ධාරිතාවයකින් ටයිප් කිරීමේ බලගතු හැකියාව මා ලැබුයේ ඒ කාලයේදීය. 😂 අපේ ක්ලාක් මිස්ට සිදුවූයේ සර් පැවරූ වෙනත් දහසකුත් එකක් වැඩ වලට දිනකට අඩුම තරමින් කිලෝමීටර් දහයක් දොලහක්වත් කකුල් ගෙවෙන තුරු එහා මෙහා දිවීමටය 😁)

ආයෙ පැන්නා නේද කතාවෙන් එලියට 🙏😁 සර් ඉතින් එදා දනිපනි ගා නඩු ෆයිල් චෙක් කරනවා. ප්‍රශ්න අහනවා. ඒ අස්සෙ එන ක්ලයන්ට්ලවත් හැන්ඩ්ල් කරනවා. මං ඉතින් හැටට හැටේ එදාට තියෙන ඔප්පු ටික හදනවා.

"රුවිනි යං යං යං ලෑස්ති වෙන්න හයියෝ උසාවි පටන් ගන්න විනාඩි පහයි මං කෝට් එක දාං එන්නම් මේ ෆයිල් ටික අරන් දුවන්න දුවන්න. අයියෝ වෙලාව මතක් කරේවත් නෑ ඕගොල්ලො."

මං ඉතින් නඩු ෆයිල් ටික කරට අරන් සාරිය දනක් උසට උස්සන් උසාවියට දිව්වා උසේන් බෝල්ට්ගෙ නංගිගෙ දූව මතක් කරන්. මට අමතක වෙන්න නොදී නඩු ලැයිස්තුවයි ක්ලෝක් එකයි මගේ නෝට් බුක් එකයි ෆෝන් එකයි පෑනයි අපේ ක්ලාක් මිස් කොහොමහරි ෆයිල් ගොඩ උඩට ගොඩ කරා සර්ගෙ ගෝරනාඩු අස්සෙ.

උසාවිය පටන් ගත්තා. සර් ඉස්සරහම මේසෙක මං පොඩ්ඩක් පිටිපස්සට වෙන්න. සර් මොන නඩුවෙ හිටියත් සැරින් සැරේ මං දිහා රබර් ඇහැ දාලා බලනවා මේ දැරිවි නඩු ටික ගැන කල්පනාවෙන්ද ඉන්නෙ නැත්තන් කාත් එක්ක හරි කතාවකට වැටිලද කියලා. ඉතින් එදා උසාවියෙ නඩු ගොඩයි. අපේ මුඩ්ලියර්ගෙ ඔලුවෙ වට කෙස් මැද සඳ රැස් නිසා මුඩ්ලියර්ගෙ දිලිසෙන තට්ට කොටස විතරයි නඩු ෆයිල් ගොඩ අස්සෙන් පෙනුනෙ. 🤣🤣🤣

කොහොමහරි දවල් වරුවත් උනා. ගරු විනිසුරුතුමා දවල් කෑමටවත් උසාවිය කල්දාන පාටක් නෑ. සර් වට පිට බලනවා. මාත් සර් බලයිද කියලා කල්පනාවෙන් හිටියෙ. ඔන්න අතින් අඬගහනවා සර් ලඟට එන්න කියලා. මං නීතීඥවරු පීරගෙන සර් ගාවට ගියා.

"රුවිනි මං ඉතිරි නඩු ටික බලන්නම්. ඔයා ගිහින් අද ඔප්පු ටික ඉවර කරන්න. චෙක් කරලා ප්‍රින්ටවුට් ගන්නත් එපැයි. වෙලා තිබ්බොත් හෙට ඔප්පු ටිකත් ඉවර කරන්න. මුලින්ම පීරිස් අන්කල්ගෙ ඔප්පුව හදලා ඉවර කරන්න"

"හරි සර්"

🙄 මං ඉතින් හිතින් බැන බැන එනවා. එයා කිව්වට ඉතින් මං එපැයි කරන්න. අද ඒවා ඉවර කරලා මදි නං හෙට ඒවත් කරන්න. ඇයි යකෝ මං මැශිමක්ද? කාලත් නෑ උදේට තාම. ඔලුවත් රිදෙනවා. මට නං දැං එපා වෙලා තියෙන්නෙ මේක. එයාට තේරෙන්නෙ නෑනෙ මං විඳින දුක 😒

