Türkiyedeki Avukatınız

Türkiye‘deki bir bankacının Almanya‘da aşçı olarak çalışması ya da bir avukatın Almanya‘da marangozluk yapması…

Aramızda mesleğini Almanya‘da icra edemeyeceğini düşünenler de var; yola başka bir meslek ile devam etmek isteyenler de.

Bir şekilde göç edip henüz iş hayatına dahil olamamış olanların ise nereden başlayacağını öğrenmeye ihtiyaçları var.

Yarın akşam, göç etmenin ve meslek edinmenin pratik ve akılcı yollarından örnekler sunacağımız bir canlı yayın ile sizlerleyiz.

Yatırım konusunda akılcı hareket etmek zor.
Özellikle ekonomik koşulları değerlendirdiğimizde…

Bir çok göçmen gibi biz de bazı yatırımlar yaptık. Tecrübelerimizi sizinle paylaşmanın yol gösterici olacağı kanaatindeyiz.

Yasal ve finansal dayanakları ile yatırıma ilişkin detayları konuşacağımız bu akşam

✅göç edenleri,

✅göç etmek isteyenleri ya da

✅sadece Almanya’da yatırım yapmak isteyenleri ilgilendiriyor.

İkinci canlı yayınımız ile Cuma günü karşınızdayız.

Not: Bu gönderinin altına bıraktığınız sorular ile başlangıç yapmayı planlıyoruz.

Mesleğimize ve göçmenliğe ilişkin konuları değerlendirmek için 5 Nisan güzel bir gün.

Yorumlarınızla ve sorularınızla yayınımıza eşlik edebilirsiniz.

Eskişehir Efekti…
Yılmaz Büyükerşen Efekti de diyebiliriz.

Baktığınızda Eskişehir, Türkiye’deki bir Anadolu şehri. Opera ve bale gösterilerine bilet bulmanızın, haftada üç kez tiyatro gösterisi izleyebilmenizin mümkün olduğu bir şehir.

Bazen bir şehre çok sevdiğiniz bir sanatçı, bir yazar gelir ama sizin haberiniz olmaz. İşte Eskişehir’de bu durum yaşanmaz. Yapılacak söyleşilerin, panellerin, gösterilerin afişleri günler öncesinden her yere çarşaf çarşaf asılır.

Başka türlü bir sosyal hayatın yaşandığı bu şehrin, etrafında yer alan bir çok şehri de etkisi altına aldığını söyleyebiliriz.

Öyle ki 2019 seçimlerinde Bilecik-Bolu-Ankara’nın yönetimde yaptığı değişikliğe, 2024 seçimlerinde Kütahya ve Afyon da dahil oldu.

Bu etki gerçek mi?
Şehri yakından tanıyan ve çok seven biri olarak söyleyebilirim ki gerçek😊

CLARA ZETKIN…

1910 yılında Kopenhag‘ta Uluslararası Sosyalist Kadınlar Konferansı‘nda, 8 Mart 1857 tarihindeki tekstil fabrikası yangınında ölen kadın işçiler anısına 8 Mart’ın „Internationaler Frauentag“ (International Women’s Day - Dünya Kadınlar Günü) olarak anılması önerisini getirir ve öneri oybirliğiyle kabul edilir. İlk uluslararası etkinlikler 1911 yılında Almanya ve diğer bir kaç ülkede başlar.

Clara Zetkin, Rosa Luxemburg ile birlikte, Alman Sosyal Demokrat Partisi’nde önemli çalışmalar yürütür.

Parti içinde, bu iki kadın için kullanılan “FRAUEN ZIMMER“ tabiri, övgü gibi görünse de, politik hayata ve partiye sağladıkları katkıyı küçümsemek adına üretilmiştir.

Etiketlerden, klişelerden, cinsiyetçi söylemlerden sıyrılmamız ümidiyle!

Not: Biliriz ki sadece ümit etmek yetmez.
8 Mart Dünya Kadınlar Günü kutlu olsun!

Sabah uyandığımda aynada gördüğüm yorgun görüntüyü sevmedim. Dün geceden gelen malzemelerle görünümüme biraz renk kattım ve yeni yaşıma ait bu fotoğrafı çektim.

