Natural Health/ბიო ჯანმრთელობა

✅5️⃣ ტიპის კოლაგენი
✅მაღალი შეღწევადობა და სწრაფი ეფექტი
✅ეფექტური კონცენტრაცია - 2250მგ.
💯ჯანსაღი ძვლები და სახსრები
💯გლუვი და ელასტიკური კანი
💯ძლიერი თმა და ფრჩხილები
✅1 კაფსულა დღეში 1-ჯერ.

🙏

D ვიტამინის ყოველდღიურად მიღებამ შეიძლება 12%-ით შეამციროს სიმსივნით გამოწვეული სიკვდილიანობ D ვიტამინის ყოველდღიურად მიღებამ შეიძლება 12%-ით შეამციროს სიმსივნით გამოწვეული სიკვდილიანობა მარიამ ფოლადაშვი.....

👉დადასტურებულია, რომ I, II, III, V და IX ტიპების კოლაგენის კომბინირებულად მიღება ახანგრძლივებს მისი ეფექტურობას და ათვისებას.
👉5 სხვადასხვა ტიპი ხელს უწყობს ადამიანის ორგანიზმში კოლაგენის საჭირო უბნებამდე მიღწევას (მაგ: სახსრები, ძვლის ღრუბლოვანი ქსოვილი და ა.შ.)
👉გარდა ტიპების მრავალფეროვნებისა, მნიშვნელოვანია კაფსულაში მოთავსებული კოლაგენის მასა. რაც უფრო მაღალია კაფსულის მასა მით უფრო ეფექტურია პროდუქტი

🐝ფუტკრის რძე
💪ძლიერი ბუნებრივი იმუნოსტიმულატორი
💪ანტიოქსიდანტი
💪ენერჯაიზერი

❌შეკრულობა
❌შებერილობა
❌მუცლის სპაზმი
🟢ფსიულიუმ ჰასკი
მრავალძარღვას თესლის ჩენჩო, კაფსულირებული სახით.
მიიღება დღეში 3 კაფსულა.
👉აბრუნებს კუჭის მოქმედების ფიზიოლოგიურ რიტმს და ხელს უწყობს განავლოვანი მასების ევაკუაციას

👉ძლიერი ძვლების, კბილების, გულის, კუნთების და ნერვული ქსოვილისათვის.
📌შეიცავს
✅კალციუმი 1000მგ
✅მაგნიუმი 400მგ,
✅ვიტამინ D3 600IU
✅თუთია 25mg
❗️უანალოგო კონცენტრაცია - დღიური დოზა
📌წარმოადგენს სრულ დღიურ დოზას, რომლებსაც გადამწყვეტი მნიშვნელობა ენიჭება ძვლოვანი სტრუქტურის განვითარებაში.
👉ფორმულა ეფუძნება ბოლო 20 წლის მანძილზე ჩატარებულ უახლეს საერთაშორისო კვლევების მონაცემებს.
მოქმედება:
✅კალციუმი აუცილებელია ძლიერი ძვლოვანი ქსოვილის განვითარებისთვის.
✅ ვიტამინი D3 ხელს უწყობს კალციუმის აბსორბციას ძვლებში და შესაბამისად უზრუნველყოფს ძვლების ნორმალურ ზრდა-განვითარებას.
✅ მაგნიუმი ხელს უწყობს პარათირეოიდული ჰორმონის გამომუშავებას, რომლის საშუალებითაც ხდება კალციუმის შეწოვა. შესაბამისად მისი შემცირებული დონე ორგანიზმში იწვევს კალციუმის შეწოვის შემცირებას.
✅ თუთიას მნიშვნელოვანი როლი ენიჭება უჯრედების დაყოფის და დნმ-ისა და რნმ-ის სინთეზის პროცესში.
👉შემავალი კალციუმი წარმოდგენილია კალციუმის კარბონატის სახით, რაც უზრუნველყოფს უკეთეს აბსორბციას და მაღალი კონცენტრაციის შექმნას ორგანიზმში.
👉ჩვენება:
- რაქიტის პროფილაქტიკა და მკურნალობა
- ბავშვებსა და მოზრდილებში ინტენსიური ზრდის პერიოდი
- კარიესის პროფილაქტიკა
- სხვადასხვა გენეზის ოსტეოპოროზი
- მოტეხილობების კომპლექსური მკურნალობა
- ორსულობა და ლაქტაცია
- მენოპაუზა და შემდგომი პერიოდი
👉მიღების წესი:
ბავშვები (4-12 წ): ნახევარი აბი დღეში ერთხელ.
მოზრდილები: დღეში 1 აბი ძირითად საკვებთან ერთად. აბი მიიღება ერთი ჭიქა წყლის ან ცივი სასმელის მიყოლებით.
👉არ შეიცავს:
ხელოვნურ საღებავებს, კონსერვანტებს, გლუტეინს, ლაქტოზას, ცხიმსა და შაქარს, მარილსა და საფუარს
გამოშვების ფორმა:
👉30 ტაბლეტი კონტეინერში (1 თვის დოზა)
🟢ფასი 55₾

