Gabinet Psychoterapii Beata Łangowicz

Lato się kończy … więc czas spojrzeć w stronę jesieni…kilka aktualnych informacji w związku z jesiennymi propozycjami :
🍂 Konsultacje indywidualne - jeśli myślisz o terapii lub masz decyzję, ale trudno ci zacząć zapraszam na wstępne konsultacje.
🍁 Grupy terapeutyczne - we wrześniu kompletuje się grupa „Bliżej siebie” cykl 6 spotkań na żywo (co 5 tygodni), podczas której zobaczysz, w którym miejscu jesteś i poprowadzisz siebie w kierunku równowagi wewnętrznej .
🍂 Grupy terapeutyczne online - jedna grupa pracuje, regularnie się ze sobą spotykając - celem grupy jest wsparcie siebie na różnych płaszczyznach, które pokazują się podczas terapii indywidualnej oraz rozwijanie umiejętności bycia przy sobie - będąc w grupie.
We wrześniu zbiera się druga grupa ( 6,8 osób)…
🍁 Warsztaty „Twój wewnętrzny ogród” - jeszcze pobrzmiewa echo letnich warsztatów „Odpoczywanie” 🙂 … pobrzmiewa i we mnie i w uczestnikach ☀️🏖️⛱️🏠🌊
Kolejna edycja jesień/zima w przygotowaniu …- szczegóły niebawem.

Jeśli myślisz o wstępnych konsultacjach terapeutycznych lub uczestnictwie w grupach/warsztatach skontaktuj się ze mną. Jeśli masz pytania - pytaj - chętnie odpowiem.

Dorota Guszpit 👋

Poczucie szczęście to las pachnący konwaliami, to spokój w sercu i uśmiech na ustach. To zniewalający śpiew ptaków, szelest liści na wietrze, delikatne brzęczenie skrzydełek owadów i ciepłe promienie słońca, dobrotliwie otulające nasze ciało. To czyjś życzliwy gest, miła rozmowa, dłoń spleciona z naszą dłonią. Poczucie szczęścia to ulotna chwila, podczas której radość miesza się ze spokojem, a serce jest wolne od trosk.Róbmy wszystko, aby takich chwil było w naszym życiu jak najwięcej. Bo każdy z nas zasługuje na to, by w pełni doświadczać poczucia szczęścia.
~ Nela Nielsen Miedzy Niebem a Oceanem
Zachęcam do obejrzenia filmiku zamieszczonego poniżej w komentarzu ( są polskie napisy)

Polecam.

Samowspółczucie to spotkanie ze sobą w cierpieniu z tą samą troską, akceptacją
i życzliwością jaką okazalibyśmy komuś kogo szczerze kochamy" (Kristin Neff).

Niektórzy przychodzą na terapię z okrutnym wewnętrznym głosem, który nieustannie przypomina im o ich defektach, brakach, błędach, grzechach i złudzeniach.
W trakcie terapii tacy pacjenci muszą się nauczyć, że nie są tak źli, jak myślą, że w ich ograniczeniach czy grzeszności nie ma nic szczególnie niezwykłego oraz że ogromna różnica, jaką dostrzegają między własnym charakterem a charakterem wymyślonej, wyidealizowany postaci, jest niedorzeczne.
W miarę jak ich surowe superego zaczyna łagodnieć pod wpływem nieustannego eksponowania ich znienawidzonych cech przed rozumiejącym i niezawstydzającym terapeutą, przestają się atakować a zaczynają pocieszać.
Przestają uważać, że są wyjątkowo źli, i zaczynają być zadowoleni z tego, że są wystarczająco dobrzy.
Nancy McWilliams

„Czasami mam wrażenie, że pacjent ma dużo mniej lat, niż w rzeczywistości, czasami więcej, i próbuję znaleźć możliwy do przyjęcia sposób podzielenia się tym odczuciem, przy czym zwykle mówię coś na ten temat wówczas, gdy wydaje mi się, że akurat ma tyle lat, ile wynika z jego wywiadu biologicznego. Dla wielu pacjentów pojęcie to ma bardzo duże znaczenie, często sami siebie sprawdzają i mówią, na ile lat się czują podczas danej sesji.”
Irvin Yalom
Dar terapii

Co to znaczy być obecnym dla drugiego człowieka? Poniżej w komentarzu ciekawe spojrzenie z innej perspektywy-film Dar uczuć.

