Islambey

' Peygamber dedi ve diyecek ki: “Ey Rabbim! Kavmim bu Kur'ân'ı terk edilmiş bıraktılar.” '
Furkan Suresi 30

Gazze... Zulüm... İnsan... Can... Müslüman...

Değerli takipçilerimiz. Gönderilerimizin daha fazla kişiye ulaşabilmesi için gönderilerimizde beğen tuşuna basabilir ve yorum yapabilirseniz çok faydalı olacaktır. Desteğiniz için şimdiden teşekkürler. Allah razı olsun.

Gazze'de katliam devam ediyor...

“NEME LÂZIM BE SULTANIM!”

Osmanlı yükselişinin tavan yaptığı zaman dilimi, yani 16.Yüzyıl. Saltanatı yaklaşık yarım asır süren Kanunî Sultan Süleyman’ın içini kemiren, uykularını kaçıran yegâne endişesi şudur: Her yükselişin bir zevali olduğuna göre, acaba Osmanlının zevali olursa hangi sebeplerden olacaktır.

Sultanın, aynı zamanda süt kardeşi olan Yahya Efendi; âlim, şair, mutasavvıf ve daha bir çok üstün özelliklere sahip değerli bir zattır. Pek az sözle çok şey anlatır. Kanunî, sık sık onunla istişare eder, her mühim meselede onun görüşüne başvurur. Ona hitabında “ağabey” demeyi de ihmal etmez.

Kanunî ona şöyle bir pusula yazar, gõnderir: “Sen, ilmiyle âmil birisin ağabey. Bir devlet hangi halde çöker? Osmanoğullarının akibeti ne olur? Nasıl ve hangi sebeplerle izmihlale uğrayabilir?”

Yahya Efendi pusulayı okur, pusulanın arkasına, “Neme lâzım be sultanım!” cümlesini yazar ve pusulayı iade eder.

Padişah bu cevaba üzülür. Kalkıp, Yahya Efendi’nin Beşiktaş’taki dergâhına gider ve der ki: “Aşk olsun ağabey! Sana çok önemli ve kritik bir konuda fikir sordum. Sen ise ciddiye almayıp geçiştirdin. Cevap bile vermedin…”

Yahya Efendi, dûnya durdukça nesillerin kulaklarına küpe olacak şu sözleri söyler:

“Sultanım, sizin sorunuzu ciddiye almamak olur mu hiç? Tam da sorunuzun cevabıydı o cümle. Yani; bir yerde zulüm ve haksızlık yaygın hale gelirse, koyunları kurtlar değil çobanlar yerse, bilenler de buna seyirci kalırsa... Fakirlerin, yoksulların, muhtaçların, kimsesizlerin feryadı göklere çıkarsa... Bunu da taşlardan başka kimse işitmezse... Herkes, sadece “ben-ben” derse... Ve tüm bunları görüp, işitenler, ‘Neme lâzım be’ derse... İşte o zaman, devletin sonu gelir.”