Pedagoge Lynn Geerinck

En toen was het weer... lezingenseizoen! 🌞

Wie graag eens langskomt (of vanuit de zetel meevolgt), hierbij het lijstje waar je me dit voorjaar zoal kan terugvinden:

- Vanavond ben ik met ‘Goed omringd’ het voorprogramma van op het buurtfeest van
- Zaterdag 24 februari ben ik om 13u30 te gast bij de lieve dames van het te Maldegem.
- Vrijdag 1 maart sta ik met ‘Goed omringd’ op het event ‘SamenWijs’ van in de KAA Gent Arena om 11u
- Dinsdag 5 maart geef ik de webinar ‘Zelfzorg in tijden van ouderschap’ voor .
- Woensdag 24 april sta ik met ‘Goed omringd’ in de om 20u
- Op donderdag 2 mei geef ik de lezing ‘Goed omringd’ in Achterbroek voor de buurtwerking van , om 19u30
- Dinsdag 14 mei sta ik met ‘Goed omringd’ bij , 20u.
- Woensdag 15 mei sta ik met ‘Goed omringd’ bij Lichtervelde, 19u30
- Donderdag 16 mei sta ik met ‘Goed omringd’ in om 20u
- Op dinsdag 21 mei sta ik dan weer in Gavere met ‘Goed omringd’ voor de gemeentelijke dienst voor onthaalouders
- ‘s Anderendaags, op woensdag 22 mei, breng ik ‘Goed omringd’ bij de in Brugge
- Donderdag 23 mei is’t een thuismatch in mijn eigen 20u - Goed omringd
- Maandag 27 mei breng ik ‘Goed omringd’ naar Stabroek, 20u
- Dinsdag 28 mei sta ik met ‘Goed omringd’ in de , 20u
- Woensdag 29 mei tenslotte breng ik ‘Goed omringd’ in Huldenberg, 20u

Alles valt nog eens na te lezen op mijn website www.lynngeerinck.be!

Het wordt een hele klus máár het geeft ook ontzettend veel energie om het verhaal van netwerkversterking overal in Vlaanderen te mogen gaan brengen. Zeker nu het project ‘Village dates’ de komende maanden een vlucht vooruit zal nemen.

Hopelijk tot dan!?

Delen is lief (vooral voor de organisatoren) 🙏🏼🤎

Soms overvalt me wel eens de gedachte dat, als ik voor thuisonderwijs zou kiezen, ik dít niet telkens zou hoeven te doen… Reguleren. Oftewel: mijn kids weer zuurstof geven om de volgende langdurige afwezigheid van mama aan te kunnen. Want zeg nou zelf… In onze maatschappij zijn kinderen en ouders van elkaar verwijderd tijdens de gouden uurtjes van de dag. Wat we samen krijgen, zijn de kruimels: de ochtendrush, de avondrush en de weekends (of vakanties) vol hobby’s, buitenschoolse opvang en sociale verplichtingen. En dan heb ik het nog niet over co-ouderschap-regelingen!

En nee hoor, dat thuisonderwijs, dat ga ik nooit écht doen. Ik ben te graag nog al die andere rollen - naast mama zijn. En ik ben graag onderdeel van ‘kind-systemen’: een fijne scholengemeenschap, een warme kinderopvang, een leuke jeugdbeweging… De village die wij (oa via de school) binnen krijgen, de buren, de vriendschappen… da’s ongelofelijk ondersteunend. Dus we blijven hier dan gewoon nog even reguleren éh: mijn zenuwstelsel aanbieden om het hunne tot rust te brengen, tot de kindjes oud genoeg zijn om daar zelf (steeds meer) in te slagen.

📷:

Als ouder heb je vóór 8u ‘s ochtends meestal al behoorlijk wat avonturen meegemaakt.

Fijne vrijdag y’all 👋

We hadden vroeger wel een speelgoedkeukentje in huis, maar in de loop der jaren begon dat toch wat in de weg te staan. Mijn visie op speelgoed is hier ook veranderd. Ik zie mijn kinderen vaak met gewone ‘echte’ dingen spelen (denk: jagen, verzamelen en opvoeden 😏). Dus een aantal grote energievretende stuks werden hier geëlimineerd. Zoals het keukentje.
Vaak gaat het trouwens om zaken die weinig tot de verbeelding overlaten. Zoals het lego-aanbod van tegenwoordig: je handleiding volgen en kláár. Nix geen tijdvergeten spelen meer aan…
Vandaag voelde ik bij Nim goesting om in het kook-thema te duiken. Dus we scharrelden twee omgekeerde Colruyt bakken bij elkaar die een kookeiland vormden. We hadden ook nog servetringen in de vorm van appeltjes in huis. Een gewoon mes en snijplankje, een koekjesoventje van één of ander spel, niet bij elkaar horende kookshort en -muts en allerlei plastic etenswaren (no fanciness at all).

