Roos van der Laan EmotieCoaching

INNERLIJK WETEN

“Waarom doé ik dit eigenlijk?!” Het was een verwoede gedachte op de fiets van een deelneemster onderweg naar de Cirkel Van Stilte. Het is zondagochtend, waarschijnlijk rond 7:30, nog donker buiten en het regent. Dat was tegen de weersvoorspelling in, dus géén regenbroek.

Terwijl we even later gezamenlijk langzaam het bos in wandelen ‘bekent’ ze me deze gedachte. Er is ruimte voor een lach en herkenning bij de anderen, want het is inderdaad vroeg en het spettert nog na. Ik grap dat ik hoop dat ze na afloop het antwoord heeft gevonden.

Het bos glimlacht onhoorbaar en we zakken de stilte in. Kaarsjes gaan aan. Langzaam wordt het licht. Een paar ganzen vliegen over. Een cirkel en een zucht.

Een buiging naar het hart. ❤️

Want daar, in het hart, ligt de waar-heid en het antwoord. Een dieper verlangen.
Een roep die ons hoofd niet altijd snapt en vaak zelfs niet kán begrijpen. En dat hoeft ook niet, zolang we haar vertrouwen. Dat diepere weten, voorbij de twijfels en de weerstand vanuit het hoofd en het gemak.

Dus we buigen in stilte. Ons hoofd naar ons hart.

En het antwoord kwam. Natuurlijk…. Want het hart wist allang.

“Het is fijn om me weer verbonden te voelen.”

Benieuwd naar de stilte ~ cirkels? Zie link in bio. De eerst volgende is 10 maart om 8:00 ;)

stiltebrief #2 Ze zijn zo kostbaar. De kleine stille momenten op een dag. Elk moment nieuw, nog helemaal open en on-ontdekt. Telkens ontvouwt zich een nieuw nu. Als je stilstaat, voel je het dan misschien? Hoe VOL van leven de stilte is? Sluit maar even je ogen. Als je je aandacht naar binnen brengt wat is er...

BEVRIJDING ✨ Haha eigenlijk was ik van plan deze review even in een story te plaatsen. Gewoon een vreugde moment van dankbaarheid delen.
Maar de foto verscheen automatisch als post. Blijkbaar de bedoeling denk ik dan en de woorden van Anne waren ook zó fijn dat het ook best een plek op de tijdlijn mag!

Want het raakt en ontroert als iemand precies aan je teruggeeft waarvan je zo diep voelt waar je hier voor bent 🦋

(Beetje kromme zin maar je snapt het ;)

VRIJE WANDELING! ☔️
Wist je dat ik een meditatie heb opgenomen speciaal voor een wandeling / ervaring buiten? Je kunt deze gratis downloaden van m’n website.
Lees hier de ervaring van de Nina die de ‘Vrije Wandeling’ deed in de regen in Zutphen. :) Ik vertaal haar lieve spraak bericht na afloop:

“Het was fijn om zoo langzaam te kunnen gaan…. mijn eigen tempo te wandelen of wat langer te stoppen ergens.
Ik heb een hele nieuwe ervaring opgedaan van mijn woon-omgeving. De stad voelde opeens als een speelruimte en ik hoefde er niet uit weg (naar het water normaal gesproken) om me vredig te voelen. Het bewust verbinden met mijn zintuigen was genieten en voelde helend. Ik kon het Hier~zijn helemaal toelaten. Prachtige kleuren ontdekken, mos voelen, de regendruppels…
Heerlijk vrij en licht door je begeleid en ik voelde alle ruimte om mijn eigen ervaring toe te laten. Je liep echt náast me.
Fijn om op het einde zelf nog even door te kunnen wandelen…”

~

Je kunt jouw ‘vrije wandeling’ downloaden op de homepagina van www.roosvanderlaan.com (link in bio)
Heel erg leuk om je ervaring terug te horen!