İkinci fotoğraf ise dün akşamdan.
Çok iyi olmasa da ikimize ait tek fotoğraf:) Ali ile ilk defa doğum günümüzü aynı anda kutlayalım istedik. Almanya’ya geldikten sonra kazandığımız dostlarımızla birlikte.

40 yıl önce, aynı hastanede 12 gün arayla doğan, aynı şehirde büyümüş fakülte arkadaşlarıyız biz. Birbirimizin ilk çizgilerine tanık olduk. Büyük sevinçlerine ve büyük hüzünlerine de…

Not: Daha önce hiç bu kadar çok hediye almamıştım.
Ne yalan söyleyeyim biraz şımartılmak güzelmiş:)

Türkiye’de ve Almanya’da yeni bir yasal düzenleme yapıldığında ya da mevcut bir uygulamada hukuki eksiklikler olduğunda, hazırladığım içerikler aracılığıyla bazı tespitler ve çözüm önerileri paylaşıyorum. Ancak her seferinde karşılaştığım durum, bir tarafın yanında olmamın beklenmesi.

Daha dün bu durumla karşılaştığım için, size vereceğim en iyi örnek kira sözleşmesinin tarafları olacaktır. Türkiye’nin içinde bulunduğu durum düşünüldüğünde salt kiracının ya da salt ev sahibinin yanında olduğumu söylemem mümkün olabilir mi? Zira her somut örnekte taraf mağduriyeti değişiyor.

İşte bu nedenle, paylaştığım bu içeriğe eklediğim yorumlardan biri ev sahibine, diğeri ise kiracıya ait. İkisi de haklı ve ikisi de doğal olarak hak yerini bulsun istiyor.

Sadece kendi yaşadığımız bir olay üzerinden, tek bir doğru varmış gibi hareket etmemek
en sağlıklısı.

“Profesör Schwartz benimle temasa geçti ve bir Türk komitesi adına, şu anda reform aşamasında olan İstanbul Üniversitesi'nde ticaret hukuku kürsüsünü devralmak isteyip istemediğimi sordu.”
Aus der Kaisers Zeiten durch Weimarer Republik in das Land Atatürks, Eine unzeitgemasse Autobiographie isimli kitabından.

Türkiye Cumhuriyeti’nin gerçek hukukçular yetiştirmek için verdiği üniversite reform mücadelesi, Atatürk’ün, N**i Almanya’sında istenmeyen bir çok hukukçuya açık çağrılar göndermesini sağladı. Hirsch de onlardan biriydi.

Önce İstanbul Hukuk sonra Ankara Hukuk Fakültesi’ne büyük katkılar sunan; derslerini ilk yıllarda Almanca daha sonrasında Türkçe anlatan ve hem İstanbul Barosu hem de Ankara Barosu’nda avukat olarak faaliyet gösteren Ernst Eduard Hirsch, N**i Almanyasının Türkiye Cumhuriyeti’ne bir lütfudur.

Not: Bu satırları okuyan hukukçulara Hirsch’in “Pratik Hukukta Metot” kitabını incelemeyi öneririm.

Kolyem, gözlüğüm, ceketim… Hepsini yıllardan beri kullanıyorum. Çünkü hala çok sağlamlar ve benim için çok güzeller.☺️

Bugün yaşadığımız semtte, cadde boyunca Flohmarkt kuruldu. Bunlar ikinci el ürünlerin satıldığı pazarlar. Eski adıyla Bit Pazarı. Bu sayede hala giyilebilen binlerce kıyafet alıcısıyla buluştu.

Eşim ve ben uzun süre önce tekstil alışverişini azalttık. İhtiyacımız olmadıkça almıyoruz. Bunun adı “Yavaş Moda”ymış. Farketmeden benimsemişiz:)

Yavaş moda, hızlı giyim ürünlerinden ve ihtiyaç dışı modadan uzak durmak anlamına geliyor. Tekstil sektörünün doğaya yaptığı kötülükleri bilseniz siz de bu seçimi yaparsınız.