Uren spelplezier. Voorlopig althans. Morgen mag ze gerust weer wat anders doen. Het is echt zó opgeruimd 👌🏼

Wat ging bij jullie zoal de deur uit ?

While we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about 🤎

Ondanks de sneeuw en het ijs kleurt Vlaanderen warmer dan ooit! 🤎

Het project ‘Village Dates’ telt intussen bijna 2000 deelnemers. Tijd voor een beetje geschiedenis…
Na het schrijven van mijn eerste boek ‘Goed omringd’ ontving ik zó ontzettend veel reacties van ouders. Mensen schreven me dat het waar is, dat we villageloos zijn vandaag, en dat dit elke dag pijnlijk duidelijk wordt. Dat kleine kinderen zich vervelen achter hun vier muren of hun tuinomheiningen. Dat een scherm een mede-opvoeder werd. En niet alleen kinderen, maar ook ouders hebben te weinig (gespreks)partners waarmee ze samen de golven van die pittige tropenjaren kunnen trotseren. Na woorden volgen vaak daden. Dus werd er een idee geboren. Ik nodigde andere ouders uit in de zomer van 2021 om langs te komen bij mij thuis en daarna nog eens in een park. Volwassenen babbelden en kinderen scharrelden. Het was mooi. Het was warm. Het was verbindend. Dit hoefde heus niet enkel bij mij thuis. Dit kon overal. Het project ‘village dates’ was geboren.

It takes a ‘village date’ to raise a child!

Lang verhaal kort: intussen zijn we met zo’n 2000 ouders over heel Vlaanderen. Groepen gelijkgestemde ouders organiseren zich informeel - de ene groep doet dat al wat succesvoller dan de andere. Maar allemaal hebben ze één ding gemeen: ze willen niet de enige volwassene zijn in het leven van hun kinderen. Ze willen steun en raad en plezier vinden bij elkaar.

We bouwen samen aan een lokale roedel gelijkgestemden (naast de ouwe getrouwen zoals familie uiteraard - maar familie woont niet meer altijd in dezelfde buurt, is vaak nog aan het werk óf denkt al eens anders over opvoeding). Vragen als: ‘Wie gaat er woensdagnamiddag mee naar de speeltuin? Welke zomerkampen zijn de beste? Welke luizenshampoo raden jullie aan? Wie wil vanavond efkes met mij gaan wandelen want mijn zenuwstelsel moet tot rust komen?’ zijn nóóit misplaatst in een village groep - eerder standaard.

Het project is op korte tijd zó succesvol geworden en dus ook zó hard gegroeid, dat ik het niet meer alleen kan managen. Het project verdient meer aandacht. Ik zocht en vond hulp bij partners. Welke partners dit zijn en hoe de taken precies verdeeld zullen worden, wordt momenteel nog een beetje uitgezocht en vertel ik jullie dus graag een volgende keer. Maar lieve vrienden, wát een energie is er hierdoor vrijgekomen!

‘Village dates’ staat aan de vooravond van een geweldige doorstart. Het project zal echt de hoogte in getild worden. We gaan ouders in Vlaanderen terug een village geven.

Wat betekent dit nu concreet?

Momenteel werken we onze achterstand weg en matchen we alle nieuwkomers aan een lokale village groep. Sommige mensen wachten al enkele maanden op een reactie (écht sorry).
We duiken wat dieper en gaan de lokale groepen bevragen naar hun noden en wensen. We bouwen een platform waarop we Village Dates kunnen laten draaien. We zoeken extra partners om het project een communicatieboost te geven. And last but not least: er ligt ook een levensecht ‘Village Festival’ in het verschiet. Ambitieuze visionairen met goede ideeën mogen zich trouwens altijd melden!

Houd mijn pagina dus zeker in de gaten voor meer info!

Ken je nog mensen die deel willen uitmaken van een lokale village groep? Deel gerust deze post in jullie story. Samen gaan we voor meer verbinding met elkaar!

Ik wens dat jullie elkaars Netflix-serie worden:
Vul elkaars leven met spannende verhaallijnen en interessante plotwendingen.
Sprokkel wijsheid bij elkaar. En gun je kinderen hetzelfde.”