Ps: dus ook (juist) een belevenis in de regen

Welkom in 2024! Ga je mee de stilte in? Mijn nieuwste meditatie album NABIJ vind je op de website, www.roosvanderlaan.com

stiltebrief #1 Deze nieuwsbrief is een van mijn eerste ‘stiltebrieven’. Inspiratie en delen rondom stilte en meditatie en hoe je hiervoor bij mij terecht kan. Stille ruimte om samen te beleven en stilte te vinden in jezelf. De natuur nodigt ons hiertoe uit. We mogen vertragen en verstillen... gun jij he...

OH! wat heb ik de afgelopen maanden genoten om NABIJ te creëren en in te spreken. En nu ís het er, voor jou, om er van te genieten, mee te verstillen, om rust in te vinden… of te ontdekken wat ze jou brengt.

NABIJ. ~ een fragment uit mijn nieuwsbrief:

“…..Als er één ding is dat ik heb mogen ervaren en leren is dat de verbinding met jezelf en de liefde die je kunt voelen voor en in jezelf het allerbelangrijkste is dat er is.
Omdat alles bij jezelf begint. Omdat alles uit jóu voortkomt. Omdat jij de enige bent die voelt of het voor jou klopt. Omdat jij kunt en mag kiezen.

En alles wat er in jou leeft hoort er bij en mag je voelen.

Vanuit die liefde, waar alles welkom is kun je weer ontspannen…. In het leven. In de drukke decembermaand, in je familie, alleen thuis.

In de liefde is het goed en hoeft het allemaal even niet anders. Hoef jij niet anders te zijn. Maar mag je gewoon zijn.

Laten we weer leren Zijn.

Met die intentie, vanuit die diep gevoelde wens maakte ik NABIJ. Mijn eerste meditatie album, met 7 geleide door mij ingesproken meditaties. Voor thuis en buiten in de natuur.

Dat ze je mag helpen voelen.
Dat ze je mag helpen ontspannen.
Dat je rust mag vinden.
Rust in hoe de dingen zijn. Rust in jezelf.

Dat is mijn wens, voor jou.
Dat je heel dichtbij jezelf mag zijn. Nabij. In jouw hart”

Je vindt NABIJ op mijn website www.roosvanderlaan.com/webshop.

🙏Veel liefde en dank aan (beeld) en (muziek) en .in.liefde (website) - niet zonder jullie !

Lees je mee over mijn eerste en nieuwste meditatie album NABIJ? Hier onder in de nieuwsbrief. Voortaan direct mee lezen? meld je dan aan via mijn website. www.roosvanderlaan.com door de gratis (wandel)meditatie te downloaden :)

Mijn wens voor jou Als er een ding is dat ik heb mogen ervaren en leren in het leven is dat de verbinding met jezelf en de liefde die je daar kunt voelen het allerbelangrijkste is dat er is.

“Misschien ken je ze, en zo niet, dan wens ik je toe dat je ze ooit ontvangt; die momenten waarop alles zo helder is, zo kalm en zo logisch.
Ik had zo’n moment vanochtend, in het bos.
Bij mijn privé cirkel van stilte (daarover later nog iets meer)
Ik zat nog niet of ik werd overvallen door een gevoel van diepe berusting.
Ik was hier omdat ik het zó nodig had. Alleenzijn en de natuur voelen. Even niets leiden, alleen maar ontvangen. Ik wilde me opnieuw verbinden met mn intentie voor de cirkels van stilte.
Daar hoefde ik niets voor te doen.
Het ene na het andere inzicht en gevoel stroomde binnen.
En het mooie was, ik was alles behalve alleen. De bomen zwaaiden, een lieveheersbeestje zat naast me op het kleedje, een groepje ganzen vloog over precies op het moment dat ik mijn mooiste ingeving had…. Twee mannen staan te staren naar een berk en zwaaien eveneens even…
Alle spanning van de lancering van mijn webshop (waarover zéker ook later meer!) valt van me af.
Ik voel weer de kalmte die ik zo ken als mijn essentie.
Mijn ogen vullen zich met tranen als ik me realiseer hoe troostend en transformerend ZIJN in de natuur voor mij werkt. Hoe ik de rust in mezelf weer ontmoet. Instant.
Hoe de creatieve inspiratie die ik ontvang haast te veel en te groot zijn voor mijn hoofd om bij te benen. (Mijn hart heeft het allemaal opgeslagen gelukkig)
Vervuld, gelukkig en volledig opgeladen fiets ik even later weer naar huis.
Het nummer “ its only natural” zingt door mijn hoofd.
Ik zie meisjes huppelen en rennen onderweg.
En dan weet ik dat ik er weer ben. In MIJ. Op de plek waar ik op mijn gelukkigst ben. Mijn plek. In nature.