Üretmek ve yok etmek için yılda yaklaşık 93 milyar m3 su harcayan tekstil sektörü, temiz su kaynaklarının azalmasının başlıca sorumlusu. Türkiye’nin bütün yıl boyunca ihtiyacı olan temiz su 54 milyar m3’ müş. Durumun vehametini şimdi siz mukayese edin.

Sosyal medya, yaklaşık 15 yıldır insanlarla hızlı bir şekilde iletişim kurmamızı sağlayan bir kanal açtı. İyi mi kötü mü bugün buna değinmiyorum:) Ama şunu söylemeden edemeyeceğim:
Soruların ve mesajların içeriği beni bazen çok şaşırtıyor.😊

Bana gelen mesajlardan bazılarını sizlerle paylaştım.

Sizi en çok şaşırtan mesaj hangisiydi? Belki sizler de benimle paylaşmak istersiniz.

Fotoğraflardan ilki Türkiye’ye son gidişimizden, ikincisi Almanya’ya ilk gelişimizden. 5 yıllık bir zaman farkı var.

Oradayken de buradayken de soru hep aynı: Kolay adapte oldunuz mu?
İki fotoğrafı mukayese ettiğinizde hiç kolay olmadığını anlayabilirsiniz.😊

Dış görünüşümüz, karakterimiz, ilişkilerimiz ve en önemlisi değerlerimiz yıllar geçtikçe değişime uğruyor. Buna birlikte tanıklık etmek güzel.

Biz, yol arkadaşı olmayı ve zor zamanlarda omuz omuza yol almayı çok sevdik.

Şimdilerde her ikimiz de işimize dört elle sarıldık. Daha önce bunu en başından birlikte inşa ettik ve yine yapabiliriz biliyoruz.

Pes etmeyenlere selam olsun!
İyi Pazarlar.🌸

İdare Hukuku hocamız bir gün şöyle demişti: Sivas, hep kanaması gereken bir yaradır. Onun kabuk tutmasına asla izin vermeyin.

Yukarıdaki fotoğraf, Dostlar Tiyatrosu’nun arşivinden, Sivas 93 oyunundandır. Madımak Otelinde 1,5 saat geçirmenize ve gerçekle yüzleşmenize aracılık eder. Oyun arasında Menekşe ve Koray‘ın anası ile yas tutabilir; bu coğrafyada bu tür olaylar yaşanmaya devam ediyor diye kederinizden kahrolabilirsiniz.

Bu katliamdan rahatsız olmayan, bunu hatırlamak ve hatırlatmaktan imtina edenler, lütfen bu satırları okumaktan ve bu hesabı takip etmekten vazgeçsinler.

Bugün yine bir iç dökme gönderisi ile karşınızdayım.

Beni en çok mutlu eden şey “saygı”.
Seçimlerime, çocuk yetiştirme şeklime, sevgimi nasıl ifade ettiğime, yaptığım işe…

Bir süredir sizlerle tecrübelerimi paylaşıyorum. Tanık olduğum olaylar üzerinden örneklemeler yapıyorum. Nezaket kurallarına dikkat ederek sorularınıza ve yorumlarınıza geri dönüşler sağlıyorum.

Amma velakin…

Ben bir avukatım, hukuk danışmanıyım. Emeğime ve bilgime değer verilmesini, saygı duyulmasını beklerim.

Hayatımı araştırma yaparak, okuyarak, notlar alarak, dilekçeler yazarak, raporlar hazırlayarak ve böylece insanların sorunlarına çözümler sunarak idame ettirdim.

Temennim, sağlığım yerinde olduğu sürece bu usulle çalışmaya ve ekmeğimi kazanmaya devam etmek.

Emeğinizin değerini bulması dileğiyle…
Sevgiyle. Sinem

Epeydir Almanya‘dan ve Türkiye‘den çok sayıda meslektaşımla iletişim halindeyim.

Sizlerden bir çok soru aldım ve haliyle sizlere bir çok cevap verdim.
Şimdi soru sorma sırası bende.😊

Bu gönderi ile sizlere bazı sorular sorup muhtemel cevaplar üzerinden açıklama yapıyorum. Sizlerle paylaşacağım bilgiler Bundesrechtsanwaltsordnung-BRAO (Federal Avukatlar Yasası) da yer alan düzenlemelere dayanmaktadır.

