HEAL.th

Bezig zijn met gezondheid is een branche an sich geworden, gezondheid uit potjes, gezondheid met affirmaties, gezondheid als concept, gezondheid als hoger doel. Hetzelfde met heling, ik denk dat sommige het inmiddels zelfs op hun to-do lijst zetten.

Er zijn er zovelen die zoeken, met het gevoel de weg kwijt te zijn, gedesoriënteerd raken door het grootse massale aanbod en dat een gevoel van het (nog niet) goed genoeg doen hen achtervolgt. Dus wordt er weer gegrepen naar het volgend potje vol beloftes of die ene behandeling als DE oplossing.

En weet je, in veel wat wordt aangeboden ligt soms ook EEN DEEL van jouw oplossing. Het kan een prima onderdeel zijn van en naar…

Wat mij zorgen baart is de snelheid en de flitsendheid die wordt nagestreefd en hoe makkelijk er beloftes worden gedaan en hoe hierin wordt meegegaan door hen die zoekende is. De belofte van de ander lijkt soms belangrijker dan de eigen wijsheid en eigen ervaring.

Wat als jij je minder druk zou maken (dat alleen scheelt al) over de richting die je hebt te gaan of wat je nu toch eens zou moeten doen, laten of kopen.

Misschien mag je bezig zijn met jou, wie ben jij, exact hier en nu op de plek waar jij nu staat. Is er vertrouwen? Of probeer je van alles te controleren? En wat weet jij? En kijk eens kritisch naar je eigen patronen. Check eens waar je vandaan komt en hoe je dat pad hebt bewandeld. Wat heeft bijgedragen aan je staat van zijn van dit moment? En misschien fijn om eens over na te denken, (lees het vooral als suggestie)

- Stel, er is niet zoiets als één waarheid of één oplossing.
- Stel, er is niet zoiets als een quickfix.
- Stel, je lost het niet op op dezelfde manier zoals het is ontstaan. Klachten voortkomend uit een snel, druk of flitsend leven, met ver door bewerkt eten los je niet op met een snelle, flitsende oplossing uit een potje.
- Stel, jouw perfectionisme rondom je werk is hetzelfde perfectionisme als waarmee jij je gezondheid probeert te fixen, biohacken en je meditaties inplant en doet.
- Stel, als je altijd over je grenzen gaat, ligt de oplossing niet in een massage waarbij je over je pijngrens heen gaat (omdat je die massage nu eenmaal moet voelen, toch?!)

Stel jezelf eens vragen, zie waar je vandaan komt en hoe jij je klachten te lijf gaat.
En kies dan nog eens opnieuw. Zou je dan hetzelfde kiezen?

Breathing body

We vinden het niet meer dan normaal dat we onze kleding aanpassen aan de omstandigheden waarin we verkeren. Denk hierbij aan het seizoen, het weer, het tijdstip van de dag of in wat voor een ‘functie’ we zijn, de sociale setting waarin we verkeren.
Maar we lijken het vandaag de dag minder normaal te vinden dat we onze voeding aanpassen aan het seizoen waarin we leven, de prestatie die we te leveren hebben èn eigenlijk vinden we dat ons lijf bij voorkeur één gewenste maat kent, één look, één gewenst voorkomen… het hele jaar door, jaar in jaar uit.

En als dat het niet doet… dan…ja? Wat dan?
Dan hebben we een oordeel,
We straffen het af,
Kijken naar wat we willen, niet naar wat er is,

Terwijl ons lijf eigenlijk niets anders doet dan laten zien wat er gaande, nodig of aan het veranderen is. Hoe het verandert ten opzichte van jezelf. Toen ik in een fase van verandering zat, wat ik deed niet meer aansloot bij wat er nodig was kreeg ik regelmatig de opmerking dat de veranderingen die ik merkte aan mijn lijf niks bijzonders was ten opzichte van de maatschappelijke norm…. Maar hé, ik ben de norm niet. Ik merkte dat mijn lijf mij het e.e.a. wilde vertellen en ik was opzoek naar de vertaling. Ik kwam best wat onbegrip tegen… terwijl ik voelde dat mijn lijf zei: "hé luister eens even!”

