Gazeta Atdheu

Axhami: Akoma asnjë shenjë reagimi për ndryshimin e kodit zgjedhor - Sprint News Albania Kreu legalist, Shpëtim Axhami ma reagur në lidhje me neglizhencën që po tregohet nga mazhoranca dhe grupet e tjera politike per sa i perket proçesit per

🔹️ Mbreti Leka I. Turma prej 300 shqiptarësh nga Metro e takoi atë në Malton në 21.7.1968🇦🇱

Fotograf: Dick Darrell

Gëzuar ditëlindjen, LSM
Princesha Geraldinë, shëndet e lumturi pastë gjithmonë e Zoti e bekoftë duke i plotësuar çdo dëshirë në avenirin e jetës së Saj.

Gëzuar ditelindjen vajza ime! U realizofshin të gjitha dëshirat tuaja, mezi pres të shoh se çfarë aventura emocionuese do të na sjellë viti i ardhshëm.. edhe 💯 from a proud father to his mischievous daughter with much love.

Kryelegalisti Axhami: Krahas listave të hapura, duhet vota e diasporës! - InfoPressAlbania Shpetim Axhami, kryetar i PLL Ashtu si edhe ne jemi shprehur gjithmonë edhe më parë, mbetemi pro krijimit të hapsirave ligjore dhe teknike për të mundësuar votimin e diasporës në zgjedhjet e ardhshme. Parimisht gjithmonë është falur dhe gjoja dakortësuar për të drejtën e votës së d...

Lajmin e plotë KLIKOJE tek komenti i parë 👇

Shpëtim Axhami: Krahas listave të hapura, duhet vota e diasporës! - Sprint News Albania Ashtu si edhe ne jemi shprehur gjithmonë edhe më parë, mbetemi pro krijimit të hapsirave ligjore dhe teknike për të mundësuar votimin e diasporës në

Foto “Bashkimi i djelmërisë nga të gjitha trojet etnike, ashtu si duhet e për rreth kujt duhet, na bëjnë komb më të fortë e më dinjitoz”

DAKU feston me fanelen me stemen e Familjes Mbreterore Shqiptare! SHQIPRI ETNIKE 🇦🇱♥️🇦🇱

Sot është datëlindja e Mbretit Zog - InfoPressAlbania Nuk ka historian, akademik, politikan apo kushdo tjetër, i cili e njeh dhe e shikon drejt historinë tonë, të mos pranoj se Ahmet Zogu mbetatet figura më e pazëvendësueshme që nga shpallja e pavarësisë për kush ishte dhe çfarë Ai bëri për kombin e vet🇦🇱 Gjatë jetës së tij me a...

Sot 8 TETOR.
Me 8 Tetor të vitit 1895 lindi Ahmet Zogu!

Nuk ka historian, akademik, politikan apo kushdo tjetër, i cili e njeh dhe e shikon drejt historinë tonë, të mos pranoj se Ahmet Zogu mbetatet figura më e pazëvendësueshme që nga shpallja e pavarësisë për kush ishte dhe çfarë Ai bëri për kombin e vet🇦🇱

Gjatë jetës së tij me aftësitë, pregatitjen, përkushtimin ndaj kombit dhe luftës në mbrotje të trojeve etnike shqiptare Ai arriti të jetë…
Deputet, ministër, kryeministër, president dhe më në fund Mbret i Shqiptarëve.

Jetëshkrim AHMET ZOGU!

Bashkëngjitur mund të gjeni një jetëshkrim të përmbledhur për njeriun që jetoi me një thënie në zemër: ”Atdheu mbi të gjitha”

Ahmet Zogu lindi në Burgajet të Matit më 8 tetor 1895. Ai ishte djali i Xhemal Pashë Zogollit dhe Sadije Toptanit. Familja Zogolli për 500 vjet ishin udhëheqësit e krahinës së Matit, ndërsa familja Toptani të Shqipërisë së mesme.

Pas ndërrimit jetë të babait në vitin 1908, Zogu u bë trashëgimtari i krahinës së Matit, duke u zgjedhur nga këshilli i pleqve të fisit. Nëna e tij - Sadije Toptani, do të këmbëngulte që ai të arsimohej në gjimnazin Gallata Sarai në Bejoglu, Stamboll. Arsimimi i tij jashtë vendit e mbajti atë të sigurtë nga intrigat politike klanore.

Në vitin 1912, Zogu u rikthye në Shqipëri dhe udhëhoqi lëvizjen kryengritëse të krahinës së Matit ndaj xhonturqve. Gjatë kësaj kohe Zogu do të luftonte gjithashtu edhe kundër një ushtrie tjetër pushtuese, asaj malazeze, në zonën e Kakarriqit, duke fituar reputacion si lider ushtarak.

Në shpalljen e pavarësisë së Shqipërisë në Vlorë më 28 nëntor 1912, Zogu mori pjesë si përfaqësues i krahinës së Matit. Në fillim të viteve 1913, Zogu ndali me armë një inkursion serb në krahinën e Dibrës dhe të Matit. Zogu e mbrojti zonën deri më tetor 1913, kur një ultimatum austriak në 18 tetor kërkoi që serbët të largohen nga Shqipëria.

Shqipëria u njoh nga Fuqitë e Mëdha si një shtet i pavarur, duke e kthyer atë në principatë dhe duke zgjedhur një monark. Në vitin 1914 një princ protestant gjerman, Vilhelm Vid, u zgjodh si Princ i Shqipërisë. Gjatë këtyre zhvillimeve Zogu do të mbështeste mbretërimin 6-mujor të Vidit. Atij iu ngarkua detyra të luftonte rebelët dhe të rimerrte qytetin e Krujës, duke e kthyer atë nën kontrollin e qeverisë. Kjo periudhë do të shënohej nga një rivalitet i fortë me Esad Pashë Toptanin. Pas përfundimit të Luftës së Parë Botërore, Vilhelm Vidi nuk u rikthye në fron, i cili mbeti vakant dhe funksionoi si regjencë.