PRZYWIĄZANIE ZDEZORGANIZOWANE

Main sformułowała hipotezę, według której zdezorganizowane przywiązanie powstaje wówczas, gdy dziecko traktuje figurę przywiązania RÓWNOCZEŚNIE jako BEZPIECZNĄ PRZYSTAŃ i ŹRÓDŁO ZAGROŻENIA.
Dziecko – zaprogramowane tak, by w chwilach niebezpieczeństwa szukać pomocy u rodzica – staje w obliczu sprzecznych impulsów, które równocześnie każą mu się zbliżyć do matki i jej unikać. Znajduje się w sytuacji bez wyjścia, w której zależność od matki nie pozwala mu na ucieczkę.
Nic dziwnego, że konsekwencją konfrontacji z tym przerażającym “paradoksem biologicznym” jest dezorganizacja i/lub dezorientacja.

David J. Wallin "Przywiązanie w psychoterapii"

O MNIE
Kształciłam się w podejściu systemowo-psychodynamicznym. Aktualizuję moją pracę o doświadczenia własne w podejściu zintegrowanym. Z upływem lat i nabywaniem doświadczeń osobistych, zawodowych- jestem przekonana o tym jak ważna jest różnorodność narzędzi do wykorzystania w gabinecie psychoterapeutycznym. Im więcej mam doświadczeń i oglądów z różnych nurtów psychoterapeutycznych tym lepsze rokowania do dalszej indywidualnej pracy z pacjentem.
Kluczowa zasada w gabinecie dla mnie to pomagać nie szkodzić- zapewniając i stwarzając bezpieczne warunki w tej przestrzeni gabinetowej. Regularnie korzystać z pomocy certyfikowanych superwizorów.
Ukończyłam warsztaty pracy z ciałem min (gestalt- Zofia Pierzchała; choreoterapia- Zofia Aleszko) Pracuję z osobami dorosłymi i młodzieżą. Doświadczenie zdobywałam w ośrodku kuratorskim, gdzie stosowałam elementy socjoterapii, arteterapii i psychoedukację. Prowadząc własną działalność- szkoliłam nauczycieli, pracowników edukacji wczesnoszkolnej, pracowników socjalnych oraz osoby z szeroko rozumianej pomocy środowiskowej. Odbyłam staż w Ośrodku Leczenia Nerwic i Zaburzeń Odżywiania NZOZ"DĄBRÓWKA" oraz w Centrum "Przemiana" z osobami z zaburzeniami odżywiania. Pracowałam w placówce opiekuńczo-wychowawczej z dziećmi i młodzieżą (Pedagog) oraz Szkole Podstawowej -(Pedagog.) Pracowałam w ŚDS (Środowiskowy Dom Pomocy - Pedagog), prowadzenie zajęć z choreoterapii, prowadzenie treningów lekowych, umiejętności społecznych, muzykoterapii). Praca w Pieczy Zastępczej w MOPS w Sosnowcu (Pedagog, kwalifikacje na rodziny zastępcze) Mam ponad dwudziestoletnie doświadczenie zawodowe. W tym jako psychoterapeuta 12 lat.