De data voor de nieuwe cirkels van stilte begin 2024 vind je op mijn website!

(* OK ~ de later meers, volgen in andere posts )

HELDERHEID
Al een tijdje staat mijn 1:1 traject op de website even ‘on hold’. De oude vorm mocht wézenlijk anders voelde ik al langer. Iets heel nieuws wilde ontstaan, meegegroeid met mij en wat ik hier nu te brengen heb.
Dit heeft wat meer tijd in beslag genomen (en nog) dan ik had bedacht. Mijn hoofd protesteerde tegen het langzame tempo en toch klópte het. Ook creëren gaat niet meer op de oude manier...
Ik kan het niet meer bedenken. Ik kan er niet meer ‘voor gaan zitten’. Ik heb het te voelen en te door-leven, zo lang als nodig. En ‘het’ te laten komen op een eigen tijd.

Dit vraagt dus om veel meer tijd dan ik gewend ben. Het duurt langer. Vaak heb ik te wachten. Te luisteren. Te vertrouwen op dat sterke “weten” dat het er al is. Want dat is hoe het voelt. Dat wachten is niet passief, in tegendeel. Het is een heel HELDER wakker zijn voor elk moment van inzicht of inspiratie. En dan weer een stap zetten…

Ieder mens heeft een ander kanaal waardoor intuïtie stroomt en zichtbaar wordt. Ik “weet” het. En dat innerlijke weten vertaalt zich naar een vertrouwen dat ook fysiek voelbaar is. Dit helpt me om keer op keer weer te durven zakken als mijn hoofd het overneemt en ik me opgejaagd voel. Ik leer er niet meer naar te luisteren. Steeds helderder herken ik het als een oude overtuiging die ik niet hoef vast te grijpen. Het nieuwe IS er al, krijgt al vorm onder mijn ogen. Het mag op een zachte, moeiteloze manier.

En het wordt MOOI. En heerlijk eigen. Een aanbod waar mijn ziel en zaligheid in ligt en al mijn levenservaring, vreugde, wijsheid en kennis tot nu toe samenkomt.
Jij kunt het straks ontvangen, ervaren en in mee groeien. Als het je raakt en het je blij maakt. Ik laat het ~ zo snel als mogelijk ; ) ~ weten wanneer de vorm er staat. Het heeft nog eventjes bij mij te zijn.

Nieuwsgierig? Abonneer je vooral op mijn nieuwsbrief via de website (link in bio) dan blijf je zeker als eerste op de hoogte.

Lief lief meisje, ik ben even heeeel dicht bij je deze dagen en dan voel ik je weer.
Neem je me mee? Naar je dromen, naar de sterren, naar de maan?
✨ Als ik even ben vergeten dat we altijd samen zijn? Jij en ik?
En we samen slapen door de stille nacht?
En morgen gaan we spelen!

Overvloed Lieve , De inspiratie voor deze stilte - brief (zoals ik 'm noem) kwam niet op het moment dat ik er voor ging zitten thuis, met een kop thee aan m'n bureau. Veel verder dan een globale opzet kwam het niet die middag. Ik besloot het los te laten en te wachten tot een creatieve stroom z...

Over samen S T I L zijn.

Er zijn steeds meer dierbaren in mijn leven met wie ik samen stil kan zijn. Zo'n stilte waar er niets hoeft, die niet ongemakkelijk voelt, maar er gewoon IS. Er komt ook geen enkele gedachte over op in zo'n moment. Ik ben. De ander is. En we delen het moment. Helemaal aanwezig. Samen én verbonden met onszelf.

