Miawand Medical Laboratory

از جمهوری تا جمهوری!
امروز مصادف است با چهل و چهارمین سالگرد ایجاد نظام جمهوری توسط شهید سردار محمد داود.
سردار محمد داود خان در 26 سرطان 1352 با مفکورۀ خدمت به مردم،پیاده نمودن برنامه های بیشتر عمرانی و با ذهن وطندوستانه در مقابل پسر کاکایش محمد ظاهر پادشاه وقت؛ قد علم کرده شاهی چهل سالۀ وی را به "جمهوریت" مبدل ساخت.از او به عنوان بانیِ برنامه های مفید دراز مدت یاد میشود و یا شاید کسانی او را به انحصار قدرت و دیکتاتوری متهم کنند؛همان امری که امروز نیز از اثر شکر رنجی ها و توقف امتیازات بلند بالا به شماری از حلقات شده و مجبور به کشودن لب به شکوه شده اند،ولی برنامه های او نیاز به تکمیل شدن دارد و این کار به پشتیبانی از برنامه های ملی و کلان کشوری ممکن است که مردم باید در این برهۀ زمانی تا فرصت از دست نرفته؛همکار رییس جمهور خویش باشند و فریب حلقات بیگانه سرشت را نخورند، تا مثل گذشته(آغاز نظام جمهوری مرحوم داود خان) یک بار دیگر شاهد پیاده شدن برنامه های زیربنایی و اقتصادی مهم باشیم؛پس بجاست با اغتنام از این فرصت بگویم:بیایید از رییس جمهوری که پلان دارد آب افغانستان برای افغانستان استفاده شود؛نه به نفع ایران و پاکستان،پروژه های حیاتی و دراز مدت مثلِ کاسا ۱۰۰۰،پروژۀ کلان تاپی،تکمیل یک آرزوی اولین رییس جمهور و پروژۀ بنیادی بنام «بند سلما»،تبدیل افغانستان از یک کشور مصرفی به صادراتی، مبدل ساختن فرهنگ سیاسی سنتی به فرهنگ سیاسی مدرن و نوین،راندن مافیای اقتصادی و سیاسی از قدرت سیاسی و نیز جنگسالاران از قدرت سیاسی،مبارزه با غاصبین زمین،به محاکمه کشانیدن فسادپیشگان،انتقال قدرت از نسل کهن و فاسد به نسل نوین و پاک سرشت، بستن دستان سیاه استخبارات منطقه (پاکستان و ایران)و عمال داخلی شان،مساعد ساختن زمینۀ صلح برای مخالفین مسلحی که به مذاکرات بین الافغانی باورمند هستند،شفاف ساختن سیستم مالیه دهی،معیاری ساختن پروسۀ استخدام کارمندان دولتی،از بین بردن القاب و رتبه های نظامیِ هوایی و پاراشوتی و دهها موارد دیگر که از حوصلۀ این نوشته شاید بیرون باشد حمایت قوی و عام تام کنیم .اما افسوس و صد افسوس که امروز مانند دیروز تعدادی تحت عناوین مختلف با استفاده از امکانات خود دولت و کشور های منطقه و فرا منطقه که رقابت های اقتصادی ، سیاسی و نظامی بین خود دارند به فکر سقوط و فروپاشی حکومت فعلی هستند و همه دست به دست هم دادند علیه رییس جمهور غنی شعار میدهند. ای کاش تمامی دغدغه های ما واقعآ تامین عدالت اجتماعی و سیاسی میبود و باشد ، ای کاش تمامی دغدغه های ما تامین امنیت و صلح باشد ، ای کاش همه دغدغه های ما تقویت حاکمیت قانون میبود و باشد ، ای کاش واقعآ هدف ما منافع ملی ، اهداف ملی ، غرور ملی و امنیت ملی باشد، ای کاش همه دغدغه های ما واقعآ برای وحدت ملی میبود و باشد ولی افسوس افسوس که چنین نیست همه دنبال قدرت و یک مشت پول هستیم ، مردم و کشور یک بهانه ی بیش نیست وقتی در قدرت هستیم همه چیز گل و گلزار است ولی وقتی قدرت را از دست میدهیم نه امنیت است ، نه کار است ، نه برق است و نه هم آب . دوصد سال است که این کشور و مردم به معامله گرفته شده اند و بار بار زیر نامی دین ، مذهب ، قوم و زبان قتل عام شدند در دو صد سال تاریخ مدون و مکتوب ما اگر کسی خوب ، صادق ، پاک ، وطندوست و تحصیل یافته در بین ما پیدا شد به نامی بی دین ، وطن فروش ، عیاش ، قوم گرا ، دیوانه ، مریض ، نوکر ، قاتل و انحصارگرا با تمامی خانواده اش قتل عام کردیم حتی تا هنوز نمی خواهیم که مقبره شان ترمیم شود بیاید کمی هم اگر شده از تاریخ پند و عبرت بگیریم و دیگر با سرنوشت مردم و کشوری خود بازی نکنیم.

Nuristan is one of the 34 provinces of Afghanistan. Renowned as an area of astonishing beauty that shares its eastern border with Pakistan, Nuristan spills down the craggy southern heights of the Hindu Kush mountains into valleys holding the watersheds of four major rivers. Agriculture is the primary industry in Nuristan.

Dr Kamran shah giving lecture