Als ik om mij heen kijk lijkt het ook alsof we vinden dat ons lijf maar altijd vergevingsgezind moet zijn, terwijl we het echt crapy kunnen behandelen. Denk maar eens aan wat we er in stoppen aan ‘voeding’, de hoeveelheid prikkels die we het 24/7 te verwerken geven, een gebrek aan rust, gebrek aan of te eenzijdige beweging, de hoge latten die we willen halen in de beperkte of verre van optimale tijd en de resultaten die we eisen terwijl we de voorwaarden om hier zo gezond mogelijk aan te voldoen verwaarlozen.

Breathing body, het ademende lichaam.

Kijk eens naar je ademhaling en hoe deze zich beweegt in je lijf. Waar is deze zichtbaar? In je buik, je borst, je flanken? Hoe is en beweegt je lijf als het uitzet als resultaat van je inademing, maar ook hoe is en beweegt je lijf om op deze manier je inademing te faciliteren? Het is zowel oorzaak als gevolg.
Probeer nu eens in te ademen terwijl je je lijf/romp onbewogen laat.
Dat doet je inademing niet goed toch?!

Kan en mag jouw lijf bewegen en kan je daarin meebewegen? En kan je alles wat er geb***t zien als informatie dienend in de vind-tocht naar balans?

Heerst er bij velen de overtuiging dat we ons lijf in een bepaalde, specifieke vorm hebben te houden en als dat veranderd (terwijl onze situatie volledig kan veranderen, zowel de interne als externe situatie) zien we dat als verkeerd of als een teken van zwakte.

De ‘fout’ wordt bij het lichaam gelegd, het doet namelijk niet wat we willen of dat wat we er tot dan toe van gewent waren. Dit alles schrijf ik niet alleen voor ‘de ander’ dit is en blijft ook een reminder voor mijzelf, komend uit een vakgebied waarbij een bepaalde maakbaarheid van het lijf, wat het doet, kan en hoe het eruit ziet iets zou zeggen over wie jij bent als persoon en of je ‘goed genoeg’ bent.

Een paar jaar geleden kwam ik deze post van Maarten van der Weijden tegen, deze vind ik zo krachtig en laat zo zien dat we veel meer mogen kijken naar waar we staan, wat er nodig is, wat voor een kracht er geleverd wordt. Bij een zwangerschap is het begrip voor het veranderende lijf er al meer. Mag dat mijn inziens nog meer en mag dit veel breder getrokken worden.

Wees ongefilterd eerlijk naar jezelf, wees mild en geef jezelf waar nodig een schop onder je kont. Gniffel om je creativiteit in het bedenken van smoesjes, straal met je onvolmaaktheden, draai je in je verhaal en draai jezelf er ook weer uit. Adem, adem diep, laat je lijf bewegen en zie het in alles wat het voor jou doet, wat het laat, aangeeft, roept en fluistert. Voel, dans samen met je lijf en vind samen de balans.

Breathing body, als het dat niet meer doet… dan is het … dus grijp het leven bij z’n kladden en start met leven.

Deze lag al even… voelde wat remming om te delen, maar bij deze.

Ontladen is niet helen,
Shaken is niet helen,
Door alle emoties gaan, je even vol laten gaan in je boosheid,
Is niet helen…
Een woede workshop volgen is niet helen…
Een ademsessie is niet helen…
Het isin eerste instantie een opluchting…
En ja, dat is heel fijn en ook nodig!

En zeker, dit kan onderdeel zijn van jouw proces,
Ja, je kan dit nodig hebben,
Ja het kan bijdragen aan heling,
En ja, velen zal het ongelofelijk goed doen.
Ik geloof enorm in alles wat hierboven staat en draag het een warm hart toe

maar…

… als onderdeel van jouw proces.
Als puzzelstukjes in het grotere geheel.
Niet als DE enige manier.
Het is geen verlosser.
Geen almachtige!
Geen heilige!

Verwar opluchting niet met heling.

Ken je de workshop- of training high?
Een dag, dagdeel, weekend of week onderdompelen met gelijkgestemden.
In een ecstatische bubbel zijn, je geliefd, veilig, gezien, gehoord en gedragen voelen.
Ongeremd jezelf zijn, kanten van jezelf ontdekken die je diep had weggestopt.
Prachtig, een waanzinnige ervaring… herboren stap je je leven weer in. Vanaf nu, ga je het allemaal anders doen! Want jij, jij hebt het licht gezien.

