Warsztat myśli.

Ta nieustanna wędrówka dusz, to nieustannie zatroskanie, ciągle w podróży przebywanie. Podróż do siebie bywa trudna i wyboista.
Nie ma niczego bez poświęcenia.Spotkanie dwóch duchów bliskich sobie pozostawia wiele śladów wewnątrz i plącze poukładane w szufladach umysłu myśli. To delikatne połączenie jest jak babie lato, nic nie znaczy, unosi się wysoko i opada lekko w dół by zniknąć po pierwszym deszczu. Delikatne nitki splatają dwie dusze i już nic tego nie zmieni, w delikatności jest ich moc. Pozornie nie trwałe, niemożliwe do spełnienia , jednak dzieje się to tu i teraz. Bo nie ma marzeń do niespełnienia. Są tylko takie o które boimy się walczyć.

"Czytasz mnie jak otwartą książkę, wiesz gdzie zacząć i skończyć a nie znasz ostatniego rozdziału i tego jak on się może zakończyć. Umiesz mnie streścić, wykreślić zbędne słowa które Ci daje. Wymazać błędy i dopisać akapity. Zrobić przypisy i wyrwać zbędne kartki. Nie umiesz mnie czytać ani zrozumieć. Jesteś nieuleczalnie chorym anaalfabetą. Mogę dać Ci korki z literatury, wyłożyć sztukę. Być czymś czym się zachwycisz gdy się zatrzymasz przez minutę.
Ja jestem białym krukiem którego możesz mieć tylko dla siebie, boisz się wspiąć wyżej by sięgnąć to z ostatniej półki bo tkwisz wciąż tam gdzie nic nie jest dla Ciebie. "