ართროზი სახსრების ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული ქრონიკული დაავადებაა. იგი სახსარშიგა ხრტილის ნაადრევ გაცვეთას წარმოადგენს და ნივთიერებათა ცვლით არის გამოწვეული. ძირითადად ხანდაზმულ ასაკში ვლინდება, ან ტრავმის შემდეგ ვითარდება.
– რა იწვევს ართროზს?
მიზეზი სახსრის ზედაპირის ხრტილოვანი ნაწილის დაზიანებაა. იგი შეიძლება განვითარდეს რამდენიმე ფაქტორის, მათ შორის, გენეტიკური, ბიოქიმიური, გარემოფაქტორების ზემოქმედების შედეგად. დაავადება ვლინდება მორფოლოგიური, ბიოქიმიური, მოლეკულური და ბიომექანიკური ცვლილებებით სახსრის ხრტილოვან უჯრედებსა და მატრიქსში, რაც იწვევს ხრტილის დაზიანებას, ოსტეოსკლეროზის განვითარებას, ოსტეოფიტების (ძვლოვანი წანაზარდების) წარმოქმნას. ჩვეულებრივ, ნორმაში ხრტილოვანი ქსოვილის სინთეზისა (წარმოქმნის) და დაშლის პროცესი დაბალანსირებულია. ოსტეოართრიტის დროს ეს უკანასკნელი ჭარბობს სინთეზის პროცესს, ზიანდება არა მხოლოდ ხრტილი, არამედ სახსრის შემადგენელი სხვა ნაწილები და მის ირგვლივ არსებული ქსოვილებიც. ოსტეოართრიტის განვითარების რისკი მაღალია ხანდაზმულებში,ქალებში, მემკვიდრული განწყობისას, ანამნეზში სახსრის სხვადასხვა პათოლოგიისა და ტრავმის მქონე პირებში. დაავადების სიხშირე მკვეთრად იზრდება ასაკთან ერთად. იგი სახსრის დაზიანების ყველაზე ხშირი მიზეზია. მაგალითად, ამერიკის შეერთებულ შტატებში ოსტეოართრიტით 45 წლამდე დაავადებულია 2%, 45-64 წლამდე – 30%, 65 წლის ზემოთ – მოსახლეობის 63-85%.
– რა სიმპტომები ახასიათებს?
ოსტეოართრიტის ძირითადი კლინიკური ნიშანია ტკივილი და სახსრის დეფორმაცია. დაავადების დასაწყისში ტკივილი შესაძლებელია არ ვლინდებოდეს, ან ვლინდებოდეს პერიოდულად, ხანმოკლედ ძლიერი ფიზიკური დატვირთვის შემდეგ, თუმცა დაავადების პროგრესირებისას ტკივილის ინტენსივობა იზრდება მცირე ფიზიკური დატვირთვის ფონზეც. შესაძლებელია მას თან ახლდეს დაზიანებული სახსრის შეშუპება, მოძრაობის შეზღუდვა, კრეპიტაცია,სახსრის ფუნქციის მოშლა, სახსრის ირგვლივ კუნთების დაზიანება. ძირითადად ზიანდება მუხლის, მენჯ-ბარძაყის, სხივ-მაჯის, კოჭ-წვივის სახსრები. თუმცა შესაძლებელია დაზიანდეს (განსაკუთრებით ქალებში) წვრილი სახსრებიც, წარმოიქმნას ე.წ. ჰებერდენისა (დისტალური ფალანგთაშორისი სახსარი) და ბუშარდის (პროქსიმალური ფალანგთაშორისი სახსარი) კვანძები. ოსტეოართრიტი შესაძლებელია განვითარდეს პირველადად ან მეორადად სახსრის ანთებითი (მაგ: რევმატოიდული ართრიტის) და არაანთებითი (მარფანი) დაავადების ფონზე.
– მკურნალობა
სამკურნალოდ გამოიყენება არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები, ტკივილგამაყუჩებელი პრეპარატები (მაგ.: პარაცეტამოლი), მძიმე შემთხვევებში – სახსარშიდა ინექციები სტეროიდებით, ქონდროპროტექტორები. ტკივილის შემცირების მიზნით მიმართავენ ელექტროთერაპიას, ფონოფორეზს ჰიდროკორტიზონით, ლაზერო და მაგნიტოთერაპიას, სამკურნალო მასაჟს, კინეზოთერაპიას.
მიჩნეულია, რომ სხეულის მასის 1 კგ-ით შემცირება სახსარზე დატვირთვას საშუალოდ 4კგ-ით ამცირებს.
– როდისაა აუცილებელი ქირურგიული ჩარევა და კეთდება თუ არა ეს ოპერაციები საქართველოში?
სახსრების ენდოპროტეზირება ართროზის მკურნალობის ქირურგიული მეთოდია, რომელიც მაშინ ტარდება, როცა სახსრის დაზიანების ხარისხი იმდენად მძიმეა, რომ თერაპიული, კონსერვატიული მეთოდებით მდგომარეობის გამოსწორება ვერ ხერხდება. აღნიშნული ოპერაციები საქართველოში წარმატებით ხორციელდება.
– სადამდე შეიძლება მიიყვანოს ამ დაავადებამ ადამიანი?
დაზიანებული სახსრის მოძრაობის სრულ, ან ნაწილობრივ შეზღუდვამდე.
– როგორ დავიცვათ თავი ართროზისგან?
წონის კონტროლით, ფიზიკური აქტივობით… დროულად უნდა მოხდეს სახსრის შეძენილი თუ თანდაყოლილი ბიომექანიკური დარღვევების კორექცია, მაგალითად, ბრტყელტერფიანობა, კიდურთა ტრავმული დეფორმაციები, მენჯ-ბარძაყის თანდაყოლილი პათოლოგიები და სხვა.
იმ პაციენტებისთვის, რომლებიც ართროზით დაავადების რისკჯგუფს შეადგენენ (აქვთ ტრავმა, ან სახსრის ესა თუ ის პათოლოგია), რეკომენდებულია დოზირებული დატვირთვა. ზომიერი სიარული, ველოსიპედი, ცურვა უნდა ვაქციოთ ართროზის პროფილაქტიკის ძირითად საშუალებად.
ექიმ-რევმატოლოგი, მაკა იოსელიანი
სტატიის ავტორი: დავით დანელია