Në vitin 1916 Zogu shprehu mbështetjen e tij për Perandorinë Austro-Hungareze. Si vlerësim atij iu dha grada e Kolonelit në Kalorësinë Austriake.

Në shkurt-mars 1916, Zogu u përpoq të organizojë Kongresin Kombëtar të Elbasanit, me shpresën për të konfirmuar pavarësinë e Shqipërisë dhe stabilizuar vendin pas lirimit të pjesës më të madhe të Shqipërisë së Mesme nga forcat pushtuese. Megjithatë, Kongresi dështoi, kur austriakët ndërhynë dhe e shpallën atë të paligjshëm.

Kur Kajzeri Franc Jozefi I i Austrisë vdiq në 21 nëntor 1916, Zogu mori pjesë në kurorëzimin e Perandorit të ri të Austrisë dhe Mbretit të Hungarisë, Karli I. Para se të kthehej në Shqipëri, atë e informuan se rikthimi i tij konsiderohej si pengesë për interesat ushtarake austriake. Për pasojë, ai do të mbahej në Vjenë nga fundi i vitit 1916 deri në fund të Luftës së Madhe. Gjatë kësaj periudhe ai vazhdoi studimet dhe ndoqi Akademinë Ushtarake Austriake.

Pas kthimit të tij në Shqipëri, Zogu u përfshi në jetën e brishtë politike të vendit, që u krijua pas Luftës së Parë Botërore.

Në vitin 1920, në 10-ditëshin 21- 31 janar, Zogu organizoi dhe mbrojti Kongresin e Lushnjës, prej ku u zgjodh Ministër i Punëve të Brendshme. Kongresi i Lushnjës kontribuoi fort për të krijuar qeverinë e parë të qëndrueshme shqiptare dhe përfaqësimin e parë legjislativ nën drejtimin e Sulejman Delvinës.

Në 11 shkurt 1920, si Ministër i Brendshëm, Zogu shpalli Tiranën kryeqytet të përkohshëm të Shqipërisë në emrin e qeverisë. Ai mbështeti “Kryengritjen e Vlorës”, më 4 qeshor 1920, duke dëbuar forcat italiane nga qyteti i Vlorës dhe duke i detyruar ato të tërhiqen në ishullin e Sazanit. Nga 26 korriku deri më 21 gusht 1920, Zogu udhëhoqi forcat shqiptare në luftën e Koplikut duke detyruar ushtrinë pushtuese jugosllave të tërhiqet në kufijtë e konferencës së Londrës të 1913. Zogu gjithashtu parandaloi një rritje të tensioneve me Jugosllavinë, ndërsa rimori qytetin verior të Shkodrës, ku do të emërohej nga qeveria si përfaqësues fuqiplotë i saj (1920-1921). Në prill 1921, Zogu u zgjodh deputet i Parlamentit dhe më pas drejtues i Forcave të Armatosura Shqiptare. Në tetor-dhjetor 1921, atij iu ngarkua detyra si komandant i operacioneve kundër rebelimeve me tendenca separatiste. Ai asgjësoi përpjekjet për shkëputje të së vetëshpallurës “Republika e Mirditës” më 20 nëntor.

Zogu ishte përfaqësuesi i vetëm që u zgjodh në dy krahina, duke mbajtur njëkohësisht dy të drejta vote në një mandat legjislativ. Ai përfaqësonte zonat e Kavajës dhe të Durrësit, ndërsa vëllai i tij më i madh, (nga ana e babait), Xhelal Zogu, përfaqësonte krahinën e Matit.

Në fillim të vitit 1922, Tirana u sulmua nga rebelë anti-qeveritarë të drejtuar nga Bajram Curri dhe Elez Isufi. Ndërkohë që Qeveria u largua nga qyteti, Zogu qëndroi vetëm dhe arriti ta zmbrapste sulmin. Ambasadori britanik arriti të ndërmjetësonte një armëpushim mjaftueshëm të gjatë, që mbështetësit e shtetit ligjor të arrinin të merrnin nën kontroll kryeqytetin, Tiranën.

Nga 2 dhjetori 1922 deri në 25 shkurt 1924, Zogu kishte njëkohësisht postin e kryeministrit dhe ministrit të Brendshëm. Gjatë nëntorit dhe dhjetorit 1923, Asambleja zhvilloi zgjedhje të përgjithshme, ku Partia Popullore e kryesuar nga Ahmet Zogu, mori shumicën e votave. Ata morën gjithashtu mbështetjen e deputeteve të pavarur dhe formuan një koalicion të përbashkët.

Në 23 shkurt 1924, Zogu u qëllua me armë zjarri në Parlament nga Beqir Valteri, duke mbetur i plagosur. Në përpjekje për të çtensionuar situatën dhe për t’u shëruar nga plaga që kishte marrë, Zogu dha dorëheqjen nga posti i kryeministrit.

Në 10 qershor 1924, grushti i shtetit i organizuar nga Fan Noli rrëzoi qeverinë jetëshkurtër por legjitime të Iliaz Vrionit dhe e shtrëngoi Zogun të largohej në mërgim për 6 muaj. Zogu e përdori këtë periudhë, për të kërkuar mbështetjen e faktorit ndërkombëtar kundër qeverisë së Fan Nolit, që mbështetej nga bolshevizmi sovjetik.

Pasi mori mbështetjen e Britanisë së Madhe, Italisë, dhe Austrisë, Zogu u rikthye në Shqipëri, duke hasur fare pak rezistencë dhe rivendosi qeverinë legjitime. Data 24 dhjetor vazhdon ende të nderohet nga zogistët si dita e “Triumfit të Legalitetit”.

