Pungkamama

การติดตามข่าวสารเป็นสิ่งที่ดี
แต่ติดตามแบบแค่รู้พอ
ไม่ต้องรู้ลึกในบางเรื่องจะช่วยให้สุขภาพจิตทั้งวันดีขึ้น

เมื่อวานได้โอกาสไปทำบุญ เป็นขั้นตอนที่ว่าพระท่านจะเทศน์ และให้พร ซึ่งทุกครั้งก็เหมือนดั่งน้ำรดต้นไม้ต้นนี้เสมอมา
วันนี้อยากมาแชร์เรื่องราวที่ได้รับฟังมา หวังว่าจะมีประโยชน์กับเพื่อนๆทุกคนไม่มากก็น้อย ในสภาวะสังคมที่เร่งรีบ รถต้องรีบขับ คนต้องรีบเดิน งานต้องรีบทำ ทุกอย่างดูรีบไปหมด จนบีบคั้นให้คำว่าน้ำใจเริ่มเหือดหาย คำว่าทานเริ่มหายไป และเมตตาน้อยลง พระท่านเปรียบว่าในป่าที่กว้างใหญ่มีบ่อน้ำแห่งหนึ่ง ซึ่งก็ใหญ่บ้างเล็กบ้างแตกต่างกันไป ซึ่งจะว่าไปป่านี้ก็น่าจะเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์ แต่บ่อน้ำส่วนใหญ่กลับมีอสูรกายปีศาจเฝ้าอยู่ หามีประโยชน์กับสัตว์ป่า หรือมนุษย์ที่เดินผ่านไม่ ก็เปรียบบ่อน้ำเหมือนใจคนเราแต่ละคนนี่แหละ บางคนบ่อใหญ่ มีกำลังทรัพย์มากมายแต่ตระหนี่ติดอยู่กับความเป็นตัวตนทุกอย่างเป็นของเรา ต้องได้ ต้องแย่งมา เสียไม่ได้ เช่นนี้เสมือนอสูรกายที่เฝ้าบ่อน้ำในใจ บ่อน้ำนั้นก็หามีประโยชน์กับผู้ใด สู้บ่อน้ำเล็กที่พร้อมจะให้สัตว์ได้ดื่มกินไม่ได้ เพราะเมื่อสัตว์ดื่มกิน ก็เกิดการไหลเวียนของชีวิติในป่า บ่อน้ำก็อุดมสมบูรณ์และเพิ่มพูนขึ้นไป
แม้จะใช้ชีวิตมาไม่มากแต่ก็ถือเป็นโชคดีที่ได้พบเจอกับคนต่างๆกัน ตั้งแต่มีจะกินจนเหลือล้นชนิดไม่ต้องทำอะไรก็มีกินตลอดไป หรือชนิดที่แค่ 1 มื้อยังลำบากในการดำเนินชีวิต..ซึ่งในคนเหล่านั้นก็มีทั้งอสูรกายเฝ้าบ่อน้ำ และบ่อน้ำที่ใสบริสุทธิ์ เราทุกคนต่างก็เป็นมนุษย์ขี้เหม็นทุกคน หามีใครสมบูรณ์แบบไม่ แต่อย่างน้อยการเริ่มรู้จักให้บ้างเดือนละเล็กละน้อย เมื่อมีโอกาส สวดมนต์บ้าง ทำทานบ้าง ไม่โกรธบ้าง หรือโกรธก็ไม่บ่อยบ้าง มันก็ทำให้บ่อน้ำในใจเราไหลเวียน และเป็นประโยชน์ต่อโลกที่เราอยู่ไม่มากก็น้อย..^^

ความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ มาพร้อมกับพลังที่ยิ่งใหญ่ แต่พลังที่ยิ่งใหญ่ก็ต้องเกิดจากความรับผิดชอบเช่นกัน

ความรักเป็นศาสตร์และศิลป์ใช้หัวสมองมากไปก็ไม่ได้ใช้อารมณ์มากไปก็เยอะเกินเป็นความพอดีของแต่ละคู่

Bun and More แขวงวังใหม่ สายเบอเกอร์ ห้ามพลาด ถือเป็นหนึ่งร้านในสายเบอเกอร์ที่ยืนได้อย่างภาคภูมิ เครื่องแน่น มีเอกลักษณ์ แม้ราคาจะสูงแต่ก็ไม่ได้สูงกว่าเบอร์เกอร์ในระดับเดียวกันของหลายๆร้าน สำหรับผู้ชาย ชิ้นเดียวไม่อิ่มเกิน ต่อสองชิ้นได้แต่อาจจะอิ่มไปนิด ยิ่งเป็นสายหมูไม่กินเนื้อร้านมีให้เลือกทุกเมนู้ปลี่ยนเป็นหมูได้นะจะบอกให้
แนะนำเมนู
bergbomb หมู มีไข่ดาวเยิ้ม เบคอน อร่อยยืนอันดับต้นๆเบอร์เกอร์ในกรุงเทพได้เลย

มาขัดใจกัน

เมื่อขัดใจ ก็จงขัดใจ

ขัดใจประโยคนี้มีสองตัว
ขัดใจตัวแรก ไม่ว่าใครก็ต้องเคยเกิด ขึ้นชื่อว่ามนุษย์เมื่อไม่ได้ดังใจ ก็รู้สึกว่าสิ่งนั้นมาขัดขวางจิตใจไม่ให้สมดังหวัง
ขัดใจตัวนี้สามารถแสดงอาการออกมาได้นับตั้งแต่ เบื่อ งอน หงุดหงิด บ่น นินทา ผรุสวาท ทำลายข้าวของ หนักไปจนถึงทำร้ายร่างกายอีกฝ่าย หรือวางแผนล้างแค้น

ขัดใจตัวที่สอง คือการขัดถูสิ่งที่เคลือบใจให้บางลง
ใจที่พอกกิเลสจนหนา ย่อมทำให้อาการขัดใจตัวแรกเกิดขึ้นง่าย
เมื่อเราขัดกิเลสหรือขัดใจให้เบาบางลง อาการขัดใจตัวแรกก็ย่อมจะเกิดขึ้นได้ยาก หรือถึงแม้เมื่อเกิดขึ้นแล้ว แต่เรารู้ทันนั่นก็คือการขัดใจตัวที่สองนั่นเอง
…

ด้วยมีลูกเล็กจึงมีกล่องนมเยอะแยะ ช่วงนี้กำลังปลูกฝังให้ลูกรู้จักการแยกขยะและช่วยเหลือสังคม ก็เลยมีภารกิจให้ลูกประจำเดือนมกราคมคือ เอากล่องนมที่กินเหลือมาตัดแล้วล้างทำความสะอาดเช็ดแห้งแล้วรวมไปบริจาค ตามจุดในห้าง แต่พอมองเข้าไปเอ้ะ... ทำไมบางคนเค้าโยนลงทั้งกล่องเลย เอิ่ม เลยอยากเชิญชวนนะ นมมันทิ้งนานๆแล้วมันเหม็นบูดนะ ถ้าเราจะบริจาคเราควรตัดมาล้างก่อน หรือล้างให้สะอาดก่อนในทุกอย่างนะครับผม

