Baqirian

¤داستان آموزنده¤
در زمان قدیم روزی انگشت دست پادشاه قطع شد.
همه وزیران ودرباریان ناراحتی میکردندومیگفتندچراانگشت پادشاه قطع شد؟
یکی ازوزیران هوشیارگفت پادشاه صاحب درهرمصیبت حکمت نهفته است.
ومانمیدانیم ازبدترش توبه پادشاه عصبانی شد.
که ازاین حالت بدترهم است .
امرکردکه وزیررا زندانی کنند.
وزیرگفت من صبرمیکنم شایدهمین زندانی شدن به خیرمن باشد.
وزیران ودرباریان بالای اوخندیدندوگفتندکه درزندانی شدن هم شکرمیکشد.
مدتی بعدپادشاه به خاطرتفریح وشکاربه منطقه دیگررفت ودرآنجامشغول شکارکردن شد.
مردم آن منطقه پادشاه راگرفتارکردند.درآن قوم رسمی بود.
که هرسال یک نفرسالم وجور راقربانی میکردند.دیدندکه این مردانگشتش قطع است اورا رهاکردند ووزیرهمراه پادشاه راقربانی کردند،پادشاه بابسیار خوشحالی که ازمرگ نجات یافته بود.خداوندج راشکرکردوفهمید که وزیرش راست میگفت انسان به خیروشر خود نمی فهمد وفورآ امرکرد که وزیر را از زندان آزاد کنند.
وقتیکه وزیرآزادشد.پادشاه به اوگفت مراببخش چراکه بالای توظلم کردم.وزیرگفت نخیرهمین زندانی شدن قسمت من بود وبه خیرم بود.یعنی اگرمن زندانی نمیشدم همیشه درهرسفرهمرای تو بودم و وقتیکه آن قوم توراهمرای من گرفتار میکرد.ومراقربانی میکرد.
چراکه بدن من سالم بودوپس بایددرمصیبت ومشکل که بالایمان آمدصبرکنیم.وشکربجابیاوریم !
¤داده اش نعمت است ونداده اش حکمت¤
(کاپی)