Ratujmy KWK Mysłowice

Katarzyna Zalasińska: Społeczne zaangażowanie jest jedyną drogą do systemu ochrony zabytków  

#40 Milion dla Franciszka! - Widzę To Tak Zespół dawnego szybu Franciszek kopalni Wawel w Rudzie Śląskiej, dzięki niezwykłemu zaangażowaniu mieszkańców, zwyciężył w konkursie Fundacji Most The Most „...

Są tu jacyś Rudzianie? Jest sprawa do Was 😉

Wirtualna Ruda Śląska Strona prezentuje zabytki Rudy Śląskiej, historię miasta, wirtualne spacery 3D, najciekawsze miejsca i atrakcje Rudy Śląskiej

Wspólnie Ocalmy Szyb Krystyna w Bytomiu Do szanownych władz miasta Bytomia, radnych rady miejskiej i władz województwa Śląskiego Wspólnie Ocalmy Szyb Krystyna My, niżej podpisani mieszkanki i mieszkańcy Bytomia oraz wszyscy miłośnicy i miłośniczki postindustrialnego dziedzictwa Górnego Śląska a także wszyscy, którym nie j...

W dzisiejszym Dzienniku Zachodnim o naszej wystawie. Wernisaż już o 17:00 w Katowicach na ul. św. Jana :)

Renowacja eksponatów i remonty obiektów Parowozowni Skierniewice | zrzutka.pl Własna zabytkowa Parowozownia to nie tylko powód do dumy, ale także odpowiedzialność za stan zabytku. Od ponad 15 lat realizujemy w miarę możliwości proces rewitalizacji obiektu. Niestety pochłania to praktycznie w 100% i tak nasz skromny budżet. Nim pomyślimy więc o własnym czynnym par...

Dziś kolejny fotoobraz na sprzedaż.
Na zdjęciu na pierwszym planie Sas, w głębi Łokietek , czyli 2 wieże KWK Mysłowice.
Niestety wieża szybu Sas od sierpnia 2019 pozostała już tylko na zdjęciach, filmach i we wspomnieniach.
▶️Fotoobraz na płótnie, na solidnej drewnianej ramie, gotowy do powieszenia◀️
📏Wymiary 60cm x 40 cm 📏 👉Cena 100 zł👈

KWK Mysłowice, Miasto Mysłowice, KWK Mysłowice-Wesoła

1096 dni temu ostatni raz zdobyłem wieżę szybu "Łokietek".

17 listopada 2018 roku, a zatem równe trzy lata temu, miałem parę "ostatnich razów" na terenie kopalni "Mysłowice". Trwała już w najlepsze rozbiórka zabudowań kopalni, ale nie sięgnęła ona jeszcze zakładu przeróbczego oraz nadszybi. W powietrzu czuło się jedną z ostatnich szans na zagłębienie się w mroczne czeluści, jakimi stała się ta jedna z najpiękniejszych ceglanych sortowni w górnośląskich kopalniach. I choć miłośnicy metali (i nie mówię tu o muzyce) sukcesywnie zutylizowali wiele przetartych ścieżek na terenie zakładu przeróbczego, wciąż miałem swoje nieoczywiste przejścia, które pozwalały mi dotrzeć w upragnione miejsca. Na przestrzeni ostatnich lat spędziłem naprawdę dużo czasu w tych wnętrzach, penetrując nowe zakamarki i stykając się z różnymi osobami... czasem przezornie się wycofując, czasem decydując się na konfrontację z różnymi jednostkami. Zaliczyłem i grę w chowanego w tym miejscu jak i miłą pogawędkę z ochroniarzem w nadszybiu "Łokietka". Wobec znikających kondygnacji i przejść musiałem kombinować, jak znaleźć sobie spokojną przystań w tej otchłani chaosu.

