Praktijk Onderweg

2 accounts onderhouden blijkt een beetje teveel van het goede te zijn.

Zin in meer van dit hier?
Volg me gerust naar mijn persoonlijk account .van.praktijk.onderweg, want ook daar neem ik je af en toe mee in wat er in mijn praktijk allemaal leeft.

't Is niet niks, die eerste schooldag. Ik zag kinderen de schoolpoort binnenhuppelen als was het van gisteren geleden. Ik zag kinderen die zich verlegen en schuchter achter hun ouders verstopten. Ik zag vaders zwaaien en moeders een traantje wegpinken. En omgekeerd.

En da's ok. Voel maar wat je voelt. Het mag er allemaal zijn. 🧡

Q: Hoe voelde jij je deze ochtend? En je kind(eren)?

Vaak is het goedbedoeld hé, de dingen die we van onze kinderen willen overnemen. We helpen hen hun jas aan te doen, we smeren hun boterhammen (guilty!) of we laten het bad alvast vollopen zodat zij het niet hoeven te doen. We strikken hun veters, zorgen ervoor dat hun voetbalkleren klaar liggen (ook schuldig) en zo kan ik nog even verdergaan.

Op die manier maak je kinderen van jou afhankelijk én komt er nog een extra taakje op jouw to do-list te staan. Door kinderen zelf zaken op te laten nemen, geef je hen het mooiste cadeau dat er is: zelfvertrouwen én autonomie.

Moet je plots alles aan je kinderen gaan delegeren? Nope, evenwicht is key. Laat hen de dingetjes doen die ze kunnen en daag hen af en toe uit tot aan de grenzen van hun kunnen. Lev Vygotski (een Russische psycholoog) merkte op dat kinderen het meest opsteken van taken die nét een beetje ingewikkelder zijn dan wat ze zelf al kunnen. Hij noemt het de zone van de naaste ontwikkeling. Door het kind te helpen bij wat het nog net niet kan, doet het nieuwe vaardigheden op die het later zelf kan inzetten. Win-win, lijkt me.

Q: Welke taakjes zou jij je kinderen (eventueel met hulp) kunnen laten uitvoeren?

"Geef een blij kind geen ijsje".
Acteur Jack Black deed bovenstaande uitspraak ooit tijdens een interview.

Ik kan 'm geen ongelijk geven: wanneer je kinderen gelukkig zijn, hoef je daar geen extraatje aan toe te voegen. Laat ze gewoon met rust. Bemoei je niet met hetgeen waarmee ze bezig zijn (huiswerk, knutselen,...), want je ontneemt hen op die manier niet enkel zelfstandigheid, je ontneemt jezelf ook... een moment van rust.

En wees gerust: ze komen je snel genoeg weer iets vragen. 😊

Q: Gun jij jouw kinderen die zelfstandigheid én jezelf die rust?

Wat afstand nemen van je telefoon is één van de krachtigste veranderingen die je in je leven en in je ouderschap kunt doen.

Toegegeven, het viel hier ook al voor: ik was én aan het avondeten bezig én Arthur vroeg me iets én ik hoorde een bliepje op mijn telefoon. Teveel dingen op te korte tijd die voor ontploffingen kunnen zorgen. Dat bliepje, dat kan wachten, geloof me.

Smartphones in onze buurt zijn een bron van allerlei soorten stress. Hoe zou het zijn met...? Wat is er gebeurd in...? Waarom heeft ... nog niet teruggebeld?

Leg.
Je.
Telefoon.
In.
Een.
Andere.
Kamer.

Het voelt lastig om er afscheid van te nemen, I know. En da's niet omdat we kwetsbaar zijn of zwak, da's omdat de apps die er op staan, ontworpen zijn om onze aandacht te trekken en die erbij te houden.