❓Serbest avukat mısınız bağlı çalışan avukat mı?

Bu soruyu neden soruyorum. Eğer Türkiye’de serbest avukat olarak mesleki deneyim edinmediyseniz BRAO §206 ve devamı kapsamında Türkiye’deyken başvuruda bulunamazsınız. Başka bir sebepten Almanya’da oturum aldıysanız elbette durum değişir. Öyle bir durumda serbest çalışmaya ilk defa Almanya’da başlamanız da mümkün olacaktır.

❓Türkiye’de eğitiminizi tamamlamış bir Türk avukat olarak şuan Türkiye‘de mi yaşıyorsunuz yoksa Almanya‘da mı?

Eğer başka bir sebepten Almanya‘da oturum hakkına sahip değilseniz, BRAO §206 kapsamında „Ausländische Anwälte“ olarak çalışabilmenizin yolu serbest avukatlığınız sayesinde oturum hakkı elde etmenizden geçer. Bu oturumu alabilmeniz için öncelikle Türkiye’de serbest avukat olarak nasıl faaliyette bulunduğunuzu kanıtlamak ve buna uygun raporlama yaparak Türkiye’den vizeye başvurmak gereklidir.

❓Türk avukat olarak Almanya‘da neler yapabilirsiniz?

⚖️Türk hukukuna ilişkin talepte bulunan her müvekkile danışmanlık verebilirsiniz.
⚖️Avrupa hukukunu ilgilendiren konularda danışmanlık verebilirsiniz.
⚖️Alman hukukuna ilişkin bir konuda sizden danışmanlık talep edildiğinde bu alanda avukatlık yapabilen meslektaşlarınız ile sözleşme imzalayarak birlikte çalışabilirsiniz.

Aranan nitelikleri ve başvuru şartlarını bu gönderi altında açıklamak hepimiz için hayli yorucu olacak.

Bu konu ilgilinizi çektiyse ve daha fazla bilgi sahibi olmak isterseniz bir sonraki gönderi ile açıklamalara elbette devam edebilirim. O zamana kadar hoşçakalın.

19 Mayıs milli mücadelenin ilk adımı ve Atatürk’ün doğum günü olarak kabul ettiği eşsiz bir gündür. “Gençliğimin Mustafa’sı Kemal ile anlaşmıştı…” diyerek akla hayala sığmayan bir yola yelken açar.

Mezarlık ziyaretleri kasvetlidir. İçinizi hüzün kaplar. Ama Anıtkabir’e her seferinde bayram havasında gidilir.
Tarihi bilgiler karşılaştırılır. Ortak hafıza tazelenir.

Biz birbirini seven, ülkesinin gerçekliği ile yaşamayı öğrenen ve öğrenmeye devam eden kadınlarız.
Bu tabloda eskiden dört nesildik. Anneannem-annem-kızlarım ve ben. Artık üç nesil.
Kimbilir belki bir gün yeniden, aynı ruhu taşıyan dört nesile erişiriz.

Anadolu‘da bir tabir vardır: „Evladım olacak yaştasın“ diye. Kimi üstünlük taslamak için kullanır kimi kol kanat germek için

Ülkemde akış değiştiğinde ben bugün oy kullanmaya başlayanlarla aynı yaştaydım. Türkiye’nin günden güne değişimine tüm gençliğimle şahit oldum.

Bu yıl iki evladıma ben de bir anneler günü hediyesi verdim. Ülkeleri ile gurur duyacakları başlangıçları olsun diye.

Bugün tek dileğim, evladını yitirinlere, annesiz kalanlara, evladımız yaşında olanlara ömür boyu unutmayacakları bir hediye vermemiz.

Not: Gönderideki ayna el emeği göz nuru bir anneler gün hediyesi. Ben bundan sonra o aynaya ışıldayan gözlerle bakmak istiyorum.