Om vervolgens misschien wel te beseffen dat er niet eens zo heel veel is veranderd, misschien voor even, maar die vaatwasser zal toch echt uitgeruimd moeten worden, je p**p stinkt nog steeds en het gemekker van de mensen om je heen kan je nog steeds mateloos irriteren. Dus hop je maar weer naar een volgende training, ecstatische avond en verdwijn je in de bubbel van gelukzaligheid… je vind aansluiting bij de mede-zoekers en vervreemd stukje bij beetje van je thuisbasis. Alles zit per slot van rekening al in jou en zo v verlies je de verbinding met hen om je heen.

Met andere woorden ‘even verdoven’ … de saaie dagelijks tune van jouw leven overstemmen met een bombastische melodie lijn. De voorspelbaarheid laten verdwijnen onder de roes van geplande impulsiviteit… en ja ga het aan, geniet, ervaar, leer, ontlaad, wees boos, adem, adem diep, shake en leer… maar als je dit keer op keer op keer nodig hebt om te vluchten uit je dagelijks bestaan en weg te duiken in die bubbel, weg te zakken in je ijsbad vraag jezelf dan kritisch en tegelijkertijd liefdevol af of je misschien niet gewoon hetzelfde liedje herhaalt, maar in een net wat ander jasje, een net wat andere uitvoering. Cover je wellicht je eigen cooping strategieën in een jasje van bewustzijn, maar met een zelfde controledrang, perfectionisme en met oog op wat je wilt inplaats van te ervaren wat er echt is. Hoe ga je om met de stank van jouw p**p dag in dag uit en wanneer je meer behang nodig hebt dan je lief is om je medemens achter te plakken.

Dans eens ecstatisch wanneer je de vaatwasser uitruimt en niemand kijkt of dans dan juiste met hen waarmee je leeft in één huis, shake eens de irritatie van je af die je ervaart dankzij je mekkerende medemens, dompel je eens onder in die totale saaiheid van jouw leven. Huil je tranen op de bank naast je lief ipv in de sharing cirkel na je kopje cacao.

Ga het aan, shake, zing, dans, heb lief, wordt gezien, laat je dragen, laat je horen, wees liefdevol, maar ook kritisch… en wees eerlijk. Ben je stiekem toch weer aan het vluchten, duiken en verdoven, maar dan onder een andere noemer en in een ander jasje of is het ‘slechts’ een puzzelstukje, onderdeel in het grotere geheel?

Verwar opluchting niet met heling, maar zeker weten dat heling opluchting teweeg brengt … en zal je opluchting ervaren in je heel wordt proces.

Wees eerlijk, kritisch liefdevol… je verdient het, je hoeft niet steeds te vluchten om bewust te zijn.
En misschien, lucht dit je wel op! En wellicht …. nou, vul dat zelf maar in!

Een nieuw jaar, een nieuw traject.

Anders dan ooit eerder… ontstaan door wat ik zie, hoor en merk binnen mijn werk met de verschillende disciplines. Voorbij aan het oppervlakkige wat Social media lijkt neer te zetten, wat voor sommigen echt ontmoedigend en isolerend werkt.

Eindelijk een post (welke ik vorige week al op Instagram deelde, maar vergat hier te delen) meer dan de helft van het aantal plekken is al verkocht 😅 maar hé, beter laat dan nooit.

Bij vragen, stel ze gerust!
Aanmelden kan hier … https://margrietderijk.plugandpay.nl/checkout/de-reis-van-de-uil

Uit mijn hoofd en in de schappen...

Wanneer ik het kan voelen, helpt het mij om het vervolgens ook voor mij te zien en onder het mom van 'Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan' .... vordert mijn plan, het uitreiken, de verbinding, het verzamelen, de vragen en de acties.

Nog geen strakke deadlines, onderzoekend ontdekken, vooral blijven spelen...
Voor nu nog 'erbij' ... en van daaruit mag het groeien.

HEAL_th .... als het aan mij ligt komt deze in de schappen.
Alles wat er aan het ontwikkelen is en wat mijn werkzaamheden zijn dragen bij aan alles waar HEAL_th over gaat!

Luisteren kan ook via deze link: https://spotify.link/JVVC3JorpDb

Micro is macro

Interne patronen worden gespiegeld door extrene output (of een gebrek daar aan 😅🙃)

Alle informatie zit al in het patroon van het proces …

En hoppa, daar stapte ik vol mijn eigen valkuil in. En daar zal ik vandaag iets uit delen, dusss ik ga even met de billen bloot.

Heal_th gaat o.a. over de heelheid door eenheid en in dat proces het vinden van een weg,
niet blindstaren op een voorop bedacht einddoel of specifieke uitkomst.