Më pas, me anë të Asamblesë Kushtetuese, ai ndryshoi sistemin duke hequr regjencën dhe vendosur republikën. Më 31 janar 1925 u zgjodh si President i Republikës së parë shqiptare. Më vonë, më 1 shtator 1928, Asambleja Kushtetuese e shpalli Shqipërinë Mbretëri të Trashëgueshme Kushtetuese Demokratike me NMT Zogu I- Mbret të Shqiptarëve.

Nga viti 1928 e gjatë gjithë dekadës në vazhdim, Shqipëria hyri në një periudhë stabiliteti dhe zhvillimi ekonomik. Mbreti Zog aplikoi një kod civil progresist (1929), i cili dënonte skllavërinë dhe garantonte liritë civile, pavarësinë institucionale, lirinë e fjalës, pronën private, harmoninë fetare. Mbreti Zog ndërmori gjithashtu shumë reforma në sektorin e bujqësisë, ku u hodhën hapat e para në reformën agrare. Vlen për t’u përmendur që ndër familjet e para që dhuruan një pjesë të tokave të tyre në shërbim të kësaj reforme, ishte Familja Zogolli.

Monarkia mbështeti projektet infrastrukturore, si ndërtimin e rrugëve dhe të urave, porteve detare dhe aeroporteve, ndërtesave të reja qeveritare dhe qendrën e qytetit të Tiranës. Arsimi u bë një prioritet. U ndërtuan shkolla të reja dhe qeveria filloi të jepte bursa për studentët. Viti 1930 solli gjithashtu një periudhë të emancipimit social, duke përfshirë të drejtën e grave për të votuar, si dhe rritjen e tregtisë me vendet europiane. Pasaporta e Mbretërisë së Shqipërisë mundësoi lirinë e lëvizjes, ndërsa monedha shqiptare këmbehej në nivel ndërkombëtar. Mbreti Zog arriti të ishte i suksesshëm edhe në kufizimin e impaktit në ekonomi të shkaktuar nga kriza e viteve 1929-1939. Pas shekujsh ndarje sipas fiseve, Mbretëria Shqiptare arriti të konsolidojë me sukses Shqipërinë dhe Mbreti Zog ngriti ura lidhëse mes ndarjes kulturore lindje-perëndim.

Më 27 prill 1938 Mbreti Zog u martua me Konteshën Geraldine Apponyi në Tiranë.

Më 5 prill 1939 Mbretëresha Geraldine solli në jetë Princin Trashëgimtar Leka I. Vetëm dy ditë pas lindjes së Princit, më 7 prill 1939, Italia fashiste pushtoi Shqipërinë. Xhandarmëria shqiptare dhe mbështetësit e qeverisë arritën t’i ndalnin forcat italiane për disa orë, por u zmbrapsën për shkak të superioritetit të armatimeve dhe numrit të lartë të forcave pushtuese. Në të dyja anët pati humbje. Për të mbrojtur sovranitetin e vendit në mënyrë që Kurora Mbretërore të mos binte në duart e pushtuesit, Asambleja Kombëtare e Shqipërisë, në përputhje me kushtetutën, vendosi që Mbreti Zog dhe Familja Mbretërore të largohej nga Shqipëria. Mbreti Zog nuk abdikoi asnjëherë. Tri ditë pas pushtimit, pak para mesnatës, më 9 prill 1939, Mbreti Zog kaloi kufirin me Greqinë, për të vazhduar udhëtimin në Turqi në 2 maj 1939.

Qeveria mbretërore u detyrua të mërgonte, e shoqëruar nga parlamentarë e shumë njerëz besnikë. Mbreti Zog vendosi të shkojë në Francë, ku do të mund të koordinonte më mirë mbështetjen e aleatëve për të çliruar Shqipërinë. Që të shkonte në Francë, ishte i detyruar të udhëtonte nëpërmjet vendeve europiane ende të lira, duke kaluar nga Rumania (1 korrik 1939), Polonia (7 korrik), Letonia (12 korrik), Suedia (18 korrik), Norvegjia (23 korrik), Belgjika (7 gusht) dhe duke e mbyllur udhëtimin në Paris, Francë (8 gusht 1939), ku u vendos në kështjellën “La Maye” në Versajë.

Më 27 qershor 1940, Familja Mbretërore u largua nga porti i Bordosë, Francë, në drejtim të Anglisë,së bashku me 35 anëtarë të Oborrit Mbretëror. Ata arritën të shpëtojnë vetëm tetë orë para se nazistët të merrnin atë pjesë të Francës. Britaniku që koordinoi udhëtimin ishte Komandanti Ian Fleming, i cili më pas do të bëhej autori i librave të njohur ndërkombëtarisht “James Bond”.

Gjatë blicit nazist (fushata gjermane e bombardimit të Londrës), Mbreti Zog dhe Familja Mbretërore ndodheshin në Hotelin Ritz në Londër. Më pas ata qëndruan për pak kohë në “Forest Ridge”, një shtëpi në lagjen “Sunninghill” në zonën e Askotit jugor në Bërkshir. Në fund të vitit 1940 ata u zhvendosën në “Parmoor House”, një vilë në rrethin Bakingamshir. Këto zhvendosje ishin të domosdoshme për të shmangur bombardimet e shpeshta.

Gjatë viteve të luftës në Angli, Mbreti Zog do të vazhdonte punën për lirimin e Shqipërisë nga fashistët, nazistët dhe më pas nga instalimi komunist. Qeveria mbretërore në mërgim mbështeti dhe koordinoi operacionet nëpërmjet Major Abaz Kupit dhe forcave legaliste në Shqipëri. Mbreti Zog forcoi miqësinë e tij me Presidentin Charles de Gaulle të Francës së Lirë, me Gjeneralin Wladyslaw Sikorski të Polonisë, si edhe me liderë dhe mbretëri të tjera në mërgim.