İşçi avukat/bağlı avukat olarak hiç çalışmadım ama hayatımın bir döneminde işçi oldum. Kuryelik yaptım; bahçede-tarlada çalıştım. Hariçten gazel okumuyorum anlayacağınız.☺️ Her iki tarafta olmayı ve emeğin kutsallığını bu sayede özümsedim.

Mavi yakalı ya da beyaz yakalı
Kol gücü ya da beyin gücü
Hepimiz aynı gemideyiz.

Emek veren, çaba sarfeden, alın terini kazanca dönüştüren herkese selam olsun.
1 Mayıs İşçi ve Emekçi Bayramı Kutlu olsun.

Bağırırlar şaire:
"Bir de torna tezgâhı başında göreydik seni.
Şiir de ne?
Boş iş.
Çalışmak, harcınız değil demek ki..."
Doğrusu bizler için de
en yüce değerdir çalışmak.
Ve kendimi bir fabrika saymaktayım ben de.
Ve eğer bacam yoksa
İşim daha zor demektir bu.
Bilirim hoşlanmazsınız boş lâftan
kütük yontarsınız kan ter içinde,
Fakat
bizim işimiz farklı mı sanırsınız bundan:
Kütükten kafaları yontarız biz de…
Mayakovski

Merhaba ben Sinem. 15 yıldır hukukla 10 yıldır annelikte içli dışlıyım. Bu güzel günün hatırına sizlere biraz kalbimi açmak istiyorum.

Tam bir yıl önce bugün ilk paylaşımımla bu hesabı kullanmaya başladım. Almanya’da yeni baştan yaratmak için çaba sarfettiğimiz hayatımıza, 23 Nisan’da bir başlangıç daha eklemek istedim. Öyle zorlu bir yıl geçirdim ki! Bir çocuk gibi sosyal medyayla ilgili her şeyi sordum; bir çocuğa anlatılır gibi en basit haliyle anlatılmasını istedim.

Bu hesap sayesinde o kadar çok insan tanıdım o kadar çok örnekle karşılaştım ki inanılmaz tecrübeler edindim. İyisiyle-kötüsüyle…

Ben buralardayım. Dünya güzeli iki evladım ve can yoldaşım eşimle güzel bir hayat sürebilmek için tırnaklarımla kazımaya devam ediyorum.

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramınızı bu güzel şiirle kutluyorum.

Dünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne
allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar
oynasınlar türküler söyleyerek yıldızların arasında
dünyayı çocuklara verelim
kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi
hiç değilse bir günlüğüne doysunlar…

Bugün çocukluğuma bir yolculuk yaptım. Kendimi Arefe gününden bir araya geldiğimiz dede evinde buldum. Epey kalabalığız. Kıyafetlerimi akşamdan yatağımın ayak ucuna özenle hazırlamışım. Kuzenlerimle kıkır kıkır kıkırdaşıyor; hangi şekerin tadı daha güzeldir onu konuşuyoruz. “Sütlü karamelli” diyorum ben “bir de eti bonbon”. Sabah erkenden uyanıyorum ama şeker toplamaya cesaretim yok. Dedemin elini öpüyorum; harçlığımı çapraz taktığım çantama yerleştiriyorum. Bayramın güzelliği bir arada olmaktan güvende hissetmekten gelir. Kendinizi güvende hissettiğiniz ortamlarda güzel bayramlarınız olsun.

“Çocuğun yüksek yararına…”
Evlat edinme müessesesi, en iyi bu ifadeyle özetlenebilir.

Ülkemizin yakın zamanda yaşadığı deprem felaketi sonrasında, kimsesiz kalan çocuklarla ilgili bu konu çok fazla gündeme geldi. Koruyucu aile kavramı ile evlat edinme işlemlerini birbirine karıştıranlar, yurt dışından evlat edinmenin mümkün olmadığını söyleyenler… Yanlış ve yanıltıcı bir çok bilgiyle karşılaştık.

Soru işaretlerinin bir kısmını gidermek için sizlerle şu bilgileri paylaşabilirim:

-Yurt dışında yaşayan biri Türkiye’ den evlat edinebilir.
“Çocukların Korunması ve Ülkelerarası Evlat Edinme Konusunda İşbirliğine Dair Sözleşme” buna imkan tanır. Bu sözleşmeye hem Almanya hem de Türkiye taraftır.