Gisteren voelde ik tijdens zo’n samen~stilte zo'n diepe dankbaarheid. Dit kunnen rusten bij de ander helemaal als jij.

Dat is...

zo'n gevoel waar eigenlijk geen woorden voor zijn.

de eerste! ~ CIRKEL VAN STILTE

Zondag 10 sept ‘23 om 8:00 zien we met een beetje geluk de zon opkomen boven de bomen.
Ik wil jullie graag uitnodigen om hier bij te zijn en samen dieper af te dalen in de stille ruimte van ZIJN.
In meditatie zal ik je dieper de stilte mee in nemen. We delen stilte, onze unieke ervaring en verbinden met de natuur. Er ontstaat wat er wil ontstaan; ik bereid inhoudelijk niets voor. De kracht van de natuur, ons samenzijn, de eenvoud, dat draagt de ochtend.
'Cirkels van Stilte' is mijn nieuw geboren creatie. Ontstaan vanuit de 'urge' mijn stilte-dagen te vereenvoudigen zonder aan kracht te verliezen, een diep verlangen naar meer Zijn ipv doen EN ik wilde naar buiten. De aarde direct voelen, de frisse lucht kunnen ruiken, de kleuren zien, veranderen, het licht. Er is simpelweg geen plek waar ik meer stilte, diepte, rust en inspiratie vind dan in de natuur.
Dus lief mens, je bent welkom om deel te nemen aan de allereerste cirkel volgende week zondag tussen de berken. En er zullen nog velen volgen iedere maand.

~ Alle informatie vind je via de link in mijn bio. Hier kun je je ook aanmelden.

Tot in stille verbinding; het wordt mooi! 🍁

Het is even geleden... lees er meer over in mijn nieuwsbrief. Met ook alles over een nieuwe creatie 'Cirkels van Stilte', waarvoor je van harte bent uitgenodigd! Ik hoop je te zien volgende week zondagochtend 10 sept, om samen de dag in stilte en verbinding te ontmoeten. SAMEN. STIL. ZIJN. (in de vrije natuur! 💚)

Een nieuw begin Het is alweer even geleden... De afgelopen maanden heeft er achter de schermen in mij veel bewogen. Ik voelde dat er een verandering wilde plaatsvinden in de manier waarop ik werk. Er mocht iets mee bewegen met de groei en shift die ik van binnen al had doorgemaakt. Het voelde allemaal zo "krap" en...

Ik ben er ook met een meditatie demo! welkom!

Save the date 💫

Aankomende 23 september is het weer tijd dat we bij Studio Soetra onze schuifdeuren open gaan doen!

Speciaal voor en met onze Sangha (community) komen we samen.

Leden, niet-leden, yogadocenten, voorbijgangers, familie en vrienden: iedereen is van harte welkom.

Er zullen demo’s plaatsvinden om kennis te maken met een yogavorm, stoelmassages worden gegeven, docenten aanwezig voor een kennismaking en lekkere hapjes, drankjes en muziek ✨

We vragen een vrijwillige bijdrage voor het deelnemen aan een workshop. Dit wordt gedoneerd aan een goed doel die we nader kiezen 🙏

Wees welkom tussen 11:00 en 16:00 uur. En laat je inspireren💫

Studio Soetra
Appelmarkt 3, Amersfoort

Ik eerst.

Deze twee woorden. Ik. Eerst. Wat zijn ze belangrijk voor me geweest de afgelopen maanden en nog. En wat een lading lag er voor me op. Tegelijkertijd kwam de betekenis ervan van alle kanten op me af. Ik kon er simpelweg niet omheen. Ze wilden duidelijk wat van me. Maar ik raakte er (eerst nog onbewust) zo van in de war. Want was het niet altijd eerst de ander? Was het niet veilig om eerst daar te zijn? Was het niet vreselijk en nu komt het belaaaaaden woord -egoistisch- om van mezelf uit te gaan?