වීරයා වගේ බැන බැන ආවට ඉතින් කරන්න එපැයි ආයෙ එද්දි. මායි ක්ලාකුයි මුණු මුණු ගගා බැන බැන දැන් වැඩ. මං දනිපනි ගාලා උදේ හද හද හිටපු ඔප්පුව ඉවර කරලා පීරිස් අන්කල්ගෙ ඔප්පුව හදන්න ගත්තා. ඔන්න පැයක් හමාරක් යද්දි සර් එනවා සුපුරුදු බෝල්ටීය වේගෙන්.

"රුවිනි ඉවරද ඔප්පු ටික හදලා?"

ඇයි මං ප්‍රෙස් එකක්ද ඔක්කොම ඉවර කරන්න? මොකෝ මේක මුද්‍රණ දෙපාර්තමේන්තුවද? එහෙම හිතුවට කිව්වෙ නෑ බොලව් බයට 🤣🤣🤣

"සර් එකක් ඉවරයි මේ දෙවෙනි එක "

"මිස්ට වික්‍රමසිංහලගෙ බදු ඔප්පුව හැදුවද? ඒක හවස තුනාමාර වෙද්දි ලෑස්ති කරලා තියන්න ඕනි. ඒගොල්ලො හරියට හතර වෙද්දි එනවා කිව්වා අත්සන් කරන්න."

"හරි සර් මේක හදලා ඒක හදන්නම්"

"කාගෙ ඔප්පුවද ඔය දැන් හදන්නෙ?"

"මේ පීරිස් අන්කල්ගෙ ඔප්පුව"

"දැන් මොන එහෙකටද පීරිස් අන්කල්ගෙ ඔප්පුවක් හදන්නෙ? අනේ මන්දා රුවිනි ඔයත් එකයි මේ චතුරිකාත් එකයි"
(අපේ ක්ලාක්ගෙ නම සශිනි. චතුරිකා කියලා කෑල්ලක් නමේ නෑ. සර්ට කොහොමත් නම් මතක නෑ මට අරුනි, වරුනි, රුවනි. ක්ලාක්ට සශිනි හැර සෙසු සියලු නම්. චතුරි, චතුරිකා, ශානිකා 🤣🤣🤣)

"ඕගොල්ලො එකතු වෙලා මගේ මොලේ අවුල් කරනවා. පීරිස් අන්කල්ගෙ ඔප්පුව හෙටනෙ තියෙන්නෙ. ඒක පස්සෙ කරන්න බැරියැයි. දැන් හදිස්සි වැඩේ මිස්ට වික්‍රමසිංහලගෙ ඔප්පුවනෙ. ඕක නවත්තලා ඒක කරන්න. අනේ මන්දා රුවිනි ඔහොම වැඩ කරලා ඕගොල්ලන්ට අනාගතයක් තියෙයිද කියලා. මට ඇඟිල්ලෙන් ඇන ඇන සේරම පෙන්නන්න බෑ. හයියෝ කොහොම තිබ්බ චේම්බර් එකක්ද මේ? දැන් ඔක්කොම වැඩ ගොඩ ගැහිලා හයියෝ"

දැන් ටික වෙලාවකට කලින් මේ මනුස්සය මට ඉස්තීරෙටම කිව්වා පීරිස් අන්කල්ගෙ ඔප්පුව හදන්න කියලා ඔක්කොටම කලින්. මොකෝ පීරිස් අන්කල් මගේ මාමද මං ආසාවට ඔප්පුව හදන්නෙ? මට ඉතින් ඌරු ජුවල්. ඕක කිව්වා කියලා පිලිගන්නවන්න පුළුවන් නම් ඉතින් බැරියැයි එයාට. ඊට වඩා හොඳයි බැනුම අහගෙන වැඩේ කරලා දෙන එක. මගෙයි ක්ලාක්ගෙයි දිනචරියාවෙ සුපුරුදු අංගයක් වෙලා තිබ්බෙ ඉතින් ඔය වගේ දේවල් 🤣 සර්ට මේ කියන දේ අනිත් පැත්තට මතක නෑ. ඉතින් අපි බැනුම් අහනවා. සර් හැබැයි බැන්නා කියලා හිතේ තරහ තියාගෙන ඉන්නෙත් නෑ ඉතින් අනිත් පැත්තට හොඳින් කතා කරනවා 😁😁😁

මං ඉතින් සද්ද නොකර මගේ වරද වගේ කට වහගෙන හිටියා.