Moet je je smartphone nu zomaar door het raam gooien? Tuurlijk niet! Je kan misschien wel iets met één van onderstaande tips, da's minder duur dan een nieuwe smartphone. 😀

💡 Relax. Je hoeft niet onmiddellijk op elk berichtje, op iedere mail of of elk whatsappje te reageren. Je kan het ook later lezen.
💡 Verwijder afleidingen. Scroll eens door je apps. Waarschijnlijk heb je er wel enkele staan ter afleiding. Bij mij was dat 2048. Ik zwierde 'm er af, want er ging best wel veel tijd naartoe.
💡 Demp (bijna) alle meldingen. Op die manier geef je je hersenen ruimte voor wat er wél toe doet.
💡 Gebruik je telefoon niet overal voor. J*p, ik weet het, je kan to do-lijstjes op je telefoon noteren, je kan 'm gebruiken als radio én om heelder verhalen op te lezen. Maar weet je, het is niet omdat het kan, dat het ook zo moet. Pen & papier, een radio en een boek/krant/... zijn mooie alternatieven.
💡 Plan tijdsblokken in waarin je kunt losgehen op je telefoon.

Wat het einddoel is? Dat bepaal jij zelf. Weet gewoon dat, wanneer je minder tijd voor je smartphone voorbehoudt, dat er automatisch meer "verbindingstijd" vrijkomt. En daar is iedereen bij gebaat.

Q: Welke app zwier jij van jouw telefoon?

Dit. 🧡

Q: Hoe zit het met jouw standards en boundaries?

Ken jij de 3 V's voor het ideale groeiklimaat bij kinderen?

🌱 Veiligheid
🌱 Vertrouwen
🌱 Vrijheid

Maar Annick, hoe doe je dat dan precies?

➡️ Veiligheid
💡 Zorg ervoor dat je kind zich goed voelt bij de personen die hem/haar omringen.
💡 Laat je kind zichzelf zijn.
💡 Stomp emoties en gevoelens niet af.

➡️ Vertrouwen
💡 Zorg ervoor dat je kind met al zijn/haar kleine en/of grote problemen bij jou terecht kan.
💡 Stel vertrouwen in wat je kind kan/kent.
💡 Leer je kind dat fouten maken, mag.

➡️ Vrijheid
💡 Laat je kind zelf beslissingen nemen.
💡 Geef je kind ontplooiingskansen door ze af en toe te laten experimenteren.
💡 Vrijheid heeft ook grenzen. Baken ze samen af.

Q: Kende jij de 3 V's al?

Horen doe je met je 👂 en luisteren met je 🧡.

J*p, er zit wel degelijk een verschil op. Iets horen is niet meer of minder dan geluiden detecteren. Luisteren echter is veel actiever, het vraagt bewuste aandacht en concentratie. En daar ontbreekt het ons soms aan, want ja, die ochtendrush en die deadlines op het werk en en en...

Er zijn tal van redenen waarom we niet altijd tot luisteren komen:
🌀 We voelen ons ongemakkelijk wij wat onze gesprekspartner vertelt.
🌀 Het ontbreekt ons aan geduld.
🌀 We zijn niet oprecht geïnteresseerd in wat de ander te zeggen heeft.
🌀 We hebben al een antwoord klaar vooraleer de ander uitgesproken is.
🌀 ...

Toch zijn er ook heel wat tips om naar een ander te luisteren. Here it goes:
💡 Vraag om herhaling als je iets niet (goed) begrepen hebt.
💡 Onderbreek de spreker niet en hou je mening nog even bij. (Moeilijk, soms. Oeps. 🙈)
💡 Probeer je emoties de situatie niet te laten overheersen. (Ook moeilijk, soms!)
💡 Toon oprechte belangstelling.
💡 Hou je aandacht bij het gesprek.

Q: Wanneer luisterde jij voor het laatst oprecht naar iemand?

Gewoon, naar aanleiding van gisteren. 🧡

Q: Wie is jouw goud?

Morgen is het complimentendag. Geen nood, je hoeft niet naar de winkel te rennen om één om ander cadeautje. Een complimentje volstaat. Liefst eentje dat gemeend is én met wat toegevoegde waarde als het even kan. 😀

De manier waarop we kinderen (en elkaar) complimenten geven, heeft een niet te onderschatten impact op hoe ze over zichzelf denken.

