Προώθηση των απόψεων της Φιλοσοφικής Συμβουλευτικής
Η Φίλοσοφική Συμβουλευτική δεν αποτελεί- όπως κακώς εννοείται από κάποιους ανεκπαίδευτους φιλοσοφικά ψυχολόγους - έναν νέο Στωικισμό,(δηλαδή μια φιλολογία της οικονομίας των παθών), ούτε έναν Επικούρειο φορμαλισμό, ή κάποιον Σκεπτικισμό με την ασυνεπή ουδετεροποίηση του. Επιπλέον η Φιλοσοφική Συμβουλευτική δεν είναι υπαρξισμός. Δηλαδή μια δογματική αφοριστική περί της αλλοτρίωσης.
Αποτελεί μια άσ
κηση που υπερβαίνει την εμπειρική μερικότητα και ερευνά αναστοχαστικά για το πως πραγματώνεται η ελευθερία στην ευθύνη.
Δεν είναι τυχαίο που οι ψυχοδυναμικές θεραπείες, οι προσωποκεντρικές, οι συστημικές-φονξιοναλιστικές, οι εικαστικές-αναπαραστατικές, τρέχουν όταν διαπιστώσουν το πεπερασμένο του χαρακτήρα τους, στην φιλοσοφική γραμματεία. Και αυτό γιατί η φιλοσοφία εκφράζει το ανυπόθετο.
Οι αναπαραγωγικές επιταγές της ερμηνείας και της κατανόησης στην ψυχανάλυση ζητούν την επικουρία της φιλοσοφίας. Οι ανθρωπιστικές- προσωποκεντρικές, μοιάζουν να είναι αστήρικτες αν δεν σταθούν στον φιλοσοφικό αυτογνωρισμό. Οι συστημικές, παίρνουν λαβή από τη φιλοσοφική υποστηρικτική της σχέσης. Και οι εικαστικές-αναπαραστατικές, από την ερμηνευτική ευκαμψία του πάρωρου φιλοσοφικού σημαίνοντος.
Πολύ πριν από την γερμανική σχολή της Πρακτικής Φιλοσοφίας ή Φιλοσοφικής Συμβουλευτικής οι Michel de Certeau, Pierre Hadot, N.Abbagnano, Foucault, αρχικά σε επίπεδο συντονισμού και ενεργοποίησης των σχέσεων, έδωσαν τα φώτα τους για την θεμελίωση μιας φιλοσοφικής συμβουλευτικής εφικτότητας και στη συνέχεια οι Lyotard, Deleuze, Derrida, ύψωσαν σε αυτοσύνειδο στοχασμό την επιθυμία σε μια άλλη αντίληψη από εκείνη της "πεπερασμένης" ψυχαναλυτικής.
Ο βιασμός αποτελεί αναίρεση ζωής | The Flag Report
Ο βιασμός, η σεξουαλική κακοποίηση, η σεξουαλική επίθεση, ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο, ή σεξουαλικό προσδιορισμό, αποτελούν ακραίο άθροισμα και ανατροπή των όρων συ...