"මං ගිහින් දවල්ට කාලා එන්නම්. එහෙනම් ඕගොල්ලොත් කාලා වැඩේ පටන් ගන්න. හරි හරි ඔෆිස් එකේ දොර වහගෙන කන්න." බැනුම සැර වැඩියි කියලා තේරිලද කොහෙද සර් ගියා🙄

මං ඉතින් කෑම පෙට්ටිය කම්පියුටරේ ඉස්සරහ තියාගෙන කන ගමන්ම පීරිස් අන්කල්ගෙ ඔප්පුව ටක් ගාලා ඉවර කරා. මොකෝ අරම කියලා ගියාට ආයෙ ඇවිත් ඒක හරිද කියලා අහන බව ටක්කෙටම දන්න නිසා. 😂 ඊළඟට දඩබඩ ගාලා සර් කියපු මිස්ට වික්‍රමසිංහගෙ ඔප්පුව හදන්න ගත්තා. දශමයක් එහා මෙහා උනොත් ආයෙ කන පිරෙන්න අහගන්න වෙන නිසා බදු ඔප්පුවක් උනත් මං පරණ ඔප්පු පත්තිරු, ප්ලෑන්, ජාතික හැඳුනුම්පත් සේරම වට කරං වැඩේ පටන් ගත්තා.

ඔන්න දැන් මං වැඩේ කරන් යනවා. මේක බදු ඔප්පුවක් උනාට විසාල ගාණක බදු ඔප්පුවක්. දිග කාලෙකට ලියන එකක්. ඒ නිසා හරියටම වැඩේ තියෙන්න ඕනි. ඔප්පුවෙ හෙඩිම හරි. නම් ගම් ලිපින ආයෙ අකුරටම හරි. ඔප්පුවෙ කොන්දේසි ටික ආයෙ ගාණටම හරි. බදුකාරයා වංචා කරනවා සුම්මා. සර් කියපු කොන්දේසි සේරම දැම්මා. උපලේඛනේ, ඒක තමයි භයානකම. සර් කොහෙන්හරි වැරැද්දක් හොයාගන්න කෑල්ල. ඒකත් කිරි ගහට ඇන්නා වගේ හරි. මං දෙතුන් පාරක් බලලා කොයිකටත් කියලා ක්ලාක්ටත් කියලා පරණ ඔප්පුවෙයි පත්තිරු වල විස්තරත් කියෝගෙන ආයෙ කන්ෆම් කරගත්තා. හම්මේ වැඩේ හරියටම හරි. සර් තාමත් ආවෙ නැති නිසා සාක්කිකාරයන්ගෙ විස්තර දාන්න හිස්තැන් තියලා නොතාරිස් සහතිකෙත් ගැහුවා. සර්ට හරි වැරදි චෙක් කරන්න ප්‍රින්ටවුට් එකකුත් ගත්තා පරණ ප්‍රින්ටරෙන්. 😊😊😊

අපේ සර් මං මොන වැඩේ කරත් ඒකෙ කොහෙන්හරි ඇදක් පලුද්දක් හොයලා පෙන්නනවම තමයි. වැරැද්දක් නැත්තන් අඩු ගානෙ මූර්ධජ, දන්තජ, තාලුජ වැරැද්දක් හරි එහෙමත් එකක් නැත්තන් තිතක, කොමාවක, අඩුවක් හරි හොයාගන්නවම තමයි. (ඇත්තටම ඒකට ඒ කාලෙ බැන බැන හිටියට දැන් තමයි තේරෙන්නෙ සර් එහෙම කරපු නිසා තමයි අද සේවාදායකයොන්ට පොඩිවත් වැරැද්දක් නොවෙන්න වැඩ කරන්න පුළුවන් හැකියාව ලැබුනෙ කියලා. මං දැනට උනත් මොන ලීගල් ඩොකියුමන්ට් එක හැදුවත් තිත, කොමාව උනත් හරියට තියෙනවද බලනවා 😂😂😂😊)

ආයෙ කතාවට එමුකො. මට දැන් පුදුම සතුටුයි. ඔප්පුවෙ ආයෙ එක තිතක්, කොමාවක් ඇදක් පලුද්දක් නෑ. බලමුකො උන්දෑ හොයයි අද මේකෙ වැරැද්දක්.