Bel je village en ga samen in de sneeuw spelen! ❄️


Inschrijven via www.lynngeerinck.be/village-dates

Als een kind het lastig heeft en de ouder trekt het niet meer, dan gebeurt het wel eens dat’ie ontploft. Wij volwassenen hebben natuurlijk óók een zenuwstelsel, en dat raakt evengoed gedereguleerd (zeker in tijden van isolatie van clan en stam, ons village-loze bestaan waarbij er niet meteen ondersteuning aanwezig is om die constante stroom aan behoeftes en emotieregulatie bij kinderen te helpen begeleiden).
De polyvagaal theorie leert ons dat dit ‘ontploffen’ een zeer primaire reactie is, een overlevingsrespons (je weet wel, fight flight freeze en co). De taak van het autonome zenuwstelsel is immers om ervoor te zorgen dat we overleven op momenten van gevaar en opbloeien in tijden van veiligheid. Om te kunnen overleven, moeten we bedreigingen kunnen herkennen en moet er een overlevingsrespons worden geactiveerd. Om dat opbloeien mogelijk te maken, kunnen we - zeker in deze tijden - best proberen om onze overlevingsresponsen wat af te remmen (want zeg nou zelf, we komen nog amper sabeltandtijgers tegen in onze nabije omgeving, al is een drieste peuter er niets tegen 😆), zodat sociale betrokkenheid mogelijk wordt. Dit vraagt niet alleen wat oefening en beheersing, dit vraagt voorál: investeren in je village en rust inbouwen.

Volgende keer kan je dan zeggen:
‘Lieverd, ik zie dat je het moeilijk hebt. Ik snap het. ‘t Is veel geweest éh, al die feestjes. Al dat aan tafel zitten. Die sociale verplichtingen. Die overdaad aan cadeaus waar je geen beginnen aan ziet. Je was je gekend ritme een beetje kwijt éh? Ik begrijp het als je dan wat overprikkeld raakt. Vanaf morgen begint de school terug. Dan komt de structuur terug. Dat zal je deugd doen. Echt, ik snap het. Kom maar even rustig hier. Laat dat boze gevoeltje er maar uit stromen. Ik ben bij jou, ook als het lastig is. Ik ga niet weg. Neem de tijd die je nodig hebt om je vrolijke zelf weer te vinden. Ik hou van jou’.

En ohja, je zegt dit tegen jezelf éh 😏
(Dan zeg je dat vanzelf ook zo tegen je kind)

Meer lezen over de polyvagaal theorie, de werking van het brein, emotieregulatie, afstemmen op behoeftes en … afgestemd opvoeden in het algemeen? Koop mijn boek ‘Wie zorgt er voor mijn kind?’ (.be)

Zeg niet: ‘Zit daar nou een kindje Jezus in een wasmand?’
Maar zeg: ‘Oh, wat artistiek!’

Jaarlijks topfeest dit, met 3 Leroytjes in huis… 🌟

Fijne ! 👑 👑 👑

Mood of the day 🤎

Metaforen gebruiken bij kinderen helpt!
Zo kan je een temperamentvol kind vertellen dat er een vlammetje in hem/haar huist. In plaats van zo’n drukdoend kind aldoor te berispen, op de vingers te tikken of zelfs te straffen, kan je het ‘vlammetje’ prijzen. Natuurlijk heeft zo’n vlammetje ook een handleiding. Ook dat kan je met je kind bespreken. Ik zeg regelmatig tegen Nim dat ze wild is, en dat bedoel ik positief - dat weet zij. Ik hou van haar temperamentvolle, wilde en rebelse aard. Ze weet wat ze wil. Ze loopt niet altijd netjes in de pas. Een handige eigenschap waardoor ze handig van zich af kan bijten. Ik vraag haar echter ook om haar vlammetje af en toe te temperen, wanneer het minder gepast is. Meestal is ze dan inschikkelijk, omdat ze op andere momenten weinig restricties krijgt. Ze weet ook dat haar vlammetje graag buiten is. Dan laat het haar rennen, klimmen en springen.
Ook bij rustige kinderen kan je metaforen gebruiken. Tos is als water. Hij is rustig en invoelend, maar wanneer het stroomt, zit hij plots helemaal in flow. Hij weet het vuur van z’n zus ook vaak handig te temperen (naar hem luistert ze heel goed). Rie is lucht: met haar hoofdje in de wolken, aldoor aan het spelen en fantaseren. Daarnaast heb je ook aarde-kinderen: standvastig, goed geaard, nauwkeurig, echte doeners!

Welke types heb jij in huis?
En werken jullie ook met beeldspraak?