เรื่องราวเกิดขึ้นเช้านี้
ระหว่างที่ต่อแถวเติมยางลมรถยนต์
พอถึงคิวเรามีพนักงานปั้มเดินมาท่าทางขยันบอกว่าเดี๋ยวผมเติมให้ครับพี่
ความคิดในหัวคือ เราเองก็เติมได้นะ แต่พนักงานเค้าก็ขยันอยากบริการ และส่วนตัวชอบคนรักในการบริการ จะบอกว่าเค้าทำเพราะต้องการสินน้ำใจเป็นเงินเราก็ยังส่งเสริมนะเพราะเค้าหาสุจริตขยัน หา ขยันถาม
ก็ให้เค้าเติมไป ระหว่างนั้นก็มีรถขับเข้ามาจนเต็มทางออกปั้มน้ำมัน เราพอเติมเสร็จก็ให้เงินน้องเค้าไปนิดหน่อยเพื่อตอบแทนน้ำใจและความขยัน และบอกน้องว่าช่วยโบกรถให้หน่อยจะออกจากปั้ม
น้องเค้าก็ไปโบกให้คันแรกยอมให้แต่โดยดีเพราะรู้ว่าเราเปิดไฟเลี้ยงออกแน่นอน พอถึงคันที่สองขอให้ชื่อว่าคันB นะ ไม่ยอมเร่งขึ้นมาบังช่องทางออก น้องพนักงานเดินไปขอทาง โดยต่อว่ากลับมาจนน้องเดินหนีไป ฮ่า เลยคิดว่าอ่อเค้ากลัวเราแย่งเค้าเติมน้ำมันมั้ง แต่พนักงานนก็คงบอกว่าเราออกนะ
มีทางแยกสองทางคือ 1.ตัดสินว่าเค้าไร้น้ำใจ บีบแตรต่อว่า 2.ช่างมัน เรื่องของเค้า เราหาทางออกดีกว่า เช้านี้อารมณ์ดีอย่ามีเรื่องเลยนิดหน่อย เลยเลือกทาง 2อดทนหาทางออก ก็ไม่นานมากคันหลังเค้าก็ให้ดีๆ

เรื่องนี้่มีข้อสังเกตหลายเรื่อง
1.ถ้าคนมองเราตอนเราเอาเงินน้ำใจให้น้องแล้วให้น้องเติมให้ บางคนอาจจะตัดสินว่าเราเติมลมยางเองไม่เป็น ใช้แต่เงิน แทนที่เจตนาเราไม่ใช่แบบนั้น และเรื่องไม่ใช่แบบนั้น // ในขณะเดียวกันรถคันB ก็อาจจะถูกตัดสินใจคันอื่นว่าไร้น้ำใจไปแล้วก็เป็นได้
2.รถคันB ที่ไม่ให้เรา อาจจะหงุดหงิดเรา หรืออาจจะหงุดหงิดอะไรมาก่อนหน้านี้ก็ได้
3.การสร้างทางเลือกเสมอทุกเหตุการณ์ที่ไม่ถูกใจ แล้วตัดสินใจในภาพรวม ในที่นี้เราอยากออกจากปั้มให้เร็ว และสบายใจ ก็ไม่ควรเลือกทางบีบแตรต่อว่าเค้า แล้วควรรอดีกว่าเพื่อไม่ให้มีเรื่อง
4.จะดีกว่ามั้ยถ้าเราไม่ไปตัดสินแทนคนอื่น แล้วก็อย่าสนใจคนอื่นว่าคิดยังไงกับเรา ถ้าเราไม่ได้เดือดร้อนใคร ก็จงเลือกอะไรที่เราสบายใจที่จะทำและดีต่อเราในอนาคต

ต้องขอบคุณตัวเราเช้านี้ที่ไม่ตัดสินใจแทนใครนอกจากตัวเอง ตอนนี้เลยสบายใจ

เรื่องดีๆต้อนรับเช้าก่อนตรุษจีน

พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า
“ภิกษุทั้งหลาย จิตนี้เป็นธรรมชาติประภัสสร แต่จิตนั้นแลเข้าถึงความเศร้าหมองแล้วเพราะอุปกิเลสเป็นอาคันตุกะจรมา”

พระพุทธเจ้าทรงนับกิเลสเป็นอาคันตุกะ นั่นแสดงว่ากิเลสไม่ได้เป็นสิ่งที่อยู่ในจิตแต่แรก

หากจิตเป็นดั่งเรือนหลังหนึ่ง เรือนหลังนี้ก็คงเป็นเรือนที่มีอาคันตุกะแวะเวียนเข้ามาอยู่เสมอ บางคราวอาคันตุกะนี้ก็สุมหัวกับนายสังขารช่วยกันปรุงแต่ง ช่วยกันแต่งตัวให้อาคันตุกะที่เข้ามาเว่อวังอลังการกว่าเดิม บางคราวอาคันตุกะนี้ก็สุมหัวกับนายสัญญาช่วยกันรื้อค้นเสื้อผ้าเก่าๆเอามาให้อาคันตุกะใส่เดินเล่นอยู่ในเรือน

พระพุทธศาสนาสอนให้เจ้าของเรือนจงหมั่นส่งรปภ.ไปเฝ้ามองอาคันตุกะทุกคนที่แวะเข้ามา

เพียงแค่เฝ้ามองเท่านั้น ไม่ต้องขับไล่ไสส่ง ไม่ต้องกล่าวต้อนรับเชื้อเชิญ

ว่ากันว่า รปภ.นี้เป็นที่ยำเกรงของอาคันตุกะทุกสกุล เพราะแค่มายืนมองเฉยๆ ไม่แทรกแซง ไม่นานนักอาคันตุกะก็จะหาทางหลีกเร้นหายไปเอง

และเมื่อ รปภ.เฝ้ามองอยู่เป็นนิจ ได้มองเห็นอาคันตุกะเดินผ่านไปมาแล้วออกไปอยู่เป็นนิจ เจ้าของเรือนก็จะพบความจริงอันใสสว่างของเรือน

รปภ.นี้ชื่อ นายสติ
และการเฝ้ามองของ รปภ.คือการปฏิบัติธรรม

….

ข้อคิดดีๆในการดำเนินชีวิต ยามเช้าวันจันทร์

พลังชีวิต

อย่างแรก เราควรมีภาชนะแข็งแรงสะอาดๆสักใบหนึ่งไว้ใส่น้ำ
อย่างที่สอง เราควรหมั่นเติมน้ำสะอาดลงไปแทนที่น้ำที่สกปรกอยู่เสมอ
อย่างที่สาม เราต้องถือภาชนะดีๆอย่าให้หล่นอย่าให้เอียง และอย่าให้สิ่งสกปรกมาตกใส่น้ำ
อย่างที่สี่ เมื่อเราถือภาชนะได้ดีพอ น้ำในภาชนะจะนิ่ง และเมื่อน้ำนิ่งตะกอนจะนอนก้น น้ำก็จะใส
อย่างที่ห้า เมื่อน้ำใสแล้ว เราก็หมั่นฝึกมองเห็นสิ่งของที่ปนอยู่ในน้ำที่แยกออกมาอย่างชัดเจน

นี่คือพลังชีวิตทั้งห้า หรือที่ศาสนาพุทธเรียกว่า อินทรีย์ 5 พละ 5
อินทรีย์แปลว่าร่างกายและจิตใจ หรือแปลว่าชีวิต เช่นสารอินทรีย์ ปุ๋ยอินทรีย์ เกษตรอินทรีย์ ฯลฯ
ส่วนพละ ก็แปลว่าพลัง

ศรัทธา คือภาชนะ
วิริยะ คือการหมั่นเติมน้ำ
สติ คือการดูแลรักษาน้ำ
สมาธิ คือน้ำที่นิ่ง
ปัญญา คือน้ำที่แยกสิ่งที่ปนเปื้อนออกจนเห็นได้ชัด

ภาษาพระคือ สัทธินทรีย์ วิริยินทรีย์ สตินทรีย์ สมาธินทรีย์ ปัญญินทรีย์
….