✅ერთი კაფსულა შეიცავს:
⭕თევზის ქონი – 1200 მგ.
⭕ვიტამინ D3-ს – 1000 IU.
👉მოქმედება განპირობებულია ომეგა-3-ის ნახევრადუჯერი ცხიმოვანი მჟავების (18% ეიკოზაპენტაენის მჟავა (EPA) და 12% დოკოზაჰექსაენის მჟავა (DHA)) და ვიტამინი D3-ის კომბინაციით.
ხასიათებს იმუნომასტიმულირებელი, ანტიჰიპერტენზიული, ანტიათეროსკლეროზული, ანთების საწინააღმდეგო და ფსორიაზის საწინააღმდეგო თვისებები.
თევზის ქონის ნახევრადუჯერი ცხიმოვანი მჟავები “სასიცოცხლო” მნიშვნელობის მჟავებია, ორგანიზმში მოხვედრისთანავე გადაინაცვლებენ პირდაპირ უჯრედებში და გავლენას ახდენენ მათ სტრუქტურასა და აქტივობაზე.
ზოგადად, თევზის ქონის ნახევრადუჯერი ცხიმოვანი მჟავების მოქმედება მდგომარეობს საკვებთან ერთად მიღებული მავნე ცხიმების განეიტრალებაში, რომლებიც ორგანიზმის უჯრედების სტრუქტურულ შემადგენლობაზე ახდენენ გავლენას. მათი ნაკლებობის შედეგად სისხლძარღვების კედელზე დაბალი სიმკვრივის ქოლესტერინი აქტიურად წარმოქმნის ათეროსკლეროზულ ფოლაქებს. ომეგა-3-ის ცხიმოვანი მჟავები ხელს უშლიან ათეროსკლეროზის განვითარებას და ამცირებენ ისეთი დაავადებების განვითარების რისკს, რომლებიც დაკავშირებულია ქოლესტერინის დაგროვებასთან. ასუფთავებენ და აღადგენენ სისხლძარღვების კედლების ელასტიურობას და ამცირებენ მის შეღწევადობას; ზრდიან ორგანიზმის მედეგობას ინფექციების და გაციებით გამოწვეული დაავადებების მიმართ. არეგულირებენ ცხიმოვან ცვლას ღვიძლსა და სისხლის პლაზმაში. დამხმარე თერაპიის სახით ეფექტურია ჰიპერლიპიდემიის, ჰიპერტონული დაავადებების, თრომბოზების, კანის დაავადებების, იმუნოდეფიციტური მდგომარეობის დროს. ამცირებენ ორგანიზმში ქოლესტერინის, ტრიგლიცერიდების და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების შემცველობას. უზრუნველყოფენ ორგანიზმის იმუნური სტატუსის შენარჩუნებას და ამაღლებენ იმუნიტეტს. მათ აქვთ კიბოს და სიმსივნის საწინააღმდეგო მოქმედება. ომეგა 3-ის მჟავები ანელებენ ორგანიზმის დაბერების პროცესს.
ომეგა-3-ის ნახევრადუჯერი ცხიმოვანი მჟავები ეწინააღმდეგებიან გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებების განვითარებას, აუმჯობესებენ მეხსიერებას და მხედველობას, მათი დახმარებით ხდება სახსრებში ტკივილის შემცირება და ცვლის პროცესების ნორმალიზება. ომეგა 3–ის მჟავები აუცილებელია ორსული ქალებისთვის, მათი მიღება ეხმარება ბავშვის ტვინს სწორად ფორმირებაში.
კლინიკური კვლევებით დადგინდა, რომ ომეგა-3-ის ნახევრადუჯერი ცხიმოვანი მჟავები, ხელს უწყობენ კუნთოვანი მასის ზრდას და ცხიმოვანის შემცირებას. აძლიერებენ საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის ფუნქციებს, ახასიათებთ გამოხატული ანტიოქსიდანტური მოქმედება, ამაღლებენ შრომისუნარიანობას და ორგანიზმის საერთო ტონუსს ჰიპოქსიისა და არტერიული წნევის დაქვეითების დროს. გარდა ამისა, დამხმარე საშუალებების სახით გამოიყენება ალერგიული დაავადებების დროს.
ადამიანის ორგანიზმს არ შეუძლია ომეგა-3-ის ნახევრადუჯერი ცხიმოვანი მჟავების დამოუკიდებელი გამომუშავება, ამიტომ აუცილებელია მათი მიღება რეგულარულად საკვებიდან. საკვები ყოველთვის არ იძლევა რეკომენდებული ყოველდღიური დოზის მიღების შესაძლებლობას (საჭირო რაოდენობის მხოლოდ 50-70%-ის მიღება ხდება საკვების სახით). აქედან გამომდინარე, მნიშვნელოვანია დეფიციტი შეივსოს საკვები დანამატებით.
ვიტამინი D3 - ადამიანის საკვები რაციონის შეუცვლელი შემადგენელი ვიტამინი. არის რაქიტის საწინააღმდეგო საშუალება, რომელიც ავსებს D3 ვიტამინის დეფიციტს. მონაწილეობას იღებს კალციუმ-ფოსფორის ცვლის რეგულაციაში, აძლიერებს კუჭ-ნაწლავში კალციუმის შეწოვას და თირკმელებში ფოსფატების რეაბსორბციას, ხელს უწყობს ძვლების მინერალიზაციას, საჭიროა პარაფარისებრი ჯირკვლის ნორმალური ფუნქციონირებისთვის. კლინიკური კვლევებით დადგენილია, რომ ვიტამინი D3 მონაწილეობს უჯრედების გამრავლების რეგულაციებში, ნივთიერებათა ცვლის პროცესში, გარკვეული ჰორმონების სტიმულაციაში.
👉ჩვენებები:
- მაღალი რისკის ჯგუფებში D ვიტამინის დეფიციტის პროფილაქტიკა (მალაბსორბცია, წვრილი ნაწლავის ქრონიკული დაავადებები, ღვიძლის ბილიარული ციროზი, კუჭის და/ან წვრილი ნაწლავის რეზექციის შემდგომი პერიოდი);
- სხვადასხვა გენეზის ართროზები და ართრიტები;
- ძვალ-სახსართა სისტემის დაავადებები: მოტეხილობები, ოსტეომიელიტი, ოსტეოპოროზი და სხვა;
- აუტოიმუნური დაავადებები: გაფანტული სკლეროზი, სისტემური სკლეროდერმია, რევმატოიდული ართრიტი;
- ოსტეომალაციის პროფილაქტიკა (45 წლის ზემოთ პაციენტებში მინერალური ცვლის დარღვევის ფონზე, ტრავმების შემთხვევაში ხანგრძლივი იმობილიზაციის დროს, ისეთი დიეტების დაცვისას, როდესაც არ ხდება რძის და რძის პროდუქტების მიღება);
- ჰიპოკალციემია;
- ჰიპოკალცემიური ტეტანია;
- ჰიპერტრიგლიცერიდემია, რაც დაკავშირებულია ჭარბ წონასთან, დიაბეტთან, ჰიპერტენზიასა და ათეროსკლეროზთან;
- დისლიპიდემიით (ლიპიდური ცვლის დარღვევით) განპირობებული მდგომარეობების პროფილაქტიკა;
- ათეროსკლეროზი, გულის იშემიური დაავადება, არტერიული ჰიპერტენზია;
- ჰიპოპარათირეოზის და ფსევდოჰიპოპარათირეოზის პროფილაქტიკა;
- კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება;
- ავთვისებიანი წარმონაქმნების პროფილაქტიკა;
- შაქრიანი დიაბეტი და მისი გართულებების პროფილაქტიკა;
- ნერვული სისტემის დაავადებები: მეხსიერების დარღვევა, ყურადღების დაქვეითება, ამნეზია, დემენცია, ალცჰეიმერის დაავადება;
- კანის დაავადებები: ფსორიაზი, ეგზემა, ნეიროდერმიტი და სხვა, ტროფიკული წყლულები;
- ორსულებისა და მათი ნაყოფის ჯანმრთელობის მდგომარეობის შესანარჩუნებლად (ნაადრევი მშობიარობა, ნაყოფის მცირე წონა).
👉დოზირება:
ნიშნება 1-2 კაფსულა დღეში ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ.