-Türkiye’ de ikamet eden bir çocuğu evlat edinmek isteyen kişinin, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olması şart değildir.

- Ana ve/veya babası hayatta olan çocukların da evlat edinilmesi mümkündür.

-Evlat edinilen çocuk, her iki ailesinin de mirasçısıdır.

-Tek başına evlat edinmek mümkündür. Evli olmak şart değildir.

Tüm bu koşullar değerlendirilirken dikkat edilecek tek bir husus vardır: “Çocuğun yüksek yararı”

Çocuğun kişiliğinin uyumlu gelişmesi, bir aile ortamında mutluluk, sevgi ve anlayışla yetişmesi ve temel haklarının güvence altına alınması için ne gerekliyse o yapılmalıdır.

Son bir ekleme: Evlat edindiğimiz çocuğumuzun hukuk ve vicdan önünde öz çocuğumuzdan hiç bir farkı yoktur. Aksini düşünen akıl ve ruh sağlığından yoksundur.

Irkçılık nefret ve ayrımcılık suçudur. Tedavisi mümkün olmayan bir hastalıktır.

Bugün 21 Mart Uuslararası Irk Ayrımı ile Mücadele Günü.

Kendime bir soru yönelttim ben de: Benim de ırkçılık yaptığım zamanlar oldu mu?

“Türkler şöyle. Polonyalılar böyle. Aslında Suriyelilerle bir derdim yok ama…” derken yaptığımız genellemelerin aslında tamamı ırkçılık.

Ama ben bugün Almanya’da karşılaştığım bir ırkçılıktan bahsetmek istedim.

Bakışlardan hissettiklerimi saymazsak eğer, doğrudan ırkçılığa maruz kalmadım.
Ama öyle bir olayla karşılaştım ki beni derinden sarstı.

Markette sıra bekleyen yaşlı Alman bir çiftin hemen arkalarındaki bir kadına (ortadoğulu olduğu görünümünden anlaşılıyordu) burunlarını kapatarak koktuğunu ima etmeleriyle başladı her şey. Çiftin hareketini görmedim ama kadının gözyaşları içinde bana dönüp “ben kokuyor muyum lütfen siz söyleyin” demesi benim için yeterliydi. (Kadının tertemiz koktuğunu söylememe gerek yoktur sanırım) Sonrasında olay büyüdü. Karı-koca bu kadar büyük bir tepkiyle karşılaşmayı beklemiyordu. Ne kadar ırkçı olduklarının yüzlerine vurulması, market çalışanlarının desteği ve çiftin geri adım atmasıyla olay noktalandı.

Onların geri adım atmalarının hiç bir önemi yok. Çünkü onlar hayatları boyunca başka insanlarda da yara açmaya devam edecekler.

Almanya’da, Türkiye’de ya da dünyanın herhangi bir yerinde ırkçılığa maruz kaldınız mı? Irkçılığa uğrayan birini duydunuz mu?

Bizlerle paylaşın ki birlikte tecrübe edelim; böyle bir durumda nasıl pozisyon almamız gerektiğini hep beraber konuşalım.

Dün Ankara Idata ofisinde bir meslektaşımın vize sürecine eşlik ederken; duvarda şöyle bir uyarı levhasıyla karşılaştım: “Idata ofislerinin dışarısında bulunan kişilerin Idata ve Büyükelçiliklerle ilgisi yoktur.” Umut tacirliğinin ve dolandırıcılığın geldiği noktayı siz düşünün artık. Lütfen işlemlerinizi sadece yetkili kurumlar aracılığıyla yürütün.

Biz .de .kitap sayfaları olarak Hamburg buluşmamızdan sonra dayanışmayı güçlendirmeye devam ediyoruz.

Bu hafta neler yaptık, nelere karar verdik sizlerle paylaşmak istiyoruz ve tüm gönüllüleri dayanışmamıza davet ediyoruz. Küçük dediğimiz adımlar büyük farklar yaratır. Biz yardımlaştıkça iyileşiyoruz, bundan eminiz.