Nu zie ik zo helder.
Nee. Nee, dat is het niet. In tegendeel;

Mezelf als vertrekpunt nemen is het meest liefdevolle!!! dat ik voor mezelf kan doen.

En weer dat besef: ik kan niet meer anders. Mijn hele systeem reageert zo heftig en direct dat ik heb te luisteren. Dat is met momenten intens en stressvol, maar achteraf, in de stilte, op de bodem, is er puur compassie. Trouw aan mijn ziel.
Die eerst MOET gaan. Er is geen andere weg. Mijn ziel die niet om zich heen moet kijken, niet moet volgen, eerst vragen, niet moet aannemen, niet moet reageren..... al die dingen die ik deed en had geleerd, aangenomen.

Ik zie nu, waar ik nu ben, wanneer ik deze twee woorden in liefde voel en uitspreek, ze de poort zijn naar mezelf, naar mijn hart. Die zo goed voelt wat ze wil en die zo veel liefde in zich draagt.
De betekenis van deze woorden leiden me terug naar innerlijke vrede en rust. Gevoelens die zo dicht bij mijn ware natuur liggen. De stille vrede die ik kan voelen, letterlijk alleen, in de natuur.

Ik ben nu wakker en herinner.
Zo liefdevol en zacht.
Ik. Eerst.
Roos, je mag eerst.

GEBOORTE

Ik merk het keer op keer in meditaties die ik begeleid of sessies die ik faciliteer; hoe minder ik doé hoe dieper de ervaring en de heling die plaatsvind.
Het lijkt al maanden te gaan over minder... loslaten....openen...gewoon zijn en overgave.
Het voelt aan als wachten, maar het is niet passief. Meer een open alert zijn voor wat er wil ontstaan. Natuurlijk. Ongedwongen en ontvankelijk.

Ik schreef het al in mijn vorige post, in die stille ruimte bevind ik me momenteel en ik zie het weerspiegelt in mijn werk. Het gaat dieper. 'Profound' klonk er in mijn hoofd toen ik terug fietste na de meditatie van gisteren. (grappig hoe mijn intuïtie soms in taal tot me komt)

Grondig, diepgaand, zo mag het zijn.
Ja, de kracht van aandacht en de diepte van eenvoud. Die essentie aanraken van het leven. Schoonheid in beeld brengen, doorgeven.
Is dat niet wat ik van nature het liefste en makkelijkste beleef?

Mijn hoofd wil er nog niet echt aan. “Come oooonnnnnnnn, zo simel kan het echt niet zijn. Wat doeeee je dan Roos?”
~ Misschien herken jij het ook...

Mijn hart wordt alleen maar heel erg blij, bonkt nog steviger in mijn borst, vol vreugde en vertrouwen. Ja, Ja, Jaaaaa.
Dit is het. Dit. Is. Het. Wat je zocht en allang wist.
ZIJN. In al haar briljante eenvoud. De kracht van eenvoudigweg – diepgevoeld – Zijn.

~

Iets nieuws wordt geboren. Het mag anders. Dieper door mijn blauwdruk gedragen.
Een stevig fundament in mijn werk, gestoeld op eenvoud, vertrouwen en verbinding. Mijn intuïtie mag een veel grotere rol gaan spelen en alle methodes en levenservaring zijn hier dienend aan.
Vormen hoeven niet overboord, maar gaan integreren in iets groters, iets diepers. Zodat jij ook mee de diepte in kan, direct naar de essentie. Naar jouw kern.
Het borrelt, het bruist in me en krijgt stapje voor stapje een vorm en straks ook woorden zodat jij straks weet en helemaal voelt waar je Ja tegen zegt. To be continued!

Much love to

OP M’N KNIEËN
Ja, ik heb voor dit boek te buigen. Ze sleurt me mee in de diepten. Ze zei “Nee” vanochtend.

“Nee, Roos, niet voor minder schrijf je mij. En ik wil Jou helemaal.”

En dat voelde als een pijl in mijn hart, RAAK, maar zooooo liefdevol raak.
Haar ziel raakte me in mijn nietigheid en grootsheid.