สวัสดีปีกระต่าย เข้าปีใหม่ตั้งเป้าหมายใหม่ในแต่ละด้านของชีวิต แล้วพยายามทำกันนะ

#ดุดันไม่เกรงใจใคร ต้องให้เลยคำนี้สำหรับ #ข้าวต้มเจ๊โอว ส่วนตัวไม่กินมาม่า แต่เมนูอื่นต้องบอกว่าเข้มจัดรสชาติดี ใครชอบกุยช่ายขาวต้องจัด เต้าหู้ดีงาม เอาเข้าจริงแหล่งวัตถุดิบของเจ๊โอว เต้าหู้ กุนเชียงก็ซื้อร้านเดียวกับที่บ้าน แต่เราทำแล้วไม่ได้รสชาตินี้จริงๆ ใครไม่ชอบอาหารมันอาจจะต้องข้ามนิดนึง แต่นานๆกินทีถือว่าค่อนข้างดี แนะนำ ราคาดี ยิ่งตอนนี้มีส่งถึงบ้านได้ ไม่ต้องได้ไม่ต้องไปยืนต่อแถว รอรับแกะกินที่บ้าน รสชาติไม่เพี้ยนมากแน่นอน ใครอยากลองแนะนำ
หมูกรอบ กรอบละลาย คอลลาเจนเน้นๆ จิ้มน้ำจิ้มซีอิ้วหวานเข้ากินไปกินมาหมดจาน
กุยช่ายขาวผัดเต้าหู้หมูสับ หมูสับดีอร่อยหมักยังไงไม่รู้แต่อร่อย เต้าหู้ดีระดับ 5 ดาว ส่วนกุยช่ายขาวใครไม่ชอบกลิ่นก็อาจจะไม่ชอบ แต่ถ้าใครชอบต้องจัดอร่อยมากก
พะแนงผัดหมูสับ หมูสับอร่อยรสชาติเข้ม เราว่าเค็มไปนิดแต่ถ้ากินกับข้าวก็น่าจะพอดี สำหรับสายรสชาติจัดน่าจะชอบ
กุ้งชุบแป้งทอด ตอนสั่งไม่ได้คิดว่าจะอร่อยเลย สั่งมากินขำๆ แต่ต้องบอกว่าดีกว่าร้านขึ้นห้าง หลายๆร้าน กุ้งดี ทำความสะอาดมาดีเกินคาดร้านข้างทาง

ไว้มีเมนูอะไรมาเพิ่มจะมารีวิวให้อ่านกันอีกนะ

#เจ๊โอว

ช่วงนี้ที่เข้ากระแสที่สุดก็คือ คู่ชิงบอลโลก ที่สถานการณ์พลิกไปพลิกมาตลอดเวลา จนได้ชื่อว่าเป็นคู่ชิงที่สนุกที่สุดของฟุตบอลโลกตลอดกาลกันไป น่ายินดีกับคนที่ได้ดู ถ่ายทอดสด ที่คุ้มกับการนอนดึกกันเลย ดูคู่ชิงคู่นี้แล้วก็มองเห็นชีจังหวะชีวิตคน
จังหวะที่ 1 อาเจนตินานำ 2-0 รูปเกมเหนือกว่าทุกรูปแบบ จังหวะชีวิตที่ลงตัวไปหมดสำหรับอาเจตินา แต่เป็นจังหวะชีวิตที่ต้องอดทนรอของฝรั่งเศส เรียกว่ายืนอยู่บนเส้นด้ายว่าห้ามเสียประตูที่ 3 เด็ดขาด และพยายามทำประตูที่ 1 ให้ได้เพื่อเรียกสิ่งที่เรียกว่า โมเมนตัมหรือจังหวะกลับมา
คำถาม : เราเคยมีชีวิตเหมือนอาเจนติน่ามั้ยที่ทุกอย่าวเข้าทางไปหมด หรือเราเป็นฝรั่งเศสที่ต้องอดทนโดนนำ 2-0 อยู่

จังหวะที่2 ฝรั่งเศสตาม 2-1 จนตีเสมอ 2-2 สิ่งที่เรียกว่า โมเมนตัมมาทำให้ใจชื้นสำหรับแฟนฝรั่งเศสมองถึงโอกาสชนะ แต่อารมณ์ตกตึกสำหรับอาเจนติน่าที่อยู่ๆสิ่งที่อยู่ในมือที่คิดว่าแน่แล้วกลับมาเริ่มต้นใหม่ ความรู้สึกคงแย่กว่าตอนเสมอ 0-0 เสียอีก
คำถาม : เราเคยมีชีวิตเหมือนอาเจนติน่ามั้ยที่เคยดีแล้วกลับมาเหมือนเดิมหรือแย่กว่าเดิม หรือเราเป็นฝรั่งเศสที่ผลของการอดทนกลับมาออกดอกออกผล

จังหวะที่3 ช่วงต่อเวลา ทุกอย่างเริ่มไม่แน่นอน อาเจนติน่าเริ่มทำอารมณ์กลับมาเป็นปกติได้แล้ว ฝรั่งเศสก็กลับมาสูสีอีกครั้ง เหมือน 90 นาทีที่ผ่านมาไม่เคยเกิดอะไรขึ้น
คำถาม : เราเคยมีชีวิตที่ต้องเดิน ไปเรื่อยๆ แบบไม่แน่นอนแบบนี้มั้ย หรือจริงๆแล้วเราเดินอยู่แบบนี้แต่เราไม่รู้ว่ามันต่อเวลาอยู่ ยังคิดว่าเตะใน 90 นาทีมั้ย

จังหวะที่4 ช่วงต่อเวลา ทุกอย่างเริ่มไม่แน่นอน อาเจนติน่าเริ่มทำอารมณ์กลับมาเป็นปกติได้แล้ว ฝรั่งเศสก็กลับมาสูสีอีกครั้ง เหมือน 90 นาทีที่ผ่านมาไม่เคยเกิดอะไรขึ้น
คำถาม : เราเคยมีชีวิตที่ต้องเดิน ไปเรื่อยๆ แบบไม่แน่นอนแบบนี้มั้ย หรือจริงๆแล้วเราเดินอยู่แบบนี้แต่เราไม่รู้ว่ามันต่อเวลาอยู่ ยังคิดว่าเตะใน 90 นาทีมั้ย

จังหวะที่5 ช่วงจุดโทษ อะไรๆก็ไม่แน่นอนละ วัดกันที่จิตใจ และฝีมือที่สั่งสมมาว่าใครจะยิงได้แม่นกว่ากัน แล้วเซฟรับได้ดีกว่ากัน
คำถาม : เราเคยมีช่วงที่อะไรๆก็ไม่แน่นอน ฝีมือช่วยได้แค่ ครึ่งหนึ่ง ส่วนที่เหลือคือ จิตใจแล้วดวงมั้ย