Në vitin 1946, Familja Mbretërore u zhvendos në Egjipt, nën kujdesin e Mbretit Faruk. Ata jetuan në periferinë lindore të qytetit të Aleksandrisë përgjatë gjirit në Ramleh . Në vitin 1949, pak para luftës arabo-izraelite, Mbreti Zog kërkoi mbështetjen e Ligës Arabe, për të kundërshtuar regjimin komunist në Shqipëri.

Në vitin 1951 Mbreti Zog vizitoi Shtetet e Bashkuara të Amerikës, ku edhe bleu pronën “Knollwood” në Muttontown, Long Island në Nju-Jork. Familja Mbretërore e sh*ti më pas këtë pronë në vitin 1955, pasi nuk jetoi ndonjëherë aty.

Grushti i shtetit i vitit 1952 në Egjipt ndryshoi situatën. Presidenti Gamal Abdel Nasser e vështirësoi qëndrimin e Familjes Mbretërore në Egjipt. Nëpërmjet mbështetjes së drejtpërdrejtë të Mbretit Faisal bin Abdulaziz të Arabisë Saudite dhe të Ligës Arabe, Mbreti Zog u mor në mbrojtje pasi rrezikohej nga Unioni Socialist Egjiptian.

Në vitin 1949, Mbreti Zog u përfshi në organizimin e operacioneve të fshehta me mbështetjen anglo-amerikane, kundër regjimit komunist në Shqipëri. Tragjikisht, misionet ishin sabotuar nga agjenti britanik, Kim Filbi, i cili punonte si agjent i dyfishtë për sovjetikët. Për pasojë, shumë mbretërorë u arrestuan dhe u dënuan me vdekje.

Në korrik 1955, Mbreti Zog dhe Familja Mbretërore u rikthyen në Francë dhe u vendosën në Kanë. Gjendja e tij shëndetësore filloi të përkeqësohej, ndaj shpresat për të udhëtuar drejt Shteteve të Bashkuara të Amerikës u bënë të pamundura.

Mbreti Zog ndërroi jetë në spitalin “Foch” në Syren, Paris, më 9 prill 1961, në moshën 65-vjeçare. Ai u përcoll në varrezat “Thiais” në Paris. Më 15 nëntor 2012, në praninë e përfaqësuesve të qeverisë shqiptare, eshtrat e Mbretit Zog u morën nga Franca për t’u riatdhesuar në Shqipëri. Në këtë ceremoni solemne, Presidenti i Francës, François Hollande, vuri në dispozicion rojën e nderit, legjionarët francezë në nderim të Mbretit të Shqiptarëve.

Më 17 nëntor 2012, shteti shqiptar zhvilloi një ceremoni zyrtare për rivarrimin e eshtrave të NMT Zog I Mbret i Shqiptarëve, në mauzoleun e sapondërtuar të Familjes Mbretërore në Tiranë. Kjo u bë në kuadër të përkujtimit të 100-vjetorit të pavarësisë së Shqipërisë. Në ceremoni ishin të pranishëm Presidenti i Shqipërisë, Presidenti i Kosovës, së bashku me ministrat e qeverisë si edhe personalitete të huaja dhe liderë nga të gjitha trevat shqiptare. Pas 73 vitesh, Mbretit Zog iu përmbush amaneti për t’u rikthyer në atdhe.

https://albanianroyalcourt.al/sq/zog-i-mbret-i-shqiptareve/

Sot ditëlindja e Ahmet Zogut/Kreu i PLL Shpetim Axhami: Mbetet figura më e pazëvendësueshme që nga shpallja e pavarësisë! Nga Shpetim Axhami Kryetari i PLL Sot 8 TETOR. Me 8 Tetor të vitit 1895 lindi Ahmet Zogu! Nuk ka historian, akademik, politikan apo kushdo tjetër, i cili e njeh dhe e shikon drejt historinë tonë, të mos pranoj se Ahmet Zogu mbetetet figura më e pazëvendësueshme që nga shpallja e pavarësis....

Sot është ditëlindja e Mbreti Zog - Sprint News Albania Mbreti Zog I u lind më 8 tetor 1895. Një histori e shkurtër... Mallakastër Qershor 1997, zgjedhjet parlamentare dhe referendumi për "monarki apo

AHMET ZOGU

Foto e vitit 1907 🇦🇱🇦🇱🇦🇱

Marrë nga Adi Darsi

Takohen Kryesitë e Forumeve të PARTISË LËVIZJA E LEGALITETIT!

Sot u takuan kryesitë e Forumeve të Partisë Lëvizja e Legalitetit.
Konkretisht në takimin morën pjesë Kryesia e Forumit të Grave të PLL, drejtuar nga z.Anila Biba, Kryesia e Senatit të PLL, drejtuar nga kryetari i senatit prof. Bajram Xhafa dhe Kryesia Forumit Rinor të PLL, përfaqësuar nga sekretare e përgjithshme e këtij forumit znj. Geralda Pepmarku.

Ky takim ishte parashikuar në përvjetorin e ditëlindjes së Mbretit Zog I.

Pas takimit, nën shoqërimine Kryetarit të PLL z.Shpëtim Axhami, të pranishmit e takimit bënë një vizitë përkujtimore në përkuktim dhe nderim të Mbretit Zog I, tek Monumenti i Tij, vendosur ky në krye të bulevardit ZOG I.
Lavdi veprës dhe kujtimit të NMT Mbretit Zog I

“ATDHEU MBI TË GJITHA”🇦🇱

Partia Lëvizja e Legalitetit: Raporti i OSBE-së shqetësim për të reaguar sa më parë - Sprint News Albania Raporti i OSBE-së shqetësim për të reaguar sa më parë, mbështetja dhe angazhimi i SHBA-së shpresë për vendosje standartesh. PARTIA LËVIZJA E LEGALITETIT.