Ik heb te buigen voor de enorme kracht, de wildheid, de ziel en goddelijke vonk van deze creatie die door me heen wil stromen als een rivier.

Kun je me aan? Vroeg ze me? Heb je me gezien? Echt gehoord?

Herken je jeZelf in mij?

Hoe wild, hoe rauw, hoe ECHT durf Jij te zijn?
Hoe diep zie jij jeZelf?
Ben je bereid te raken en geraakt te worden?

Durf je alles te zijn en niets?

En ik boog en ging door de knieën, want JA!

Ik ben bereid.
Ik ben zo bereid.

UITADEMING

De meditatie van vanochtend voelde als één lange uitademing.... Een diepe zucht het lichaam in, naar het hart, in de rust van het zijn. De opluchting en de ontspanning waren voelbaar.

Die r u i m t e om er gewoon te mogen zijn. Die ruimte wordt alsmaar groter, zachter en lichter in mij.

Het is dan zo eenvoudig.

Niemand te hoeven zijn. Niets te hoeven doen. Niets hoeven controleren of op te lossen. Dat stille, liefdevolle veld creëer ik zó graag. Op mijn b***t ook niet door iets te doen, maar door te openen voor wat er wil en te openen voor wat er is en ontstaat in het moment.

Luisteren. Voelen. Afstemmen op de energie die er altijd is. Zo dichtbij.
Dat gaat zo vanzelf en het “klopt” altijd.

En dan ontstaat er zo'n mooi “veld” van adem en kloppende harten. Een diepe verbinding zonder te praten.
Ieder op zichzelf en toch samen. In die gedragenheid nog dieper kunnen zakken.

Het woord ‘overgave’ klinkt soms zo groots, maar het was er vanmorgen.
Tijd valt weg. Essentie blijft over.

Lastig in woorden te vatten, het is om te ervaren. Je bent welkom er eens bij te zijn. Iedere maandag ochtend om 9:00 .soetra . Kom zoals je bent.

Ik beloof je een glimlach. :)

VRIJ LEVEN
Als je me kent of al een tijdje volgt weet je dat vrijheid voor mij een ontzettend belangrijke waarde is in mijn leven.

Ik wil me v r i j voelen. In mijn werk, in m’n relaties in m’n creaties… :)

Ik voel het ook onmiddellijk, -en steeds luider-, wanneer ik mezelf gevangen zet. Gevangen in regels, afspraken, beelden waar ik aan denk te moeten voldoen, structuur, 'hard werken', etc. Beeeeeeh.
Alle alarmbellen gaan af (moe, gespannen, overprikkeld) en gelukkig maar! Het herinnert me aan mijn grootste goed en een diep verlangen om mijn vrije zelf te kunnen zijn.

Dus. Als ik me vrij wil voelen, lééf ik dat dan ook?
Beweeg ik me vrij? Spreek ik vrijuit mijn waarheid? Geef ik mezelf wat ik nodig heb en ben ik bereid ‘t oude los te laten?

Wat kan ik doen om deze vrijheid, die ik zo wens, nu, in dit moment, te herinneren en te ervaren?
Kan ik bijvoorbeeld letterlijk een 'vrije dag' te nemen? Maar ook: kan ik iets veranderen in hoe ik naar een situatie kijk, hoe ik spreek, wat ik doe of juist niet doe. Kan ik mijn perspectief veranderen zodat ik mijn vrije zelf kan zijn, kan leven. Wat is er dan nodig?

Leven, Nu, vandaag, wat je verlangen is. Wat belangrijk is voor jou.
Zo pak je leiding en zul je merken dat er meer en meer van wat jij voed en uitstraalt naar je toe zal komen.

Zo eenvoudig mag het zijn en zo krachtig is het.

Wat is een belangrijke waarde voor jou?

Deze foto is vorig jaar zomer genomen in Noorwegen. Oh wat voelde ik me daar heerlijk vrij. Zie je de Lotus in de lucht? 🪷

Een delen over Liefde en emoties die je kunt ervaren in de liefde en relaties. Het (on)verbonden voelen met een ander. Iets of iemand missen. Leegte. Eenzaamheid. Verlatingsangst. Ik noem er maar een paar...