คำตอบต่างคนคงต้องตอบกันเองว่าเคยเป็นอาเจนติน่า หรือฝรั่งเศสในช่วงไหนกันบ้าง ซึ่งแต่ละช่วงผู้เป็นผู้จัดการทีมก็ต้องรู้จักแก้เกมแตกต่างกันไป ก็เหมือนกับชีวิตจริงของเราแต่ละคนที่ต้องวางแผนแก้ไขกันไป แต่สิ่งหนึ่งที่แน่นอนที่ผู้เขียนบอกได้คือ ถ้าคุณทำเต็มที่ สู้เต็มที่ มันก็จะเป็นความทรงจำที่ดีและคนรอบข้างจะจดจำคุณได้แบบคู่ชิงบอลโลกอาเจนติน่า และฝรั่งเศสที่ถูกยกให้เป็นคู่ชิงที่สนุกที่สุดตลอดกาลไปแล้วตอนนี้ #บอลโลก

เช้านี้มีเรื่องมาแชร์ เป็นเรื่องที่ได้ยินมา คิดว่าเป็นคำพูดที่น่าคิดทีเดียว เรื่องนี้เป็นการ์ตูนสนุกๆไม่ได้มีความจริงทางประวัติศาสตร์มากมาย แต่มีข้อคิดเยอะเหมือนกัน เป็ยเรื่องของขุนศึกสมัยจิ๋นซี พระเอกของเราฝันอยากเป็นขุนพลใหญ่แต่เกิดมาเป็นทาสที่เริ่มต้นจากทหารมาไม่มีเส้นสาย พยายามฝึกตน ใจกล้าหาญ รักคุณธรรมตามหลักพระเอกหนังจีนนั่นแหละ เริ่มต้นต่อสู้จนมีตำแหน่งในราชการ เป็นนายกองร้อย แต่ประเด็นคือคู่แข่งที่จะขึ้นเป็นขุนพลตัวเองนั้น มีลูกหลายราชการที่มีเส้นสายทางการเมือง บ้างเป็นลูกแม่ทัพใหญ่ บ้างเป็นลูกคนรวย ซึ่งทำให้การศึกทีไรพวกนี้ก็มักจะชนะได้ผลงานดีกว่าเพราะมีม้าศึกมีชุดเกราะที่ดี แถมไม่มีเงินจ้างกุนซือเก่งๆ พระเอกก็บ่นกับคนติดตามของพวกนั้นตามประสาคนใจร้อนว่า "ถ้าพูดถึงพรสวรรค์ ข้านั้นมีเยอะกว่าเจ้านายพวกเจ้ามากไหนจะเก่งรบสู้รบแรงก็เยอะกว่า" คำตอบที่ได้คือ "การเกิดมาในชาติตระกูลที่สูงกว่า และร่ำรวยกว่าถือเป็นพรสววรค์อย่างหนึ่งเช่นกัน" เรื่องนี้น่าคิดเพราะในมุมมองคนส่วนใหญ่ แม้แต่เราเองมักแยกเรื่องชาติกำเนิดจากเรื่องพรสวรรค์ ซึ่งเป็นที่มาให้คนส่วนใหญ่ให้ค่ากับคนมีพรสวรรค์มากกว่าคนที่เกิดมารวย ก็เลยยอมรับเวลาเห็นคนมีพรสวรรค์ในความหมายหยิบทำอะไรเก่งไปหมด มากกว่าคนที่เกิดมารวย ซึ่งเขียนมาถึงตรงนี้ไม่ได้บอกว่าอะไรดีกว่ากัน แต่สำหรับเราการมองแบบนี้มันมองให้ยอมรับตามความเป็นจริงมากกว่าอิจฉาหรือ มีทัศนคติที่ไม่ดีกับคนที่เกิดมารวย เพราะส่วนหนึ่งของเงินที่เค้าได้รับก็ถือเป็นพรสววรค์ของเค้าเช่นกัน อ่อ เรื่องนี้ยังไม่จบแต่ตัวพระเอกที่มีความพรแสวง พยายามก็ไม่ได้แพ้ ลูกแม่ทัพใหญ่เลย เพราะสุดท้ายแล้วคำว่าพรสวรรค์ จะมีขนาดไหนก็คงต้องมีพรแสวงร่วมได้ถึงจะรักษาพรที่มีได้ และสำหรับคนที่มีพรแสวงอย่างดี วันหนึ่งสวรรค์ก็จะให้พรเองนั่นแหละ

ทุกอย่างมีราคาที่ต้องจ่าย
กฏการแลกเปลี่ยนเป็นจริงเสมอ

เรื่องราวเริ่มจากเด็กน้อยคนโต มีนิสัยเมื่อง่วงนอนจะเริ่มหงุดหงิด จากเด็กเชื่อฟังก็เป็นเด็กไม่ฟังใคร เด็กน้อยคนเล็กมีนิสัยติดผ้าผืนรักเวลานอน หากเด็กน้อยทั้งสองพี่น้องได้นอนเมื่อถึงเวลานอนก็จะนอนง่ายเด็กน้อยคนพี่จะหลับตากอดแม่นอน เด็กน้อยคนน้องก็จะกอดผ้าผืนใหญ่นอน เพียงแต่เรื่องราวแบบนี้เข้าขั้นถูกหวยเลยสำหรับแม่ก็เป็นได้ เพราะในความเป็นจริง เมื่อคนหนึ่งง่วงจนเกินไป จะเกิดเหตุการณ์เด็กน้อยคนพี่ไปแย่งผ้าเด็กน้อยคนน้อง เกิดการแย่งชิงร้องไห้กันเต็มไปหมด จนหมดแรงไปในแต่ละวันทั้งแม่ และลูกน้อยทั้งสองจึงหลับได้ .. เรื่องราวก็ดำเนินไปแบบนี้เรื่อยๆจนวันอาทิตย์พ่อหยุดจากการทำงานอยู่บ้าน

เวลาประมาณ บ่ายโมง ได้ยินเสียง " ไม่อ้าาาวววว เอาผ้าาาาามาาาาา ไม่ให้หรอกไม่ให้หรอก นี่่ๆๆๆ" พ่อพอทราบเรื่องราวของเด็กน้อยทั้งคู่ จึงเปิดประตูเข้าไป ภาพที่เห็นคือแม่คิ้วขมวดหน้า ลูกสองคนทำสงครามแย่งชิงผ้าผืนนั้นอยู่ สิ่งที่พ่อทำสิ่งแรกเมื่อเข้าห้อง คือ วิ่งแล้วร้องปู้นๆๆๆๆ แล้วก็เต้นยึกยักๆ โดยไม่ได้สนใจเด็กน้อยทั้งสอง

พ่อวิ่งสลับเต้นยึกยัก รอบแรก เด็กน้อยคนพี่หยุดแย่งผ้าคนน้อง
พ่อวิ่งสลับเต้นยึกยัก รอบสอง เด็กน้องคนพี่เริ่มยิ้ม คนน้องเริ่มหยุดร้องหยิบผ้ามากอด
พ่อวิ่งสลับเต้นยึกยัก รอบสาม เด็กน้อยทั้งสองกระโดดมาเต้นตามพ่อ โดยไม่มีใครสนใจผ้าผืนที่แย่งกันอีกเลย สรุปวันนั้นพ่อโดนแม่บ่นว่าทีหลังไม่ต้องมาเต้นเลยนะ ลูกไม่ยอมนอนกลางวันเลยยยยย เหนื่อยกว่าเดิมอีก!!!