Kreu i PLL takon kreun e Shoqatës së ish-të Përndjekurëve Politik: Të përndjekurit politik, të bashkohemi për të fituar të drejtat Nga Shpetim Axhami Të përndjekurit politik, të bashkohemi për të fituar të drejtat. Bashkë me z. Lurian MENA, pas një takimi me Kryetarin e Shoqatës Antikomuniste të Ish-të Përndjekurve Politik z. Eh’tem Fezollari, ish-deputet i Partisë Lëvizja e Legalitetit në Kuvendin e Shqipëris...

Shpetim Axhami :Bashkë me z. Lurian MENA, pas një takimi me Kryetarin e Shoqatës Antikomuniste të Ish-të Përndjekurve Politik z. Eh’tem Fezollari, ish deputet i Partisë Lëvizja e legalitetit në Kuvendin e Shqipërisë.

➡️ Gjatë takimit ndër të tjera diskutuam:

🔹️ Të persekutuarit dhe të përndjekurit politikë janë kryesisht edhe legalistë që për kauzën e tyre mbretërore e bashkim kombëtar, diktatura komuniste i vrau, burgosi dhe i internoi, por asnjëherë nuk i’u mori dinjitetin e tyre.

👉 Me ardhjen e pluralizmit dhe shembjen e diktaturës komuniste, kjo shtresë asnjëherë nuk u vlerësuan si duhet dhe nuk fituan të drejtat e tyre që ju takonin për të u integruar si edhe meritonin në jetën shoqërore.

🔹️ Për Partinë Lëvizja e Legalitetit është detyrim
dhe përgjegjësi që nëpërmjet programeve dhe projekteve konkret për këto shtresa, si pjesë organike e jona dhe baza kryesore e së djathtës në Shqipëri, të vëmë në lëvizje çdo institucion shtetëror dhe të jemi gjithmonë në shërbim të plotësimit të kërkesave legjitime të tyre.

“ATDHEU MBI TË GJITHA”🇦🇱

Kreu i PLL Shpëtim Axhami: Masakra e Buzmadhes, akt i mirëfillt terrorist komunist i një lufte civile per pushtet Nga Shpëtim Axhami, Kreu i PLL 79 vjet më parë, me 26 shtator 1944, me urdhër të Shefqet Peçit si komandant i Brigadës V, u krye masakër në Krue të Bardhë, ku u ekzekutuan pa gjyq 21 banorë të pafajshëm nacionalist antikomunist të Buzëmadhes (KUKËS) Kjo zonë me tradita patriotike e...

MASAKRA E BUZMADHES, AKT I MIRËFILLT TERRORIST KOMUNIST I NJË LUFTE CIVILE PËR PUSHTET. - Sprint News Albania Nga Shpetim Axhami MASAKRA E BUZMADHES, AKT I MIRËFILLT TERRORIST KOMUNIST I NJË LUFTE CIVILE PËR PUSHTET. 79 vjet më parë, me 26 shtator 1944, me urdhër

KRYETARI i PLL z. Shpëtim AXHAMI në përkujtim të
Masakrës së Buzmadhes, KUKËS.

Postim i plotë.

MASAKRA E BUZMADHES, AKT I MIRËFILLT TERRORIST KOMUNIST I NJË LUFTE CIVILE PËR PUSHTET.

79 vjet më parë, me 26 shtator 1944, me urdhër të Shefqet Peçit si komandant i Brigadës V, u krye masakër në Krue të Bardhë, ku u ekzekutuan pa gjyq 21 banorë të pafajshëm nacionalistë antikomunist të Buzëmadhes (KUKËS)
Kjo zonë me tradita patriotike e dalluar për mbrotje të trojeve etnike dhe e shquar për çdo virtyt tjetër atdhedashurie nuk kishte se si të pajtohej as me komunizmin, kjo dihej, prandaj duhej goditur e terrorizuar, si dhe ndodhi barbarisht me masakrën e Buzmadhes.
Urdhëri për akte të tilla terroriste komuniste, edhe me sygjerimin e Jugosllaveve, tashme ishte dhënë, vllavrasje për pushtet.
Masakër e paimagjinueshme e shqiptarit mbi shqiptarin, e pabesueshme por ka ndodhur…
Me i riu vetëm 19-vjec dhe 14 prej tyre prej fisit LALA.

1-Tahir Ali LALA 19 vjeç.
2-Imer Etem LALA 24 vjeç
3-Sul Etem LALA 27 vjeç
4-Ramiz Sali LALA 30 vjeç
5-Nuhi Musë LALA 35 vjeç
6-Arif Tahir LALA 36 vjeç
7-Muharrem Habib LALA 37 vjeç
8-Cen Mexhit LALA 39 vjeç
9-Mehdi Rexhep LALA 39 vjeç
10.Zenun Habib LALA 40 vjeç
11.Rakip Ramadan LALA 40 vjeç
12.Rexhep Ramadan LALA 45 vjeç
13.Qazim Selim LALA, 45 vjeç
14.Dan Rexhep LALA 53 vjeç
15-Sulejman Hasan VELLKU 45 vjeç.
16. Riza Halim HODA 45 vjeç
17. Zylbehar Nuhi BRESA 22 vjeç
18. Jemin Hakik BRESA 37 vjeç
19- Isak Islam BRESA 23 vjeç
20-Qamil Shivar TOLA 42 vjeç
21-Arif Ramadan MATA 47 vjeç
E pafalshme që akoma edhe sot, pas 33 vitesh pluralizëm, ata që u vranë e u pushkatuan prej komunizmit nuk kanë marrë vlerësimin e duhur dhe ata që vuajtën burgjeve dhe kampeve të internimit nuk kanë marrë atë që ju takon moralisht dhe financiarisht.
I PERJETSHËM KUJTIMI I MARTIRËVE NACIONALISTËVE ANTIKOMUNIST.
ZOTI I PASTË SHPËRBLYER DUKE JU DHËNË PARAJSËN.