Daarvoor het omarmen van het proces, het licht en donker en het samen dragen, vooral ‘het niet alleen hoeven doen’ ...

Toch zat ik, de laatste paar weken, ‘actief’ voor HEAL_th, maar in mijn uppie, met mijn laptop onaangeroerd op schoot en gebeurde er ogenschijnlijk niets.

Maar mijn bovenkamer was wel vol actief aan het ploeteren en graven over hoe nu te delen wat er onzichtbaar aan het bewegen was naar wat mijn volgende te zetten stap is.

Ik voel duidelijk een missie, heb een bepaald beeld, waarvan de weg er naartoe nog vol vraagtekens is. Toch had ik bedacht dat wat ik naar buiten breng:

Duidelijk, cristal clear, het liefst al bijna tastbaar, goed doordacht en onderbouwd moest zijn. Zodat het te begrijpen is voor de meesten, duidelijk, koers zettend zodat ik het liefst al een mooie tussenstand kan laten zien... (bijzonder dat ik tegen mijzelf blijf vertellen dat ik helmaal niet ambitieus ben 😂)

Ik wilde, nou ja vond dus dat er weer iets zichtbaar voor de buitenwereld voorbij moest
komen rondom HEAL_th.... de onzichtbare beweging zichtbaar makend.

In basis helmaal niks mis mee! Alleen begon ik hierin te sturen, output creëren/forceren
voor de buitenwereld (zodat ‘ze’ snappen wat er gaande is) alleen begon ik ‘stiekem’ toch alles te meten aan dat specifieke einddoel (waar ik overigens 0 ervaring in/mee heb, maar wel al een deadline voor had bedacht en waar ik ook nog eens de lat torenhoog voor had gelegd…)

Een tussenstand laten zien van hoe ik vond dat het moest zijn i.p.v. wat het daadwerkelijk was.

Mild naar mezelf en bewust van mijn proces (ja, heb sinds 1982 echt wel al wat geleerd) legde ik de lat wat lager. Ik ken mezelf, ik kan heel veel voor elkaar krijgen op wilskracht en power, maar tsja dat mag juist net wat minder van mijzelf.

Alleen bleef die lat toch nog steeds aardig hoog liggen. Daarbij verloor ik dus ook de/mijn
realiteit uit het oog OF gooide het juist op als excuus.

Een vloek en een zegen... ik kan dus niet meer op totale mentale kracht iets er doorheen pushen.

Ik zat dus wat verlamd en inspiratieloos te zitten, alle beweging die er nog wel was
sijpelde uiteindelijk weg of werd er eigenhandig uitgeknepen.

Deze is nog steeds volop aanwezig en vraagt aandacht, want mijn hart gaat er sneller door kloppen.

En het is niet dat er niks gebeurd, het tegenovergestelde is waar.
Dus daarom bij deze even een Sound of Silence, wat je ziet of niet ziet is niet altijd wat het daadwerkelijk is...
Toch is micro ook macro ... maar vooral in patronen welke alleen veranderd kunnen worden wanneer daar bewustzijn opzit.

Er is zoveel gaande wat bijdraagt aan HEAL_th alleen heeft het niet altijd de zichtbare output
die je erbij zou verwachten, wenst of had bedacht.

Vol stortte ik mij op de vele andere projecten (ik hoef mij niet te vervelen) maar de maand oktober hijgt inmiddels alweer in ons nek en het is niet dat mijn ‘missie’ met de noorderzon is vertrokken.

Het maakt de uitkomst niet minder waardevol en het vraagt soms even bewust stil te staan bij alle aspecten die van invloed zijn op een proces, project, issue of klacht.

The way you do anything you do everything.

Besef dat allemaal kleine veranderingen in en om je heen invloed hebben op zowel ‘het lichaam’ (letterlijk als figuurlijk, zie het platform HEAL_th ook even als ‘lichaam’) als ‘de ziel’ (ook letterlijk als figuurlijk).

Er is niet, maar één aspect wat de sleutel is naar healing/succes/slagen/balans het is een optelsom.

Daarom het volgende voor mijn
eigen optelsom:
- de lat gaat wat lager
- de stappen worden wat kleiner
- alles wat realistischer en meer haalbaar
- wat milder naar mezelf
en...
- vooral meer dansen en spelen met mijn plannen en ideeën in plaats van gaan zitten en van alle vanuit het denken met een frons tussen mn wenkbrauwen persen en van daaruit beweging verwachten.