თევზის ქონი - წამალი ბუნებისგან
ყოველ წამალს მოჰყვება დაწვრილებითი ინფორმაცია ჩვენებების, უკუჩვენებებისა თუ გვერდითი მოვლენების შესახებ; თითოეული მათგანი აფთიაქის თაროზე მოხვედრამდე სკრუპულოზულად უნდა შემოწმდეს მრავალი ლაბორატორიული თუ კლინიკური კვლევით, რადგან მწარმოებელი ინსტრუქციაში ჩაწერილ თითოეულ სიტყვაზე კანონის წინაშეც აგებს პასუხს. ბიოლოგიურად აქტიურ ნივთიერებებს კი ასეთი მკაცრი რეგულირება არ მოეთხოვება.
შეესაბამება თუ არა სინამდვილეს ყოველივე ის, რასაც მათი გამავრცელებლები გვპირდებიან? – სწორედ ეს კითხვა დასვეს რამდენიმე წლის წინ აშშ-ის თერაპიული კვლევის ცენტრის თანამშრომლებმა (ეს საერთაშორისო სახელის მქონე დამოუკიდებელი ორგანიზაცია რამდენიმე ავტორიტეტულ სამეცნიერო სამედიცინო ჟურნალს გამოსცემს ჯანდაცვის მუშაკებისთვის, უარს აცხადებს ნებისმიერი სახის რეკლამაზე და მის ყველა რეკომენდაცია მხოლოდ უტყუარ მტკიცებულებებს ეყრდნობა), პასუხის გასაცემად კი ბუნებრივი დანამატების შესახებ არსებული ინფორმაციის მოგროვება, სისტემატიზება და ანალიზი დაისახეს მიზნად. მას შემდეგ ამ ბაზაში, ახალი და სარწმუნო ფაქტების გამოჩენისდაკვალად, ყოველდღიურად შეაქვთ ცვლილებები. გადავწყვიტეთ, მათი შეხედულებები ჩვენი მკითხველისთვისაც ხელმისაწვდომი გავხადოთ. რაკი იდეა ამავე ნომრის ჩანართზე მუშაობის დროს გაგვიჩნდა, პირველი ნომრისთვის ჩვენი მშობლების დროინდელი უებარი წამალი თევზის ქონი შევარჩიეთ. დააკვირდით ქვესათაურებს – ეს კრიტერიუმთა ერთგვარი შკალაა, რომლის მიხედვითაც აღნიშნული ჯგუფი ბუნებრივი წამლების ეფექტიანობას აფასებს და, შესაბამისად, ნომრიდან ნომერში განმეორდება.
თევზის ქონი
კარგა ხანია, ეს უკანასკნელი კაფსულებში გამოამწყვდიეს, უფროს თაობას კი მისი გემოც ახსოვს. სამკურნალო თვისებაც უამრავი შეუმჩნევიათ თუ მიუწერიათ. მეცნიერებმა ამ თვისებების წყაროსაც მიაკვლიეს: ერთობ სასარგებლო ომეგა-3 ცხიმოვან მჟავებს. სავარაუდოდ, მათ სისხლის ლიპიდურ შემადგენლობაზე სასარგებლო გავლენა უნდა ჰქონდეთ. გარდა ამისა, ანთების საწინააღმდეგო თვისებებითაც გამოირჩევიან. შეგვიძლია, აფთიაქშიც შევიძინოთ და ბუნებრივი (ანუ თევზის) სახითაც მივირთვათ. სასარგებლო ცხიმებით განსაკუთრებით მდიდარი ყოფილა სკუმბრია, თინუსი, ორაგული, თართი, ბარაბული, ლუფარი, ანჩოუსი, სარდინი, ქაშაყი და კალმახი. მათი 100 გ ორგანიზმს დაახლოებით 1 გ ომეგა-3 ცხიმოვან მჟავებს აწვდის.
როცა თევზის ქონის საკვებიდან მიღება გვინდა, თურმე დიდი მნიშვნელობა აქვს მომზადების ტექნოლოგიას: მოხარშული, ჰაერღუმელში გამომცხვარი და შამფურზე შემწვარი თევზი გულის დაავადების რისკს ამცირებს, ცხიმში შემწვარი კი არამცთუ ჯანმრთელობისთვის უსარგებლოდ აქცევს თევზის ქონს, არამედ, გამორიცხული არ არის, გულის დაზიანების რისკს ზრდიდეს კიდეც.
ეფექტურია:
* სისხლში ტრიგლიცერიდების (მარტივ ენაზე – ცხიმების) დონის შესამცირებლად.
ტრიგლიცერიდების მაღალი დონე გულის დაავადებასა და უკონტროლოდ მიშვებულ შაქრიან დიაბეტთან არის ასოცირებული. გულის დაავადების რისკის შესამცირებლად სასურველია, ტრიგლიცერიდების დონე განსაზღვრულ ზღვარს ქვემოთ შევინარჩუნოთ. ამისთვის ექიმები ნაკლები ცხიმის მიღებას და მეტ ფიზიკურ აქტივობას გვირჩევენ. ზოგჯერ ცხოვრების წესის შეცვლასთან ერთად გემფიბროზილსაც გვინიშნავენ. მკვლევარებს მიაჩნიათ, რომ თუმცა ეფექტურობით გემფიბროზილს ჩამოუვარდება, მაგრამ თევზის ქონში შემავალი ომეგა-3 მჟავებმა ტრიგლიცერიდების დონე 20-50 პროცენტითაც შეიძლება შეამციროს.
ეფექტური უნდა იყოს:
* გულის დაავადებისა და ინფარქტის თავიდან ასაცილებლად.
შესაძლოა, თევზის ქონი ჯანმრთელ გულს დაზიანებისგან იცავდეს, გულით დაავადებულებს კი ამ დაავადებით სიკვდილის საფრთხეს აცილებდეს თავიდან. თუმცაღა ამ აზრს ყველა მკვლევარი არ იზიარებს, ზოგიერთს მიაჩნია, რომ ინფარქტის ალბათობის შესამცირებლად თევზის ქონი შესაძლოა უფრო ეფექტურიც კი იყოს, ვიდრე ამ მიზნით ხშირად გამოყენებული სტატინები.
* სავარაუდოდ, ეფექტურია:
მაღალი წნევის დროს. ვარაუდობენ, რომ წნევის მომატებისას თევზის ქონი მის ზომიერ შემცირებას იწვევს. ომეგა-3 ცხიმოვანი მჟავები, როგორც ჩანს, სისხლძარღვებს აფართოებს, ამას კი წნევის დაქვეითებამდე მივყავართ. ეს მოვლენა შესაძლოა საშიშიც კი გახდეს, განსაკუთრებით მაშინ, თუ პაციენტი წნევის საწინააღმდეგო წამლებსაც სვამს.
* რევმატოიდული ართრიტის დროს. თევზის ქონი, როგორც მარტო, ასევე ნაპროქსენთან კომბინაციაში, რევმატოიდული ართრიტით დაავადებულებს დილის შებოჭილობის უფრო ადვილად დაძლევაში ეხმარება. თევზის ქონის მიღებისას ზოგჯერ ტკივილგამაყუჩებლების (მაგალითად, ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების) შემცირებასაც ახერხებენ.
* მენსტრუალური ტკივილის დროს. თევზის ქონი B12-თან კომბინაციაში აუმჯობესებს მტკივნეულ მენსტრუაციას და ამცირებს ტკივილგამაყუჩებლების (მაგალითად, ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების) გამოყენების საჭიროებას.