"සශී මේක නං තිතටම හදලා තියෙන්නෙ. සර් මොනා කියයිද දන්නෑ 😂" මං අපේ ක්ලාක්ට කිව්වා.

"මිස් ආයෙ කොයිකටත් කියවලා බලමු. සර් මොනාහරිම හොයාගනී" ක්ලාක් කිව්වා. අපි දෙන්නම ආයෙ බැලුවා. වැරදි සුම්මා 😁

ඔන්න සර් එක පාරට සුලි සුලඟක් වගේ චේම්බරේට කඩන් පාත් උනා.

"රුවිනි හරි නේද? මං ආයෙ චෙක් කරන්න ඕනි නෑනෙ?"

එහෙම ඇහුවට සර්ට අපිව සත පහකට ශුවර් නෑ. හාෆ් ශීට් එකක් දෙන්න කිව්වත් ඒකත් මුං දෙන්නා හරියට හිස් එකක් දෙනවද කියලා දෙපැත්ත චෙක් කරලා තමයි සර් වැඩේ පටන් ගන්නෙ. 😂😂😂

"හරි සර් ඔක්කොම හරි"

"කෝ මට ප්‍රින්ටවුට් එකයි පත්තිරුයි, පරණ ඔප්පුවයි, අයිඩී යි දෙන්න. ඔයා කම්පියුටරෙන් බලන් ඔප්පුව කියවන්න මං චෙක් කරන්න"

දැන් සර් ඉල්ලපු ටික දීලා මං ඔප්පුව සද්ද නගා කියවගෙන යනවා. මේ මනුස්සයා බලද්දි නැති වැරදිත් මැවෙන්න පුළුවන් කොච්චර කරත් ශුවර් නෑ. ඔන්න පලවෙනි පිටුව හරි, දෙවෙනි පිටුවත් හරි, උපලේඛනේ ඒකත් හරි, තුන්වෙනි පිටුවත් හරි. දැන් සර්ගෙ ඇස් උඩ ගිහින්. ඒත් මනුස්සයා කැමති නෑ වැඩේ පිලිගන්න.

"පුදුමයි රුවිනි මේක හරියට කරලනෙ. එහෙනම් ඒ ඔප්පුව හරි. රුවිනි මේකෙ ප්‍රින්ටවුට් දෙකක් ගන්න. මේක මගේ ප්‍රොටොකෝල් එකට තියාගන්න"

මගේ ඉහේ මලක් පිපුනා වගේ. මායි ක්ලාකුයි හොරෙන් බලලා හිනා උනා. ඔන්න දැන් මං ඔප්පු ගහන කොලයක් ප්‍රින්ටරේට දාලා ප්‍රින්ට් බට්න් එක ඔබන්න හදනකොටම ඇඟිල්ල තියන්න මිලි තප්පරයක් තියලා,

"එපා එපා එපා ප්‍රින්ට් කරන්න එපා✋"

මගේ කුඩා අන්ත්‍රයෙ ඉඳලා අන්නස්‍රෝතය දක්වා බයෙන් සසල උනා. කරා තමයි. උඹ අද නං සමාව දෙන්න බැරි වැරැද්දක් කරලා රුවිනි නිශ්ශංක. දැං අහගනිංකො. ආයෙ මගේ මොලේ කියනවා. මේකෙ කොහෙද යකෝ වැරැද්දක්? එයා හොයයි. නැට්ට තමයි. බය නොවී හිටපන්. මොකෝ වැරැද්දක් තිබ්බ කියලා එයා මොනවා කරන්නද? වැඩිම උනොත් මරාගෙන කයි 🙄🙄🙄🤣🤣🤣 සර් දැන් ඔප්පුව දිහා ඇස් ලොකු කරන් බලාගෙන. ක්ලාකුයි මායි බයෙන් ත්‍රස්ත වෙලා.