En wellicht klinkt dit wat vaag voor allen die concrete voorbeelden fijn vinden...
Ik kan alleen maar zeggen, het komt eraan... alleen wanneer?!!! Dat wordt vanzelf duidelijk.

‘Stapje voor stapje dan breekt het lijntje niet!’
zou mijn moeder Trijnie De Rijk zeggen.

Micro is macro...

Luisteren kan via deze link: https://open.spotify.com/episode/3tU8Bk5O2plBPq8lX842qB?si=87VP8QlgRgm1TH90d2U4VQ

What the HEAL!
Where is HEAL_th about!

HEAL_th is mijn wens, het verlangen om licht te brengen (ja joh we lekker vaag doen. Of toch niet?) vanuit de verschilende ziens en zijns plekken. Ik wil geen resolute plek innemen, ik wil ruimte maken en beweging brengen. Licht brengen, licht schijnen op allerlei zaken rondom gezondheid, gezondheidsbeleving, gezondheidsstimulans, gezondheidsoptimalisatie, alles wat te maken heeft met gezondheidszorg in de aller breedste zin van het woord.

Niks nieuws maar licht schijnen op dat wat er al is, misschien is bewustzijnsgroei stimuleren wel een mooie omschrijving.

Helpen herinneren van wat je eigenlijk al lang weet, helpen herinneren van alles wat er allang is en jij mag het bezien vanuit jouw plek en van daaruit voelen wat en of iets aansluit bij jouw reis op dat moment.

Zie alles als een interessante optie en kies dat wat daadwerkelijk bij jou past.

Navigatie systemen

Stel je eens voor, we zijn allemaal op weg naar een fijne bestemming, want dat is uiteindelijk toch wat we willen?

Dat onze levensreis ons laat zijn en brengt naar de voor ons fijne plekken. Wat niet betekent dat het altijd makkelijk is, maar dat je wel voelt dat je op de juiste plek bent op jouw pad, op weg naar jouw bestemming.

Wat dit ook mag zijn, want jij bent jij en ik ben ik. Mijn fijne bestemming is niet persé jouw fijne bestemming, ik hou van het strand en wellicht haat jij het om zand tussen je tenen te hebben.

Nederland is niet een groot land, maar wel een land waar je je verdwaald of alleen kan voelen in jouw vind-tocht naar de meest passende weg naar jouw fijne bestemming, al helemaal wanneer je in het moment niet zo lekker gaat.

Ons land is zo ingericht dat we heel makkelijk op de grote wegen terechtkomen, daar waar we allemaal rijden op weg naar....

Los van de verschillende bestemmingen, worden we vaak uit gewoonte de grote wegen op gestuurd of kiezen we deze zelf. Maar vaak zijn deze grote, bekende, vanzelfsprekende wegen vol, is je reis stapvoets rijdend, ontstaan er botsingen, is er groter en kleiner oponthoud met soms uren van files.

En op dat moment wordt er echt geen rekening gehouden met jouw bestemming, de noodzaak die deze kent en de haast die je op dat moment wel of niet hebt.

Genoeg mensen die via zo'n grote weg op weg zijn naar een plek waar ze weinig tot geen affiniteit mee hebben, ze doen dit omdat het moet, omdat het (zegt men) hoort bij de route naar die fijne plek of omdat iedereen dit doet, maar misschien ook om dat je eigenlijk niet anders weet.

De navigatiesystemen wijzen je nu eenmaal langs deze weg. Terwijl de één deze route rijdt die ook echt past en via plekken gaat
welke daadwerkelijk een bijdrage zijn aan
die fijne reis.

Is het voor een ander een struggle,via tussenstops welke totaal niet passen, welke veel tijd kosten en ook nog eens de schaarse energie en reserves wegsnoept.

Deze persoon zou veel meer gebaat zijn bij een tussendoor weg, via weilanden en bossen, met een koffie stop bij een klein tentje i.p.v. zo'n groot wegrestaurant. Maar hé, je zit nu al op die groet A weg en eraf zit er voorlopig nog niet in.

Het gaat hier niet om goed of fout, maar omdat wat bij jou past. Bijna iedereen heeft wel eens een grote A weg te nemen op zijn of haar levenspad.

Want hoeveel staan er op een wachtlijst voor een zorg welke niet passend is, maar daar kom je pas achter als je aan de b***t bent.

Of tijdens de reis besef je eigenlijk al dat dit het niet is, maar waar kan je dan nog meer heen?