Reklamë e vitit 1934 për udhëtimet në SHBA.

Princ Leka: Inkurajojmë organet shtetërore të Kosovës të vazhdojnë me guxim punën e tyre deri në neutralizimin e plotë të bandave kriminale - Sprint News Albania Oborri Mbreteror po ndjek me shqetesim te madh te gjitha zhvillimet qe po ndodhin ne pjesen veriore te Kosoves e cila eshte nen sulmin e bandave

KTHIM NË HISTORI, SI U SHPALL MBRETËRIA SHQIPËTARE DHE AHMET ZOGU U ZGJODH MBRET I SHQIPTARËVE

1 Shtator 1928!
Nga kronika e kohës, orë pas ore e ditë pas dite, me vendime historike për një sistem legjitim mbretërorë.
Për Shqipërinë ishin kohë të trazuara dhe vendi kishte nevojë për burra shteti.
Ahmet Zogu kishte katër vjet që ishte bërë i gjithëpushtetshëm si rezultat i aftësive të tij, por edhe i gabimeve të rënda që bën kundërshtarët.
Po të donte ai ishte bërë mbret që në vitin 1924, madje i sigurt ishte në janarin e vitit 1925, por nuk u ngut. Largimi i Princ Vidit që kishte lënë shtegun hapur, pasi nuk kishte abdikuar, forma e regjimit ndryshonte natyrshëm.
Kjo ishte një arsye më shumë për të shpallur së pari Republikën, (21 janar 1925).
Republika do ta kishte jetën të shkurtër, sepse ishte koha e mbretërive.
Kujtojmë se, i gjithë Ballkani, Italia dhe shumë shtete në Europë ishin Monarki. Gjithashtu, mendësia e shqiptarëve në këtë kohë anonte nga forma monarkike e regjimit.
Shpallja e Mbretërisë do të ishte dhe qe një hap tjetër i rëndësishëm, në stabilitetin e shtetit shqiptar.
Në vitin 1928, Ahmet Zogu e kuptoi se koha e përshtatshme për të shpallur Mbretërinë kishte ardhur, por për këtë u ndërmorën të gjitha hapat e nevojshme kushtetuese.
Më 1 qershor 1928, kryetari i Republikës iu drejtua me një mesazh të dy dhomave legjislative.

Më 7 qershor 1928, ndryshimi i Kushtetutës (Statutit)

Dhoma e Deputetëve dhe Dhoma e Senatit, në një mbledhje të përbashkët vendosën një shtojcë në nenin 141 të Statutit, si vijon: “Rishikimi i përgjithshëm i Statutit i përket Asamblesë Kostituente. Kur vendoset nevoja e rishikimit të përgjithshëm të Statutit sipas procedurës të caktuar në këtë artikull, të dy Dhomat quhen vetvetiu të shpërndara dhe dekretohen zgjedhje për Asamble Kostituente sipas Art.47 të Statutit.”

Më 16 qershor 1928, dekretohen zgjedhjet e Asamblesë Kushtetuese

Në mbështetje të nenit të mësipërm, u dekretuan zgjedhjet për Asamblenë Kushtetuese.
Më 17 gusht 1928, bëhet votimi direkt.
Me votim indirekt, një asembleist për 15.000 banorë dhe për çdo fraksion që i kalonte 7.500 banorë

23 gusht 1928, festë në Durrës dhe në Tiranë ende pa u kurorëzuar

Ndërkohë, shpallja e afërt e Mbretërisë ishte bërë publike.
Ahmet Zogu kishte njoftuar dhe marrë aprovimin e fuqive të mëdha, (së pari të Italisë), për hapin që po hidhte.
Në gjysmën e dytë të gushtit, në Tiranë dhe në qytetet e tjera të vendit u zhvilluan manifestime në përkrahje të shpalljes së Monarkisë.
Një rast për manifestim qe edhe kthimi i Zogut nga Durrësi më 23 gusht 1928

Më 25 gusht 1928, në orën 09.30, zgjedhjet në Asamblenë Kushtetuese

Asambleja Kushtetuese zhvilloi mbledhjen e parë. Pasi u lexuan emrat e asambleistëve, Pandeli Evangjeli u zgjodh kryetar i përkohshëm si deputeti më i vjetër, ndërsa Ejëll Serreqi u zgjodh sekretar si deputeti më i ri.
Pasi u ngrit komisioni i verifikimit të kredencialeve (mandateve), seanca u mbyll.

Më 27 gusht, në orën 16.00, betimi i deputetëve

Mbledhja e dytë e Asamblesë Kushtetuese, e cila filloi me leximin dhe pranimin e raportit të komisionit të kredencialeve (mandateve). Deputetët bënë betimin, si vijon: “Betohem botënisht se si asambleist kam për të kryem detyrën e ngarkueme prej popullit me ndërgjegje të plotë dhe vetëm për të mirën e përgjithshme t’Atdheut”, (Bisedimet e Asamblesë Kostituente, Nr.1, Tiranë, 1928, f.7). Pas kësaj u zgjodh kryesia e Asamblesë Kushtetuese: Pandeli Evangjeli, -kryetar; Ferit Vokopola, nënkryetar; Fiqri Rusi – kujdestar; Ejëll Serreqi – sekretar. Në përfundim të mbledhjes së dytë, Pandeli Evangjeli njoftoi se në rend të ditës ishte rishikimi i përgjithshëm i Statutit, ndërkohë gazetat hamendësonin rreth titullit të Mbretit.