เมื่อยึด เมื่อแย่งหรือโดนแย่ง แล้วเหนื่อย จงหาคุณพ่อที่เต้นยึกยักในใจคุณ แต่อย่าใช้กับลูกที่กำลังนอน เพราะลูกจะนอนยากกว่าเดิม

แม่ที่เหนื่อยกับการเลี้ยงลูกมาทั้งวัน สั่งเด็กน้อยเก็บของ เด็กน้อยทำหน้านิ่งเหมือนไม่ได้ยิน แล้วเดินหนี ซ้ำร้ายไปขว้างของเล่นจนห้องวุ่นไปหมด แม่เริ่มพูดเสียงดังขึ้น เก็บของไม่งั้นจะทำโทษเข้ามุมแล้วนะ ลูกก็ยังคงไม่เก็บ บทสรุปวันนี้จบที่ลูกโดนทำโทษเข้ามุมตามระเบียบ และต้องเก็บของ บวกร้องไห้งอแงกันไป

วันที่สอง เด็กน้อยยังคงเล่นเหมือนเดิมไม่เก็บของเหมือนเดิม แม่ก็เหนื่อยทั้งวันเหมือนเดิม เลยพูดเช่นเดิม วันนี้ลูกเก็บของชิ้นสองชิ้นเพราะจำได้ว่าไม่เก็บจะโดนลงโทษ แต่ก็เก็บไม่หมดก็ไปเล่นต่อ จนแม่ขึ้นเสียงเช่นเดิม บทสรุปสุดท้ายพอเดาได้ว่าโดนทำโทษ งอแงเช่นเคยกันไป

วันที่สาม เด็กน้อยเลเหมือนเดิม แม่เหนื่อยเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือวันนี้มีพ่ออยู่ด้วย แม่เริ่มบอกลูกให้เก็บของเล่น ผลที่ได้เช่นเดิมลูกไม่เก็บของ แม่เริ่มเสียงดังลูก็ยังไม่เก็บ ทันใดนั้นพ่อปรบมือ แปะๆๆๆๆๆๆ เก่งจังเลยๆๆ เก็บของเก่งจังเลย ลูกป๊าเก็บของเก่งจังเลยยยย เด็กน้อยเริ่มเก็บรถคันเล็ก พ่อเสียงดังอีก เก่งจังเลยๆๆ โอ้โหเก็บรถคันเล็กเก่งจังเลยย เรื่องก็ดำเนินไปเรื่อยๆ คือทุกครั้งที่ลูกเก็บอะไรเมื่อจับพ่อจะส่งเสียงดังไปเรื่อยๆว่าเก่งจังเก็บรถขยะด้วยยยย เก่งจังเก็บรถดับเพลิงด้วยย โอ้โหเก่งจังเลยยยย สรุปวันนั้นจบที่ลูกไม่งอแงภูมิใจ แม่ยิ้ม พ่อเสียงแหบ

เรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า จงชมให้ดัง แต่อย่าเสียงดังไปไม่งั้นเสียงจะแหบ

วันนี้จะมาพูดถึงเรื่องที่มีน่าจะมีประโยชน์กับสังคมสมัยนี้ ที่ทุกคนเร่งรีบไปหมด ไม่ว่าจะรีบเดินทางไปทำงานทำให้ต้องแซงเพื่อปาดเวลารถติด รีบหางาเงินจึงหาทุกวิธีที่ทำเงินได้โดยลืมมองหลายๆอย่างไปที่เรียกว่าคุณธรรม รีบสุขภาพดี รีบผอม เลยกินยาช่วยเข้าไปเยอะแยะ ซึ่งไอ้ความเร่งรีบนี้เองทำให้เกิดอะไรหลายๆอย่างตามมา ที่หนีไม่พ้นเมื่อเรารีบเราก็จะรีบตัดสิน เมื่อเรารีบตัดสินก็จะมาจากสิ่งที่เราคิดที่เราเห็น ซึ่งสิ่งที่เราเห็นกับสิ่งที่เป็นอาจจะเหมือนหรือต่างกันก็ได้
เชื่อว่าทุกคนเคยนั่งรถ ทุกครั้งที่ขับรถเมื่อคนมาปาดหน้า เร่งแซงเรา เราทำอย่างไร ยกมือเลยว่าเราเองก็ไม่ให้คนปาด เพราะเราต่อคิวมาตั้งนานทำไมเวลาต่อคิวร้านอาหารคนยังไม่กล้าปาด ทำไมขับรถถึงกล้าเพราะฟิล์มดำไม่เห็นหน้าหรอ เราเคยคิดแบบนี้ คราวนี้ขอให้ปรับใหม่ คิดใหม่ ว่าที่เค้าปาดเพราะเค้ารีบไปทำอะไรหรือเปล่า มีประชุมด่วนที่สำคัญต่ออาชีพหน้าที่การงานแล้วเจอรถติดเลยไปไม่ทันหรือเปล่า มีคนท้องที่จะคลอดด่วนมั้ย มีคนป่วยในรถมั้ย หรือขำๆคือ เข้ารีบไปเข้าห้องน้ำมั้ย หลังๆเราคิดแบบนี้ก็กลายเป็นว่าเราสบายดีคือสบายที่ตัวเรา ไม่เกี่ยวกับเขา อันนี้คือการไม่รีบตัดสินคน
อีกประเด็นที่เกี่ยวกับความรีบคือ การรีบทำอะไรก็แล้วแต่ด้วยสิ่งที่เราคิดแวบแรก หรือประสบการณ์ อันนี้ไม่ได้บอกว่าไม่ดี แต่จะดีกว่ามั้ยถ้าเราหยุดคิดถึงเป้าหมายก่อน ว่าทำ ทำไม มันดูเป็นเรื่องตลกถ้าคนจะขึ้นเชียงใหม่ซึ่งอยู่ภาคเหนือแต่วิ่งรถลงทิศใต้ ซึ่งในความเป็นจริงเชื่อว่าเราทุกคนเคยเป็นแบบนี้ ไม่ต้องอื่นไกล เราทุกคนอยากหาเงินเพื่ออะไร ลองตอบกันไหม แล้วเราหลุดจากเป้าหมายไปหรือเปล่า สมมติเราหาเงินเพื่อความสุข แล้วเรามีความสุขจริงมั้ยตอนนี้ หาเงินเพื่อลูกหลานแล้วเราทำผิดคุณธรรมการทำร้ายจิตใจคนอื่นเพื่อได้มา เราทำเพื่อลูกหลานเราตรงไหน เราคงทิ้งเงินพร้อมกับความเกลียดชังให้ลูกหลานเรา หรือเราขับรถเพื่ออะไร เพื่อไปถึงที่หมายอย่างปลอดภัย แล้วเราไปนั่งเสียอารมณ์ทำไมเมื่อมันไม่ได้ทำให้เร็วขึ้น แถมอาจจะมีเรื่องชนกันเสียเวลา นั่นก็ช้าไปอีกจริงมั้ย
เราเองชอบเพลงหนึ่งของวงเฉลียงอีกเช่นเคย วงนี้เพลงดีๆเยอะอยากให้ผู้อ่านไปฟังกัน เพลงนี้ชื่อ อื่นๆอีกมากมาย เพลงนี้ถามให้เราได้คิดหลายคำถาม
คำถามแรก เด็กหนีไม่ยอมเรียน โดดเรียนเพราะเหตุใด ลองตอบกันไหม?
คำถามที่ ต้นไม่จะงามดี ให้มีผลออกใบ เพราะอะไร?
คำถามสุดท้ายในเพลงที่เราว่าน่าจะสอนเราได้ดีที่สุดคือ หากเขาเป็นคนเลว ที่เลวนั้นจากใด? คำตอบมีไว้ ตอบไปก็คนอื่น