Heb je dan daarvoor in die file gestaan? Terwijl een ander perfect gebaat is bij deze route, kan de reis, door die mega file eigenlijk al te veel hebben gekost.

Ik geloof in bewuster kiezen met de voors en tegens daarin meegenomen en ik geloof in samen dragen.

Het enige juiste antwoord is nooit alleen maar op één plek te vinden. Laten we het hebben over en ... en .... en meer verbinding en eenheid vinden, meer verbindingswegen waarin je altijd een zijweg kan nemen en dan kan een A weg de zijweg worden of een minder massale route je zijweg.

Maar soms als de nood het hoogst is staat daar al de langste file met een hele lading reizigers die de routerijden terwijl deze helemaal niet bij hen past.

Maar als je niet weet wat er allemaal mogelijk is, weet je ook niet waar je uit kan kiezen.

Als je dit vertaalt naar de gezondheidszorg
op alle lagen doel ik op de lange wachtlijsten op de grote, bekende, reguliere wegen.

Ken je google maps of Waze? Welke
helpen het verkeer te spreiden, hoe fijn zou het zijn als er nog meer rekening gehouden zou worden met dat wat past bij de reiziger.
Met ten alle tijden veilige wegen in acht nemend.

Het huidige systeem is nu ook nog eens zo dat je op de alternatieve route tol moet betalen terwijl je een deel van je brandstof kosten
terugkrijgt als je op de grote A wegen aansluit in die file ongeacht of dit nu bij je past of niet.

Best gek als je beseft dat de eind bestemming hetzelfde is... die fijne/fijnere plek voor jou.

Met HEAL_th wil ik licht werpen op dat wat er is. Alle verschillende wegen, hoe lopen ze, waar lopen ze, waar kan het je brengen. En ook waar zit de overlap, verschillende expertises hun visie en ervaring laten delen over een casus. De overeenkomsten zijn vaak groter dan de verschillen en de verschillen, die zijn zo prachtig compemtaire aan elkaar.

Jij bent jij en ik ben ik, we hebben onze eigen reis en mogelijk komen we elkaar onderweg wel tegen.

Deel alsjeblieft met mij wat jouw ervaring is, welke route jou veel heeft gebracht en wat je hebt gemist. Graag deel ik met jou wat ik tegen ben gekomen, zowel als mens in mij leven als professional.

Kwaliteiten van mij zijn verbindingen en mogelijkheden zien, overeenkomsten en
verschillen (vaak zijn de verschillen veel minder groot dan dat we denken) èn verbinding maken, op welke laag dan ook.

Een reis geboren vanuit idealisme en pijn, omdat ik zelf helaas ze veel mensen heb zien vastlopen op de grote A wegen waarbij de zorg en een meer totaal plaatje hiervan, veel te laat zichtbaar is geworden met alle gevolgen van dien.

Ik wens je Conscious travels!
Een bewuste reis.

Ik besef dat de posts die ik deel soms best aan de lange kant zijn en de een leest makkelijker dan de ander (zelf ben ik meer van het luisteren) daarom heb in besloten om alle Posts ook in te spreken en op Spotify te delen.

Iedere post zal in het vervolg ook een link krijgen om te kunnen beluisteren. 💫

Ook zal ik hier de linktree link delen waar ze het overzicht tot nu toe ook te vinden is! https://linktr.ee/heal_

Dit is de link naar het spotify account van HEAL_th

https://open.spotify.com/show/6uR3ilNig444Sw5tZjXV9N?si=iGPGPPJeReaBNj99mlj3Gw

ODE aan DE HUPPEL

De Huppel:
Bij deze pleit ik voor de herwaardering, de erkenning en de herkenning van DE HUPPEL.
De erkenning voor wat DE HUPPEL is, wat deze brengt, wat deze te vertellen heeft en wat het heeft te vertellen als DE HUPPEL afwezig is.
De vragen die beantwoord worden met DE HUPPEL of de vragen die DE HUPPEL oplevert.

DE HUPPEL misschien ook wel beter bij jou bekend als HET HUPSJE, HET POPELEN of DE DARTEL.
Mocht jij nog andere benamingen hebben, deel ze alsjeblieft met mij en anderen.

Herken jij deze nog bij jou? Of mag je daarin een stukje herstellen, zit het ergens verstopt
in jouw vergeten weten en ontstaat er straks
zo'n "o jahhh" moment?