Een sh*tload aan complimenten (zoals daar zijn: Knap! Goed gedaan! Je bent een topper!) kan ervoor zorgen dat een kind een onrealistisch zelfbeeld krijgt, zichzelf daardoor te hoge verwachtingen oplegt én zich bijgevolg onzeker gaat voelen. En da's net wat we niet willen, toch?

Echte, authentieke complimenten zijn die complimenten die specifiek, duidelijk en concreet zijn.
Voorbeelden? Jazeker!

🌱 Ik vind het knap dat je opkwam voor jouw eigen mening, zelfs al vond je het niet makkelijk.
🌱 Fijn dat je de tafel gedekt hebt, nu kunnen we nog sneller aan tafel.
🌱 Hé, je hebt zonet zelf je veters geknoopt, dat heb je vlot gedaan.
🌱 ...

Q: Tag hieronder de persoon die jij een complimentje wil geven. 🧡

Het is iets wat ik regelmatig uitspreek, vooral weer wanneer ik die gedrevenheid merk, zijn competitiviteit, die impulsiviteit, maar ook die onzekerheid en faalangst.

Het is jou vast en zeker ook al overkomen dat je naar je kind kijkt en zo de mini-versie van jezelf ziet. Toch?
Die spiegel is niet altijd even fijn, want naast heel wat mooie dingen, kan je er soms ook minder fijne zaken zoals onzekerheid of (faal)angst in lezen. Kinderen spiegelen ons onbewust, ze nemen zaken over en maken hen die eigen.

Zo was er eens een klein meisje dat graag wat aandacht wou van haar vader toen ze van school kwam. Haar vader echter had een drukke dag achter de rug en wou gewoon wat rusten in de zetel. Telkens ze zijn aandacht zocht, vroeg hij haar om hem met rust te laten, want hij had een zware werkdag achter de rug. Hij werd boos en het meisje leerde als kind dat, als ze hem met rust liet, dat hij niet boos hoefde te worden en dat de sfeer in huis merkbaar beter was. Het meisje leerde wachten tot er wel tijd voor haar gemaakt werd. Op vandaag kan het zijn dat het meisje nog steeds braaf haar b***t afwacht bij haar vrienden, haar werkgever, haar partner,... tot zij misschien eens iets mag zeggen, bang om anders afgewezen te worden. Onbewust zullen haar kinderen die zaken later oppikken en dit later ook in hun dagelijkse leven inzetten.

Je kind is je spiegel, het spiegelt jouw pijnpunten zodat je de kans krijgt om ermee aan de slag te gaan. 🧡
Is dat nuttig? Wil je dat weten? I guess yes, want pas dan kan je er iets aan gaan doen en kan je het patroon doorbreken. Het vraagt vaak heel veel moed en doorzettingsvermogen om die "veilige manier van handelen" het hoofd te bieden. Tegelijkertijd biedt het heel wat perspectieven en nieuwe kansen. Mooi toch?

Q: Welke spiegel houdt jouw kind jou voor?

No words needed, swipe voor bewijs.

Q: Is het bij jou ook soms verdacht stil? En waarom?

"Kinderen opvoeden is geen sprintje, het is een marathon." 👟

Je bent er niet gewoon na pakweg twee, vijf of tien jaar klaar mee. Toch?
Maar euh, wat is dat eigenlijk, opvoeden? Tis een nogal ruime definitie. Ik hou het na wat opzoekwerk in verschillende boeken bij het volgende:
"Opvoeden houdt in dat ouders of andere zorgfiguren hun kinderen in hun ontwikkeling begeleiden tot ze zelfstandig kunnen meedraaien in de maatschappij."

Ik ben ervan overtuigd dat iedereen een andere invulling aan opvoeden geeft. En da's goed. Dat zorgt voor verschillen. En dat zorgt dan weer voor stof tot nadenken. 😉

Zit jij als ouder met je handen in het haar? Slide gerust into my DM's, stuur me een mail of bel (0493/19.53.31) en ik kijk graag samen met jou wat ik voor jullie kan betekenen.

Q: Welke waarden en normen geef jij jouw kind zéker mee?