Jeszcze półtorej roku wcześniej oddawałem się opalaniu na najwyższym dachu starej sortowni, spoglądając wręcz z góry na pobliską wieżę szybu "Łokietek". Wpadłem tam jeszcze raz z aparatem analogowym i już więcej nie dało się tam bezpiecznie dostać. Kosmiczne wrażenie do samego końca wywierały zawieszone wysoko nad ziemią osadniki (widoczne na zdjęciu), ale szukałem więcej przestrzeni. Raz, błądząc samotnie, dotarłem do schodów na wieżę "Łokietka" zza czasów, gdy ten szyb był jeszcze czynny - oglądałem zapalone światło w nadszybiu i zastanawiałem się, czy zdobycie wieży było w tej sytuacji rozsądne. Wiadomo, rozsądne jak na standardy dzikiego odkrywania tej zabudowy wbrew zarządcy terenu. Nie była to dla mnie pilna sprawa, byłem już wcześniej na tej wieży, zupełnie legalnie i na spokojnie. Tego dnia odpuściłem, ale parę razy w przeciągu dwóch lat zdobyłem wieżę szybu "Sas", znacznie wyższą i od lat nieczynną. Ależ to była porcja adrenaliny! Nerwowe zerkanie w dół, czy nikt mnie nie widział oraz stopniowe zdobywanie wysokości na stromych schodach, by u góry skulić się między kołami linowymi, gdzie nikt nie miał prawa mnie z dołu dostrzec. Byłem zdobywcą porzuconej wieży i byłem za każdym razem z tego cholernie dumny. Tam miałem moją przystań, mój osobisty szczyt i spełnione marzenie.

Zawsze jednak wiedziałem, że beztroskie chwile hasania po tym zakładzie się skończą. Końcówką 2018 roku było już wiadomo, że "Mysłowice" znikną z powierzchni ziemi. Zniknie fantastyczna stara sortownia, zniknie wieża szybu "Sas", zniknie też unikatowe nadszybie szybu "Łokietek" i zostanie naga wieża z maszynownią. To był ten ostatni raz, ostatnia wielka wyprawa na ten teren, by nigdy nie wrócić na wierzchołki tych wież i do brudnych, ciemnych bebechów starej przeróbki (nowsza, po drugiej stronie torów, miała jeszcze trochę postać i do niej wrócić planowałem, choć z mniejszym sentymentem). Z niezawodną ekipą przeszliśmy się taśmociągami nowej przeróbki, schodami weszliśmy do nadszybia "Łokietka", by dawnym taśmociągiem przez okno wyjść na dach i stanąć pod wieżą "Sasa". W trójkę zdobyliśmy koła linowe, a ja samotnie stanąłem pierwszy i ostatni raz na poziomie suwnicy nad kołami, doświadczając osobistego "A View from Top of the World". Na sam koniec weszliśmy jeszcze na wieżę "Łokietka" i wtedy też pstryknąłem to zdjęcie, ostatnie z tej wieży. Niewidziani przez nikogo zeszliśmy do nadszybia, gdzie... poprosiłem złomiarzy, by zaprzestali na chwilę robót likwidacyjnych, albowiem bardzo chciałem wykonać pewne zdjęcie. Panowie się zgodzili i nie wchodziliśmy sobie w drogę. Schodząc schodami na poziom gruntu, wyszliśmy niespodziewanie naprzeciw ochroniarza. Gdy z uśmiechem powiedziałem mu "dzień dobry", ten spojrzał na nasze umorusane stadko i rzucił krótko "wychodzicie". I nie było to pytanie, a stwierdzenie faktu.

Pisząc to, przed oczami przewija mi się masa wspaniałych wspomnień z tego miejsca. Każda wizyta w opuszczonej kopalni "Mysłowice" jawiła się gra na Playstation rodem z postapokaliptycznego świata, gdzie znikały ograniczenia otaczającej rzeczywistości. Istniał tylko ten świat monumentalnych ruin i ja, często sam, bez towarzystwa. Każdy moment kontemplowałem wyjątkowo, a w krwi nierzadko miałem podwyższony poziom adrenaliny.

Nie jest to świat, którego stale pragnę, ale czasem potrzebuję się w takowy zagłębić i zresetować samego siebie. Ostatni raz w tym miejscu miało to miejsce 1096 dni temu.

/Maciek

When I was taking this photo, the coal mine was unfortunately already in the process of being demolished - some of the buildings that stood behind the Sas shaft tower had already disappeared. Most of the windows were left without a trace, and the thieves had been looting the place with impunity for several months, and no one did anything about it. Everything what you see on photo was demolished. And what about pithead Łokietek which fortunatelly preserved (photo was taken from top of that pithead)?

///

Robiąc to zdjęcie, kopalnia była już niestety w trakcie wyburzania - znikła już część zabudowy, która stała za wieżą szybu Sas. Po większości okien nie zostało śladu, a złodzieje bezkarnie plądrowali miejsce od kilku miesięcy i nikt nic z tym nie zrobił. W efekcie nie ma tego co widać na zdjęciu. A co dalej z Łokietkiem?