Dynastia Wazów/The House of Vasa

Rocznicowo. Jak wjeżdżać to na pełnej pompie

Głównie zdjęcia kopii ze zbiorów Livrustkammaren w Sztokholmie.

Mam je jeszcze w wyższej rozdzielczości, ale to ponad 750 MB - jeżeli ktoś zainteresowany proszę o kontakt na priwa, to mogę wysłać.

Rolkę można też podziwiać (i ściągnąć) ze strony Muzeum Zamku Królewskiego w Warszawie:
https://kolekcja.zamek-krolewski.pl/obiekt-13149-rolka-sztokholmska-wjazd-orszaku-slubnego-konstancji-austriaczki-i-zygmunta-iii-do

Za trzy tygodnie wybory. Kandydat może być tylko jeden

Zaprzyjaźnionemu autorowi gratulujemy nowej publikacji o kampanii chocimskiej z 1621 roku

U mnie już po północy, więc wreszcie mogę o tym napisać. Dziś jest dla mnie wyjątkowy dzień: dziesiąte urodziny mojego syna Ezry i wydanie mojej nowej książki ‘The Khotyn Campaign of 1621’. To moja czwarta książka z serii ‘Century of the Soldier 1618-1721’ i czwarta współpraca z utalentowanym Siergiejem Szamenkowem, który przygotował kolorowe plansze z wizerunkami żołnierzy i dwie dodatkowe postaci na okładki.

Tym razem chciałbym przedstawić historię wojny pomiędzy Rzeczpospolitą Obojga Narodów a Imperium Osmańskim, która toczyła się w latach 1620-1621. Choć tytuł sugeruje jedynie bitwę pod Chocimiem w 1621 r., tak naprawdę zawarłem tu także dość szczegółowy rozdział opisujący ostatnią wyprawę hetmana Żółkiewskiego do Mołdawii w 1620 r.

W pracy znajdziecie opis głównych armii biorących udział w wojnie: polskiej, litewskiej, kozackiej, osmańskiej i tatarskiej; co jak mam nadzieję pomoże w lepszym zrozumieniu ich organizacji, możliwości i liczebności. Sama kampania chocimska opisana jest w trzech rozdziałach: pierwszy obejmuje przygotowanie wojsk, drugi ich przemarsz w kierunku Chocimia i pierwsze walki w Mołdawii, trzeci to kronika historia oblężenia obozu polsko-litewsko-kozackiego obejmująca wrzesień i początek października 1621 roku.

Mam nadzieję, że Wam się spodoba. Jak zawsze zachęcam do przesyłania komentarzy i uwag. A w międzyczasie pracuję już nad kolejną pracą…

‘The Khotyn Campaign of 1621’ jest już dostępna na stronie Helion & Company w specjalnej promocyjnej cenie.
https://www.helion.co.uk/military-history-books/the-khotyn-campaign-of-1621-polish-lithuanian-and-cossack-armies-against-the-ottoman-empire.php?sid=65e21c8f038f0ffa6719fcdee9a94488

W niedzielę nasz milusiński odwiedzi Iłżę

Króla Władysława IV będzie można zobaczyć na żywo w Iłży już w najbliższą sobotę,
Jak wyglądała jego wizyta na zamku iłżeckim?
O tym można przeczytać w pamiętnikach Albrychta Stanisława Radziwiłła:
Strona 350 (368)
https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/doccontent?id=292571

https://www.facebook.com/events/228142353174161/?ref=newsfeed

Obrazy Dolabelli w Kraśniku

-Od Zygmunta ukłony i inne wyrazy
-Od jakiego Zygmunta?
-Od Trzeciego Wazy

Pomnik hetmana wielkiego koronnego Stanisława Żółkiewskiego w Żółkiewce w województwie lubelskim. Ta niewielka dzisiaj osada nosząca dawniej nazwę Żółkiew była gniazdem rodowym Żółkiewskich.
Fot. D. Wajs

Dołączam się do życzeń od zaprzyjaźnionego bloga dla profesora Henryka Wisnera

[Rocznicowo] Prawie bym przegapił, to byłby dopiero wstyd. 85 urodziny obchodzi dzisiaj profesor Henryk Wisner, jeden z moich ulubionych historyków. Autor wielu cennych publikacji – artykułów i książek – dotyczących zwłaszcza panowania Zygmunta III i Władysława IV. Bardzo lubię jego rozliczne artykuły dotyczące armii litewskiej, zwłaszcza te dotyczące konfliktów ze Szwecją. Obok prof. Jana Wimmera to właśnie prace prof. Wisnera zachęciły mnie do tego, by samemu zacząć badać i pisać o XVII wieku.

Dużo zdrowia i pomyślności Panie Profesorze!

