Ahmadkhan Dayee

کاش کور می‌شدم تا آتش گرفتن پدرم را نمی‌دیدم

با بدن برهنه از بین دود وآتش بیرون شدم.
ولی تمام زندگی ام در مقابل چشمانم شعله ور شد.
از خانواده ام تا هنوز نمی دانم کسی زنده مانده است یا نه.
این گفته های حمید الله یکی از زخمیان رویداد مرگ بار شنبه شب در شاهراه سالنگ است که بیش از ۵۰ درصد بدنش سوخته است و توان سخن گفتن ندارد، به سختی گفته هایش را می شود فهمید.

حمید با خانواده پنچ نفری خود برای شرکت در مراسم نامزدی یکی از نزدیکان شان از کندز به کابل می رفت. حمید می گوید «یک موتر نفت سرنگون شده بود از موتر پایین شدم که موتر های دیگه را «تیله» کنیم راه باز شود ، هنوز به آن موتر نرسیده بودم که تیلر منفجر شد و همه جا را آتش گرفت رویم را با دستانم پوشاندم،دقیق نمی فهمم چقدر دویدم، پاین بند شد افتیدم، چشمانم را باز کردم که کاملا برهنه ام و تمام لباس هایم سوخته بود.

بعد از او لحظه چیزی یادم نیست، امروز صبح فهمیدم در شفاخانه کابل هستم خانواده ام کجاست؟ موتر من در چند متری تانکر تیل بود خانمم، پسرم کجاست؟»

مسوولان شفاخانه سوخته گی کابل می گویند که ۳۳ زخمی از انفجار و آتش سوزی در تونل سالنگ به این شفاخانه برده شده اند. تمامی این افراد به شدت سوخته اند.

غوث الدین، یکی از این زخمیان در شفاخانه سوخته گی است، می گوید با پنج تن از اعضای خانواده و دوستانش به ایران می رفت اما شام شنبه ۲۶ قوس در تونل سالنگ در ترافیک گیر ماندند و شکار انفجار و آتش سوزی شدند.
غوث الدین می گوید « بسیار بیرو بار بود، موتر درست حرکت نمی‌کرد، دیدیم که یک تیلر تیل چپه شده و زمین تونل را تیل گرفته، موتر ها حرکت نمی توانند. سرک بسته شده بود، تنها یک خط باریک مانده بود که تنها موتر های خوردتر می‌توانست تیر شود، مردم از موتر های خود پایین شده بودند. ما رفتیم که یک موتر تونس را از راه تیله کنیم. تقریبا ۶ یا ۷ نفر شروع کردیم به تیله دادن موتر تونس که داخل آن همه فامیل ها بودند، که تیلر تیل انفجار کرد، در بین آتش با چشمان بسته فقط برای نجات جان خود میدویدیم که شاید نجات پیدا کنیم و زنده بمانیم،»

اما اکنون در شفاخانه تنها یک خواهر زاده غوث الدین بستری است. از هیچ کدام از دوستانش اطلاعی ندارد.

غوث الدین می‌گوید از آن لحظه فقط صدای هولناک انفجار، شعله های آتش، ناله و فریاد مردم در گوش هایش مانده است.

اجمل ۲۳ ساله باشنده شیر آباد شهر مزار شریف که دستان و صورتش سوخته می‌گوید همه چیزش را از دست داده است و هرگز اجمل گذشته نخواهد بود.

اجمل می گوید که پدر شصت ساله اش در برابر چشمانش در موتر سوخت اما او نتوانست او را کمک کند. اجمل میگوید تا هنوز خانواده اش نمی‌دانند که پدرش را در شعله آتش رها کرده است.

اجمل به کمک مردم به شفاخانه برده شده است.

داکتر سجاد، موظف در بخش سوخته گی شفاخانه استقلال می‌گوید ۱۴ تن از این زخمیان در وضعیت وخیمی به سر می برند و تا کنون با خانواده های شان نتوانسته اندرابطه برقرار کنند.