Misschien zag je ze al ergens verschijnen, deze vier stippen. Vandaag wordt de (17de!) Week tegen Pesten afgetrapt.

🟠🟠
🟠🟠

Wist je dat 1 op 6 kinderen/jongeren in Vlaanderen het slachtoffer worden van pesten, gewoon door zichzelf te zijn? Sommigen schudden van het zich af, maar er zijn er heel wat die dit nog lange tijd met zich meedragen. Tijdens deze campagne maken we samen een vuist tegen pesten.

Ik hoop oprecht dat het jouw kind(eren) niet overkomt. 🤞

Niet ieder kind vertelt zijn/haar ouder zomaar dat het gepest wordt. Wel zijn er enkele signalen waaraan je kunt merken dat er misschien iets gaande is:
🌀 onrustig slapen
🌀 tekenen van stress, spanning
🌀 buik- en/of hoofdpijn
🌀 verminderde schoolprestaties
🌀 plots terug gaan duimzuigen/bedplassen,...
🌀 verminderd zelfvertrouwen
🌀 veranderd eetpatroon
🌀 verwondingen waar geen verklaring voor is
🌀 kapotte spullen waarvan je kind niet kan vertellen hoe het gebeurd is
🌀 ...

Wat als je kind je komt vertellen dat het gepest wordt?
💡 Luister naar je kind en minimaliseer het verhaal niet.
💡 Geef je kind de duidelijke boodschap dat hij/zij hier niet schuldig aan is.
💡 Zoek samen naar oplossingen. Steek je kind niet voorbij. Vanzelfsprekend wil je als ouder dat het pesten snel stopt. Let er op dat je kind weet heeft van hetgeen jij wil ondernemen.
💡 Ga je kind niet overbeschermen. Op die manier kan je het de indruk geven dat je twijfelt aan zijn/haar capaciteiten.
💡 Zorg voor jezelf. Als ouder ben je immers emotioneel betrokken en dat kan heel wat druk met zich meebrengen. Door er met iemand anders over te praten, geef je die druk niet terug aan je kind.

Q: Werd jij vroeger wel eens gepest?

Gras groeit pas als het vervuld is in al zijn basisbehoeften. Het gaat hier om een gezonde ondergrond, water, licht en voeding.

Met kinderen (én volwassenen) is het net zo. Ze kunnen pas gaan groeien en bloeien als alle basisbehoeften afgevinkt zijn.

Wat zijn dat dan, die basisbehoeften?
🌱 lichamelijke behoeften (eten, drinken, verzorging,...)
🌱 behoefte aan affectie (knuffels, warmte, liefde,...)
🌱 behoefte aan erkenningen bevestiging
🌱 behoefte aan autonomie (iets zelf kunnen/mogen doen)
🌱 behoefte aan veiligheid en duidelijkheid

In mijn praktijk zijn er verschillende ouders die regelmatig in de valkuil trappen van het vergelijken van kinderen. "Toen mijn oudste 6 was, deed hij zijn kleren helemaal zelf aan. Van de jongste moeten we dat niet verwachten. Die is liever lui dan moe." Graag maak ik hen duidelijk dat vergelijken van kinderen geen zin heeft. Soms moet je ook gewoon geduld hebben, net zoals met gras. Ieder kind heeft zijn eigen karaktertje en groeit en bloeit op zijn/haar manier.

Valentijnsdag vandaag, hoeraaaa! 🧡
Ik wens jullie alle liefde. Voor je lief, voor jezelf, voor je kinderen.

Maar nog meer dan Valentijnsdag? Vandaag wordt onzen Arthur negen. Negen, say whuuuuutt!?
Negen jaar moederen, met vallen en opstaan, met huilen, met lachen, met huilen van het lachen,... Negen jaar ontdekken, negen jaar onvoorwaardelijke liefde, negen jaar plezier, negen jaar vanallesennogwat. Op naar nog negen x negen jaar!

Q: Zet jij jouw liefste vandaag in de bloemetjes? Of is deze dag ook omwille van een andere reden bijzonder?