Wyobraź sobie, że stoisz w ciepłym wiosennym deszczu. Jeśli zechcesz, zanurzysz się w tym doświadczeniu. Poczujesz zapachy, wodę na swojej skórze, usłyszysz cichy rytm kropli wody. Może coś podobnego przydarza ci się podczas słuchania koncertu, oglądania filmu, spektaklu lub czytania książki. Zatracasz się w dźwiękach muzyki lub w fabule. Jest to bardzo rzeczywiste doznanie tu i teraz. Znajdujesz się pośrodku tego doświadczenia, a nie tylko patrzysz na nie czy obserwujesz siebie z zewnątrz. Na tym polega obecność w teraźniejszości. Na tym polega uważność."
Margaret Robinson Rutherford
"Perfekcyjni do bólu .Jak uwolnić się od perfekcjonizmu maskującego depresję i odzyskać zdrowie."

Dla uzupełnienia i pogłębienia tematu polecam "Perwersja i narcyzm.Terapeutyczne wyzwania ".
Michael i Natura Shoshani.

Wczoraj odwiedzając księgarnię natknęłam się na piękne przesłanie -"Cytat na drogę" Gdyby tak odnieść te słowa do naszego życia- Jak brzmi Twój cytat na dziś?

TRE

Bo jeśli widzi się w ludziach wrogów, przeszkody lub pułapki, prowadzi się z nimi i z samym sobą wieczną wojnę. Natomiast gdyby uznać, że widzi się w nich zagadki, i gdyby siebie postrzegać jako zagadkę, można liczyć na ciągłe przyjemne zaskoczenia, bo ostatecznie, jeśli sięgnie się wystarczająco głęboko, jeśli zajrzy się pod maskę czyjegokolwiek życia, zawsze znajdzie się coś znajomego.
To oczywiście wymaga większego wysiłku niż uznanie wszystkich za wrogów. Zrozumienie jest zawsze trudniejsze niż czysta nienawiść.
Nathan Hill
"Niksy"
tłumaczył Jerzy Kozłowski

Nie możemy stracić kogoś, jeśli ten ktoś nas nie obchodzi.
Dziecko potrzebujące wciąż nieobecnej przy nim matki może nauczyć się, że miłość i potrzeba drugiej osoby mogą zranić zbyt mocno. Ktoś taki w swoich przyszłych związkach z innymi może prosić ich o niewiele i tyleż im dawać, niczego prawie nie inwestując…
Innym środkiem obronnym stosowanym przeciwko doświadczaniu straty może być kompulsywna potrzeba troszczenia się o innych ludzi. Zamiast doświadczać cierpienia, pomagamy tym, którzy cierpią. I przez pełną oddania służbę przynosimy ulgę sobie samym w naszym dawnym poczuciu bezradności i utożsamiamy się z tymi, o których się tak skwapliwie troszczymy.
Trzeci środek obrony to przedwczesna autonomia. Ogłaszamy własną niezależność o wiele za wcześnie. Uczymy się już w najmłodszych latach tego, by nie pozwolić na to, aby nasze przetrwanie zależało od miłości czy pomocy kogokolwiek.
Przywdziewamy bezbronne dziecko w kruchy pancerz dorosłego polegającego wyłącznie na sobie.”
Judith Viorst "To, co musimy utracić"