Allemaal emoties die wanneer ze pijnlijk voelen, je de feedback geven dat je terug mag keren naar de verbinding met jezelf.
In mijn eigen leven had ik vroeger veel meer last van deze emoties. Nu nog zelden en dat is een zegen. Mijn partner en ik kunnen oprecht tegen elkaar zeggen dat het oké is als onze wegen zouden scheiden of dat het ook fijn is om elkaar een tijdje te missen. Wat een vrijheid is dat. En een ver-tien-voudiging in intensiteit en genieten van het samenzijn. We geven onszelf niet weg en dus zijn we er helemaal. We staan op onze eigen plek. En genieten van elk moment dat we samen- en alleenzijn.

Ik ben direct alert als ik hem, of iemand anders of iets mis, op een pijnlijke manier. Ik weiger simpelweg te kijken vanuit dit gemis, vanuit een plek buiten mijzelf. Ja, dat is een besluit, wat daadkracht vraagt. Ik richt me weer op mezelf, op wat er wel NU is, op de verbinding die ik wel voel. Het geeft me mijn kracht en leiding weer terug.
Ik kies bijvoorbeeld voor een wandeling in het bos, een tijdje leunen tegen een boom, kijken naar een bloem. De natuur binnen-laten. Het Nu moment, het leven toelaten in mijn hart, waar het even leeg voelde…. Hoe sterker we de verbinding met ons eigen hart weer kunnen voelen, hoe minder we krampende emoties zullen ervaren als missen, je alleen voelen, verlangen, afgeslotenheid enz.

Struggle je met het thema onverbondenheid of andere thema's in de liefde? Zou je je steviger willen voelen in jezelf en ben je bereid naar binnen te kijken? Wees welkom voor een EmotieCoach sessie. Er is ruimte voor je. En ook online is dit mogelijk; fijne optie voor als je wat verder weg woont. Stuur me een dm als je benieuwd bent, dan stemmen we samen verder af.

EXPRESSIE
Ooo! De vroege ochtend. Het zijn mijn gouden uurtjes en ik ben aan het leren om deze echt te eren.
Vlak na het wakker worden is er zo'n helderheid in me en moét ik schrijven, spreken, máken. Het is echt een urge van binnen. Een drang tot scheppen. Ik ben zelf soms ook verbaasd waar al dat inzicht vandaan komt, maar ik hoef het niet te weten, als ik het maar uit. Dagboeken staan er vol. Mensen die me kennen ontvangen vroeg in de morgen spraakberichten. En daarna voel ik me voldaan. Het is gezegd, geuit, gedeeld.

Moet er zelf wel om lachen, zo'n stroom die zo die buiten mzelf om lijkt te gaan. Ik ben wel nodig om het een kanaal te geven. Geboorte. Het wil v o r m krijgen. Handen en voeten.
En laat net dat me nu zo veel vreugde geven. Dat in vorm gieten. In taal.
Maar ook de magische dagen met . Elke achter de camera, ik de natuur in. Zonder het te weten kunst maken. Scheppen door te verbinden.

Ik doe het zo graag.

Niet toevallig dat ik veel samenwerk met andere manifestors. Die kunnen zo lekker moeiteloos mee in die stroom. In gesprekken met hen herken ik ook dat we moe en down worden als we het een dag niet doen; creëeren. Dan verdwijnt onze vonk, de straal van binnen. We doen niet waar we voor geboren zijn.

Maar het geldt voor ieder mens if you ask me: we willen onszelf VORM geven. Neerplanten op aarde. Op onze eigen, unieke manier. We willen allemaal expressie geven aan wie we zijn. Elke dag opnieuw. We scheppen onze dagen, we scheppen onszelf.