In voorgaande posts kon je al lezen wie bij mij terecht kan en waarom. Logischerwijze volgt nu ook nog hoe ik aan therapie doe. 😊

Bij therapie wordt al gauw aan praten gedacht, maar... niet iedereen is een prater. Mede daardoor is creatieve therapie uitermate geschikt voor kinderen, alhoewel ook volwassenen er baat bij kunnen hebben. In 2019 volgde ik een jaaropleiding creatieve therapie waarin er dieper ingegaan werd op de verschillende onderdelen.

Benieuwd naar welke soorten er voor handen zijn én naar welke vorm(en) mijn hart uitgaat? Lees gewoon tot het einde. 😁

🎨 Beeldende therapie: met verschillende materialen (papier, verf, klei,...) kan er aan verschillende persoonlijke doelen gewerkt worden.

🎲 Speltherapie: spel is dé taal van een kind. Door te spelen, krijgt een kind de mogelijkheid om gedachten, gevoelens, wensen,... te uiten, ervaringen te verwerken en te experimenteren met allerlei vormen van gedrag.

🎭 Dramatherapie: bij deze vorm van therapie wordt er gehandeld. Aan de hand van spel en fantasie kan er naar onderliggende problemen gekeken worden. Op die manier wordt er bijvoorbeeld aan zelfvertrouwen en sociale interactie gewerkt.

🎵 Muziektherapie: spreekt voor zich, toch? Bij muziektherapie kan er zowel actief (zelf muziek maken) als passief (beluisteren van muziek) met muziek "gespeeld" worden.

💃 Dans- en beweegtherapie: het eigen lichaam is hét expressiemiddel bij uitstek om aan therapie te doen. Op die manier kunnen emotionele blokkades doorbroken worden.

🌱 Tuintherapie: hierbij wordt vooral beroep gedaan op de seizoenen waarbij er processen van groei en vergankelijkheid aangeraakt worden.

Mijn favorietje? Speltherapie, zonder fout. En beeldende, op een gedeelde tweede plek met muziektherapie.

Q: Welke vorm draagt jouw voorkeur weg?

Hoe waar is dit? En hoe ver zijn velen onder ons hiervan verwijderd?
Maar hey, ook in onze geïndividualiseerde samenleving zie ik prachtige initiatieven ontstaan waardoor mensen terug samen kunnen komen.

Meer weten? Ga snel even een kijkje nemen op de socials van Lynn Geerinck want zij zette zowaar een tinder voor ouders op poten.
Ook goesting om samen met anderen van village-date te doen? Inschrijven is de boodschap. En wie weet, zien we elkaar binnenkort in onze tuin. 😊

In de vorige post kon je lezen wie er bij mij terecht kan, in deze post vertel ik je meer over waarvoor je bij mij terecht kan.
Ik maak graag een onderscheid tussen kinderen/jongeren en ouders.

Kinderen en jongeren begeleid ik graag bij
🌱 Sociaal-emotioneel welzijn
🌱 Omgaan met angsten
🌱 Omgaan met grenzen
🌱 Faalangst
🌱 Omgaan met verdriet en verlies
🌱 ...

Ouders sta ik graag bij bij
🌱 Omgaan met driftbuien van kinderen
🌱 Omgaan met de emoties
🌱 Ondersteunen van de zelfstandigheid van je kind
🌱 Grenzen stellen
🌱 Opvoeden zonder straffen en belonen
🌱 ...

Zit jouw kind/jij met iets wat niet in dit lijstje voorkomt? Contacteer me gerust, we kunnen samen kijken naar wat ik voor jou kan betekenen.

Hoe ik precies aan het werk ga, dat lees je vrijdag. 😊

Verschillende gezinnen vonden de weg naar de praktijk al. Dat dat deugd doet aan mijn hartje, da's een understatement.

Wie kan er bij mij terecht, vraag je je af?
🧡 Kinderen
🧡 Jongeren
🧡 Ouders
🧡 Gezinnen

Hoe je mij kan bereiken?
Hier, via de socials. Logisch. 😊
En via deze wegen:
☎️ 0493/19.53.31
📧 [email protected]
🏡 Broeckstraat 78, Gavere

Waarvoor je bij mij terecht kan? Dat lees je in één van de volgende posts.

