پریشان گویی های آسیمن

به بهانه ی شکســـتن ِ خـــــواب دختـــرکی که ؛
پریشـــ?

به بهانه ی شکستن ِ خواب دخترکی که ؛
پریشانی هایش را
به دریایی در جنوب بخشید ،

تا وام دار عشقی شود
که جنون رویاهایش را
چون دل ِ سرخ ِ سیب ِ سالیان ِ شیدایی
بر تن سپید ِ افق ؛
آرام
سنگین
صمیمی
بنوازد.....

او آمد و
برای مجنون ِ سرگردانی هایش
اندکی لیلایی کرد .....