จริงมั้ย ตอบไปก็คนอื่น ดังนั้นมาถึงตอนนี้เมื่ออ่านจบอยากให้ทุกคนช้าสักนิด อย่าพึ่งรีบตอบตัดสินใจอะไร เพราะ มันยังมีอื่นๆอีกมากมายที่เราไม่รู้ อาจจะจริงที่เราเห็นอยู่ แต่เผื่อใจไว้ที่ยังไม่เห็นกันด้วยนะ

ความเชื่อใจเมื่อสร้างขึ้นมาจะแข็งแกร่งเหมือนหินผา แต่เมื่อโดนทำลายแล้วจะเปราะบางเหมือนแก้ว

กระบวนท่าไม้ตายของคุณคืออะไร?
เชื่อว่าทุกคนเคยดูการ์ตูน หรือหนัง ต่อสู้ ตัวเอกหรือตัวร้ายในเรื่องต้องมีท่าไม้ตายประจำตัว คือต้องเป็นตัวเอกเท่านั้นนะที่จะมีท่าไม้ตาย ถ้าเป็นตัวประกอบจะไม่มี พวกเราเองต่างก็เป็นตัวเอกในชีวิตของเรา ดำเนินเรื่องแตกต่างกัน เลยมาที่คำถาม เรามีท่าไม้ตายไม้เด็ดในการใช้ชีวิตของตัวเองมั้ย บางคนมีความอดทน บางคนมีความซื้่อสัตย์ บางคนมีีความคดโกง บางคนมีความตอแหล ก็แตกต่างกันไปอยู่ที่ว่าคุณอยากเป็นพระเอกหรือตัวร้ายในชีวิตคนอื่น ซึ่งไม่ได้แปลว่าคุณจะเป็นพระเอกในชีวิตทุกคน กับบางคนคุณอาจเป็นตัวประกอบ อาจจะเป็นตัวร้ายก็ได้ถ้าคุณไม่เลือกใช้ท่าไม้ตาย หรือไปใช้ท่าไม้ตายของตัวร้ายกับเค้า ยกตัวอย่าง
นางสาวA มีท่าไม้ตายในชีวิตตัวเองคือเป็นคนหน้าตาดี ปากหวาน รู้จักเก็บเงินไม่ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย นี่คือท่าไม้ตายของฝ่ายดี แต่ก็มีท่าไม้ตายของฝ่ายร้ายคือ หน้าเงิน เอาแต่ตัวเอง ชอบพูดโกหก เห็นแก่ตัว เมื่อเวลาผ่านไป นางสาว A ได้ขโมยเงินจากกิจการที่บ้าน เพื่อเก็บให้ลูกตนเอง แต่ปากหวานกับทุกคนในบ้าน ไม่เคยบ่นคนในบ้านที่มีประโยชน์กับตน
อีกกรณี นางสาวB มีท่าไม้ตายคือ อดทน ห่วงคนอื่น เห็นใจคนอื่น รักครอบครัว แต่ก็มีท่าไม้ตายฝ่ายร้ายคือ ขี้บบ่น ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน ปากไว นางสาวB ช่วยกิจการที่บ้านอย่างอดทน ช่วยเหลือทุกเรื่องไม่ว่าเรื่องการเงิน หรือเรื่องครอบครัว แต่ระหว่างทางก็บ่นคนในบ้านยุ่งเรื่องทุกคนไปทั่ว

คำถามคือ ใครเป็นตัวร้าย ใครเป็นตัวเอก ของใคร?

แปลกตรงชีวิตของเราทุกคนย่อมได้เห็นเพียงมุมเดียวของคนนั้นที่แสดงท่าไม้ตายให้เราเห็น มันจึงยากที่จะตัดสินว่าคนนี้คือคนดี คนนี้คือคนร้ายได้ชัดเจนนัก เพราะเอาเข้าจริงถ้าคุณยังมีประโยชน์กับตัวร้าย คุณก็อาจจะมองว่าเค้าเป็นคนดีตลอดชีวิตคุณ ซึ่งบางทีกลุ่มคนดีก็จะมองคุณเป็นกลุ่มคนร้ายไปด้วยได้ทั้งๆที่คุณไม่ได้อยากเป็นตัวร้ายเลย หรือ บางคนที่ใช้ท่าไม้ตายเป็นตัวร้ายในชีวิตคุณ คอยบ่นต่อว่าคุณทุกเรื่อง เค้าอาจจะเป็นคนดีมากๆคนหนึ่งก็เป็นได้

มาถึงตรงนี้ เลยอยากถามผู้อ่านทุกคนว่า เรามีท่าไม้ตายแบบไหนในชีวิตเราและเราใช้กับใคร?