Regen of geen regen, ze moesten eens buiten 🥴

📷:

Wij wensen jou
stille nacht en lekker zacht
naast ondergoed ook nieuwe moed
een nieuw jaar zonder ‘t ouwe
twee ogen vol vertrouwen
Ja alles
wat zogenaamd niet kan
daar wensen we jou het meeste van

Lynn, Marijn, Tos, Rie & Nim 🎄

I can buy myself flowers 🌺

Gisteren zei Nim (4): ‘Mama, weet je wat ik écht niet fijn vind? Dat volwassenen nooit iets krijgen in de winkel, zoals kinderen. Wij krijgen af en toe ergens een snoepje of een sandwich. En jij krijgt dat nooit, mama. Ik vind dat niet eerlijk’.

Boenk erop. Ik wil al mijn hele volwassen leven spelen, een sneeuwman gaan maken als het sneeuwt, diertjes kopen in de dierenwinkel ipv er gewoon naar te kijken, de snoepjes en de chocolade van Sinterklaas metéén opeten ipv ze te sparen, in zee springen, koekjes bakken wanneer daar geen tijd voor is, mijn jas náást de kapstok leggen en ja, graag ook een sandwich krijgen bij de bakker. Maar ergens onderweg hebben wij, volwassenen, dit afgeleerd. Want als volwassene hoor je verantwoordelijk en netjes te zijn.

Dankbaar dat mijn kinderen mijn eigen kleine kindje iedere dag toefluisteren 🔥

(Foto van enkele jaren geleden). The queen and the princesses 🤎

6 december 2023, wát was je veelzijdig ! 🤎⭐️

Advent is begonnen… Tijd om naar binnen te keren 🤎

Team ‘first snow’ ❄️ ⛄️

Ben jij een leerkracht? Of kan jij me het emailadres van een leerkracht bezorgen? Reageer dan onderaan dit bericht met je favoriete emoji (👌🏼 is de mijne). Ik neem dan in pm (Private Message) contact met je op. Want ik wil mijn verhaal graag ook naar scholen brengen. Hetzij naar leerkrachten, hetzij naar ouders. Over hoe we vandaag massaal één of andere vorm van ‘village-armoede’ beleven. Hoe we goed voor onszelf kunnen zorgen door ons met anderen te verbinden. Over afgestemd opvoeden, ja dat ook graag. Hoe je kinderen nou in godsnaam kan disciplineren zonder te straffen en te belonen. Hoe je ook zonder gedragscontrolerende technieken tot verbinding komt. Neen, geen spiekpietjes of dreigementen over de zak van Sinterklaas. Maar alles over verbinden, reguleren, logische consequenties, het stressraam en zoveel meer. Scholen… here I come!

Het lijkt wel alsof wij, Westerlingen, met z’n allen in onze hoofden zijn gaan wonen. Iets voelen of een traan? Dan wuiven we die snel weg met boodschappen als: ‘Sorry, ik liet me even gaan’ of ‘ohnee, mijne mascara’. We hebben allerlei trucjes gevonden om de connectie met ons lijf op afstand te houden. Alcohol, shoppen, schermtijd of druk bezig zijn. En ja, dat laatste… daar deed ik graag aan mee. Want zo gaat het nou eenmaal. Je kan op je werk toch moeilijk zeggen ‘Wat was het rustig vandaag’!? Druk bezig zijn, geeft blijk van professionaliteit en succes. Of althans, zo kijken we daar met z’n allen naar. En dat wil ik niet meer. Even gepassioneerd? Ja zeker! Een duidelijke en ijzersterke missie rond ‘village-opbouw’ en afgestemd opvoeden? Yes please! Maar ‘druk druk druk’? No, thanks. Genoeg gerend en mezelf meermaals voorbij gelopen.
In de loop van de komende maanden lever ik mijn bedrijfswagen in en ga ik minder ‘werken’ (volgens de economische definitie die wij eraan geven, dus het hoofdberoep). Dat betekent iets soberder leven. Maar dat betekent ook meer zuurstof, tijd voor mezelf, mijn man, mijn kinderen, mijn familie en vrienden… én voor de verdere uitbouw van mijn praktijk als pedagoge, systeem- en gezinscoach. Ik zet de deuren hier wagenwijd open voor mensen die nood hebben aan een babbel, over de opvoeding van de kinderen, (hinderlijke) patronen uit het familiesysteem, netwerkopbouw of nou ja, om het even wat. We bekijken samen jouw vraagstuk en bepalen een pad 🙏🏼

Ik heb er zo ontzettend veel zin in om jullie hier te ontvangen. Om mijn kersverse praktijk alle kansen te geven, doe ik een actie (het samenvallen met Black Friday berust op louter toeval). Wie een kennismakingsgesprek boekt vóór eind maart 2024 betaalt slechts 50 euro/u (ipv 65 euro).