En dit ontdekken van jouw vorm geeft diepe vreugde. Dit voelt als thuiskomen. Het gaat moeiteloos.
Ik ben hier om te inspireren, om te bevrijden en in beweging te zetten. Bewust te maken.
Hoe ik dat doe? Mijn flow volgen, meer niet.
Die stroom van woorden die eruit wil. Mijn waarheid spreken. Los van 'de rest'.
Daar heb ik mijn handen vol aan hahaha.

Ik ben benieuwd, wat geeft jou de grootste vreugde?

NIEUWE PADEN
Opgejaagd. Zo kwam ze binnen. Met een opgejaagd, onrustig hart.
Dappere vrouw, ik deel een stukje van je verhaal in deze post omdat ik denk dat mensen zich er in kunnen herkennen.
Al die beelden waar je denkt te moeten voldoen voordat je oké bent, heel bent,
“goed” bent. En wanneer is dat dan? Je voelt je opgejaagd, want je haalt het maar niet die norm, die lat die je steeds weer legt voor jezelf. 'Incapabel', is de schuld, het harde oordeel.
Verdriet komt langs in stromen, om je te vertellen dat ze los mogen die ilussies waar je aan vast hield. Het vertelt je dat er allang een andere weg voor je open ligt. Een pad dat je in veel meer ontspanning mag gaan omdat je vrij bent om te doen wat je wilt in plaats van wat je denkt te moeten.

Laat het legen, laat het maar stil worden. Tot dat er een ruimte overblijft die jij helemaal opnieuw mag gaan vullen. Met een hele nieuwe Jij. Een Jij die je allang bént. Los van beelden. Los van idealen. Gewoon Jij. Waarin je doet waar je hart blij van wordt. Want gaat het niet daar om? Om het vinden van dat geluk? Daar diep van binnen?
Je hoeft het niet te weten.
Laat die nieuwe deuren zich maar weer voor je open gaan en stap er moedig doorheen.
“Lichter' was het op het eind van de sessie. En zo mag het zijn.
En zo is het.

PERFECT IMPERFECT zo heet deze wonderschone ring van uit Zweden.

Ik wist meteen dat in deze aan mijzelf cadeau wilde geven voor mijn 45 levensjaar.
Ik draag haar al een tijdje… kon niet wachten tot morgen en ik ben er zo ZO blij mee. Alsof er voor elkaar gemaakt zijn op dit moment in mijn leven. De ring geeft me kracht en ik draag haar om mijn wijsvinger. Dat was ook direct intuïtief besloten.

“Entwined and connected. Born and created in difference. By balance and harmony. The very core and beauty of Nature.” 💚

MENSZIJN
Wat ik steeds meer leer en voel, is houden van de R E I S . Dit mooie en unieke proces van mensworden. Nouja, we zijn mens, maar het worden wie je echt van binnen bent. Menszijn. Echt helemaal Rooszijn.
Ja, ik hóu van dat proces! Het vallen en het opstaan.
En steeds groeien en meer stralen.

EN. Met momenten ook helemaal niet, haha. Dan is er frustratie en ongeduld, of het allemaal niet een beetje sneller kan. (eigenlijk diep verlangen...) Of schuld/schaamte, dat ik het niet goed doe (au au au! ), of angst, dat het nooit zal lukken (mijn leiding even zoek)
“Dit is toch niet normaal! roep ik dan uit naar mijn nietsvermoedende, altijd geduldige lief. Dat dit er nog steeeeeds is!!” En dan glimlacht hij, zoals hij.
En weet ik genoeg

En steeds weer
die dag later
als mijn ogen weer open zijn en ik mijn kracht en kern weer voel
is er zo'n diepe liefde voor het leven en het menszijn.
Ja, diepe liefde voor het leven.
Ik heb dat altijd gevoeld. Die drive om vanuit deze liefde toch door te gaan en toch steeds weer de schoonheid te zien van steeds verder groeien en de momenten van uitbundig bloeien.
Dan is er vreugde en ik ontspan. Vreugde die me laat voelen dat mijn ziel bloeit. Precies als ik.
Elke dag weer nieuwsgierig zijn en open.

Dat is de kunst. Levenskunst.
Als je het mij vraagt.