Më 29 gusht, në orën 17.00, lexohen letrat e popullit

U zhvillua mbledhja e tretë, ku u lexuan telegramet nga të gjitha krahinat e Shqipërisë që kërkonin shpalljen e Mbretërisë dhe u vijua me diskutimet e 24 deputetëve, të cilët kërkonin shpalljen e Mbretërisë dhe proklamimin e Zogut Mbret të Shqiptarëve.

Më 30 gusht 1928, mblidhet Komisioni i posaçëm

Në përfundim të mbledhjes u formua një komision i posaçëm për hartimin e neneve kryesorë të Statutit të ri.

Më 1 shtator 1928, në orën 09:00, votim për Mbretin

U zhvillua mbledhja e katërt e Asamblesë Kushtetuese. U lexua raporti i komisionit, i cili kishte përgatitur nenet kryesore të Statutit të ri. Me propozim të Mihal Kasos pas leximit të çdo neni votimi u krye në këmbë.
Kështu, në orën 9:12, Asambleja Kushtetuese votoi unanimisht duke e shpallur Shqipërinë, Mbretëri demokratike, parlamentare, të trashëgueshme dhe Zogun I, Mbret të Shqiptarëve.
Gjithashtu, u aprovua edhe formula e betimit të Mbretit. Duartrokitjet dhe njëqind e një të shtëna topi përshëndetën vendimin.

1 shtator 1928, në ora 17:00, ceremoniali i kurorëzimit mbret.

Një komision me deputetë nga të nëntë prefekturat e vendit, i kryesuar nga Pandeli Evangjeli, u nis drejt Pallatit, që pas kësaj date u quajt Pallati Mbretëror (sot Akademia e Shkencave), për t’i komunikuar formalisht Mbretit vendimin e Asamblesë Kushtetuese. I përcjellë nga brohoritjet popullore të rastit, komisioni kaloi mes një kompanie të gardës, veshur me uniforma të kuqe, dhe hyri në Pallat. Në orën 10:00, të datës 1 shtator 1928, Ahmet Zogu pranoi kurorën. Betimi i Mbretit në Parlament do të bëhej më 1 shtator 1928, në ora 17:00, por në fakt bë 20 minuta më përpara, siç duket për arsye sigurie. Festimet e pasdites së 1 shtatorit 1928 filluan që në orën 14:00, dhe zgjatën tre ditë. Repartet e ushtrisë ishin rreshtuar, populli kishte dalë në rrugë, ndërsa disa aeroplanë hidhnin fletushka nga ajri. Në orën 16:00, u dëgjua buçitja e trumbetave dhe më pas himni kombëtar.

PSE MBRET I SHQIPTARËVE DHE JO I SHQIPËRISË…

Në fakt ka qenë një lëvizje e menduar prej kohe, por e përmendur më 29 gusht në mbledhjen e Asamblesë Kombëtare, shpallja e Ahmet Zogut, Mbret i Shqiptarëve dhe jo i Shqipërisë, gjë që kishte një kuptim të qartë kombëtar dhe politik. Po të quhej i Shqipërisë , kufizohej brenda kufijve të territorit të atëhershëm, por ai kishte synim të mbretëronte e dhe në territoret jashtë Shqipërisë, madje edhe diasporën.

…DHE PSE ZOGU I PARË DHE JO AHMET ZOGU

Gjatë gjithë votimit, por edhe më pas të betimit të Mbretit, deputetët qëndruan më këmbë Në kundërshtim me zakonin e mbretërve në Evropë, për të evidentuar emrin, Ahmet Zogu zgjodhi mbiemrin (Zog I) për emërtim zyrtar. Emri Ahmet iu duk i papërshtatshëm për drejtimin që kishte vendosur t’i jepte vendit.

Ashtu siç del qartë!
Vendosje e kesaj forme regjimi, nuk ishte imponim, rastesi opo deshirë e dikujt, por ishte domesdoshmeri absolute e parapercaktuar që me Shpalljen e Pavaresise dhe që në Kongresin e Lushnjes, ku rolin e kryetarit te shtetit e kishte lozur Keshilli i Larte i Regjences.
Ne keto momente politike te trazuara, ne nje shtet te ri, ku nuk po gjendej si duhet as stabilitet i brendshem dhe as i jashtem, ishte domosdoshmëri dhe e padiskutueshme te vendosej kjo formë regjimi, si thame me siper, e parapercaktuar me pare dhe më e përshtatshmja për ne.

Fjalimi i parë i Ahmet Zogut si Mbret.

Dalshim faqebardhë para historisë

Sot po ju drejtohem si shok, bashkëpunëtor të idealit të përbashkët. Nëse në fjalimin tim nuk do të gjeni fjalët e nalta të krenave të ndershëm të stolisur me Kunorë, të mos çuditeni. Se unë shoh në Kryesinë e Shtetit Shqiptar, në cilindo titull qoftë, shembëlltyrën besnike të popullit dhe shërbyesin e palodhur të Atdheut. Sot, në minutën kur ngarkohem me detyrën e rëndë dhe të naltë të shtetit, prej vullnetit e dëshirës së popullit të shfaqur me vendimin e ndërgjegjes Suej, do të veproj duke marrë parasysh përgjegjësinë morale, të cilën herët a vonë di ta çmojë populli shqiptar, për lartësimin e vendit..... Bota e ka marrë vesh se po të lihen të qetë edhe bijtë e Shqipërisë, mund të krijojnë një shtet. Mbas sotit detyrën e kemi më të rëndë, se duhet t' i tregojmë botës se edhe shqiptari, si çdo popull i qytetëruar, mund ta marrë kulturën, e cila është pasuria e të gjithëve dhe ideali i botës mbarë. Vetëm në këtë mënyrë, duke i siguruar vendit tonë një të ardhme të lirë, mund të paguajmë një detyrë historike. Në regjimin e ri Shqipëria ka për të qenë një faktor paqësor në Ballkan. Relacionet që ekzistojnë sot me shtetet fqinje e dashamirëse, shpresojmë se do t'i forcojmë edhe më tepër. Unë, bashkë me ju shokë të mi, jo vetëm që do të mbrojmë të drejtat kombëtare, por edhe kur të jetë nevoja, me ju bashkë do ta shtyjmë popullin trim shqiptar për t'ia arritur qëllimit të lartë, atë ideal që na ka falur natyra e na i ka shënuar historia, duke lartësuar vendin në sheshin e qytetëruar. Si të mbaroni detyrën e shenjtë, të ktheheni në vendet tueja e t'i thoni popullit Sovran se Prijsi i tij e sheh veten si çdo shqiptar. Me sa shpejtësi dhe entuziazëm e keni vënë në Fronin e Gjergj Kastriotit, aq me shpejtësi e kënaqësi keni për ta gjetur gjithmonë gati për t'i sakrifikuar të gjitha, nëse është nevoja, edhe jetën mbas dëshirës të tij dhe për të mirën e vendit.