Hayatta en iyi yaptığınız işi düşünün. Hangi konuda destek olabilirsiniz buna odaklanın ve kendinizi hazır hissettiğinizde bizlerle iletişime geçin.

Umut tekrar yeşerecek. Merak etmeyin.

Hayatta en iyi yaptığınız işi düşünün. Hangi alanda fayda sağlayabilirsiniz buna odaklanın ve kendinizi hazır hissettiğinizde bizlere destek olun. Umut tekrar yeşerecek. Merak etmeyin. Biz .de ve .kitap sayfaları olarak 19 Şubat’taki Hamburg buluşmamızda bir yol arkadaşlığına imza attık. Bundan sonra attığımız her adımı sizlerle paylaşıyor ve bilgilendiriyor olacağız.

Küçük dediğimiz adımlar büyük farklar yaratır. Biz yardımlaştıkça iyileşiyoruz, bundan eminiz.

Yasal olarak 18 yaşını dolduran kişi artık ergin kişi kabul edilir ve velayeti üstlenmeyen tarafın ödediği iştirak nafakası kendiliğinden son bulur. Ancak müşterek çocuğun eğitim hayatı devam ediyorsa 25 yaşına kadar nafaka almaya hak kazanır. Üstelik eğitim hayatının Açıköğretim Fakültesinde olması nafaka almasına engel değildir. Böyle bir durum söz konusu olduğunda mahkemeden yardım nafakası talep edilmelidir.

Bu fotoğraf karesinin hangi ülkeden olduğu önemli mi sizce? Biraz empati her sorunu çözebilir.

Pandeminin etkisiyle çok sayıda insanın işi ile ilgili olumsuz değişimler oldu. Kendi geçiminizi bir şekilde sağlıyor ancak çocuklarınızın giderleri için ek ödemeye ihtiyaç duyuyorsanız çocuk ek yardımına başvurabilirsiniz. Aylık kazancınızın 900Euro’nun üstünde olması (tek başına çocuk sahibi olanlar için 600Euro) başvurunun ön koşuludur. İlgilenenler için aşağıya linkini bırakıyorum. 🇩🇪 https://web.arbeitsagentur.de/kiz/ui/einstieg

Konya’da dün yaşananlar ilk değil; son da olmayacak.

Türkiye’de hayvan haklarının gerçek anlamda hukuki koruma altına alınmadığını hatırlatmak zorundayım. 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanununda Temmuz ayında yapılan değişiklikten sonra sadece şu durumlarda hapis cezası yaptırımı uygulanmaya başlandı:

*Nesli tükenmekte olan bir hayvanı öldürme ya da hayvanın neslini tüketme

*Bir ev hayvanını ya da evcil hayvanı kasten öldürme

*Bir ev hayvanına ya da evcil hayvana işkence etme

*Bir hayvana cinsel saldırıda bulunma

*Hayvanları dövüştürme

Bu noktada biraz da sokak hayvanı kavramına değinelim.
Çocuğumuza ya da bizzat kendimize, çok sevimli göründüğü için “satın aldığımız (!)” ev hayvanından bir süre sonra sıkılabiliyoruz; sorumluluğunu kaldıramıyoruz ya da adaptasyon sürecine tahammül edemiyoruz. Çözüm olarak o hayvanı, evimizin çok uzağında gözümüzün görmediği bir yere terkediyoruz. Böylece ona sokak hayvanı olma şerefini bahşediyoruz. Kimilerimiz ise biraz daha insaflı davrandığını düşünerek, onları dünya standartlarından yoksun barınaklara bırakıyor.

Özetle; sorumsuzca davranarak, kıyafet satın alıyormuş gibi hayvan “satın alarak(!)” ve o hayvanın sorumluluğunu yerine getirmeyerek zulme davetiye çıkarıyoruz.

Küçük bir mola vermek ve gülümsemek iyi hissettirir. Mutlu Pazarlar. 🇳🇱 🎈

Bugün tatlı bir meslektaşımla bu güzel mekanda buluştuk. Biraz hukuk, biraz ülke gündemi biraz da entegrasyondan konuştuk. Konu hukuk olunca Almanya ya da Türkiye’ de, sorunlar hep aynı.