Jak ważna jest umiejętność rozszerzania perspektywy.
"Dużo ostatnio obserwuje różnych forum, gdzie ludzie z dużą łatwością rzucają odpowiedziami, bo to oznacza to, bo to oznacza tamto, bo jeśli on tak zrobił to jest taki, siaki, owaki... bo jeśli tak nie zrobiła, to nie jest to tak, jak powinno być, bo jest siak itp... Ludzie generują mnóstwo ocen i opinii na sekundę...MNÓSTWO... i tworzą opinie przeróżne i nie ma nic w tym złego, bo taka natura ludzka, że wciąż i wciąż wszystko oceniamy i dzięki tym różnym ocenom tworzymy jakieś wizje świata na przestrzeni czasowej, ale czy nie łatwiej jest zrozumieć, że oceny, to są tylko nasze chwilowe, obecne, aktualne opinie, zasoby na temat naszego aktualnego widzenia świata, rzeczy- często na podstawie szczątkowych informacji, którymi aktualnie dysponujemy, a szerszy obraz rzeczy może nam przynieść tylko i wyłącznie obserwowanie rzeczy, świata, ludzi poprzez pryzmat rzeczywistego i uważnego słuchania ich i wnikliwych obserwacji rozciągniętych w czasie w różnych sytuacjach, kontekstach na przestrzeni czasu. Uważne słuchanie to sztuka, tak samo jak uważne obserwowanie. Jeśli słuchamy i nie zatrzymujemy się przedwcześnie, aby z jakiegoś urywku wyrwanego z kontekstu wydać jakiś osąd, to dopiero poznajemy istotę rzeczy - taką jaką jest, bo za chwilę ten argument może zostać obalony w toku dalszego poznawania i nie będzie miał całkowicie znaczenia. To wielka sztuka i trwa całe życie. Poznawanie pomimo, że oceniamy nieustannie jest bardzo złożonym procesem i wymaga dogłębnej analizy rozciągniętej w czasie. Ważne jest, aby mieć świadomość, że aby coś poznać trzeba słuchać, obserwować przez pryzmat wielu kontekstów i sytuacji. Chcemy dążyć do świata w których mamy opinie - świat fake newsów, czy świata prawdy? Oto jest pytanie 😉"

cytując autora ze strony
Inspiracje psychologiczne.

Jak naprawdę dziś się masz?

https://www.youtube.com/watch?v=cKu06kdGiC0

Oczywiście nie jest to wyznacznik i ocena a jedynie refleksja do obserwowania.

Polecam 2 część filmu " W głowie się nie mieści 2 ( jak ktoś nie oglądał części 1 odsyłam najpierw tam:)

"weź się w garść" nie przesadzaj, nie myśl o tym, zajmij się czymś, zadzwoń do mnie, rób coś, poczytaj coś mądrego, nie skupiaj się na sobie...itp

Smutek... może mieć wiele warstw.

Seksoholizm wywiad

Seksoholizm wywiad Interesujący wywiad z Natalią Smogulecką i Pawłem Sikorą - terapeutą uzależnień z Ośrodka Terapii Uzależnień "Radzimowice" w Szklarskiej Porębiewww.radzimowi...

Polecam ciekawy wywiad.
Jak radzić sobie z depresją? Jak radzić sobie z emocjami? Jak radzić sobie z lękiem? Psychiatra Bogdan de Barbaro tłumaczy jak sobie radzić z lękiem? Wiara i kościół w kryzysie - terapia a wiara - jak sobie poradzić z samotnością? Depresja u nastolatki, nastolatki z depresją - objawy. Psychoterapia - rodzaje: psychoterapia psychodynamiczna, psychoterapia gestalt, psychoterapia systemowa. Jak rozpoznać objawy depresji? Jak rozpoznać depresję u kogoś? Mam nadzieję że przyda się Wam ta rozmowa, profesor de Barbaro jest skarbnicą cennych porad nie tylko dla osób w kryzysie. (Opis prowadzącego wywiad)
Link w komentarzu.

poczucie bezpieczeństwa to również poradzenie sobie z trudnymi emocjami.

Może w przeszłości ta strategia pomogła Ci przetrwać. Mam ogrom miłości dla wszystkich strategii, które pomogły Ci przeżyć.

To, że kiedyś tak wspaniale spełniła swoją rolę nie oznacza, że musisz pozostać z nią do końca życia.

Jesteś już duża. Jesteś już duży.

Masz znacznie więcej możliwości i zasobów, żeby stworzyć sobie samej/samemu bezpieczeństwo.

rozmyślanie jest ważne żeby wychodzić z tzw autopilota.

Swoimi Ścieżkami. Z miłości do ludzi, życia i pisania. Dzielę się swoimi przemyśleniami z nadzieją, że każdy może wybrać coś dla siebie. Skupiam s

Wdzięczność...