* ბავშვებში ყურადღების დეფიციტის, ჰიპერაქტიურობის სინდრომის დროს.
* სიცივისადმი მომატებული მგრძნობელობის (რეინოს სინდრომის) დროს, მაგრამ არა მაშინ, როცა ეს სინდრომი სისტემური სკლეროდერმიით არის გამოწვეული.
* ინსულტის თავიდან ასაცილებლად. თევზის ზომიერი (კვირაში ერთხელ ან ორჯერ) მოხმარება, როგორც ჩანს, ინსულტის რისკს 27%-ით ამცირებს, თუმცა თევზის მირთმევას დამატებითი სარგებლობა არ მოაქვს მათთვის, ვინც პრევენციისთვის უკვე იღებს ასპირინს. მეორე მხრივ, მეტისმეტად ბევრი (დღეში 46 გ-ზე მეტი) თევზი, როგორც ჩანს, ინსულტის რისკს ზრდის, შესაძლოა აორმაგებდეს კიდეც.
* სუსტი ძვლების (ოსტეოპოროზის) დროს.
* არტერიების გამკვრივების (არტერიოსკლეროზის) დროს. თევზის ქონი, როგორც ჩანს, ხელს უშლის გულის მკვებავი (გვირგვინოვანი) არტერიების დაზიანებას, მაგრამ იმავე გავლენას არ ახდენს კისრიდან თავისკენ მიმავალ (საძილე) არტერიებზე.
* თირკმლის პრობლემების დროს. არსებობს მონაცემები, რომ თევზის ქონის მიღება ამცირებს დიაბეტით დაავადებულთა შარდში ცილის რაოდენობას (თირკმლის დაზიანების ერთ-ერთი პირველი ინდიკატორი).
* არსებობს მონაცემები, რომ პლაზმასა და სისხლის წითელ უჯრედებში ომეგა-3 ცხიმოვანი მჟავების უფრო დაბალი დონე დეპრესიასთან არის ასოცირებული. ამავე დროს, თევზის ქონმა დეპრესიის ზოგიერთი სიმპტომი შესაძლოა გააძლიეროს კიდეც.
* ენდომეტრიუმის (საშვილოსნოს შიგნითა შრის) კიბოს დროს. არსებობს მონაცემები, რომ ქალებს, რომლებიც კვირაში დაახლოებით ორ ულუფა ცხიმიან თევზს მიირთმევენ, ამ სახის სიმსივნის განვითარების ნაკლები რისკი ემუქრებათ.
* ასაკთან დაკავშირებული თვალის დაავადების (მაკულური დეგენერაცია) დროს. დაგროვდა მონაცემები, რომ შესაძლოა, კვირაში ერთზე მეტი ულუფა თევზის მირთმევა ამცირებდეს ბადურას ცენტრალური ნაწილის დაზიანების ალბათობას.
* ქოლესტეროლის მომატების დროს. ინტენსიურად შეისწავლიან თევზის ქონის კომბინაციას სტატინებთან. წინასწარი შედეგებით, თევზის ქონი ხელს არ უშლის სტატინების მოქმედებას. მეცნიერები ფიქრობენ, რომ შესაძლოა, თევზის ქონი ნაწლავებიდან ქოლესტეროლის შეწოვას უწყობდეს ხელს.
* ასთმის დროს. ბავშვებში თევზის ქონი შესაძლოა აუმჯობესებდეს ჰაერგამტარი გზების გამავლობას, ამცირებდეს ხველას და მედიკამენტების საჭიროებას, თუმცა ზრდასრულებზე, როგორც ჩანს, ასეთ გავლენას ვერ ახდენს.
* მშრალი თვალის სინდრომის დროს.
სავარაუდოდ, უეფექტოა:
- ღრძილების ანთების (გინგივიტის),
- ღვიძლის დაავადების,
- სისხლის მიმოქცევის პრობლემებით გამოწვეული ფეხის ტკივილის,
- შაკიკის შეტევების,
- ფიზიკური დატვირთვით გამოწვეული კუნთების ტკივილის,
- კანის ალერგიული გამონაყარის,
- კუჭის წყლულის დროს.
უეფექტო უნდა იყოს:
- მეორე ტიპის შაქრიანი დიაბეტის დროს. როგორც ჩანს, შაქრის დონეს არ აქვეითებს, მაგრამ დიაბეტით დაავადებულთათვის მაინც შეიძლება სასარგებლო აღმოჩნდეს. მაგალითად, სისხლში ცხიმების დონის მოსაწესრიგებლად. თუმცა არსებობს მონაცემები, რომ თევზის ქონის დიდმა დოზებმა სისხლში შაქრის დონის მოწესრიგება შესაძლოა გაართულოს კიდეც.
ეფექტიანობის შესაფასებლად მონაცემები საკმარისი არ არის:
- ალცჰაიმერის დაავადების დროს;
- ატოპური დერმატიტის დროს;
- გულის ზედა საკნების არარეგულარული ფეთქვის (წინაგულების ფიბრილაციის) დროს;
- კიბოს თავიდან ასაცილებლად;
- კატარაქტის პროფილაქტიკისთვის;
- ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის დროს;
- აზროვნების უნარის (კოგნიტიური ფუნქციის) გასაუმჯობესებლად;
- კრონის დაავადების დროს;
- ჩვილთა განვითარებისთვის. არსებობს მონაცემები, რომ იმ ქალების შვილებს, რომლებიც ორსულობისას ყოველდღიურად იღებდნენ 4 გ თევზის ქონს, 2.5 წლის ასაკში თვალისა და ხელის კოორდინაცია უკეთესი აქვთ, მაგრამ აზროვნების, სოციალური, მოტორული და მეტყველების უნარებში შესამჩნევი განსხვავება ვერ დადასტურდა;
- წყლულოვანი კოლიტის დროს;
- დღენაკლულობის დროს;
- შიზოფრენიის დროს;
- სისტემური წითელი მგლურის დროს.
განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო: ღვიძლის დაავადების დროს. თევზის ქონმა შესაძლოა სისხლდენის ალბათობა გაზარდოს. ზღვის პროდუქტებზე ალერგიის დროს. არ არსებობს სარწმუნო ინფორმაცია იმის თაობაზე, რამდენად ხშირად აქვთ ამ სახის ალერგიის მქონე ადამიანებს ალერგია თევზის ქონის მიმართ, ამიტომ, ვიდრე უფრო მეტს შევიტყობდეთ, სიფრთხილეს გვირჩევენ. აივ ინფექცია`შიდსის, თანდაყოლილი იმუნოდეფიციტის, იმუნოდეპრესანტებით მკურნალობის დროს. თევზის ქონის დიდმა დოზებმა შეიძლება ორგანიზმის იმუნური პასუხი შეასუსტოს, ჩამოთვლილ ჯგუფებში კი ეს განსაკუთრებით სახიფათოა. ჩანერგილი დეფიბილატორით სარგებლობისას. ზოგიერთი (ოღონდ არა ყველა) გამოკვლევის შედეგები მიუთითებს რომ მოსალოდნელია, თევზის ქონმა ამ შემთხვევაში არარეგულარული შეკუმშვების ალბათობა გაზარდოს. ოჯახური ადენომატოზური პოლიპოზის დროს. არსებობს ვარაუდი, რომ ასეთ ადამიანებს თევზის ქონმა შეიძლება უფრო მეტად გაუზარდოს სიმსივნეების ჩამოყალიბების რისკი.