De quote van vandaag is er eentje van Bréne Brown.
Wat!
Een!
Dame!
🧡

En eigenlijk behoeft hij niet veel extra uitleg. Behalve dit: doen. En liefst wat meer dan gisteren. Of de dag daarvoor.
Thank me later.

Q: Op een schaal van 0 tot 10; hoe lief was jij afgelopen week voor jezelf?

Een herkenbaar dingetje toch, die versnellingspook? Toch als je met een handgeschakeld voertuig rijdt. 😄

Niet enkel met je 🚗 moet je schakelen, maar ook in relaties.
Stel je voor: ik doe na een drukke werkdag nog snelsnel boodschappen en haal daarna Arthur in de naschoolse opvang op en zit ondertussen met mijn hoofd eigenlijk al bij mijn kookplaten en het valt me in dat ik ook nog mijn mails moet checken, en en en... Op zo'n momenten zit in nog in vijfde versnelling en is het onmogelijk om in verbinding te gaan met uk, die misschien in tweede of derde versnelling zit. Als ouder ben je genoodzaakt om te vertragen als je echt wil verbinden.

Dat vertragen, da's iets wat kinderen ons leren, hoe mooi is dat? Hoe dan, vraag je je af?
Wel, doordat de hersenen van een kind nog niet volledig uitgerijpt zijn (dat zijn ze pas op 25 jaar, jawel), verwerken ze informatie niet zo snel. Door je als ouder aan je kind(eren) aan te passen, zorg je voor een (h)echter contact.

Loopt zoiets onmiddellijk van een leien dakje? Nee, ik dacht het niet. Lukt dat altijd? Nee.
Maakt jou dat een minder goede ouder? Nope, ook niet. Het maakt ons mensen.
Zoals bij zoveel dingen: oefening baart kunst.

Q: Wanneer schakelde jij voor het laatst? En waarom?

Wist je dat het vandaag..... wereldknuffeldag is?

Knuffels zijn - net zoals voeding en slaap - een primaire levensbehoefte. Baby's worden niet voor niets op het ontblote bovenlijf van papa/mama gelegd.

En weet je hoe hoe hard we het misten in het voorjaar van 2020, dat knuffelen? Het heeft dan ook tal van voordelen:
🌱 Je wordt er rustig van.
🌱 Het helpt tegen stress.
🌱 De opname van dopamine wordt verhoogd. Deze neurotransmitter zorgt ervoor dat we ons tevreden en gemotiveerd voelen en wordt ook wel eens het gelukshormoon genoemd.
🌱 Knuffelen verzacht de pijn.
🌱 Het versterkt je immuunsysteem.
🌱 Knuffelen is helemaal gratis.

Q: Wie trek jij vandaag eens extra dicht tegen je gilet?

*stopt nog snel wat 🍫 in haar mond, vlak voor het avondeten*
*kruipt - alweer - veel te laat onder de wol*
Oeps.

Q: Welke afspraak lapte jij onlangs aan jouw laars?

Toegegeven, hij is niet altijd even goed in balans, die weegschaal van mij. Het schaaltje "zorg dragen voor de kroost" weegt soms zwaarder door dan het schaaltje "zorg dragen voor mezelf".

Beetje bij beetje leer ik het wel, hoor. Want weet je, eigenlijk kan je pas écht zorg dragen voor een ander als je zorg draagt voor jezelf.

Hoe ik dat doe?
🌱 Op mijn alleenen een toerke wandelen
🌱 Luidop meekwelen met mijn favoriete foute plaat
🌱 Luisteren naar wat ik écht nodig heb
🌱 Stoppen met people pleasen
🌱 Dingen waarover ik geen controle heb, loslaten

Q: Hou jij jouw weegschaal een beetje in evenwicht? Hoe? Laat het hieronder gerust weten en inspireer elkaar.