Ik vraag het met enige regelmaat
binnen mijn werk aan clienten
of deelnemers van mijn trainingen

als zij zitten met een vraag, dilemma of situatie waarin ze een keuze hebben te maken.

"Wat is de eerste beweging die jij wilde maken of nu wilt maken als je denkt aan dit scenario?"

Zeer regelmatig komen er antwoorden
"ik wilde meteen een huppeltje maken!"
of
"Oh ik zou nu gewoon even willen huppelen!".

En ook:
"pfff nou ik zou me wel even willen verstoppen!" of
"Alles in mijn lijf gaat op slot!"

Laten we de boel eens even plat slaan!!

In basis kan je lijf antwoord geven op (maar) twee manieren, dat is doormiddel van een (expanderende) JA of een (comprimerende) NEE.

Dit is zelfs op vaat niveau waarneembaar.
Een ja vergroot, stroomt, brengt beweging. Een nee verkleint, stagneert en brengt verstarring.

Denk eens terug aan die keer dat je achteraf zei of dacht: "jahhh eigenlijk voelde ik het al meteen, maar ik gaf het het voordeel van de twijfel!”


Dit werd uiteindelijk vast een heel leerzame ervaring, die je heeft gebracht waar je nu staat.

Of "Ik wilde wel, stond meteen te popelen, maar iets hield mij tegen....." vaak gevolg met "Ik heb daar nog steeds spijt van"
Waarom ik dit aanhaal? Om het gevoel, die sensaties te gaan herkennen wanneer deze zich aandienen.

Nu klinkt het misschien wel heel makkelijk: twee manieren van antwoorden... appeltje eitje ... check Alles wat ik nu voel aan een JA of NEE en (op) volg is dus het beste voor mij!
En nu? Nu zal alles makkelijk gaan.

Aller eerst: ik pleit niet voor een Ja voelen is automatisch een ja doen en een nee voelen is automatisch een nee doen.

Wel pleit ik voor bewuster waarnemen wat je
lijf je te vertellen heeft en aan de hand daarvan bewuster keuzes maken.

Ten tweede: ons denken is zo ontzettend knetter snel en voordat je je huppel of de afwezigheid van deze kan opmerken is het zomaar mogelijk dat er al een gedachte met een daaraan gekoppelde overtuiging, ervaring en patroon die een ja of nee oproept heeft voor gepiept.

Deze komt dus vooral voort uit gewoonte en overtuiging, "angst" gevoed.
Deze kent een andere fysicaliteit, maar daar een andere keer meer over.

Bij deze wil ik je uitnodigen om eens nieuwsgierig te ervaren wat er gaande is, wanneer je voelt dat alle cellen in je lijf een huppel willen maken of wanneer je stagneert en je zou winnen met standbeeldje spelen.

Ga de ontdekking aan, laat je verwonderen door de signalen van je lijf. En misschien snap je er soms geen snars van!

Ik heb helaas geen kant en klare vertaling voor de signalen die jouw lijf je geeft (kan je wel helpen om er meer begrip voor te krijgen) en wat ik jou ook niet kan vertellen is wat jij nu exact zou moeten doen. Want die vraag komt ook wel eens voorbij: "maar wat moet ik nu doen dan??"

I don't know!!

Terug naar DE HUPPEL!!
Mijn inziens een groots onderschatte beweging, welke van onschatbare inzichtgevende waarde is. Waar zelfs lacherig over wordt gedaan en welke zelfs kinderachtig gevonden kan worden.

Maar wellicht is dat wel een groot compliment. Want als kind hebben we lang nog niet zoveel conditioneringen en programmeringen af te leren als wij volwassen nu.

Dus HELL YEAHHH wees jij eens lekker kinderachtig, herken je HUPPELS en als deze zich aandient: HUPPEL
Luister naar wat deze je wil vertellen. Laat maar los waarvan je denkt dat het hoort en voel maar wat bij jou past!

Dus bij deze dus een ODE AAN DE HUPPEL! En laten we deze ook maar meteen vieren!!

Drie x Hoera voor DE HUPPEL

HOERA
HOERA
HOERA

HUPPELSE liefs Margriet

Gezondheid, is niet de afwezigheid van ziekte maar je vermogen tot herstel.
Gezondheid, ik zie het niet als iets vanzelfsprekends of maakbaar, maar wel als beïnvloedbaar Het leven heeft mij geleerd nederig zijn, maar ook om de stoute schoenen aan te trekken, mijn onderbuik gevoel te volgen en het leven ten volle bij zijn kladden te grijpen.