วันนี้มาพูดถึงประโยคจากเพลงกลุ่มศิลปิน เฉลียง เพลงค่อนข้างเก่าแต่ยังคงหาฟังได้ตามคลิปได้ ชื่อเพลง"รู้สึกสบายดี" เพลงนี้ฟังเพลินเพราะบรรยากาศของเพลงดีให้ความรู้สึกร่าเริง ที่เราชอบมากคือ ประโยคหนึ่งในเพลง "คนเรียกคนดี ติดที่เขาเอาใจใคร" เชื่อว่าในชีวิตของพวกเราย่อมเจอการนินทาลับหลัง หรือจะว่ากล่าวต่อหน้าก็มากมาย กลับกันอาจจะเป็นเราเองนี่แหละที่นินทา ว่ากล่าวคนอื่นก็เยอะ ลองคิดดีๆทุกคนเคยเป็นกันหมดไม่มากก็น้อย มากหน่อยก็คือต้องจับกลุ่มนินทาเจ้านาย เพื่อน สามี ภรรยา ลูกน้อง ญาติ หรือที่เป็นกันเยอะคือ การตำหนิการขับรถยนต์ รถมอเตอร์ไซค์ต่างๆ หลากหลายกันไป ประเด็นก็แตกต่างเรื่องราว หนักหน่อยก็ไปถึงจุดที่วิพากษ์วิจารณ์ทำไมไม่ทำแบบนี้ ทำไมทำแบบนี้ ซึ่งก็ขึ้นกับบทบาทของแต่ละคนที่จะพบเจอว่าจะโดนวิพากษ์วิจารณ์ต่อหน้าหรือไม่ หัวหน้าสามารถแนะนำลูกน้องได้ แต่ลูกน้องมักจะนินทาหัวหน้า ในวงการญาติรวมกลุ่มก็เช่นกัน คงหลบหนีการวิพากษ์วิจารณ์ไม่ได้ ซึ่งถ้าผู้อ่านบอกว่ารอบตัวมีแต่คนดีไม่มีใครนินทา ตนเองเลย อาจจะต้องผ่านบทความนี้ไปเพราะไม่เหมาะกับคุณผู้อ่านแน่นอน
คนเรียกคนดี ติดที่เขาเอาใจใคร ที่สื่อในเพลง คนที่จะดีสำหรับใครสักคน ย่อมหมายถึงถูกตาต้องใจ เคมีเข้ากันนั่นเอง ดังนั้นเวลาเจอใครว่ามาก็คิดก่อนอย่าพึ่งเสียใจ เดือดร้อน เพราะบางทีที่เค้าว่าเราก็อาจจะแค่เพราะว่าเราไม่ได้เอาใจเค้าแล้วแค่นั้น ซึ่งเราเองเห็นมาเยอะจากเด็กที่น่ารักปากหวานเอาใจถ่อมตนตอนที่ต้องพึ่งพาผู้อื่น ประหนึ่งเป็นลูกเป็นหลาน กลายเป็นผู้ใหญ่พูดจาใหญ่โต ดูถูกคน ณ เวลาที่ไม่ต้องพึ่งใครแล้วก็เยอะ แต่ในบางประเด็นมันก็มีที่เคมีไม่เข้าเราแต่ดีกับเราแบบที่เราไม่รู้ตัว เช่นคนที่ว่าเราอาจจะดีกว่าคนที่ชมเราก็เป็นได้ เรื่องนี้มันต้องผ่านไปก่อนในชีวิตถึงจะรู้ว่ามันดีหรือเปล่าเมื่อมองย้อนหลัง หรือแม้เค้าไม่ได้หวังดีกับเราเลยก็ตามแต่เรื่องไม่ดีที่เกิดจากผู้นั้น กลับส่งผลดีกับเราในตอนนี้อย่างมหาศาลก็เป็นได้ กลับกันอีกประเด็นอยากที่บอกก็คือ เวลาเราเจอคนที่ไม่ถูกใจเรา เราควรใช้สมองและหัวใจก่อนปาก ว่า ที่เราวิจารณ์เค้าเพราะไม่เข้ากับใจเราหรือเปล่า ของพวกนี้ต้องฝึก ครั้งแรกไม่ได้ สองไม่ได้ ไปเรื่อยๆ อย่างน้อยครั้งที่ หนึ่งร้อยก็ย่อมดีกว่าครั้งแรก ส่วนเวลาโดนใครว่าถ้าเราคิดแล้วไม่จริงแค่เพราะเราไม่ได้เอาใจเค้า ก็แค่ช่างหัวมัน แล้วบอกว่ากับตัวเองว่าความคิดเค้าไม่เกี่ยว เพราะ "ตัวฉันสบายดี"

รู้สึกสบายดี - เฉลียง เพลง รู้สึกสบายดีคำร้อง - ทำนอง : ประภาส ชลศรานนท์ เรียบเรียง : ทรงวุฒิ จรูญเรืองฤทธิ์อัลบั้ม : อื่นๆอีกมากมาย.....

เราเองเป็นคนที่ชอบกิน fish and chip ประเภทที่ร้านไหนมีต้องลองสั่งมากิน ด้วยสถานการณ์โควิทก็ไม่ค่อยจะไปกินที่ร้านสักเท่าไร ก็เลยสั่งร้านนู้นร้านนี้มาลองไปทั่ว จนค่อยข้างมั่นใจว่าร้านนี้แหละโอเคมาตรรฐานดีวันนี้มาแนะนำร้านสำหรับสาวกอาหารทอดๆแบบ fish and chip ตามชื่อร้านพ่อค้าขายปลา ร้านนี้จึงมีปลาให้เลือกเยอะ และให้มาเต็มๆ ซึ่งเราเคยเจอที่สั่งมาราคาระดับนี้แต่ไม่ได้มาเป็นเนื้อมาเป็นแผ่นเล็กๆแป้งหนาๆอันนี้คือเซงกันไป
วิธีสั่งเค้ามีปลาสองแบบหลักๆคือ ปลาstandard ให้เลือกประมาณ3-4ประเภท ประจำทุกวัน แล้วที่เด็ดคือปลาพิเศษที่เปลี่ยนไปทุกวัน เก่อบทุกชนิดเป็นปลาที่เราไม่เคยได้ยินชื่อแน่นอน ส่วนตัวปลาพิเศษจะมีรสสัมผัส และรสชาติที่ดีกว่าตัวธรรมดาหน่อย ใครมีเพื่อนกินก็สั่งทั้ง2แบบมาลองได้ พวกของทอดเฟรนฟรายก็ทำได้ดีในระดับมาตรฐานมีความกรอบไม่อมน้ำมัน กินหมดได้ไม่เลี่ยน ซอสที่มาคู่ถือว่าทำได้ดีมีกินเครื่องเทศตัดเลี่ยนได้กินเพลิน ส่วนมะนาวที่ให้มาสำหรับคนชอบเปรี้ยวหน่อยตัดเลียนบีบไป วิธีกินสไตล์เราคือ มีหลายแบบ 1.กินปกติไม่ราดอะไร 2.ราดซอส 3.บีบมะนาว 4.อันนี้ส่วนตัวเลยของทอดร้านนี้เหมาะกินคู่พวกส้มตำ พวกยำมะม่วง สั่งร้านอื่นมาเติมได้ อร่อยกินกับข้าวได้ไม่เคอะเขินเหมือนกินปลาทอดแบบอาหารไทยในแบบfish and chip

ตอนนี้ยกให้เป็นร้านเบอร์1 ของ ี่จะกินตอนนี้ของเรา

สิ่งที่ปกติจะไม่ถูกพูดถึงเสมอ ในยุกsocialใครๆก็ชอบอัพรูป มาจัดหมวดหมู่ก็จะมีหลักๆอยู่ 1.ลูกหรือสามีภรรยา ลูกได้คะแนนเรียนดี สามีภรรยาสุดน่ารัก 2.ของกิน omakase ฝรั่ง อื่นๆ 3.บรรยากาสที่เที่ยวตอนนี้ต้องต่างประเทศรัวๆ 4.ขายสินค้า ลงทุนหรืออะไรก็ว่าไป ต้องมีคำว่าปังๆฮ่า 5.สร้างแรงบันดาลใจกับตัวเอง เช่นต่อจากนี้เจอกันตัวเราที่ดีกว่าเดิม เป็นต้น
ซึ่งหมดนนี่คือดีนะ เราชอบ เพราะเราก็ชอบดู ร้านอร่อยๅเพื่อจะกิน ที่เที่ยวสวยๆเพื่อจะตาม กิจกรรมดีๆที่จะทำ ข้อคิดดีๆที่น่าสนใจ
แต่วันนี้จะมาพูดในแง่การดูอย่างมีสติ คือ เวลาเห็นใครโพสมื้อหรู ต่างประเทศ ลูกน่ารักเก่ง ขายสินค้าปังมากแม่ คุณต้องเข้าใจก่อนว่านั่นไม่ใช่ปกติ มันคือพิเศษ เราไม่เคยโพสว่าชีวิตดีมีตู้เย็นในบ้านมีแอร์เย็นในบ้าน กันใช่มั้ย เพราะมันคือสิ่งปกติ แต่เราจะโพสบ้านใหม่ บางคนก็ตั้งแต่เสาเข็มเลย บางคนก็ระหว่างสร้า
ดังนั้นเราๆท่านๆต้องเข้าใจเสมอว่ามื้อนี้มันพิเศษมันไม่ใช่เค้ากินบ่อยๆ ต่างประเทศมันก็พิเศษสำหรับเค้าเหมือนกัน ลูกที่น่ารักที่เก่ง เด็กมันมีโมนเมนท์งอแงทุกคนแต่ไม่ได้ถ่ายกันเท่าไร สามีภรรยามันไม่ใช่ทุ่งลาเวนเดอร์ทุกวันหรอก ดังนั้นเวลาดูให้ดูให้รู้ แต่ไม่ใช่ดูให้อิจฉาหรืออยากมีอยากเป็นเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น เพราะสุดท้ายแล้วดีไม่ดีก็จะตกอยู่ที่เราคนเดียว คนที่โพสเค้าไม่ได้ผิดอะไร
ซึ่งหลักสิ่งปกติไม่พูดถึงนี้ก็ใช้ในชีวิตทั่วไปการพบปะพูดคุยได้เช่นกัน เรามักจะไม่พูดเรื่องปกติ หรือบอกเล่าเรื่องปกติกัน ซึ่งก็ขึ้นกับในใจคนที่พูด คนที่โอ้อวดมักมีปมอะไรในอดีตเสมอ คนชอบดูถูก อิจฉาคนอื่นก็เช่นกัน หรือหนักหน่อยพวกขอบซ้ำเติมความผิดพลาดคนอื่นก็เยอะสมัยนี้ ดังนั้นถ้ารับสารพวกนี้มาก็จงปล่อยผ่านไป แล้วท่องในใจไว้ว่า”สิ่งปกติมักจะไม่ถูกพูดถึง”