[Roczniowo] Myślałby kto, że zapomniałem… 19 sierpnia 1587 roku królewicz szwedzki Sigismund, syn króla Szwecji Jana Wazy i królowej Katarzyny Jagiellonki, został wybrany na króla Polski i wielkiego księcia litewskiego. Koronacja miała miejsce dopiero 27 grudnia tegoż roku, nowy władca od tej pory był znany jako Zygmunt III Waza.

Podagra, czyli choroba zwana dziś znacznie częściej dną moczanową była istną zmorą królów, oraz magnatów w XVI i XVII wieku. Nic dziwnego, że zwano ją niegdyś „królową chorób i chorobą królów”. Cierpieli na nią przykładowo Królowie Władysław IV Waza i Jan III Sobieski.

W 1683 roku angielski lekarz Thomas Sydenham pisał o tej chorobie: "Pacjenci cierpiący na dnę to generalnie albo starsi mężczyźni, albo mężczyźni, którzy prowadzili w młodości wyniszczający tryb życia i przedwcześnie zestarzeli się przez swe rozwiązłe zwyczaje, z których żaden nie jest powszechniejszy niż przedwczesne i nadmierne oddawanie się uciechom cielesnym albo inne podobnie wyczerpujące pasje. Ofiara choroby kładzie się spać i śpi w dobrym zdrowiu. Około drugiej nad ranem budzi ją ostry ból w dużym palcu; rzadziej w pięcie, kostce lub na podbiciu. Ból przypomina zwichnięcie, a mimo to chore miejsca sprawiają takie wrażenie, jakby polewano je zimną wodą. Po tym następują dreszcze i nieduża gorączka... Noc mija w męczarniach, bezsenności, obracaniu bolącej części ciała i nieustannych zmianach pozycji; chory miota się bez ustanku, tak samo jak bez ustanku trwa ból w męczonym stawie, wzmacniając się wraz z nadejściem ataku". Tekst w tłumaczeniu na dzisiejszy język polski.

Choroba ta powoduję ogromne cierpienie, ale podobno pewna dawna metoda jej leczenia była gorsza od niej samej, a mianowicie chodzi o użycie rtęci. Rzekomo właśnie zastosowanie takiego "leku" przyczyniło się do śmierci jednego z najbardziej znanych przedstawicieli rodu Radziwiłłów - Mikołaja zwanego czarnym. Zmarł on w 1565 roku przeżywszy 50 lat. Podobnież użył on maści z rtęcią za poradą swojego żydowskiego lekarza. Tutaj proszę szanownych czytelników by nie szaleć z teoriami spiskowymi.

Włoski kardynał Giovanni Francesco Commendone tak opisał w jednym z listów jego ziemski kres: "Wkrótce po tym namaszczeniu wzmogły się bóle, dręczyły go przez całe trzy dni bez przerwy tak dalece, iż naprzód popękały mu oczy, uszy i gęba, następnie rozparło mu boki, a na koniec głowa rozszczepiła się na dwie części tak, iż opuszczony od Boga, w okropnym wyciem wyzionął ducha".

Na zakończenie tekstu zostawię Wam jeszcze cytat wybitnego poety polskiego baroku, Pana Wespazjana Kochowskiego: "Lada komu powierzać zdrowia błąd niemały, bo cyrulik niedoszły jest kat doskonały".

Na ilustracji po prawej fragment portretu Mikołaja "Czarnego" Radziwiłła z XVIII wieku.

9 sierpnia Roku Pańskiego 1647 zmarł królewicz Zygmunt Kazimierz, syn króla Władysława IV.

Zygmunt Kazimierz Waza urodził sie 1 kwietnia 1640 roku. Jako potomek króla i dzięki jagiellońskiej krwi, był niemal pewnym kandydatem na następcę Władysława IV. Francuski podróżnik Le Laboureur opisywał go jako dziecko niezwykle żywe, szczupłe i zwinne. Dostrzegano też w nim niezwykle sprawny umysł. Szybko się uczył i mając siedem lat biegle władał językiem polskim, niemieckim oraz robił duże postępy w języku łacińskim. Królewicz chętnie też nosił strój polski, co jeszcze bardziej wzmacniało jego pozycję jako kandydata do korony. Królewicz oburzał się gdy mówiono do niego po niemiecku, wołając, "...Jestem Polakiem więc mów do mnie po polsku".

Latem 1647 roku chłopiec nagle zachorował. Według jednych przejadł się owocami, inni twierdzili, że zaraził się czerwonką od wojewodziców pomorskich Denhoffów. Po pięciu dniach cierpień i krwawej biegunki zmarł. Śmierć syna bardzo przeżył Władysław IV, który z powodu wielkiego smutku nie pojechał nawet na pogrzeb do Krakowa.

Na grafice portret królewicza Zygmunta Kazimierza w stroju polskim nieznanego malarza, datowany na rok 1643.

Fot. Grzegorz Zawistowski

It's funny cause it's true :) Can't wait to write about Sigismund III' reign again