Ik heb het regelmatig over afgestemd opvoeden. En neen, da's niet hetzelfde als grenzeloos opvoeden. Wat. Men. Ook. Mag. Beweren.
Want zonder grenzen ontstaat er chaos, onduidelijkheid en onveiligheid. En laat dit nu net zijn wat we niet willen, toch?

Grenzen zorgen voor
🌱 Duidelijkheid
🌱 Structuur
🌱 Groei
🌱 Ontwikkeling
🌱 Leerkansen
🌱 Veiligheid

Q: Ken jij nog andere voordelen van grenzen?

Ik kwam deze quote al op verschillende plaatsen tegen. Oorspronkelijk in en ik sloeg 'm onmiddellijk op. Want iets met een waarheid en een 🐄 enal. 😀

In mijn job als pedagogisch coach kom ik regelmatig in kinderdagverblijven. Zo was er enige tijd geleden een een begeleidster die me meldde dat ze het lastig vindt dat de kinderen keer op keer op tafel willen kruipen. Terwijl ze me het vertelt, zit ze... Jawel, zelf op tafel.

Kinderen doen wat je doet, sowieso. Daarom is voorleven zo belangrijk, het is - imo - het krachtigste opvoedmiddel dat er is. Je kan kinderen heel wat vertellen en alles gaan uitleggen, maar ze leren het meest van wat je doet. Gaan jullie thuis liefdevol met elkaar om, kunnen jullie dingen rustig uitpraten,... Wees maar zeker dat je kind er iets van opsteekt. Het omgekeerde geldt ook: wordt er vaak tegen elkaar geroepen? Ook dan leert je kind daar iets van.
Aan ons om te kiezen hoe we onze voorbeeldfunctie invullen.

Hoe dan?
💡 Wees je bewust van je eigen gedrag.
💡 Wees een rolmodel.
💡 Wees geloofwaardig.
💡 Wees écht.

Gogogo! Mijn support heb je!
En loopt het toch ergens spaak? Laat me gerust iets weten, zodat we samen onderweg kunnen.

Q: Hoe doe jij aan voorleven?

"Goooh, Turie, kan je niet wat rustiger zijn?", denk ik soms als hij weer eens als een springbal in huis rondstuitert. Bon, het kind heeft het van geen vreemden... 😀 En ik vermoed dat ik lang niet de enige ben met een stuiterkind in huis. Toch?

Het goede nieuws? Je kan je kind ondersteunen om rustig te worden.
Hoe? Lees snel verder!
💡 Zorg voor regelmaat.
💡 Kijk en luister naar je kind.
💡 Zorg voor voldoende beweging.
💡 Zorg voor voldoende ontspanning.
💡 Geef je kind keuzes.

Wat ook helpt, is mediteren. J*p, ook met kinderen. Er zijn verschillende voordelen aan verbonden:
🌱 Je kind leert ontspannen.
🌱 Het concentratielevel van je kind stijgt.
🌱 Je kind leert focus houden.
🌱 De nachtrust van je kind verbetert.
🌱 Je kind leert bewuster omgaan met emoties.
🌱 Stress en angst verminderen zienderogen.
🌱 ...

Q: Hoe krijg jij jouw koters rustig?

Ik ben lang niet de enige die het doet...
een woord voor het komende jaar kiezen.

Dit jaar wordt het...
GROEI.

🌱 groei op persoonlijk vlak: mezelf verder blijven ont-wikkelen door te lezen, door opleidingen te volgen,...
🌱 groei in mijn eigen ouderschap: kinderen opvoeden is namelijk geen sprintje, het is een marathon. En ik ben niet perfect, dus ook hier zijn groeimogelijkheden.
🌱 groei met de praktijk: mezelf duidelijker profileren, mijn socials bijhouden, samen met nog meer ouders/kinderen/jongeren/gezinnen onderweg zijn, workshops aanbieden,...

Q: Wat wordt jouw woord van 2022?

Eerlijk? De appel valt niet zo ver van de boom hier. Ik was als kind ook steeds aan het praten, oeps. 🙊

Q: Hoe zit het bij jullie?
Reageren met een
❤️ = likewise
😮 = stille kinders hier