Zotninj, dalshim faqebardhë para historisë!
Koha e lavdishme e bërjes së shtetit modern shqiptarë tashmë kishte nisur🇦🇱
1-Shtatori, Ditë Historike Kombëtare🇦🇱

Data 1 Shtator, Dita e Shpalljes Mbretërisë, duhet të përkujtohet zyrtarisht, si një ditë historike kombëtare.

Ndërkohë, ne jemi të bindur, se nuk do të jetë e largët dita që do të kemi një datë tjetêr historike, atë kur mbretëria do të rikthehet përsëri në Shqipëri.

Si sot para 94 vitesh, me 1 Shtator të vitit 1928, Asambleja Kushtetuese Parlamentare e shpalli ligjërisht Shqipërinë Mbretëri Demokratike Parlamentare të Trashigueshme dhe Ahmet Zogun Mbret i Shqiptarëve.

Për shumë arsye kjo është dhe mbetet një datë me vlera të larta historike kombëtare e si e tilë duhet të përkujtohet zyrtarisht.

-Kjo mbretëri vinte si një trashigimni prej kohës e nēn kurorën e Skënderbeut.

-Bënte de facto atë që de jure ishtë parapërcaktuar në Shpalljen e Pavarësisë më 1912 dhe në Kongresin e Lushnjes, ku rolin e kryetarit të shtetit do e luante Këshilli i Lartë i Regjencës deri në forcimin e shtetit shqiptar dhe zgjedhjen e mbretit të ardhshem.

-Atë që perendimi dhe Fuqitë e Mëdha, pas shpalljes së pavarsisë, vendosën ta kryenin nëpërmjet Princ Vidit, tashmë shqiptarët po e realizonin vetë nëpërmjet birit të tyre, që patjetër edhe i takonte, duke u nisur nga origjina e hershme dhe çfarë përfaqësonte familjare e Tij për kombin shqiptar, ky ishte Ahmet Zogu.

Kjo ditë ka rëndësi dhe vlera të veçanta për kombin tonë gjithashtu sepse.

Nëpërmjet formës regjimt mbretëror, shpallir në këtë ditë, nën drejtimin e Mbretit Zog I, interesi kombëtar dhe bashkimi kombëtarë ishin më të sigurta se asnjëherë tjetër.

Shqipëria filloj të ndërtonte institucionet e saj demokratike moderne me standarte perendimore.

Statuti i Mbretërisë Shqiptare mbetet një vlerë e madhe, kjo jo vetëm për kohën, kujtojmë para 100 vitesh, por në shumicën e vet, zbatimi i tij edhe sot do bënte një mirëfunksionim të shtetit shqiptar, disa ligje dhe nene janë të mbartura akoma prej tij.

Reformat e gjithanshme të kryera në këtë periudhe, sollën zhvillim ekonomik, pavarsisht krizave nderkombtare të kohës, civilizim dhe integrim, rend e qetësi, drejtësi dhe barazi,

U vendosën standarte të atilla që e bënë qutetarin shqiptar, më dinjitoz, më të lirë e më krenar se kurrë ndonjëherë tjetër. dmth sollën ato standarte të cilat edhe sot po kërkohen dhe nuk po arrihen dot.

Ndryshimi i formës regjimit pas Luftës Dytë Botërore erdhi me dhunë e diktat, duke bërë të mundur instalimin e diktaturës së egër komuniste tek ne, shqiptarët vuanin diktaturën e kujtonin kohën e Mbretërisë Zogut.

Pluralizmi politik i pas ‘90 nuk erdhi ashtu siç duhet për shumë arsye, ai duhet të vinte mbi bazën e çmontimit të gjithë asaj mbi të cilën u ngrit regjimi monist komunist, duke krijuar sistem tjetër qeverisëse dhe klasë tjetër politike, klasë e cila të vërtetë ishte e prirur për të vendisur standarte tjera demokratike në Shqipëri.

Në vitin e mbrapsht 1997 u krye Referendumi i ndryshimit të formës së regjimit, shqiptarët folën qartazi PRO sistemit qeverisës mbretëror, por ata që akoma ëndërronin Kongresin e Përmetit dhe yllin e kuq, si edhe dihet, i manipuluan rezultatet.

Sot, më tepër se kurrë, duke u nisur edhe për çfarë ka ndodhur dhe rruga nēpër të cilën ka kaluar Shqipëria që prej vitit 1939 e deri sot, gjendjen aktuale ekonomike, politike e sociale ku jemi, kanë bërë që shqiptarët të kërkojnë gjithnjë e më tepër kthimin e mbretërisë në Shqipëri.

Prandaj, vetëm shkurtimisht për sa tham më dipër, është gjëja minimale e detyrim prej të gjithve, që data 1 Shtator të shpallet dhe përkujtohet si ditë historike kombëtare.
“ATDHEU MBI TË GJITHA”🇦🇱