"මං හිතුවා මං හිතුවා. කොහේහරි වරද්දලා ඇති කියලා මං හිතුවා. මට ශුවර් නැති නිසා හොඳ වෙලාවට ආයෙ බැලුවෙ. ආයෙ ඉතින් මං බැලුවෙ නැත්තන් කිසි දෙයක් හරියට කරන්නෙ නෑ. ශූහ් කතා කරලා වැඩක් නෑ ශුහ්"

දැං මං හිතුවා පෙර ලියාපදිංචියවත් වරද්දලා ඇති මං ටක්කෙටම කියලා. ඒ අල්ලපනල්ලෙ මට බයටම ප්‍රින්ට් බට්න් එක එබිලා. පරණ ඉන්ක් ජෙට් ප්‍රින්ටරේ. ක්‍රීස් කිරි බිරිස් ක්‍රීස් කිරි බිරිස් ඊහ් ඊහ් කික් කික් ගගා ඔප්පුව ගහන්න ගත්තා 🤣🤣🤣

"මො මො මොකක්ද ස සර් වරද්දදලා තියෙන්නෙ?" මං බොහොම අමාරුවෙන් ඇස් දෙකට එන කඳුලු ගුලි දෙක වැටෙන්න නොදී වචන ටික එළියට දා ගත්තා.

"මේ බලන්න මේ දෙවෙනි පිටුවෙ 14 වෙනි කොන්දේසියෙ පලවෙනි පේලියෙ හත්වෙනි වචනෙ"

මං දැන් කඳුලු ගුලි දෙක අස්සෙන් කියපු තැන ලොකේට් කරගන්න දඟලනවා.

"ඔව් සර් හරි"

"හරි තමයි. මෙතන ඵලදාව කියනකොට ඔය පයන්නද එන්නෙ?"

මගේ මොලේ පහ ශ්‍රේණියෙ සිංහල පාඩම මතක් කරගන්න වලිකනවා.

"ඵලදාව කියලා ලියද්දි එන්නෙ ඔය පයන්න නෙමෙයි ඵලදාව කියනකොට එන්නෙ එළු පයන්න. එළු පයන්න" 🤣🤣🤣

මගේ අම්මා මුත්තා කාලෙවත් අහලා නෑ බොලව් එහෙම එළු පයන්නක්. මේ මනුස්සයට දෙයියන්ගෙ හාල් කැවිලද? මගේ බඩ බොකු වැල් පලාගෙන හිනාවක් එළියට එන්න හදනවා.

"සර් එළු පයන්නක් කියලා එකක් නං මං අහලා නෑ එළු ළුයන්න නං තියෙනවා. මහප්‍රාණ ඵයන්න තියෙනවා"

හිකි හිකිය වේලි කඩන් පිටපනිද්දි මං යන්තං කියා ගත්තා.🤣🤣🤣

ඒ අහු අස්සෙ ක්‍රීස් කිරි බිරිස් ක්‍රීස් කිරි බිරිස් ඊහ් ඊහ් කික් කික් කීක් සප්පට සප්පට සප්පට සප්පට සප්පට පූහ් කියලා ප්‍රින්ටරෙන් ඔප්පු කොලේ එළියට ආවා.

මගේ රබර් ඇහැට පේනවා අපේ ක්ලාක් මෝශන් එකකින් මූණ වහගෙන මේසෙ පල්ලෙහටම පාත් වෙනවා.

සර් පුදුමෙන් වගේ මගේ මූණ බැලුවා. දැන් සර්ටත් හිනා. අපි තුන් දෙනාටම හිනා.

"හරි හරි ඒකත් හදලම ප්‍රින්ටවුට් ගන්නකො එතකොට වැරැද්දක් නෑනෙ. මං තේ එකක් බීලා එන්නම්. ඕගොල්ලොත් තේ එකක් බීලා එන්න"

සර් හිමින් සීරුවේ ඔෆිස් එකෙන් මාරු උනා. අපිට හිනා වෙලා මුත්‍රා පහ උනේ නැති ටික විතරයි.

🤣🤣🤣😁🙏❤️🧡💛💚💙💜️

සහගහන ඇත්ත කතාවක් by Ruwini Nissanka Ruu's Kitchen