ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ Videos

ΨΗΦΙΑΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ 490 ΠΧ
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ / ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 490 ΠΧ Η θρυλική μάχη που κατέρριψε τον μύθο για το «αήττητο» των Περσών, έλαβε χώρα πριν από 2508 χρόνια και αποτελεί μια από τις σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία της ανθρωπότητας. Μετά την αποτυχία της Ιωνικής Επανάστασης, ο Δαρείος συγκέντρωσε μεγάλη δύναμη για να εκδικηθεί την Αθήνα και την Ερέτρια, οι οποίες είχαν βοηθήσει τους Ίωνες. Παράλληλα, όμως, ήταν και η αρχή για την πραγματοποίηση του σχεδίου υποταγής ολόκληρης της Ελλάδας από τον Δαρείο ζητώντας από τους Έλληνες να παραδώσουν "γη και ύδωρ". Τελικά το 490 π.Χ., υπό τη διοίκηση του Δάτη και Αρταφέρνη και έχοντας ως οδηγό και σύμβουλο τον πρώην τύραννο της Αθήνας Ιππία, γιο του Πεισίστρατου, ο περσικός στόλος και στρατός κατέλαβε τις Κυκλάδες, κατέστρεψε την Ερέτρια και με στόχο να υποτάξει την Αθήνα στρατοπέδευσε στον Μαραθώνα, στην αμμώδη παραλία του σημερινού Σχοινιά, όπου και τους αντιμετώπισε δύναμη Αθηναίων και Πλαταιέων. Αρχηγός της αθηναϊκής δύναμης ήταν ο Μιλτιάδης, μια από τις μεγαλύτερες στρατηγικές ιδιοφυίες του αρχαίου κόσμου, ο οποίος ήξερε καλά τις περσικές τακτικές και οργάνωσε λεπτομερώς την άμυνα της πόλης και την ίδια τη μάχη και δεν άφησε απολύτως τίποτε στην τύχη. Οι Αθηναίοι αποφάσισαν να κλείσουν τις δύο εξόδους των στενών του Μαραθώνα και να περικυκλώσουν τους Πέρσες. Ταυτόχρονα, ο Φειδιππίδης, κήρυκας και δρομέας από την Αθήνα, στάλθηκε στη Σπάρτη για να ζητήσει βοήθεια, αλλά οι Σπαρτιάτες, επικαλούμενοι θρησκευτικούς λόγους (Κάρνεα), απάντησαν ότι θα στείλουν στρατό μετά την πανσέληνο (oι 2000 Σπαρτιάτες έφτασαν μια ημέρα μετά τη μάχη). Μόνο 1000 οπλίτες από τις Πλαταιές έφθασαν στον Μαραθώνα για να βοηθήσουν τους Αθηναίους. Με βάση τις αρχαίες ιστορικές πηγές, στην μάχη συμμετείχαν 9.000-10.000 Αθηναίοι οπλίτες και 1.000 Πλαταιείς. Ο περσικός στόλος είχε 600 τριήρεις και 200.000-600.000 στρατιώτες (από αυτούς σχεδόν οι μισοί πολέμησαν στον Μαραθώνα, ενώ οι υπόλοιποι στάλθηκαν στο Σούνιο) Οι στρατηγοί των Αθηναίων είχαν δ

ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΑΣ - ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!
ΠΥΡΡΙΧΙΟΣ - Ο ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ Τον χόρευαν αρματωμένοι και ξεχύνονταν στη μάχη…Οι χορευτές χορεύαν κρατώντας ασπίδα και δόρυ και φορώντας περικεφαλαία. Ο Πυρρίχιος (χορός της φωτιάς), αποτελεί αρχαιοελληνική πολιτισμική κληρονομιά. Τον χόρεψαν οι Κουρήτες, οι Αθηναίοι στα Παναθήναια και οι Λάκωνες στα Διοσκούρεια. Οι Έλληνες του Πόντου -όπως και οι Κρήτες- τον διατήρησαν ζωντανό έως τις μέρες μας. -Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Κρόνου, πριν τις Τιτανομαχίες και ενώ ο Ζευς ήταν ακόμα βρέφος, οι Κουρήτες που ήταν φύλακες του Δία χόρευαν τον πυρρίχιο γύρω του κάνοντας δυνατό θόρυβο με τα όπλα και τις ασπίδες τους για να μην ακούσει ο παιδοκτόνος Κρόνος το κλάμα του. Έπειτα τον χόρευαν όλοι οι Έλληνες. -Στην πολιορκία της Τροίας, ο Αχιλλέας, πριν κάψει το νεκρό Πάτροκλο, χόρεψε τον Πυρρίχιο πάνω στην πλατφόρμα των καυσόξυλων πριν παραδώσει τον Πάτροκλο στη νεκρική πυρά (πυρά – Πυρρίχιος). - Ο Πύρρος (αλλιώς Νεοπτόλεμος, γιος του Αχιλλέα) κάτω από τα τείχη της Τροίας, χόρεψε σε αυτό τον ρυθμό, από τη χαρά του για το θάνατο του Ευρύπυλου (Πύρρος – Πυρρίχιος). Όποια και αν είναι η μυθική «καταγωγή» του Πυρρίχιου, το σίγουρο είναι ότι τον χόρευαν από την Κρήτη μέχρι τον Εύξεινο Πόντο και την Κύπρο, ενώ οι Σπαρτιάτες τον θεωρούσαν ένα είδος πολεμικής προπόνησης και τον μάθαιναν από μικρά παιδιά. Ο Πυρρίχειος είναι οπωσδήποτε πολεμικός χορός και χορεύεται με όπλα. Ο Αριστοφάνης αναφέρει ότι αυτός ο χορός ήταν στρατιωτικός και ένοπλος, ο δε Πλάτων περιγράφει τον Πυρρίχειο ως πολεμικό χορό με φάσεις άμυνας και επίθεσης και με τους χορευτές παρατεταγμένους με τα όπλα τους σε στρατιωτική διάταξη. Ο Όμηρος τον θεωρούσε ως ένα από τους σπουδαιότερους χορούς. Ο Ξενοφώντας δε, κάνει λόγο και για μια άλλη, πιο «ελαφριά» ή «εκφυλισμένη» εκδοχή του Πυρρίχιου, την «πύρριχη». Αυτή η νεότερη εκδοχή του χορού υποβιβάζεται σε χορό συμποσίων, δε χορεύεται από ομάδες πολεμιστών χωρισμένους σε αμυνόμενους και επιτιθέμενους αλλά από μία ομάδα χορευτών (ανδρών και