მიჩნეულია, რომ:
🟡ის სჭირდება კუნთებს, იმისთვის, რომ სხეულმა იმოძრავოს
🟡ის სჭირდება ნერვულ ქსოვილს, იმისთვის, რომ გაავრცელოს სიგნალები თავის ტვინსა და სხეულის სხვა ნაწილებს შორის
🟡ის სჭირდება იმუნურ სისტემას, რათა ეფექტურად ებრძოლოს ორგანიზმში შეჭრილ ვირუსებს და ბაქტერიებს
🟡კვლევები ასევე აჩვენებს, რომ D ვიტამინი თამაშობს აქტიურ როლს ნაყოფის ტვინის, ფილტვების და ძვლების განვითარებაში.
🟡ეპიდემიოლოგიური და კლინიკური შემთხვევების ანალიზით D ვიტამინის დეფიციტი ასოცირებულია ისეთი დაავადებების განვითარების მომატებულ რისკებთან, როგორიცაა:
🟡სიმსივნე,
🟡შაქრიანი დიაბეტი,
🟡ინსულინრეზისტენტობა,
🟡არტერიული ჰიპერტენზია,
🟡გულის დაავადებები,
🟡გაფანტული სკლეროზი,
🟡რეცეპტორები, რომლითაც D ვიტამინი ავლენს თავის მოქმედებას აღმოჩენილ იქნა ბევრ სხვადასხვა ორგანოში, აქედან წამოვიდა ინტერესი, თუ რა გავლენა შეიძლება ჰქონდეს მის დეფიციტს არაძვლოვან ქსოვილებზე და სხვა სასიცოცხლო პროცესებზე.