วันก่อนได้มีโอากส ฟังเดี่ยว 13 โน้ตอุดม เลข13 ดูเป็นเลขที่บางคนถือว่าไม่ดี เพราะหนังศุกร์13 มั้ยนะอันนี้ก็ว่ากันไปตามความเชื่อ จะว่าไปเดี่ยว 13 ก็ล่วงเลย เลื่อนการแสดง มาเกือบ 2 ปีเนื่องจากเจอวิกฤติโควิท ทำให้งานรวมตัวของคนหลายๆคนแบบนี้จัดขึ้นไม่ได้ แม้จะเลื่อนแต่เนื้อหาที่คนพูกถึงยังไม่ได้น้อยลง ยังเป็นกระแสสังคมให้พูดถึงหลังจากลง Netflix ได้อย่างเต็มฟีด SocialMedia ทั้งหลาย ประเด็นหลักที่คนพูดกันก็มีอยู่ 2 ประเด็น
1.การแซวรัฐบาลอันนี้ทำมาทุกสมัย อยู่ที่คนชอบไม่ชอบ นิยมไม่นิยม แตกต่างกันไป การแซวสไตล์จิกกัด ความฉลาด ความโง่ รูปร่าง ความสามารถ อื่นๆ จะเกิดความขำตลกถ้าเป็นคนที่เราไม่นิยม ไม่ชอบ หรือว่าอีกอย่างก็คือตรงใจของเรา ตรงมุมมองของเรานั่นเอง แต่ถ้าไม่ตรงกับชุดความคิดความรู้สึกของเรา เราก็จะไม่ชอบกับการแซว ผู้เขียนเองเคยเป็นคนอ้วนที่มีคนเรียกอ้วนๆสมัยเด็ก เข้าใจว่าใครเคยอ้วนจะรู้ว่าเราไม่ขำ แม้จะอ้วนจริงก็ตาม หรือแม้แต่ไม่ฉลาดก็เคยมีคนว่าผู้เขียนไว้ตอนเด็กๆเช่นกัน แต่อยากจะฝากข้อคิดสำหรับคนโดนแซวแบบนี้จริงๆไม่มีอะไร เราก็แค่มองตัวเองว่าเป็นอย่างเค้าว่ามั้ยถ้าเป็นก็พัฒนาให้เราเป็นเราที่ดีขึ้น ถ้าอ้วนก็ออกกำลังกาย กินอาหารให้ดี ถ้าไม่ฉลาดก็พยายามให้มากขึ้นแค่นั้น แต่ถ้าไม่เป็นอย่างเค้าว่าเราคงไปห้ามคนไม่ได้ที่เค้าจะคิด หรือเป็นแล้วเราไม่พอใจที่เค้าว่าประเภทร้อนตัวก็คงแล้วแต่เราถ้ายังคิดแบบนั้นประโยชน์คงไม่ตกมาสู่เราเองที่ร้อนใจ กลับกันถ้าเราจะเป็นคนที่ว่าใคร จิกกัดหรือดูถูกใคร ให้คิดว่าทำเพื่ออะไร แลกแล้วคุ้มมั้ย ทุกอย่างมีราคาที่ต้องจ่าย เสียงหัวเราะมีราคาที่ต้องจ่าย คำแรงๆ 1 ประโยค ที่พูดไปก็มีราคาที่ต้องจ่ายเช่นกัน
หัวข้อที่ 2 คนหนีไม่พ้นการสรุปได้อย่างเหมาะเจาะ ในส่วนตัวผู้เขียนเองชอบการสรุปจบโชว์แบบนี้มากกว่าการแซวรัฐบาลเสียอีก เพราะมันคุ้มค่ามากกว่า สร้างมากกว่า คุณโน้ตเล่าได้ดีว่าด้วยอายุเท่านี้แล้ว ทำให้สามารถจบโชว์อีกรูปแบบได้ เข้าใจว่าคือด้วยประสบการณ์ ที่ได้พบเจอโลกมา สามารถสอนคนได้แล้วนั่นเอง ท่านเล่าไว้น่าฟังว่า คนเราแต่ละคนมีชุดความสะดวกที่ต่างกัน ต่างสะดวกเหมือนชุดที่แตกต่างกัน ฟิตไป หลวมไปย่อมไม่ดีกับคนคนนั้น เราเองเป็นคนเชื่อในเรื่องแบบนี้อยู่ คือ ฉันหรือทุกคนมีคุณค่าแบบทุกคนเป็น จะมองว่าเป็นวิธีมองโลกให้บวกก็เป็นได้ ซึ่งถ้าใครไม่เห็นด้วยย่อมต้องบอกว่าในบางครั้งเราไม่สามารถสะดวกตามเราได้หมดทุกอย่างด้วยสังคม ด้วยวัฒนธรรม ด้วยหน้าที่ เราอาาจจะต้องรักษาสมดุลของตราชั่งชีวิตให้ไม่เอียงเกินไปกับคำว่าสะดวกแบบนี้ ซึ่งก็แล้วแต่ละคนอีกแหละที่จะมองว่าแบบไหนที่ตราชั่งชีวิตชั้่นไม่เอียงหรือแบบนี้แหละดีเอียงกำลังสวย สุดท้ายคำว่าสะดวกแบบนี้ จริงๆมันก็เหมือนคำถามที่คุณโน้ต สรุปถามคนที่แซวมาทั้งหมดในโชว์ รวมทั้งผู้ฟังทั้งหมดรวมั้งเราเอง ว่าสิ่งที่คุณเป็น "คุณทำอยู่ คุณสะดวกแบบนี้จริงๆหรือเปล่า"

#เดี่ยว13 #ข้อคิด

จงทำดีเพื่อความดี ความสุขใจ
อย่าทำเพื่อความคาดหวัง และร้อนใจ

ถ้าเราใช้ชีวิตกับงู จะคาดหวังว่าไม่โดนกัดคงไม่ได้
ต้องแก้ที่ตัวเราที่ไปอยู่กับงูเอง