De vraag: "Hoe is het voor jou
om een zieke dochter te hebben?" gaf mij zoveel inzicht in hoe ik kijk naar gezondheid.

Ja, mijn dochter heeft twee diagnoses, maar wat ik vooral bij haar zie is een optimaal vermogen om iedere keer weer te herstellen. Een optimale gezondheid zou ik zeggen.

Een veerkracht waar je u tegen zegt. Er zijn velen zonder (officiële) diagnoses en zonder patiëntendossiers die onderaan de streep veel meer in de min staan dan bijvoorbeeld mijn dochter of iemand anders met diagnoses.

Even voor de duidelijkheid, het is geen wedstrijdje of grote
vergelijk show. Ik deel hier mijn
zienswijze, deels uit eigen ervaring, wat ik meekrijg van mijn naasten, ervaar en hoor binnen mijn werk en opgedane kennis uit studies en trainingen.

Ik zie gezondheid niet als iets statisch.

Gezondheid is beweging en is in beweging.
Altijd onder invloed van verschillende factoren. Factoren van zowel binnenuit als om je heen, de invloed van het element tijd, ervaringen uit het verleden, omstandigheden in het heden, overtuigingen in je, maar ook van de mensen om jou heen.

Wat mij zo raakt is een opmerking die ik helaas geregeld hoor: "ik ben het vertrouwen in mijn lijf kwijt!"

En ja, ik snap de kern van deze zin en tegelijkertijd wil ik iemand dan op het hart drukken "Jouw lijf is juist voor jou aan het werk, geeft aan dat het iets anders nodig heeft dan wat er op dat moment is. En ja, dat wringt met wat we denken te willen, wat er moet, hoe onze maatschappij draait." We vinden dat ons lijf kliert of dwars zit.... en we twijfelen aan ons lijf.

Als een plant niet zo lekker gaat dan twijfelen we meestal als eerst aan de hoeveelheid water die we geven, is dit wel voldoende of misschien te veel? En over de plek waar deze staat, staat de plant te veel in de zon of misschien te veel in de schaduw? Of misschien heb ik wat extra of andere voeding toe te voegen of wat nieuwe potgrond of wellicht is de plant dermate gegroeid dat een grotere pot nodig is.
Bij een plant gaan we als eerste twijfelen aan de omgevingsfactoren en of dat, wat we aan de plant geven, wel voldoende is voordat we de plant zelf in twijfel trekken.

Wij mensen onderschatten de capaciteiten van ons lijf regelmatig, maar overschatten het ook. We verwachten dat ons lijf gezond is terwijl we er bocht ingooien. Dat het energiek en veerkrachtig is terwijl we te weinig slapen en geregeld verdoven.

Echt fysiek en veelzijdig uitdagen in training is maatschappelijk eerder een "uitzondering" dan een regel. Fit zijn hoort bij een leefstijl en is niet eens meer de norm.

Als ons lijf wat aangeeft, vinden we dat vooral irritant. Bij gezonde voeding krijg je de
vraag of je op dieet bent. Of als we klachten onder de loep nemen komt regelmatig de opmerking: maar dit heb ik altijd zo gedaan/gegeten wel of juist niet bewogen.

Wat nu voor jou werkt, werkt wellicht over anderhalf jaar niet meer. Misschien werkt het zelfs over 3 maanden niet meer... luister naar je lijf en ieder moment is een juist moment om te veranderen. Om een bijdrage te leveren aan jouw gezondheid.

Als we denken dat ons lijf zonder pardon alle klappen op blijft vangen die wij het geven en die we gaande weg oplopen dan hebben we het mis. Onderschat alsjeblieft het element tijd niet, zowel in destructief gedrag, als ook in herstel. Tijd is een krachtig element.

Twijfel niet aan de kracht en de capaciteiten van je lijf, maar misschien wel aan waar je het allemaal aan blootstelt. Merk de signalen op, wees nieuwsgierig, speel en ontdek.

Gezondheid, niet de afwezigheid van ziekte maar je vermogen tot herstel.

Hoeveel herstel capaciteit kent jouw lijf? Wat heeft het jou te vertellen? Wat heeft het nodig? Wat mag er minder? Wat mag er meer?

Iedere dag een klein beetje is uiteindelijk heel veel, zowel linksom of rechtsom.

Jij bent aan zet!