Boek een plaatsje in mijne zetel via www.lynngeerinck.be/coaching 👌🏼

Delen is lief 🙏🏼

“Het leven is een feestje. Je moet enkel nog zelf de slingers ophangen”.

Rie is bijna jarig en ontving vandaag haar vriendjes en vriendinnetjes. Mijn innerlijk kindje vierde mee.
Ik vond het leuk om de hele dag met Rie bezig te zijn. Herinneringen bouwen nou ze nog klein genoeg is om daar helemaal ontvankelijk voor te zijn 🤎

Vinden jullie die kinderfeestjes leuk of eerder overprikkelend? Of allebei? 😇

‘Een leuke extra’, aldus minister Diependaele. Zo omschreef hij vanochtend de sociale en pedagogische functie van de kinderopvang. Rest ons dus enkel nog de economische functie: ouders aan het werk krijgen. Het hamsterwiel in, kolven en zwijgen! Dit is hoe Vlaanderen omgaat met z’n gezinnen. Een schande vind ik het! Een kaakslag voor alle kinderbegeleiders, onthaalouders, pedagogische coaches en omkaderingspersoneel in onze mooie en warme sector. Zó ontzettend waardevol werk wordt er dagelijks geleverd. Op de vraag ‘Wie zorgt er voor mijn kind?’ kennen wij het antwoord al héél lang: professionele, warme mensen met een hart voor kinderen. Daar kunnen onze beleidsmakers nog iets van leren…
be

Een halfuurtje voorlezen in de klas van Rie kostte me een fietstochtje van 24 km. Het was fantastisch. Net zoals ik ambitieus kan opgaan in tijden vol lezingen, boekvoorstellingen en symposia, kan en wil ik ook met datzelfde voortstuwende enthousiasme ruimte inbouwen voor mijn gezin. Rie barste van trots naast haar mama op de voorleesbank. En Nim rekende erop dat ik haar óók minstens twee knuffels kwam geven. Het is telkens weer zo magisch om even deel te mogen uitmaken van hun wereld.
Hoe gaat dat in andere scholen? Ken jij de klascultuur of klassfeer van de klas van je kind? Kan je daar een steen verleggen indien nodig?

Daily reminder 🤎

Deze avond werd ons boek ‘Wie zorgt er voor ons kind?’ officieel voorgesteld 🙌🏻

Ik mocht weer doen wat ik het allerliefste doe. Praten over afgestemd opvoeden. Dat we onze huidige kinderen wat anders te bieden hebben. Over emotieregulatie, driftdraakjes, gebroken koekjes, krokodillen in ons hoofd, stressramen, grenzenkaders en zoveel meer. Het verhaal is nog lang niet uitverteld.

‘Of ze ‘crèche’ mochten spelen’, vroegen ze. ‘Natúúrlijk’, zei ik, ‘maar dan wel met 18 baby’s. Want zo is het pas écht zoals in’t echt’.

Dat vonden mijn meisjes wel érg veel. We hebben overigens niet genoeg po**en. Dus we hielden het bij 11. Maar amai, zelfs met 11 po**en spelen was al pittig, aldus onze meiden hier. Ze waren er de hele namiddag zoet mee. Uiteindelijk belden ze maar alle moeders op. De kinderen huilden teveel. Ze mochten ze weer komen halen… 🤪


Bedankt, sterkmakers 💪🏻
ledoux .be

Eenvoudig herfstig knutselprutsel …

Mensen uit (groot) Gent en Merelbeke, en mensen van overal in Vlaanderen die graag eens de trein nemen op vrijdagochtend… 🤪lees vooral verder!

Iedere vrijdag tussen 7u en 9u30 kan je mijn man Marijn terugvinden aan het station van Merelbeke. Met de lekkerste quality coffee enerzijds en - voor wie niet graag koffie drinkt (😇) - Chai Latte of verse gember/munt/citroen -thee anderzijds. En een koffiekoekske dabei uiteraard. Marijns missie is om mensen te verbinden via een ‘potje kaffee’. De beste baseline éver is dan ook de zijne: ‘Blending people’.

Dus wie nood heeft aan een goe babbeltje en gewoon eens iets voor zichzelf wil doen: allen daarheen 🤎

Iedere vrijdagochtend aan Merelbeke station!
Ook in te huren voor uw feesten 👌🏼

Ps: Scroll naar foto 3 voor de fanclub van het eerste uur 🤎

Vandaag mocht ik weer doen wat ik het allerleukste vind… babbelen over !

Bedankt allen, voor dit geslaagd symposium 💪🏻
be en vele anderen 🤎