ვინ არ შეუწუხებია კუჭ-ნაწლავში დაგროვილ გაზებს. ბევრისთვის იქნებ უხერხულობის მიზეზადაც ქცეულა... აირები ყველა ჩვენგანის ორგანიზმშია, მაგრამ საშიში არ არის. ადამიანების უმეტესობა დღეში ნახევარი ლიტრიდან ლიტრ-ნახევრამდე აირს წარმოქმნის და საშუალოდ 14-ჯერ უშვებს გარეთ პირიდან ან სწორი ნაწლავიდან.
გაზები მეტწილად უსუნო ნივთიერებებისგან შედგება: ნახშირორჟანგისგან, ჟანგბადისგან, აზოტისგან, წყალბადისგან, ზოგჯერ – მეთანისგანაც, თუმცა მსხვილ ნაწლავში მობინადრე ბაქტერიები გოგირდის შემცველ აირებს გამოყოფენ. სწორედ გოგირდი აძლევს სწორი ნაწლავიდან გამოშვებულ ჰაერს უსიამოვნო სუნს. რაც უფრო მეტ გოგირდს შეიცავს ჰაერი, მით უფრო ცუდი სუნი აქვს მას.
როგორ ჩნდება
საჭმლის მომნელებელ ტრაქტში აირების გაჩენას ორი მიზეზი აქვს:
1. აეროფაგია, ჰაერის ყლაპვა – ჰაერს ვყლაპავთ სწრაფად ჭამისა და სმის, საღეჭი რეზინის ღეჭვის, სიგარეტის მოწევის დროს. თუ კბილის პროთეზი კარგად არ არის მორგებული და ყანყალებს, ღეჭვის დროს ადამიანს მეტი ჰაერი ეყლაპება. გადაყლაპული ჰაერის ნაწილი ბოყინის დროს ამოდის კუჭიდან, ნაწილს წვრილი ნაწლავი იწოვს, ნაწილი კი მსხვილ ნაწლავში გადადის და სწორი ნაწლავიდან გამოიყოფა.
2. მსხვილი ნაწლავის ბაქტერიების ცხოველმყოფელობა – წვრილ ნაწლავში განსაზღვრული ფერმენტების სიმცირის ან არარსებობის გამო ზოგიერთი ნახშირწყალი ვერც იშლება და ვერც შეიწოვება. ეს მოუნელებელი და შეუწოველი ნარჩენები მსხვილ ნაწლავში გადადის, სადაც მათ ჩვენთვის უწყინარი ბაქტერიები შლის. ამ პროცესში წარმოიქმნება აირები, რომლებიც სწორი ნაწლავიდან გამოიყოფა.
გაზების წარმომქმნელი საკვები
გაზების წარმოქმნის ინტენსივობა დიდად არის დამოკიდებული საკვების ტიპზე. მაგალითად, ცხიმებისა და ცილების მონელებისას ცოტა აირი წარმოიქმნება, ნახშირწყლების მონელებისას კი – უფრო მეტი.
ნახშირწყლებს, რომლებიც ხშირად იწვევს აირების წარმოქმნას, მიეკუთვნება: რაფინოზა – რთული შაქარი, რომელიც გვხვდება ლობიოში, კომბოსტოში, ბრიუსელის კომბოსტოში, ბროკოლიში, სატაცურში, სხვა ბოსტნეულში, საღ მარცვლეულში; ლაქტოზა – ბუნებრივი შაქარი, რომელსაც შეიცავს რძე და რძის ნაწარმი – ყველი, ნაყინი... მცირე რაოდენობით – გადამუშავებული საკვებიც (პური, ბურღულეული, მზა სოუსები). ასეთი საკვების მიღების შემდეგ აირების დაგროვება შესაძლოა ლაქტოზის აუტანლობაზე მიანიშნებდეს; ფრუქტოზა – შაქარი, რომელიც შედის ხახვის, მსხლის, არტიშოკის, ხორბლის შემადგენლობაში. გამოიყენება ზოგიერთი გამაგრილებელი და ხილის სასმლის დამატკბობლადაც; სორბიტოლი – შაქარი, რომელიც ბუნებრივად გვხვდება ხილში, მათ შორის – ვაშლში, მსხალში, ატამსა და ქლიავში. ასევე გამოიყენება როგორც ხელოვნური დამატკბობელი დიეტური და უშაქრო საკვებისა და ტკბილეულის წარმოებაში; სახამებელი – სახამებლების უმეტესობა, მათ შორის – კარტოფილისა, სიმინდისა, ხორბლისა, წარმოქმნის გაზებს, რადგან მსხვილ ნაწლავში იშლება. ერთადერთი სახამებელი, რომელიც აირების წარმოქმნას არ იწვევს, ბრინჯის სახამებელია; ხსნადი ბოჭკო – ის ადვილად იხსნება წყალში და ნაწლავში იღებს რბილ, ჟელესმაგვარ ტექსტურას. გვხვდება შვრიის ქატოში, ლობიოში, ბარდაში, მრავალი სახეობის ხილში; უხსნელი ბოჭკო – მას შეიცავს ხორბლის ქატო და ზოგიერთი ბოსტნეული. ასეთი ბოჭკო ფაქტობრივად უცვლელად გაივლის ნაწლავებს და ცოტა აირს წარმოქმნის.
დაავადებები
ნაწლავში აირების ჭარბი წარმოქმნა ზოგჯერ ავადმყოფობაზე მიუთითებს. თუ ადამიანი დღეში 20-ზე მეტჯერ აბოყინებს ან ნაწლავიდან უშვებს გაზებს, მიზეზი შესაძლოა იყოს: SIBO – წვრილი ნაწლავის ბაქტერიების ჭარბი გამრავლება. გაზების წარმოქმნასთან ერთად ახასიათებს ფაღარათი და წონის კლება; გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი; ნაწლავის ანთებითი დაავადება (წყლულოვანი კოლიტი, კრონის დაავადება); გასტროეზოფაგური რეფლუქსური დაავადება (გერდი); ლაქტოზის აუტანლობა – ამ დროს გაზების წარმოქმნა რძისა და მისი ნაწარმის მიღების შემდეგ არის მოსალოდნელი; ცელიაკია – გლუტენის (ხორბლის, ჭვავის, ქერისა და სხვა მარცვლეულის შემადგენლობაში შემავალი ცილის აუტანლობით მიმდინარე დარღვევა); დემპინგ-სინდრომი (ვითარდება კუჭის რეზექციის შემდეგ, გამოიხატება კუჭის შიგთავსის ნაწლავებში სწრაფი გადასვლით); გასტროპარეზი – კუჭის კედლის კუნთების ნორმალური მოძრაობის დარღვევა; ნაწლავის ობსტრუქცია, დახშობა და გაუვალობა (გამოწვეული სიმსივნით ან სხვა მიზეზით); პეპტიკური წყლული; ავტოიმუნური პანკრეატიტი; დიაბეტი; კვებითი დარღვევები (ანორექსია, ბულიმია, ჭარბკვებიანობა).
სიმპტომები
კუჭ-ნაწლავში აირების დაგროვებამ შეიძლება გამოიწვიოს:ბოყინი – ეს ბუნებრივი აქტია, რომლის მეშვეობითაც ორგანიზმი იცილებს ჭარბ ჰაერს საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის ზედა ნაწილიდან. ქრონიკული ბოყინი შესაძლოა ტრაქტის ამ ნაწილში არსებულ დარღვევებზე მიუთითებდეს. მაგალითად, წყლულოვან დაავადებაზე, გასტროეზოფაგურ რეფლუქსურ დაავადებაზე, გასტრიტზე, დიდი ბუშტის სინდრომზე (მეგანბლასე სყნდრომე) – იშვიათ პათოლოგიაზე, რომლისთვისაც დამახასიათებელია მსუყე, მძიმედ მოსანელებელი საკვების მიღებისას დიდი რაოდენობით ჰაერის ჩაყლაპვა, კუჭში ჰაერის დიდი ბუშტის წარმოქმნა, კუჭის სისავსის შეგრძნება, ქოშინი, ტკივილი, რომელიც შეცდომით შესაძლოა გულის შეტევის გამოხატულებადაც კი მიიჩნიონ.გაზებზე გასვლა – სწორი ნაწლავიდან დღეში 15-25-ჯერ ჰაერის გამოშვება ნორმალურად ითვლება.მუცლის შებერილობა. ის, როგორც წესი, ნაწლავის მოტორიკის – რიტმული ტალღისებური მოძრაობის – დარღვევის შედეგია. მოტორიკის დარღვევა ზოგჯერ შებერილობის ცრუ შეგრძნებასაც იწვევს. მოტორიკის დარღვევა დამახასიათებელია გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომისთვის, კრონის დაავადებისთვის, მსხვილი ნაწლავის კიბოსთვის, ნაწლავთა გაუვალობისთვის, შეხორცებებისთვის.მუცლის ტკივილი და დისკომფორტი – ზოგს ნაწლავში აირების არსებობა ტკივილს ჰგვრის. თუ ტკივილი მსხვილი ნაწლავის მარცხენა მხარეს აღმოცენდა, შესაძლოა, გულის დაავადებაშიც კი აერიოთ, მსხვილი ნაწლავის მარჯვენა მხარეს აღმოცენებული ტკივილი კი ნაღველკენჭოვან დაავადებას ან აპენდიციტს ჰგავს.
ექიმს უნდა მიმართოთ, თუ: აირების დაგროვება გაწუხებთ; სიმპტომები ერთბაშად შეიცვალა; გაზების დაგროვებასთან ერთად გაქვთ ყაბზობა, დიარეა ან დაიკელით წონა.
დიაგნოსტიკა

ვინაიდან საჭმლის მომნელებელ ტრაქტში აირების არსებობა შესაძლოა სერიოზული პათოლოგიით იყოს გამოწვეული, მიზეზის დადგენა აუცილებელია. ექიმი დაინტერესდება, რას უჩივით, როგორია თქვენი კვებითი ჩვევები, რას მკურნალობთ ამჟამად, რა წამლებს იღებთ, რა გაქვთ გადატანილი. ამის შემდეგ გაგსინჯავთ. შესაძლოა, შემოგთავაზოთ კვების დღიურის წარმოებაც – მისი დახმარებით უფრო ადვილად მიაგნებს საკვებს, რომელიც აირების ჭარბ წარმოქმნას იწვევს. შესაძლოა, გამოკვლევაც დაგინიშნოთ, მაგალითად, მუცლის ღრუს რენტგენი ან კოლონოსკოპია. ამ ყველაფერთან ერთად, ექიმი დაადგენს, ზედმეტად მგრძნობიარე ხომ არ ხართ ნორმალური რაოდენობის აირების მიმართ, ხოლო თუ გაზები მართლა ჭარბად გიგროვდებათ – რისი ბრალია.

მკურნალობა

ნაწლავებში აირების სიჭარბის და ამით გამოწვეული უსიამოვნო სიმპტომების თავიდან ასაცილებლად:
ეცადეთ, ნაკლები ჰაერი გადაყლაპოთ. ჭამეთ ნელა, არ ღეჭოთ კევი, უარი თქვით საწუწნ კანფეტებზე, საწრუპ ჩხირებზე. თუ პროთეზს ხმარობთ, მიმართეთ სტომატოლოგს, რათა დარწმუნდეთ, რომ ის სწორად გაქვთ მორგებული. ასე აირების დაგროვებით გამოწვეული სიმპტომები ნელ-ნელა შემსუბუქდება, განსაკუთრებით მაშინ, თუ ბევრს აბოყინებთ.
თავი დაანებეთ მოწევას. გაითვალისწინეთ, რომ, გამოკვლევების თანახმად, წარმატების მეტი შანსი აქვთ ადამიანებს, რომლებიც პროფესიონალს მიმართავენ ამ ჩვევის დაძლევაში დახმარებისთვის.
შეიცვალეთ დიეტა. მიირთვით უფრო მცირე ულუფებით და უფრო ხშირად. ერიდეთ აირების წარმომქნელ საჭმელსა და სასმელს, მათ შორის – გაზიან სასმელებს, შემწვარ და ცხიმიან ხორცს, შაქარს, ბოჭკოთი მდიდარ საკვებს (თუმცა რამდენიმე კვირის შემდეგ საკვებში ბოჭკოს შემცველობა თანდათანობით გაზარდეთ). თუ ცელიაკია დაგიდგინეს, უნდა დაიცვათ უგლუტენო დიეტა, თუ ლაქტოზის აუტანლობა – უნდა შეზღუდოთ რძის ნაწარმი.
ექიმები ნიშნავენ:

- ბეანო (ალფა-გალაქტოზიდაზა) – ფერმენტი, რომელიც საჭიროა მარცვლეულსა და ბოსტნეულში, მათ შორის – პარკოსნებში, არსებული რთული შაქრების დასაშლელად (ინიშნება 12 წლიდან);

- სიმეტიკონი, რომელიც ხსნის აირებით გამოწვეულ შებერილობას და ტკივილს და ხელს უწყობს გაზებისგან გათავისუფლებას. მას ახალშობილებისა და მცირეწლოვან ბავშვებისთვისაც იყენებენ;

- ლაქტოზის აუტანლობის მქონე ადამიანებისთვის – ლაქტაზა.

მარი აშუღაშვილი